Julian Baggini: Is there a real you?

Translator: Sudarat Little Venice Reviewer: Weerawan Thongpradab

Is there a real you?

ตัวตนที่แท้จริง มีจริงหรือเปล่า?

This might seem to you like a very odd question.

มันอาจจะเป็นคำถามที่ฟังดูแปลกๆ

Because, you might ask,

เพราะ คุณอาจจะเคยถามว่า

how do we find the real you,

เราจะหาตัวตนของเราได้อย่างไร

how do you know what the real you is?

จะรู้ได้อย่างไรว่าตัวตนของเราคืออะไร

And so forth.

เป็นต้น

But the idea that there must be a real you,

ความคิดว่าตัวตนที่แท้มีจริง

surely that's obvious.

ดูชัดเจน

If there's anything real in the world, it's you.

ถ้าจะมีอะไรที่แท้ในโลกนี้ มันก็คือตัวคุณนั่นแหล่ะ

Well, I'm not quite sure.

ผมไม่ค่อยแน่ใจนัก

At least we have to understand a bit better what that means.

อย่างน้อย เราเข้าใจมันมากขึ้นหน่อย

Now certainly, I think there are lots of things in our culture around us

แน่นอนว่า สิ่งต่างๆ รอบตัวเรา

which sort of reinforce the idea

หล่อหลอมความคิดให้เราเชื่อมั่น

that for each one of us, we have a kind of a core, an essence.

ว่าแต่ละคนมีแก่นความเชื่อ

There is something about what it means to be you which defines you,

มีบางอย่างที่บอกตัวตน ให้คำจำกัดความ ความเป็นตัวเรา

and it's kind of permanent and unchanging.

เหมือนจะดูแน่แท้ และไม่เปลี่ยนแปลง

The most kind of crude way in which we have it,

ยกตัวอย่างง่ายๆ เช่น

are things like horoscopes.

ดวงชะตาราศี

You know, people are very wedded to these, actually.

คนทั่วไปยึดถือกับเรื่องนี้มากๆ

People put them on their Facebook profile

บางคนก็ใส่ราศีเกิดไว้ในเฟซบุ๊ก

as though they are meaningul,

ราวกับมันมีความหมาย

you even know your Chinese horoscope as well.

เรารู้กระทั่งปีนักษัตรจีน

There are also more scientific versions of this,

แล้วยังมีการทำนายแบบวิทยาศาสตร์

all sorts of ways of profiling personality type,

หลายหลากวิธี เช่นการประเมินบุคลิกตัวตน

such as the Myers-Briggs tests, for example.

เช่น การทดสอบของไมเออร์ส-บริกส์

I don't know if you've done those.

ผมไม่รู้ว่าคุณเคยลองทดสอบไหม

A lot of companies use these for recruitment.

บริษัทมากมายใช้แบบทดสอบนี้ในการรับสมัครงาน

You answer a lot of questions,

ด้วยการตอบคำถามมากมาย

and this is supposed to reveal something about your core personality.

ซึ่งมันจะบ่งบอกบุคลิกนิสัยตัวตนของคุณ

And of course, the popular fascination with this is enormous.

แน่นอน มันเป็นที่นิยมมาก

In magazines like this, you'll see,

ตามนิตยสาร จะเห็นได้ว่า

in the bottom left corner, they'll advertise in virtually every issue

ตรงมุมซ้ายของเล่ม จะมีโฆษณาไว้เกือบทุกเล่ม

some kind of personality thing.

การทำนายบุคลิกนิสัย

And if you pick up one of those magazines,

แล้วเราก็ชอบหยิบมันขึ้นมา

it's hard to resist, isn't it?

มันยากจะห้ามใจ

Doing the test to find what is your learning style,

ที่จะลองทำแบบทดสอบเพื่อประเมินว่า เรามีสไตล์การเรียนแบบไหน

what is your loving style, or what is your working style?

ลักษณะความรัก หรือ สไตล์การทำงานเป็นอย่างไร?

