Nathan Wolfe: What's left to explore?

Translator: Timothy Covell Reviewer: Morton Bast

Translator: Pattapon Kasemtanakul Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

Recently I visited Beloit, Wisconsin.

ไม่นานมานี้ ผมได้ไปที่เมืองเบลอยต์ รัฐวิสคอนซิน

And I was there to honor a great 20th century explorer,

เพื่อเป็นเกียรติแก่นักสำรวจผู้ยิ่งใหญ่แห่งศตวรรษที่ 20 คนหนึ่ง

Roy Chapman Andrews.

ชื่อว่า รอย แชพแมน แอนดรูวส์

During his time at the American Museum of Natural History,

ตลอดเวลาที่เขาทำงานอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ทางธรรมชาติของอเมริกัน

Andrews led a range of expeditions to uncharted regions,

แอนดรูวส์ได้นำคณะเดินทางสู่ดินแดนที่ไม่เคยถูกสำรวจนับครั้งไม่ถ้วน

like here in the Gobi Desert.

เช่น ในทะเลทรายโกบี

He was quite a figure.

เขาโด่งดังทีเดียว

He was later, it's said, the basis of the Indiana Jones character.

ว่ากันว่าเขาเป็นต้นแบบของตัวละครอินเดียน่า โจนส์ ด้วยซ้ำ

And when I was in Beloit, Wisconsin,

ระหว่างที่ผมอยู่ในเมืองนี้

I gave a public lecture to a group of middle school students.

ผมได้บรรยายให้กับนักเรียนมัธยมกลุ่มหนึ่งฟัง

And I'm here to tell you,

และผมจะบอกคุณว่า

if there's anything more intimidating than talking here at TED,

ถ้าจะมีอะไรน่าตื่นเต้นไปกว่าการพูดที่ TED ล่ะก็

it'll be trying to hold the attention

ลองนึกถึงความพยายามในการดึงความสนใจ

of a group of a thousand 12-year-olds for a 45-minute lecture.

ของเด็กอายุ 12 ปีนับพันคนเป็นเวลา 45 นาทีให้ได้ดูสิ

Don't try that one.

อย่าได้ลองมันเชียว

At the end of the lecture they asked a number of questions,

ในช่วงท้ายของการบรรยาย พวกเขามีได้ถามคำถามหลายข้อ

but there was one that's really stuck with me since then.

แต่มีข้อหนึ่งที่ติดใจผมมาถึงตอนนี้

There was a young girl who stood up,

มีเด็กหญิงคนหนึ่งยืนขึ้นมา

and she asked the question:

และเธอถามว่า

"Where should we explore?"

"เราควรไปสำรวจที่ไหน"

I think there's a sense that many of us have

ผมคิดว่านั่นเป็นสิ่งที่หลายๆ คนคิดเหมือนกัน

that the great age of exploration on Earth is over,

ว่ายุครุ่งโรจน์แห่งการสำรวจนั้นหมดไปแล้ว

that for the next generation

และสำหรับรุ่นต่อไป

they're going to have to go to outer space or the deepest oceans

พวกเขาจะต้องออกไปนอกอวกาศ หรือไม่ก็ต้องดำดิ่งลงสู่มหาสมุทร

in order to find something significant to explore.

เพื่อหาบางอย่างที่จะคุ้มค่าในการสำรวจ

But is that really the case?

แต่มันจริงหรือเปล่า

Is there really nowhere significant for us to explore

ที่เราไม่มีอะไรให้สำรวจอีกต่อไป

left here on Earth?

บนผิวโลกนี้แล้ว

It sort of made me think back

มันทำให้ผมคิดถึง

to one of my favorite explorers in the history of biology.

นักสำรวจทางชีววิทยาคนหนึ่งที่ผมชื่นชอบ

This is an explorer of the unseen world, Martinus Beijerinck.

มาร์ตินัส ไบเยอริงค์

So Beijerinck set out to discover the cause

ไบเยอริงค์พยายามค้นหาต้นเหตุ

of tobacco mosaic disease.

ของโรคใบด่างในต้นยาสูบ

What he did is he took the infected juice from tobacco plants

เขานำของเหลวจากต้นยาสูบที่ติดเชื้อ

and he would filter it through smaller and smaller filters.

มากรองในตัวกรองที่ถี่ขึ้น ถี่ขึ้น

And he reached the point

จนถึงจุดที่

where he felt that there must be something out there

เขารู้สึกว่าน่าจะมีอะไรซักอย่าง

that was smaller than the smallest forms of life that were ever known --

ที่เล็กซะยิ่งกว่าหน่วยที่เล็กที่สุดของสิ่งมีชีวิตที่มนุษย์เคยรู้จัก

bacteria, at the time.

