What we don't teach kids about sex | Sue Jaye Johnson

Translator: sadegh zabihi Reviewer: Ehsan Memari

I remember my aunt brushing my hair when I was a child.

یادم هست وقتی بچه بودم خاله‌ام موهایم را شانه می‌کرد.

I felt this tingling in my stomach,

شکمم مورمور می‌شد،

this swelling in my belly.

دلم غلغلک می‌شد.

All her attention on me,

همه توجهش به من بود،

just me.

فقط من.

My beautiful Aunt Bea,

خاله بیِ خوشکلم،

stroking my hair with a fine-bristled brush.

موهایم را با شانه زیبایی ناز می‌کرد.

Do you have a memory like that that you can feel in your body right now?

همچین احساسی دارید که بتوانید همین الان در بدنتان حسش کنید؟

Before language,

قبل از زبان،

we're all sensation.

ما سراسر احساسیم.

As children, that's how we learn

وقتی بچه هستیم،

to differentiate ourselves in the world -- through touch.

این طور خودمان را از این دنیا تمیز می‌دهیم -- با لمس.

Everything goes in the mouth, the hands, on the skin.

همه چیز وارد دهان می‌شود، با دست گرفته می‌شود، با پوست لمس می‌شود.

Sensation --

احساس --

it is the way that we first experience love.

به این طریق است که اول عشق را تجربه می‌کنیم.

It's the basis of human connection.

اساس ارتباط بشری است.

We want our children to grow up to have healthy intimate relationships.

ما می‌خواهیم وقتی بچه‌هایمان بزرگ شدند روابط صمیمانه سالمی داشته باشند.

So as parents,

پس به عنوان پدر و مادر،

one of the things that we do is we teach our children about sex.

یکی از وظایف ما آموزش بچه‌هایمان درباره سکس است.

We have books to help us,

کتاب‌هایی هست که به ما کمک می‌کند،

we have sex ed at school for the basics.

و کلاس روابط جنسی در مدرسه مسائل ابتدایی را پوشش می‌دهد.

There's porn to fill in the gaps --

پورن هم هست که شکاف‌ها را پر کند --

and it will fill in the gaps.

و شکاف‌ها را خوب پر می‌کند.

(Laughter)

(خنده)

We teach our children "the talk" about biology and mechanics,

ما با بچه‌هایمان درباره زیست‌شناسی و مکانیک "حرف" می‌زنیم،

about pregnancy and safe sex,

و از حاملگی و سکس ایمن می‌گوییم،

and that's what our kids grow up thinking that sex is pretty much all about.

و بچه‌های ما بزرگ می‌شوند و فکر می‌کنند سکس فقط درباره این چیزها است.

But we can do better than that.

اما از این بهتر می‌توانیم عمل کنیم.

We can teach our sons and daughters about pleasure and desire,

می‌توانیم به دختران و پسرانمان درباره میل و لذت،

about consent and boundaries,

درباره مرزها و موافقت،

about what it feels like to be present in their body

درباره اینکه چه حسی دارد که در بدنشان حاضر باشند

and to know when they're not.

و اینکه بدانند چه وقت نیستند آموزش بدهیم.

And we do that in the ways that we model touch, play,

و ما این کار را با مدل کردن لمس، بازی،

make eye contact --

و برقراری ارتباط چشمی انجام می‌دهیم --

all the ways that we engage their senses.

تمام راه‌هایی که احساسات آنها را درگیر می‌کنیم.

We can teach our children not just about sex,

می‌توانیم به بچه‌هایمان نه تنها درباره سکس،

but about sensuality.

بلکه درباره شهوت هم آموزش بدهیم.

This is the kind of talk that I needed as a girl.

این نوع صحبت بود که من به عنوان یک دختر احتیاج داشتم.

I was extremely sensitive,

من به شدت حساس بودم،

but by the time I was an adolescent,

اما وقتی که نوجوان بودم،

I had numbed out.

احساسم را خفه می‌کردم.

The shame of boys mocking my changing body

از اینکه پسرها بدن در حال تغییرم را مسخره می‌کردند خجالت می‌کشیدم

and then girls exiling me for,

و بعد عجیب بود که دخترها هم

ironically, my interest in boys,

به خاطر علاقه‌ام به پسرها طردم می‌کردند،

it was so much.

خیلی زیاد بود.

I didn't have any language for what I was experiencing;

زبانی برای بیان آنچه تجربه می‌کردم نداشتم؛

I didn't know it was going to pass.

نمی‌دانستم که این چیزها گذراست.

So I did the best thing I could at the time

پس بهترین کاری که آن زمان می‌توانستم کردم

and I checked out.

و نادیده گرفتم.

And you can't isolate just the difficult feelings,

و شما نمی‌توانید فقط احساسات دشوار را جدا کنید،

so I lost access to the joy, the pleasure, the play,

پس من دسترسی‌ام را به خوشی، لذت و بازی را از دست دادم

and I spent decades like that,

و دهه‌ها آن طور گذشت،

with this his low-grade depression,

با این افسردگی سطح پایین،

thinking that this is what it meant to be a grown-up.

فکر می‌کردم بزرگ شدن یعنی همین.

For the past year,

در سال گذشته،

I've been interviewing men and women about their relationship to sex

با مردان و زنان درباره روابط جنسی‌شان مصاحبه کردم،

and I've heard my story again and again.

