The power of diversity within yourself | Rebeca Hwang

Translator: sann tint Reviewer: Myo Aung

We're holding hands,

ကျွန်မတို့ လက်တွေကိုဆုပ်ကိုင်ထားရင်း

staring at the door.

တံခါးကို ငေးကြည့်နေတယ်။

My siblings and I were waiting for my mother to come back

ကျွန်မတို့မောင်နှမတွေဟာ အမေ ဆေးရုံက ပြန်အလာကို

from the hospital.

စောင့်နေခဲ့ကြတာပေါ့။

She was there because my grandmother had cancer surgery that day.

အဲဒီနေ့က ကျွန်မတို့အဖွား ကင်ဆာခွဲစိတ်မှု ရှိတာကြောင့် အမေက အဲဒီကိုရောက်နေတာပါ။

Finally, the doors opened,

နောက်ဆုံးတော့ တံခါးပွင့်လာတယ်၊

and she said,

အမေပြောတာက

"She's gone.

"အဖွားဆုံးသွားပြီ၊

She's gone."

အဖွားဆုံးသွားပြီ"တဲ့။

She started sobbing and immediately said,

အမေဟာ ရှိုက်ငိုပြီး ချက်ချင်းပြောလိုက်တာက

"We must make arrangements.

"ငါတို့တွေ စီစဉ်စရာတွေ စီစဉ်ရမယ်၊

Your grandmother's dying wish was to be buried back home in Korea."

မင်းတို့အဖွားရဲ့ ဆုံးခါနီးဆန္ဒက ကိုရီးယားမှာ ပြန်ပြီးမြေမြှပ်ဖို့တဲ့။"

I was barely 12 years old, and when the shock wore off,

ကျွန်မက အသက် ၁၂ နှစ်ပဲရှိသေးပြီး ထိတ်လန့်တာ ပြယ်သွားတော့

my mother's words were ringing in my ears.

အမေ့ရဲ့စကားလုံးတွေဟာ ကျွန်မနားထဲမှာ မြည်ဟည်းနေတယ်။

My grandmother wanted to be buried back home.

ကျွန်မရဲ့အဖွားက မွေးရပ်မှာ ပြန်မြှုပ်စေချင်ခဲ့တယ်။

We had moved from Korea to Argentina six years prior,

ကျွန်မတို့က ကိုရီးယားကနေ အာဂျင်တီးနားကို အရင် ခြောက်နှစ်က ပြောင်းခဲ့တာပါ၊

without knowing any Spanish, or how we were going to make a living.

စပိန်လိုမတတ်၊ ဘယ်လိုလုပ်ကိုင် စားသောက်ရမလဲဆိုတာ မသိဘဲနဲ့ပါ။

And upon arrival, we were immigrants who had lost everything,

ရောက်လာတဲ့အခါ ကျွန်မတို့ဟာ အရာရာဆုံးရှုံး ခဲ့တဲ့ ရွေ့ပြောင်းနေထိုင်သူတွေဆိုတော့

so we had to work really hard to rebuild our lives.

ကျွန်မတို့ ဘဝတွေတည်ဆောက်ဖို့ တကယ့်ကို အလုပ်ကြိုးစားခဲ့ရတယ်။

So it hadn't occurred to me that after all these years,

ဒီတော့ ဒီနှစ်တွေနောက်ပိုင်းမှာ ကိုယ့်အိမ်က ကိုရီးယားမှာပဲဆိုတာ

back home was still in Korea.

စိတ်ထဲမှာ ပေါ်မလာခဲ့ဘူး။

It made me ponder where I would want to be buried someday,

ဒါက ဘယ်နေရာမှာကိုယ့်ကို မြေမြှုပ်စေချင်လဲ၊ ကျွန်မအတွက် အိမ်က ဘယ်မှာလဲလို့

where home was for me,

ကျွန်မကို တွေးမိစေခဲ့ပြီး

and the answer was not obvious.

အဖြေက မရှင်းလင်းခဲ့ဘူး။

And this really bothered me.

ဒါက ကျွန်မကို အတော် စိတ် အနှောင့်အယှက်ပေးခဲ့တယ်။

So this episode launched a lifelong quest for my identity.

