3 lessons on success from an Arab businesswoman | Leila Hoteit

Translator: Mahshid Emami Reviewer: sadegh zabihi

"Mom, who are these people?"

"مامان،این آدما کی هستند؟"

It was an innocent question from my young daughter Alia

این سوال معصومانۀ دختربچه ام، آلیا بود.

حدوداً وقتی سه ساله بود.

around the time when she was three.

We were walking along with my husband

همراه همسرم داشتیم

in one of Abu Dhabi's big fancy malls.

در یکی از فروشگاه های بزرگ و مجلل ابوظبی پیاده روی می‌کردیم.

Alia was peering at a huge poster standing tall in the middle of the mall.

آلیا داشت به پوستر بزرگ و بلندی که وسط فروشگاه‌ نصب شده بود، نگاه می‌کرد.

It featured the three rulers of the United Arab Emirates.

در آن، عکس سه تا از حاکمان امارات متحده عربی بود.

As she tucked in my side,

همانطور که به پهلوم چسبیده بود

I bent down and explained that these were the rulers of the UAE

خم شدم و توضیح دادم که آن عکس حاکمان امارات است.

who had worked hard to develop their nation

کسانی که خیلی تلاش کردند تا کشورشان را توسعه دهند

and preserve its unity.

و وحدتش را حفظ کنند.

او پرسید، «مامان، چرا جایی که ما زندگی می‌کنیم

She asked, "Mom, why is it that here where we live,

and back in Lebanon, where grandma and grandpa live,

ودر لبنان جایی که پدربزرگ و مادربزرگ زندگی می‌کنند

we never see the pictures of powerful women on the walls?

ما هیچ وقت تصویر زنان قدرتمند را در خیابان‌ها نمی بینیم؟»

Is it because women are not important?"

آیا به خاطر این است که زنان مهم نیستند؟

احتمالاً این سخت‌ترین سوالی بود که در سال‌های مادر بودنم

This is probably the hardest question I've had to answer in my years as a parent

and in my 16-plus years of professional life, for that matter.

و حتی در بیش از ۱۶ سال زندگی حرفه‌ایم، باید جواب می‌دادم.

من در زادگاهم در لبنان بزرگ شدم،

I had grown up in my hometown in Lebanon,

کوچک‌ترین دختر از دو دختر یک خلبان زحمت کش

the younger of two daughters to a very hard-working pilot

and director of operations for the Lebanese Airlines

و مدیر عملیات‌های خطوط هوایی لبنان بودم،

and a super-supportive stay-at-home mom and grandma.

و یک مادربزرگ و مادر خانه دار و فوق العاده حمایت کننده داشتم.

My father had encouraged my sister and I to pursue our education

پدرم من و خواهرم را تشویق می‌کرد که تحصیلاتمان را ادامه بدهیم

با وجود اینکه فرهنگ آن زمان تأکید داشت

even though our culture emphasized at the time

that it was sons and not daughters who should be professionally motivated.

که باید به پسرها انگیزه فعالیت حرفه ای داد نه دخترها.

I was one of very few girls of my generation

من یکی از معدود دختران نسل خودم بودم

که در ۱۸سالگی برای درس خواندن به خارج از کشور رفتم.

who left home at 18 to study abroad.

My father didn't have a son,

پدرم، فرزند پسر نداشت،

and so I, in a sense, became his.

و من یکجورهایی پسرش شدم.

Fast-forward a couple of decades, and I hope I didn't do too badly

چند دهه جلوتر برویم. امیدوارم در نقش پسر پدرم باعث افتخارش بوده

in making my father proud of his would-be son.

و خیلی بد نبوده باشم.

As I got my Bachelor's and PhD in electrical engineering,

من لیسانس و دکتری در رشته مهندسی برق گرفتم، دوره تحقیق و توسعه‌ام را

did R and D in the UK, then consulting in the Middle East,

در انگلستان گذراندم و به عنوان مشاور در خاورمیانه کار کردم.

I have always been in male-dominated environments.

من همیشه در محیطهای مرد سالار بوده ام.

Truth be told, I have never found a role model I could truly identify with.

راستش را بگویم هرگز سرمشقی که بتوانم با او همزاد پنداری کنم نیافتم.

My mother's generation wasn't into professional leadership.

