How I hacked online dating | Amy Webb

Translator: Thipnapa Huansuriya Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

So my name is Amy Webb,

ฉันชื่อเอมี่ เวบบ์ (Amy Webb)

and a few years ago I found myself at the end

เมื่อสองสามปีก่อน ฉันพบว่าตัวเองเดินมาถึง

of yet another fantastic relationship

จุดจบของความสัมพันธ์ที่ยอดเยี่ยมอีกครั้งหนึ่ง

that came burning down in a spectacular fashion.

ที่ล่มสลายลงอย่างสุดสะเทือนใจ

ฉันมานั่งคิดนะว่า ฉันผิดตรงไหน

And I thought, what's wrong with me?

I don't understand why this keeps happening.

ฉันไม่เข้าใจว่าทำมันถึงเกิดกับฉันครั้งแล้วครั้งเล่า

So I asked everybody in my life what they thought.

ฉันจึงไปถามทุกคนในชีวิตฉัน

ว่าเขาคิดอย่างไร

I turned to my grandmother, who always had plenty of advice,

ฉันไปถามคุณยายของฉัน

ซึ่งมึคำแนะนำให้มากมายอยู่เสมอ

and she said, "Stop being so picky.

ยายบอกว่า "เลิกเป็นคนช่างเลือกซะทีสิ

You've got to date around.

แกต้องลองคบคนไปเรื่อยๆ

And most importantly,

และที่สำคัญนะ

true love will find you when you least expect it."

รักแท้จะมาหาแกเอง เมื่อแกเลิกไขว่คว้า"

Now as it turns out,

แต่ว่า

I'm somebody who thinks a lot about data,

ฉันเป็นคนชอบคิดเรื่องข้อมูลมาก ๆ

as you'll soon find.

ซึ่งเดี๋ยวคุณก็จะเห็น

I am constantly swimming in numbers, formulas and charts.

ฉันเวียนว่ายอยู่ท่ามกลางตัวเลข

สูตรคณิตศาสตร์ และแผนภูมิตลอดเวลา

และครอบครัวฉันก็ใกล้ชิดกันมาก

I also have a very tight-knit family,

and I'm very, very close with my sister,

ฉันสนิทกับพี่สาวของฉันมาก ๆ

and as a result, I wanted to have the same type of family when I grew up.

ดังนั้น ฉันจึงคิดเสมอว่า

ฉันอยากมีครอบครัวแบบนี้เมื่อโตขึ้น

So I'm at the end of this bad breakup,

แต่แล้วฉันก็มาอกหักครั้งใหญ่

I'm 30 years old,

ตอนอายุ 30

I figure I'm probably going to have to date somebody for about six months

ฉันคิดว่า ฉันต้อง

ดูใจใครสักคนสักหกเดือน

before I'm ready to get monogamous

กว่าจะพร้อมจริงจังกับเขาคนเดียว

and before we can sort of cohabitate,

ก่อนที่จะลองมาอยู่ด้วยกัน

and we have to do that for a while before we can get engaged.

ซึ่งก็ต้องนานพอสมควร กว่าจะหมั้นกันได้

And if I want to start having children by the time I'm 35,

และถ้าฉันจะเริ่มมีลูกตอนอายุ 35

that meant that I would have had to have been on my way to marriage

นั่นหมายความว่า ฉันต้องเริ่มต้น

ปฏิบัติการสละโสดนี้ตั้งแต่ห้าปีที่แล้ว

five years ago.

So that wasn't going to work.

ซึ่งนั่นก็เป็นไปไม่ได้แล้ว

If my strategy was to least-expect my way into true love,

ถ้าแผนของฉันคือ เลิกไขว่คว้า

แล้วรอให้ความรักเข้ามาหาเอง

then the variable that I had to deal with was serendipity.

ฉันต้องเล่นกับตัวแปรความบังเอิญ

In short, I was trying to figure out

พูดง่ายๆ คือ ฉันลองคำนวณดูว่า

ความน่าจะเป็นที่ฉันจะเจอคนที่ใช่ มีมากน้อยแค่ไหน

what's the probability of my finding Mr. Right?

Well, at the time I was living in the city of Philadelphia,

ตอนนั้นฉันอยู่ที่ฟิลาเดลเฟีย

เมืองใหญ่ทีเดียว ฉันก็คิดว่า

and it's a big city, and I figured,

in this entire place, there are lots of possibilities.

จากคนทั้งเมืองนี้ น่าจะมีความเป็นไปได้สูงอยู่นะ

So again, I started doing some math.

แล้วฉันก็เริ่มคิดเลขอีก

Population of Philadelphia: it has 1.5 million people.

ประชากรของฟิลาเดลเฟียมี 1.5 ล้านคน

I figure about half of that are men,

คงมีผู้ชายอยู่ครึ่งหนึ่ง

ก็เหลือ 750,000 คน

so that takes the number down to 750,000.

I'm looking for a guy between the ages of 30 and 36,

ฉันมองหาผู้ชายอายุ 30-36

which was only four percent of the population,

ซึ่งมีอยู่ 4% ของประชากร

so now I'm dealing with the possibility of 30,000 men.

ก็เหลือผู้ชายที่เข้าข่ายอยู่ 30,000 คน

I was looking for somebody who was Jewish,

ฉันต้องการคนเชื้อสายยิว

เพราะฉันเองเป็นยิว เรื่องนี้จึงสำคัญสำหรับฉัน

because I am and that was important to me.

That's only 2.3 percent of the population.

