How Pakistani women are taking the internet back | Nighat Dad

Translator: Saeed DashtakiPour Reviewer: sadegh zabihi

Imagine waking up to a stranger --

تصور کنید که در کنارغریبه‌ای بیدار می‌شوید --

sometimes multiple strangers --

گاهی چندین غریبه --

questioning your right to existence

در حال بازجویی شدن درباره حق بودنتان

for something that you wrote online,

بخاطر چیزی که آنلاین نوشته‌اید،

waking up to an angry message,

با پیغامی عصبانی بیدار می‌شوید،

scared and worried for your safety.

که برای ایمنی‌تان ترسیده و نگران هستید.

Welcome to the world of cyberharassment.

به دنیای آزار و اذیت‌های اینترنتی خوش‌آمدید.

The kind of harassment that women face in Pakistan is very serious

نوعی از آزار که زنان پاکستان با آن روبرو هستند بسیار جدی است

and leads to sometimes deadly outcomes.

و گاهی منجر به خروجی‌های مرگبار می‌شود.

This kind of harassment keeps women from accessing the internet --

این گونه از آزارها زنان را از دستیابی به اینترنت باز می‌دارد

essentially, knowledge.

اساساً، دانش و آگاهی.

It's a form of oppression.

این یک نوع از ظلم است.

Pakistan is the sixth most populous country in the world,

پاکستان ششمین کشور پرجمعیت دنیاست،

with 140 million people having access to mobile technologies,

با ۱۴۰ میلیون نفری که به تکنولوژی‌های موبایل دسترسی دارند،

and 15 percent internet penetration.

و ۱۵ درصد نفوذ اینترنت.

And this number doesn't seem to go down with the rise of new technologies.

و به نظر نمی‌رسد این عدد با ظهور تکنولوژی‌های جدید کمتر شود.

Pakistan is also the birthplace of the youngest Nobel Peace Prize winner,

پاکستان همچنین زادگاه جوانترین برنده‌ی جایزه صلح نوبل است،

Malala Yousafzai.

ملاله یوسفزی.

But that's just one aspect of Pakistan.

اما این تنها یک بُعد از پاکستان است.

Another aspect is where the twisted concept of honor

بُعد دیگر جایی است که مفهوم پیچیده عزت

is linked to women and their bodies;

به زن‌ها و بدن‌هایشان مرتبط شده است،

where men are allowed to disrespect women

جایی‌که مردان مجازند به زنان توهین کنند

and even kill them sometimes

و حتی گاهی آن‌ها را به قتل برسانند

in the name of so-called "family honor";

به نام «شرف و عزت خانوادگی،»

where women are left to die right outside their houses

جایی‌که زنان درست جلوی خانه‌هایشان رها می‌شوند تا بمیرند

for speaking to a man on a mobile phone,

برای صحبت کردن با مردی از طریق موبایل،

in the name of "family honor."

تحت عنوان «عزت و شرف خانوادگی.»

Let me say this very clearly:

اجازه دهید این مطلب را واضح‌تر بگویم:

it's not honor;

این عزت نیست،

it's a cold-blooded murder.

این یک قتل سنگدلانه است.

I come from a very small village in Punjab, Pakistan,

من از روستای بسیار کوچکی در پنجاب، پاکستان آمده‌ام.

where women are not allowed to pursue their higher education.

جایی‌که زنان مجاز به ادامه تحصیل در مقطع بالاتر نمی‌باشند.

The elders of my extended family didn't allow their women

بزرگان خاندان بزرگ من به زنان‌شان اجازه نمی‌دهند

to pursue their higher education or their professional careers.

تا تحصیلات تکمیلی‌شان را دنبال کنند یا شغل‌های حرفه‌ای داشته باشند.

However, unlike the other male guardians of my family,

اگرچه، برعکس سایر سرپرستان خانواده من،

my father was one who really supported my ambitions.

پدرم تنها کسی بود که واقعاً جاه‌طلبی‌های مرا حمایت کرد.

To get my law degree,

تا مدرک حقوقم را بگیرم،

of course, it was really difficult,

البته، بسیار مشکل بود،

and [there were] frowns of disapproval.

و اخم‌هایی ناشی از عدم موافقت وجود داشت.

But in the end, I knew it's either me or them,

اما در انتها، می‌دانستم که یا خودم یا آن‌ها را باید انتخاب کنم،

and I chose myself.

و من خودم را انتخاب کردم.

(تشویق حضار)

(Applause)

My family's traditions and expectations for a woman

رسوم خانواده‌ من و انتظارات از یک زن

wouldn't allow me to own a mobile phone until I was married.