Are you this kind of person or that?

คุณเป็นคนลักษณะแบบไหน

So I think that we have a common-sense idea

ผมว่า เราต่างมีความเข้าใจโดยสามัญสำนึกว่า

that there is a kind of core or essence of ourselves

มันเป็นสิ่งที่บอกแก่นแท้ตัวตน

to be discovered.

ที่เราค้นหา

And that this is kind of a permanent truth about ourselves,

และความจริงแท้เกี่ยวกับตัวเรานี้

something that's the same throughout life.

จะเป็นเช่นนี้ไป ไม่เปลี่ยนตลอดชีวิต

Well, that's the idea I want to challenge.

และนี่เป็นสิ่งที่ผมไม่เชื่อนัก

And I have to say now, I'll say it a bit later,

แต่ก่อนอื่นผมต้องบอกก่อนว่า

but I'm not challenging this just because I'm weird,

ผมไม่เชื่อแนวคิดนี้ไม่ใช่เพราะผมเป็นคนแปลก

the challenge actually has a very, very long and distinguished history.

แต่มันมีเรื่องราวที่ยาวนาน

Here's the common-sense idea.

นี่คือแนวคิดแบบพื้นๆ

There is you.

คุณมีตัวตนของคุณ

You are the individuals you are, and you have this kind of core.

มีความเป็นปัจเจกบุคคล

Now in your life, what happens is that you, of course,

ในชีวิตของคุณ สิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณก็คือ

accumulate different experiences and so forth.

คุณสะสมประสบการณ์ต่าง ๆ

So you have memories,

มีความทรงจำ

and these memories help to create what you are.

และความทรงจำก็ช่วยสร้างความเป็นคุณ

You have desires, maybe for a cookie,

สมมติ คุณอยากทานคุ้กกี้

maybe for something that we don't want to talk about

หรือจะเป็นสิ่งอื่นที่เราไม่อยากพูดถึงก็ตาม

at 11 o'clock in the morning in a school.

ตอน 11 โมงเช้า ที่โรงเรียน

You will have beliefs.

คุณจะมีความเชื่อ

This is a number plate from someone in America.

นี่คือหมายเลขทะเบียน จากคนในอเมริกา

I don't know whether this number plate, which says "messiah 1,"

ผมไม่ทราบว่าหมายเลขทะเบียน ที่เขียนว่า "messiah 1"

indicates that the driver believes in the messiah,

เป็นการบอกได้ว่าคนขับศรัทธาในพระเมสสิยาห์

or that they are the messiah.

หรือว่าคนขับคือพระเมสสิยาห์

Either way, they have beliefs about messiahs.

ทั้งสองแบบ ก็คือเชื่อว่ามีพระเมสสิยาห์จริง ๆ

We have knowledge.

เรามีความรู้

We have sensations and experiences as well.

เรามีความรู้สึกและประสบการณ์

It's not just intellectual things.

ไม่ใช่เพียงแค่ความฉลาดทางปัญญา

So this is kind of the common-sense model, I think,

ผมคิดว่าสิ่งเหล่านี้เป็นที่มาของสามัญสำนึก

of what a person is.

ของบุคคลนั้น

There is a person who has all the things that make up our life experiences.

คนที่เข้ามาในชีวิตเราก็มาเป็น ส่วนหนึ่งในประสบการณ์ของเรา

But the suggestion I want to put to you today

ผมอยากจะบอกว่า

is that there's something fundamentally wrong with this model.

มันมีความผิดพลาดที่กับความคิดเช่นนี้

And I can show you what's wrong with one click.

และผมจะแสดงให้เห็นด้วยสไลด์แผ่นเดียว

Which is there isn't actually a "you" at the heart of all these experiences.

มันไม่ใช่ตัวตนของคุณเป็นศูนย์กลาง ประสบการณ์ทั้งหลายเหล่านี้หรอก

Strange thought? Well, maybe not.

ผมคิดแปลกใช่ไหม

What is there, then?

