Psychedelic Science | Fabian Oefner | TED Talks

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: PanaEk Warawit

An image is worth more than a thousand words,

เพราะภาพหนึ่งภาพเป็นมากกว่าคำนับพัน

so I'm going to start my talk

ผมจึงอยากเริ่มการบรรยายของผม

by stop talking and show you a few images

โดยหยุดบรรยายแล้วให้คุณชมภาพสักสองสามภาพ

that I recently captured.

ที่ผมได้ถ่ายไว้เมื่อเร็วๆ นี้

So by now, my talk is already 6,000 words long,

ครับ ถึงตอนนี้ การบรรยายของผมก็มีความยาว 6,000 คำแล้ว

and I feel like I should stop here.

และผมรู้สึกว่าผมควรหยุดตรงนี้แล้วล่ะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

At the same time, I probably owe you

แต่ในขณะเดียวกัน ผมอาจติดค้างคุณ

some explanation

เรื่องการอธิบาย

about the images that you just saw.

เกี่ยวกับภาพเหล่านี้ที่คุณเพิ่งได้ชมไป

What I am trying to do as a photographer,

ที่ผมพยายามจะทำในฐานะนักถ่ายภาพ

as an artist, is to bring the world

ในฐานะศิลปิน คือการนำโลก

of art and science together.

แห่งศาสตร์และศิลป์มาพบกัน

Whether it is an image of a soap bubble

ไม่ว่ามันจะเป็นภาพของฟองสบู่

captured at the very moment where it's bursting,

ที่ถ่ายไว้ ณ วินาทีที่มันกำลังแตก

as you can see in this image,

ขณะที่คุณกำลังจ้องมองภาพนี้

whether it's a universe made of tiny little beads

ไม่ว่ามันจะเป็นเอกภพที่สร้างสรรค์ด้วยหยดเล็กๆ

of oil paint,

ของสีน้ำมัน

strange liquids that behave in very peculiar ways,

ของเหลวประหลาดที่มีทำตัวแสนพิลึก

or paint that is modeled by centrifugal forces,

หรือภาพเขียนที่วาดโดยแรงเหวี่ยงหนีศูนย์

I'm always trying to link those two fields together.

ผมพยายามเสมอที่จะ เชื่อมโยงสองสาขาวิชานั้นเข้าด้วยกัน

What I find very intriguing about those two

ที่ผมพบว่ามันทรงสเน่ห์เหลือกันสำหรับสองสิ่งนั้น

is that they both look at the same thing:

ก็คือ พวกมันทั้งสองนั้นมองไปยังสิ่งเดียวกัน

They are a response to their surroundings.

พวกมันคือการตอบสนองต่อสิ่งที่อยู่รอบๆ

And yet, they do it in a very different way.

แต่กระนั้น พวกมันตอบสนองด้วยวิถีที่ต่างกันมาก

If you look at science on one hand,

ถ้าคุณดูที่วิทยาศาสตร์ที่อยู่ข้างหนึ่ง

science is a very rational approach

วิทยาศาสตร์นั้นมีหลักเกณฑ์เหตุผลมาก

to its surroundings,

ในการปฏิบัติต่อสิ่งแวดล้อมรอบมัน

whereas art on the other hand

ในขณะที่ศิลปะที่อยู่อีกข้างหนึ่ง

is usually an emotional approach to its surroundings.

มักจะตอบสนองสิ่งแวดล้อมด้วยความรู้สึกและอารมณ์

What I am trying to do is I'm trying

ที่ผมพยายามทำก็คือ ผมพยายามที่จะ

to bring those two views into one

นำวิสัยทัศน์ทั้งสองนี้มาผสานรวมเป็นหนึ่ง

so that my images both speak to the viewer's heart

เพื่อที่ภาพของผมจะถ่ายทอดสื่อสารไปถึงหัวใจของผู้ชม

but also to the viewer's brain.

และไปยังสมองของพวกเขาด้วยเช่นกัน

Let me demonstrate this based on three projects.

อนุญาตให้ผมสาธิตสิ่งนี้บนรากฐานของสามโครงการ

The first one has to do with making sound visible.

