Dennis Hong: Making a car for blind drivers

Translator: Sritala Dhanasarnsombut Reviewer: Heartfelt Grace

Many believe driving is an activity

หลายคนเชื่อว่าการขับขี่เป็นเรื่อง

solely reserved for those who can see.

เฉพาะของคนที่มองเห็นได้เท่านั้น

A blind person driving a vehicle safely and independently

สำหรับผู้พิการทางสายตาที่จะขับขี่อย่างอิสระและปลอดภัยนั้น

was thought to be an impossible task, until now.

เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ จนกระทั่งทุกวันนี้

Hello, my name is Dennis Hong,

สวัสดีครับ ผมชื่อ เดนนิส ฮอง

and we're bringing freedom and independence to the blind

และพวกเราจะนำความอิสระเสรีมาสู่คนตาบอด

by building a vehicle for the visually impaired.

โดยสร้างยานพาหนะสำหรับผู้พิการทางสายตา

So before I talk about this car for the blind,

ก่อนที่ผมจะพูดเกี่ยวกับรถสำหรับคนตาบอดนี้

let me briefly tell you about another project that I worked on

ขอผมเล่าย่อๆเกี่ยวกับผลงานอีกชิ้นหนึ่งที่ผมได้ทำ

called the DARPA Urban Challenge.

ที่เรียกว่า DARPA Urban Challenge

Now this was about building a robotic car

มันเป็นการสร้างรถหุ่นยนต์

that can drive itself.

ที่สามารถขับเคลื่อนด้วยตัวเองได้

You press start, nobody touches anything,

คุณแค่กดปุ่มเริ่ม ไม่มีใครแตะต้องอะไรทั้งนั้น

and it can reach its destination fully autonomously.

แล้วมันก็จะเคลื่อนไปจนถึงจุดหมายอัตโนมัติ

So in 2007, our team won half a million dollars

ในปี 2007 (พ.ศ.2550) ทีมของเราชนะรางวัลกว่าครึ่งล้านดอลล่าร์

by placing third place in this competition.

โดยพวกเราได้อันดับ 3 ในการแข่งขัน

So about that time,

จากการแข่งขันนั้น

the National Federation of the Blind, or NFB,

สมาพันธ์ผู้พิการทางสายตาแห่งชาติ (National Federation of the Blind: NFB)

challenged the research committee

กำหนดโจทย์ให้คณะกรรมการวิจัย

about who can develop a car

หาคนที่จะพัฒนารถ

that lets a blind person drive safely and independently.

สำหรับผู้พิการทางสายตาได้ขับอย่างอิสระและปลอดภัย

We decided to give it a try,

พวกเราเลยตัดสินใจลองดู

because we thought, "Hey, how hard could it be?"

เพราะพวกเราคิดว่า เฮ้ มันจะไปยากอะไร

We have already an autonomous vehicle.

รถขับเครื่องอัตโนมัติ เรายังทำมาแล้วเลย

We just put a blind person in it and we're done, right?

พวกเราแค่จับผู้พิการทางสายตามานั่งและก็เสร็จแล้วจริงไหม?

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

We couldn't have been more wrong.

ซึ่งพวกเราผิดถนัดเลย

What NFB wanted

สิ่งที่ NFB ต้องการ

was not a vehicle that can drive a blind person around,

ไม่ใช่ยานพาหนะที่พาผู้พิการทางสายตาไปรอบๆ

but a vehicle where a blind person can make active decisions and drive.

แต่เป็นยานพาหนะที่ผู้พิการทางสายตาสามารถตัดสินใจและขับเองได้

So we had to throw everything out the window

ดังนั้นพวกเราเลยต้องโยนตำราทิ้งหมด

and start from scratch.

แล้วเริ่มใหม่ตั้งแต่ต้น

So to test this crazy idea,

เพื่อทดสอบไอเดียบ้าบิ่นนี้

we developed a small dune buggy prototype vehicle

เราได้พัฒนารถต้นแบบคันเล็กนี้

to test the feasibility.

เพื่อทดสอบความเป็นไปได้

And in the summer of 2009,

และในฤดูร้อนปี 2009 (พ.ศ.2552)

we invited dozens of blind youth from all over the country

พวกเราได้เชิญผู้พิการทางสายตาวัยหนุ่มสาวมากมายจากทั่วประเทศ

and gave them a chance to take it for a spin.

ให้พวกเขาได้ทดลองดู

It was an absolutely amazing experience.

