Sara Seager: The search for planets beyond our solar system

Translator: Sinee Upara Reviewer: Kom Tukovinit

I'm here to tell you about the real search for alien life.

ฉันมานี่เพื่อเล่าให้คุณฟัง เกี่ยวกับการค้นหาสิ่งมีชีวิตนอกโลกของจริง

Not little green humanoids arriving in shiny UFOs,

ไม่ใช่มนุษย์เขียวตัวเล็ก ที่มากับจานบินเรืองแสง

although that would be nice.

ถึงถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีเหมือนกัน

But it's the search for planets orbiting stars far away.

แต่เป็นการเสาะหาดาวเคราะห์ ที่โคจรรอบดาวฤกษ์ซึ่งอยู่ไกลออกไป

Every star in our sky is a sun.

ดาวทุกดวงบนฟ้าของเราคือดวงอาทิตย์ค่ะ

And if our sun has planets --

และถ้าของเรามีดาวเคราะห์

Mercury, Venus, Earth, Mars, etc.,

ดาวพุธ ดาวศุกร์ โลก ดาวอังคาร และอื่นๆ

surely those other stars should have planets also,

ดาวฤกษ์ดวงอื่นๆ ก็ควรมีดาวเคราะห์ด้วยเช่นกัน

and they do.

และก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ค่ะ

And in the last two decades,

สองทศวรรษที่ผ่านมา

astronomers have found thousands of exoplanets.

นักดาราศาสตร์ได้ค้นพบ ดาวเคราะห์นอกระบบนับพันดวง

Our night sky is literally teeming with exoplanets.

ท้องฟ้ายามค่ำของเรา แท้จริงแล้ว เต็มไปด้วยดาวเคราะห์นอกระบบ

We know, statistically speaking,

ว่ากันตามสถิติแล้ว

that every star has at least one planet.

เรารู้ว่าดาวฤกษ์ทุกดวงจะมีดาวเคราะห์หนึ่งดวง

And in the search for planets,

การเสาะหาดาวเคราะห์อื่น

and in the future, planets that might be like Earth,

และในอนาคต ดาวเคราะห์ที่อาจเหมือนกับโลก

we're able to help address

อาจทำให้เราช่วยตอบคำถาม

some of the most amazing and mysterious questions

ที่น่าตื่นใจและเป็นปริศนาที่สุด

that have faced humankind for centuries.

ที่มนุษย์เฝ้าสงสัยมาหลายศตวรรษได้

Why are we here?

ทำไมเราถึงอยู่ที่นี่

Why does our universe exist?

ทำไมจักรวาลของเราถึงอุบัติขึ้น

How did Earth form and evolve?

โลกก่อตัวและเปลี่ยนแปลงไปได้อย่างไร

How and why did life originate and populate our planet?

สิ่งมีชีวิตเกิดและอาศัยอยู่ บนดาวเคราะห์ของเราอย่างไรและทำไม

The second question that we often think about is:

คำถามต่อมาที่เรามักนึกสงสัยคือ

Are we alone?

มีแค่พวกเราหรือเปล่า

Is there life out there?

นอกโลกนั้นมีสิ่งมีชีวิตอยู่อีกไหม

Who is out there?

ใครอยู่นอกโลกนั่น

You know, this question has been around for thousands of years,

คือคำถามนี้ก็มีคนถามกันมาเป็นพันปีค่ะ

since at least the time of the Greek philosophers.

อย่างน้อยก็ตั้งแต่ยุคของนักปราชญ์ชาวกรีก

But I'm here to tell you just how close we're getting

แต่ฉันมาที่นี่เพื่อจะบอกคุณ ว่าเราอยู่ใกล้แค่ไหนแล้ว

to finding out the answer to this question.

กับคำตอบของคำถามนี้

It's the first time in human history that this really is within reach for us.

เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์เลยนะคะ ที่คำตอบนั้นอยู่ใกล้เราแค่เอื้อม

Now when I think about the possibilities for life out there,

ตอนนี้พอฉันนึกถึงความเป็นได้ ที่จะมีสิ่งมีชีวิตอยู่นอกโลกนั้น

I think of the fact that our sun is but one of many stars.

ฉันก็จะคิดถึงความจริงที่ว่า ดวงอาทิตย์ของเรานั้น เป็นเพียงหนึ่งในดาวฤกษ์จำนวนมากมาย

This is a photograph of a real galaxy,

นี่คือภาพถ่ายเสมือนจริงของกาแล็กซีหนึ่ง

we think our Milky Way looks like this galaxy.

ซึ่งเราคิดว่าทางช้างเผือกของเรา มีหน้าตาประมาณนี้

It's a collection of bound stars.

เป็นกลุ่มดาวที่โคจรอยู่

But our [sun] is one of hundreds of billions of stars

แต่ดวงอาทิตย์เป็นหนึ่งในดาวฤกษ์ หลายแสนล้านดวง

and our galaxy is one of upwards of hundreds of billions of galaxies.

และทางช้างเผือกของเรา ก็เป็นหนึ่งในอย่างน้อยแสนล้านกาแล็กซี

Knowing that small planets are very common,

เมื่อรู้ว่าดาวเคราะห์ดวงเล็กๆ นั้นมีอยู่ดาษดื่นทั่วไป

you can just do the math.

ก็พอจะคำนวณได้แล้วนะคะ

And there are just so many stars and so many planets out there,

ในเมื่อมีดาวฤกษ์และดาวเคราะห์ อยู่นอกโลกมากมาย

that surely, there must be life somewhere out there.