ซึ่งคนเชื้อสายยิวมีอยู่ 2.3% ของประชากร

I figure I'm attracted to maybe one out of 10 of those men,

ฉันว่าฉันคงรู้สึกถูกใจสัก 1 ใน 10

ของผู้ชายกลุ่มนี้

and there was no way I was going to deal with somebody who was an avid golfer.

และฉันไม่มีทางคบกับ

ผู้ชายที่บ้ากอล์ฟด้วย

So that basically meant there were 35 men for me

สรุปว่าคงมีผู้ชายทั้งหมด 35 คน

that I could possibly date

ที่ฉันอาจจะลองคบด้วยได้

in the entire city of Philadelphia.

จากประชากรทั้งหมดในเมืองฟิลาเดลเฟีย

In the meantime, my very large Jewish family

ระหว่างนั้น คนในครอบครัวยิวขนาดใหญ่ของฉัน

was already all married and well on their way

ก็แต่งงานหมดแล้ว

to having lots and lots of children,

และกำลังจะมีลูกกันมากมาย

and I felt like I was under tremendous peer pressure

ฉันรู้สึกถูดกดดันอย่างหนัก

to get my life going already.

ให้สร้างชีวิตครอบครัวเสียที

So I have two possible strategies at this point

ทีนี้ ฉันมีแผนให้เลือกสองแผน

I'm sort of figuring out.

เท่าที่นึกได้

แผนแรก ทำตามคำแนะนำของยาย

One, I can take my grandmother's advice

and sort of least-expect my way

โดยไม่ต้องไปไขว่คว้า

into maybe bumping into the one out of 35 possible men

รอให้บังเอิญได้เจอผู้ชายสักคน

จาก 35 คน ในเมืองใหญ่

in the entire 1.5-million-person city of Philadelphia,

ที่มีคน 1.5 ล้านคนอย่างฟิลาเดลเฟีย

or I could try online dating.

หรือว่าจะลองหาคู่ออนไลน์

Now, I like the idea of online dating,

ฉันชอบแนวคิดของการหาคู่ออนไลน์นะ

because it's predicated on an algorithm,

เพราะมันตั้งอยู่บนอัลกอริธึม (สูตรหรือขั้นตอนในการแก้ปัญหา)

and that's really just a simple way of saying

พูดง่ายๆ ก็คือ

I've got a problem, I'm going to use some data,

ฉันมีปัญหา ฉันจะใช้ข้อมูลบางอย่าง

run it through a system and get to a solution.

ประมวลผลผ่านระบบ

เพื่อหาวิธีแก้ปัญหา

So online dating is the second most popular way

ดังนั้น การหาคู่ออนไลน์จึงเป็นวิธียอดนิยมอันดับสอง

that people now meet each other,

ที่ช่วยให้คนมาพบกัน

but as it turns out, algorithms have been around

แต่ปรากฏว่า สูตรหรืออัลกอริธึมในการจับคู่

for thousands of years in almost every culture.

มีมาหลายพันปีแล้วในแทบทุกวัฒนธรรม

In fact, in Judaism, there were matchmakers a long time ago,

ที่จริง ในวัฒนธรรมยิวสมัยก่อน

เราก็มีแม่สื่อ และแม้ว่า

and though they didn't have an explicit algorithm per se,

พวกเขาจะไม่ได้มีสูตร หรืออัลกอริธึมที่ชัดเจน

they definitely were running through formulas in their heads,

แต่เขาต้องคิดคำนวณ ตามสูตรบางอย่างอยู่ในหัวแน่ๆ

เช่น สาวเจ้าจะชอบหนุ่มคนนี้ไหม

like, is the girl going to like the boy?

ครอบครัวของสองฝ่ายจะเข้ากันได้ไหม

Are the families going to get along?

What's the rabbi going to say?

แล้วท่านแรบไบจะว่าอย่างไร

เขาจะมีลูกกันได้ทันทีเลยไหม

Are they going to start having children right away?

The matchmaker would sort of think through all of this,

พ่อสื่อแม่สื่อก็จะประเมินตามเกณฑ์พวกนี้

put two people together, and that would be the end of it.

พาหนุ่มสาวมาเจอกัน แล้วก็จบ

สำหรับกรณีของฉัน ฉันจึงคิดว่า

So in my case, I thought,

well, will data and an algorithm lead me to my Prince Charming?

ข้อมูลและสูตรคำนวณบางอย่าง

จะนำฉันไปเจอเจ้าชายทรงเสน่ห์ได้ไหม

So I decided to sign on.

ฉันเลยตัดสินใจสมัครเว็บหาคู่

Now, there was one small catch.

แต่มีปัญหาเล็กๆ อยู่อย่างหนึ่ง

As I'm signing on to the various dating websites,

ระหว่างสมัครสมาชิกเว็บหาคู่หลายๆ เว็บ

as it happens, I was really, really busy.

ตอนนั้นฉันงานยุ่งมากๆ

But that actually wasn't the biggest problem.

ซึ่งก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่

The biggest problem is that I hate filling out questionnaires of any kind,

แต่ปัญหาใหญ่ที่สุดคือ

ฉันเกลียดการตอบแบบสอบถามทุกชนิด

and I certainly don't like questionnaires that are like Cosmo quizzes.

ฉันไม่ชอบเลย แบบสอบถามที่เหมือน

ในนิตยสารคอสโมโพลิแทน

So I just copied and pasted from my résumé.

