Margaret Heffernan: The dangers of "willful blindness"

Vertaald door: Els De Keyser Nagekeken door: Christel Foncke

In the northwest corner of the United States,

In de noordwestelijke uithoek van de Verenigde Staten,

right up near the Canadian border,

vlakbij de Canadese grens,

there's a little town called Libby, Montana,

ligt het stadje Libby, in Montana.

and it's surrounded by pine trees and lakes

Het is omgeven door pijnbomen en meren,

and just amazing wildlife

fantastische fauna

and these enormous trees that scream up into the sky.

en enorme bomen die ten hemel schreeuwen.

And in there is a little town called Libby,

Daarin bevindt zich dat stadje Libby,

which I visited, which feels kind of lonely,

dat ik bezocht. Het voelt wat eenzaam,

a little isolated.

wat geïsoleerd.

And in Libby, Montana, there's a rather unusual woman

In Libby, in Montana, woont een ongewone vrouw,

named Gayla Benefield.

Gayla Benefield.

She always felt a little bit of an outsider,

Ze was altijd al een outsider,

although she's been there almost all her life,

hoewel ze daar bijna haar hele leven doorbracht.

a woman of Russian extraction.

Een vrouw van Russische komaf.

She told me when she went to school,

Ze vertelde me dat ze op school

she was the only girl who ever chose

het enige meisje was dat koos

to do mechanical drawing.

voor mechanisch tekenen.

Later in life, she got a job going house to house

Later kreeg ze een baan waarbij ze huizen langsliep

reading utility meters -- gas meters, electricity meters.

om de gas- en elektriciteitsmeters af te lezen.

And she was doing the work in the middle of the day,

Ze deed dat overdag.

and one thing particularly caught her notice, which was,

Het viel haar op

in the middle of the day she met a lot of men

dat ze midden op de dag veel mannen zag

who were at home, middle aged, late middle aged,

die thuis waren, mannen van late middelbare leeftijd,

and a lot of them seemed to be on oxygen tanks.

velen van hen aan de zuurstoffles.

It struck her as strange.

Dat vond ze vreemd.

Then, a few years later, her father died at the age of 59,

Enkele jaren later stierf haar vader op zijn 59ste,

five days before he was due to receive his pension.

vijf dagen voor hij met pensioen zou gaan.

He'd been a miner.

Hij was mijnwerker.

She thought he must just have been worn out by the work.

Ze dacht dat hij gewoon uitgeput was door het werk.

But then a few years later, her mother died,

Enkele jaren later stierf haar moeder.

and that seemed stranger still,

Dat leek nog vreemder,

because her mother came from a long line of people

want haar moeder kwam uit een lange reeks van mensen

who just seemed to live forever.

die het eeuwige leven leken te hebben.

In fact, Gayla's uncle is still alive to this day,

Gayla's oom is nog steeds in leven

and learning how to waltz.

en leert tegenwoordig walsen.

It didn't make sense that Gayla's mother

Het was absurd dat de moeder van Gayla

should die so young.

zo jong stierf.

It was an anomaly, and she kept puzzling over anomalies.

Het was abnormaal. Ze bleef maar tobben over die abnormaliteiten.

And as she did, other ones came to mind.

Daarbij zag ze er nog meer.

She remembered, for example,

Ze herinnerde zich bijvoorbeeld

when her mother had broken a leg and went into the hospital,

dat haar moeder haar been had gebroken en dat röntgenopnamen werden gemaakt in het ziekenhuis.

and she had a lot of x-rays,

dat haar moeder haar been had gebroken en dat röntgenopnamen werden gemaakt in het ziekenhuis.

and two of them were leg x-rays, which made sense,

Twee ervan waren van de benen, wat normaal was,

but six of them were chest x-rays, which didn't.

maar er waren er ook 6 van de borstkas, wat niet normaal was.

She puzzled and puzzled over every piece

Ze piekerde en piekerde over elk onderdeel

of her life and her parents' life,

van haar leven en dat van haar ouders.

trying to understand what she was seeing.

Ze probeerde te begrijpen wat ze zag.

She thought about her town.

Ze dacht aan haar stad,

The town had a vermiculite mine in it.

waar zich een vermiculietmijn bevond.

Vermiculite was used for soil conditioners,

Vermiculiet werd gebruikt voor bodemverbeteraars,

to make plants grow faster and better.

om planten sneller en beter te doen groeien.