ซึ่งในตอนนั้นคือ แบคทีเรีย

He came up with a name for his mystery agent.

เขาตั้งชื่อให้กับสิ่งลึกลับที่เขาพบ

He called it the virus --

และเรียกมันว่า ไวรัส

Latin for "poison."

เป็นภาษาลาตินที่แปลว่า ยาพิษ

And in uncovering viruses,

และในการค้นพบไวรัสนี่เอง

Beijerinck really opened this entirely new world for us.

ที่ไบเยอริงค์ได้เปิดโลกใบใหม่ให้กับเรา

We now know that viruses make up the majority

ขณะนี้เราทราบว่า ไวรัสมีข้อมูลพันธุกรรมส่วนใหญ่

of the genetic information on our planet,

ที่เราพบในดาวเคราะห์ของเรา

more than the genetic information

มากซะยิ่งกว่าข้อมูลพันธุกรรม

of all other forms of life combined.

ของสายพันธุ์อื่นๆ ทั้งหมดในโลกรวมกันซะอีก

And obviously there's been tremendous practical applications

และเห็นได้ชัดว่าการค้นพบไวรัสทำให้เกิดประโยชน์

associated with this world --

อย่างแพร่หลายทั่วโลก

things like the eradication of smallpox,

เช่น การกำจัดไข้ทรพิษ

the advent of a vaccine against cervical cancer,

การคิดค้นวัคซีนต่อต้านมะเร็งปากมดลูก

which we now know is mostly caused by human papillomavirus.

ซึ่งเราพบว่าเกิดจากเชื้อเฮชพีวี (human papillomavirus)

And Beijerinck's discovery,

โดยที่การค้นพบของไบเยอริงค์นั้น

this was not something that occurred 500 years ago.

ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อ 500 ปีก่อน

It was a little over 100 years ago

แต่เป็นช่วง 100 กว่าปีที่ผ่านมานี่เอง

that Beijerinck discovered viruses.

ที่ไบเยอริงค์ค้นพบไวรัส

So basically we had automobiles,

เราอาจมีรถใช้

but we were unaware of the forms of life

แต่เรากลับไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับรูปแบบของสิ่งมีชีวิต

that make up most of the genetic information on our planet.

ที่เป็นข้อมูลทางพันธุกรรมส่วนใหญ่ในดาวเคราะห์ของเราเลย

We now have these amazing tools

ตอนนี้เรามีเครื่องมือเยี่ยมยอดพวกนี้

to allow us to explore the unseen world --

ที่ช่วยให้เราสำรวจในดินแดนที่เราไม่เคยเห็น

things like deep sequencing,

เช่น การเรียงลำดับพันธุกรรมเชิงลึก (Deep sequencing)

which allow us to do much more than just skim the surface

ที่ทำให้เราเห็นลึกกว่าอะไรเพียงผิวเผิน

and look at individual genomes from a particular species,

และได้แค่การดูจีโนม (Genome) ของสิ่งมีชีวิตหนึ่งตัวจากแต่ละสายพันธุ์

but to look at entire metagenomes,

กลายเป็นการมองภาพรวมของหลายๆจีโนมพร้อมกัน

the communities of teeming microorganisms in, on and around us

ของจุลชีพมากมายทั้งในและรอบๆ ตัวของเรา

and to document all of the genetic information in these species.

และบันทึกข้อมูลพันธุกรรมทั้งหมดของสายพันธุ์เหล่านี้เอาไว้

We can apply these techniques

เราจะเก็บตัวอย่าง

to things from soil to skin and everything in between.

ทุกอย่างเท่าที่จะหาได้ ตั้งแต่ผิวดินไปจนถึงผิวหนัง

In my organization we now do this on a regular basis

ในองค์กรของผมเราทำอย่างนี้กันเป็นประจำ

to identify the causes of outbreaks

เพื่อหาสาเหตุของการระบาดของโรค

that are unclear exactly what causes them.

ที่ยังไม่แน่ชัดว่าเกิดขึ้นเพราะสาเหตุใด

And just to give you a sense of how this works,

และเพื่อให้คุณเข้าใจมากขึ้นว่าพวกเราทำงานกันยังไง

imagine that we took a nasal swab from every single one of you.

