Gary Kovacs: Tracking the trackers

Translator: Timothy Covell Reviewer: Morton Bast

Translator: yamela areesamarn Reviewer: Pattapon Kasemtanakul

I don't know why, but I'm continually amazed to think

ผมไม่ทราบว่าเพราะอะไร แต่ผมประหลาดใจอยู่โดยตลอดเมื่อคิด

that two and a half billion of us around the world

ว่าคนอย่างเราสองพันห้าร้อยล้านคนรอบโลก

are connected to each other through the Internet

ถูกเชื่อมเข้าหากันผ่านทางอินเตอร์เน็ต

and that at any point in time

และเมื่อเวลาไหนก็ตาม

more than 30 percent of the world's population

มากกว่าร้อยละ 30 ของประชากรโลก

can go online to learn, to create and to share.

สามารถเข้าสู่อินเตอร์เน็ตเพื่อเรียนรู้ สร้างสรรค์และส่งข้อมูลให้กัน

And the amount of time each of us is spending doing all of this

และระยะเวลาที่แต่ละคนใช้ไป เพื่อทำกิจกรรมทั้งหมดนี้

is also continuing to go grow.

ก็ยังคงเพิ่มขึ้นต่อเนื่องด้วย

A recent study showed

การวิจัยเร็วๆนี้ได้แสดงผล

that the young generation alone

ว่าแค่คนรุ่นเยาว์กลุ่มเดียว

is spending over eight hours a day online.

ปัจจุบันใช้เวลามากกว่าแปดชั่วโมงต่อวันกับอินเตอร์เน็ต

As the parent of a nine-year-old girl,

แต่ตามที่ผู้ปกครองของเด็กหญิงอายุเก้าขวบคนหนึ่งบอก

that number seems awfully low.

ตัวเลขนั้นดูเหมือนจะตํ่าไปอย่างเหลือเกิน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

But just as the Internet has opened up the world for each and every one of us,

แต่เช่นเดียวกับที่อินเตอร์เน็ตได้เปิดโลกให้พวกเราทุกคน

it has also opened up each and every one of us to the world.

มันยังได้เปิดเผยตัวตนของเราทุกคนแก่โลกด้วย

And increasingly, the price we're being asked to pay

และสิ่งที่เราไม่ประสงค์ก็มีเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

for all of this connectedness

สำหรับการเชื่อมติดต่อถึงกันนี้

is our privacy.

ก็คือความเป็นส่วนตัวของเรา

Today, what many of us would love to believe

ปัจจุบัน สิ่งที่เราหลายคนอยากที่จะเชื่อ

is that the Internet is a private place; it's not.

ก็คืออินเตอร์เน็ตเป็นที่ส่วนตัวของเรา จริงๆมันไม่ใช่

And with every click of the mouse and every touch of the screen,

และทุกๆครั้งที่เราคลิกเมาส์ และทุกๆการสัมผัสบนหน้าจอ

we are like Hansel and Gretel

จะเหมือนกับเราเป็นเด็กน้อยแฮนเซลและกรีเทล

leaving breadcrumbs of our personal information

ที่ทิ้งเศษขนมปังเรื่องข้อมูลส่วนตัวไว้เบื้องหลัง

everywhere we travel through the digital woods.

ทุกๆที่ๆเราได้เดินทางเข้าไปในป่าดิจิตอล

We are leaving our birthdays, our places of residence,

เรากำลังทิ้งวันเกิดของเรา ที่อยู่ของเรา

our interests and preferences,

สิ่งที่เราสนใจและชอบ

our relationships,

ความสัมพันธ์ของเรา

our financial histories, and on and on it goes.

ประวัติทางการเงินของเรา และอื่นๆอีกมาก

Now don't get me wrong,

เอาละ อย่าเข้าใจผมผิด

I'm not for one minute suggesting that sharing data is a bad thing.

ผมไม่ได้แม้แต่สักนิด จะเสนอแนะว่าการแลกเปลี่ยนข้อมูลกันเป็นสิ่งไม่ดี

In fact, when I know the data that's being shared

ความจริงแล้ว เมื่อผมรู้ข้อมูลที่ส่งต่อมาให้ผม

and I'm asked explicitly for my consent,

และเขาถามผมตรงๆว่าผมยินยอมไหม

I want some sites to understand my habits.