ถ้าไม่ใช่แล้วอะไรล่ะ

Well, clearly there are memories, desires, intentions, sensations,

ความทรงจำ ความต้องการ เจตนา การรับรู้ต่างๆ

and so forth.

เป็นต้น

But what happens is these things exist,

สิ่งที่เกิดขึ้น ก็คือ เพราะมีสิ่งเหล่านี้

and they're kind of all integrated,

เป็นองค์ประกอบรวมกันขึ้น

they're overlapped, they're connected in various different ways.

มันหล่อรวมกันในหลายรูปแบบ

They're connecting partly, and perhaps even mainly,

มันรวมกันเป็นบางส่วน หรือว่า เกือบทุกส่วน

because they all belong to one body and one brain.

เพราะว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย และสมอง

But there's also a narrative, a story we tell about ourselves,

แต่ยังมีการเล่าเรื่อง เรื่องราวที่เราบอกเกี่ยวกับตัวเอง

the experiences we have when we remember past things.

บอกเล่าประสบการณ์ เวลาเรานึกถึงอดีต

We do things because of other things.

เราทำสิ่งนี้เพราะสิ่งนั้น

So what we desire is partly a result of what we believe,

ดังนั้นสิ่งที่เราโหยหา ส่วนหนึ่งก็มาจากสิ่งที่เราเชื่อถือ ศรัทธา

and what we remember is also informing us what we know.

และสิ่งที่เราจำได้ ก็บอกเราว่าเรารู้

And so really, there are all these things,

มันมีหลายสิ่งหลายอย่าง

like beliefs, desires, sensations, experiences,

เช่น ความเชื่อ ความต้องการ การรับรู้ความรู้สึก ประสบการณ์

they're all related to each other,

มันเกี่ยวโยงซึ่งกันและกัน

and that just is you.

และมันก็คือคุณ

In some ways, it's a small difference from the common-sense understanding.

มองในมุมหนึ่ง มันก็เป็นแตกต่างจาก แนวคิดแบบพื้นๆ เล็กน้อย

In some ways, it's a massive one.

ในอีกมุม มันก็ต่างกันมากมาย

It's the shift between thinking of yourself

การสลับสับเปลี่ยนระหว่างความคิดของตัวเอง

as a thing which has all the experiences of life,

ว่ามันคือ ประสบการณ์ชีวิตทั้งหมด

and thinking of yourself as simply that collection

หรือเป็นแค่การรวบรวม

of all experiences in life.

เอาทุกๆ ประสบการณ์ไว้ด้วยกัน

You are the sum of your parts.

คุณก็เป็นผลรวมจากทุกๆ ส่วน

Now those parts are also physical parts, of course,

ทุกส่วนเหล่านั้นก็เป็นส่วนทางกายภาพ

brains, bodies and legs and things,

สมอง ร่างกาย ขา แขน

but they aren't so important, actually.

แต่มันไม่ได้สำคัญอะไรหรอก

If you have a heart transplant, you're still the same person.

ต่อให้คุณผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจ คุณก็ยังเป็นคนเดิม

If you have a memory transplant, are you the same person?

แต่ถ้าคุณผ่าตัดเปลี่ยนความทรงจำ คุณจะยังเป็นคนเดิมอยู่ไหม

If you have a belief transplant, would you be the same person?

ถ้าคุณผ่าตัดเปลี่ยนความเชื่อ คุณจะเป็นคนเดิมอยู่ไหม

Now this idea, that what we are, the way to understand ourselves,

มันเป็นวิธีที่เราเข้าใจว่าอะไรคือตัวเราเอง

is as not of some permanent being, which has experiences,

ไม่ใช่กายภาพที่ถาวรที่มีประสบการณ์

but is kind of a collection of experiences,

แต่เป็นการสะสมประสบการณ์ต่างๆ ทั้งหมด

might strike you as kind of weird.

อาจจะฟังดูแปลกนะ

But actually, I don't think it should be weird.