ฉันเลยก๊อปปี้ข้อความ จากประวัติย่อของตัวเองมาแปะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So in the descriptive part up top,

ตรงช่องที่ให้เขียนบรรยายข้างบนนี้

I said that I was an award-winning journalist

ฉันใส่ไปว่าฉันเป็นผู้สื่อข่าวที่ได้รับรางวัล

and a future thinker.

และนักคาดการณ์อนาคต

When I was asked about fun activities and my ideal date,

ตรงคำถามเกี่ยวกับกิจกรรมสนุกๆ ที่ฉันชอบ และแฟนในฝัน

ฉันตอบว่า การคำนวณมูลค่าสิ่งต่างๆ เป็นเงิน

I said monetization and fluency in Japanese.

และ พูดภาษาญี่ปุ่นคล่อง

I talked a lot about JavaScript.

ฉันพูดถึงจาวาสคริปต์ (JavaScript) เยอะมาก

(Laughter)

เห็นชัดๆ เลยว่านี่ไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุด

So obviously this was not the best way to put my most sexy foot forward.

ในการนำเสนอความเซ็กซี่มีเสน่ห์ของฉัน

But the real failure was that there were plenty of men for me to date.

แต่ความล้มเหลวที่แท้จริงคือ

มีผู้ชายให้ฉันไปเดทด้วยมากมาย

These algorithms had a sea full of men

อัลกอริธึมนี้ให้ผลลัพธ์ออกมา เป็นผู้ชายมากมาย

that wanted to take me out on lots of dates --

ที่อยากพาฉันออกไปเดท

what turned out to be truly awful dates.

แต่กลายเป็นเดทที่เลวร้ายสุดๆ

There was this guy Steve, the I.T. guy.

มีผู้ชายคนหนึ่ง ชื่อสตีฟ เป็นหนุ่มไอที

The algorithm matched us up because we share a love of gadgets,

อัลกอริธึมของเว็บจับคู่เราเข้าด้วยกัน

เพราะเราชอบอุปกรณ์ทันสมัยเหมือนกัน

we share a love of math and data and '80s music,

เราชอบคณิตศาสตร์ ข้อมูล และเพลงยุค 80s เหมือนกัน

and so I agreed to go out with him.

ฉันเลยตกลงออกไปเดทกับเขา

So Steve the I.T. guy invited me out

สตีฟ หนุ่มไอทีคนนี้ชวนฉันไปทานข้าว

to one of Philadelphia's white-table-cloth,

ที่ร้านอาหารสุดหรูแห่งหนึ่งในฟิลาเดลเฟีย

extremely expensive restaurants.

เป็นร้านที่แพงมากๆ

And we went in, and right off the bat,

เราเข้าไปนั่งในร้าน และตั้งแต่เริ่มคุยกัน

our conversation really wasn't taking flight,

ก็รู้สึกได้ว่าเราคุยกันไม่สนุกเลย

but he was ordering a lot of food.

แต่เขาก็สั่งอาหารมากมาย

In fact, he didn't even bother looking at the menu.

ที่จริง เขาไม่ได้ดูเมนูเลยด้วยซ้ำ

เขาสั่งอาหารเรียกน้ำย่อยหลายจาน

He was ordering multiple appetizers, multiple entrées, for me as well,

จานหลักอีกหลายจาน สั่งเผื่อฉันด้วย

and suddenly there are piles and piles of food on our table,

รู้ตัวอีกที ก็มีอาหารกองเต็มโต๊ะไปหมด

แล้วยังมีไวน์อีกหลายต่อหลายขวด

also lots and lots of bottles of wine.

So we're nearing the end of our conversation

พอคุยกันใกล้จบและกินข้าวใกล้เสร็จ

and the end of dinner, and I've decided

ฉันก็ตัดสินใจว่า

สตีฟ พ่อหนุ่มไอทีกับฉัน ไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นคู่กัน

Steve the I.T. guy and I are really just not meant for each other,

แต่เราคงเป็นเพื่อนกันได้

but we'll part ways as friends,

when he gets up to go to the bathroom,

ทีนี้ ตอนเขาลุกไปห้องน้ำ

and in the meantime, the bill comes to our table.

บิลค่าอาหารก็มาพอดี

ฟังนะคะ ฉันเป็นผู้หญิงสมัยใหม่

And listen, I'm a modern woman.

I am totally down with splitting the bill.

ฉันเห็นด้วยกับการหารกันจ่าย

But then Steve the I.T. guy didn't come back.

แต่สตีฟ พ่อหนุ่มไอทีไม่กลับมาอีกเลย (เสียงฮือฮา)

(Gasping)

And that was my entire month's rent.

นั่นค่าเช่าบ้านทั้งเดือนของฉันเลยนะ

(Audience gasps)

So needless to say, I was not having a good night.

ไม่ต้องพูดก็คงรู้ว่า คืนนั้นฉันไม่สนุกเลย

So I run home, I call my mother, I call my sister,

ฉันกลับบ้าน โทรหาแม่ โทรหาพี่สาว

and as I do, at the end of each one of these terrible, terrible dates,

และทุกครั้งที่การออกเดทของฉัน

จบลงแบบแย่ๆ

I regale them with the details.

ฉันเล่ารายละเอียด ให้ครอบครัวฉันฟังมากมาย

And they say to me,

แล้วเขาก็จะบอกฉันว่า

"Stop complaining."

"หยุดบ่นได้แล้ว"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

"You're just being too picky."

"เธอมันช่างเลือกมากไป"

So I said, fine, from here on out I'm only going on dates

ฉันเลยบอกว่า ได้ ตั้งแต่นี้ไป

ฉันจะไปออกเดทในที่ที่ฉันรู้

where I know there's Wi-Fi, and I'm bringing my laptop.