ย่อมต้องมีสิ่งมีชีวิต อยู่ที่ไหนสักแห่งแน่นอน

Well, the biologists get furious with me for saying that,

นักชีววิทยาจะต้องโกรธฉันแน่ๆ ที่ฉันพูดแบบนี้

because we have absolutely no evidence for life beyond Earth yet.

เพราะตอนนี้เรายังไม่มีหลักฐานสักชิ้น ที่บ่งชี้ว่ามีสิ่งมีชีวิตนอกโลก

Well, if we were able to look at our galaxy from the outside

เอาล่ะค่ะ ถ้าเรามองกาแล็กซีของเรา จากข้างนอก

and zoom in to where our sun is,

แล้วขยายไปตรงที่ดวงอาทิตย์ของเราอยู่

we see a real map of the stars.

เราก็จะเห็นแผนที่ดาวเสมือนจริง

And the highlighted stars are those with known exoplanets.

และดาวดวงที่มีไฮไลต์ คือดวงที่เราพบดาวเคราะห์นอกระบบ

This is really just the tip of the iceberg.

นี่เป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งจากทั้งหมดเท่านั้น

Here, this animation is zooming in onto our solar system.

คราวนี้ ภาพจะขยายไปที่ ระบบสุริยจักรวาลของเรา

And you'll see here the planets

คุณก็จะเห็นดาวเคราะห์ต่างๆ

as well as some spacecraft that are also orbiting our sun.

กับยานอวกาศบางลำ ที่กำลังโคจรรอบดวงอาทิตย์เหมือนกัน

Now if we can imagine going to the West Coast of North America,

ที่นี้ ถ้าเราจินตนาการว่ากำลัง อยู่ที่ชายฝั่งตะวันตกของอเมริกาเหนือ

and looking out at the night sky,

แล้วมองขึ้นไปบนท้องฟ้าตอนกลางคืน

here's what we'd see on a spring night.

นี่คือสิ่งที่เราจะเห็นในยามค่ำคืนของฤดูใบไม้ผลิ

And you can see the constellations overlaid

คุณจะเห็นกลุ่มดาวจักราศีเรียงรายอยู่

and again, so many stars with planets.

และก็ดาวฤกษ์มากมายที่มีดาวเคราะห์ด้วย

There's a special patch of the sky where we have thousands of planets.

มีท้องฟ้าอยู่ปื้นหนึ่ง ที่มีดาวเคราะห์เป็นพันๆดวง

This is where the Kepler Space Telescope focused for many years.

เป็นจุดที่กล้องโทรทรรศน์อวกาศเคปเลอร์ ให้ความสนใจมาหลายปีแล้ว

Let's zoom in and look at one of the favorite exoplanets.

เรามาลองซูมดูที่หนึ่งในดาวเคราะห์นอกระบบ ที่เป็นที่สนใจที่สุดกัน

This star is called Kepler-186f.

ตัวดาวฤกษ์นี้ชื่อว่า เคปเลอร์-186เอฟ

It's a system of about five planets.

เป็นระบบสุริยะที่มีดาวเคราะห์ประมาณห้าดวง

And by the way, most of these exoplanets, we don't know too much about.

ยังไงก็ตาม เราไม่ได้รู้อะไรมากมายเกี่ยวกับ ดาวเคราะห์นอกระบบพวกนี้สักเท่าไหร่

We know their size, and their orbit and things like that.

เรารู้ขนาดและวงโคจร อะไรทำนองนั้น

But there's a very special planet here called Kepler-186f.

แต่มีดาวเคราะห์ดวงหนึ่งที่พิเศษกว่าใคร ชื่อว่า เคปเลอร์-186เอฟ

This planet is in a zone that is not too far from the star,

อยู่ในโซนที่ไม่ไกลจากดาวฤกษ์เกินไป

so that the temperature may be just right for life.

ทำให้อาจมีอุณหภูมิพอเหมาะสำหรับสิ่งมีชีวิต

Here, the artist's conception is just zooming in

ที่เห็นอยู่นี้ เป็นภาพในจินตนาการของศิลปิน

and showing you what that planet might be like.

กำลังขยายให้เห็นว่าดาวเคราะห์ อาจมีหน้าตายังไง

So, many people have this romantic notion of astronomers

หลายคนจินตนาการถึง นักดาราศาสตร์ไว้อย่างโรแมนติก

going to the telescope on a lonely mountaintop

ว่าต้องไปส่องกล้องโทรทรรศน์ บนยอดเขาอันเงียบเหงา

and looking at the spectacular night sky through a big telescope.

แล้วเฝ้ามองท้องฟ้ายามค่ำคืนที่น่าตื่นตา ผ่านกล้องอันใหญ่

But actually, we just work on our computers like everyone else,

แต่จริงๆแล้ว เราก็แค่ทำงานอยู่ หน้าคอมพิวเตอร์เหมือนกับคนทั่วไป

and we get our data by email or downloading from a database.

แล้วมีข้อมูลส่งมาทางอีเมล หรือไม่ก็ดาวน์โหลดมาจากฐานข้อมูล

So instead of coming here to tell you

เพราะงั้น แทนที่จะมาสาธยาย

about the somewhat tedious nature of the data and data analysis

เรื่องน่าเบื่อเกี่ยวกับข้อมูล กับการวิเคราะห์ข้อมูล

and the complex computer models we make,

และโมเดลคอมพิวเตอร์ซับซ้อนที่เราสร้าง

I have a different way to try to explain to you

ฉันมีวิธีอื่นในการอธิบาย

some of the things that we're thinking about exoplanets.