ลองนึกภาพพวกเราเก็บตัวอย่างจากจมูกของพวกคุณทุกคน

And this is something we commonly do

และมันเป็นสิ่งที่เราทำกันเป็นปกติ

to look for respiratory viruses like influenza.

เพื่อหาไวรัสไข้หวัดใหญ่ในทางเดินหายใจ

The first thing we would see

อย่างแรกที่เราเห็น

is a tremendous amount of genetic information.

คือข้อมูลทางพันธุกรรมจำนวนมหาศาล

And if we started looking into that genetic information,

และพอเราเริ่มมองลึกเข้าไป

we'd see a number of usual suspects out there --

เราจะพบกับข้อมูลที่เห็นกันได้บ่อยๆ เช่น

of course, a lot of human genetic information,

แน่นอนล่ะ ข้อมูลพันธุกรรมของมนุษย์

but also bacterial and viral information,

ข้อมูลพันธุกรรมของแบคทีเรียและไวรัส

mostly from things that are completely harmless within your nose.

ส่วนใหญ่มาจากสิ่งที่ไม่เป็นอันตรายซักเท่าไหร่

But we'd also see something very, very surprising.

แต่เราก็จะเห็นบางอย่างที่น่าแปลกใจมาก

As we started to look at this information,

เมื่อเราเริ่มมองดูข้อมูลนี้

we would see that about 20 percent of the genetic information in your nose

ว่าประมาณ 20 เปอร์เซ็นต์ของข้อมูลพันธุกรรมที่พบในจมูกของคุณ

doesn't match anything that we've ever seen before --

จะไม่ตรงกับสิ่งที่เราเคยพบมาก่อนเลย

no plant, animal, fungus, virus or bacteria.

ไม่ว่าจะในพืช สัตว์ เชื้อรา ไวรัส แบคทีเรีย

Basically we have no clue what this is.

พูดง่ายๆ ว่าเราไม่รู้ว่ามันคืออะไร

And for the small group of us who actually study this kind of data,

ในกลุ่มเล็กๆ ของพวกเราที่กำลังศึกษามัน

a few of us have actually begun to call this information

พวกเราบางคนเริ่มเรียกมันว่า

biological dark matter.

สสารมืดทางชีวภาพ (Biological dark matter)

We know it's not anything that we've seen before;

เรารู้ว่ามันไม่เหมือนกับอะไรที่เราเคยพบมาก่อนเลย

it's sort of the equivalent of an uncharted continent

มันเปรียบได้กับทวีปที่ไม่เคยถูกสำรวจ

right within our own genetic information.

ในพันธุกรรมของเราเอง

And there's a lot of it.

และมันมีมากทีเดียวล่ะ

If you think 20 percent of genetic information in your nose is a lot

ถ้าคุณคิดว่า 20 เปอร์เซ็นต์ ของข้อมูลพันธุกรรมในจมูกของคุณ

of biological dark matter,

ที่จะประกอบไปด้วยสสารมืดทางชีวภาพว่ามากแล้ว

if we looked at your gut,

ถ้าเรามองในช่องท้อง

up to 40 or 50 percent of that information is biological dark matter.

จะมีสสารที่ว่านี้ถึง 40 ถึง 50 เปอร์เซ็นต์

And even in the relatively sterile blood,

แม้แต่ในเลือดที่ฆ่าเชื้อแล้ว

around one to two percent of this information is dark matter --

ก็ยังพบมันอยู่ถึง 1 ถึง 2 เปอร์เซ็นต์

can't be classified, can't be typed or matched with anything we've seen before.

ไม่สามารถจัดกลุ่ม แบ่งประเภท หรือจับคู่กับอะไรที่เราเคยพบมาก่อนได้เลย

At first we thought that perhaps this was artifact.

ตอนแรกพวกเราคิดว่ามันน่าจะเป็นสิ่งแปลกปลอมที่มนุษย์สร้างขึ้น

These deep sequencing tools are relatively new.

เพราะเครื่องมือที่ใช้เรียงลำดับพันธุกรรมพวกนี้ยังใหม่มาก

But as they become more and more accurate,

แต่เมื่อมันแม่นยำมากขึ้น

we've determined that this information is a form of life,

เราจึงได้กำหนดให้ข้อมูลนี้

or at least some of it is a form of life.