ว่ามีสัญญาณไวไฟ

ฉันจะเอาแล็ปท็อปติดกระเป๋าไปด้วย

I'm going to shove it into my bag,

I'm going to have this email template,

ฉันจะสร้างแบบฟอร์มอีเมล์ขึ้นมา

and I'm going to fill it out and collect information

และจะเติมข้อมูลที่ฉันคอยเก็บ

ระหว่างออกเดทอยู่ลงไป

on all these different data points during the date

to prove to everybody that empirically,

เพื่อพิสูจน์เชิงประจักษ์ให้ทุกคนเห็นว่า

these dates really are terrible.

คู่เดทเหล่านี้ห่วยจริงๆ (เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

แล้วฉันก็เริ่มเก็บข้อมูล เช่น

So I started tracking things like really stupid, awkward, sexual remarks;

คำพูดเรื่องเพศที่งี่เง่า ฟังแล้วอี๋

bad vocabulary;

คำหยาบ

the number of times a man forced me to high-five him.

จำนวนครั้งที่ผู้ชายพวกนี้ บังคับให้ฉันแปะมือไฮไฟว์ด้วย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So I started to crunch some numbers,

แล้วฉันก็เริ่มคำนวณตัวเลข

คิดค่าสหสัมพันธ์ออกมา

and that allowed me to make some correlations.

So as it turns out,

ซึ่งฉันพบว่า

for some reason, men who drink Scotch reference kinky sex immediately.

ไม่รู้ทำไม ชายหนุ่มที่ดื่มเหล้าสก็อต

ถึงพูดเรื่องเซ็กส์วิตถารทันทีเลย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Well, it turns out that these probably weren't bad guys.

แต่ที่จริง ฉันพบว่า

หนุ่มๆ พวกนี้ไม่ใช่คนเลวร้าย

There were just bad for me.

เพียงแต่เขาไม่เหมาะกับฉัน

And as it happens, the algorithms that were setting us up,

สูตรหรืออัลกอริธึมที่จับคู่ให้เรา

they weren't bad either.

ก็ไม่ได้แย่ด้วย

These algorithms were doing exactly what they were designed to do,

อัลกอริธืมพวกนี้ทำงาน

ตามที่ถูกออกแบบมาเป๊ะ

นั่นคือเอาข้อมูลที่ผู้ใช้สร้างขึ้น

which was to take our user-generated information,

in my case, my résumé,

ในกรณีของฉันก็คือประวัติย่อของฉัน

and match it up with other people's information.

แล้วเอามาจับคู่กับข้อมูลของคนอื่น

See, the real problem here is that,

เห็นไหมคะ ปัญหาที่แท้จริงอยู่ที่

ในขณะที่สูตรหรืออัลกอริธึมทำงานได้ดี

while the algorithms work just fine,

you and I don't,

คุณกับฉันต่างหากที่ทำหน้าที่ได้ไม่ดี

when confronted with blank windows

เมื่อเจอหน้าจอว่างเปล่าบนเว็บออนไลน์

where we're supposed to input our information online.

ที่เราต้องกรอกข้อมูลของเราเข้าไป

Very few of us have the ability

คงมีไม่กี่คนที่สามารถกรอกข้อมูล

to be totally and brutally honest with ourselves.

อย่างตรงไปตรงมากับตัวเองได้อย่างแท้จริง

The other problem is that these websites are asking us

อีกปัญหาหนึ่งคือ เว็บไซต์เหล่านี้

questions like, are you a dog person or a cat person?

ถามคำถามเช่น คุณชอบหมาหรือแมว

Do you like horror films or romance films?

คุณชอบหนังสยองขวัญหรือโรแมนติก

I'm not looking for a pen pal.

ฉันไม่ได้หาเพื่อนคุยทางจดหมายนะ

I'm looking for a husband. Right?

ฉันกำลังหาสามี เข้าใจไหม

So there's a certain amount of superficiality in that data.

ข้อมูลพวกนี้มันค่อนข้างผิวเผิน

So I said fine, I've got a new plan.

ฉันเลยคิดว่า เอาล่ะ ​ฉันมีแผนใหม่

I'm going to keep using these online dating sites,

ฉันจะใช้เว็บไซต์หาคู่ออนไลน์พวกนี้ต่อไป

but I'm going to treat them as databases,

แต่ฉันจะใช้มันเป็นฐานข้อมูล

และแทนที่จะรอให้อัลกอริธึมของเว็บจับคู่ให้

and rather than waiting for an algorithm to set me up,

I think I'm going to try reverse-engineering this entire system.

ฉันจะสร้างระบบที่ทำงานย้อนกลับบนระบบนี้

So knowing that there was superficial data

เอาล่ะ ฉันรู้ว่าระบบใช้ข้อมูลผิวเผิน

that was being used to match me up with other people,

มาจับคู่ฉันกับคนอื่น

I decided instead to ask my own questions.

ฉันจึงตัดสินใจว่าจะถามคำถามของฉันเอง

What was every single possible thing

ถามถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่นึกออก

เกี่ยวกับสิ่งที่ฉันมองหาในคู่ชีวิต

that I could think of that I was looking for in a mate?

So I started writing

ฉันจึงเริ่มเขียน เขียน และเขียน

and writing and writing,

and at the end, I had amassed 72 different data points.