บางสิ่งที่เรากำลังคิดกันอยู่ เกี่ยวกับดาวเคราะห์นอกระบบ

Here's a travel poster:

นี่คือโปสเตอร์การท่องเที่ยว

"Kepler-186f:

เคปเลอร์-186เอฟ

Where the grass is always redder on the other side."

ที่ที่หญ้าของอีกบ้านแดงกว่าบ้านเรา (เสียงหัวเราะ)

That's because Kepler-186f orbits a red star,

ที่เป็นแบบนี้เพราะว่า เคปเลอร์-186เอฟ โคจรรอบดาวฤกษ์สีแดง

and we're just speculating that perhaps the plants there,

เราจึงคาดกันว่า บางทีพืชบนดาวดวงนั้น

if there is vegetation that does photosynthesis,

ในกรณีที่มีพืชที่สังเคราะห์ด้วยแสง

it has different pigments and looks red.

ก็จะมีรงควัตถุต่างออกไป มองดูเป็นสีแดง

"Enjoy the gravity on HD 40307g,

เพลิดเพลินกับแรงโน้มถ่วงบนดาวเอชดี 40307จี

a Super-Earth."

โลกเหนือโลกมนุษย์

This planet is more massive than Earth

ดาวเคราะห์ดวงนี้มีมวลมากกว่าโลก

and has a higher surface gravity.

และมีแรงโน้มถ่วงที่พื้นผิวดาวมากกว่า

"Relax on Kepler-16b,

หย่อนใจที่ เคปเลอร์-16บี

where your shadow always has company."

ที่ที่เงาของคุณไม่อยู่เดียวดาย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

We know of a dozen planets that orbit two stars,

เราพบดาวเคราะห์ที่โคจร รอบดาวฤกษ์สองดวงเป็นโหลๆ

and there's likely many more out there.

และก็น่าจะมีมากกว่านี้อีกนอกจากนั้น

If we could visit one of those planets,

ถ้าเราอยู่บนดาวเคราะห์ประเภทนี้ได้

you literally would see two sunsets

คุณก็จะได้ดูพระอาทิตย์ตกดินสองรอบ

and have two shadows.

และมีสองเงาค่ะ

So actually, science fiction got some things right.

แสดงว่าจริงๆแล้วนิยายวิทยาศาสตร์ ก็พูดถูกเหมือนกัน

Tatooine from Star Wars.

อย่างดาวทาทูอีน จากสตาร์วอส์

And I have a couple of other favorite exoplanets

ฉันอยากขอพูดถึง

to tell you about.

ดาวเคราะห์นอกระบบอีกสองดวงที่ฉันชอบ

This one is Kepler-10b,

ดวงนี้มีชื่อว่า เคปเลอร์-10บี

it's a hot, hot planet.

เป็นดาวที่ร้อน ร้อนมากๆ

It orbits over 50 times closer to its star

มีวงโคจรใกล้กับดวงอาทิตย์ของตัวเอง

than our Earth does to our sun.

มากกว่าโลกของเราถึง 50 เท่า

And actually, it's so hot,

บนดาวจึงร้อนถึงขนาดที่

we can't visit any of these planets, but if we could,

เราลงไปบนดาวดวงนี้ไม่ได้ แต่ถึงทำได้

we would melt long before we got there.

กว่าจะไปถึงเราก็คงจะละลายไปก่อนแล้ว

We think the surface is hot enough to melt rock

คิดว่าพื้นผิวบนของดาวร้อนจนหินละลายได้เลย

and has liquid lava lakes.

และมีทะเลสาบลาวาอยู่ด้วย

Gliese 1214b.

กลีซ 1214 บี

This planet, we know the mass and the size

สำหรับดาวดวงนี้ เรารู้มวลกับขนาด

and it has a fairly low density.

และรู้ว่ามีความหนาแน่นค่อนข้างต่ำ

It's somewhat warm.

ค่อนข้างจะอบอุ่น

We actually don't know really anything about this planet,

จริงๆ แล้วพวกเราไม่รู้อะไรเลย เกี่ยวกับดาวดวงนี้

but one possibility is that it's a water world,

แต่มีความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง ว่าดาวดวงนี้เป็นโลกใต้น้ำ

like a scaled-up version of one of Jupiter's icy moons

เหมือนกับเอาดวงจันทร์ที่เต็มไปด้วย น้ำแข็งของดาวพฤหัสมาขยายใหญ่

that might be 50 percent water by mass.

ซึ่งอาจมีปริมาณน้ำเทียบกับมวลถึงร้อยละ 50

And in this case, it would have a thick steam atmosphere

ในกรณีนี้ชั้นบรรยากาศของดาวจะเป็นไอหนา

overlaying an ocean,

ปกคลุมมหาสมุทร

not of liquid water,

ที่ไม่ได้ประกอบด้วยน้ำ

but of an exotic form of water, a superfluid --

เป็นน้ำในรูปแบบที่ต่างออกไป เป็นของไหลยิ่งยวด

not quite a gas, not quite a liquid.

จะเป็นแก๊สก็ไม่ใช่ ของเหลวก็ไม่เชิง

And under that wouldn't be rock,

ลึกลงไปข้างใต้ก็ไม่ใช่หิน

but a form of high-pressure ice,

แต่เป็นน้ำแข็งความดันสูง

like ice IX.

