How we take back the internet | Edward Snowden

ادوارد اسنودن: چگونه ما اینترنت را باز پس گیریم

Translator: soheila Jafari Reviewer: Leila Ataei

Chris Anderson: The rights of citizens,

کریس اندرسون: حقوق شهروندان،

the future of the Internet.

آینده‌ی اینترنت.

So I would like to welcome to the TED stage

می‌خواهم به مرد پشت این

the man behind those revelations,

افشاگری‌ها خوش‌امد بگویم،

Ed Snowden.

ادوارد اسنودن.

(Applause)

( تشویق تماشاگران)

Ed is in a remote location somewhere in Russia

اد در محلی دورافتاده در روسیه است و

controlling this bot from his laptop,

این ربات را از طریق لپ تاپ خودش کنترل میکند.

so he can see what the bot can see.

بنابراین او می‌تواند آنچه که ربات می‌بیند را ببینید.

Ed, welcome to the TED stage.

اد، به صحنه TED خوش آمدی.

What can you see, as a matter of fact?

از دوربین لپ تاپ چی می بینی؟

Edward Snowden: Ha, I can see everyone.

ادوارد اسنودن: ااام، می توانم همه را ببینم.

This is amazing.

این شگفت آور است.

(Laughter)

( خنده تماشاگران)

CA: Ed, some questions for you.

کریس اندرسون: اد چند سوال از تو دارم.

You've been called many things

در طی چند ماه گدشته

in the last few months.

تو را چیزهای زیادی نامیده‌اند.

You've been called a whistleblower, a traitor,

ویسل بلوور (شخصی که مردم را از اقدامات برخلاف قانون فرد یا گروهی مطلع می کند)، خائن

a hero.

و قهرمان خوانده‌اند.

What words would you describe yourself with?

تو خودت را چگونه توصیف می‌کنی؟

ES: You know, everybody who is involved

اد اسنودن: میدانید، تمام کسانی که درگیر

with this debate

این بحث بوده‌اند

has been struggling over me and my personality

با موضوع من و شخصیتم

and how to describe me.

و اینکه من را چگونه توصیف کنند در تقلا بوده‌اند.

But when I think about it,

اما وقتی که من در این باره فکر میکنم،

this isn't the question that we should be struggling with.

این سوالی نیست که ما باید با آن درگیر باشیم.

Who I am really doesn't matter at all.

من واقعا چه کسی هستم اصلا مهم نیست.

If I'm the worst person in the world,

اگر من بدترین فرد دنیا باشم،

you can hate me and move on.

می‌توانید از من متنفر باشید و بگذرید وبروید.

What really matters here are the issues.

چیزهایی که واقعا مهم است این مسائل هستند.

What really matters here is the kind of government we want,

چیزهایی که اینجا مهم هستند این هست که چه نوع دولتی را ما میخواهیم،

the kind of Internet we want,

چه نوع اینترنتی را ما میخواهیم،

the kind of relationship between people

چه نوع ارتباطی را بین مردم

and societies.

و جوامع میخواهیم.

And that's what I'm hoping the debate will move towards,

و این چیزی‌ست که من امیدوارم که بحث پیرامون آن باشد،

and we've seen that increasing over time.

و دیده ایم که در طول زمان این افزایش یافته است.

If I had to describe myself,

اگر قرار باشد خودم را وصف کنم،

I wouldn't use words like "hero."

از واژه ای مثل «قهرمان» استفاده نمی‌کنم.

I wouldn't use "patriot," and I wouldn't use "traitor."

از «میهن‌پرست» و «خائن» استفاده نمی‌کنم.

I'd say I'm an American and I'm a citizen,

میگویم یک آمریکایی هستم و یک شهروند،

just like everyone else.

درست مثل بقیه مردم.

CA: So just to give some context

کریس اندرسون: فقط برای اینکه یک پیش زمینه‌ای

for those who don't know the whole story --

برای کسانی که همه داستان را نمیدانند بدهیم--

(Applause) —

( تشویق تماشاگران)

this time a year ago, you were stationed in Hawaii

همین موقع سال پیش، تو در بخش شبکه کامپیوتری در هاوایی

working as a consultant to the NSA.

به عنوان یک مشاور در «ان اس ای» (آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا) کار میکردی.

As a sysadmin, you had access

به عنوان مسئول شبکه، تو به

to their systems,

سیستم دسترسی داشتی،

and you began revealing certain classified documents

و شروع به افشا کردن مدارک دسته بندی شده

to some handpicked journalists

بین برخی روزناه نگاران دستچین شده کردی

leading the way to June's revelations.

که منجر به افشا گری ژوئن ۲۰۱۳ شد.

Now, what propelled you to do this?

حُب چه چیزی تو را به این کار وا داشت؟

ES: You know,

اد اسنودن: میدونید،

when I was sitting in Hawaii,

هنگامی که من در هاوایی اقامت داشتم،

and the years before, when I was working in the intelligence community,

و سالهای قبل از آن ، هنگامی که برای جامعه اطلاعاتی کار می‌کردم،

I saw a lot of things that had disturbed me.

چیزهای زیادی را دیدم که مرا مضطرب و ناراحت می‌کرد.

We do a lot of good things in the intelligence community,

ما کارهای بسیار خوبی در جامعه اطلاعاتی انجام میدهیم،

things that need to be done,

چیزهایی که نیاز است که انجام شوند،

and things that help everyone.

و چیزهایی که به همه کمک می‌کند.

But there are also things that go too far.

اما همچنین در بعضی موارد زیاده روی هایی هم هستند.

There are things that shouldn't be done,

چیزهایی که نباید انجام شوند،

and decisions that were being made in secret

و تصمیماتی که در خفاء

without the public's awareness,

بدون آگاهی جامعه،

without the public's consent,

بدون رضایت جامعه

and without even our representatives in government

و حتی بدون آگاهی نمایندگان ما در دولت

having knowledge of these programs.

از این برنامه‌ها انجام می‌شوند.

When I really came to struggle with these issues,

هنگامی که من با این مسئله در کشمکش بودم،

I thought to myself,

با خودم فکر کردم،

how can I do this in the most responsible way,

چطور میتوانم با بالاترین سطح مسئولیت این کار را انجام دهم،

that maximizes the public benefit

بیشینه کردن منافع عمومی

while minimizing the risks?

در حالی کمترین خطر داشته باشد؟

And out of all the solutions that I could come up with,

و ازمیان همه راه‌هایی که می‌توانستم بروم،

out of going to Congress,

از اینکه به کنگره بروم

when there were no laws,

هنگامی که هیچ قانونی وجود ندارد،

there were no legal protections

در آنجا هیچ حمایت قانونی

for a private employee,

برای یک کارمند خصوصی وجود ندارد،

a contractor in intelligence like myself,

یک پیمانکار در بخش اطلاعات مثل من،

there was a risk that I would be buried along with the information

این یک خطری بود که می‌شد که همراه با این اطلاعات

and the public would never find out.

و خاک سپرده شود و مردم هرگز از آن خبردار نشوند.

But the First Amendment of the United States Constitution

اما اولین متمم قانون اساسی ایالات متحده

guarantees us a free press for a reason,

به ما ازادی بیان و مطبوعات را برای یک موجب تضمین می‌دهد

and that's to enable an adversarial press,

و این قابلیت به چالش کشیدن دولت

to challenge the government,

را به رسانه ی خصمانه میدهد،

but also to work together with the government,

اما همچنین با همکاری با دولت ،

to have a dialogue and debate about how we can

درباره اینکه چگونه ما بتوانیم

inform the public about matters of vital importance

مردم را از موضوعات پر اهمیت حیاتی آگاه کنیم

without putting our national security at risk.

بدون در خطر قراردادن امنیت ملی گفتگو و بحثی داشته باشیم.

And by working with journalists,

و با همکاری با روزنامه نگاران،

by giving all of my information

با دادن تمامی اطلاعات

back to the American people,

به مردم آمریکا،

rather than trusting myself to make

به جای اعتماد به خودم

the decisions about publication,

برای تصمیم گیری در مورد انتشار آنها،

we've had a robust debate

ما یک بحث قوی

with a deep investment by the government

با سرمایه گذاری عمیق توسط دولت داشتیم

that I think has resulted in a benefit for everyone.

که فکر می کنم منجر به بهره مند شدن همه افراد جامعه شده است.

And the risks that have been threatened,

و این خطرات تهدید کننده

the risks that have been played up

که خطراتی‌ که از طرف

by the government

دولت نقش بازی شده اند

have never materialized.

هرگز صورت واقعی به خود گرفته شده باشد.

We've never seen any evidence

ما هرگز هیچ شواهدی را

of even a single instance of specific harm,

حتی در مورد یک مورد مشخص از اسیب رسیدن به کسی را ندیده‌ایم.

and because of that,

و به همین دلیل،

I'm comfortable with the decisions that I made.