ในที่สุด ฉันก็รวบรวม

ได้ทั้งหมด 72 ข้อ

I wanted somebody was Jew-ish,

ฉันต้องการคนที่ เหมือนคนยิว

so I was looking for somebody

นั่นคือ คนที่มีพื้นฐานทางความคิด

who had the same background and thoughts on our culture,

ตั้งอยู่บนวัฒนธรรมยิวหมือนฉัน

but wasn't going to force me to go to shul every Friday and Saturday.

แต่จะไม่บังคับให้ฉันไปโบสถ์ของยิว

ทุกวันศุกร์และเสาร์

I wanted somebody who worked hard,

ฉันต้องการคนที่ทำงานหนัก

because work for me is extremely important,

เพราะสำหรับฉัน งานเป็นสิ่งสำคัญมาก

but not too hard.

แต่ก็ไม่ใช่ทำจนหนักเกินไป

สำหรับฉัน งานอดิเรกก็คือ

For me, the hobbies that I have

are really just new work projects that I've launched.

การทำงานโปรเจคใหม่ที่ฉันเพิ่งเริ่มต้น

I also wanted somebody who not only wanted two children,

ฉันอยากได้คนที่อยากมีลูกสองคน

but was going to have the same attitude toward parenting that I do,

และต้องมีทัศนคติในการเลี้ยงลูกเหมือนฉันด้วย

so somebody who was going to be totally okay

เขาต้องเข้าใจและยอมรับได้

with forcing our child to start taking piano lessons at age three,

กับการบังคับให้ลูกเรียนเปียโนตั้งแต่สามขวบ

หรืออาจจะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ด้วย

and also maybe computer science classes if we could wrangle it.

ถ้าเราเถียงกันจบนะ

So things like that, but I also wanted somebody

อะไรประมาณนี้ นอกจากนี้ฉันยังต้องการ

who would go to far-flung, exotic places, like Petra, Jordan.

คนที่จะเดินทางไปต่างถิ่น ที่ไกลๆ แปลกๆ

เช่น เพทรา เมืองโบราณในจอร์แดน

ฉันอยากได้คนที่จะหนักกว่าฉัน

I also wanted somebody who would weigh 20 pounds more than me at all times,

20 ปอนด์ตลอดเวลา

regardless of what I weighed.

ไม่ว่าฉันจะหนักเท่าไหร่

(เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

So I now have these 72 different data points,

ทีนี้ฉันก็มีเกณฑ์ 72 ข้อนี้

which, to be fair, is a lot.

ซึ่งก็เยอะจริงๆ นั่นแหละ

So what I did was, I went through and I prioritized that list.

ทีนี้ ฉันก็นั่งดู

และจัดลำดับความสำคัญของรายการพวกนี้

I broke it into a top tier and a second tier of points,

แบ่งเป็นเกณฑ์สำคัญระดับหนึ่งกับสอง

and I ranked everything starting at 100

และจัดอันดับทุกอย่างตั้งแต่ 100

and going all the way down to 91,

ไปจนถึง 91

and listing things like I was looking for somebody who was really smart,

และเขียนลงไปว่า ฉันอยากได้คนที่ฉลาดมากๆ

ที่จะท้าทายและกระตุ้นความคิดฉัน

who would challenge and stimulate me,

และถ่วงดุลย์ด้วยเกณฑ์

and balancing that with a second tier and a second set of points.

และรายการในกลุ่มที่ 2

These things were also important to me but not necessarily deal-breakers.

สิ่งเหล่านี้ก็สำคัญสำหรับฉัน

แต่ก็ไม่ถึงกับเป็นตัวชี้ขาด

(Laughter)

So once I had all this done, I then built a scoring system,

เมื่อได้เกณฑ์พวกนี้แล้ว

ฉันก็สร้างระบบให้คะแนน

because what I wanted to do was to sort of mathematically calculate

เพราะสิ่งที่ฉันจะทำ

คือการคำนวณทางคณิตศาสตร์

whether or not I thought the guy that I found online

ว่าผู้ชายที่ฉันเจอออนไลน์

would be a match with me.

จะเหมาะกับฉันหรือเปล่า

I figured there would be a minimum of 700 points

ฉันตั้งเป้าว่า ผู้ชายในเว็บ ต้องได้คะแนนอย่างน้อย 700 คะแนน

before I would agree to email somebody or respond to an email message.

ฉันถึงจะอีเมล์หาเขา

หรือตอบข้อความของเขา

For 900 points, I'd agree to go out on a date,

ถ้าคะแนนถึง 900 ฉันจะตกลงไปออกเดทกับเขา

แต่จะไม่คิดเรื่องความสัมพันธ์ใดๆ

and I wouldn't even consider any kind of relationship

before somebody had crossed the 1,500 point threshold.

จนกว่าใครคนนั้น จะได้คะแนนเกินเกณฑ์ 1,500 คะแนน

Well, as it turns out, this worked pretty well.

ปรากฏว่าระบบนี้ได้ผลดีมาก

So I go back online now.

ฉันกลับไปออนไลน์

I found Jewishdoc57

และพบผู้ชายชื่อ Jewishdoc57

who's incredibly good-looking, incredibly well-spoken,

ซึ่งหน้าตาดีมากๆ พูดจาดีมาก

he had hiked Mt. Fuji,

เขาเคยเดินขึ้นภูเขาไฟฟูจิ

he had walked along the Great Wall.

เคยเดินบนกำแพงเมืองจีน

He likes to travel

เขาชอบเดินทางไปไหนก็ได้ ที่ไม่มีการล่องเรือ

as long as it doesn't involve a cruise ship.

ฉันคิดในใจว่า สำเร็จแล้ว !

And I thought,

I've done it!