ผมต้องการให้บางเว็บไซต์เข้าใจนิสัยของผม

It helps them suggest books for me to read

เพราะพวกเขาช่วยแนะนำหนังสือให้ผมอ่าน

or movies for my family to watch

หรือแนะนำภาพยนต์ให้ครอบครัวผมดู

or friends for us to connect with.

หรือแนะนำเพื่อนที่เราจะติดต่อไปถึงได้

But when I don't know and when I haven't been asked,

แต่เมื่อผมไม่รู้และเมื่อผมไม่ได้ขอให้ช่วย

that's when the problem arises.

เมื่อนั้นแหละปัญหาจะเกิดขึ้น

It's a phenomenon on the Internet today

มันเป็นปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นบนอินเตอร์เน็ตในปัจจุบัน

called behavioral tracking,

เรียกกันว่า ติดตามพฤติกรรม (behavioral tracking)

and it is very big business.

และมันเป็นธุรกิจที่ใหญ่มากในปัจจุบัน

In fact, there's an entire industry formed

จริงๆแล้ว มีธุรกิจประเภทหนึ่งที่ก่อตัวขึ้น

around following us through the digital woods

จากการติดตามเราผ่านทางป่าดิจิตอล

and compiling a profile on each of us.

และได้สร้างแฟ้มข้อมูลของเราแต่ละคนขึ้นมา

And when all of that data is held,

และเมื่อข้อมูลนั้นทั้งหมดได้ถูกเก็บไว้

they can do almost whatever they want with it.

พวกเขาสามารถทำอะไรก็ได้เกือบทุกอย่างที่เขาต้องการจากข้อมูลนั้น

This is an area today that has very few regulations

ปัจจุบัน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่มีการวางระเบียบไว้น้อยมาก

and even fewer rules.

แม้แต่กฎข้อบังคับก็ยิ่งน้อยไปอีก

Except for some of the recent announcements here in the United States and in Europe,

ยกเว้นการประกาศเมื่อเร็วๆนี้ในอเมริกาและยุโรป

it's an area of consumer protection that's almost entirely naked.

ในขอบเขตของการคุ้มครองผู้บริโภค ซึ่งเกือบจะเปลือยล่อนจ้อนทั้งหมด

So let me expose this lurking industry a little bit further.

ดังนั้น ขอให้ผมเปิดโปงธุรกิจที่แอบแฝงอยู่นี้อีกสักหน่อย

The visualization you see forming behind me is called Collusion

รูปลักษณ์ที่คุณเห็นก่อตัวข้างหลังผมนี้ เรียกกันว่า คอลลูชั่น (Collusion)

and it's an experimental browser add-on

เป็นโปรแกรมทดลองที่ต่อเติมบนเว็บเบราว์เซอร์

that you can install in your Firefox browser

ที่คุณสามารถติดตั้งไว้ในเบราว์เซอร์ไฟร์ฟ็อกส์ (Firefox browser)

that helps you see where your Web data is going and who's tracking you.

ซึ่งจะช่วยคุณให้เห็นว่า ข้อมูลเว็บของคุณไปที่ไหนและใครกำลังตามคุณ

The red dots you see up there

จุดสีแดงที่คุณเห็นข้างบนนั้น

are sites that are behavioral tracking

เป็นเว็บไซต์ที่ ติดตามพฤติกรรม

that I have not navigated to, but are following me.

ที่ผมไม่ได้เข้าไป แต่กำลังติดตามผมอยู่

The blue dots are the sites that I've actually navigated directly to.

จุดสีนํ้าเงินเป็นไซต์ที่เราเข้าไปจริง

And the gray dots are sites that are also tracking me,

และจุดสีเทาเป็นไซต์ที่กำลังติดตามผมอยู่ด้วย

but I have no idea who they are.

แต่ผมไม่รู้เลยว่าพวกเขาเป็นใคร

All of them are connected, as you can see,

ตามที่คุณเห็นพวกมันทั้งหมดถูกเชื่อมต่อ

to form a picture of me on the Web.

ให้เห็นเป็นภาพและเรื่องของผมบนเว็บ

And this is my profile.

และนี่คือภาพและเรื่องของผม

So let me go from an example to something very specific and personal.

ผมจึงขอเริ่มจากตัวอย่างหนึ่ง ไปยังสิ่งที่เจาะจงลงไปและเป็นส่วนตัวมากขึ้น

I installed Collusion in my own laptop two weeks ago

ผมติดตั้ง คอลลูชั่นในโน๊ตบุคของผมเองเมื่อสองสัปดาห์ที่แล้ว

and I let it follow me around for what was a pretty typical day.