من با تصمیمی که گرفتم کاملا راحتم.

CA: So let me show the audience

کریس اندرسون: اجازه بده چند نمونه از آنچه که

a couple of examples of what you revealed.

را که فاش کردی را نشان دهم.

If we could have a slide up, and Ed,

اگر بتوانیم یک اسلاید را نشان بدهیم، و اد

I don't know whether you can see,

نمیدانم تو میتونی آنها را ببینی،

the slides are here.

این اسلاید اینجاست.

This is a slide of the PRISM program,

این یک اسلاید از برنامه «پریزم» (برنامه‌ای جاسوسی آمریکا از سال ۲۰۰۷)

and maybe you could tell the audience

شاید بتوانی به آنچه را که

what that was that was revealed.

فاش کرده‌ای را به بینندگان توضیح دهی.

ES: The best way to understand PRISM,

اد اسنودن: بهترین راه برای درک برنامه پریزم،

because there's been a little bit of controversy,

اولین بحث درباره آن بود که پریزیم چه چیزی نیست،

is to first talk about what PRISM isn't.

زیرا این کمی مورد مناقشه بری انگیزه بوده است .

Much of the debate in the U.S. has been about metadata.

بخش عمده‌ای از بحث ها در ایالات متحده در مورد «ابرداده‌ها» بوده است.

They've said it's just metadata, it's just metadata,

آنها گفته‌‌اند که اینها تنها ابرداده‌ها هستند، فقط ابرداده ها،

and they're talking about a specific legal authority

و آنها در مورد یک اختیارات قانونی ویژه صحبت می‌کردند

called Section 215 of the Patriot Act.

به نام بخش ۲۱۵ از لایحه میهن‌دوستی( قانونی که بعد از ۱۱ سپتامبر بلافاصله تصویب شد)

That allows sort of a warrantless wiretapping,

آنها اجازه دادند که نوعی استراق سمع بدون نیاز به حکم دادگاه انجام شود،

mass surveillance of the entire country's

نظارت گسترده‌ای بر تمامی

phone records, things like that --

مکالمات تلفنی سراسر کشور، مثل اینها--

who you're talking to,

با چه کسی صحبت می‌کنید،

when you're talking to them,

با انها در چه زمانی صحبت میکنید،

where you traveled.

چه موقع شما مسافرت می کنید.

These are all metadata events.

همه اینها رویداهای ابردادها هستند.

PRISM is about content.

پریزم در مورد محتوا است.

It's a program through which the government could

این برنامه‌ای که از طریق آن دولت می‌تواند

compel corporate America,

شرکت‌های بزرگ آمریکا را مجبور کند،

it could deputize corporate America

می‌تواند به شرکت‌های بزرگ آمریکا

to do its dirty work for the NSA.

نمایندگی انجام کارهای کثیف را برای «ان اس ای» (آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا) بدهد.

And even though some of these companies did resist,

و با اینکه برخی از این شرکت‌ها بخواهند مقاومت کردند،

even though some of them --

با اینکه برخی از آنها--

I believe Yahoo was one of them —

معتقدم که شرکت یاهو یکی از آنها بود--

challenged them in court, they all lost,

و در دادگاه آنها را به چالش کشیدند، همه آنها در دادگاه شکست خوردند،

because it was never tried by an open court.

زیرا این هرگز با یک دادگاه علنی صورت نپذیرفت.

They were only tried by a secret court.

همه آنها تنها از طریق یک دادگاه های غیر علنی و مخقی صورت پذیرفت.

And something that we've seen,

و چیزی که ما دیدیم،

something about the PRISM program that's very concerning to me is,

گاهی در باره برنامه پریزم که بسیار مورد توجه من است،

there's been a talking point in the U.S. government

اینها درباره نکته‌ای دولت ایلات متحده ‌صحبت می‌کنند

where they've said 15 federal judges

که ۱۵ نفر از قضات فدرال

have reviewed these programs and found them to be lawful,

این برنامه ها را بازبینی کرده و آن ها را قانونی دیده‌اند

but what they don't tell you

اما چیزی که آنها به ما نمی‌گویند

is those are secret judges

این است که آنها قضات مخفی

in a secret court

در یک دادگاه مخقی

based on secret interpretations of law

براساس تفسیر مبهم از قانون

that's considered 34,000 warrant requests

که ۳۴٫۰۰۰ حکم درخواست هایی

over 33 years,

در طول بیش از ۳۳ سال مطرح شده اند

and in 33 years only rejected

و طی ۳۳ سال تنها

11 government requests.

۱۱ درخواست دولتی رد شده اند.

These aren't the people that we want deciding

اینها افرادی نیستند که ما می خواهیم برای

what the role of corporate America

نقش شرکت های بزرگ امریکایی

in a free and open Internet should be.

در اینترنت آزاد و باز تصمیم بگیرند.

CA: Now, this slide that we're showing here

کریس اندرسون: خُب، این اسلاید که ما

shows the dates in which

تاریخی را که در آن شرکت هایی

different technology companies, Internet companies,

با فن آوری های مختلف، شرکت های اینترنتی،

are alleged to have joined the program,

متهم شده‌اند که به این برنامه پیوسته اند

and where data collection began from them.

و جمع‌اوری اطلاعات توسط اینها شروع شده است را به ما نشان می‌دهد.

Now, they have denied collaborating with the NSA.

اکنون آنها حاشا می‌کنند که با «ان اس ای» (آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا) همکاری کرده‌اند

How was that data collected by the NSA?

این دادها چگونه توسط «ان اس ای» جمع آوری شده است؟

ES: Right. So the NSA's own slides

اد اسنودن: درسته. خُب نسا عطف به اینکه

refer to it as direct access.

آن را به عنوان دسترسی مستقیم بدست آورده می کند.

What that means to an actual NSA analyst,

این برای یک تحلیل‌گر واقعی «ان اس ای» به چه معنی‌‌ آن است،

someone like me who was working as an intelligence analyst

یک نفر مثل من که به عنوان تحلیلگر اطلاعاتی

targeting, Chinese cyber-hackers,

هکرهای چینی سایبری،

things like that, in Hawaii,

و چیزهایی مشابه این را، در هاوایی،

is the provenance of that data

منشا اطلاعات

is directly from their servers.

بطور مستقیم از سرورها می‌باشد را مورد هدف قرار می‌دهد.

It doesn't mean

این بدین معنی نیست

that there's a group of company representatives

که یک گروه از نمایندگان شرکت ها

sitting in a smoky room with the NSA

نشسته‌اند در یک اتاق تاریک با «ان اس ای»

palling around and making back-room deals

و در این اتاق با «ان اس ای» درباره اینکه

about how they're going to give this stuff away.

چگونه آنها این اطلاعات به آنها بدهند معامله می کنند.

Now each company handles it different ways.

هر شرکتی به روش مختلفی اینکار را می‌کند.

Some are responsible.

برخی از آنها عهده دار مسئول هستند.

Some are somewhat less responsible.

برخی مسئولیت کمتری دارند.

But the bottom line is, when we talk about

اما نه همه اینها، هنگامی که ما درباره

how this information is given,

اینکه چگونه این اطلاعات داده می‌شود صحبت می‌کنیم،

it's coming from the companies themselves.

این از خود شرکت ها می اید.

It's not stolen from the lines.

یعنی «ان اس ای» اطلاعات را از شبکه ها نمی دزدد.

But there's an important thing to remember here:

اما در اینجا یک نکته مهم هست که باید آن را یادآور شویم:

even though companies pushed back,

حتی اگر شرکت‌ها به کنار زده شده باشند،

even though companies demanded,

حتی اگر از شرکت‌ها تقاضا شده باشد،

hey, let's do this through a warrant process,

هی، اجازه دهید این را از طریق الزام حکم قاضی انجام بدیم،

let's do this

بیایید این کار را انجام دهیم

where we actually have some sort of legal review,

که درواقع ما نوعی بررسی قانونی داریم،

some sort of basis for handing over

برخی از انواع پایه ای برای ارائه داده ها

these users' data,

این کاربران داریم،

we saw stories in the Washington Post last year

ما گزارشی را در مجله واشینگتن پست دیدم

that weren't as well reported as the PRISM story

که مانند گزارش پریزم نبود که

that said the NSA broke in

می گفت که «ان اس ای» سیستم ارتباطات را

to the data center communications

بین گوگل و خودش

between Google to itself

و یا یاهو با خودش

and Yahoo to itself.

را قطع کرده است.