โครงการแรกเกี่ยวข้องกับการทำให้เสียงเป็นที่มองเห็นได้

Now as you may know,

อย่างที่คุณทราบ

sound travels in waves,

เสียงเดินทางในรูปแบบคลื่น

so if you have a speaker,

ฉะนั้น ถ้าคุณมีลำโพง

a speaker actually does nothing else

อันที่จริง ลำโพงนั้นไม่ได้ทำอะไร

than taking the audio signal,

นอกเหนือไปจากรับสัญญาณเสียง

transform it into a vibration,

แล้วเปลี่ยนมันไปเป็นการสั่นสะเทือน

which is then transported through the air,

ซึ่งจากนั้นมันถูกส่งผ่านมาทางอากาศ

is captured by our ear,

แล้วหูคุณก็จะได้ยินเสียงนั้น

and transformed into an audio signal again.

และเปลี่ยนมันไปอยู่ในรูปสัญญาณเสียงอีกครั้ง

Now I was thinking,

ผมก็มาคิดว่า

how can I make those sound waves visible?

จะทำให้คลื่นเสียงเหล่านี้ถูกมองเห็นได้อย่างไร

So I came up with the following setup.

แล้วผมก็ได้ความคิดที่จะจัดการดังนี้

I took a speaker, I placed a thin foil

ผมนำลำโพงมา ผมวางแผ่นฟอยล์พลาสติกบางๆ

of plastic on top of that speaker,

บนลำโพงนั้น

and then I added tiny little crystals

และจากนั้น ผมวางคริสตัลเล็กๆ ลงไป

on top of that speaker.

บนลำโพงนั้น

And now, if I would play a sound through that speaker,

และทีนี้ ถ้าผมเปิดเสียงผ่านลำโพง

it would cause the crystals to move up and down.

มันจะทำให้คริสตัลเคลื่อนขึ้นลง

Now this happens very fast,

ทีนี้ มันเกิดขึ้นเร็วมากๆ

in the blink of an eye,

ในชั่วพริบตา

so, together with LG, we captured this motion

ด้วยความร่วมมือจาก LG เราจับการเคลื่อนไหว

with a camera that is able

ด้วยกล้องที่สามารถ

to capture more than 3,000 frames per second.

จับความเคลื่อนไหวได้มากกว่า 3,000 ภาพต่อวินาที

Let me show you what this looks like.

ให้ผมได้แสดงให้คุณชมว่ามันเป็นอย่างไร

(Music: "Teardrop" by Massive Attack)

(เสียงดนตรี: เพลง "Teardrop" ร้องโดย Massive Attack)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you very much.

ขอบคุณมากครับ

I agree, it looks pretty amazing.

ผมเห็นด้วยว่า มันดูสวยงามน่าทึ่ง

But I have to tell you a funny story.

แต่ผมต้องบอกคุณถึงเรื่องตลกๆ ซะหน่อย

I got an indoor sunburn doing this

ผมถูกแดดเผาซะเกรียมในร่ม

while shooting in Los Angeles.

ระหว่างที่ถ่ายทำในลอส แองเจลิส

Now in Los Angeles, you could get a decent sunburn

ที่ลอส แองเจลิส คุณถูกแดดเผาแบบจริงจังได้

just on any of the beaches,

แค่ไปอยู่ที่หาดใดสักหาด

but I got mine indoors,

แต่ผมถูกแดดเผาในร่ม

and what happened is that,

และที่มันเกิดขึ้นก็คือ

if you're shooting at 3,000 frames per second,

ถ้าคุณถ่ายทำด้วยความเร็ว 3,000 ภาพต่อวินาที

you need to have a silly amount of light, lots of lights.

คุณต้องการแสงที่สว่างเป็นอย่างยิ่ง แสงเยอะมากๆ

So we had this speaker set up,

คุณต้องมีลำโพงนี้จัดเตรียมไว้

and we had the camera facing it,

และเราก็มีกล้องที่หันหน้าไปทางมัน

and lots of lights pointing at the speaker,

และแสงที่ระดมยิงไปยังลำโพง

and I would set up the speaker,

และผมก็จะจัดวางลำโพง

put the tiny little crystals on top of that speaker,

นำคริสตัลเล็กๆวางไว้บนนั้น

and we would do this over and over again,

และเราก็จะทำเช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก

and it was until midday that I realized

เมื่อถึงตอนกลางวัน ผมถึงได้รู้ว่า

that I had a completely red face

หน้าผมนั้นแดงไปหมด

because of the lights pointing at the speaker.