Vermiculite was used to insulate lofts,

Het werd gebruikt om lofts te isoleren,

huge amounts of it put under the roof

waarbij grote hoeveelheden onder het dak werden gestopt

to keep houses warm during the long Montana winters.

om huizen warm te houden tijdens de lange winters in Montana.

Vermiculite was in the playground.

Er was vermiculiet op het speelplein,

It was in the football ground.

op het voetbalveld,

It was in the skating rink.

op de schaatsbaan.

What she didn't learn until she started working this problem

Pas toen ze dit probleem begon te bestuderen,

is vermiculite is a very toxic form of asbestos.

vernam ze dat vermiculiet een heel giftige vorm van asbest is.

When she figured out the puzzle,

Toen ze de puzzel had opgelost, begon ze iedereen te vertellen

she started telling everyone she could

Toen ze de puzzel had opgelost, begon ze iedereen te vertellen

what had happened, what had been done to her parents

wat er was gebeurd, wat haar ouders was overkomen,

and to the people that she saw on oxygen tanks

en de mensen die ze met zuurstofflessen zag,

at home in the afternoons.

thuis, 's namiddags.

But she was really amazed.

Maar ze was echt verbaasd.

She thought, when everybody knows, they'll want to do something,

Ze dacht dat als iedereen het wist, ze iets zouden willen doen.

Maar niemand wilde het weten.

but actually nobody wanted to know.

In fact, she became so annoying

Ze werd zo vervelend,

as she kept insisting on telling this story

en ze bleef dat verhaal maar vertellen

to her neighbors, to her friends, to other people in the community,

aan haar buren, vrienden, andere mensen in de gemeenschap,

dat enkelen van hen samenkwamen

that eventually a bunch of them got together

en een bumpersticker maakten

and they made a bumper sticker,

which they proudly displayed on their cars, which said,

die ze fier op hun auto's plakten:

"Yes, I'm from Libby, Montana,

"Ja, ik kom uit Libby, in Montana,

and no, I don't have asbestosis."

en nee, ik lijd niet aan asbestose."

But Gayla didn't stop. She kept doing research.

Maar Gayla hield niet op. Ze ging verder met haar onderzoek.

The advent of the Internet definitely helped her.

De komst van het internet hielp haar zeker.

She talked to anybody she could.

Ze praatte met alle mogelijke mensen.

She argued and argued, and finally she struck lucky

Ze bleef maar argumenteren en trof het uiteindelijk

when a researcher came through town

met een onderzoeker die de stad bezocht

studying the history of mines in the area,

om de geschiedenis van de mijnen in de streek te bestuderen.

and she told him her story, and at first, of course,

Ze vertelde hem haar verhaal. Eerst geloofde hij haar niet,

like everyone, he didn't believe her,

net als alle anderen.

but he went back to Seattle and he did his own research

Maar hij keerde terug naar Seattle en deed zijn eigen onderzoek.

Hij stelde vast dat ze gelijk had.

and he realized that she was right.

So now she had an ally.

Nu had ze dus een bondgenoot.

Nevertheless, people still didn't want to know.

Maar de mensen wilden het nog steeds niet weten.

They said things like, "Well, if it were really dangerous,

Ze zeiden dingen als: "Als het echt gevaarlijk zou zijn,

someone would have told us."

zou iemand het ons hebben gezegd.

"If that's really why everyone was dying,

Als dat de reden van al die overlijdens was,

the doctors would have told us."

zouden de dokters het ons hebben gezegd."

Some of the guys used to very heavy jobs said,

Eén van de mannen die zwaar werk deed, zei:

"I don't want to be a victim.

"Ik wil geen slachtoffer zijn.

I can't possibly be a victim, and anyway,

Ik kan echt geen slachtoffer zijn.

every industry has its accidents."

Trouwens, iedere bedrijfstak heeft zijn ongevallen."

But still Gayla went on, and finally she succeeded

Maar Gayla bleef doorgaan. Uiteindelijk slaagde ze erin

in getting a federal agency to come to town

om een federale overheidsdienst de bewoners van de stad te doen screenen --

and to screen the inhabitants of the town --

om een federale overheidsdienst de bewoners van de stad te doen screenen --

15,000 people -- and what they discovered

15.000 mensen -- en ze ontdekten

was that the town had a mortality rate

dat de sterftecijfers in de stad

80 times higher than anywhere in the United States.

80 keer hoger waren dan elders in de VS.