เหมือนกับ ไอซ์ IX

So out of all these planets out there,

เพราะงั้น ในจำนวนดาวเคราะห์พวกนี้

and the variety is just simply astonishing,

ที่เห็นว่ามีความหลากหลายน่าอัศจรรย์

we mostly want to find the planets that are Goldilocks planets, we call them.

เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะเจอดาวเคราะห์

Not too big, not too small,

ซี่งไม่เล็กไม่ใหญ่จนเกินไป

not too hot, not too cold --

ไม่ร้อนเกิน ไม่เย็นเกิน

but just right for life.

แต่เหมาะเจาะสำหรับสิ่งมีชีวิต

But to do that, we'd have to be able to look

แต่จะทำอย่างนั้นได้

at the planet's atmosphere,

เราต้องมองเห็นชั้นบรรยากาศ ของดาวเคราะห์ได้

because the atmosphere acts like a blanket trapping heat --

เพราะชั้นบรรยากาศเป็นเหมือนกับ ผ้าที่ห่มคลุมดักความร้อน

the greenhouse effect.

นั่นคือ ปรากฎการณ์เรือนกระจก

We have to be able to assess the greenhouse gases

เราต้องสามารถประเมินก๊าซเรือนกระจก

on other planets.

ที่อยู่บนดาวเคราะห์ดวงอื่นได้

Well, science fiction got some things wrong.

นิยายวิทยาศาสตร์ก็พูดผิดได้บ้างค่ะ

The Star Trek Enterprise

ยานเอนเตอร์ไพรส์ ในสตาร์เทร็ค

had to travel vast distances at incredible speeds

ต้องเดินทางไกลลิบด้วยความเร็วสูง

to orbit other planets

เพื่อที่จะโคจรรอบดาวเคราะห์

so that First Officer Spock could analyze the atmosphere

รองกัปตันสป็อคจะได้วิเคราะห์ชั้นบรรยากาศ

to see if the planet was habitable

ว่าดาวเคราะห์นั้นสามารถใช้อยู่อาศัยได้ไหม

or if there were lifeforms there.

หรือไม่ก็มีสิ่งมีชีวิตอยู่บนดาวไหม

Well, we don't need to travel at warp speeds

เราไม่จำเป็นต้องเคลื่อนที่ ถึงเร็วเหนือแสงก็ได้

to see other planet atmospheres,

ในการจะดูชั้นบรรยากาศของดาวเคราะห์อื่น

although I don't want to dissuade any budding engineers

ถึงฉันไม่อยากจะหยุดวิศวกรรุ่นใหม่

from figuring out how to do that.

ไม่ให้หาวิธีเดินทางด้วยความเร็วขนาดนั้น

We actually can and do study planet atmospheres

จริงๆแล้วเราสามารถศึกษาชั้นบรรยากาศ ของดาวเคราะห์

from here, from Earth orbit.

จากที่นี่ จากวงโคจรของโลก

This is a picture, a photograph of the Hubble Space Telescope

ภาพนี้คือภาพถ่ายของ กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล

taken by the shuttle Atlantis as it was departing

ถ่ายโดยยานแอตแลนทิส ขณะออกเดินทาง

after the last human space flight to Hubble.

หลังครั้งสุดท้ายที่ส่ง นักบินอวกาศไปบนฮับเบิล

They installed a new camera, actually,

มีการติดตั้งกล้องตัวใหม่

that we use for exoplanet atmospheres.

ไว้ใช้ดูชั้นบรรยากาศของดาวเคราะห์นอกระบบ

And so far, we've been able to study dozens of exoplanet atmospheres,

จนถึงตอนนี้เราสามารถศึกษาชั้นบรรยากาศ ของดาวเคราะห์นอกระบบหลายโหล

about six of them in great detail.

มีหกดวงที่ได้ศึกษาอย่างละเอียด

But those are not small planets like Earth.

แต่ดาวพวกนี้ไม่ใช่ ดาวเคราะห์ดวงเล็กๆ อย่างโลก

They're big, hot planets that are easy to see.

เป็นดาวเคราะห์ดวงใหญ่และร้อน ซึ่งมองเห็นได้ง่าย

We're not ready,

เรายังไม่พร้อม

we don't have the right technology yet to study small exoplanets.

เรายังไม่มีเทคโนโลยีที่จะใช้ศึกษา ดาวเคราะห์นอกระบบขนาดเล็กได้

But nevertheless,

แต่อย่างไรก็ดี

I wanted to try to explain to you how we study exoplanet atmospheres.

ฉันอยากจะลองอธิบายว่าเราศึกษา ชั้นบรรยากาศของดาวเคราะห์นอกระบบยังไง

I want you to imagine, for a moment, a rainbow.

อยากให้ลองจินตนาการ นิดหนึ่งค่ะ ว่ามีสายรุ้ง

And if we could look at this rainbow closely,

และถ้ามองเข้าไปใกล้ๆสายรุ้งนี้ได้

we would see that some dark lines are missing.

ก็จะเห็นว่าแถบสีบางช่วงนั้นหายไป

And here's our sun,

และนี่คือดวงอาทิตย์ของเรา

the white light of our sun split up,

แสงสีขาวของดวงอาทิตย์จะถูกแยกออก

not by raindrops, but by a spectrograph.

ไม่ใช่โดยน้ำฝน แต่โดยสเปกโทรกราฟ

And you can see all these dark, vertical lines.

คุณก็จะเห็นเส้นตั้งสีดำพวกนี้

Some are very narrow, some are wide,

บ้างก็แคบ บ้างก็กว้าง

some are shaded at the edges.