เพราะว่าแสงที่ส่องลงมายังลำโพง

What was so funny about it was that

ที่มันตลกก็คือ

the speaker was only coming from the right side,

ลำโพงนั้นอยู่ทางด้านขวา

so the right side of my face was completely red

ฉะนั้นหน้าผมทางด้านขวาก็เลยแดงไปหมด

and I looked like the Phantom of the Opera

และผมก็เลยดูเหมือน เดอะ แฟนท่อม ออฟ ดิ โอเปร่า (the Phantom of the Opera)

for the rest of the week.

ไปทั้งสัปดาห์

Let me now turn to another project

ตอนนี้ให้ผมจะเปลี่ยนไปพูดถึงอีกงานหนึ่ง

which involves less harmful substances.

ซึ่งเกี่ยวข้องกับสสารที่อันตรายน้อยกว่า

Has anyone of you heard of ferrofluid?

มีใครเคยได้ยินเกี่ยวกับ แม่เหล็กเหลว (ferrofluid) ไหมครับ

Ah, some of you have. Excellent.

อ้า บางคนเคย เยี่ยมเลยครับ

Should I skip that part?

งั้นผมข้ามไปเลยดีไหมครับ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Ferrofluid has a very strange behavior.

แม่เหล็กเหลวมีพฤติกรรมน่าประหลาดมาก

It's a liquid that is completely black.

มันเป็นของเหลวที่ดำสนิท

It's got an oily consistency.

มีความเหนียวข้นแบบน้ำมัน

And it's got tiny little particles of metal in it,

และมันก็มีอนุภาคของโลหะเล็กๆ อยู่ในนั้น

which makes it magnetic.

ซึ่งทำให้มันมีคุณสมบัติเป็นแม่เหล็ก

So if I now put this liquid into a magnetic field,

ถ้าตอนนี้ผมเอาของเหลวนี้เข้าไปในสนามแม่เหล็ก

it would change its appearance.

มันจะเปลี่ยนรูปร่างไป

Now I've got a live demonstration over here

ทีนี้ ผมมีการสาธิตสดมาครับ

to show this to you.

เพื่อที่จะแสดงให้คุณดู

So I've got a camera pointing down at this plate,

ผมมีกล้องที่มองลงไปยังถาดนี้

and underneath that plate, there is a magnet.

และใต้ถาดนั้น มีแม่เหล็กอยู่

Now I'm going to add some of that ferrofluid

ทีนี้ ผมกำลังจะใส่แม่เหล็กเหลวนี้ลงไป

to that magnet.

บนแม่เหล็ก

Let's just slightly move it to the right

ลองเลื่อนมันไปทางขวาหน่อย

and maybe focus it a little bit more. Excellent.

และบางทีปรับโฟกัสมันอีกนิด เยี่ยมเลย

So what you can see now is that

ครับ ที่คุณเห็นตอนนี้

the ferrofluid has formed spikes.

ก็คือแม่เหล็กเหลวที่ก่อตัวเป็นลักษณะหนามๆ

This is due to the attraction and the repulsion

นี่เป็นเพราะการเหนี่ยวนำและแรงดัน

of the individual particles inside the liquid.

ของแต่ละอนุภาคในของเหลว

Now this looks already quite interesting,

นี่มันก็ค่อนข้างน่าสนใจแล้ว

but let me now add some watercolors to it.

แต่ให้ผมลองเติมสีน้ำลงไปสักหน่อย

Those are just standard watercolors

พวกมันเป็นแค่สีน้ำธรรมดา

that you would paint with.

ที่คุณใช้วาดรูปแหละครับ

You wouldn't paint with syringes,

คุณคงจะไม่วาดภาพด้วยเข็มฉีดยาหรอก

but it works just the same.

