The future of good food in China | Matilda Ho

Translator: Leila Ataei Reviewer: Nima Pourreza

I was six when I had the first chance to learn what patience means.

شش سال داشتم وقتی اولین بار شانس آموختن معنی شکیبایی را پیدا کردم.

My grandmother gave me a magic box as a birthday present,

مادربزرگم برای کادوی تولد به من یک جعبه جادو داد،

which neither of us knew would become a gift for life.

که هیچکدام از ما نمی دانستیم قرار است هدیه‌ای سرنوشت ساز برای تمام عمرم شود.

I became obsessed with magic,

شیفته جادو شدم،

and at 20, I became an amateur dove magician.

و در ۲۰ سالگی، تردست آماتور با حقه کبوتر شدم.

This act of magic requires that I train my doves

برای این تردستی به کبوترهای دست آموزی

to sit and wait inside my clothing.

نیاز دارم که توی لباسم منتظر بنشینند.

As a young magician, I was always in a rush to make them appear,

بعنوان یک ترددست جوان، همیشه در ظاهر کردن آنها عجله داشتم،

but my teacher told me

اما معلمم به من گفت

the secret to the success of this magical act

که رمز موفقیت در این نوع تردستی این است که

is to make my doves appear only after they've waited patiently

کبوترها را تنها بعد از این که صبورانه درون کت جادویی‌ام منتظر نشستند

in my tuxedo.

ظاهر کنم.

It has to be a mindful kind of patience,

این شکیبایی باید از نوع آگاهانه باشد،

the kind that took me some years to master.

نوعی که چند سالی طول کشید تا در آن استاد شوم.

When life took me to Shanghai seven years ago,

وقتی ۷ سال بعد زندگی من را به شانگهای کشاند،

the mindful patience I learned became almost impossible to practice.

بکارگیری شکیبایی آگاهانه‌ای که آموختم تقریبا ناممکن شد.

In China, where everyone and everything is in a hurry,

در چین، همه کس و همه چیز در شتاب هستند،

you need to outperform over 1.3 billion other people

برای داشتن زندگی بهتر لازم است عملکرد بهتری نسبت به ۱.۳ میلیارد

to build a better life.

انسان دیگر داشته باشید.

You hack the system, bend the rules,

سیستم را هک می‌کنید، از قوانین تخطی می‌کنید

circumvent the boundaries.

و مرزها را دور می‌زنید.

It is the same when it comes to food ...

همین اتفاق درباره غذا می‌افتد ...

except that when it comes to food,

با این استثنا که وقتی پای غذا در میان است،

impatience can have dire consequences.

ناشکیبایی می‌تواند عوارض جدی داشته باشد.

In the haste to grow more, sell more,

در عجله برای رشد سریعتر و فروش بیشتر،

4,000 years of agriculture in a country of rich natural resources

۴،۰۰۰ سال سابقه کشاورزی در کشوری سرشار از منابع طبیعی

is spoiled by the overuse of chemicals and pesticides.

با استفاده بیش از حد مواد شیمیایی و حشره کش‌ها به فنا رفته است.

In 2016, the Chinese government revealed

در ۲۰۱۶، دولت چین خبر بیش نیم میلیون

half a million food safety violations in just nine months.

مورد تخطی در ایمنی غذا طی فقط نه ماه را برملا کرد.

Alarmingly, one in every four diabetics in the world

بطرز هشدار دهنده‌ای از هر چهار فرد مبتلا به مرض قند

now comes from China.

یک نفر اهل چین است.

The stories around food

وقایع پیرامون غذا

are scary and somewhat overwhelming,

ترسناک و به نوعی به فکر فرو برنده است،

and I told myself it's time to bring a mindful patience into the impatience.

بخودم گفتم که وقت بکارگیری شکیبایی آگاهانه در این ناشکیبایی است.

When I say mindful patience,

وقتی از شکیبایی آگاهانه صحبت می کنم،

I don't mean the ability to wait.

منظورم قابلیت انتظار کشیدن نیست.

I mean knowing how to act while waiting.

منظورم این است که بدانیم در حین انتظار چه عملی انجام دهیم.

And so, while I wait for the day

و بنابراین وقتی منتظر روزی می‌مانم

when a sustainable food system becomes a reality in China,

که سیستم غذایی پایدار در چین به واقعیت بپیوندد،

I launched one of China's first online farmers market

یکی از نخستین بازارهای آنلاین مزرعه‌داران چین را راه اندازی کردم

to bring local, organically grown produce to families.

تا محصولات اورگانیک محلی را بدست خانواده‌ها برسانم.