That was in 2002, and even at that moment,

Dit gebeurde in 2002, en zelfs toen

no one raised their hand to say, "Gayla,

stak niemand de hand op om te zeggen: "Gayla,

look in the playground where your grandchildren are playing.

kijk uit op het speelplein waar je kleinkinderen spelen.

It's lined with vermiculite."

Het is afgewerkt met vermiculiet."

This wasn't ignorance.

Dit was geen onwetendheid.

It was willful blindness.

Het was bewuste blindheid.

Willful blindness is a legal concept which means,

Bewuste blindheid is een wettelijke term die betekent

if there's information that you could know and you should know

dat er informatie is die je zou kunnen en moeten kennen,

but you somehow manage not to know,

maar die je weet te ontlopen.

the law deems that you're willfully blind.

De wet beschouwt je dan als bewust blind.

You have chosen not to know.

Je hebt verkozen om niet te weten.

There's a lot of willful blindness around these days.

Er is tegenwoordig veel bewuste blindheid.

You can see willful blindness in banks,

Je ziet bewust blinden in de banken,

when thousands of people sold mortgages to people

waar duizenden mensen hypotheken verkochten aan mensen

who couldn't afford them.

die ze niet konden betalen.

You could see them in banks

Je zag het in banken

when interest rates were manipulated

die interestvoeten manipuleerden.

and everyone around knew what was going on,

Iedereen zag wat er gebeurde,

but everyone studiously ignored it.

maar iedereen deed ijverig alsof hij niets zag.

You can see willful blindness in the Catholic Church,

Je ziet bewuste blindheid in de katholieke kerk,

where decades of child abuse went ignored.

waar decennia van kindermisbruik niet erkend werden.

You could see willful blindness

Je ziet bewuste blindheid

in the run-up to the Iraq War.

in de aanloop naar de oorlog in Irak.

Willful blindness exists on epic scales like those,

Bewuste blindheid komt voor op die epische schaal,

and it also exists on very small scales,

maar ook op heel kleine schaal,

in people's families, in people's homes and communities,

in families, huizen en gemeenschappen

and particularly in organizations and institutions.

en vooral in organisaties en instellingen.

Companies that have been studied for willful blindness

Bedrijven die werden bestudeerd wat betreft bewuste blindheid,

can be asked questions like,

kregen vragen als:

"Are there issues at work

"Zijn er dingen op het werk

that people are afraid to raise?"

die mensen niet te berde durven brengen?"

And when academics have done studies like this

Als academici dit soort studies doen

of corporations in the United States,

over bedrijven in de VS

what they find is 85 percent of people say yes.

stellen ze vast dat 85 procent van de mensen ja zegt.

Eighty-five percent of people know there's a problem,

85 procent van de mensen weten dat er een probleem is,

but they won't say anything.

maar blijven zwijgen.

And when I duplicated the research in Europe,

Toen ik dit onderzoek overdeed in Europa,

asking all the same questions,

en dezelfde vragen stelde,

I found exactly the same number.

kreeg ik exact hetzelfde getal.

Eighty-five percent. That's a lot of silence.

85 procent. Dat is een hoop stilte.

It's a lot of blindness.

Dat is een hoop blindheid.

And what's really interesting is that when I go to companies in Switzerland,

Het interessante is dat als ik Zwitserse bedrijven opzoek,

ze zeggen: "Dit is een uniek Zwitsers probleem."

they tell me, "This is a uniquely Swiss problem."

And when I go to Germany, they say, "Oh yes, this is the German disease."

En in Duitsland zeggen ze: "Ja, dat is de Duitse ziekte."

And when I go to companies in England, they say,

Als ik bedrijven in Engeland opzoek, zeggen ze:

"Oh, yeah, the British are really bad at this."

"O ja, de Britten zijn daar echt slecht in."

And the truth is, this is a human problem.

De waarheid is dat het een menselijk probleem is.

We're all, under certain circumstances, willfully blind.

We zijn allemaal, onder bepaalde omstandigheden, bewust blind.

What the research shows is that some people are blind

Het onderzoek toont aan dat sommigen blind zijn uit angst.

out of fear. They're afraid of retaliation.

Ze zijn bang voor represailles.

And some people are blind because they think, well,

Sommige mensen zijn blind omdat ze denken

seeing anything is just futile.

dat zien een futiliteit is.

Nothing's ever going to change.

Er verandert toch niets.