کسی از نسل مادرم به مدیریت حرفه ای علاقه نداشت.

There were some encouraging men along the way,

در طول مسیر چند مردی که مشوقم باشند بودند،

اما از مطالبات و فشارهایی که در برابر من بود بی‌خبر بودند،

but none knew the demands and pressures I was facing,

فشارهایی که بطور خاص زمانی که صاحب دو فرزند زیبایم شدم، شدید شد.

pressures that got particularly acute when I had my own two beautiful children.

And although Western women love to give us poor, oppressed Arab women advice,

و هرچند زنان غربی عاشق این هستند که ما زنان عرب بیچاره و مظلوم را نصیحت کنند،

اما زندگی و محدودیت‌های آنان با ما متفاوت است.

they live different lives with different constraints.

بنابراین ما زنان عرب نسل من باید الگوهای خودمان می‌شده‌ایم.

So Arab women of my generation have had to become our own role models.

We have had to juggle more than Arab men,

ما باید بیشتر از مردان عرب تقلا می‌کرده‌ایم،

and we have had to face more cultural rigidity than Western women.

و نسبت به زنان غربی با سخت گیری فرهنگی بیشتری مواجه بوده‌ایم.

As a result, I would like to think that we poor, oppressed women

در نتیجه، من دوست دارم فکر کنم ما زنان بیچاره و مظلوم در حقیقت درس‌های

actually have some useful, certainly hard-earned lessons to share,

مفیدی برای به اشتراک گذاشتن داشته باشیم که البته بسیار به زحمت به دست آمده‌اند،

درس‌هایی که شاید برای کسی که آرزو دارد

lessons that might turn out useful

در جهان مدرن موفق شود، مفید باشد.

for anyone wishing to thrive in the modern world.

Here are three of mine.

سه درس من اینها هستند.

["Convert their sh*t into your fuel."]

[«گ*شان را به سوخت خود تبدیل کنید.»]

(Laughter)

(خنده حضار)

(Applause)

(تشویق حضار)

There is this word that everybody is touting as the key to success:

کلمه‌ای هست که همه به عنوان کلید موفقیت ترویج می‌دهند:

resilience.

انعطاف پذیری.

Well, what exactly is resilience, and how do you develop it?

خب، انعطاف پذیری دقیقاً چیست؟ و چگونه پرورش می‌یابد؟

I believe resilience is simply the ability to transform shit into fuel.

من معتقدم انعطاف پذیری تنها توانایی تبدیل گه به سوخت است.

In my previous job, well before my current firm,

در شغل قبلی‌ام، خب قبل از شرکت فعلی‌ام،

I was working with a man we will call John.

با مردی کار می‌کردم که بهش جان خواهیم گفت.

I had teamed up with John and was working hard,

من با جان همکار شده بودم و سخت کار می‌کردم.

hoping he would notice how great I was

به امید اینکه متوجه بشود، من چقدر عالی‌ام

and that he would come to support my case to make partner at the firm.

و از من حمایت کند تا در شرکت سهیم شوم.

من، علاوه بر انجام دادن پروژه های مشاوره‌ایم،

I was, in addition to delivering on my consulting projects,

writing passionately on the topic of women economic empowerment.

درباره موضوع توانمندسازی اقتصادی زنان هم با علاقه می‌نوشتم.

One day, I got to present my research to a roomful of MBA students.

یک روز، این فرصت را داشتم که تحقیقم را

در اتاقی پر از دانشجویان کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی ارائه دهم.

John was part of the audience

جان یکی از حضار بود

listening for the first time to the details of my study.

و برای اولین بار به جزئیات تحقیقم گوش می‌داد.

همانطور که در ارائه‌ام پیش می‌رفتم،

As I proceeded with my presentation,

I could see John in the corner of my eye.

می‌توانستم از گوشۀ چشمم جان را ببینم.

صورتش صورتی پررنگی شده بود

He had turned a dark shade of pink

and had slid under his chair in apparent shame.

و از خجالت آشکار به زیر صندلیش سر خورده بود.

I finished my presentation to an applauding audience

من ارائه‌ام را تمام کردم و حضار تشویقم کردند.

and we rushed out and jumped into the car.

ما با عجله بیرون آمدیم و سوار ماشین شدیم.

There he exploded.

آنجا او منفجر شد.