ဒါနဲ့ ဒီဖြစ်ရပ်က ကိုယ့်ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာကို ရာသက်ပန်ရှာဖွေမှုကို စတင်စေခဲ့တယ်။

I was born in Korea -- the land of kimchi;

ကျွန်မက ကိုရီးယားမှာမွေးတယ်၊ ကင်မ်ချီရဲ့ တိုင်းပြည်လေ၊

raised in Argentina,

အာဂျင်တီးနားမှာ ကြီးပြင်းခဲ့တယ်၊

where I ate so much steak that I'm probably 80 percent cow by now;

ဒီမှာ အမဲကင်တွေစားလွန်းတော့ အခု ကျွန်မဟာ ၈၀ ရာခိုင်နှုန်းက နွားဖြစ်လောက်ပြီလေ။

and I was educated in the US,

အမေရိကမှာ ပညာသင်ကြားခဲ့တယ်၊

where I became addicted to peanut butter.

အဲဒီမှာ မြေပဲထောပတ်ကို စွဲလန်းလာခဲ့တာပေါ့။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

During my childhood, I felt very much Argentinian,

ကလေးဘဝအတွင်းမှာ အာဂျင်တီးနားသူလို့ အရမ်းခံစာမိပေမဲ့

but my looks betrayed me at times.

တစ်ခါတစ်ရံကျတော့ ကျွန်မရဲ့ရုပ်က ဖောက်နေတတ်တယ်လေ။

I remember on the first day of middle school,

အလယ်တန်းကျောင်းတုန်းက ပထမရက်ကို မှတ်မိနေတယ်။

my Spanish literature teacher came into the room.

ကျွန်မရဲ့ စပိန်စာပေ ဆရာမက အခန်းထဲဝင်လာတယ်၊

She scanned all of my classmates,

ကျွန်မတန်းဖော်တွေအားလုံးကို စေ့စေ့ကြည့်ကာ

and she said,

ပြောလိုက်တာက

"You -- you have to get a tutor,

"နင်၊ နင် သီးသန့်ဆရာ ခေါ်ဖို့လိုတယ်နော်၊

otherwise, you won't pass this class."

မဟုတ်ရင် နင်ဒီအတန်းကို အောင်မှာမဟုတ်ဘူး"တဲ့။

But by then I was fluent in Spanish already,

ဒါပေမဲ့ အဲဒီမတိုင်ခင်ကကို ကျွန်မဟာ စပိန်ဘာသာကို ကျွမ်းကျင်ပြီးသားပါ၊

so it felt as though I could be either Korean or Argentinian,

ဒီတော့ ကျွန်မဟာ ကိုရီးယား(သို့)အာဂျင် တီးနား တစ်ခုခုဖြစ်နိုင်ပေမဲ့ နှစ်ခုစလုံး

but not both.

မဖြစ်နိုင်ဘူးလို့ ခံစားမိတယ်။

It felt like a zero-sum game,

ဒါက သုည အပေါင်းကစားနည်းလိုပါ၊

where I had to give up my old identity

အသစ်တစ်ခုကို ရရှိနိုင်ဖို့

to be able to gain or earn a new one.

ကျွန်မရဲ့ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာ ဟောင်းကို စွန့်လွှတ်ဖို့လိုခဲ့တာပေါ့။

So when I was 18, I decided to go to Korea,

ဒီတော့ ၁၈ နှစ်ရောက်တဲ့အခါမှာ ကိုရီးယားကို သွားဖို့ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်၊

hoping that finally I could find a place to call home.

အိမ်လို့ခေါ်နိုင်မယ့် နေရာတစ်ခုကို ရှာဖို့ မျှော်လင့်ရင်းပေါ့။

But there people asked me,

ဒါပေမဲ့ အဲဒီက လူတွေကကျွန်မကို မေးတာက

"Why do you speak Korean with a Spanish accent?"

"နင်ဘာလို့ ကိုရီးယားစကားကို စပိန်လေသံနဲ့ ပြောတာလဲ"တဲ့။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

And, "You must be Japanese because of your big eyes

ပြီးတော့ "နင်ဟာ ဂျပန်လူမျိုးဖြစ်ရမယ်၊ နင့်မျက်လုံးတွေက အကြီးကြီးတွေ၊

and your foreign body language."

နင့်ရဲ ပင်ကိုမဟုတ်တဲ့ ကိုယ်လက်အမူအရာလေ"

And so it turns out that I was too Korean to be Argentinian,

ဒီလိုနဲ့ ဖြစ်သွားတာက ကျွန်မဟာ အာဂျင်တီးနားဖြစ်ဖို့ ကိုရီးယာဆန်လွန်းပေမဲ့

but too Argentinian to be Korean.