تا وقتی که ازدواج نمی‌کردم به من اجازه داشتن موبایل نمی‌داد.

And even when I was married,

و حتی وقتی که ازدواج کرده بودم،

this tool became a tool for my own surveillance.

این وسیله تنها ابزاری برای نظارت بر من بود.

When I resisted this idea of being surveilled by my ex-husband,

زمانی که در برابر این ایده مقاومت کردم که توسط شوهر سابقم بررسی شوم،

he really didn't approve of this

او واقعاً با آن موافقت نکرد

and threw me out of his house,

و مرا از خانه‌اش بیرون انداخت،

along with my six-month-old son, Abdullah.

همراه با پسر شش ماهه‌ام، عبدالله.

And that was the time when I first asked myself, "Why?

و آن اولین باری بود که از خودم پرسیدم، «چرا؟

Why are women not allowed to enjoy the same equal rights

چرا زنان برای لذت بردن از حق‌های برابر مجاز نیستند

enshrined in our Constitution?

که در قانون اساسی ما تضمین شده‌اند؟

While the law states that a woman has the same equal access

درحالی‌که قانون بیان می‌کرد که یک زن دارای حق دسترسی برابر است

to the information,

به اطلاعات،

why is it always men -- brothers, fathers and husbands --

چرا همیشه این مردان هستند -- برادرها، پدرها و شوهرها --

who are granting these rights to us,

که این حق را به ما اعطا می‌کنند،

effectively making the law irrelevant?"

و به طور موثر قانون را بی‌ربط می‌کنند؟»

So I decided to take a step,

پس تصمیم گرفتم که قدمی بردارم،

instead of keep questioning these patriarchal structures

بجای ادامه دادن به زیر سوال بردن این ساختار مردسالارانه

and societal norms.

و هنجارهای اجتماعی.

And I founded the Digital Rights Foundation in 2012

و من در سال ۲۰۱۲ بنیاد حقوق دیجیتال را تاسیس کردم

to address all the issues and women's experiences in online spaces

برای رسیدگی به تمامی مسائل و تجربه زنان در فضاهای آنلاین

and cyberharassment.

و اذیت و آزارهای سایبری.

From lobbying for free and safe internet

از سخنرانی کردن برای اینترنت ایمن و رایگان

to convincing young women

تا متقاعد کردن زنان جوان

that access to the safe internet is their fundamental, basic, human right,

که دسترسی به اینترنت ایمن، حق بنیادی، پایه‌ای و انسانی آنهاست،

I'm trying to play my part in igniting the spark

من در حال تلاش برای اجرای نقش خودم برای روشن کردن اولین جرقه هستم

to address the questions that have bothered me all these years.

تا سوال‌هایی که تمام این سال‌ها مرا آزار می‌دادند را متوجه شوم.

With a hope in my heart,

با امیدی در قلبم،

and to offer a solution to this menace,

و تا با ارائه راه‌حلی به این تهدید،

I started Pakistan's and the region's first cyberharassment help line

من اولین خط کمک آزار واذیت سایبری منطقه و پاکستان را راه‌اندازی کردم

in December 2016 --

در دسامبر ۲۰۱۶ --

(Applause)

(تشویق حضار)

to extend my support to the women who do not know who to turn to

برای گسترش پشتیبانی‌ام به زنانی که نمی‌دانستند به چه کسی مراجعه کنند

when they face serious threats online.

زمانی که با تهدیدهای جدی آنلاین مواجه می‌شوند.

I think of the women who do not have the necessary support

من به زنانی فکر می‌کنم که حمایت ضروری را ندارند

to deal with the mental trauma when they feel unsafe in online spaces,

تا با آسیب روحی مقابله کنند زمانی که در فضای آنلاین احساس ناامنی می‌کنند،

and they go about their daily activities,

و درحالی‌که به دنبال فعالیت‌های روزانه‌شان می‌روند.

thinking that there is a rape threat in their in-box.

به این فکر می‌کنند که یک تهدید به تجاوز درصندوق دریافت‌شان وجود دارد.

Safe access to the internet is an access to knowledge,

دسترسی ایمن به اینترنت یک دسترسی به آگاهی و دانش است،

and knowledge is freedom.

و دانش آزادی است.

When I fight for women's digital rights,

زمانی که برای حق دیجیتال زنان می‌جنگم،

I'm fighting for equality.

من درحال جنگیدن برای برابری هستم.

Thank you.

سپاسگزارم.

(Applause)

(تشویق)