«کاری که تو آنجا کردی غیر قابل قبول بود!

"What you did up there was unacceptable!

You are a consultant, not an activist!"

تو یک مشاوری، نه یک فعال اجتماعی!»

I said, "John, I don't understand.

گفتم: «جان، من نمی‌فهمم.

من چند شاخص برابری جنسیتی

I presented a couple of gender parity indices,

and some conclusions about the Arab world.

و نتایجی درباره جهان عرب ارائه دادم.

Yes, we do happen to be today at the bottom of the index,

بله، اتفاقاً امروزه با توجه به این شاخص ما در وضع بدی هستیم.

but what is it that I said or presented that was not factual?"

اما کدام حرف یا بخش از ارائۀ من واقعی نبود؟»

او جواب داد، «اساس تحقیق تو اشتباه است.

To which he replied, "The whole premise of your study is wrong.

کاری که تو می‌کنی خطرناک است و اساس اجتماعی جامعۀ ما را در هم می‌شکند.

What you are doing is dangerous and will break the social fabric of our society."

He paused, then added,

مکث کرد، سپس اضافه کرد،

«وقتی زنان بچه‌دار می‌شوند، جایشان در خانه است.»

"When women have children, their place is in the home."

Time stood still for a long while,

زمان برای مدت زیادی متوقف شد،

and all I could think and repeat in the chaos of my brain was:

و من در شلوغی ذهنم تنها می‌توانستم فکر کنم و تکرار کنم که:

"You can forget about that partnership, Leila.

«تو می‌توانی آن شراکت را فراموش کنی، لیلا.

It's just never going to happen."

هرگز اتفاق نخواهد افتاد.»

It took me a couple of days to fully absorb this incident and its implications,

چند روز طول کشید تا من کاملاً این اتفاق و معانی آن را هضم کنم،

but once I did, I reached three conclusions.

و وقتی هضم کردم، به سه نتیجه رسیدم.

یک، اینکه اینها مشکلات او بودند.

One, that these were his issues,

his complexes.

عقده‌های او بودند.

There may be many like him in our society,

ممکن است بسیاری مانند او در جامعۀ ما باشند،

but I would never let their issues become mine.

اما من هرگز اجازه نمی‌دهم که مشکلات آنها تبدیل به مشکلات من شوند.

Two, that I needed another sponsor, and fast.

دو، من نیاز به حامی دیگری داشتم، سریعاً.

(Laughter)

(خنده حضار)

I got one, by the way, and boy, was he great.

اتفاقاً، حامی دیگری پیدا کردم، و واقعاً عالی بود.

And three, that I would get to show John what women with children can do.

و سه، من به جان نشان خواهم داد که زنان بچه دار توانایی انجام چه کارهایی را دارند.

I apply this lesson equally well to my personal life.

من این درس را به همین اندازه در زندگی شخصیم به کار می‌گیرم.

As I have progressed in my career,

همانطور که در حرفه‌ام پیشرفت کرده‌ام،

I have received many words of encouragement,

حرف‌های تشویق کننده خیلی شنیده‌ام.

اما با زنان، مردان، و زوج‌های بسیاری هم مواجه شده‌ام

but I have also often been met by women, men and couples

who have clearly had an issue with my husband and I

که مشخصاً با اینکه من و همسرم راه زوجی

که هر دو شاغل هستند را انتخاب کرده ایم، مشکل دارند.

having chosen the path of a dual-career couple.

So you get this well-meaning couple

پس این زوج خوش نیت را داریم

who tells you straight out at a family gathering

که در یک جمع خانوادگی یا یک جمع دوستانه

مستقیماً به شما می‌گویند

or at a friends gathering,

that, come on, you must know you're not a great mom,

بیخیال، حتماً می‌دانی که با اینهمه ارزشی

given how much you're investing in your career, right?

که برای شغلت قائلی، مادر عالی‌ای نیستی، درسته؟

I would lie if I said these words didn't hurt.

اگر بگویم این کلمات ناراحتم نکرد، دروغ گفته‌ام.

My children are the most precious thing to me,

بچه‌های من عزیزترین چیز من هستند.

and the thought that I could be failing them in any way is intolerable.

و فکر اینکه شاید به طریقی در حقشان کوتاهی کرده باشم غیر قابل تحمل است.