I've cracked the code.

ฉันถอดรหัสสำเร็จ

I have just found the Jewish Prince Charming

และค้นพบเจ้าชายทรงเสน่ห์เชื้อสายยิว

of my family's dreams.

ตามความฝันของครอบครัวฉันแล้ว

There was only one problem:

แต่ปัญหาอย่างเดียวคือ

เขาไม่ชอบฉันตอบ

He didn't like me back.

And I guess the one variable that I haven't considered

ฉันคิดว่าอีกตัวแปรหนึ่งที่ฉันไม่ได้คำนึงถึง

is the competition.

คือการแข่งขัน

Who are all of the other women on these dating sites?

ผู้หญิงคนอื่นๆ ทั้งหมด

ที่อยู่บนเว็บหาคู่พวกนี้คือใคร

I found SmileyGirl1978.

ฉันเจอผู้หญิงชื่อ SmileyGirl1978

She said she was a "Fun girl who is Happy and Outgoing."

เธอบอกว่าเธอเป็น "สาวน้อยรักสนุก ผู้มีความสุข และเข้ากับคนง่าย"

She listed her job as "teacher."

เธอบอกว่าเธอเป็นครู

She said she is "silly, nice and friendly."

เธอบอกว่าเธอ "บ๊องๆ นิสัยดี และเป็นมิตร"

She likes to make people laugh "alot."

เธอชอบทำให้ให้คนอื่นหัวเราะ "ม๊าก มาก"

At this moment I knew,

ณ จุดนี้ ฉันถึงรู้ หลังจากดูข้อมูล

clicking profile after profile that looked like this,

สาวๆ คนแล้วคนเล่า

that I needed to do some market research.

ว่าฉันต้องทำวิจัยตลาดสักหน่อย

ฉันก็เลยสร้างโปรไฟล์ปลอมของผู้ชาย 10 คน

So I created 10 fake male profiles.

Now, before I lose all of you --

เอาล่ะ ก่อนที่คุณจะเลิกฟังฉัน

(Laughter) --

(เสียงหัวเราะ)

โปรดเข้าใจว่าฉันทำไป

understand that I did this strictly to gather data

เพียงเพื่อเก็บข้อมูล

about everybody else in the system.

คนอื่นๆ ที่อยู่ในระบบเท่านั้น

I didn't carry on crazy Catfish-style relationships with anybody.

ไม่ได้กะจะไปหลอกลวงใครนะ

I really was just scraping their data.

ฉันแค่อยากได้ข้อมูลจากเขา

But I didn't want everybody's data.

แต่ฉันไม่ได้อยากได้ข้อมูลของทุกคน

I only wanted data on the women who were going to be attracted

ฉันอยากได้เฉพาะข้อมูลของ

ผู้หญิงที่จะมาชอบผู้ชาย

to the type of man that I really, really wanted to marry.

แบบที่ฉันอยากแต่งงานด้วย (เสียงหัวเราะ)

When I released these men into the wild,

เมื่อฉันปล่อยผู้ชายเหล่านี้ออกไป

I did follow some rules.

ฉันตั้งกฎไว้ว่า

So I didn't reach out to any woman first.

ฉันจะไม่ติดต่อผู้หญิงคนไหนก่อน

I just waited to see who these profiles were going to attract,

ฉันคอยดูว่าผู้ชายแบบนี้ จะดึงดูดผู้หญิงแบบไหน

and mainly what I was looking at was two different data sets.

ฉันสนใจข้อมูลสองชุด

So I was looking at qualitative data,

คือข้อมูลเชิงคุณภาพ

so what was the humor, the tone,

เช่น อารมณ์ขัน ท่าที

the voice, the communication style

น้ำเสียง รูปแบบการสื่อสาร

that these women shared in common?

ที่ผู้หญิงเหล่านี้มีเหมือนๆ กัน

And also quantitative data,

และฉันก็ดูข้อมูลเชิงปริมาณด้วย

so what was the average length of their profile,

เช่น ความยาวของโปรไฟล์

how much time was spent between messages?

ระยะเวลาระหว่างการส่งข้อความแต่ละครั้ง

สิ่งที่ฉันพยายามค้นหาคือ

What I was trying to get at here was that I figured, in person,

ฉันต้องทำยังไง

I would be just as competitive as a SmileyGirl1978.

ให้ฉันดูดี

สู้กับ SmilryGirl1978 ได้

I wanted to figure out how to maximize my own profile online.

ฉันอยากรู้ว่าฉันจะนำเสนอตัวเอง

ให้ดูดีที่สุดบนโลกออนไลน์ได้อย่างไร

Well, one month later,

หนึ่งเดือนหลังจากนั้น

I had a lot of data, and I was able to do another analysis.

ฉันได้ข้อมูลเยอะมาก ฉันวิเคราะห์ข้อมูลอีกครั้ง

And as it turns out, content matters a lot.

และพบว่า เนื้อหาที่เขียนมีความสำคัญมาก

So smart people tend to write a lot --

คนฉลาดมักจะเขียนอะไรยาวๆ

3,000 - 4,000

3,000, 4,000, 5,000 words about themselves,

5,000 คำเพื่อบรรยายตัวเอง

which may all be very, very interesting.

ซึ่งอาจจะน่าสนใจมากๆ

The challenge here, though, is that the popular men and women

แต่สิ่งที่ท้าทายคือ

หนุ่มสาวที่มีคนชื่นชอบเยอะๆ

are sticking to 97 words on average

เขียนบรรยายตัวเองแค่ 97 คำโดยเฉลี่ย

that are written very, very well,

แต่เขียนดีมากๆ

even though it may not seem like it all the time.

