Barbara Natterson-Horowitz: What veterinarians know that doctors don't

Vertaald door: Sarah Torfs Nagekeken door: Axel Saffran

Ten years ago,

Tien jaar geleden

I got a phone call that changed my life.

kreeg ik een telefoontje dat mijn leven veranderde.

At the time, I was cardiologist at UCLA,

Ik was destijds cardioloog bij UCLA,

specializing in cardiac imaging techniques.

gespecialiseerd in cardiale beeldvormingstechnieken.

The call came from a veterinarian at the Los Angeles Zoo.

Het telefoontje kwam van een veearts van de dierentuin van Los Angeles.

An elderly female chimpanzee

Een oude vrouwtjeschimpansee

had woken up with a facial droop

was wakker geworden met een aangezichtsverlamming

and the veterinarians were worried that she'd had a stroke.

en de veeartsen waren bang dat ze een beroerte had gehad.

They asked if I'd come to the zoo

Ze vroegen of ik naar de dierentuin wou komen

and image the animal's heart

en een foto van het hart wou maken

to look for a possible cardiac cause.

om te kijken of de oorzaak misschien bij het hart lag.

Now, to be clear, North American zoos are staffed

Voor de duidelijkheid, Noord-Amerikaanse dierentuinen

by highly qualified, board-certified veterinarians

beschikken over hooggekwalificeerde en officieel gecertificeerde veeartsen

who take outstanding care of their animal patients.

die buitengewoon goed zorg dragen voor hun dierlijke patiënten.

But occasionally, they do reach into the human medical community,

Maar af en toe vragen ze hulp van de menselijke geneeskunde,

particularly for some speciality consultation,

vooral als het gaat om gespecialiseerde consultaties,

and I was one of the lucky physicians who was invited in to help.

en ik was een van de gelukkige dokters die om hulp gevraagd werd.

I had a chance to rule out a stroke in this chimpanzee

Ik kreeg de kans om een beroerte uit te sluiten bij deze chimpansee

and make sure that this gorilla didn't have a torn aorta,

en zeker te gaan dat deze gorilla geen gescheurde slagader had,

evaluate this macaw for a heart murmur,

deze ara te onderzoeken op een hartruis,

make sure that this California sea lion's paricardium wasn't inflamed,

vast te stellen dat deze Californische zeeleeuw

geen ontstoken pericard had,

and in this picture, I'm listening to the heart of a lion

en in deze foto luister ik naar het hart van een leeuw

after a lifesaving, collaborative procedure

na een gezamenlijke, levensreddende ingreep

with veterinarians and physicians

van veeartsen en dokters,

where we drained 700 cc's of fluid from the sac

waarbij we 700 ml vocht wegzogen

in which this lion's heart was contained.

uit het hartzakje waarin het hart van de leeuw zich bevond.

And this procedure, which I have done on many human patients,

En deze ingreep, die ik op vele menselijke patiënten heb toegepast,

was identical, with the exception of that paw and that tail.

was identiek, op deze poot en deze staart na.

Now most of the time, I was working at UCLA Medical Center with physicians,

Nu werkte ik meestal met dokters in het medische centrum van UCLA

discussing symptoms and diagnoses and treatments

en bespraken we symptomen en diagnoses en behandelingen

for my human patients,

voor mijn menselijke patiënten,

but some of the time, I was working at the Los Angeles Zoo

maar soms werkte ik ook bij de dierentuin van Los Angeles

with veterinarians, discussing symptoms and diagnoses and treatments

met veeartsen, en bespraken we symptomen en diagnoses en behandelingen

for their animal patients.

voor hun dierlijke patiënten.

And occasionally, on the very same day,

En soms ging ik op dezelfde dag

I went on rounds at UCLA Medical Center

op ronde bij het medisch centrum van UCLA

and at the Los Angeles Zoo.

en bij de dierentuin van Los Angeles.

And here's what started coming into very clear focus for me.

Daarbij werd me het volgende heel duidelijk.

Physicians and veterinarians were essentially taking care

Dokters en veeartsen bekommerden zich in wezen

of the same disorders in their animal and human patients:

om dezelfde ziekten bij hun dierlijke en menselijke patiënten:

congestive heart failure, brain tumors,

hartinsufficëntie, hersentumoren,

leukemia, diabetes, arthritis, ALS, breast cancer,

leukemie, diabetes, arthrose, ALS, borstkanker,

even psychiatric syndromes like depression, anxiety,

zelfs psychiatrische syndromen zoals depressie, angst,

compulsions, eating disorders and self-injury.

obsessies, eetstoornissen en zelfverminking.

Now, I've got a confession to make.

Ik moet iets bekennen.