But just like I did with John,

اما همانطور که با جان برخورد کردم،

سریع به خودم یادآوری کردم که اینها مشکلات آنها هستند.

I quickly reminded myself that these were their issues,

their complexes.

عقده‌های آنها هستند.

So instead of replying,

پس به جای پاسخ دادن،

I gave back one of my largest smiles

یکی از بزرگترین لبخند هایم را تحویلشان دادم

و در یک چشم بهم زدن

as I saw, in flashing light,

نشانهٔ بعدی را در ذهنم دیدم.

the following sign in my mind's eye.

[Be happy, it drives people crazy.]

[خوشحال باش، این مردم را دیوانه می‌کند.]

(Applause)

(تشویق حضار)

You see, as a young woman in these situations, you have two options.

می‌دانید به عنوان زنی جوان در این شرایط دو گزینه دارید.

یا می‌توانید با این پیام‌های منفی که به سویتان روانه است،

You can either decide to internalize these negative messages

یکی شده و بگذارید به شما حس شکست را القاء کنند،

that are being thrown at you,

to let them make you feel like a failure,

like success is way too hard to ever achieve,

گویی که رسیدن به موفقیت آنقدر دشوار است که هرگز به آن نمی‌رسید،

or you can choose to see that others' negativity is their own issue,

یا اینکه می توانید منفی گرایی دیگران را مسالۀ شخصی آنها بدانید.

and instead transform it into your own personal fuel.

و در عوض آن را به سوخت شخصی خود تبدیل کنید.

I have learned to always go for option two,

من یاد گرفتم همیشه پی گزینۀ دوم را بگیرم،

و فهمیده‌ام که بر قدرتم می‌افزاید.

and I have found that it has taken me from strength to strength.

And it's true what they say:

و این گفته حقیقت دارد:

success is the best revenge.

موفقیت بهترین انتقام است.

Some women in the Middle East

برخی زنان در خاورمیانه

are lucky enough to be married to someone supportive of their career.

به حد کافی خوش شانس هستند و با کسی ازدواج می‌کنند که حامی راه حرفه‌ایشان است.

Correction: I should say "smart enough,"

تصحیح می‌کنم: « به حد کافی باهوش»،

because who you marry is your own choice,

چون کسی که با او ازدواج می‌کنید انتخاب خود شماست، و بهتر است

and you'd better marry someone supportive if you plan to have a long career.

اگر می‌خواهید فعالیت حرفه ای طولانی داشته باشید

با کسی ازدواج کنید که حمایتتان کند.

Still today, the Arab man is not an equal contributor in the home.

امروزه هنوز، یک مرد عرب به میزان برابر در خانه مشارکت نمی‌کند.

It's simply not expected by our society,

به سادگی این مسئله در جامعۀ ما مورد انتظار نیست.

and even frowned upon as not very manly.

و حتی بعنوان کاری خارج از مردانگی از آن خرده گرفته می‌شود.

As for the Arab woman, our society still assumes

و برای زن عرب جامعهٔ ما هنوز فکر می‌کند

که منبع اصلی خوشبختی او باید خوشبختی و رفاه

that her primary source of happiness should be the happiness and prosperity

of her children and husband.

بچه‌ها و شوهرش باشد.

She mostly exists for her family.

او غالباً به خاطر خانواده‌اش وجود دارد.

چیزها در حال تغییرند اما زمان می‌برد.

Things are changing, but it will take time.

For now, it means that the professional Arab woman

اکنون، این به این معناست که زن عرب شاغل و حرفه ای

has to somehow maintain the perfect home,

باید به نحوی خانهٔ بی‌نقصی داشته باشد،

make sure that her children's every need is being taken care of

مطمئن شود که به همۀ نیازهای بچه‌هایش پاسخ داده می‌شود

and manage her demanding career.

و شغل سختش را مدیریت کند.

To achieve this, I have found the hard way

برای موفق شدن در این راه، من با تجربه‌های سخت به این نتیجه رسیده‌ام که شما باید

that you need to apply your hard-earned professional skills to your personal life.

مهارتهای حرفه‌ایتان را که به سختی به دست آورده‌اید در زندگی شخصیتان به کار ببرید.

You need to work your life.

باید برای زندگی‌تان کار کنید.

من اینگونه در زندگی شخصی‌ام عمل می‌کنم.