When we went live, 18 months ago,

وقتی ۱۸ماه قبل، سایت را بر روی اینترنت بردیم،

the food we could sell then was somewhat dismal.

غذایی که می‌توانستیم بفروشیم کم بود.

We had no fruit and hardly any meat to sell,

میوه نداشتیم و گوشت هم بندرت برای فروش داشتیم،

as none that was sent to the lab passed our zero tolerance test

چون هیچکدام از مواد ارسالی به آزمایشگاه، در شاخص تحمل صفر استفاده از

towards pesticides, chemicals, antibiotics and hormones.

مواد شیمیایی، هورمون‌ها، حشره‌کش‌ها و آنتی‌بیوتیک‌ها، صفر را نشان ندادند.

I told our very anxious employees

به کارکنان بسیار نگران از اوضاع گفتم

that we would not give up until we've met every local farmer in China.

که تا وقتی با تک به تک مزرعه داران بومی چین ملاقات نکردیم تسلیم نخواهیم شد.

Today, we supply 240 types of produce

امروز ، ۲۴۰ نوع محصول از ۵۷

from 57 local farmers.

مزرعه‌دار بومی را عرضه می‌کنیم.

After almost one year of searching,

پس از تقریباً یکسال جستجو،

we finally found chemical-free bananas

سرانجام به موزهای عاری از مواد شیمیایی

grown in the backyards of villagers on Hainan Island.

پرورش یافته در حیاط پشتی‌ روستایی‌های جزیره هاینان رسیدیم.

And only two hours away from Shanghai,

و فقط در فاصله ۲ ساعتی از شانگهای،

on an island that even Google Maps does not have coordinates for,

در جزیره‌ای که حتی گوگل مپ مختصات آن را ندارد،

we found a place where cows eat grass

جایی را یافتیم که گاوها علف می‌خورند

and roam free under the blue sky.

و زیر آسمان آبی آزادانه می‌چرند.

We also work hard on logistics.

ما سخت مشغول کار روی ترابری محصولات هستیم.

We deliver our customers' orders in as fast as three hours

ما سفارشات مشتریان خود را با خودروهای الکتریکی

on electric vehicles,

ظرف سه ساعت تحویل می‌دهیم

and we use biodegradable, reusable boxes

و از جعبه‌های تجزیه‌پذیر قابل استفاده مجدد

to minimize our environmental footprint.

برای به حداقل رساندن تاثیرات کارمان بر روی محیط زیست استفاده می‌کنیم.

I have no doubt that our offerings will continue to grow,

شکی ندارم که ایده‌های‌ما به رشد خود ادامه خواهد داد

but it will take time,

اما خب زمانبر است،

and I know a lot more people are needed to shape the future of good food.

و می‌دانم که آدم‌های بیشتری برای شکل دادن به آینده غذای خوب لازم است.

So last year, I founded China's first food tech accelerator and VC platform

خب پارسال، نخستین شتاب‌دهنده چینی فناوری غذا و سکوی سرمایه‌گذاری همراه با ریسک را

to help start-ups to shape the future of good food

تاسیس کردم تا به استارت‌آپ‌ها کمک کنم که به آینده غذای خوب

the way they want,

به شکلی که می‌خواهند برسند.

be that through using edible insects as a more sustainable source of protein

خواه با استفاده از حشرات خوردنی بعنوان منبع پایدارتری از پروتئین باشد

or using essential oils to keep food fresh for longer.

یا استفاده از روغن‌های ضروری جهت حفظ بیشتر تازگی غذا.

So, you may still ask:

خب شاید هنوز بپرسید:

Why are you trying to build a sustainable food system

چرا سعی در ساخت یک سیستم غذایی پایدار

by driving a patient movement

از طریق برانگیختن جنبشی صبورانه در کشوری داری

in a country where it's almost a crime to take it slow?

در حالی که به تاخیر انداختن کارها در چین تقریباً جرم محسوب می‌شود؟

Because, for me,

چون برای من،

the real secret to success is patience --

رمز حقیقی موفقیت، شکیبایی است،

a mindful kind of patience

نوعی شکیبایی آگاهانه

that requires knowing how to act while waiting,

که مستلزم دانستن چگونه واکنش نشان دادن در عین انتظار کشیدن است،

the kind of patience I learned with my grandmother's magic box.

نوعی از شکیبتی که با جعبه جادوی مادربزرگ آموختم.

After all, we do not inherit the earth from our ancestors.

سرآخر این که، زمین را از نیاکان خویش به ارث نمی‌بریم.

We borrow it from our children.

آن را از فرزندانمان به امانت می‌گیریم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)