บ้างก็มีขอบมัว

And this is actually how astronomers have studied objects in the heavens,

และนี่คือวิธีการที่นักดาราศาสตร์ใช้ ศึกษาเหล่าวัตถุที่อยู่บนท้องฟ้า

literally, for over a century.

เป็นศตวรรษๆ

So here, each different atom and molecule

ในภาพนี้ อะตอมและโมเลกุลที่แตกต่างกัน

has a special set of lines,

จะมีเส้นเป็นชุดๆ แตกต่างกัน

a fingerprint, if you will.

จะว่าเป็นเหมือนลายนิ้วมือก็ได้

And that's how we study exoplanet atmospheres.

และนี่คือวิธีที่ใช้ศึกษา ชั้นบรรยากาศของดาวเคราะห์นอกระบบ

And I'll just never forget when I started working

และฉันจะลืมไม่ลงเลยค่ะ ว่าตอนที่เพิ่งเข้ามาทำงาน

on exoplanet atmospheres 20 years ago,

ศึกษาชั้นบรรยากาศนี้ เมื่อ 20 ปีที่แล้ว

how many people told me,

ผู้คนมากมายบอกฉันว่า

"This will never happen.

งานนี้มันเป็นไปไม่ได้

We'll never be able to study them. Why are you bothering?"

คุณศึกษาของพวกนี้ไม่ได้หรอก จะเสียเวลาอยู่ทำไม

And that's why I'm pleased to tell you about all the atmospheres studied now,

เพราะงั้นฉันจึงยินดีที่จะบอกคุณเกี่ยวกับ ชั้นบรรยากาศต่างๆ ที่ศึกษาอยู่ตอนนี้

and this is really a field of its own.

ซึ่งกลายเป็นงานอีกสาขาหนึ่งไปแล้ว

So when it comes to other planets, other Earths,

พอพูดถึงดาวเคราะห์ดวงอื่น โลกอีกโลกหนึ่ง

in the future when we can observe them,

ในอนาคตที่เราสามารถสำรวจบนนั้นได้

what kind of gases would we be looking for?

ก๊าซชนิดไหนที่เราจะมองหา

Well, you know, our own Earth has oxygen in the atmosphere

แบบ โลกของเราเองมีออกซิเจน อยู่ในชั้นบรรยากาศ

to 20 percent by volume.

ประมาณร้อยละ 20 ต่อปริมาตร

That's a lot of oxygen.

เป็นออกซิเจนจำนวนมหาศาลเลย

But without plants and photosynthetic life,

แต่หากไม่มีพืช และสิ่งมีชีวิตที่สังเคราะห์แสง

there would be no oxygen,

ก็จะไม่มีออกซิเจน

virtually no oxygen in our atmosphere.

ไม่มีออกซิเจนเลย ในชั้นบรรยากาศของเรา

So oxygen is here because of life.

ดังนั้นที่มีออกซิเจน ก็เพราะมีสิ่งมีชีวิต

And our goal then is to look for gases in other planet atmospheres,

และเป้าหมายของเราคือหาก๊าซ ในชั้นบรรยากาศของดาวเคราะห์อื่น

gases that don't belong,

ก๊าซที่ปกติจะไม่มี

that we might be able to attribute to life.

ซึ่งเราอาจใช้แสดงว่ามีสิ่งชีวิตได้

But which molecules should we search for?

แต่โมเลกุลอันไหนล่ะคะที่เราควรเสาะหา

I actually told you how diverse exoplanets are.

ฉันได้กล่าวไปแล้วว่าดาวเคราะห์นอกระบบ แตกต่างกันขนาดไหน

We expect that to continue in the future

เราคาดว่าก็จะเป็นอย่างนี้ในอนาคต

when we find other Earths.

เมื่อเราจะเจอโลกอื่นๆ

And that's one of the main things I'm working on now,

และนั่นเป็นหนึ่งในงานหลัก ของฉันในตอนนี้ค่ะ

I have a theory about this.

ฉันมีทฤษฎีเรื่องนี้อยู่

It reminds me that nearly every day,

ว่าแล้วก็นึกขึ้นได้ว่าทุกๆ วัน

I receive an email or emails

ฉันจะได้รับอีเมลอย่างน้อยฉบับนึง

from someone with a crazy theory about physics of gravity

จากใครสักคนเกี่ยวกับทฤษฎีประหลาดๆ เรื่องแรงโน้มถ่วง

or cosmology or some such.

หรือดาราศาสตร์ ไม่ก็อะไรทำนองนี้

So, please don't email me one of your crazy theories.

เพราะฉะนั้น โปรดอย่าส่งทฤษฎีสติเฟื่อง ของพวกคุณมาหาฉันเลยนะคะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Well, I had my own crazy theory.

ฉันเคยมีทฤษฎีสติเฟื่องของตัวเอง

But, who does the MIT professor go to?

แต่ศาสตราจารย์เอ็มไอทีจะไปปรึกษาใครได้

Well, I emailed a Nobel Laureate in Physiology or Medicine

ฉันก็เลยอีเมลไปหาผู้ได้รับรางวัลโนเบล สาขาสรีรวิทยาหรือแพทยศาสตร์

and he said, "Sure, come and talk to me."

และเขาก็บอกว่า "เอาสิ มาคุยกับผม"

So I brought my two biochemistry friends

ฉันก็เลยหนีบเพื่อนนักชีวเคมีไปด้วยสองคน

and we went to talk to him about our crazy theory.

แล้วเราก็พูดกับเขาเรื่องทฤษฎีบ้าๆ ของเรา

And that theory was that life produces all small molecules,

ทฤษฎีนี้กล่าวว่าสิ่งมีชีวิตผลิต โมเลกุลเล็กๆ ทุกโมเลกุล

so many molecules.