แต่มันก็ใช้งานได้เหมือนกัน

So what happened now is,

ครับ ตอนนี้

when the watercolor was flowing into the structure,

เมื่อสีน้ำไหลเข้าไปในโครงสร้าง

the watercolors do not mix with the ferrofluid.

สีน้ำไม่ผสมรวมตัวกับแม่เหล็กเหลว

That's because the ferrofluid itself

นั่นเป็นเพราะว่าตัวแม่เหล็กเหลวนั้น

is hydrophobic.

เป็นพวกไม่เปียกน้ำ (hydrophobic)

That means it doesn't mix with the water.

นั่นหมายความว่ามันไม่รวมตัวกับน้ำ

And at the same time, it tries to maintain its position

และในขณะเดียวกัน มันพยายามที่จะรักษาตำแหน่ง

above the magnet,

เหนือแม่เหล็ก

and therefore, it creates those amazing-looking

และดังนั้น มันสร้างโครงสร้างที่ดูน่าทึ่ง

structures of channels and tiny little ponds

ของลำคลองและบ่อน้ำเล็กๆ

of colorful water paint.

ของสีน้ำหลากสี

So that was the second project.

นั่นเป็นโครงการที่สองครับ

Let me now turn to the last project,

ให้ผมพูดถึงโครงการสุดท้ายนะครับ

which involves

ซึ่งมันเกี่ยวกับ

the national beverage of Scotland.

เครื่องดื่มประจำชาติของสกอตแลนด์

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

This image, and also this one,

ในภาพนี้ และเจ้านี่ด้วย

were made using whiskey.

ทำขึ้นมาจากการใช้วิสกี้

Now you might ask yourself,

ตอนนี้ คุณอาจถามตัวเองว่า

how did he do that?

เขาทำได้ยังไงกันหน่ะ

Did he drink half a bottle of whiskey

เขาดื่มวิสกี้เข้าไปครึ่งขวด

and then draw the hallucination he got

และจากนั้นวาดภาพหลอนที่เขาได้

from being drunk onto paper?

จากอาการเมา ลงบนกระดาษหรือเปล่า

I can assure you I was fully conscious

ผมบอกคุณได้ว่า ผมมีสติสัมปชัญญะครบสมบูรณ์

while I was taking those pictures.

ระหว่างที่ผมถ่ายภาพเหล่านี้

Now, whiskey contains 40 percent of alcohol,

เอาล่ะ วิสกี้มีส่วนประกอบ 40 เปอร์เซ็นต์เป็นแอลกอฮอล์

and alcohol has got some very interesting properties.

และแอลกอฮอล์มีคุณสมบัติบางอย่างที่น่าสนใจมาก

Maybe you have experienced

บางทีคุณมีประสบการณ์

some of those properties before,

เกี่ยวกับคุณสมบัติพวกนี้มาก่อนแล้ว

but I am talking about the physical properties,

แต่ผมกำลังพูดถึงคุณสมบัติทางกายภาพนะครับ

not the other ones.

ไม่ใช่อีกอันหนึ่ง

So when I open the bottle, the alcohol molecules

เมื่อผมเปิดขวด โมเลกุลของแอลกอฮอล์

would spread in the air,

จะแพร่ออกไปในอากาศ

and that's because alcohol is a very volatile substance.

และนั่นเป็นเพราะว่าแอลกอฮอล์นั้น เป็นสสารที่ระเหยเป็นไอได้อย่างรวดเร็ว

And at the same time, alcohol is highly flammable.

และในขณะเดียวกัน แอลกอฮอล์ก็ไวไฟมาก

And it was with those two properties

และด้วยคุณสมบัติทั้งสองนี้

that I was able to create the images

ทำให้ผมสามารถสร้างสรรค์ภาพ

that you're seeing right now.

ที่คุณเห็นในขณะนี้

Let me demonstrate this over here.

ให้ผมสาธิตให้คุณได้ชมตรงนี้

And what I have here is an empty glass vessel.

และที่ผมมีตรงนี้เป็นขวดเปล่า

It's got nothing in it.