และผมปล่อยให้มันติดตามผมไปทั่วในวันที่เป็นปกติมากๆวันหนึ่งของผม

Now like most of you,

เอาละ ก็เหมือนกับคุณๆส่วนมาก

I actually start my day going online and checking email.

ผมเริ่มวันของผมด้วยอินเตอร์เน็ต และเช็คอีเมล์

I then go to a news site, look for some headlines.

แล้วผมก็ไปที่ไซต์ข่าว ดูพาดหัวข่าว

And in this particular case I happened to like one of them

และในกรณีพิเศษนี้ ผมบังเอิญชอบข่าวหนึ่งในนั้น

on the merits of music literacy in schools

เกี่ยวกับการเรียนรู้การดนตรีขั้นพื้นฐาน หรือมิวสิค ลิเทอราซี่ (music literacy) ในโรงเรียน

and I shared it over a social network.

แล้วผมก็เล่าให้คนอื่นในเครือข่ายสังคม (Social Network) ฟัง

Our daughter then joined us at the breakfast table,

แล้วลูกสาวของเราก็เข้ามาร่วมกับเราที่โต๊ะอาหารเช้า

and I asked her, "Is there an emphasis on music literacy in your school?"

และผมถามเธอว่า "มีการเน้นเรื่องมิวสิค ลิเทอราซี่ ในโรงเรียนของหนูมั้ย?"

And she, of course, naturally as a nine-year-old,

และแน่นอนตามธรรมชาติของเด็กอายุเก้าขวบ

looked at me and said quizzically, "What's literacy?"

มองผมและพูดอย่างสงสัยว่า "ลิเทอราซี่ คืออะไรคะ?"

So I sent her online, of course, to look it up.

ผมจึงให้เธอเข้าไปในอินเตอร์เน็ต เพื่อหาความหมาย

Now let me stop here.

เอาละ ผมขอหยุดตรงนี้

We are not even two bites into breakfast

เรายังทานอาหารเช้าไม่ถึงสองคำ

and there are already nearly 25 sites that are tracking me.

และก็มีเกือบ 25 เว็บไซต์ที่กำลังตามผมอยู่เรียบร้อยแล้ว

I have navigated to a total of four.

ผมได้เข้าไปทั้งหมดสี่เว็บไซต์

So let me fast-forward through the rest of my day.

ขอไปต่ออย่างเร็วตลอดวันของผม

I go to work, I check email,

ผมไปทำงาน ตรวจดูจดหมาย

I log onto a few more social sites, I blog,

ผมเข้าไปในเว็บไซต์เครือข่ายสังคม (social sites) ผมเขียนบันทึกประจำวัน

I check more news reports, I share some of those news reports,

ผมเช็ครายงานข่าว และส่งมันต่อไปให้คนอื่น

I go look at some videos,

ผมดูวีดิโอไปบางเรื่อง

pretty typical day -- in this case, actually fairly pedantic --

เป็นวันปกติธรรมดา ในกรณีนี้ จริงๆมีแต่เรื่องจู้จี้จุกจิก

and at the end of the day, as my day winds down,

และตอนสิ้นสุดของวันนั้น

look at my profile.

ดูที่ภาพและเรื่องของผมสิครับ

The red dots have exploded.

จุดสีแดงได้ระเบิดขยายออก

The gray dots have grown exponentially.

จุดสีเทาได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

All in all, there's over 150 sites

เมื่อพิจารณาดูแล้ว มีมากเกินกว่า 150 เว็บไซต์

that are now tracking my personal information,

ที่กำลังติดตามข้อมูลส่วนตัวของผมอยู่

most all of them without my consent.

ส่วนมากไม่ได้รับการยินยอมจากผม

I look at this picture and it freaks me out.

ผมมองภาพนี้และก็ตกใจกลัวอย่างมาก

This is nothing. I am being stalked across the Web.

นี่ผมโดนแอบตามไปตลอดทั่วทุกเว็บ

And why is this happening?

และทำไมสิ่งนี้จึงกำลังเกิดขึ้น

Pretty simple -- it's huge business.

