You are not alone in your loneliness | Jonny Sun

Vertaald door: Boukeline Arnold Nagekeken door: Peter van de Ven

Hello.

Hallo.

Ik zou jullie graag aan iemand willen voorstellen.

I'd like to introduce you to someone.

This is Jomny.

Dit is Jomny.

That's "Jonny" but spelled accidentally with an "m,"

Dus 'Jonny', maar dan per ongeluk gespeld met een 'm',

mochten jullie je dat afvragen ...

in case you were wondering,

because we're not all perfect.

We zijn tenslotte niet allemaal perfect.

Jomny is an alien

Jomny is een alien

who has been sent to earth with a mission to study humans.

die naar de aarde is gestuurd om mensen te bestuderen.

Jomny is feeling lost and alone and far from home,

Jomny voelt zich verloren, alleen en ontheemd.

and I think we've all felt this way.

Zo hebben we ons allemaal wel eens gevoeld, denk ik.

Or, at least I have.

Ik tenminste wel.

I wrote this story about this alien at a moment in my life

Ik heb het verhaal over deze alien geschreven

in een periode dat ik me heel sterk een buitenstaander voelde.

when I was feeling particularly alien.

I had just moved to Cambridge and started my doctoral program at MIT,

Ik woonde pas in Cambridge en was gestart met mijn doctoraat aan het MIT.

and I was feeling intimidated and isolated and very much like I didn't belong.

Ik voelde me bang, geïsoleerd, had het gevoel dat ik er niet bij hoorde.

But I had a lifeline of sorts.

Maar ik had een soort veiligheidslijn.

See, I was writing jokes for years and years

Ik schreef namelijk grappen, al jaren- en jarenlang,

and sharing them on social media,

en deelde die op sociale media.

and I found that I was turning to doing this more and more.

En ik merkte dat ik dat hoe langer hoe vaker ging doen.

Now, for many people, the internet can feel like a lonely place.

Nu kan het internet voor veel mensen een eenzame plek lijken,

It can feel like this,

een beetje als dit: een grote, eindeloze, uitgestrekte lege ruimte

a big, endless, expansive void

where you can constantly call out to it but no one's ever listening.

waar je kunt blijven roepen, maar waar niemand je ooit hoort.

But I actually found a comfort in speaking out to the void.

Maar mij deed het eigenlijk goed om mijn hart hier te luchten.

I found, in sharing my feelings with the void,

Toen ik mijn gevoelens in deze lege ruimte uitte,

eventually the void started to speak back.

merkte ik dat ze op een gegeven moment terug begon te spreken,

And it turns out that the void isn't this endless lonely expanse at all,

dat ze helemaal niet zo eindeloos en verlaten was,

but instead it's full of all sorts of other people,

maar juist vol met allerlei andere mensen

also staring out into it and also wanting to be heard.

die er ook in zitten te turen en ook gehoord willen worden.

Now, there have been many bad things that have come from social media.

Er zitten heel veel negatieve kanten aan sociale media.

I'm not trying to dispute that at all.

Dat bestrijd ik helemaal niet.

To be online at any given point is to feel so much sadness

Als je online bent,

word je geconfronteerd met zo veel somberheid, boosheid en geweld --

and anger and violence.

It can feel like the end of the world.

het lijkt soms wel het einde van de wereld.

Yet, at the same time, I'm conflicted

Toch hink ik wat dit betreft op twee gedachten,

because I can't deny the fact that so many of my closest friends

omdat ik niet kan ontkennen

dat ik veel van mijn beste vrienden online heb leren kennen.

are people that I had met originally online.

And I think that's partly because there's this confessional nature

En ik denk dat dat deels komt door het vertrouwelijke karakter

to social media.

van sociale media.