ကိုရီးယာဖြစ်ဖို့ အာဂျင်တီးနား ဆန်လွန်းနေတာလေ။

And this was a pivotal realization to me.

ဒါက ကျွန်မအတွက် အရေးပါတဲ့ အသိတရားတစ်ခုဖြစ်ခဲ့တယ်။

I had failed to find that place in the world to call home.

ကမ္ဘာထဲမှာ အိမ်လို့ခေါ်ဖို့ နေရာကိုရှာဖို့ မအောင်မြင်ခဲ့ဘူး။

But how many Japanese-looking Koreans who speak with a Spanish accent --

ဒါပေမဲ့ စပိန်လေသံနဲ့ပြောတဲ့ ဂျပန်ရုပ်ပေါက်တဲ့ ကိုရီးယား

or even more specific, Argentinian accent --

ပိုပြီးတိကျရမယ်ဆို အာဂျင်တီးနား လေသံပေါ့

do you think are out there?

ဘယ်နှစ်ယောက်များ ဒီမှာရှိတယ်ထင်လဲ။

Perhaps this could be an advantage.

ဒါဟာ အကျိုးကေးဇူတစ်ခု ဖြစ်နိုင်လောက်တယ်။

It was easy for me to stand out,

ထူးခြားနေဖို့က ကျွန်မအတွက် လွယ်ကူခဲ့တယ်။

which couldn't hurt in a world that was rapidly changing,

ဒါက အလျှင်အမြန်ပြောင်းလဲနေတဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုတွေဟာ ညတွင်ချင်းကို

where skills could become obsolete overnight.

ခေတ်နောက်ကျကျန်နိုင်တဲ့ ကမ္ဘာတစ်ခုမှာ မထိခိုက်နိုင်ပါဘူး။

So I stopped looking for that 100 percent commonality

ဒီတော့ ကျွန်မဆုံတွေ့ခဲ့တဲ့ လူတွေနဲ့ ရာနှုန်းပြည့် တူညီမှုကို ရှာနေတာကို

with the people that I met.

ကျွန်မ ရပ်လိုက်တယ်။

Instead, I realized that oftentimes, I was the only overlap

ဒီအစား ကျွန်မဟာ မကြာခဏဆိုသလို တစ်ဦးကိုတစ်ဦး အမြဲလို ဝိရောဓိဖြစ်နေတဲ့

between groups of people that were usually in conflict with each other.

လူစုတွေကြားမှာ ထပ်ယှက်နေတာလို့ပဲ သဘောပေါက်ခဲ့တယ်။

So with this realization in mind,

ဒီတော့ စိတိထဲကဒီအသိတရားနဲ့

I decided to embrace all of the different versions of myself --

ကျွန်မကိုယ်တိုင်ရဲ့ မတူတဲ့ပုံစံအားလုံးကို လက်ခံယုံကြည်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်။

even allow myself to reinvent myself at times.

တစ်ခါတစ်လေမှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဆန်းသစ်တီထွင်ဖို့တောင် ခွင့်ပြုလိုက်တယ်။

So for example, in high school,

ဒီတော့ ဥပမာအနေနဲ့ အထက်တန်းကျောင်းမှာ

I have to confess I was a mega-nerd.

ကျွန်မဟာ တကယ့် ဂွတီးဂွကျပဲ ဆိုတာဝန်ခံရမယ်။

I had no sense of fashion -- thick glasses, simple hairstyle --

လှလှပပ မနေတတ်ခဲ့ဘူး မျက်မှန်ကထူထူ၊ ဆံပင်ပုံစံက ရိုးရိုးနဲ့လေ၊

you can get the idea.

စိတ်ကူးကြည့်နိုင်ပါတယ်

I think, actually, I only had friends because I shared my homework.

တကယ်တော့ ကျွန်မရဲ့အိမ်စာတွေ မျှဝေ လို့ သူငယ်ချင်းတွေရှိခဲ့တာလို့ထင်တယ်။

That's the truth.

ဒါက အမှန်တရားပါ။

But once at university,

ဒါပေမဲ့ တစ်ခါတော့ တက္ကသိုလ်မှာ

I was able to find a new identity for myself,

ကျွန်အတွက် ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာသစ်တစ်ခု ရှာတွေ့နိုင်ခဲ့ပြီး

and the nerd became a popular girl.

ဂွတီးဂွကျက လူသိများတဲ့ကောင်မလေး ဖြစ်လာခဲ့တယ်။

But it was MIT,

ဒါပေမဲ့ MIT မှာဆိုတော့

so I don't know if I can take too much credit for that.