แต่ผมว่ามันไม่แปลก

In a way, it's common sense.

ฟังดูธรรมดาเข้าใจได้นะ

Because I just invite you to think about, by comparison,

เพราะผมเพียงอยากให้คุณ คิดโดยการเปรียบเทียบ

think about pretty much anything else in the universe,

คิดถึงสิ่งไหนก็ได้ในจักรวาล

maybe apart from the very most fundamental forces or powers.

เว้นจากแรงโน้มถ่วงหรือพลังงานพื้นฐาน ก่อนนะ

Let's take something like water.

ลองคิดถึงน้ำดูสิ

Now my science isn't very good.

ผมไม่เก่งวิทยาศาสตร์หรอก

We might say something like water has two parts hydrogen

เราอาจจะบอกได้ว่าน้ำมีไฮโดรเจนสองส่วน

and one parts oxygen, right?

และออกซิเจนหนึ่งส่วน

We all know that.

ใครๆ ก็คงรู้จักดี

I hope no one in this room thinks that what that means

ผมหวังว่าคงไม่มีใครในห้องนี้ เวลานึกถึงน้ำแล้ว

is there is a thing called water, and attached to it

มองเห็นว่าน้ำ

are hydrogen and oxygen atoms,

เป็นอะตอมของไฮโดรเจน และ ออกซิเจน

and that's what water is.

ซึ่งมันก็เป็นส่วนประกอบของน้ำ

Of course we don't.

แน่นอน ไม่มีใครคิด

We understand, very easily, very straightforwardly,

เราก็รู้และเข้าใจว่า

that water is nothing more

น้ำก็มาจาก

than the hydrogen and oxygen molecules suitably arranged.

การรวมตัวของไฮโดรเจนและออกซิเจน

Everything else in the universe is the same.

ทุกๆ สิ่งในจักรวาลก็เหมือนกัน

There's no mystery about my watch, for example.

ลองดูตัวอย่างเช่น นาฬิการผมก็ได้

We say the watch has a face, and hands,

มันมีหน้าปัด มีเข็มนาฬิกา

and a mechanism and a battery,

มีกลไก และ แบตเตอรี

But what we really mean is,

แต่ชิ้นส่วนเหล่านี้

we don't think there is a thing called the watch

เราไม่คิดว่า สิ่งนี้เรียกว่านาฬิกา

to which we then attach all these bits.

จากการเอาส่วนประกอบเหล่านี้มารวมกัน

We understand very clearly that you get the parts of the watch,

แต่เรารู้ชัดว่าถ้าเราเอา ส่วนประกอบของนาฬิกา

you put them together, and you create a watch.

มารวมกัน เราก็ประกอบเป็นนาฬิกาได้

Now if everything else in the universe is like this,

ทุกสิ่งในจักรวาล ก็เป็นเช่นนี้

why are we different?

เราก็ไม่ต่างกันหรอก

Why think of ourselves

ทำไมถึงมองว่า

as somehow not just being a collection of all our parts,

เราไม่ได้เป็นสิ่งที่เกิดจากการรวมตัวของส่วนต่าง ๆ

but somehow being a separate, permanent entity which has those parts?

แต่เป็นสิ่งถาวร ที่ประกอบไปด้วยส่วนๆ ต่างๆ

Now this view is not particularly new, actually.

ความคิดนี้ไม่ใช่ของใหม่หรอก

It has quite a long lineage.

มันสืบทอดมายาวนาน

You find it in Buddhism,

คุณพบความคิดนี้ในศาสนาพุทธ

you find it in 17th, 18th-century philosophy

พบในปรัชญาศตวรรษที่ 17 และ 18

going through to the current day, people like Locke and Hume.

ในปัจจุบัน คนชอบคิด แบบล็อค และ ฮูม (Locke and Hume)

But interestingly, it's also a view

แต่ก็น่าสนใจว่า ยังมีความคิดหนึ่ง

increasingly being heard reinforced by neuroscience.