เป็นโมเลกุลจำนวนมาก

Like, everything I could think of, but not being a chemist.

เท่าที่ฉันจะนึกออก แต่ในฐานะที่ไม่ใช่นักเคมี

Think about it:

คิดดูสิคะ

carbon dioxide, carbon monoxide,

คาร์บอนไดออกไซด์ คาร์บอนมอนอกไซด์

molecular hydrogen, molecular nitrogen,

โมเลกุลของไฮโดรเจน โมเลกุลของไนโตรเจน

methane, methyl chloride --

มีเทน เมทิลคลอไรด์

so many gases.

ก๊าซมากมาย

They also exist for other reasons,

พวกนี้ก็มีอยู่เพื่อเหตุผลอื่นบ้าง

but just life even produces ozone.

แต่มีสิ่งมีชีวิตที่ผลิตแม้แต่โอโซน

So we go to talk to him about this,

เราจึงพูดกับเขาเรื่องนี้

and immediately, he shot down the theory.

และเขาก็เขวี้ยงทฤษฎีนี้ทิ้งทันที

He found an example that didn't exist.

เขาพบตัวอย่างที่ไม่มีอยู่จริง

So, we went back to the drawing board

เราก็เลยต้องพับทฤษฎีนี้ไป

and we think we have found something very interesting in another field.

และคิดว่าได้เจอของน่าสนใจในสาขาอื่นแล้ว

But back to exoplanets,

กลับมาที่ดาวเคราะห์นอกระบบ

the point is that life produces so many different types of gases,

ประเด็นอยู่ที่ว่าสิ่งมีชีวิต ผลิตก๊าซหลากหลายชนิด

literally thousands of gases.

พูดได้ว่าเป็นพันๆ ชนิด

And so what we're doing now is just trying to figure out

งานของเราในตอนนี้จึงกลายเป็นการหา

on which types of exoplanets,

ว่าบนดาวเคราะห์นอกระบบแบบไหน

which gases could be attributed to life.

ก๊าซชนิดใดที่สามารถบ่งว่ามีสิ่งชีวิตได้

And so when it comes time when we find gases

พอเรารู้แล้วว่ามีก๊าซ

in exoplanet atmospheres

ในชั้นบรรยากาศของดาวเคราะห์

that we won't know if they're being produced

ซึ่งเราไม่รู้ได้ว่าผลิตโดย

by intelligent aliens or by trees,

เอเลียนทรงปัญญา หรือโดยต้นไม้

or a swamp,

หรือหนองน้ำ

or even just by simple, single-celled microbial life.

หรือแค่จุลชีวันเซลล์เดียว

So working on the models

การทำงานไปตามโมเดล

and thinking about biochemistry,

และขบคิดโดยชีวเคมี

it's all well and good.

นั่นเป็นเรื่องที่ดี

But a really big challenge ahead of us is: how?

แต่งานช้างของจริงรออยู่ใน คำถามที่ว่า ทำยังไง

How are we going to find these planets?

ทำยังไงเราจะหาดาวเคราะห์พวกนี้ได้

There are actually many ways to find planets,

มีตั้งหลายวิธีที่จะค้นหาดาวเคราะห์

several different ways.

หลายวิธีแตกต่างกันไป

But the one that I'm most focused on is how can we open a gateway

แต่วิธีหนึ่งที่ฉันเน้นคือวิธีการ ที่เราจะเปิดประตู

so that in the future,

เพื่อที่ในอนาคต

we can find hundreds of Earths.

เราจะสามารถค้นพบโลกเป็นร้อยๆ ดวงได้

We have a real shot at finding signs of life.

เรามีโอกาสไม่น้อยที่จะพบ ร่องรอยของสิ่งมีชีวิต

And actually, I just finished leading a two-year project

จริงๆ แล้ว ฉันเพิ่งจะทำโครงการสองปีเสร็จ

in this very special phase

ในขั้นตอนสำคัญ

of a concept we call the starshade.

ของแนวคิดที่เราเรียกกันว่า กำบังแสงดาว

And the starshade is a very specially shaped screen

ซึ่งเป็นแผงที่มีรูปร่างพิเศษ

and the goal is to fly that starshade

มีเป้าหมายคือการปล่อยมันให้ลอยออกไป

so it blocks out the light of a star

บังแสงจากดาวฤกษ์

so that the telescope can see the planets directly.

กล้องโทรทรรศน์จะได้ ส่องเห็นดาวเคราะห์โดยตรง

Here, you can see myself and two team members

ในรูป คุณจะเห็นฉันกับสมาชิกในทีมสองคน

holding up one small part of the starshade.

กำลังยกส่วนเล็กๆ ส่วนหนึ่งของกำบังแสงดาว

It's shaped like a giant flower,

มันมีรูปร่างเหมือนดอกไม้ขนาดยักษ์

and this is one of the prototype petals.

และอันนี้คือหนึ่งในกลีบต้นแบบของมัน

The concept is that a starshade and telescope could launch together,

แนวคิดของเราคือ จะส่งกำบังแสงดาว กับกล้องโทรทรรศน์ไปด้วยกัน

with the petals unfurling from the stowed position.

โดยตัวกลีบจะคลี่ออกจากตำแหน่งที่เก็บไว้

The central truss would expand,

โครงยึดตรงส่วนกลางจะขยายออก

with the petals snapping into place.