If we make a protest, if we protest against the Iraq War,

Als we protesteren tegen de oorlog in Irak

nothing changes, so why bother?

verandert er toch niets. Waarom zouden we het doen?

Better not to see this stuff at all.

Je kan dat soort dingen beter niet zien.

And the recurrent theme that I encounter all the time

Het thema dat steeds weerkeert,

is people say, "Well, you know,

is dat mensen zeggen: "Weet je,

the people who do see, they're whistleblowers,

mensen die het wel zien, zijn klokkenluiders.

and we all know what happens to them."

We weten allemaal hoe het hen vergaat."

So there's this profound mythology around whistleblowers

Er is een diep verankerde mythe rond klokkenluiders

which says, first of all, they're all crazy.

die zegt dat ze om te beginnen allemaal gek zijn.

But what I've found going around the world

Uit mijn reizen over de hele wereld,

and talking to whistleblowers is, actually,

uit mijn gesprekken met klokkenluiders onthou ik

they're very loyal and quite often very conservative people.

dat ze heel loyaal zijn en vaak erg conservatief.

They're hugely dedicated to the institutions that they work for,

Ze zijn zeer toegewijd aan de instellingen waar ze voor werken.

and the reason that they speak up,

De reden waarom ze hun stem verheffen,

the reason they insist on seeing,

de reden waarom ze erop staan om te zien

is because they care so much about the institution

is dat ze zoveel om de instelling geven

and want to keep it healthy.

dat ze die gezond willen houden.

And the other thing that people often say

Wat mensen ook vaak zeggen

about whistleblowers is, "Well, there's no point,

over klokkenluiders, is: "Het heeft geen zin,

because you see what happens to them.

want kijk maar wat er met hen gebeurt.

They are crushed.

Ze worden afgemaakt.

Nobody would want to go through something like that."

Niemand wil zoiets meemaken."

And yet, when I talk to whistleblowers,

Maar als ik met klokkenluiders praat,

the recurrent tone that I hear is pride.

is de toon die ik steeds weer hoor, er één van trots.

I think of Joe Darby.

Ik denk aan Joe Darby.

We all remember the photographs of Abu Ghraib,

We herinneren ons allemaal de foto's van Abu Ghraib,

which so shocked the world and showed the kind of war

die de wereld zo schokten en toonden wat voor oorlog

that was being fought in Iraq.

er in Irak werd uitgevochten.

But I wonder who remembers Joe Darby,

Maar ik vraag me af wie Joe Darby nog kent,

the very obedient, good soldier

de heel gehoorzame, goede soldaat

who found those photographs and handed them in.

die de foto's vond en inleverde.

And he said, "You know, I'm not the kind of guy

Hij zei: "Ik ben er de man niet naar

to rat people out, but some things just cross the line.

om mensen erin te luizen, maar sommige dingen gaan gewoon te ver.

Ignorance is bliss, they say,

Soms weet je het liever niet,

but you can't put up with things like this."

maar met dit soort dingen kan je niet leven."

I talked to Steve Bolsin, a British doctor,

Ik praatte met Steve Bolsin, een Britse arts

who fought for five years to draw attention

die vijf jaar lang vocht om aandacht voor

to a dangerous surgeon who was killing babies.

een gevaarlijke chirurg die baby's doodde.

And I asked him why he did it, and he said,

Ik vroeg hem waarom, en hij zei:

"Well, it was really my daughter who prompted me to do it.

"Mijn dochter zette me ertoe aan.

She came up to me one night, and she just said,

Ze kwam op een avond op me af en zei:

'Dad, you can't let the kids die.'"

'Papa, je kan de kinderen niet laten sterven.' "

Or I think of Cynthia Thomas,

Of ik denk aan Cynthia Thomas,

a really loyal army daughter and army wife,

een erg loyale legerdochter en legerechtgenote,

who, as she saw her friends and relations

die, toen ze haar vrienden en verwanten

coming back from the Iraq War, was so shocked

zag terugkomen uit Irak, zo geschokt was

by their mental condition

door hun mentale toestand

and the refusal of the military to recognize and acknowledge

en de weigering van het leger om het post-traumatische stressyndroom te erkennen,

post-traumatic stress syndrome

en de weigering van het leger om het post-traumatische stressyndroom te erkennen,

that she set up a cafe in the middle of a military town

dat ze een café organiseerde midden in een militair stadje

to give them legal, psychological and medical assistance.

om hen juridische, psychologische en medische bijstand te geven.