ที่ได้รับการยืนยันจากวิชาประสาทวิทยา

This is Paul Broks, he's a clinical neuropsychologist,

อย่าง พอล บร็อคส์ (Paul Broks) เขาเป็นนักจิตวิทยาคลินิกด้านประสาท

and he says this:

เขากล่าวว่า

"We have a deep intuition that there is a core,

"เรามีสัญชาตญาณอยู่ลึก ๆ ว่ามี เรามีตัวตน,

an essence there, and it's hard to shake off,

มี แก่นสารสำคัญ และยากที่จะแปรเปลี่ยน"

probably impossible to shake off, I suspect.

ผมคิดว่า อาจจะขจัดออกไปไม่ได้ด้วย

But it's true that neuroscience shows that there is no centre in the brain

แต่ความรู้ทางประสาทวิทยา ได้ชี้ให้เห็นว่าไม่มีศูนย์สั่งการของสมอง

where things do all come together."

ที่เชื่อมโยงมันเข้าด้วยกัน

So when you look at the brain,

ถ้าคุณสำรวจสมองดู

and you look at how the brain makes possible a sense of self,

ว่าสมองรับรู้เกี่ยวกับ ตัวตนของตัวเองอย่างไร

you find that there isn't a central control spot in the brain.

คุณจะพบว่ามันไม่มี ส่วนใดส่วนหนึ่งในสมอง

There is no kind of center where everything happens.

ไม่มีศูนย์กลางการสั่งงาน

There are lots of different processes in the brain,

มันเป็นกระบวนการต่าง ๆ มากมายในสมองเรา

all of which operate, in a way, quite independently.

ที่ทำงานของแต่ละส่วน ๆ ไปอย่างอิสระ

But it's because of the way that they relate

แต่เพราะมันเชื่อมโยงกัน

that we get this sense of self.

เราถึงรับรู้เกี่ยวกับตัวตนตัวเอง

The term I use in the book, I call it the ego trick.

ผมใช้ศัพท์ว่ากลอุบายของอีโก้ (Ego trick)

It's like a mechanical trick.

เช่นเดียวกับกลไกของจักรกล

It's not that we don't exist,

มันไม่ใช่ว่าเราไม่มีอยู่

it's just that the trick is to make us feel that inside of us

มันเป็นเพียงกลลวง ที่ทำให้เรารู้สึกถึงข้างในตัวเองว่า

is something more unified than is really there.

มันอะไรบางอย่างที่ทำงานประสานกัน

Now you might think this is a worrying idea.

คุณอาจจะคิดว่า ความคิดนี้ไม่ถูกต้อง

You might think that if it's true,

หรือคุณคิดว่าถ้ามันถูก

that for each one of us there is no abiding core of self,

ว่าแต่ละคนมีตัวตน

no permanent essence,

เป็นสิ่งไม่เที่ยง

does that mean that really, the self is an illusion?

หรือมันหมายความว่าตัวตน เป็นเพียงภาพมายา

Does it mean that we really don't exist?

มันหมายถึงเราไม่มีอยู่จริงเช่นนั้นหรือ

There is no real you.

ไม่มีตัวตนที่แท้จริง

Well, a lot of people actually do use this talk of illusion and so forth.

หลายคนก็พูดถึงมันว่าเป็นเพียงภาพมายา

These are three psychologists, Thomas Metzinger, Bruce Hood,

นักจิตวิทยาสามท่าน โทมัส เมทซิงเกอร์, บรูซ ฮูด

Susan Blackmore,

ซูซาน แบล็คมอร์

a lot of these people do talk the language of illusion,

ต่างกล่าวถึงภาษามายา

the self is an illusion, it's a fiction.

ตัวตนเป็นภาพลวงตา มันเรื่องไม่มีอยู่จริง

But I don't think this is a very helpful way of looking at it.

แต่ผมว่ามันเปล่าประโยชน์ ที่จะคิดแบบนี้

Go back to the watch.