มันเป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมมากครับ

But the problem with this car was

แต่ปัญหาของรถแบบนี้คือ

it was designed to only be driven in a very controlled environment,

มันถูกออกแบบมาเพื่อขับในสภาพแวดล้อมที่ออกแบบมาให้ควบคุมได้เท่านั้น

in a flat, closed-off parking lot --

เช่นในลานจอดรถแบบปิด

even the lanes defined by red traffic cones.

หรือที่ซึ่งกำหนดโดยกรวยจราจรสีแดง

So with this success,

หลังจากประสบความสำเร็จ

we decided to take the next big step,

พวกเราตัดสินใจที่จะพัฒนาไปอีกก้าว

to develop a real car that can be driven on real roads.

โดยลองทำกับรถจริงๆ ขับบนถนนจริงดู

So how does it work?

เรามาดูกันว่ามันทำงานอย่างไร

Well, it's a rather complex system,

มันออกจะซับซ้อนหน่อยนะครับ

but let me try to explain it, maybe simplify it.

แต่ผมจะพยายามอธิบาย แบบง่ายๆแล้วกันครับ

So we have three steps.

การทำงานแบ่งออกเป็น 3 ขั้นตอน

We have perception, computation

คือ การรับรู้ การคำนวณ

and non-visual interfaces.

และระบบอินเตอร์เฟซที่ไม่ใช้ภาพ

Now obviously the driver cannot see,

แน่นอนว่าคนขับมองไม่เห็น

so the system needs to perceive the environment

ดังนั้นระบบจำเป็นต้องรับรู้สภาพแวดล้อม

and gather information for the driver.

และให้ข้อมูลต่างๆกับคนขับ

For that, we use an initial measurement unit.

ดังนั้นเราจึงใช้หน่วยวัดเริ่มต้น

So it measures acceleration, angular acceleration --

เพื่อวัดความเร่ง อัตราเร่งเชิงมุม

like a human ear, inner ear.

เหมือนกับหูของมนุษย์ หูชั้นใน

We fuse that information with a GPS unit

และเชื่อมข้อมูลเหล่านั้นกับ GPS

to get an estimate of the location of the car.

เพื่อหาค่าประมาณของตำแหน่งรถ

We also use two cameras to detect the lanes of the road.

แล้วก็มีกล้องอีก 2 ตัวเพื่อจับภาพช่องทางบนถนน

And we also use three laser range finders.

นอกจากนั้นก็มีเลเซอร์ค้นหาอีก3ตัว

The lasers scan the environment to detect obstacles --

ซึ่งเลเซอร์ทำหน้าที่เป็นตัวสแกนรอบๆหาสิ่งกีดขวาง

a car approaching from the front, the back

ต่างๆทั้งด้านหน้า ด้านหลัง

and also any obstacles that run into the roads,

รวมทั้งอุปสรรคต่างๆบนท้องถนน

any obstacles around the vehicle.

และรอบๆรถด้วย

So all this vast amount of information is then fed into the computer,

แล้วข้อมูลทั้งหมดเหล่านี้ จะถูกป้อนใส่คอมพิวเตอร์

and the computer can do two things.

แล้วคอมพิวเตอร์ก็จะทำหน้าที่ 2 ประการ

One is, first of all, process this information

สิ่งเรกคือ แปลข้อมูลเหล่านี้

to have an understanding of the environment --

เพื่อที่จะเข้าใจสภาพแวดล้อม

these are the lanes of the road, there's the obstacles --

นี่เป็นทางวิ่งของถนน นั่นเป็นอุปสรรคกีดขวาง

and convey this information to the driver.

และนำเสนอข้อมูลสู่ผู้ขับขี่

The system is also smart enough

ระบบยังฉลาดพอที่จะ

to figure out the safest way to operate the car.

เลือกทางที่ปลอดภัยที่สุดสำหรับรถด้วย

So we can also generate instructions

ดังนั้นเราจึงสามารถใส่ข้อแนะนำ

on how to operate the controls of the vehicle.

เกี่ยวกับวิธีการควบคุมรถได้ด้วย

But the problem is this: How do we convey

แต่ปัญหามีอยู่ว่า: เราจะอธิบาย

this information and instructions

ข้อมูลเหล่าและข้อแนะนำเหล่านี้

to a person who cannot see

ให้กับคนที่มองไม่เห็นได้

fast enough and accurate enough so he can drive?

เร็วพอและถูกต้องที่สุดได้อย่างไร

So for this, we developed many different types

ด้วยเหตุผลนี้ พวกเราจึงพัฒนาเทคโนโลยี

of non-visual user interface technology.