So even these companies that are cooperating

خُب حتی اگر این شرکت ها همکاری کرده باشند

in at least a compelled but hopefully lawful manner

حداقل مجبور به همکاری شده باشند و امیدواریم به شکل قانونی با

with the NSA,

«ان اس ای» همکاری کرده باشند،

the NSA isn't satisfied with that,

«ان اس ای» با این راضی نبوده است،

and because of that, we need our companies

و به خاطر همین، ما نیاز داریم که شرکت‌های ما

to work very hard

بر روی این موضع به سختی کار کنند

to guarantee that they're going to represent

تا تضمین کنند که آنها قصد دارند

the interests of the user, and also advocate

از منافع کاربر، و نیز دفاع

for the rights of the users.

از حقوق کاربران را نمایندگی کنند.

And I think over the last year,

و من فکر می‌کنم که در طول سال گذشته،

we've seen the companies that are named

ما شرکت هایی را دیده‌ایم که

on the PRISM slides

دراسلاید های پریزم از آنها نام برده شده اند

take great strides to do that,

که گامهای بلندی را برای انجام این کار برداشته اند،

and I encourage them to continue.

و من آنها را تشویق به ادامه این کار کرده است.

CA: What more should they do?

کریس اندسون: چه کاری آنها باید انجام دهند؟

ES: The biggest thing that an Internet company

اد اسنودن: بزرگترین چیزی که درحاضر در شرکتهای اینترنت

in America can do today, right now,

در آمریکا می‌توان امروز انجام داد،

without consulting with lawyers,

بدون مشورت با وکلا،

to protect the rights of users worldwide,

تا از حقوق کاربردان سراسر جهان محافظت شود،

is to enable SSL web encryption

این است که تکنولوژی رمزگذاری «اس اس ال» برای

on every page you visit.

هر صفحه که بازدید می‌شود به کار گرفته شود.

The reason this matters is today,

دلیل اینکه امروز این مهم است که،

if you go to look at a copy of "1984" on Amazon.com,

اگر شما بروید و به نسخه سال ۱۹۸۴ وب سایت Amazon.com نگاه کنید

the NSA can see a record of that,

«ان اس ای» می ةواند رکوردی از آن ببینید که

the Russian intelligence service can see a record of that,

که سازمان اطلاعات روسیه نیز می‌تواند آن را ببینید،

the Chinese service can see a record of that,

همچنین سازمان اطلاعات چین نیز می‌تواند نسخه ای از آن را ببینید،

the French service, the German service,

سابقه ای از آن در تمامی سرویسهای فرانسوی، آلمانی،

the services of Andorra.

و آندورا می‌توانند ببینند.

They can all see it because it's unencrypted.

همه اینها می‌توانند ببینید زیرا آنها رمزگذاری نشده اند.

The world's library is Amazon.com,

Amazon.com کتابخانه جهانی است،

but not only do they not support encryption by default,

اما نه تنها آنها رمزگذاری به طور پیش فرض پشتیبانی نمی کنند،

you cannot choose to use encryption

بلکه هنگامی که جستجوگر به دنبال کتاب است،

when browsing through books.

نمی‌توانند سیستم رمزگذاری را هم انتخاب کنند.

This is something that we need to change,

این چیزی‌ست که نیاز داریم که تغییر کند،

not just for Amazon, I don't mean to single them out,

نه تنها برای آمازون، منظور من یک شرکت خاص نیست،

but they're a great example.

اما این مثال بسیار بزرگی‌ست.

All companies need to move

تمامی شرکتها نیاز دارند

to an encrypted browsing habit by default

که عادات جستجوگرها را بصورت پیش فرض

for all users who haven't taken any action

برای کلیه کاربران که هر فعالیت در اینترنت انجام میدهند

or picked any special methods on their own.

و یا روشی بخصوصی را که برای خودشان انتخاب میکنند را رمزگذاری کنند

That'll increase the privacy and the rights

این حریم خصوصی را افزایش می‌دهد و حقوقی است

that people enjoy worldwide.

که مردم سراسر جهان از آن لذت خواهند برد.

CA: Ed, come with me to this part of the stage.

کریس اندرسون: ادوارد با من بیا به این قسمت صحنه.

I want to show you the next slide here. (Applause)

می‌خواهم به تو اسلاید بعدی را در اینجا نشان دهم.( تشویق مردم)

This is a program called Boundless Informant.

این یک برنامه به نام خبرچین بیکران - Boundless Informant است

What is that?

این چیست؟

ES: So, I've got to give credit to the NSA

اد استودن: خُب من باید به «ان اس ای» برای

for using appropriate names on this.

استفاده از نام مناسب اعتبار بدهم.

This is one of my favorite NSA cryptonyms.

این یکی از نام کُدهای مورد علاقه من است.

Boundless Informant

«خبرچین بیکران»

is a program that the NSA hid from Congress.

یک برنامه‌ای از نسا که ازسوی کنگره مخفی نگه داشته شده است.

The NSA was previously asked by Congress,

کنگره قبلا از «ان اس ای» خواسته بود،

was there any ability that they had

که آیا هیچ امکانی هست که به آنها

to even give a rough ballpark estimate

حتی بصورت تقریبی برآوردی از

of the amount of American communications

از میزان ارتباطات آمریکایی

that were being intercepted.

که شنود شده بودند را بدهند.

They said no. They said, we don't track those stats,

آنها گفتند خیر. آنها گفتند ما این چیزها را ردیابی نمی‌کنیم،

and we can't track those stats.

ما نمی‌توانیم این آمارها را ردیابی کنیم.

We can't tell you how many communications

ما نمی‌توانیم به شما بگوییم که چه میزان ارتباطات

we're intercepting around the world,

در سراسر جهان بوسیله ی ما کنترل می شود،

because to tell you that would be

زیرا اگر این را به شما بگویم

to invade your privacy.

به حریم خصوصی شما وارد شدیم.

Now, I really appreciate that sentiment from them,

من واقعا از احساسات آنها قدردانی می‌کنم،

but the reality, when you look at this slide is,

اما اگر واقعا به این اسلاید نگاه کنید،

not only do they have the capability,

نه تنها آنها این توانایی را دارند،

the capability already exists.

بله این توانایی از قبل بوجود آمده است.

It's already in place.

این از قبل در سیستم قرارداده شده است.

The NSA has its own internal data format

«ان اس ای» فرمت داده داخلی خودش را دارد

that tracks both ends of a communication,

که دو طرف ارتباط را ردیابی می‌کند،

and if it says,

و اگر بگوید،

this communication came from America,

این ارتباط از آمریکا میاید

they can tell Congress how many of those communications

آنها می‌توانند به کنگره تلفن کنند و بگویند که چند تا از این

they have today, right now.

ارتباطات امروز از امریکا بوده است و اینکه همین حالا چند تا.

And what Boundless Informant tells us

چیزی که خبرچین بیکران به ما می‌گوید

is more communications are being intercepted

که شنود بیشتری در ارتباطات

in America about Americans

که در آمریکا درباره آمریکایی هاست

than there are in Russia about Russians.

تا در روسیه از روسها.

I'm not sure that's what an intelligence agency

من مطمئن نیستم که این چیزی‌ست

should be aiming for.

که هدف یک سازمان اطلاعاتی باید باشد.

CA: Ed, there was a story broken in the Washington Post,

کریس اندرسون: موضوع افشاگری در مجله واشینگتن پُست

again from your data.

در باره اطلاعات تو منتشر شد.

The headline says,

سرمقاله می‌گوید،

"NSA broke privacy rules

"ان اس ای قوانین حریم خصوصی مردم

thousands of times per year."

را هزاران بار در سال شکسته است."

Tell us about that.

درباره این به ما بگو.

ES: We also heard in Congressional testimony last year,

اد اسنودن: ما نیز این را در شهادت کنگره در سال گذشته شنیدیم،

it was an amazing thing for someone like me

این برای کسی مثل من که از «ان اس ای» میاید

who came from the NSA

بسیار شگفت آور بود،

and who's seen the actual internal documents,

کسی که مدارک داخلی واقعی را دیده است،

knows what's in them,

و میداند در آنجا چه چیزهایی هست،

to see officials testifying under oath

برای شهادت گفتن قانونی تحت سوگند

that there had been no abuses,

که هیچ سوء استفاده‌ای وجود نداشته باشد

that there had been no violations of the NSA's rules,

و هیچ نقضی در قوانین «ان اس ای» وجود نداشته باشد

when we knew this story was coming.

هنگامی ما می‌دانیم که این موضوع در حال رخ دادن است.

But what's especially interesting about this,

اما چیزی که بطور ویژه خیلی جالب توجه است ،

about the fact that the NSA has violated

درباره این حقیقت که «ان اس ای» از قوانین

their own rules, their own laws

خودشان تخطی کرده است، قوانین خودشان

thousands of times in a single year,

هزاران مرتبه در یک سال،

including one event by itself,

به اضافه یک واقعه بوسیله خودشان،

one event out of those 2,776,

یک واقعه از ۲٫۷۷۶ مورد

that affected more than 3,000 people.