The watch isn't an illusion, because there is nothing to the watch

กลับมาที่นาฬิกา

นาฬิกาไม่ใช่ภาพลวงตา

other than a collection of its parts.

แต่เป็นการรวมตัวของส่วนต่างๆ

In the same way, we're not illusions either.

เช่นกัน เราก็ไม่ใช่ภาพมายา

The fact that we are, in some ways, just this very, very complex collection,

จริงๆแล้ว เราคือการรวมกัน ของส่วนประกอบอันซับซ้อน

ordered collection of things,

จากส่วนต่างๆ รวมกัน

does not mean we're not real.

ไม่ได้แปลว่าเราไม่มีอยู่จริง

I can give you a very sort of rough metaphor for this.

ผมขอเปรียบเปรยอย่างนี้

Let's take something like a waterfall.

ลองคิดถึงน้ำตก

These are the Iguazu Falls, in Argentina.

ในอาร์เจนตินา มีน้ำตก อิกัวซู (Iguazu)

Now if you take something like this,

ตัวอย่างเช่นนี้

you can appreciate the fact that in lots of ways,

สามารถบอกได้หลายอย่าง

there's nothing permanent about this.

ว่าไม่มีอะไรเที่ยงแท้

For one thing, it's always changing.

มันมองได้ว่ามันเปลี่ยนแปลงตลอด

The waters are always carving new channels.

น้ำก็เซาะไหลไปตามช่องทางใหม่ ๆ

with changes and tides and the weather,

ตามกระแสและสภาพอากาศ

some things dry up, new things are created.

บางที่อาจจะแห้งไป น้ำก็ไหลไปที่ใหม่

Of course the water that flows through the waterfall

น้ำในน้ำตก

is different every single instance.

ก็ต่างกันไปในแต่ละหยด

But it doesn't mean that the Iguazu Falls are an illusion.

น้ำตกอิกัวซูก็ไม่ใช่ภาพมายา

It doesn't mean it's not real.

ไม่ใช่ว่ามันไม่มีอยู่จริง

What it means is we have to understand what it is

เราต้องพยายามเข้าใจมัน

as something which has a history,

อย่างเป็นสิ่งที่มีประวัติศาสตร์

has certain things that keep it together,

ที่ทำให้มันคงอยู่

but it's a process, it's fluid, it's forever changing.

แต่มันเป็น กระบวนการ เป็นของไหล ที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

Now that, I think, is a model for understanding ourselves,

ผมคิดว่า กรอบความเข้าใจนี้ ทำให้เราเข้าใจตัวเอง

and I think it's a liberating model.

เป็นแบบจำลองอิสระ

Because if you think that you have this fixed, permanent essence,

เพราะถ้าคุณคิดว่าคุณเป็น อะไรที่ไม่เปลี่ยนแปลง

which is always the same, throughout your life, no matter what,

และเหมือนเดิมตลอด ชีวิตคุณแล้วละก็

in a sense you're kind of trapped.

คุณอาจจะติดกับดักมันอยู่

You're born with an essence,

คุณเกิดมาพร้อมแก่นแท้

that's what you are until you die,

คุณจะเป็นเช่นนั้นจนกว่าจะตาย

if you believe in an afterlife, maybe you continue.

ถ้าเชื่อในชีวิตหลังความตาย บางทีก็อาจจะคงมีต่อไป

But if you think of yourself as being, in a way,

ถ้าคุณคิดแบบนั้น

not a thing as such, but a kind of a process,

ไม่ใช่เป็นสิ่ง แต่เป็น กระบวนการ

something that is changing,

ที่เปลี่ยนแปลงได้

then I think that's quite liberating.

ผมคิดว่ามันค่อนข้างจะเป็นอิสระ

Because unlike the the waterfalls,

ต่างจากน้ำตกนะ

we actually have the capacity to channel

พวกเรามีความสามารถ

the direction of our development for ourselves to a certain degree.

ในการพัฒนาตัวเอง

Now we've got to be careful here, right?