It can feel like you are writing in this personal, intimate diary

Je kunt het gevoel hebben dat je in een persoonlijk, intiem dagboek schrijft

that's completely private,

dat alleen voor jouw ogen bestemd is,

yet at the same time you want everyone in the world to read it.

terwijl je tegelijkertijd wilt dat iedereen het leest.

And I think part of that, the joy of that

En het leuke daarvan is, denk ik,

is that we get to experience things from perspectives from people

dat we de dingen gaan bekijken

vanuit het gezichtspunt van mensen die compleet anders zijn dan wij.

who are completely different from ourselves,

and sometimes that's a nice thing.

En soms is dat mooi.

For example, when I first joined Twitter,

Toen ik me voor het eerst aansloot bij Twitter,

I found that so many of the people that I was following

merkte ik dat veel van de mensen die ik volgde

were talking about mental health and going to therapy

het over geestelijke gezondheid hadden en over in therapie gaan,

in ways that had none of the stigma that they often do

op een manier die vaak veel vrijer was

dan wanneer we het één op één over zulke zaken hebben.

when we talk about these issues in person.

Through them, the conversation around mental health was normalized,

Dankzij hen werd een gesprek over geestelijke gezondheid heel gewoon

and they helped me realize that going to therapy was something

en ze hielpen me te beseffen

dat in therapie gaan iets was waar ik ook baat bij zou hebben.

that would help me as well.

Now, for many people,

Nu zullen veel mensen

it sounds like a scary idea to be talking about all these topics

het maar eng vinden om het over zulke zaken te hebben,

so publicly and so openly on the internet.

op een platform zo open en openbaar als internet.

I feel like a lot of people think that it is a big, scary thing

Ik denk dat veel mensen het enorm beangstigend vinden

to be online if you're not already perfectly and fully formed.

om je online te laten zien als je nog niet perfect gevormd bent.

But I think the internet can be actually a great place to not know,

Maar ik denk dat het internet eigenlijk een prima plek is als je onzeker bent

and I think we can treat that with excitement,

en dat het opwindende kansen biedt,

because to me there's something important about sharing your imperfections

want in mijn ogen is het belangrijk

dat je je imperfecties, je onzekerheden en je kwetsbaarheden deelt

and your insecurities and your vulnerabilities

with other people.

met andere mensen.

(Laughter)

(Gelach)

Now, when someone shares that they feel sad or afraid

Als iemand aangeeft dat hij zich somber voelt of bang is

or alone, for example,

of eenzaam bijvoorbeeld,

it actually makes me feel less alone,

dan zorgt dat ervoor dat ik mezelf al minder alleen voel,

not by getting rid of any of my loneliness

niet omdat mijn eigen eenzaamheid erdoor verdwenen is,

but by showing me that I am not alone

maar omdat ik merk dat ik niet alleen sta

in feeling lonely.

in mijn gevoel van eenzaamheid.

And as a writer and as an artist,

En als schrijver en kunstenaar

I care very much about making this comfort of being vulnerable

vind ik het heel belangrijk dat de troost die van kwetsbaarheid uitgaat

a communal thing, something that we can share with each other.

gemeengoed wordt, iets wat we met elkaar kunnen delen.

I'm excited about externalizing the internal,

Ik vind het spannend om het innerlijk naar buiten te brengen,

about taking those invisible personal feelings that I don't have words for,

om deze onzichtbare, persoonlijke emoties waar ik geen woorden voor heb,

holding them to the light, putting words to them,

tegen het licht te houden, er woorden aan te verbinden

and then sharing them with other people

en die dan te delen met anderen

in the hopes that it might help them find words to find their feelings as well.

om hen zo te helpen woorden te vinden om hun eigen emoties aan te boren.

Now, I know that sounds like a big thing,

Ik weet dat dit nogal groots klinkt,

but ultimately I'm interested in putting all these things

maar uiteindelijk zou ik dit alles

into small, approachable packages,

in handzame pakketjes willen stoppen,

because when we can hide them into these smaller pieces,

want verhuld in zulke kleinere eenheden, denk ik,

zijn ze makkelijker te hanteren en wordt het een stuk leuker.