พร้อมกับที่กลีบเลื่อนเข้าที่

Now, this has to be made very precisely,

นี่จะต้องทำอย่างละเอียดแม่นยำ

literally, the petals to microns

แม่นยำมากๆ ตัวกลีบคิดเป็นไมครอน

and they have to deploy to millimeters.

และต้องปล่อยออกไปแม่นยำเป็นมิลลิเมตร

And this whole structure would have to fly

โครงสร้างทั้งหมดนี้จะต้องลอย

tens of thousands of kilometers away from the telescope.

ห่างเป็นหมื่นๆ กิโลเมตรจากกล้องโทรทรรศน์

It's about tens of meters in diameter.

เส้นผ่าศูนย์กลางยาวหลายสิบเมตร

And the goal is to block out the starlight to incredible precision

โดยมีเป้าหมายเพื่อกั้นแสงจากดาวฤกษ์ ด้วยความแม่นยำเหลือเชื่อ

so that we'd be able to see the planets directly.

ให้เราสามารถมองเห็นดาวเคราะห์ได้โดยตรง

And it has to be a very special shape,

และมันต้องมีรูปร่างพิเศษ

because of the physics of defraction.

ตามหลักฟิสิกส์ของการเลี้ยวเบนของแสง

Now this is a real project that we worked on,

นี้คือโครงการจริง ๆ ที่เรากำลังทำกันอยู่

literally, you would not believe how hard.

คุณจะไม่เชื่อเลยว่ามันยากขนาดไหน

Just so you believe it's not just in movie format,

เพื่อให้คุณไม่คิดว่ามันมีแต่ในหนัง

here's a real photograph

นี่คือภาพจริง

of a second-generation starshade deployment test bed in the lab.

ของแท่นทดสอบการ ใช้กำบังแสงดาวรุ่นที่สองในแล็บ

And in this case, I just wanted you to know

กรณีนี้ฉันอยากให้คุณรู้ว่า

that that central truss has heritage left over

ส่วนโครงยึดหลักเป็นมรดกตกทอด

from large radio deployables in space.

จากโครงสร้างวิทยุขนาดใหญ่ในอวกาศ

So after all of that hard work

หลังจากเราพยายามอย่างหนัก

where we try to think of all the crazy gases that might be out there,

เพื่อขบคิดถึงก๊าซทั้งหลายแหล่ ที่อาจอยู่นอกโลกนั้น

and we build the very complicated space telescopes

และสร้างกล้องโทรทรรศน์อวกาศที่ซับซ้อนนี้

that might be out there,

ซึ่งจะไปอยู่นอกโลกนั้น

what are we going to find?

เราจะได้พบอะไรเหรอคะ

Well, in the best case,

อย่างดีที่สุด

we will find an image of another exo-Earth.

เราจะได้ภาพของโลกอื่น

Here is Earth as a pale blue dot.

นี่คือภาพโลกเป็นจุดสีฟ้าซีดๆ

And this is actually a real photograph of Earth

และนี่คือภาพถ่ายจริง ๆ ของโลก

taken by the Voyager 1 spacecraft,

ถ่ายโดยยานวอยเอจเจอร์ 1

four billion miles away.

ที่อยู่ห่างออกไปสี่พันล้านไมล์

And that red light is just scattered light in the camera optics.

แสงสีแดงนั้นเป็นเแค่แสงกระเจิงในกล้อง

But what's so awesome to consider

แต่จะเจ๋งมากถ้าเราลองนึกดูว่า

is that if there are intelligent aliens

ถ้ามีพวกเอเลียนทรงปัญญา

orbiting on a planet around a star near to us

อยู่บนดาวเคราะห์ที่โคจร รอบดาวฤกษ์ใกล้ๆ กับพวกเรา

and they build complicated space telescopes

และได้สร้างกล้องโทรทรรศน์อวกาศอันซับซ้อน

of the kind that we're trying to build,

แบบเดียวกับที่เราพยายามจะสร้างกันอยู่

all they'll see is this pale blue dot,

พวกเขาก็จะเห็นแค่จุดสีฟ้าซีดๆ นี้

a pinprick of light.

เป็นจุดแสงอันกระจึ๋งเดียว

And so sometimes, when I pause to think

เพราะงั้น บางครั้งพอฉันหยุดคิด

about my professional struggle and huge ambition,

ถึงอุปสรรคในงาน กับความทะเยอทะยานอันยิ่งใหญ่

it's hard to think about that

มันยากที่จะคิด

in contrast to the vastness of the universe.

เทียบว่าจักรวาลของเรากว้างใหญ่กว่าเพียงใด

But nonetheless, I am devoting the rest of my life

ยังไงก็ตามฉันจะอุทิศชีวิต ทั้งหมดที่เหลือ

to finding another Earth.

เพื่อการตามหาโลกอีกโลกหนึ่ง

And I can guarantee

และฉันขอรับประกันเลยค่ะ

that in the next generation of space telescopes,

ว่ากล้องโทรทรรศน์อวกาศรุ่นต่อไป

in the second generation,

ในรุ่นที่สอง

we will have the capability to find and identity other Earths.

เราจะสามารถค้นหาและระบุ โลกอื่นๆ ได้

And the capability to split up the starlight

และมีความสามารถแยกแสงจากดาวฤกษ์

so that we can look for gases

เพื่อให้เราสามารถมองดูก๊าซต่างๆ

and assess the greenhouse gases in the atmosphere,

และระบุก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศ

estimate the surface temperature,

ประมาณค่าอุณหภูมิบนพื้นผิว

and look for signs of life.