And she said to me, she said, "You know, Margaret,

Ze zei: "Weet je, Margaret,

I always used to say I didn't know what I wanted to be

ik zei vroeger altijd dat ik niet wist wat ik wilde worden

when I grow up.

als ik groot was.

But I've found myself in this cause,

Maar ik heb mezelf gevonden in deze goede zaak.

and I'll never be the same."

Ik zal nooit meer dezelfde zijn."

We all enjoy so many freedoms today,

We genieten vandaag zoveel vrijheden,

hard-won freedoms:

hard bevochten vrijheden:

the freedom to write and publish without fear of censorship,

vrijheid om te schrijven en publiceren zonder vrees voor censuur,

a freedom that wasn't here the last time I came to Hungary;

een vrijheid die er niet was bij mijn laatste bezoek aan Hongarije;

a freedom to vote, which women in particular

vrijheid om te stemmen, waar vrouwen in het bijzonder

had to fight so hard for;

zo lang voor moesten vechten;

the freedom for people of different ethnicities and cultures

vrijheid voor mensen van verschillende etnische en culturele afkomst

and sexual orientation to live the way that they want.

en met verschillende seksuele geaardheid om te leven zoals ze willen.

But freedom doesn't exist if you don't use it,

Maar vrijheid bestaat niet als je ze niet gebruikt.

and what whistleblowers do,

Wat klokkenluiders doen,

and what people like Gayla Benefield do

wat mensen als Gayla Benefield doen,

is they use the freedom that they have.

is de vrijheid gebruiken die ze hebben.

And what they're very prepared to do is recognize

Ze zijn bereid om te erkennen dat er,

that yes, this is going to be an argument,

jawel, een discussie zal zijn

and yes I'm going to have a lot of rows

en jawel, ik krijg een hoop ruzie

with my neighbors and my colleagues and my friends,

met mijn buren en collega's en vrienden,

but I'm going to become very good at this conflict.

maar ik word een kei in dit conflict.

I'm going to take on the naysayers,

Ik neem het op tegen de ontkenners

because they'll make my argument better and stronger.

omdat ze mijn punt sterker en beter zullen maken.

I can collaborate with my opponents

Ik kan met mijn tegenstanders samenwerken

to become better at what I do.

om beter te worden in wat ik doe.

These are people of immense persistence,

Dit zijn mensen met een immens doorzettingsvermogen,

incredible patience, and an absolute determination

ongelooflijk veel geduld en het vaste voornemen

not to be blind and not to be silent.

om niet blind te zijn en niet te zwijgen.

When I went to Libby, Montana,

Op mijn reis naar Libby, in Montana,

I visited the asbestosis clinic

bezocht ik de asbestosekliniek

that Gayla Benefield brought into being,

die Gayla Benefield in het leven riep,

a place where at first some of the people

een plaats waar sommige mensen

who wanted help and needed medical attention

die hulp wilden en zorg nodig hadden,

went in the back door

eerst door de achterdeur binnengingen

because they didn't want to acknowledge

omdat ze niet wilden toegeven

that she'd been right.

dat ze gelijk had gehad.

I sat in a diner, and I watched

Ik zat in een restaurant en zag

as trucks drove up and down the highway,

hoe vrachtwagens de snelweg op en af reden,

carting away the earth out of gardens

de aarde uit de tuinen afvoerden

and replacing it with fresh, uncontaminated soil.

en ze vervingen door verse, niet besmette grond.

I took my 12-year-old daughter with me,

Ik nam mijn dochter van 12 met me mee,

because I really wanted her to meet Gayla.

omdat ik echt wilde dat ze Gayla zou ontmoeten.

And she said, "Why? What's the big deal?"

Ze zei: "Waarom? Wat vind je eraan?"

I said, "She's not a movie star,

Ik zei: "Ze is geen filmster,

and she's not a celebrity, and she's not an expert,

geen beroemdheid en geen expert.

and Gayla's the first person who'd say

Gayla is de eerste om te zeggen

she's not a saint.

dat ze geen heilige is.

The really important thing about Gayla

Wat echt belangrijk is aan Gayla

is she is ordinary.

is dat ze gewoon is.

She's like you, and she's like me.

Ze is zoals jij en ik.

She had freedom, and she was ready to use it."

Ze had vrijheid en ze was bereid om die te gebruiken."

Thank you very much.

Zeer hartelijk dank.

(Applause)

(Applaus)