I think they are easier to approach, I think they're more fun.

I think they can more easily help us see our shared humanness.

Ik denk dat we zo makkelijker inzien dat we als mens hetzelfde zijn.

Sometimes that takes the form of a short story,

Soms krijgt het de vorm van een kort verhaal,

sometimes that takes the form of a cute book of illustrations, for example.

soms van een grappig boek met illustraties, bijvoorbeeld.

And sometimes that takes the form

En soms krijgt het de vorm

of a silly joke that I'll throw on the internet.

van een flauwe grap die ik op internet zet.

For example, a few months ago, I posted this app idea

Een paar maanden geleden, bijvoorbeeld, zette ik dit idee online

for a dog-walking service

voor een hondenuitlaatdienst

where a dog shows up at your door and you have to get out of the house

waarbij een hond voor je deur staat

en jij het huis uit moet om een eindje te gaan wandelen.

and go for a walk.

(Laughter)

(Gelach)

If there are app developers in the audience,

Als er app-ontwikkelaars in het publiek zitten,

please find me after the talk.

zoek me dan na afloop even op.

Or, I like to share every time I feel anxious about sending an email.

Of ik post iets als ik me onzeker voel over een e-mail die ik ga versturen.

When I sign my emails "Best,"

'Best' onderaan mijn e-mails staat voor 'Ik doe mijn best',

it's short for "I am trying my best,"

wat weer staat voor:

which is short for "Please don't hate me, I promise I'm trying my best!"

'Heb alsjeblieft geen hekel aan me; ik beloof dat ik mijn best zal doen!'

Or my answer to the classic icebreaker,

Of mijn antwoord op de klassieke ijsbreker:

als ik uit eten kon gaan met iemand, dood of levend, dan deed ik dat.

if I could have dinner with anyone, dead or alive, I would.

I am very lonely.

Ik ben erg eenzaam.

(Laughter)

(Gelach)

And I find that when I post things like these online,

En ik merk dat als ik deze dingen online zet,

the reaction is very similar.

ik vaak dezelfde reacties krijg.

People come together to share a laugh,

Mensen zoeken elkaar op om te lachen, om zoiets met elkaar te delen

to share in that feeling,

and then to disburse just as quickly.

en gaan dan ook net zo snel weer uit elkaar.

(Laughter)

(Gelach)

Yes, leaving me once again alone.

Inderdaad, zodat ik weer alleen ben.

But I think sometimes these little gatherings can be quite meaningful.

Maar deze korte momenten van samenzijn hebben soms veel te betekenen.

For example, when I graduated from architecture school

Toen ik afstudeerde aan de school voor bouwkunst

and I moved to Cambridge,

en naar Cambridge verhuisde,

I posted this question:

stelde ik online deze vraag:

"How many people in your life have you already had

"Met hoeveel mensen in je leven heb je je laatste gesprek al gehad?"

your last conversation with?"

And I was thinking about my own friends who had moved away

En ik dacht daarbij aan mijn eigen vrienden

die vertrokken waren naar andere steden en zelfs andere landen

to different cities and different countries, even,

en hoe lastig het zou zijn in contact met hen te blijven.

and how hard it would be for me to keep in touch with them.

Anderen begonnen hierop te reageren en hun eigen ervaringen te delen.

But other people started replying and sharing their own experiences.

Somebody talked about a family member they had a falling out with.

Iemand vertelde over een familielid met wie hij ruzie had gekregen.

Someone talked about a loved one who had passed away

Een ander sprak over een geliefde die snel en onverwacht was overleden.

quickly and unexpectedly.

Someone else talked about their friends from school

Weer een ander had het over zijn schoolvrienden,

who had moved away as well.

die ook waren weggetrokken.

But then something really nice started happening.

En toen gebeurde er iets grappigs.