که که ۳٫۰۰۰ نفراز مردم را تحت تاثیر قرارداد.

In another event, they intercepted

و واقعه دیگر، اینکه همه تلفنهای

all the calls in Washington, D.C., by accident.

شهر واشینگتن دی سی را بصورت اتفاقی شنود می‌کنند.

What's amazing about this,

چیزی که در این مورد جالب توجه است،

this report, that didn't get that much attention,

این گزارش، توجه زیادی را به خود جلب نکرد،

is the fact that not only were there 2,776 abuses,

این است که نه تنها ۲٫۷۷۶ سوء استفاده انجام شده،

the chairman of the Senate Intelligence Committee,

بلکه رئیس کمیته ازطلاعات مجلس سنا،

Dianne Feinstein, had not seen this report

داین فاینستاین، هم گزارش را ندید

until the Washington Post contacted her

تا اینکه واشینگتن پُست با او تماس گرفت

asking for comment on the report.

نظرش را در مورد گزارش بدهد.

And she then requested a copy from the NSA

سپس او تقاضای یک کپی از «ان اس ای» کرد

and received it,

و یک نسخه دریافت نمود،

but had never seen this before that.

اما هرگز قبل از آن را ندیده بود.

What does that say about the state of oversight

این درمورد وضعیت نظارت

in American intelligence

سیستم اطلاعاتی آمریکا چه می‌گوید

when the chairman of the Senate Intelligence Committee

وقتی که رئیس کمیته اطلاعات مجلس سنا

has no idea that the rules are being broken

هیچ ایده‌ای در مورد اینکه قوانین هزاران بار

thousands of times every year?

سالانه نقض شده اند را ندارد؟

CA: Ed, one response to this whole debate is this:

کریس اندرسون: اد، یک واکنش به تمامی این بحث این است:

Why should we care about

صادقانه اینکه چرا ما باید در مورد

all this surveillance, honestly?

همه این نظارتها اهمیت بدهیم؟

I mean, look, if you've done nothing wrong,

نگاه کن، منظورم این است که اگر تو کار خطایی انجام ندادی،

you've got nothing to worry about.

تو چیزی نداری که در مورد آن نگران باشی.

What's wrong with that point of view?

چی چیزی در مورد این دیدگاه درست نیست؟

ES: Well, so the first thing is,

اد اسنودن، خُب، اولین چیز این است که،

you're giving up your rights.

شما حقوق خودتان را از دست می‌دهید.

You're saying hey, you know,

شما می‌گوید هی، می‌دونید،

I don't think I'm going to need them,

فکر نمی‌کنم که این را من بخواهم،

so I'm just going to trust that, you know,

پس من فقط به این اعتماد می‌کنم،

let's get rid of them, it doesn't really matter,

و بگذارید از این خلاص شویم، واقعا چیزی مهمی نیست،

these guys are going to do the right thing.

این افراد می‌خواهند کار درست را انجام دهند.

Your rights matter

حقوق تو مهم هستند

because you never know when you're going to need them.

زیرا تو هرگز نمیدانی چه زمنیه ای آنها را نیاز خواهی داشت.

Beyond that, it's a part of our cultural identity,

و فراتر از آن، و بخشی از هویت فرهنگی ماست،

not just in America,

نه تنها در آمریکا،

but in Western societies

بلکه در جوامع غربی

and in democratic societies around the world.

و در جوامع دموکراتیک سراسر جهان.

People should be able to pick up the phone

مردم باید بتوانند تلفن‌شان را بردارند

and to call their family,

و به خانواده‌شان تلفن بزنند،

people should be able to send a text message

مردم باید بتوانند که یک پیام برای

to their loved ones,

کسی را که دوست دارند بفرستند،

people should be able to buy a book online,

مردم باید بتوانند که کتابی را آنلاین بخرند،

they should be able to travel by train,

باید بتوانند با قطار سفر کنند،

they should be able to buy an airline ticket

آنها باید بتوانند بلیط هواپیمایشان را

without wondering about how these events

بدون اینکه نگران این باشند که این واقعه از

are going to look to an agent of the government,

از نظر نماینده دولت چکونه خواهد بود،

possibly not even your government

حتی شاید دولت شما

years in the future,

در سالهای آینده،

how they're going to be misinterpreted

چکونه آنها می‌توانند تفسیر بدی از تو بکنند

and what they're going to think your intentions were.

و در مورد قصد تو چگونه فکر خواهند کرد.

We have a right to privacy.

ما حقوق حریم خصوصی را داریم.

We require warrants to be based on probable cause

ما تقاضای تضمین هایی بر پایه علت احتمالی

or some kind of individualized suspicion

و یا نوعی از سوء ظن فردی استوارباشند را داریم ،

because we recognize that trusting anybody,

زیرا ما این را میدانیم که اعتماد به کسی،

any government authority,

هر مقام دولتی،

with the entirety of human communications

با تمامی ارتباطات انسان‌ها

in secret and without oversight

بصورت پنهانی و بدون نظارت

is simply too great a temptation to be ignored.

به راحتی بیش از حد بزرگ وسوسه انگیزی است که نادیده گرفته شود.

CA: Some people are furious at what you've done.

کریس اندرسون: برخی از مردم از آنچه که ما انجام دادیم خشمگین هستند.

I heard a quote recently from Dick Cheney

من نقل قولی را از دیک چینی شنیدم

who said that Julian Assange was a flea bite,

که گفته جولان آسانگ مثل نیش کک بود،

Edward Snowden is the lion that bit the head off the dog.

و ادوارد اسنودن شیری است که سر سگ را می‌کند.

He thinks you've committed

او فکر می‌کند که تو یکی

one of the worst acts of betrayal

از بدترین خیانت‌ها را در تاریخ

in American history.

آمریکا مرتکب شده‌ای.

What would you say to people who think that?

چه چیزی به مردمی که اینگونه در مورد تو فکر می‌کنند خواهی گفت؟

ES: Dick Cheney's really something else.

اد اسنودن: دیک چینی که برای خودش اعجوبه ایه.

(Laughter) (Applause)

( خنده و تشویق تماشاگران)

Thank you. (Laughter)

سپاسگزارم.( خنده تماشاگران)

I think it's amazing, because at the time

من فکر می‌کنم که این خیلی جالب است، زیرا در آن زمان

Julian Assange was doing some of his greatest work,

جولیان آسانگ در حال انجام این کارهای بزرگ بود

Dick Cheney was saying

دیک چینی می‌گفت

he was going to end governments worldwide,

که جولیان در حال پایان دادن به دولت ها در سراسر جهان است،

the skies were going to ignite

و آسمانها به اتش کشیده خواهند شد

and the seas were going to boil off,

و دریاها به جوش خواهند آمد،

and now he's saying it's a flea bite.

و حالا می‌گوید که این نیش کک بود.

So we should be suspicious about the same sort of

خُب ما باید به تمامی اینگونه ادعاها

overblown claims of damage to national security

پر دبدبه از تخریب امنیت ملی

from these kind of officials.

از طرف این نوع مقامات دولتی مشکوک باشیم.

But let's assume that these people really believe this.

ما اجازه دهید که فرض کنیم مردم واقعا این را باور داشته باشند.

I would argue that they have kind of

من استدلال می‌کنم که اینها به گونه‌ای

a narrow conception of national security.

مفهوم محدودی از امنیت ملی دارند.

The prerogatives of people like Dick Cheney

محافظت از افراد ممتازی مانند دیک چینی

do not keep the nation safe.

به معنی نگه داشتن امنیت ملی نیست.

The public interest is not always the same

منافع عمومی همواره مانند

as the national interest.

منافع ملی نیست.

Going to war with people who are not our enemy

رفتن به جنگ مردمی که دشمن ما نیستند

in places that are not a threat

در جایی که تهدیدی نیست

doesn't make us safe,

امنیت بوجود نمیآورد،

and that applies whether it's in Iraq

و این برای برای اینکه چه در عراق باشد و یا در اینترنت باشد

or on the Internet.

صادق است.

The Internet is not the enemy.

اینترنت دشمن نیست.

Our economy is not the enemy.

اقتصاد ما دشمن ما نیست.

American businesses, Chinese businesses,

تجارت آمریکا، تجارت چین،

and any other company out there

و هر شرکتی در اینجا

is a part of our society.

بخشی از جامعه ما هستند.

It's a part of our interconnected world.

بخشی از جهان به هم پیوسته ما هستند.

There are ties of fraternity that bond us together,

پیوندهایی برادری که ما را به هم گره زده‌اند

and if we destroy these bonds

و اگر ما این رابطه ها را توسط

by undermining the standards, the security,

استاندارهای ضعیف تخریب کنیم، امنیت،

the manner of behavior,

نحوه رفتار،

that nations and citizens all around the world

که ملت ها و شهروندان در سراسر جهان از

expect us to abide by.