ဒါအတွက် အမှတ်အများကြီးယူနိုင် မလားဆိုတာ ကျွန်မ မသိဘူး။

As they say over there,

အဲဒီမှာ ပြောတဲ့အတိုင်းဆို

"The odds are good,

"တစ်မူထူးတာတွေက ကောင်းတယ်၊

but the goods are odd."

ဒါပေမဲ့ ကောင်းတာတွေက တစ်မူထူးတယ်"တဲ့။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

I switched majors so many times that my advisors joked

အဓိဘာသာတွေကို အကြိမ်အများကြီး ပြောင်းလွန်းလို့ အကြံပေးတွေက

that I should get a degree in "random studies."

ကျွန်မဟာ "ကြုံရာ လေ့လာမှု"ဘွဲ့ ယူသင့်တယ်လို့ ဟာသလုပ်ကြတယ်။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

I told this to my kids.

ဒါကို ကလေးတွေကိုပြောခဲ့တယ်

And then over the years, I have gained a lot of different identities.

ဒီနောက် နှစ်တွေကြာတော့ ကျွန်မမှာ မတူတဲ့ ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာတွေ အများကြီးရခဲ့တယ်။

I started as an inventor, entrepreneur, social innovator.

တီထွင်သူ၊ စီးပွားရေးစွမ်းဆောင်ရှင် အနေနဲ့ စတင်ခဲ့တယ်။

Then I became an investor,

ဒီနောက် ရင်းနှီးမြှပ်နှံသူ၊ စက်မှုသိပ္ပံက အမျိုးသမီး၊

a woman in tech,

ကျောင်းဆရာမ

a teacher.

ဖြစ်လာခဲ့တယ်။

And most recently, I became a mom,

သိပ်မကြာခင်ကတော့ မိခင်တစ်ဦး ဖြစ်လာခဲ့တယ်၊

or as my toddler says repeatedly,

ဒါမှမဟုတ် ကျွန်မရဲ့ လမ်းလျှောက်ခါက ကလေး ခဏခဏပြောသလို

"Mom!" day and night.

နေ့ရောညပါ "မေမေ" ပေါ့။

Even my accent was so confused --

ကျွန်မရဲ့ ဝဲသံကတောင် ရောထွေးခဲ့တာလေ။

its origin was so obscure,

၎င်းရဲ့မူလကို မရှင်းလင်းလွန်းတော့

that my friends called it, "Rebecanese."

မိတ်ဆွေတေွက ခေါ်တာက "Rebecanese"တဲ့။


(Laughter)

(ရယ်သံများ)

But reinventing yourself can be very hard.

ဒါပေမဲ့ မိမိကိုယ်ကို ဆန်းသစ်တီထွင်ဖို့က အတော် ခက်ခဲနိုင်ပါတယ်

You can face a lot of resistance at times.

တစ်ခါတစ်လေမှာ အတိုင်အခံ အများကြီး သင်ကြုံရနိုင်တယိ။

When I was nearly done with my PhD,

ကျွန်မရဲ့ ပါရဂူဘွဲ့ ပြီးခါနီးလေးမှာ

I got bitten by that entrepreneurial bug.

စီးပွားရေးစွမ်းဆောင်မှုပိုး အကိုက်ခံရတယ်။

I was in Silicon Valley,

ကျွန်မက Silicon Valley မှာပါ၊

and so writing a thesis in the basement didn't seem as interesting

ဒါနဲ့ မြေအောက်ခန်းမှာ ကိုယ်ပိုင်ကုမ္ပဏီ စဖို့လောက် စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းပုံမရတဲ့

as starting my own company.

သုတေသနစာတမ်းတစ်စောင်ရေးနေတယ်။

So I went to my very traditional Korean parents,

ဒါနဲ့ ကျွန်မရဲ့ အင်မတန် ရိုးရာဆန်တဲ့ မိဘတွေဆီသွားခဲ့တယ်။

who are here today,

ဒီနေ့ ဒီမှာရှိပါတယ်​

with the task of letting them know

ကျွန်မ ပါရဂူတန်းကနေ

that I was going to drop out from my PhD program.

ထွက်တော့မယ်လို့ သူတို့ကို အသိပေးဖို့ပေါ့။

You see, my siblings and I are the first generation to go to university,

မြင်တဲ့အတိုင်း ကျွန်မတို့မောင်နှမတွေဟာ တက္ကသိုလ်တက်ဖို့ ပထမဆုံးမျိုးဆက်ပါ။

so for a family of immigrants, this was kind of a big deal.