Here is how I do this in my personal life.

One thing to know about the Middle East

چیزی که باید درباره خاورمیانه بدانید

is that nearly every family has access to affordable domestic help.

این است که تقریباً همۀ خانواده ها به کمک خانگی مقرون به صرفه دسترسی دارند.

The challenge therefore becomes how to recruit effectively.

بنابراین چالش، استخدام موثر است.

همانطور که در زندگی حرفه‌ایم انجام می‌دهم، من اساس انتخاب

Just like I would in my business life, I have based the selection

of who would support me with my children while I'm at work

کسی که وقتی من سرکارم از بچه هایم مراقبت می‌کند را

on a strong referral.

بر مبنای محکمی گذاشته‌ام.

Cristina had worked for four years with my sister

کریستینا چهار سال با خواهرم کار کرده است،

and the quality of her work was well-established.

و کیفیت کارش بخوبی ثابت شده است.

She is now an integral member of our family,

او اکنون کاملا عضوی از خانوادۀ ماست،

از شش ماهگی آلیا با ما بوده است.

having been with us since Alia was six months old.

She makes sure that the house is running smoothly while I'm at work,

او مطمئن می‌شود که وقتی من سرکارم خانه در آرامش است.

and I make sure to empower her

و من مطمئن می‌شوم که توانمندش کنم

که او و بچه هایم شرایط مطلوبی داشته باشند.

in the most optimal conditions for her and my children,

just like I would my best talent at work.

همانطور که به بهترین استعدادم سر کار بها می‌دهم.

This lesson applies whatever your childcare situation,

این درس در مورد همۀ موقعیت‌های بچه داری به کارتان می‌آید.

پرستار خانگی، مهدکودک،

whether an au pair, nursery,

part-time nanny that you share with someone else.

پرستار نیمه وقت که با کس دیگری مشترک استفاده می‌کنید.

Choose very carefully, and empower.

با دقت بسیار انتخاب کنید، و توانمند سازی کنید.

اگر به تقویم من نگاه کنید،

If you look at my calendar,

you will see every working day

خواهید دید که همۀ روزهای کاری

one and a half hours from 7pm to 8:30pm UAE time

یک ساعت و نیم از هفت تا هشت و نیم بعد از ظهر به وقت امارات متحده عربی

به نام «وقت خانواده» پر است.

blocked and called "family time."

This is sacred time.

این زمان مقدس است.

I have done this ever since Alia was a baby.

من اینکار را از وقتی آلیا بچه بود انجام داده‌ام.

من هر کاری در توانم باشد انجام می‌دهم که از این زمان محافظت کنم

I do everything in my power to protect this time

so that I can be home by then to spend quality time with my children,

تا آن ساعت برای گذراندن وقت کافی با بچه‌هایم خانه باشم.

asking them about their day,

دربارۀ روزشان از آنها بپرسم،

checking up on homework, reading them a bedtime story

تکالیفشان را چک کنم، قبل از خواب برایشان داستان بخوانم.

and giving them lots of kisses and cuddles.

و خیلی بغل و بوسشان کنم.

If I'm traveling, in whatever the time zone,

اگر در سفر باشم، در هر منطقه زمانی‌ای که باشم،

I use Skype to connect with my children even if I am miles away.

با اسکایپ با بچه‌هایم تماس می‌گیرم حتی اگر چندین مایل از آنها دور باشم.

Our son Burhan is five years old,

پسرمان برهان پنج سالش است،

and he's learning to read and do basic maths.

و دارد خواندن و ریاضیات ساده یاد می‌گیرد.

Here's another confession:

اعتراف دیگری برایتان دارم:

I have found that our daughter is actually more successful

فهمیده‌ام که دخترم در واقع

در آموزش این مهارتها به او موفق‌تر از من است.

at teaching him these skills than I am.

(Laughter)

(خنده حضار)

It started as a game, but Alia loves playing teacher to her little brother,

اولش بازی بود، اما آلیا عاشق این است که نقش معلم را برای برادرش بازی کند،

and I have found that these sessions actually improve Burhan's literacy,

و من متوجه شده‌ام که این جلسات واقعاً سواد برهان را بهتر کرده،

حس مسئولیت آلیا را افزایش داده،

increase Alia's sense of responsibility,

and strengthen the bonding between them,

و رابطه این دو را هم قوی کرده است،

a win-win all around.