ما انتظار دارند تا آنها را رعایت کنیم از بین میرود.

CA: But it's alleged that you've stolen

کریس اندسون: اما ادعا هست که تو

1.7 million documents.

۱/۷ میلیون مدرک را دزده‌ای.

It seems only a few hundred of them

و به نظر می‌رسد که تنها مقدار کمی از آنها

have been shared with journalists so far.

با روزنامه‌نگاران در میان گذاشته شده است.

Are there more revelations to come?

آیا افشاگری‌های دیگری در کار خواهد بود؟

ES: There are absolutely more revelations to come.

اد اسنودن: قطعن افشاگرهای بیشتری در کار خواهد بود.

I don't think there's any question

فکر نمی‌کنم که هیچ سوالی باشد

that some of the most important reporting

از اینکه برخی از مهمترین گزارشاتی که

to be done is yet to come.

باید ارائه شود خواهد آمد.

CA: Come here, because I want to ask you

کریسن اندرسون: بیا انجا، زیرا می‌خواهم از تو درباره

about this particular revelation.

این افشاگری خاص بپرسم.

Come and take a look at this.

بیا انجا و به این نگاه کن.

I mean, this is a story which I think for a lot of the techies in this room

منظورم این است که موضوعی در اینجاست که برای خیلی‌ها

is the single most shocking thing

در اینجا شوک آورترین چیز است

that they have heard in the last few months.

که چند ماه پیش درباره آن شنیده‌اند.

It's about a program called "Bullrun."

و این درباره برنامه‌ای به نام «بول ران» ( برنامه رمزگشایی بسیار طبقه بندی شده اجرا شده توسط ان اس ای)

Can you explain what that is?

می‌توانی توضیح دهی که این چیست؟

ES: So Bullrun, and this is again

ادوارد استودن: خُب دوباره

where we've got to thank the NSA for their candor,

باید ار «ان اس ای» برای خلوص و صداقت شان تشکر کنیم.

this is a program named after a Civil War battle.

این یک برنامه است که بعد از یک نیرد در جنگ داخلی نام گذاری شد.

The British counterpart is called Edgehill,

همتای انگلیسی آن «ادجهیل»

which is a U.K. civil war battle.

هست که نبرد جنگ داخلی انگلیس است.

And the reason that I believe they're named this way

به اعتقاد من دلیل اینکه آنها اینگونه نامگذاری کردند

is because they target our own infrastructure.

---این هست که هدف زیرساختهای خودمان هست.

They're programs through which the NSA

آنها برنامه هایی هستند که از طریق «ان اس ای»

intentionally misleads corporate partners.

عمدتا شرکای تجاری را گمراه می کنند.

They tell corporate partners that these

آنها به شرکای بزرگ تجاری می گویند

are safe standards.

که اینها در استانداردی بی خطر هستند.

They say hey, we need to work with you

آنها می گویند، ما نیاز داریم که با شما

to secure your systems,

برای برنامه سیستم امنیتی کار کنیم،

but in reality, they're giving bad advice

اما در واقعیت، آنها مشاوره های بدی را میدهند

to these companies that makes them

به این شرکتها برای اینکه

degrade the security of their services.

سیستم امنیتی این شرکتها را کاهش دهند.

They're building in backdoors that not only

آنها در پشتی را می سازند که نه تنها

the NSA can exploit,

«ان اس ای» می توند بهره برداری کند،

but anyone else who has time and money

بلکه هر کسی که پول و وقت

to research and find it

دارد که تحقیق کند و آن را پیدا کند

can then use to let themselves in

می تواند از ارتباطات همه جهان

to the world's communications.

استفاده کند.

And this is really dangerous,

و این واقعا خطرناک است،

because if we lose a single standard,

زیرا اگر ما یک استاندارد را از دست دهیم،

if we lose the trust of something like SSL,

اگر ما اعتماد به چیزی مثل «اس اس ال»(یک پروتکل برای رمزگذاری اطلاعات بر روی اینترنت) را از دست دهیم،

which was specifically targeted

که بطور خاص توسط برنامه «بالران»

by the Bullrun program,

هدف قرار گرفته بود،

we will live a less safe world overall.

روی هم رفته ما زندگی در یک جهان امن را از دست خواهیم داد،

We won't be able to access our banks

ما نمیتوانیم به بانک هایمان دسترسی داشته باشیم

and we won't be able to access commerce

ما نمیتوانیم به تجارت دسترسی داشته باشیم

without worrying about people monitoring those communications

بدون نگرانی از اینکه افرادی گفتگو و ارتباطات ما را نظارت می کنند

or subverting them for their own ends.

و یا برای منافع خودشان آنها را دستکاری می کنند.

CA: And do those same decisions also potentially

-کریس اندرسون: آیا این تصمیم بطور بالقوه

open America up to cyberattacks

حمله سایبری به آمریکایی ها را

from other sources?

توسط منابع دیگر امکانپذیر می کند؟

ES: Absolutely.

قطعا.

One of the problems,

یکی از مشکلات،

one of the dangerous legacies

یکی از خطرناکترین میراثهایی

that we've seen in the post-9/11 era,

که بعد از یازدهم سپتامبر دیدیم،

is that the NSA has traditionally worn two hats.

این است که ان اس ای بطور سنتی بیش از یک مسئولیت به عهده دارد.

They've been in charge of offensive operations,

آنها مسئول عملیات تهاجمی هستند،

that is hacking,

و این هک کردن است،

but they've also been in charge of defensive operations,

اما همچنین مسئول عملیات دفاعی هم هستند،

and traditionally they've always prioritized

و بطور سنتی آنها همیشه

defense over offense

اهمیت بیشتری به دفاع می دادند

based on the principle

بر اساس این اصل

that American secrets are simply worth more.

که اسرار آمریکا حقیقتا ارزش بیشتر دارند.

If we hack a Chinese business

اگر یک شرکت تجاری چینی را هک کنیم

and steal their secrets,

و اسرارشان را بدزدیم،

if we hack a government office in Berlin

و ما یک دولت را در برلین هک کنیم

and steal their secrets,

و اسرارشان را بدزدیم،

that has less value to the American people

از ارزش کمتری برای مردم آمریکا برخوردار است

than making sure that the Chinese

تا مطمئن شویم که چینی ها

can't get access to our secrets.

نمی توانند به اسرار ما دسترسی داشته باشند.

So by reducing the security of our communications,

بنابراین آنها امنیت ما در سیستم ارتباطات کاهش می دهند،

they're not only putting the world at risk,

آنها نه تنها جهان را در خطر قرار می دهند،

they're putting America at risk in a fundamental way,

بلکه آمریکا را به شیوه اساسی در خطر قرار می دهند

because intellectual property is the basis,

چونکه مالکیت معنوی پایه

the foundation of our economy,

و اساس اقتصاد ماست،

and if we put that at risk through weak security,

و اگر ما این را از طریق امنیت ضعیف در خطر قرار دهیم،

we're going to be paying for it for years.

ما هزینه آن را برای سالها خواهیم پرداخت.

CA: But they've made a calculation

کریس اندرسون: آنها محاسبه کردند

that it was worth doing this

که ارزش انجام این به عنوان

as part of America's defense against terrorism.

بخشی از دفاع آمریکا در مقابل تروریسم است .

Surely that makes it a price worth paying.

مطمئنا این ارزش دارد که بهایش را بپردازیم.

ES: Well, when you look at the results

ادوارد استودن: خُب، هنگامی که به نتایج

of these programs in stopping terrorism,

این برنامه ها در متوقف کردن تروریسم نگاه کنید،

you will see that that's unfounded,

خواهید دید که این بی اساس است و

and you don't have to take my word for it,

نیازی نیست که حرف مرا برای این موضوع قبول کنید،

because we've had the first open court,

زیرا ما اولین دادگاه علنی را داشتیم،

the first federal court that's reviewed this,

اولین دادگاه فدرال که این را بازنگری کرد،

outside the secrecy arrangement,

خارج از قرارهای مخفی کارانه ،

called these programs Orwellian

این برنامه را «اْورولین» ( اشاره به کتابهای جرج اورول

and likely unconstitutional.

و برخلاف قانون اساسی نامیدند.

Congress, who has access

کنگره این حق را دارد

to be briefed on these things,

که در جریان این مسائل قرار گیرد،

and now has the desire to be,

و حالا خواستار ان مساله است،

has produced bills to reform it,

و لایحه ای را برای اصلاح آن تنظیم کرده اند،

and two independent White House panels

و دو پنل مستقل کاخ سفید

who reviewed all of the classified evidence

که تمامی شواهد دسته بندی شده را مرور می کنند

said these programs have never stopped

میگویند که این برنامه ها هرگز

a single terrorist attack

هیچ حمله تروریستی که

that was imminent in the United States.