ရွေ့ပြောင်းနေထိုင်သူ မိသားစုအတွက်တော့ ဒါဟာ ရေးကြီးခွင်ကျယ်ဖြစ်တာမျိုးလေ။

You can imagine how this conversation was going to go.

ဒီဆွေးနွေးမှု ဘယ်လိုဖြစ်တော့မယ့်ဆိုတာ စိတ်ကူးကြည့်လို့ရတယ်။

But fortunately, I had a secret weapon with me,

ဒါပေမဲ့ ကံကောင်းချင်တော့ ကျွန်မဆီမှာ လက်နက်ပုန်းတစ်ခုရှိတယ်၊

which was a chart that had the average income of all of the graduates

ဒါက Stanfor d PhD အစီအစဉ်တွေကဘွဲ့ရအားလုံးရဲ့

from Stanford PhD programs,

ပျမ်းမျှဝင်ငွေပါတဲ့ ဇယားတစ်ခုပါ။

and then the average income of all the dropouts

ဒီနောက်Stanford ဘွဲ့ရ အစီအစဉ်က ကျောင်းထွက်သွားသူတွေရဲ့

from Stanford graduate programs.

ပျမ်းမျှဝင်ငွေပေါ့။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

I must tell you -- this chart was definitely skewed

ကျွန်မပြောရမှာက ဒီဇယားဟာ Google တည်ထောင်သူတွေကနေ

by the founders of Google.

တကယ့်ကို ဘက်လိုက်ထားတာပါ။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

But my mom looked at the chart,

ဒါပေမဲ့ အမေက ဇယားကိုကြည့်ပြီး

and she said,

ပြောလိုက်တာက

"Oh, for you -- follow your passion."

"အိုး နင့်အတွက်ကတော့ စိတ်သန်ရာသာ လိုက်တော့ဟေ့"တဲ့။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

Hi, Mom.

ဟိုင်း မေးမေ။

Now, today my identity quest is no longer to find my tribe.

ယနေ့ ကျွန်မရ်ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာ ရှာဖွေမှုက ကိုယ့်လူမျိုးစုကို ရှာဖို့မဟုတ်တော့ဘူး။

It's more about allowing myself

ကျွန်မကိုယ်တိုင်ရဲ့ ဖြစ်နိုင်သမျှ အတွဲစဉ်အားလုံးကို

to embrace all of the possible permutations of myself

လက်ခံယုံကြည်ဖို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ခွင့်ပြုခြင်းနဲ့

and cultivating diversity within me

ကိုယ့်ဝန်းကျင်ကတင်မဟုတ်ပဲ ကျွန်မကိုယ်တွင်းက ထွေပြားမှုကို

and not just around me.

ပျိုးထောင်ပေးခြင်းနဲ့ ပိုဆိုင်ပါတယ်။

My boys now are three years and five months old today,

ယနေ့ဆို ကျွန်မသားတွေဟာသုံးနှစ်သားနဲ့ ငါးလသားတွေပါ။

and they were already born with three nationalities

သူတို့ဟာ လူမျိုးသုံးမျိုးနဲ့ ဘာသာစကားလေးမျိုးနဲ့အတူ

and four languages.

မွေးဖွားလာခဲ့တယ်။

I should mention now that my husband is actually from Denmark --

အခု ကျွန်မထည့်ပြောသင့်တာက ကျွန်မခင်ပွန်းက တကယ်တော့ ဒိန်းမတ်ကဆိုတာပါ၊

just in case I don't have enough culture shocks in my life,

လိုရမည်ရကျွန်မဘဝမှာ ယဉ်ကျေးမှု နေသားမကျမှုတွေ သိပ်မရှိအောင်

I decided to marry a Danish guy.

ဒိန်းမတ်သားကို လက်ထပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်။

In fact, I think my kids will be the first Vikings

တကယ်တမ်းက ကျွန်မကလေးတွေဟာ အသက်ကြီးလာတဲ့အခါ မုတ်ဆိတ်မွေးပေါက်တာ

who will have a hard time growing a beard when they become older.

အခက်ကြုံကြမယ့် ပထမဦးဆုံး ဗိုက်ကင်းတွေလို့ ကျွန်မထင်တယ်။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

Yeah, we'll have to work on that.