Even though I studied comparative physiology and evolutionary biology

Hoewel ik comparatieve fysiologie en evolutionaire biologie gestudeerd heb

as an undergrad --

voor mijn bachelor --

I had even written my senior thesis on Darwinian theory --

mijn eindscriptie ging zelfs over de theorie van Darwin --

learning about the significant overlap

deed het besef van de aanzienlijke overlapping

between the disorders of animals and humans,

van dierlijke en menselijke ziekten

it came as a much needed wake-up call for me.

een hoognodige alarmbel bij me afgaan.

So I started wondering, with all of these overlaps,

Dus begon ik me af te vragen waarom ik, ondanks al die overlappingen,

how was it that I had never thought to ask a veterinarian,

nooit vragen gesteld had aan een veearts

or consult the veterinary literature,

of literatuur over diergeneeskunde had geraadpleegd,

for insights into one of my human patients?

om mijn menselijke patiënten beter te begrijpen.

Why had I never, nor had any of my physician friends and colleagues

Waarom had ik, noch mijn vrienden of collega-dokters

whom I asked, ever attended a veterinary conference?

waaraan ik het gevraagd heb, nooit een diergeneeskundig congres bijgewoond?

For that matter, why was any of this a surprise?

Waarom was dat allemaal zelfs een verrassing?

I mean, look, every single physician accepts some biological connection

Kijk maar, elke dokter aanvaardt een biologische connectie

between animals and humans.

tussen dieren en mensen.

Every medication that we prescribe or that we've taken ourselves

Elk geneesmiddel dat we voorschrijven of dat we zelf genomen hebben

or we've given to our families

of dat we aan onze families gegeven hebben

has first been tested on an animal.

is eerst op een dier getest.

But there's something very different

Maar er is een groot verschil

about giving an animal a medication or a human disease

tussen het geven van een geneesmiddel of menselijke ziekte aan een dier,

and the animal developing congestive heart failure

en een dier dat uit zichzelf hartinsufficiëntie krijgt

or diabetes or breast cancer on their own.

of diabetes of borstkanker.

Now, maybe some of the surprise

Misschien is de verrassing ten dele te wijten

comes from the increasing separation in our world

aan de groeiende scheiding in onze wereld

between the urban and the nonurban.

tussen het stedelijke en het niet-stedelijke.

You know, we hear about these city kids

We horen over stadskinderen

who think that wool grows on trees

die denken dat wol aan de bomen groeit

or that cheese comes from a plant.

of dat kaas van een plant komt.

Well, today's human hospitals,

Maar de hedendaagse ziekenhuizen voor mensen

increasingly, are turning into these gleaming cathedrals of technology.

verworden steeds meer tot glanzende kathedralen van technologie.

And this creates a psychological distance between the human patients

En dat creëert een psychologische afstand tussen de menselijke patiënten

who are being treated there

die daar behandeld worden

and animal patients who are living in oceans

en dierlijke patiënten die in oceanen leven

and farms and jungles.

en op boerderijen en in oerwouden.

But I think there's an even deeper reason.

Maar ik denk dat er een nog diepergaande reden is.

Physicians and scientists, we accept intellectually that our species,

Als dokters en wetenschappers accepteren we intellectueel gezien

Homo sapiens, is merely one species,

dat onze soort, Homo sapiens, slechts één soort is,

no more unique or special than any other.

niet meer uniek of bijzonder dan enige andere.

But in our hearts, we don't completely believe that.

Maar in onze harten geloven we dat niet helemaal.

I feel it myself when I'm listening to Mozart

Ik voel het zelf wanneer ik naar Mozart luister

or looking at pictures of the Mars Rover on my MacBook.

of wanneer ik naar foto's van de Mars Rover kijk op mijn MacBook.

I feel that tug of human exceptionalism,

Ik voel dan de neiging de mens als uitzonderlijk te zien,

even as I recognize the scientifically isolating cost

hoewel ik tegelijkertijd de kosten erken van de wetenschappelijke isolatie

of seeing ourselves as a superior species, apart.

van ons zelfbeeld als een aparte superieure soort.

Well, I'm trying these days.

Ik probeer het tegenwoordig wel.

When I see a human patient now, I always ask,

Wanneer ik een menselijke patiënt zie, vraag ik me nu altijd af

what do the animal doctors know about this problem that I don't know?

wat de dierendokters over dit probleem weten dat ik niet weet.

And, might I be taking better care of my human patient

En of ik beter voor mijn menselijke patiënt zou kunnen zorgen

if I saw them as a human animal patient?

als ik hem of haar als een menselijk dier beschouwde.

Here are a few examples of the kind of exciting connections

Hier zijn een paar voorbeelden van het soort boeiende connecties

that this kind of thinking has led me to.

waarheen deze manier van denken me heeft geleid.