แม้ว่าดูเผินๆ อาจไม่ได้ดูเหมือนเขียนดี

The other hallmark of the people who do this well

ลักษณะอีกอย่างของคนที่ เขียนบรรยายตัวเองได้ดี

is that they're using non-specific language.

คือการใช้ภาษาที่ไม่จำเพาะเจาะจง

ในกรณีของฉัน ดูสิ

So in my case,

"The English Patient" is my most favorite movie ever,

ฉันบอกว่าหนังเรื่องโปรดของฉันคือ "The English Patient"

but it doesn't work to use that in a profile,

ซึ่งไม่ค่อยได้ผลในโปรไฟล์ของฉัน

because that's a superficial data point,

เพราะมันเป็นข้อมูลที่ผิวเผิน

อาจมีคนไม่เห็นด้วยกับฉัน

and somebody may disagree

and decide they don't want to go out

แล้วตัดสินใจเลยว่า เขาไม่อยากไปเดทกับฉัน

เพราะเขาไม่ชอบนั่งดูหนังยาว 3 ชั่วโมงแบบนั้น

because they didn't like sitting through the three-hour movie.

แล้วก็ การใช้ภาษาเชิงบวกสำคัญมาก

Also, optimistic language matters a lot.

นี่เป็นกลุ่มคำ

So this is a word cloud

highlighting the most popular words that were used

ที่ใช้บ่อยที่สุดในหมู่

by the most popular women,

ผู้หญิงที่มีคนชื่นชอบเยอะ

words like "fun" and "girl" and "love."

คำอย่าง "สนุก" และ "สาวน้อย" และ "รัก"

And what I realized was not that I had to dumb down my own profile.

และสิ่งที่ฉันตระหนักคือ

ฉันไม่จำเป็นต้องเขียนโปรไฟล์ตัวเองให้ดูด้อยลง

Remember, I'm somebody who said

จำได้ไหมคะ ฉันเป็นคนที่บอกว่า

that I speak fluent Japanese and I know JavaScript

ฉันพูดภาษาญี่ปุ่นคล่อง และเขียนจาวาสคริปต์เป็น

and I was okay with that.

และฉันก็พอใจตัวเองแบบนั้น

The difference is that it's about being more approachable

สิ่งที่ต้องเปลี่ยนคือ ต้องเป็นคนที่ดูเข้าถึงง่ายขึ้น

and helping people understand the best way to reach out to you.

และช่วยให้คนอื่นเข้าใจว่า

วิธีที่ดีที่สุดในการเข้ามาคุยกับคุณคืออะไร

And as it turns out, timing is also really, really important.

นอกจากนี้จังหวะเวลายังสำคัญมากๆ

การที่คุณมีเบอร์โทรศัพท์

Just because you have access to somebody's mobile phone number

หรือหมายเลขติดต่อ

or their instant message account

สำหรับส่งข้อความถึงเขา

and it's 2 o'clock in the morning and you happen to be awake,

แล้วบังเอิญคุณตื่นอยู่ตอนตีสอง

ไม่ได้หมายความว่า มันเป็นเวลาที่เหมาะจะติดต่อกับเขา

doesn't mean that that's a good time to communicate with those people.

ผู้หญิงที่เป็นที่ชื่นชอบบนเว็บเหล่านี้

The popular women on these online sites

spend an average of 23 hours in between each communication.

ทิ้งระยะเฉลี่ย 23 ชั่วโมง

ระหว่างการติดต่อแต่ละครั้ง

And that's what we would normally do in the usual process of courtship.

ซึ่งเป็นจังหวะเวลาที่มักเป็นไป

ในกระบวนการจีบกันโดยปกติ

And finally --

และท้ายที่สุด เรื่องรูป

there were the photos.

ผู้หญิงที่มีคนชอบเยอะๆ

All of the women who were popular showed some skin.

ทุกคนใช้รูปโชว์เนื้อหนังนิดๆ

They all looked really great,

ทุกคนดูดีมากๆ

which turned out to be in sharp contrast

แตกต่างอย่างสิ้นเชิง

to what I had uploaded.

กับรูปที่ฉันอัพโหลด

(Laughter)

Once I had all of this information,

เมื่อฉันมีข้อมูลทั้งหมดนี้แล้ว

I was able to create a super profile,

ฉันก็สามารถสร้างสุดยอดโปรไฟล์

so it was still me,

ที่ยังคงเป็นฉัน

but it was me optimized now for this ecosystem.

แต่เป็นฉันในรูปแบบที่ เหมาะกับสังคมออนไลน์มากที่สุด

And as it turns out, I did a really good job.

ปรากฏว่า ฉันทำได้ดีมากๆ เลยทีเดียว

I was the most popular person online.

ฉันกลายเป็นคนที่มีคนชอบมากที่สุดในโลกออนไลน์

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

And as it turns out, lots and lots of men wanted to date me.

มีผู้ชายหลายต่อหลายคนที่อยากออกเดทกับฉัน

So I call my mom, I call my sister, I call my grandmother.

ฉันโทรหาแม่ พี่สาว และยายของฉัน

เล่าข่าวดีสุดๆ นี้ให้เขาฟัง

I'm telling them about this fabulous news,

พวกเขาพูดว่า​ "เยี่ยมเลย

and they say, "This is wonderful! How soon are you going out?"

แล้วเมื่อไหร่เธอจะไปออกเดทล่ะ"

I said, "Actually, I'm not going to go out with anybody."