شرایط برد-برد برای همه.

The successful Arab women I know

زنان عرب موفقی که می‌شناسم

have each found their unique approach to working their life

هر کدام رویکرد منحصر به فردی را برای پیشبرد زندگی خود یافته‌اند

as they continue to shoulder

در حالیکه همچنان بیشتر

the lion's share of responsibility in the home.

مسئولیتها را در منزل به دوش می‌کشند.

اما فقط موضوع بقا یافتن در نقش دوگانۀ شما

But this is not just about surviving in your dual role

as a career woman and mother.

به عنوان یک زن شاغل و مادر نیست.

This is also about being in the present.

موضوع در لحظه حضور داشتن است.

وقتی با کودکانم هستم

When I am with my children,

I try to leave work out of our lives.

سعی می کنم کار را از زندگیمان بیرون کنم.

Instead of worrying about how many minutes I can spend with them every day,

به جای این که نگران باشم چند دقیقه می‌توانم هرروز با آنها بگذرانم،

I focus on turning these minutes into memorable moments,

سعی در تبدیل این دقایق به لحظاتی خاطره انگیز دارم،

لحظاتی که کودکانم را می‌بینم،

moments where I'm seeing my kids,

حرفهایشان را می‌شنوم، با آنها ارتباط برقرار می کنم.

hearing them, connecting with them.

["Join forces, don't compete."]

[«متحد شوید، رقابت نکنید.»]

زنان عرب نسل من وقتی بزرگ می‌شدند،

Arab women of my generation have not been very visible

in the public eye as they grew up.

چندان جلو چشم نبودند.

This explains, I think, to some extent,

به همین خاطر به نظرم تا حدودی گویا باشد

why you find so few women in politics in the Arab world.

که چرا زنان کمی را در سیاست جهان عرب می‌بینید.

The upside of this, however,

مزیت این اما

is that we have spent a lot of time

این است که ما زمان زیادی را

developing a social skill behind the scenes,

صرف پرورش دادن مهارتی اجتماعی در پشت پرده کرده ایم.

در کافی‌شاپ‌ها، در اتاقهای نشیمن

in coffee shops, in living rooms,

on the phone,

پشت تلفن،

مهارتی اجتماعی که برای موفقیت بسیار مهم است.

a social skill that is very important to success:

networking.

ایجاد شبکه ارتباطی.

I would say the average Arab woman

من می‌توانم بگویم که یک زن عرب معمولی

has a large network of friends and acquaintances.

شبکهٔ بزرگی از دوستان و آشنایان دارد.

The majority of those are also women.

که بخش زیادی از آنان هم زن هستند.

In the West, it seems like ambitious women often compare themselves to other women

در غرب، به نظر می‌رسد که زنان جاه طلب معمولاً خود را با زنان دیگر مقایسه می‌کنند

hoping to be noticed as the most successful woman in the room.

به امید آنکه بعنوان موفق ترین زن در جمع شناخته شوند.

این منجر به چیزی می‌شود که بسیار درباره اش صحبت شده است،

This leads to the much-spoken-about competitive behavior

رفتار رقابتی میان زنان حرفه‌ای.

between professional women.

If there's only room for one woman at the top,

اگر تنها جای یک زن در مراتب بالا باشد،

then you can't make room for others, much less lift them up.

پس شما نمی‌توانید برای دیگران جا باز کنید، چه برسد به اینکه کمک کنید بالا بیایند.

Arab women, generally speaking,

زنان عرب به طور کلی،

have not fallen for this psychological trap.

در این دام روانی نیافتاده‌اند.

Faced with a patriarchal society,

در مواجهه با جامعه‌ای مرد سالار،

they have found that by helping each other out,

فهمیده‌اند که کمک کردن به یکدیگر

all benefit.

به نفع همگی است.

در شغل قبلیم من بلند مرتبه ترین زن در خاورمیانه بودم،

In my previous job, I was the most senior woman in the Middle East,

so one could think that investing in my network of female colleagues

پس ممکن است کسی فکر کند که ارزش قائل شدن برای شبکه ارتباطیِ زنان همکارم

couldn't bring many benefits

نمی‌توانست فایدۀ زیادی داشته باشد.

and that I should instead invest my time

و اینکه به جایش باید وقتم را

صرف بهبود روابطم با مردان هم رده و ارشد کنم.

developing my relationships with male seniors and peers.