ที่ไม่มีอะไรข้างในเลย

And now I'm going to fill it with oxygen

และตอนนี้ ผมกำลังจะเติมออกซิเจน

and whiskey.

และวิสกี้เข้าไป

Add some more.

เติมอีกนิด

Now we just wait for a few seconds

เอาล่ะ ผมจะรอสักสองสามวินาที

for the molecules to spread inside the bottle.

เพื่อที่โมเลกุลเหล่านี้จะได้แพร่ไปในขวด

And now, let's set that on fire.

และทีนี้ มาจุดไฟกันเลย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So that's all that happens.

ครับ นั่นล่ะครับทั้งหมด

It goes really fast, and it's not that impressive.

มันเกิดขึ้นเร็วมาก และมันไม่ค่อยจะน่าประทับใจเท่าไร

I could do it again to show it one more time,

ผมทำอีกทีก็ได้ครับ

but some would argue that this is a complete waste

แต่บางท่านคงแย้งว่านี่มันเปลืองวิสกี้จริงๆ

of the whiskey, and that I should rather drink it.

และผมน่าจะดื่มมันมากกว่า

But let me show you a slow motion

แต่ให้ผมได้แสดงภาพช้า

in a completely darkened room

ในห้องที่มืดสนิท

of what I just showed you in this live demonstration.

ของสิ่งที่ผมได้เพิ่งแสดงให้คุณดูในการสาธิตสดนี้

So what happened is that the flame

ที่เกิดขึ้นก็คือ เปลวไฟ

traveled through the glass vessel from top to bottom,

เดินทางผ่านขวดแก้วจากบนลงล่าง

burning the mix of the air molecules

เผาไหม้ส่วนผสมของโมเลกุลอากาศ

and the alcohol.

และแอลกอฮอล์

So the images that you saw at the beginning,

ดังนั้น ภาพที่คุณเห็นเมื่อตอนต้น

they are actually a flame stopped in time

ที่จริงแล้ว พวกมันคือภาพเปลวไฟที่หยุด ณ เวลาหนึ่งๆ

while it is traveling through the bottle,

ขณะที่มันเดินทางไปทั่วขวด

and you have to imagine

และคุณต้องจินตนาการเข้าช่วยด้วย

it was flipped around 180 degrees.

เพราะภาพถูกกลับหัวไป 180 องศา

So that's how those images were made.

ภาพนั้นโดนสร้างมาด้วยวิธีนี้ล่ะครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณครับ

So, I have now showed you three projects,

ถึงตอนนี้ ผมได้แสดงให้คุณดูไปถึงสามโครงการ

and you might ask yourself, what is it good for?

และคุณอาจถามตัวเองว่า แล้วมันมีประโยชน์อะไรกัน

What's the idea behind it?

อะไรเป็นแนวคิดสนับสนุนของสิ่งนี้

Is it just a waste of whiskey?

นี่มันแค่เปลืองวิสกี้ใช่ไหม

Is it just some strange materials?

นี่มันแค่วัสดุประหลาดๆ หรือเปล่า

Those three projects, they're based on very simple

โครงการทั้งสามนั้น พวกมันอยู่บนฐาน

scientific phenomena,

ของปรากฏการณ์วิทยาศาสตร์ง่ายๆ

such as magnetism, the sound waves,

เช่นปรากฏการณ์แม่เหล็ก คลื่นเสียง

or over here, the physical properties of a substance,

และตรงนี้ คุณสมบัติทางกายภาพของสสาร

and what I'm trying to do

และที่ผมพยายามจะทำ

is I'm trying to use these phenomena

ก็คือ ผมพยายามที่จะใช้ปรากฏการณ์เหล่านี้

and show them in a poetic and unseen way,

และแสดงพวกมันในวิถีที่สุนทรีย์และยังไม่มีมาก่อน

and therefore invite the viewer

ซึ่งมันจะเชิญชวนให้ผู้ชม

to pause for a moment

หยุดสักวินาที

and think about all the beauty

และคิดถึงความงามทั้งหมด

that is constantly surrounding us.

ที่อยู่รอบๆ เราเสมอมา

Thank you very much.

ขอบคุณมากครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)