برای آمریکا قریب الوقوع بوده، متوقف نکردند.

So is it really terrorism that we're stopping?

بنابراین آیا واقعا تروریسم است که ما متوقف می کنیم؟

Do these programs have any value at all?

آیا این برنامه ها اصلا ارزش دارند؟

I say no, and all three branches

من میگویم، خیر. و همه این سه شاخه

of the American government say no as well.

دولت آمریکا هم گفتند خیر.

CA: I mean, do you think there's a deeper motivation

کریس اندرسون: منظورم این است، ایا فکر می کنیم انگیزه عمیقتری

for them than the war against terrorism?

برای آنهاست از جنگ علیه تروریسم است؟

ES: I'm sorry, I couldn't hear you, say again?

ادوارد استودن، متاسفم، نمیتوانم صدای تو را بشنوم، دوباره بگو؟

CA: Sorry. Do you think there's a deeper motivation

کریس اندرسون: آیا فکر می کنی یک انگیزه عمیقتری

for them other than the war against terrorism?

از جنگ علیه تروریسم برای آنها وجود داشته؟

ES: Yeah. The bottom line is that terrorism

استودن: بله، مهمترین نکته این است که تروریسم

has always been what we in the intelligence world

همواره چیزی بوده که ما در سازمانهای اطلاعاتی جهان

would call a cover for action.

به عنوان پوششی از آنها برای اعمالمان استفاده کردیم.

Terrorism is something that provokes

تروریسم چیزی هست که باعث برانگیختن پاسخی

an emotional response that allows people

احساسی می گردد که به مردم اجازه

to rationalize authorizing powers and programs

توجیه کردن قدرتها و برنامه هایی را می دهد

that they wouldn't give otherwise.

که در شرایطی غیر از این نمی دادند.

The Bullrun and Edgehill-type programs,

برنامه های از قبیل Bullrun and Edgehill

the NSA asked for these authorities

که «ان اس ای» خواستار این قدرتها شد

back in the 1990s.

به سال ۱۹۹۰ بر میگردد.

They asked the FBI to go to Congress and make the case.

آنها از اف بی ای FBI خواستند که به کنگره بروند و این مورد را مطرح کنند.

The FBI went to Congress and did make the case.

اف بی ای به کنگره رفت و این موضوع را مطرح کرد.

But Congress and the American people said no.

اما کنگره و مردم امریکا گفت نه.

They said, it's not worth the risk to our economy.

آنها گفتند، ارزش ندارد که اقتصاد امن را در معرض خطر قرار دهیم.

They said it's worth too much damage

آنها گفتند در مقابل آنچه که بدست می آوریم

to our society to justify the gains.

ارزش ندارد که جامعه را تخریب کنیم.

But what we saw is, in the post-9/11 era,

اما آنچه ما دیدیم این است که بعد ار یازدهم سپتامبر،

they used secrecy and they used the justification of terrorism

آنها پنهان کاری کرده و با توجیه تروریسم

to start these programs in secret

شروع به استفاده از این برنامه های مخفی

without asking Congress,

بدون درخواست مجوز از کنگره کردند،

without asking the American people,

بدون اینکه از مردم آمریکا بپرسند،

and it's that kind of government behind closed doors

و این به نوعی دولت در پشت درهای بسته است

that we need to guard ourselves against,

که ما نیاز داریم خودمان را در مقابل آنها محافظت کنیم،

because it makes us less safe,

به دلیل اینکه این امنیت کمتری دارد---

and it offers no value.

بی ارزش است.

CA: Okay, come with me here for a sec,

کریس اندرسون: بسیار خوب. برای چند ثانیه بیا با من اینجا بیا،

because I've got a more personal question for you.

چونکه من سوال شخصی دیگری از تو دارم.

Speaking of terror,

در هنگام صحبت از ترور ،

most people would find the situation you're in right now

بیشتر مردم احساس می کنند که موقعیتی که تو اکنون در

in Russia pretty terrifying.

روسیه داری بسیار وحشتناک است.

You obviously heard what happened,

مسلما شنیده ای که چه اتفاقاتی افتاده،

what the treatment that Bradley Manning got,

و برادلی میینک چه بر سرش آمد،

Chelsea Manning as now is,

چلسی منیگ هم همانطور،

and there was a story in Buzzfeed saying that

و داستانی در بازفید بود که

there are people in the intelligence community

نیروهای سرویسامنیتی

who want you dead.

مُرده تو را می خواهند.

How are you coping with this?

چگونه با این برخورد می کنی؟

How are you coping with the fear?

چگونه با ترس مقابله می کنی؟

ES: It's no mystery

ادوارد استودن: معمایی در بین نیست

that there are governments out there that want to see me dead.

که دولت می خواهد مُرده مرا ببینید.

I've made clear again and again and again

این را بارها و بارهای و بارها روشن کرده ام

that I go to sleep every morning

که من هر صبح به خواب می روم.

thinking about what I can do for the American people.

فکر می کنم که من چکار می توانم برای مردم آمریکا.

I don't want to harm my government.

نمی خواهم آسیبی به دولتم بزنم،

I want to help my government,

می خواهم به دولتم کمک کنم،

but the fact that they are willing to

اما حقیقت اینکه که آنها تمایل دارند

completely ignore due process,

که کاملا مراحل قانونی را نادیده بگیرند،

they're willing to declare guilt

مایل هستند که بدون اینکه من محاکمه شوم

without ever seeing a trial,

مرا گناهکار اعلام کنند،

these are things that we need to work against

اینها چیزهایی هستند که باید به عنوان جامعه علیه آنها کار کنیم،

as a society, and say hey, this is not appropriate.

و بگویم، هی، این صحیح نیست.

We shouldn't be threatening dissidents.

ما نباید مورد تهدید مخالفان قرار گیریم.

We shouldn't be criminalizing journalism.

ما نباید به جرم اطلاع رسنانی مجرم شناخته شویم.

And whatever part I can do to see that end,

هر بخشی که من بتونم ببینم این تمام شده،

I'm happy to do despite the risks.

خوشحالم که علی رغم خطرات این کار را انجام می دهم.

CA: So I'd actually like to get some feedback

کریس اندرسون: خُب، در واقع علاقمندم که بعضی از بازخوردها را

from the audience here,

از تماشاگران در اینجا داشته باشم،

because I know there's widely differing reactions

چونکه میدانم واکنشهای بسیار متفاوتی درباره

to Edward Snowden.

ادوارد استودن وجود دارد.

Suppose you had the following two choices, right?

فرض کنیم شما این دو انتخاب زیر را داشته باشید. درست؟

You could view what he did

کاری را که ادوارد کرده

as fundamentally a reckless act

اساسا یک رفتار عاری از حس مسئولیت بدانید

that has endangered America

که آمریکا را در خطر قرار داده

or you could view it as fundamentally a heroic act

و یا که رفتار او یک رفتار قهرمانانه بوده است

that will work towards America and the world's

که برای آمریکا و جهان در

long-term good?

بلند مدت خوب خواهد بود؟

Those are the two choices I'll give you.

این دو انتخاب را به شما دادم،

I'm curious to see who's willing to vote with

من کنجکاوم ببینم که چه کسانی به

the first of those,

اولی رای میدهند،

that this was a reckless act?

بعنوان رفتار غیر مسئولانه و بی ملاحظه؟

There are some hands going up.

تعدادی دست بالاست.

Some hands going up.

تعدادی دست بالا می رود.

It's hard to put your hand up

هنگامی که فرد روبروی شما ایستاده،

when the man is standing right here,

خیلی سخت که دستت را بالا ببری،

but I see them.

اما من آنها را می بینم.

ES: I can see you. (Laughter)

ادوارد استودن: من میتوانم شما را ببینیم. ( خنده تماشاگران)

CA: And who goes with the second choice,

کریس اندرسون: و کسانی که دومین گزینه را قبول دارند،

the fundamentally heroic act?

اساسا یک رفتار قهرمانانه؟

(Applause) (Cheers)

( تشویق تماشاگران)(شادی تماشاگران)

And I think it's true to say that there are a lot of people

و فکر می کنم این حقیقت دارد که بگوییم تعداد زیادی از افراد

who didn't show a hand and I think

دستشان را بالا نگرفتند و من گمان می کنم

are still thinking this through,

آنها هنوز به این مورد فکر می کنند،

because it seems to me that the debate around you

زیرا به نظرم می رسد که هنوز بحث پیرامون تو،

doesn't split along traditional political lines.

بین خطوط سیاسی سنتی تفرقه نمیاندازد.