สำหรับผู้พิการทางสายตาหลายด้าน

So starting from a three-dimensional ping sound system,

โดยเริ่มจากระบบส่งเสียง 3 มิติ

a vibrating vest,

เสื้อกั๊กระบบสั่น

a click wheel with voice commands, a leg strip,

การเปลี่ยนวงล้อด้วยคำสั่งเสียง ด้วยการใช้แถบติดขา

even a shoe that applies pressure to the foot.

หรือแม้แต่รองเท้ารับแรงกดของเท้า

But today we're going to talk about

แต่วันนี้ผมจะพูดถึง

three of these non-visual user interfaces.

ระบบอินเตอร์เฟซสำหรับคนพิการทางสายตา 3 ระบบ

Now the first interface is called a DriveGrip.

ระบบแรกเรียกว่า DriveGrip

So these are a pair of gloves,

นี่เป็นถุงมือ

and it has vibrating elements on the knuckle part

ที่มีระบบสั่นอยู่ที่บริเวณข้อมือ

so you can convey instructions about how to steer --

เพื่อที่คุณจะรับรู้ได้ถึงคำแนะนำว่าจะหัน

the direction and the intensity.

ไปทางทิศใดและเมื่อไหร่

Another device is called SpeedStrip.

อุปกรณ์อีกอันเรียกว่า SpeedStrip

So this is a chair -- as a matter of fact, it's actually a massage chair.

นี่เป็นเก้าอี้ ความจริงแล้วมันเป็นเก้าอี้นวดครับ

We gut it out, and we rearrange the vibrating elements in different patterns,

พวกเราจัดการต่อระบบใหม่ให้ระบบสั่นเปลี่ยนไป

and we actuate them to convey information about the speed,

เพื่อให้มันทำหน้าที่บอกความเร็ว

and also instructions how to use the gas and the brake pedal.

และแนะนำเกี่ยวกับการใช้น้ำมันกับการใช้เบรคด้วย

So over here, you can see

โดยตรงนี้ คุณจะเห็นว่า

how the computer understands the environment,

คอมพิวเตอร์เข้าใจสภาพแวดล้อมได้อย่างไร

and because you cannot see the vibration,

และเพราะคุณไม่สามารถเห็นการสั่นสะเทือน

we actually put red LED's on the driver so that you can see what's happening.

พวกเราเลยใส่หลอดแอลอีดี (LED) สีแดงให้คนขับ เพื่อที่คนขับจะได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

This is the sensory data,

นี่เป็นข้อมูลการรับรู้

and that data is transferred to the devices through the computer.

แล้วข้อมูลส่วนนี้จะโอนถ่ายไปยังอุปกรณ์อื่นๆเพื่อเข้าไปสู่คอมพิวเตอร์

So these two devices, DriveGrip and SpeedStrip,

ดังนั้นอุปกรณ์สองอย่างนี้ DriveGrip และ SpeedStrip

are very effective.

มีประสิทธิผลสูงมาก

But the problem is

แต่ปัญหาคือ

these are instructional cue devices.

มันเป็นระบบแบบกำหนดคำสั่ง

So this is not really freedom, right?

ซึ่งมันก็ไม่อิสระจริงไหมครับ

The computer tells you how to drive --

คอมพิวเตอร์บอกคุณว่าคุณจะขับอย่างไร

turn left, turn right, speed up, stop.

ไปซ้าย ไปขวา เร่งความเร็ว หรือหยุด

We call this the "backseat-driver problem."

เราเรียกปัญหานี้ว่า ปัญหาของการเป็นผู้ขับตัวสำรอง

So we're moving away from the instructional cue devices,

พวกเราจึงพยายามเบนตัวออกจากระบบคำสั่งเหล่านี้

and we're now focusing more

แล้วมุ่งไปที่

on the informational devices.

ระบบการให้ข้อมูลมากขึ้น

A good example for this informational non-visual user interface

ตัวอย่างที่ดีสำหรับระบบอินเตอร์เฟซข้อมูลสำหรับผู้พิการทางสายตา

is called AirPix.

คือ AirPix

So think of it as a monitor for the blind.

ลองคิดเสียว่ามันเป็นจอภาพสำหรับคนตาบอด

So it's a small tablet, has many holes in it,

ที่เป็นเหมือนสมุดบันทึกที่เจาะรูไว้มากมาย

and compressed air comes out,

และลมก็ผ่านรูนั้นเข้ามา

so it can actually draw images.