และหาร่องรอยของสิ่งมีชีวิต

But there's more.

แต่ไม่ใช่แค่นั้น

In this case of searching for other planets like Earth,

การค้นหาดาวเคราะห์ดวงอื่นๆ ที่เหมือนกับโลกนี้

we are making a new kind of map

เรายังได้สร้างแผนที่ชนิดใหม่

of the nearby stars and of the planets orbiting them,

ของดาวฤกษ์ใกล้ๆ กับเรา และดาวเคราะห์ที่โคจรรอบๆ

including [planets] that actually might be inhabitable by humans.

รวมไปถึงดาวเคราะห์ที่ มนุษย์อาจจะอาศัยอยู่ได้

And so I envision that our descendants,

ฉันจึงคาดหวังว่ารุ่นลูกรุ่นหลานของพวกเรา

hundreds of years from now,

ในอีกหลายร้อยปีข้างหน้า

will embark on an interstellar journey to other worlds.

จะออกเดินทางข้ามดวงดาว ไปยังโลกอื่น

And they will look back at all of us

และจะย้อนกลับมามองพวกเรา

as the generation who first found the Earth-like worlds.

ในฐานะคนรุ่นแรกที่พบโลกใหม่ๆ

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

June Cohen: And I give you, for a question,

จูน โคเฮน : สำหรับคำถาม ขอเชิญ

Rosetta Mission Manager Fred Jansen.

ผู้ควบคุมฝ่ายปฏิบัติงานโครงการโรเซตตา เฟรด แจนเซนค่ะ

Fred Jansen: You mentioned halfway through

เฟรด แจนเซน : คุณได้กล่าวไว้ตอนกลางๆ

that the technology to actually look at the spectrum

ว่าเรายังไม่มีเทคโนโลยี ที่ใช้ในการสังเกตสเปกตรัม

of an exoplanet like Earth is not there yet.

ของดาวเคราะห์ที่เหมือนกับโลก

When do you expect this will be there,

คุณคาดว่าเมื่อไหร่เราจะมีเทคโนโลยีอันนี้

and what's needed?

และอะไรบ้างที่จำเป็นครับ

Actually, what we expect is what we call our next-generation Hubble telescope.

จริงๆ เราคาดว่าจะเห็นสิ่งที่เราเรียกว่า กล้องโทรทรรศ์ฮับเบิลรุ่นต่อไป

And this is called the James Webb Space Telescope,

มีชื่อว่ากล้องโทรทรรศน์อวกาศเจมส์ เวบบ์

and that will launch in 2018,

จะมีการส่งออกไปในปี ค.ศ. 2018

and that's what we're going to do,

นั่นเป็นสิ่งที่เราจะทำ

we're going to look at a special kind of planet

เราจะส่องดูดาวเคราะห์ ชนิดพิเศษ ชนิดหนึ่ง

called transient exoplanets,

เรียกว่า ดาวเคราะห์นอกแบบแทรนเซียน (transient exoplanet)

and that will be our first shot at studying small planets

และนั่นจะเป็นก้าวแรกของเรา ในการศึกษาดาวเคราะห์ขนาดเล็ก

for gases that might indicate the planet is habitable.

หาก๊าซที่จะบอกได้ว่า ดาวนั้นสามารถใช้อยู่ได้

JC: I'm going to ask you one follow-up question, too, Sara,

จ.ค. : ฉันอยากถามคุณเหมือนกันค่ะ ซารา เป็นคำถามสืบเนื่อง

as the generalist.

ในฐานะผู้มีความรู้ทั่วไป

So I am really struck by the notion in your career

ฉันนี่ตะลึงไปเลย ที่คุณพูดถึงอาชีพของคุณ

of the opposition you faced,

เรื่องฝ่ายตรงข้ามที่คุณเผชิญ

that when you began thinking about exoplanets,

ว่าเมื่อคุณเริ่มคิดเรื่อง ดาวเคราะห์นอกระบบ

there was extreme skepticism in the scientific community

ก็มีข้อกังขารุนแรงใน แวดวงวิทยาศาสตร์

that they existed,

ว่าดาวพวกนี้มีจริงไหม

and you proved them wrong.

และคุณก็พิสูจน์ว่าพวกเขาผิด

What did it take to take that on?

คุณทำอย่างนั้นได้ยังไงคะ

SS: Well, the thing is that as scientists,

เรื่องของเรื่องคือในฐานะนักวิทยาศาสตร์

we're supposed to be skeptical,

เราจะต้องเป็นคนขี้สงสัยค่ะ

because our job to make sure that what the other person is saying

เพราะงานของเราคือการพิสูจน์ว่า สิ่งที่คนอื่นพูดมานั้น

actually makes sense or not.

เข้าทีหรือเปล่า

But being a scientist,

แต่การเป็นนักวิทยาศาสตร์

I think you've seen it from this session,

ที่ฉันว่าคุณได้เห็นแล้ว

it's like being an explorer.

ก็เหมือนกับเป็นนักสำรวจ

You have this immense curiosity,

คุณมีความอยากรู้อยากเห็นเป็นที่สุด

this stubbornness,

มีความรั้น

this sort of resolute will that you will go forward

มีความตั้งใจแน่วแน่ที่จะก้าวไปข้างหน้า

no matter what other people say.

ไม่ว่าคนอื่นจะพูดว่าอย่างไรค่ะ

JC: I love that. Thank you, Sara.

จ.ค. : นั่นวิเศษมาก ขอบคุณค่ะ คุณซารา

(Applause)

(เสียงปรบมือ)