Fear-induced heart failure.

Angst-geïnduceerd hartfalen.

Around the year 2000,

Rond het jaar 2000

human cardiologists "discovered" emotionally induced heart failure.

'ontdekten' humane cardiologen emotioneel-geïnduceerd hartfalen.

It was described in a gambling father who had lost his life's savings

Het werd beschreven bij een gokkende vader

die al zijn spaarcenten kwijtraakte met een dobbelsteenworp,

with a roll of the dice,

in a bride who'd been left at the alter.

bij een bruid die in haar eentje voor het altaar stond.

But it turns out, this "new" human diagnosis

Maar het blijkt dat deze 'nieuwe' menselijke diagnose

was neither new, nor was it uniquely human.

niet nieuw was, noch uniek was aan de mens.

Veterinarians had been diagnosing, treating and even preventing

Veeartsen hadden al symptomen van emotioneel-geïnduceerd hartfalen

emotionally induced symptoms in animals

gediagnosticeerd, behandeld en voorkomen bij dieren

ranging from monkeys to flamingos, from to deer to rabbits,

variërende van apen tot flamingo's, van herten tot konijnen,

since the 1970s.

sinds de jaren 70.

How many human lives might have been saved

Hoeveel mensenlevens hadden gered kunnen zijn

if this veterinary knowledge had been put into the hands

als deze veterinaire kennis

bekend was geweest bij spoeddokters en cardiologen?

of E.R. docs and cardiologists?

Self-injury.

Zelfverminking.

Some human patients harm themselves.

Sommige menselijke patiënten verminken zichzelf.

Some pluck out patches of hair,

Sommigen trekken plukken haar uit,

others actually cut themselves.

anderen snijden zichzelf daadwerkelijk.

Some animal patients also harm themselves.

Sommige dierlijke patiënten verminken zichzelf ook.

There are birds that pluck out feathers.

Er zijn vogels die veren uittrekken.

There are stallions that repetitively bite their flanks until they bleed.

Er zijn hengsten die tot bloedens toe in hun eigen flanken bijten.

But veterinarians have very specific and very effective ways

Maar veeartsen kennen heel specifieke en effectieve manieren

of treating and even preventing self-injury

om zelfverminking te behandelen en zelfs te voorkomen

in their self-injuring animals.

bij hun zelfverminkende dieren.

Shouldn't this veterinary knowledge be put into the hands

Zou deze veterinaire kennis niet gedeeld moeten worden

of psychotherapists and parents and patients

met psychotherapeuten en ouders en patiënten

struggling with self-injury?

die worstelen met zelfverminking?

Postpartum depression and postpartum psychosis.

Postnatale depressie en postnatale psychose.

Sometimes, soon after giving birth,

Soms raken vrouwen

some women become depressed,

kort na een bevalling depressief,

and sometimes they become seriously depressed and even psychotic.

en soms raken ze ernstig depressief of zelfs psychotisch.

Ze verwaarlozen soms hun pasgeboren kind,

They may neglect their newborn,

and in some extreme cases,

en in sommige extreme gevallen

even harm the child.

verwonden ze het kind zelfs.

Equine veterinarians also know that occasionally,

Paardenartsen weten ook dat een merrie

a mare, soon after giving birth,

na het veulenen soms

will neglect the foal, refusing to nurse,

het veulen verwaarloost en weigert het te verzorgen,

and in some instances, kick the foal, even to death.

en in sommige gevallen zullen ze het veulen stampen of zelfs doodtrappen.

But veterinarians have devised

Maar veeartsen hebben een interventie bedacht

an intervention to deal with this foal rejection syndrome

om met dit veulenverwerpings- syndroom om te gaan.

that involves increasing oxytocin in the mare.

Daarbij verhoogt men het oxytocine-niveau bij de merrie.

Oxytocin is the bonding hormone,

Oxytocine is het bindingshormoon.

and this leads to renewed interest,

Dit leidt tot een vernieuwde interesse

on the part of the mare, in her foal.

van de merrie in haar veulen.

Shouldn't this information

Zou deze informatie

niet ter beschikking moeten komen van verloskundigen en gynaecologen

be put into the hands of ob/gyn's

and family doctors and patients

en huisdokters en patiënten

who are struggling with postpartum depression and psychosis?

die met postnatale depressie en psychose worstelen?

Hoewel dit allemaal veelbelovend klinkt,

Well, despite all of this promise,

unfortunately the gulf between our fields remains large.

blijft de afstand tussen onze werkvelden helaas groot.

Om dat uit te leggen ben ik bang dat ik de vuile was zal moeten buiten hangen.

To explain it, I'm afraid I'm going to have to air some dirty laundry.