แล้วมันก็สามารถวาดเป็นภาพได้

So even though you are blind, you can put your hand over it,

ดังนั้น ถึงแม้ว่าคุณจะสายตาพิการ คุณเอามือวางบนนั้น

you can see the lanes of the road and obstacles.

แล้วก็จะเห็นช่องทางบนถนนและสิ่งกีดขวางได้

Actually, you can also change the frequency of the air coming out

จริงๆแล้ว คุณสามารถปรับเปลี่ยนความถี่ของลมที่พ่นออกมา

and possibly the temperature.

และก็อาจจะอุณหภูมิด้วย

So it's actually a multi-dimensional user interface.

ซึ่งนี้เป็นระบบอินเตอร์เฟซหลายมิติ

So here you can see the left camera, the right camera from the vehicle

ที่คุณสามารถเห็นกล้องทางซ้าย ทางขวาของรถ

and how the computer interprets that and sends that information to the AirPix.

และได้รู้ว่าคอมพิวเตอร์แปลงและส่งข้อมูลไปยัง AirPix ได้อย่างไร

For this, we're showing a simulator,

ด้วยสิ่งนี้ พวกเรากำลังแสดงภาพจำลอง

a blind person driving using the AirPix.

ผู้พิการทางสายตาขับรถโดยใช้ AirPix

This simulator was also very useful for training the blind drivers

การแสดงภาพจำลองนี้ยังมีประโยชน์ในการฝึกผู้พิการทางสายตาขับรถ

and also quickly testing different types of ideas

และยังเป็นการทดสอบอย่างเร็วให้กับ

for different types of non-visual user interfaces.

ระบบอินเตอร์เฟซผู้พิการทางสายตาหลายประเภทด้วยเช่นกัน

So basically that's how it works.

นี่เป็นการทำงานโดยพพื้นฐานของอุปกรณ์

So just a month ago,

เมื่อเดือนที่แล้ว

on January 29th,

วันที่ 29 มกราคม

we unveiled this vehicle for the very first time to the public

เราได้เปิดตัวรถคันนี้ครั้งแรกต่อสาธารณชน

at the world-famous Daytona International Speedway

ที่สนามแข่งรถชื่อดัง Daytona International Speedway

during the Rolex 24 racing event.

ในงานแข่งขัน Rolex 24

We also had some surprises. Let's take a look.

ที่พวกเราได้รับเรื่องประหลาดใจด้วย มาดูกันครับ

(Music)

(เสียงดนตรี)

(Video) Announcer: This is an historic day in January.

(วิดีโอ) ผู้ประกาศ: วันนี้เป็นวันแห่งประวัติศาสตร์(เสียงพร่า)

He's coming up to the grandstand, fellow Federationists.

ตอนนี้เขาขับถึงอัฒจรรย์แล้วครับ ตามด้วย Federistas

(Cheering)

(เสียงเชียร์)

(Honking)

(เสียงแตร)

There's the grandstand now.

นั่นไงครับอัฒจรรย์

And he's [unclear] following that van that's out in front of him.

และเขา(เสียงพร่า)ขับตามรถแวนข้างหน้าเขามาแล้วครับ

Well there comes the first box.

มาแล้วครับ กล่องใบแรก

Now let's see if Mark avoids it.

มาดูกันครับว่ามาร์คจะหลบได้ไหม

He does. He passes it on the right.

เขาทำได้ครับ เขาเบียงผ่านออกทางขวา

Third box is out. The fourth box is out.

กล่องใบที่สามมาแล้วครับ ตามด้วยใบที่สี่

And he's perfectly making his way between the two.

และเขาขับผ่านทั้งสองกล่องได้อย่างสวยงามครับ

He's closing in on the van

เขาไล่รถแวนเข้ามาแล้วครับ

to make the moving pass.

ขับผ่านไปแล้วครับ

Well this is what it's all about,

นี่คือความฉลาด

this kind of dynamic display of audacity and ingenuity.

ของระบบไดนามิกนี้เลย

He's approaching the end of the run,

เขากำลังเข้าสู่เส้นชัยแล้วครับ

makes his way between the barrels that are set up there.

โดยผ่านแผงกั้นอย่างสวยงาม

(Honking)

(เสียงแตร)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Dennis Hong: I'm so happy for you.

เดนนิส ฮอง: ผมดีใจไปกับคุณอย่างมากเลยครับ

Mark's going to give me a ride back to the hotel.

มาร์คจะขับไปส่งผมที่โรงแรม

Mark Riccobono: Yes.