It's not left or right, it's not really about

این چپ و راست نیست، واقعا درباره هواخواه دولت بودن و یا

pro-government, libertarian, or not just that.

آزادیخواهی نیست.

Part of it is almost a generational issue.

بخشی از ان تقریبا مسئله نسل هاست.

You're part of a generation that grew up

شما بخشی از نسلی هستید که با اینترنت

with the Internet, and it seems as if

بزرگ شدید، و به نظر می رسد

you become offended at almost a visceral level

که حداقل در سطح بسیار کمی آزرده خاطر شوید

when you see something done

وقتی شاهد باشید که کاری انجام شده

that you think will harm the Internet.

که فکر می کنید این به اینترنت آسیب می رساند.

Is there some truth to that?

حقیقت نداره؟

ES: It is. I think it's very true.

ادوارد استودن: بله. فکر می کنم خیلی هم درست هست.

This is not a left or right issue.

این مسئله چپ و راست نیست.

Our basic freedoms, and when I say our,

آزادی اساسی و بنیادی ما، و هنگامی من می گویم ما،

I don't just mean Americans,

تنها منظورم آمریکایی ها نیست،

I mean people around the world,

منظورم تمامی مردم جهان ست.

it's not a partisan issue.

این مشکل تعصبی نیست.

These are things that all people believe,

اینها چیزهایی هستند که همه مردم اعتقاد دارند،

and it's up to all of us to protect them,

و بسته به همه ما دارد که از اینها محافظت کنیم،

and to people who have seen and enjoyed

و برای مردمی که آزادی اینترنت را دیده

a free and open Internet,

و از آن لذت برده اند،

it's up to us to preserve that liberty

این بسته به ما است که این آزادی را برای

for the next generation to enjoy,

نسل آینده نگه داریم تا از آن لذت ببرند،

and if we don't change things,

و اگر ما چیزی را تغییر ندهیم،

if we don't stand up to make the changes

اگر ما برپا نخیزیم تا این تغییر را ایجاد کنیم،

we need to do to keep the Internet safe,

ما نیاز داریم که اینترنت را ایمن نگه داریم،

not just for us but for everyone,

نه تنها برای خودمان بلکه برای همه،

we're going to lose that,

ما این آزادی را از دست خواهیم داد،

and that would be a tremendous loss,

و این ضرر بسیار هنگفت خواهد بود،

not just for us, but for the world.

نه تنها برای ما، بلکه برای همه جهان.

CA: Well, I have heard similar language recently

کریس ندرسون: خُب، من اخیرا حرفهای مشابهی

from the founder of the world wide web,

از بنیادگذار شبکه وب جهانی شنیده ام،

who I actually think is with us, Sir Tim Berners-Lee.

که فکر می کنم اینجا با ما باشد، سر تیم برنرز لی.

Tim, actually, would you like to come up and say,

تیم، راستش دوست داره بیاد و این را بگه،

do we have a microphone for Tim?

یک میکروفون به او می رسونید؟

(Applause)

( تشویق تماشاگران)

Tim, good to see you. Come up there.

تیم، خوشحالم که می بینیمت. بیا این بالا.

Which camp are you in, by the way,

بالاخره در کدام گروه هستی،

traitor, hero? I have a theory on this, but --

خائن و یا قهرمان؟ تئوری در این زمینه دارم اما--

Tim Berners-Lee: I've given much longer

تیم برنرز- لی: من خیلی وقت پیش به این پرسش

answers to that question, but hero,

پاسخ دادم، ولی قهرمان،

if I have to make the choice between the two.

اگر قرارباشد بین این دو انتخاب یکی را برگزینم.

CA: And Ed, I think you've read

---کریس اندرسون: و ادوارد، فکر میکنم تو پیشنهاد

the proposal that Sir Tim has talked about

سر تیم درباره ماگنا کارتا (منشور کبیر) راخوانده باشی

about a new Magna Carta to take back the Internet.

که درباره باز پس گیری اینترنت صحبت می کند.

Is that something that makes sense?

آیا این قابل احساس و عقلائی هست؟

ES: Absolutely. I mean, my generation, I grew up

ادوارد استودن: کاملا. منظور این است که نسل من، و من

not just thinking about the Internet,

نه تنها با فکر کرن راجع به اینترنت بزرگ شدیم،

but I grew up in the Internet,

بلکه در اینترنت بزرگ شدم،

and although I never expected to have the chance

و گرچه هرگز انتظار نداشتم که شانس این را داشته باشم

to defend it in such a direct and practical manner

که مستقیما و به چنین شیوه عملی از آن دفاع کنم

and to embody it in this unusual,

ومتضمن آن به این شیوه غیرمعمول شوم،

almost avatar manner,

شیوه ای تقریبا نمادین،

I think there's something poetic about the fact that

فکر میکنم این چیزی شاعرانه درباره این حقیقت باشد

one of the sons of the Internet

که یکی از فرزندان اینترنت

has actually become close to the Internet

در واقع به دلیل اظهارات سیاسیشان

as a result of their political expression.

به اینترنت نزدیک شده است.

And I believe that a Magna Carta for the Internet

و من اعتقاد دارم که "ماگنا کارتا" برای اینترنت

is exactly what we need.

دقیقا چیزی است که نیاز داریم.

We need to encode our values

نیاز داریم چیزهای باارزشمان را کدگذاری کنیم

not just in writing but in the structure of the Internet,

نه تنها بصورت نوشتاری بلکه برای ساختار اینترنت،

and it's something that I hope,

و این چیزی است که به آن امیدوارم،

I invite everyone in the audience,

و همه حاضرین را به آن دعوت می کنم

not just here in Vancouver but around the world,

نه تنها اینجا در ونکوور بلکه در تمامی جهان،

to join and participate in.

که به ما ملحق و در آن شرکت کنید.

CA: Do you have a question for Ed?

کریس اندرسون: آیا سوالی از ادوارد داری؟ ،

TBL: Well, two questions,

تیم لی: دو تا پرسش

a general question —

یک سوال کلی-

CA: Ed, can you still hear us?

اندرسون: ادوارد آیا هنوز صدای ما را داری؟

ES: Yes, I can hear you. CA: Oh, he's back.

استودن: بله میتوانم صدای شما را بشنوم. اندرسون: او برگشتتیم

TBL: The wiretap on your line

لی: خط استراق سمع

got a little interfered with for a moment.

برای یک لحظه تداخل کرد.

(Laughter)

( خنده تماشاگران)

ES: It's a little bit of an NSA problem.

اسنودن: این مشکل کوچکی ار طرف «ان اس ای» هست.-

TBL: So, from the 25 years,

تیم لی: خُب ، برگردیم به ۲۵ سال

stepping back and thinking,

قبل و فکر کنیم،

what would you think would be

تو فکر می کنی

the best that we could achieve

بهترین دستاوری که میتوان از

from all the discussions that we have

همه این بحثها درباره وب ها میخواهیم

about the web we want?

بدست آوریم چیستد؟

ES: When we think about

استودن:هنگامی که در این باره فکر می کنیم

in terms of how far we can go,

از این لحاط که چقدر می توانیم پیش برویم،

I think that's a question that's really only limited

فکر می کنم این پرسشی است که تنها به این محدود می شود

by what we're willing to put into it.

که تمایل داشته باشیم اینترنت را در چه حدی نگه داریم.

I think the Internet that we've enjoyed in the past

فکر می کنم اینترنتی که ما در گذشته از آن لذت میبردیم

has been exactly what we as not just a nation

دقیقا چیزی است که ما نه تنها به عنوان یک ملت

but as a people around the world need,

بلکه به عنوان مردم سراسر جهان به آن نیاز داریم،

and by cooperating, by engaging not just

و با همکاری، با درگیر شدن با آن

the technical parts of society,

نه فقط به عنوان بخش از جامعه فنی

but as you said, the users,

بلکه همانطور که گفتی، به عنوان کاربر،

the people around the world who contribute

مردمی از سراسر جهان که ازطریق اینترنت

through the Internet, through social media,

و از طریق رسانه های اجتماعی همکاری می کنند،

who just check the weather,

کسانی که تنها وضعیت هوا را چک می کنند،

who rely on it every day as a part of their life,

کسانی که به آن به عنوان بخشی از زندگی روزمره خود تکیه می کنند،

to champion that.

تا بر آن غلبه کنند.

We'll get not just the Internet we've had,

نه تنها اینترنتی را قبلا داشتم را خواهیم داشت،

but a better Internet, a better now,

بلکه یک اینترنت بهتر، بهتر از آنچه که هست،

something that we can use to build a future

گاهی ما نیاز داریم که آینده ای را بسازیم

that'll be better not just than what we hoped for

که نه تنها بهتر از آن چیزی است که خواهان آن هستیم

but anything that we could have imagined.