Instead of just replying to me,

Mensen reageerden niet alleen op mij,

people started replying to each other,

maar begonnen ook op elkaar te reageren,

and they started to talk to each other and share their own experiences

gingen met elkaar het gesprek aan, deelden hun eigen ervaringen

and comfort each other

en steunden elkaar,

and encourage each other to reach out to that friend

moedigden elkaar aan om contact te zoeken

met die vriend die ze een tijd niet gesproken hadden

that they hadn't spoken to in a while

or that family member that they had a falling out with.

of met dat familielid met wie ze ruzie hadden.

And eventually, we got this little tiny microcommunity.

En op een gegeven moment was er dit hele kleine groepje.

It felt like this support group formed

Het leek wel alsof er een steungroep was ontstaan

of all sorts of people coming together.

van allerlei mensen die elkaar gevonden hadden.

And I think every time we post online,

En ik denk dat elke keer als we iets online zetten,

every time we do this, there's a chance

elke keer dat we dat doen,

dat er een kans is dat er zulke groepjes ontstaan,

that these little microcommunities can form.

There's a chance that all sorts of different creatures

dat de kans bestaat dat heel verschillende mensen samenkomen

can come together and be drawn together.

en naar elkaar toe worden getrokken.

And sometimes, through the muck of the internet,

En dat je soms, tussen alle troep op internet,

you get to find a kindred spirit.

een geestverwant vindt.

Sometimes that's in the reading the replies

Soms gebeurt dat als je de antwoorden en de commentaren doorleest

and the comments sections and finding a reply that is particularly kind

en je een heel zachtaardige reactie ziet

or insightful or funny.

of een heel heldere of grappige.

Sometimes that's in going to follow someone

Soms is dat als je iemand gaat volgen

and seeing that they already follow you back.

en je merkt dat ze jou ook al volgen.

And sometimes that's in looking at someone that you know in real life

En soms is dat als je mensen opzoekt die je in het echte leven kent

and seeing the things that you write and the things that they write

en door wat jij schrijft en door wat zij schrijven

and realizing that you share so many of the same interests as they do,

ineens beseft dat je heel veel interesses met elkaar gemeen hebt

and that brings them closer together to you.

en dat brengt hen dichterbij.

Sometimes, if you're lucky,

Soms, als je geluk hebt,

you get to meet another alien.

ontmoet je een andere alien.

[when two aliebns find each other in a strange place,

[als twee aliens elkaar in den vreemde treffen, voelt het al meer thuis]

it feels a litle more like home]

Maar ik maak me ook zorgen, want, zoals we wel weten,

But I am worried, too, because as we all know,

the internet for the most part doesn't feel like this.

is internet meestal niet zo.

We all know that for the most part,

We weten allemaal dat het meestal een plek lijkt

the internet feels like a place where we misunderstand each other,

waar we elkaar verkeerd begrijpen,

where we come into conflict with each other,

waar we met elkaar in de clinch liggen,

where there's all sorts of confusion and screaming and yelling and shouting,

waar verwarring heerst, waar geschreeuwd en gegild en geroepen wordt

and it feels like there's too much of everything.

en je het idee krijgt dat er van alles te veel is.

It feels like chaos,

Het voelt chaotisch

and I don't know how to square away the bad parts with the good,

en ik weet niet hoe we het slechte weg kunnen houden van het goede,

because as we know and as we've seen,

want, zoals we weten en hebben gemerkt,

the bad parts can really, really hurt us.

kan het slechte ons veel pijn doen.

It feels to me that the platforms that we use to inhabit these online spaces

Mij lijkt het dat de platformen die we in deze online ruimtes gebruiken

have been designed either ignorantly or willfully

per ongeluk -- of met opzet -- ontworpen zijn

to allow for harassment and abuse, to propagate misinformation,

om dreigementen en misbruik toe te staan, om verkeerde informatie te verspreiden,

to enable hatred and hate speech and the violence that comes from it,

om haat en haatdragende taal toe te laten en het geweld dat daaruit voortkomt,

and it feels like none of our current platforms

en het lijkt erop dat geen van de huidige platformen

are doing enough to address and to fix that.

er voldoende aan doet om dat tegen te gaan.