มาร์ก ริโคโบโน: แน่นอนครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

DH: So since we started this project,

เดนนิส: ตั้งแต่เราเริ่มงานนี้

we've been getting hundreds of letters, emails, phone calls

พวกเราได้รับจดหมาย อีเมลล์ โทรศัพท์มากมาย

from people from all around the world.

จากคนทั่วโลก

Letters thanking us, but sometimes you also get funny letters like this one:

มีทั้งจดหมายขอบคุณ แต่บางครั้งก็มีจดหมายขำๆเหมือนกัน อย่างเช่นฉบับนี้:

"Now I understand why there is Braille on a drive-up ATM machine."

"ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมมีอักษรเบรลล์อยู่บนตู้ ATM ที่ตั้งไว้บริการผู้ขับขี่"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

But sometimes --

แต่บางครั้ง

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

But sometimes I also do get --

แต่บางครั้งผมก็ได้รับ

I wouldn't call it hate mail --

ผมไม่อยากเรียกว่าเมลล์ว่าร้าย

but letters of really strong concern:

แต่น่าจะเป็นข้อท้วงติงมากกว่า

"Dr. Hong, are you insane,

"ดร.ฮอง คุณบ้าไปแล้ว

trying to put blind people on the road?

พยายามให้คนตาบอดอยู่บนถนนเนี่ยนะ

You must be out of your mind."

คุณเสียสติไปแล้วแน่ๆ"

But this vehicle is a prototype vehicle,

แต่รถนี้เป็นแค่แบบจำลอง

and it's not going to be on the road

และมันจะไม่ออกสู่ท้องถนนแน่

until it's proven as safe as, or safer than, today's vehicle.

จนกว่าจะถูกทดสอบว่าปลอดภัย หรือปลอดภัยกว่ารถทั่วไปแล้วเท่านั้น

And I truly believe that this can happen.

และผมเชื่อจริงๆว่ามันจะต้องเป็นไปได้

But still, will the society,

แต่ยังมีข้อกังขาว่าสังคม

would they accept such a radical idea?

จะยอมรับไอเดียนี้ได้หรือไม่

How are we going to handle insurance?

แล้วพวกเราจะรับมือกับประกันอย่างไร

How are we going to issue driver's licenses?

แล้วเราจะออกใบขับขี่ให้ได้อย่างไร

There's many of these different kinds of hurdles besides technology challenges

ยังมีอีกหลายอย่าง นอกเหนือจากความท้าทายทางเทคโนโลยี

that we need to address before this becomes a reality.

ที่พวกเราต้องขบคิดกันก่อนที่เรื่องนี้จะเป็นจริง

Of course, the main goal of this project

แน่นอนว่าจุดมุ่งหมายของโปรเจคนี้

is to develop a car for the blind.

คือพัฒนารถให้ผู้พิการทางสายตา

But potentially more important than this

แต่สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือ

is the tremendous value of the spin-off technology

เทคโนโลยีมูลค่ามหาศาล

that can come from this project.

ที่ได้จากโปรเจคนี้ต่างหาก

The sensors that are used can see through the dark,

เซนเซอร์เหล่านี้สามารถมองเห็นในที่มืด

the fog and rain.

หมอกควัน และฝนได้

And together with this new type of interfaces,

ประกอบกับระบบอินเตอร์เฟซแบบใหม่

we can use these technologies

พวกเราสามารถใช้เทคโนโลยีเหล่านี้

and apply them to safer cars for sighted people.

ปรับใช้ได้กับรถของคนสายตาปกติ

Or for the blind, everyday home appliances --

หรือกับผู้พิการทางสายตา หรือกับเครื่องใช้ในบ้าน

in the educational setting, in the office setting.

ใช้สำหรับการศึกษา หรือที่ทำงาน

Just imagine, in a classroom a teacher writes on the blackboard

ลองคิดดูซิครับ ในห้องเรียนที่ครูเขียนกระดานดำ

and a blind student can see what's written and read

และนักเรียนที่สายตาพิการสามารถเห็นและอ่านได้ว่าครูเขียนอะไร

using these non-visual interfaces.

โดยใช้ระบบอินเตอร์เฟซที่ไม่ใช้ภาพนี้

This is priceless.

มีค่าอันประมาณมิได้ครับ

So today, the things I've showed you today, is just the beginning.

ดังนั้นวันนี้ สิ่งที่ผมได้นำเสนอไป มันแค่การเริ่มต้นเท่านั้นครับ

Thank you very much.

ขอบคุณมากครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)