ဟုတ်တယ်၊ ဒါကို လုပ်ဖို့ လိုမယ်လေ။

But I really hope that they will find that their multiplicity

ဒါပေမဲ့ တကယ်မျှော်လင့်မိတာက မျိုးစုံမှုဟာ သူတို့ရဲ့ဘဝတွေမှာ သူတို့အတွက်

is going to open and create a lot of doors for them in their lives,

တံခါးအများကြီးကိုဖွင့်ပေး၊ ဖန်တီးပေးကာမယ်ဆိုတာ သူတို့တွေ့ရှိမယ်၊

and that they can use this as a way to find commonality

ဒါကို ယနေ့ တိုးတိုးပြီး တူညီလာနေတဲ့ ကမ္ဘာတစ်ခုအတွင်းက

in a world that's increasingly global today.

ဘုံတူညီမှုကိုရှာဖို့ နည်းလမ်းတစ်ခုအဖြစ် သူတို့ အသုံးပြုနိုင်တယ်ဆိုတာပါ။

I hope that instead of feeling anxious and worried

မျှော်လင့်တာက တစ်ဘူးတည်းမှာ ဝင်ဆန့် နိုင်မယ် မထင်ပါဘူး

that they don't fit in that one box

(သို့) သူတို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာဟာ

or that their identity will become irrelevant someday,

တစ်နေ့နေ့မှာ မဆီမဆိုင်ဖြစ်လာမယ်လို့ ပူပန်၊သောကဖြစ်နေမယ့်အစား

that they can feel free to experiment

ကိုယ်ပိုင် ဇာတ်လမ်းနဲ့ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာကို

and to take control of their personal narrative and identity.

စမ်းသပ်၊ဖို့၊ ထိန်းချုပ်ဖို့ စိတ်ကြိုက်လုပ်နိုင်တာပါ။

I also hope that they will use their unique combination

မျှော်လင့်သေးတာက သူတို့ရဲ့ တန်ဖိုးတွေ၊ ဘာသာစကားတွေ၊

of values and languages and cultures and skills

ယဉ်ကျေးမှုတွေနဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုတွေရဲ့ တမူထူးတဲ့ ပေါင်းစပ်မှုကို

to help create a world

ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာဟာ

where identities are no longer used to alienate what looks different,

ခြားနားပုံရတာကို ဖယ်ကြဉ်ဖို့မဟုတ်တော့ဘဲ လူတွေကို အတူစုစည်းပေးဖို့ဆိုတဲ့

but rather, to bring together people.

ကမ္ဘာတစ်ခုဖန်တီးဖို့ အသုံးပြုကြမယ်ဆိုတာပါ။

And most importantly, I really hope that they find tremendous joy

အရေးအကြီးဆုံးက ဒီမြေပုံမှာမပါတဲ့ နယ်မြေတွေကနေ

in going through these uncharted territories,

သွား မှာ ကြီးမားတဲ့ ဝမ်းသာမှု သူတို့တွေ့တာကို တကယ် မျှော်လင့်ပါတယ်။

because I know I have.

အကြောင်းက ကျွန်မမှာရှိတာ သိလို့ပါ။

Now, as for my grandmother,

ကဲ ကျွန်မအဖွားအတွက်ကတော့

her last wish was also her last lesson to me.

သူမရဲ့ နောက်ဆုံးဆန္ဒကလည်း ကျွန်မအတွက် သူမရဲ့နောက်ဆုံး သင်ခန်းစာပါ။

It turns out that it was never about going back to Korea

ဖြစ်သွားတာက ကိုရီးယားကို ပြန်သွားပြီး

and being buried there.

အဲဒီမှာ မြေမြှုပ်ဖို့မဟုတ်ဘူး၊။

It was about resting next to her son,

သူမ အာဂျင်တီးနားကို ပြောင်းမလာခင် အချိန်များစွာက

who had died long before she moved to Argentina.

ဆုံးသွားခဲတဲ့ သူ့သားရဲ့ဘေးနာမှာ အနားယူခြင်းပါ။

What mattered to her was not the ocean

သူမအတွက် အရေးကြီးတာက သူမရဲ့အတိတ်နဲ့ ကမ္ဘာသစ်ကို

that divided her past and new world;

ပိုင်းခြားထားတဲ့ သမုဒ္ဒရာမဟုတ်ဘူး၊

it was about finding common ground.

အခြေခံတူညီမှုကို ရှာဖွခြင်းပါ။

Thank you.

ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)