ตอนนี้ เราต้องใคร่ครวญซักหน่อย

If you watch the X-Factor too much, you might buy into this idea

ถ้าเราดู X-factor มากไป เราอาจจะเข้าใจไปว่า

that we can all be whatever we want to be.

เราสามารถป็นอะไรก็ได้ที่อยากเป็น

That's not true.

มันไม่จริงเลย

I've heard some fantastic musicians this morning,

เมื่อเช้านี้ ผมเจอนักดนตรีที่ยอดเยี่ยมมาก

and I am very confident that I could in no way be as good as them.

ผมมั่นใจว่า ผมไม่สามารถเล่นได้แบบเขา

I could practice hard and maybe be good,

ถ้าผมฝึกฝนมากๆ บางทีก็คงจะเก่งขึ้น

but I don't have that really natural ability.

แต่มันไม่มีความสามารถนี้ตั้งแต่เกิด

There are limits to what we can achieve.

มันมีขอบเขตที่เราจะฝึกฝนได้

There are limits to what we can make of ourselves.

มันมีขอบเขตที่เราจะสร้างตัวเราได้

But nevertheless, we do have this capacity

แต่ยังไงเราก็มีความสามารถ

to, in a sense, shape ourselves.

ที่จะหล่อหลอมตัวเราเอง

The true self, as it were then,

ตัวเราที่แท้จริง

is not something that is just there for you to discover,

มันไม่ใช่อะไรที่เราต้องไปค้นพบ

you don't sort of look into your soul and find your true self,

คุณไม่ต้องไปมองวิญญาณ แล้วจะเจอตัวเอง

What you are partly doing, at least,

อย่างน้อย ส่วนที่คุณกำลังทำอยู่

is actually creating your true self.

ก็เป็นการสร้างตัวตนคุณเอง

And this, I think, is very, very significant,

และนี่เป็นสิ่งที่สำคัญ

particularly at this stage of life you're at.

โดยเฉพาะในแต่ละช่วงชีวิตที่กำลังเป็น

You'll be aware of the fact

คุณจะตระหนักว่า

how much of you changed over recent years.

คุณเปลี่ยนแปลงไปมากเพียงใดในช่วงไม่กี่ปี

If you have any videos of yourself, three or four years ago,

ถ้าคุณมีวีดิโอของตัวเองในช่วงสามสี่ปี

you probably feel embarrassed because you don't recognize yourself.

คุณอาจจะรู้สึกอาย เพราะคุณจำตัวเองไม่ได้

So I want to get that message over, that what we need to do

ผมอยากฝากบอกว่า สิ่งที่เราควรทำ

is think about ourselves as things that we can shape,

คือคิดว่าพวกเรา สามารถเปลี่ยนแปลง

and channel and change.

แก้ไขตัวเราเอง

This is the Buddha, again:

จากพุทธวจนะนี้

"Well-makers lead the water,

"คนขุดบ่อน้ำสร้างทางน้ำ

fletchers bend the arrow,

คนทำลูกธนูทำลูกธนูงอ

carpenters bend a log of wood,

ช่างไม้ทำให้ท่อนไม้งอ

wise people fashion themselves."

คนฉลาดพัฒนาตัวเอง"

And that's the idea I want to leave you with,

นี่เป็นสิ่งที่ผมอยากฝากไว้

that your true self is not something that you will have to go searching for,

ว่าตัวตนที่แท้ไม่ใช่สิ่งที่ คุณต้องไปค้นหา

as a mystery, and maybe never ever find.

ไม่ใช่สิ่งลี้ลับที่คุณจะหาไม่เจอ

To the extent you have a true self,

สิ่งที่คุณเป็นอยู่

it's something that you in part discover,

คือบางส่วนที่คุณได้ค้นเจอ

but in part create.

และสิ่งที่คุณสร้างขึ้น

and that, I think, is a liberating and exciting prospect.

ผมคิดว่ามันเป็นแง่มุมที่น่าสนใจนะครับ

Thank you very much.

ขอบคุณมากครับ