อย่างน้อยก็ส่วนหนึ่งของข้อมูลนี้ เป็นรูปแบบหนึ่งจากสิ่งมีชีวิต

And while the hypotheses for explaining the existence of biological dark matter

และในขณะที่การตั้งสมมติฐานเพื่ออธิบายการมีอยู่ของสสารมืดของชีวภาพนี้

are really only in their infancy,

ยังอยู่แค่ในช่วงเริ่มต้น

there's a very, very exciting possibility that exists:

มันจึงมีความเป็นไปได้ที่น่าตื่นเต้นมากๆ

that buried in this life, in this genetic information,

ที่ซ่อนอยู่ในสิ่งมีชีวิต ในข้อมูลทางพันธุกรรมนี้

are signatures of as of yet unidentified life.

เป็นหลักฐานของสิ่งมีชีวิตที่ยังไม่เคยถูกค้นพบ

That as we explore these strings of A's, T's, C's and G's,

เมื่อเราสำรวจสายพันธุกรรม A, T, C และ G เหล่านี้

we may uncover a completely new class of life

เราอาจค้นพบสิ่งมีชีวิตประเภทใหม่

that, like Beijerinck, will fundamentally change

คล้ายๆ กับไบเยอริงค์ ที่จะเปลี่ยนแปลง

the way that we think about the nature of biology.

วิธีที่เราคิดเกี่ยวกับธรรมชาติของชีววิทยา

That perhaps will allow us to identify the cause of a cancer that afflicts us

ไม่แน่อาจช่วยเราในการหาสาเหตุของมะเร็ง ที่คุกคามพวกเรา

or identify the source of an outbreak that we aren't familiar with

หรือหาสาเหตุของการระบาดของโรคที่เราไม่เคยพบเห็น

or perhaps create a new tool in molecular biology.

ไม่ก็ไว้พัฒนาเครื่องมือสำหรับอณูชีววิทยาขึ้นมาใหม่

I'm pleased to announce that,

ผมภูมิใจที่จะประกาศว่า

along with colleagues at Stanford and Caltech and UCSF,

ผมกับเพื่อนร่วมงานที่สแตนด์ฟอร์ด (Stanford) คาลเทค (Caltech) และ UCSF

we're currently starting an initiative

เรากำลังเริ่มต้น

to explore biological dark matter for the existence of new forms of life.

สำรวจสสารมืดในชีวภาพ เพื่อหาร่องรอยของรูปแบบชีวิตชนิดใหม่

A little over a hundred years ago,

เมื่อกว่าร้อยปีก่อน

people were unaware of viruses,

ไม่มีมนุษย์คนไหนรู้จักไวรัส

the forms of life that make up most of the genetic information on our planet.

รูปแบบสิ่งมีชีวิตที่เป็นข้อมูลทางพันธุกรรมส่วนใหญ่ในโลกของเรา

A hundred years from now, people may marvel

อีกร้อยปีต่อจากนี้ ผู้คนจะต้องทึ่ง

that we were perhaps completely unaware of a new class of life

เมื่อพบว่ามีรูปแบบชีวิตใหม่ ที่พวกเขาไม่เคยรู้มาก่อน

that literally was right under our noses.

ที่อาศัยอยู่ใต้จมูกเรานี่เอง

It's true, we may have charted all the continents on the planet

มันเป็นความจริง ที่เราได้ทำการสำรวจทวีปทุกทวีปที่อยู่ในดาวเคราะห์ของเราแล้ว

and we may have discovered all the mammals that are out there,

และเราอาจค้นพบสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทุกชนิดที่เคยมีอยู่

but that doesn't mean that there's nothing left to explore on Earth.

แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าโลก ไม่มีอะไรให้สำรวจอีกต่อไป

Beijerinck and his kind

ไบเยอริงค์และคนอื่นที่เป็นอย่างเขา

provide an important lesson for the next generation of explorers --

ได้ให้บทเรียนที่สำคัญกับนักสำรวจยุคต่อไป

people like that young girl from Beloit, Wisconsin.

คนอย่างหนูน้อยจากเมืองเบลอยต์ รัฐวิสคอนซิน

And I think if we phrase that lesson, it's something like this:

และถ้าเราจะเรียนรู้อะไรจากมัน มันจะมีข้อความคล้ายๆ อย่างนี้

Don't assume that what we currently think is out there is the full story.

อย่าได้ด่วนสรุป คิดไปเองว่าสิ่งที่มีอยู่ข้างนอกนั่นคือเรื่องราวทั้งหมด

Go after the dark matter in whatever field you choose to explore.

จงเริ่มสำรวจสสารมืดของวงการที่คุณเลือก

There are unknowns all around us

สิ่งที่เราไม่รู้จักมีอยู่รอบตัวเราไปหมด

and they're just waiting to be discovered.

และพวกมันกำลังรอการค้นพบอยู่

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)