Sommige dokters kunnen echte snobs zijn

Some physicians can be real snobs

wanneer ze het over artsen hebben die geen "M.D." zijn.

about doctors who are not M.D.'s.

I'm talking about dentists and optometrists and psychologists,

Ik heb het over tandartsen en optometristen en psychologen,

maar misschien vooral over dierenartsen.

but maybe especially animal doctors.

De meeste dokters beseffen niet dat het tegenwoordig moeilijker is

Of course, most physicians don't realize that it is harder

to get into vet school these days than medical school,

om voor veearts te studeren dan voor dokter,

and that when we go to medical school,

en dat wanneer wij voor dokter studeren,

we learn everything there is to know

we alles leren dat er te leren valt

about one species, Homo sapiens,

over één soort, Homo sapiens,

maar veeartsen moeten leren over de gezondheid en ziekten

but veterinarians need to learn about health and disease

in mammals, amphibians, reptiles, fish and birds.

van zoogdieren, amfibieën, reptielen, vissen en vogels.

So I don't blame the vets for feeling annoyed

Dus ik neem het de veeartsen niet kwalijk dat ze zich ergeren

aan de neerbuigendheid en onwetendheid van mijn beroep.

by my profession's condescension and ignorance.

But here's one from the vets:

Maar hier heb ik een mop van de veeartsen:

What do you call a veterinarian

Hoe noem je een veearts

who can only take care of one species?

die maar voor één soort kan zorgen?

A physician. (Laughter)

Een dokter. (Gelach)

Closing the gap has become a passion for me,

Het is een passie van mij geworden om die afstand te overbruggen,

and I'm doing this through programs

en dat doe ik door middel van programma's

like Darwin on Rounds at UCLA,

zoals Darwin on Rounds bij UCLA,

where we're bringing animal experts and evolutionary biologists

waar we dierenexperts en evolutionaire biologen

and embedding them on our medical teams

in onze medische teams laten samenwerken

with our interns and our residents.

met onze stagiairs en onze artsen in opleiding.

And through Zoobiquity conferences,

En door middel van Zoobiquity-congressen,

waar we medische scholen samenbrengen met veterinaire scholen

where we bring medical schools together with veterinary schools

voor gemeenschappelijke discussies

for collabortive discussions

of the shared diseases and disorders

over de gemeenschappelijke ziekten en kwalen

of animal and human patients.

van dierlijke en menselijke patiënten.

Op Zoobiquity-congressen

At Zoobiquity conferences,

leren deelnemers hoe het behandelen van borstkanker bij een tijger

participants learn how treating breast cancer in a tiger

ons kan helpen borstkanker beter te behandelen

can help us better treat breast cancer

in a kindergarten teacher;

bij een kleuteronderwijzer;

how understanding polycystic overies in a Holstein cow

hoe het begrip van polycysteuze eierstokken bij Holstein koeien

can help us better take care

ons kan helpen beter te zorgen

of a dance instructor with painful periods;

voor een dansinstructrice met pijnlijke maandstonden;

and how better understanding the treatment of separation anxiety

en hoe een beter begrip van de behandeling van scheidingsangst

in a high-strung Sheltie

bij een hooggespannen Sheltie

can help an anxious young child struggling with his first days of school.

een angstig kindje kan helpen tijdens zijn eerste schooldagen.

In the United States and now internationally, at Zoobiquity conferences

In de VS -- en nu internationaal, op Zoobiquity congressen --

physicians and veterinarians check their attitudes and their preconceptions

laten dokters en veeartsen hun vooroordelen varen

at the door and come together as colleagues,

en komen ze samen als collega's,

as peers, as doctors.

als gelijken,

als dokters.

After all, we humans are animals, too,

Per slot van rekening zijn wij mensen ook dieren,

and it's time for us physicians to embrace

en is het tijd voor ons dokters om

our patients' and our own animal natures

de dierlijke natuur van onze patiënten én van ons te omarmen

and join veterinarians

en samen met veeartsen

in a species-spanning approach to health.

soortoverschrijdende gezondheidszorg te bieden.

Because it turns out,

Het blijkt namelijk

some of the best and most humanistic medicine

dat de beste en meest humanistische geneeskunde

is being practiced by doctors whose patients aren't human.

soms uitgeoefend wordt door dokters wier patiënten geen mensen zijn.

And one of the best ways we can take care

En een van de beste manieren waarop we kunnen zorgen voor

of the human patient is by paying close attention

de menselijke patiënt, is door goed op te letten

to how all the other patients on the planet

hoe alle andere patiënten op de planeet

live, grow, get sick and heal.

leven, groeien, ziek worden en genezen.

Dankjewel.

Thank you.

(Applaus).

(Applause).