ง่ายมากๆ มันเป็นธุรกิจขนาดใหญ่มหึมา

The revenue of the top handful of companies in this space

เงินได้ของไม่กี่บริษัทชั้นนำในธุรกิจนี้

is over 39 billion dollars today.

เกินกว่าสามหมื่นเก้าพันล้านดอลลาร์ในปัจจุบันนี้

And as adults, we're certainly not alone.

และนี่ไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะกับผู้ใหญ่อย่างเดียวเท่านั้น

At the same time I installed my own Collusion profile,

ในเวลาเดียวกับที่ผมติดตั้ง คอลลูชั่นโพรไฟล์ ให้ตัวของผมเองนั้น

I installed one for my daughter.

ผมก็ติดตั้งตัวหนึ่งให้ลูกสาวของผมด้วย

And on one single Saturday morning, over two hours on the Internet,

และในเช้าวันเสาร์เพียงวันเดียว สองชั่วโมงกว่าในอินเตอร์เน็ต

here's her Collusion profile.

และนี่คือคอลลูชั่นโพรไฟล์ของเธอ

This is a nine-year-old girl

นี่คือเด็กผู้หญิงอายุเก้าขวบ

navigating to principally children's sites.

เข้าไปในไซต์หลักๆของเด็ก

I move from this, from freaked out to enraged.

ผมเปลี่ยนจากความกลัวไปสู่ความโกรธ

This is no longer me being a tech pioneer or a privacy advocate;

นี่ไม่ได้เกี่ยวกับผม ซึ่งเป็นนักบุกเบิกเทคโนโลยี หรือการเป็นคนสนับสนุนเรื่องความเป็นส่วนตัว

this is me being a parent.

นี่คือตัวผมในฐานะพ่อคนหนึ่ง

Imagine in the physical world

ลองจินตนาการดูในโลกใบนี้

if somebody followed our children around with a camera and a notebook

ถ้ามีคนติดตามลูกของเราไปทั่วด้วยกล้องถ่ายภาพและสมุดบันทึก

and recorded their every movement.

และบันทึกทุกๆอริยาบทของพวกเขา

I can tell you, there isn't a person in this room that would sit idly by.

ผมบอกคุณได้เลยว่า จะไม่มีใครเลยในห้องนี้ที่จะนั่งอยู่อย่างเฉยเมยได้

We'd take action. It may not be good action, but we would take action.

เราจะต้องทำบางอย่าง มันอาจจะไม่ดี แต่เราจะจัดการบางอย่าง

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

We can't sit idly by here either.

เราไม่สามารถนั่งเฉยๆตรงนี้ได้เหมือนกัน

This is happening today.

สิ่งนี้กำลังเกิดขึ้นอยู่ในทุกวันนี้

Privacy is not an option,

ความเป็นส่วนตัวไม่ใช่สิ่งที่เราต้องเลือก

and it shouldn't be the price we accept

และมันไม่ควรจะเป็นสิ่งที่เราต้องเสียไป และเราต้องยินยอม

for just getting on the Internet.

เพียงแค่เพื่อให้เข้าไปในอินเตอร์เน็ต

Our voices matter and our actions matter even more.

เสียงเรียกร้องของเราเกิดผลได้ และการกระทำของเรายิ่งก่อให้เกิดผลได้มากกว่า

Today we've launched Collusion.

ปัจจุบันเราได้เปิดตัวคอลลูชั่นแล้ว

You can download it, install it in Firefox,

คุณสามารถดาวน์โหลด และติดตั้งมันไว้ในไฟร์ฟ็อกส์ (Firefox) ได้

to see who is tracking you across the Web

เพื่อดูว่าใครบ้างที่กำลังติดตามคุณในเว็บไซต์

and following you through the digital woods.

และตามคุณไปทั่วในป่าดิจิตอล

Going forward, all of our voices need to be heard.

เราต้องมุ่งไปข้างหน้า เสียงทุกเสียงของเราจะต้องถูกได้ยิน

Because what we don't know can actually hurt us.

เพราะว่าสิ่งที่เราไม่รู้ สามารถทำร้ายเราได้จริง

Because the memory of the Internet is forever.

เพราะว่าความจำของอินเตอร์เน็ตนั้นยาวนานถาวร

We are being watched.

เรากำลังถูกเฝ้าดู

It's now time for us to watch the watchers.

ถึงเวลาแล้วที่เราจะเฝ้าดูคนที่เฝ้าดูเราอยู่

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)