ฉันตอบว่า "ที่จริง ฉันจะยังไม่ออกไปกับใครทั้งนั้น"

Because remember, in my scoring system,

เพราะว่า จำได้ไหมคะ ระบบคะแนนของฉัน

they have to reach a minimum threshold of 700 points,

ผู้ชายต้องได้คะแนนขั้นต่ำ 700 คะแนน

and none of them have done that.

ซึ่งตอนนั้นยังไม่มีใครคะแนนถึงเลย

They said, "What? You're still being too damn picky."

ที่บ้านฉันเลยว่า "หา นี่แกยังเลือกมากอีกเหรอ"

Well, not too long after that, I found this guy, Thevenin,

แต่ไม่นานหลังจากนั้น

ฉันก็พบผู้ชายคนนี้ Thevenin

and he said that he was culturally Jewish,

เขาบอกว่าเขามาจากวัฒนธรรมแบบยิว

บอกว่าเขาเป็นนักล่าลูกแมวน้ำในมหาสมุทรอาร์กติก

he said that his job was an arctic baby seal hunter,

ซึ่งฉันว่ามันฟังดูเท่มาก

which I thought was very clever.

He talked in detail about travel.

เขาพูดเรื่องการท่องเที่ยวอย่างละเอียด

He made a lot of really interesting cultural references.

พูดถึงเรื่องวัฒนธรรมที่น่าสนใจหลายอย่าง

He looked and talked exactly like what I wanted,

เขาดูดีและพูดจาเหมือนที่ฉันต้องการเปี๊ยบ

and immediately, he scored 850 points.

และเขาก็ได้คะแนน 850 ทันที

It was enough for a date.

ซึ่งมากพอสำหรับการออกเดท

Three weeks later, we met up in person

สามสัปดาห์หลังจากนั้น เราก็นัดเจอกัน

for what turned out to be a 14-hour-long conversation

ซึ่งกลายเป็นบทสนทนายาว 14 ชั่วโมง

ตั้งแต่ที่ร้านกาแฟ ไปร้านอาหาร

that went from coffee shop to restaurant

to another coffee shop to another restaurant,

ไปร้านกาแฟ แล้วไปร้านอาหารอีกร้านหนึ่ง

and when he dropped me back off at my house that night

เมื่อเขามาส่งฉันที่บ้านคืนนั้น

I re-scored him --

ฉันให้คะแนนเขาใหม่

[1,050 คะแนน!]

[1,050 points!]

Thought, you know what,

ฉันมานั่งนึกว่า ที่จริง

this entire time, I haven't been picky enough.

ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันยังช่างเลือกไม่พอต่างหาก

Well, a year and a half after that,

หนึ่งปีครึ่งหลังจากนั้น

we were non-cruise ship traveling

เราเดินทางท่องเที่ยวโดยไม่ล่องเรือ

through Petra, Jordan,

ผ่านเมืองเพทรา ประเทศจอร์แดน

when he got down on his knee and proposed.

เขาคุกเข่าขอฉันแต่งงาน

A year after that, we were married,

หนึ่งปีหลังจากนั้น เราก็แต่งงานกัน

and about a year and a half after that,

อีกหนึ่งปีครึ่งหลังจากนั้น ลูกสาวของเรา

our daughter, Petra, was born.

เพทรา ก็เกิด

Audience: Oh!

(เสียงปรบมือ)

(Applause)

[What it means...]

Obviously, I'm having a fabulous life, so --

แน่นอน ตอนนี้ฉันมีชีวิตที่ยอดเยี่ยมมาก

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

The question is, what does all of this mean for you?

คำถามคือ แล้วเรื่องนี้ มีความหมายกับคุณอย่างไร

Well, as it turns out, there is an algorithm for love.

คือ ฉันว่า อัลกอริธึม หรือสูตรของความรักนั้นมีจริง

It's just not the ones that we're being presented with online.

แต่ไม่ใช่สูตรที่เราเจอออนไลน์

In fact, it's something that you write yourself.

ที่จริงมันคือสูตรที่คุณเขียนขึ้นเอง

ไม่ว่าคุณจะมองหาสามีหรือภรรยา

So whether you're looking for a husband or a wife

or you're trying to find your passion

หรือตามหางานที่คุณรัก

or you're trying to start a business,

หรือจะเริ่มทำธุรกิจ

สิ่งที่คุณต้องทำก็คือ สร้างกรอบแนวคิดของคุณเอง

all you have to really do is figure out your own framework

and play by your own rules,

เล่นตามกฎกติกาที่คุณสร้างขึ้นเอง

and feel free to be as picky as you want.

และจงช่างเลือกให้มากเท่าที่คุณต้องการ

Well, on my wedding day,

ในวันแต่งงานของฉัน

I had a conversation again with my grandmother,

ฉันได้คุยกับยายของฉันอีกครั้ง

ยายบอกว่า​ "เอาล่ะ ฉันอาจจะผิด

and she said, "All right, maybe I was wrong.

It looks like you did come up with a really, really great system.

ดูเหมือนแกจะสร้างระบบหาแฟน

ที่ดีมากๆ ขึ้นมาได้จริงๆ

Now, your matzah balls ...

ว่าแต่ ลูกชิ้นมัทโซน่ะ

มันควรจะฟูนุ่ม ไม่ใช่แข็งๆ แบบนี้นะ"

They should be fluffy, not hard."

(Laughter)

เรื่องนี้ฉันฟังคำแนะนำของยายนะคะ

And I'll take her advice on that.

(Applause)

(เสียงปรบมือ)