But still, and maybe probably unfortunately,

Maar toch, en misschien jammer genoeg,

I'm still drawn to these online spaces, as many others are,

trek ik er nog steeds naartoe, net als veel anderen,

because sometimes it just feels like that's where all the people are.

omdat je soms gewoon het gevoel hebt dat daar iedereen uithangt.

And I feel silly

En ik vind het dom van mezelf,

and stupid sometimes

onnozel soms,

for valuing these small moments of human connection in times like these.

dat ik waarde hecht aan zulke korte momenten van menselijk contact.

But I've always operated under this idea

Maar ik ben er altijd van uitgegaan

that these little moments of humanness are not superfluous.

dat deze korte ogenblikken van mens-zijn ertoe doen --

They're not retreats from the world at all,

niet als terugtrekking uit de wereld,

but instead they're the reasons why we come to these spaces.

maar juist als reden waarom we deze plekken opzoeken.

Ze zijn belangrijk en van levensbelang; ze sterken en bezielen ons.

They are important and vital and they affirm and they give us life.

And they are these tiny, temporary sanctuaries

Het zijn kleine, tijdelijke toevluchtsoorden als deze

that show us that we are not as alone as we think we are.

die ons laten zien dat we niet zo alleen zijn als we denken.

And so yes, even though life is bad and everyone's sad

En dus ja, het leven is rot, iedereen is somber

and one day we're all going to die --

en op een dag gaan we allemaal dood --

[kijk. het leven is rot. iedereen somber.

[look. life is bad. everyones sad.

We gaan allemaal dood, maar ik heb net dit opblaasbare springkasteel gekocht

We're all gona die, but i alredy bought this inflatable bouncey castle

so are u gona take Ur shoes off or not]

dus trek je nu je schoenen uit of niet]

I think the inflatable metaphorical bouncy castle in this case

Ik denk dat het springkasteel in dit geval

is really our relationships and our connections to other people.

in werkelijkheid staat voor onze relaties en contacten met andere mensen.

And so one night,

En dus, op een avond,

when I was feeling particularly sad and hopeless about the world,

toen ik de wereld bijzonder triest en uitzichtloos vond,

I shouted out to the void,

schreeuwde ik het uit, de lege ruimte in,

to the lonely darkness.

die verlaten duisternis.

I said, "At this point, logging on to social media

Ik zei: "Op dit moment voelt inloggen op sociale media

feels like holding someone's hand at the end of the world."

net als iemands hand vasthouden aan het einde van de wereld."

And this time, instead of the void responding,

En deze keer was het niet de leegte die reageerde,

it was people who showed up,

maar waren het mensen die opdoken,

who started replying to me and then who started talking to each other,

die me antwoord begonnen te geven en vervolgens met elkaar gingen praten

and slowly this little tiny community formed.

en langzaam begon zich deze kleine groep te vormen.

Everybody came together to hold hands.

Mensen zochten elkaar op om elkaars hand vast te houden.

And in these dangerous and unsure times,

En in deze onveilige en onzekere tijden,

in the midst of it all,

te midden van dit alles,

I think the thing that we have to hold on to is other people.

moeten we ons denk ik blijven vasthouden aan andere mensen.

And I know that is a small thing made up of small moments,

Het is maar iets heel kleins, bestaande uit korte momenten,

but I think it is one tiny, tiny sliver of light

maar ik zie het als één piepklein streepje licht

in all the darkness.

te midden van alle duisternis.

Thank you.

Dank jullie wel.

(Applause)

(Applaus)

Thank you.

Bedankt.

(Applause)

(Applaus)