Yet two of my biggest breaks came through the support of other women.

با این حال دو تا از بزرگترین پیشرفت‌هایم به لطف حمایت زنان دیگر اتفاق افتاد.

It was the head of marketing who initially suggested

این سرپرست بازاریابی بود که در ابتدا پیشنهاد کرد

I be considered as a young global leader to the World Economic Forum.

من به عنوان یک رهبر جهانی جوان در مجمع جهانی اقتصاد در نظر گرفته شوم.

او با تعاملات رسانه ای و مقالاتم آشنا بود،

She was familiar with my media engagements and my publications,

و زمانی که از وی خواسته شد نظرش را اعلام کند،

and when she was asked to voice her opinion,

اسم من را مطرح کرد.

she highlighted my name.

It was a young consultant, a Saudi lady and friend,

یک دوست زن و مشاور جوان اهل عربستان سعودی بود

who helped me sell my first project in Saudi Arabia,

که به من کمک کرد اولین پروژه ام را در عربستان سعودی بفروشم،

a market I was finding hard to gain traction in as a woman.

بازاری که دستیابی به آن به عنوان یک زن آسان نبود.

She introduced me to a client,

او مرا به یک مشتری معرفی کرد،

and that introduction led to the first of very many projects for me in Saudi.

و آن معرفی منتهی به اولین مورد از پروژه های بسیار بعدیم در عربستان سعودی شد.

Today, I have two senior women on my team,

امروز در تیمم دو زن ارشد دارم،

و مراقب موفقیت آنها هستم چون برای موفقیت خودم مهم است.

and I see making them successful as key to my own success.

Women continue to advance in the world,

زنان به پیشروی در دنیا ادامه می‌دهند،

not fast enough, but we're moving.

نه چندان سریع اما در حرکت هستیم.

The Arab world, too, is making progress, despite many recent setbacks.

دنیای عرب هم در حال پیشروی است، علی رغم تمام مشکلات اخیر.

Just this year, the UAE appointed five new female ministers to its cabinet,

همین امسال، امارات متحده عربی پنج وزیر زن جدید در کابینه منصوب کرد

for a total of eight female ministers.

که در جمع هشت زن می‌شوند.

That's nearly 28 percent of the cabinet,

تقریبا ۲۸٪ کابینه،

و می‌توان ادعا کرد بیشتر از خیلی از کشورهای توسعه یافته.

and more than many developed countries can claim.

This is today my daughter Alia's favorite picture.

امروز این تصویر مورد علاقۀ دخترم آلیاست.

This is the result, no doubt, of great leadership,

بدون شک این امر نتیجهٔ رهبری عالی،

but it is also the result of strong Arab women

و همچنین نتیجه زنان قدرتمند عربی است

not giving up and continuously pushing the boundaries.

که تسلیم نشده و پیوسته در حال پس زدن محدودیت‌ها هستند.

It is the result of Arab women deciding every day like me

به خاطر زنان عربی است که هرروز مثل من تصمیم می گیرند

to convert shit into fuel,

که گه را تبدیل به سوخت کنند،

to work their life to keep work out of their life,

کار را از زندگی خود سوا نگه دارند،

و به جای رقابت کردن با هم متحد شوند.

and to join forces and not compete.

As I look to the future,

همانطور که به آینده نگاه می‌کنم،

my hopes for my daughter when she stands on this stage

آرزوهایم برای دخترم

some 20, 30 years from now

زمانی که ۲۰ یا ۳۰ سال بعد اینجا می‌ایستد

are that she be as proud to call herself her mother's daughter

این است که او به همان اندازه‌ای که از دختر پدرش بودن احساس غرور می‌کند،

as her father's daughter.

از دختر مادرش بودن هم احساس غرور کند.

آرزوهایم برای پسرم

My hopes for my son

are that by then, the expression "her mother's son" or "mama's boy"

این است که تا آن موقع عبارت «پسر مادرش» یا «بچه ننه»

کاملا معنای متفاوتی داشته باشد.

would have taken on a completely different meaning.

متشکرم.

Thank you.

(Applause)

(تشویق حضار)