بلکه بهتر از هر چیزی که ما بتوانیم آن راتصور کنیم .

CA: It's 30 years ago that TED was founded, 1984.

اندرسون: ۳۰ سال است که تد در سال ۱۹۸۴ بنیانگذاری شده است.

A lot of the conversation since then has been

از آن زمان گفتگوهای بسیار زیادی اتفاق افتاده

along the lines that

در کنار حرفهای

actually George Orwell got it wrong.

جورج اورول که راستش اشتباه از آب درآمدند.

It's not Big Brother watching us.

هیچ برادر بزرگی نیست ( شخصیتی از جورج اوورل در کتاب ۱۹۸۴) که ما را بپاد.

We, through the power of the web,

ما، از طریق قدرت وب،

and transparency, are now watching Big Brother.

و شفاف سازی، اکنون برادر بزرگ را میپایم.

Your revelations kind of drove a stake

افشاگرهای تو نوعی قماراز طریق

through the heart of that rather optimistic view,

قلب آن دیدگاه نسبتا خوشبینانه است،

but you still believe there's a way of doing something

اما هنوز تو این اعتقاد را داری که می شود کاری

about that.

برایش کرد.

And you do too.

این کار را می کنی.

ES: Right, so there is an argument to be made

اسنودن: درسته، پس باید این طور بحث شود که

that the powers of Big Brother have increased enormously.

قدرت برادر بزرگ بطور چشمگیری افزایش یافته.

There was a recent legal article at Yale

اخیرا مقالهای حقوقی در دانشگاه یل چاپ شده

that established something called the Bankston-Soltani Principle,

که چیزی را بنام اصل سلطان- بنکاستون -Bankston-Soltani Principle را مطرح میکند،

which is that our expectation of privacy is violated

این که انتظار ما از حریم خصوصی نقص شده است می شود

when the capabilities of government surveillance

هنگامی که قابلیت های نظارت دولتی

have become cheaper by an order of magnitude,

با مرتبه بزرگی کم ازش تر شده اند،

and each time that occurs, we need to revisit

و هر بار که این اتفاق می افتد، ما نیاز داریم تا

and rebalance our privacy rights.

دوباره برای حقوق خصوصی مان توازن ایجاد کنیم.

Now, that hasn't happened since

حال، این از زمانی رخ نداده که

the government's surveillance powers

قدرت نظارت دولت اتفاق

have increased by several orders of magnitude,

بواسطه چندین مرتبه بزرگی افزایش یافته است،

and that's why we're in the problem that we're in today,

و علت مشکلی است که امروز با آن مواجهیم،

but there is still hope,

اما هنوز امید هست،

because the power of individuals

زیرا قدرت افراد هم

have also been increased by technology.

توسط تکنولوژی بالا رفته است.

I am living proof

زنده بودن من تایید آن است

that an individual can go head to head

که مردم می توانند پا به پای

against the most powerful adversaries

بزرگترین دشمنانشان

and the most powerful intelligence agencies

و قدرتمندترین سازمانهای امنیتی در سراسر جهان

around the world and win,

به جلو روند، با آنها مقابله کنند و برنده شوند،

and I think that's something

و فکر می کنم این چیزی است

that we need to take hope from,

ملازم است به آن امید داشته باشیم،

and we need to build on

و آن را بنا نهیم

to make it accessible not just to technical experts

تا قابل دسترسی نه تنها برای کارشناسان فنی

but to ordinary citizens around the world.

بلکه برای تمامی شهروندان عادی سراسر جهان باشد.

Journalism is not a crime,

خبر رسانی جرم نیست،

communication is not a crime,

گفتگو کردن جرم نیست،

and we should not be monitored in our everyday activities.

و نباید از طریق فعالیتهای روزانه مان نظارت و مانیتور شویم.

CA: I'm not quite sure how you shake the hand of a bot,

کریس اندرسون: خیلی مطمئن نیستم که تو بتونی از آنجا دست بدی،

but I imagine it's, this is the hand right here. TBL: That'll come very soon.

اما فرض میکنم که این دست راست تو هست. تیم لی: این خیلی زود اتفاق خواهد افتاد.

ES: Nice to meet you,

اسنودن: خیلی از دیدار با شما خوشحالم،

and I hope my beam looks as nice

و امیدوارم که پرتو من از طریق اینترنت به خوبی

as my view of you guys does.

تصویری باشد که از شما دارم .

CA: Thank you, Tim.

کریس اندرسون: متشکرم تیم.

(Applause)

( تشویق تماشاگران)

I mean, The New York Times recently called for an amnesty for you.

---منظورم اینکه که مجله نیویورک تایمز اخیرا فراخوانی برای عفو تو داده است.

Would you welcome the chance to come back to America?

ایا خوشحال خواهی شد که شانس این را داشته باشی که به آمریکا برگردی؟

ES: Absolutely. There's really no question,

استودن: البته که می خواهم. جای هیچ پرسشی در این خصوص نیست،

the principles that have been the foundation

اصولی که بر پایه و اساس آن

of this project

این پروژه بنا نهاد شد

have been the public interest

برای منافع عمومی

and the principles that underly

و اصولی است که بر پایه آن

the journalistic establishment in the United States

روزنامه نگار و خبر رسانی در ایالات متحده

and around the world,

و سراسر جهان بنا شده .

and I think if the press is now saying,

و فکر می کنم اگر مطبوعات اکنون این را بگویند،

we support this,

که ما این را حمایت می کنیم،

this is something that needed to happen,

این چیزی خواهد بود که می بایستی اتفاق بیفتد،

that's a powerful argument, but it's not the final argument,

این استدلال قوی است ، اما استدلال نهایی نخواهد بود،

and I think that's something that public should decide.

و فکر می کنم این چیزی است که مردم باید تصمیم بگیرند.

But at the same time,

اما، در همان زمان،

the government has hinted that they want

دولت اشاره کرد که آنها

some kind of deal,

حاضر به نوعی معامله هستند،

that they want me to compromise

که می خواهند من درباره خبر رسانی ام

the journalists with which I've been working,

سازش کنم،

to come back,

برای اینکه برگردم،

and I want to make it very clear

و من میخواهم این را خیلی روشن کنم

that I did not do this to be safe.

که اینکار را نکردم که خودم ایمن باشم.

I did this to do what was right,

من اینکار را کردم چونکه درست بود،

and I'm not going to stop my work

و قصد ندارم در راستای منافع عمومی

in the public interest

صرفا به خاطر منافع خودم

just to benefit myself.

دست از اینکار بکشم.

(Applause)

( تشویق تماشاگران)

CA: In the meantime,

اندرسون: در این میان،

courtesy of the Internet and this technology,

به مرحمت اینترنت و تکنولوژی،

you're here, back in North America,

که تو اینجا هستی، به آمریکای شمالی برگشتی

not quite the U.S., Canada, in this form.

نه دقیقا به ایالات متحده، به کانادا از این طریق.

I'm curious, how does that feel?

کنجکاوم بدانم ، چه احساسی داری؟

ES: Canada is different than what I expected.

اسنودن: کانادا با آنچه که من انتظار داشتم متفاوت است.

It's a lot warmer.

خیلی گرمتر از آن است.

(Laughter)

( خنده تماشاگران)

CA: At TED, the mission is "ideas worth spreading."

کریس اندرسون: در تد، ماموریت و هدف"پراکندن ایده های ارزشمند است. "

If you could encapsulate it in a single idea,

اگر بتوانی این را تنها در یک ایده جمع کنی،

what is your idea worth spreading

ایده ای از تو که در حال حاضر ارزش گسترش یافتن را

right now at this moment?

داشته باشد چیست؟

ES: I would say the last year has been a reminder

استودن: میگویم که سال گدشته یادآور این بود

that democracy may die behind closed doors,

که ازادی و دموکراسی شاید پشت درهای بسته بمیرد،

but we as individuals are born

اما ما به عنوان افرادی مستقل در پشت همین درهای بسته

behind those same closed doors,

متولد می شویم،

and we don't have to give up

و نیاید از حریم خصوصی مان

our privacy to have good government.

برای داشتن دولت خوب دست بکشیم.

We don't have to give up our liberty

نباید آزادیمان را برای

to have security.

داشتن امنیت از دست بدهیم.

And I think by working together

و گمان می کنم با کار کردن با یکدیگر

we can have both open government

می توانیم هم دولت باز

and private lives,

و هم زندگی خصوصی را داشته باشیم،

and I look forward to working with everyone

و من مشتاق همکاری با همه در سراسر جهان

around the world to see that happen.

برای دیدن این که شاهد چنین اتفاقی باشیم، هستم .

Thank you very much.

بسیار سپاسگزارم.

CA: Ed, thank you.

اندرسون: ادوارد سپاسگزارم.

(Applause)

( تشویق تماشاگران)