و داستان خودم را بارها و بارها شنیدم.

Girls who were told they were too sensitive, too much.

دخترانی که بهشان گفته بودند خیلی حساس هستند، زیاده از حد.

Boys who were taught to man up --

پسرانی که بهشان یاد داده بودند مرد باشند --

"don't be so emotional."

"این قدر احساساتی نباش."

I learned I was not alone in checking out.

فهمیدم که تنها من نبودم که به این چیزها بی‌توجه بودم.

It was my daughter who reminded me of how much I used to feel.

این دخترم بود که به یادم آورد قبلاً چه قدر احساس داشتم.

We were at the beach.

رفته بودیم ساحل.

It was this rare day.

روز نادری بود.

I turned off my cell phone,

گوشی‌ام را خاموش کرده بودم،

put in the calendar, "Day at the beach with the girls."

و در تقویمم نوشته بودم، "روز ساحل با دخترها."

I laid our towels down just out of reach of the surf

حوله‌هایمان را دور از دسترس موج پهن کردم

and fell asleep.

و خوابیدم.

And when I woke up,

و وقتی بیدار شدم،

I saw my daughter drizzling sand on her arm like this,

دخترم را دیدم که این طوری شن روی دستش می‌ریخت

and I could feel that light tickle of sand on her skin

و می‌توانستم تماس ظریف شن با پوستش را احساس کنم

and I remembered my aunt brushing my hair.

و به یاد خاله‌ام افتادم که موهایم را شانه می‌کرد.

So I curled up next to her

غلت زدم و کنار او رفتم

and I drizzled sand on her other arm and then her legs.

و روی دست دیگرش و بعد روی پاهایش شن ریختم.

And then I said, "Hey, you want me to bury you?"

و بعد گفتم، "می‌خوای خاکت کنم؟"

And her eyes got really big and she was like, "Yeah!"

چشم‌هایش درشت و شد و گفت، "آره!"

So we dug a hole

پس سوراخی کندیم

and I covered her in sand and shells

و روی او را با شن و صدف پوشاندم

and drew this little mermaid tail.

و یک دُم پری دریایی کوچک هم کشیدم.

And then I took her home and lathered her up in the shower

و بعد رفتیم خانه و بردمش حمام و با صابون شستمش

and massaged her scalp

و سرش را ماساژ دادم،

and I dried her off in a towel.

و با یک حوله او را خشک کردم.

And I thought,

و فکر کردم،

"Ah. How many times had I done that --

"آه. تا حالا چند بار این کار را کرده‌ام --

bathed her and dried her off --

او را حمام برده و خشک کرده باشم --

but had I ever stopped and paid attention

اما آیا تا به حال وقت صرف کرده

to the sensations that I was creating for her?"

و به احساسی که برای او می‌سازم توجه کرده بودم؟"

I'd been treating her like she was on some assembly line

با او مثل این رفتار کرده بودم که روی خط تولید بچه‌هایی است

of children needing to be fed and put to bed.

که باید بهشان غذا داد و آنها را در تخت گذاشت.

And I realized

و متوجه شدم

that when I dry my daughter off in a towel tenderly the way a lover would,

وقتی موهای دخترم را مثل یک عاشق به نرمی با حوله خشک می‌کنم،

I'm teaching her to expect that kind of touch.

دارم به او یاد می‌دهم که دنبال این نوع لمس شدن باشد.

I'm teaching her in that moment about intimacy.

در آن لحظه درباره صمیمیت او را آموزش می‌دهم.

About how to love her body and respect her body.

که چطور بدنش را دوست بدارد و به آن احترام بگذارد.

I realized there are parts of the talk that can't be conveyed in words.

متوجه شدم بخش‌هایی از بحث هست که در قالب کلمات نمی‌گنجد.

In her book, "Girls and Sex,"

در کتابش، "دختران و سکس،"

writer Peggy Orenstein finds

پگی اورنشتاین نویسنده

that young women are focusing on their partner's pleasure,

متوجه شده است که زنان جوان به جای لذت خودشان

not their own.

بر لذت شریکشان تمرکز می‌کنند.

This is something I'm going to talk about with my girls when they're older,

این چیزی است که وقتی دخترانم بزرگ‌تر شدند می‌خواهم درباره آن برایشان صحبت کنم،

but for now, I look for ways to help them identify what gives them pleasure

اما فعلاً، به دنبال راهی هستم تا شناخت چیزهایی که باعث لذتشان می‌شود

and to practice articulating that.

و تمرین بیان آنها را به آنها بیاموزم.

"Rub my back," my daughter says when I tuck her in.

وقتی دخترم را بغل می‌کنم می‌گوید، "پشتم را بخاران."

And I say, "OK, how do you want me to rub your back?"

و من می‌گویم، "باشد، چطور دوست داری پشتت را بخارانم؟"

"I don't know," she says.

او می‌گوید، "نمی‌دانم."

So I pause, waiting for her directions.

پس صبر می‌کنم و منتظر جهت دادن او می‌مانم.

Finally she says, "OK, up and to the right,

در نهایت می‌گوید، "خوب، بالا سمت راست،

like you're tickling me."

انگار می‌خواهی غلغلکم بدهی."

I run my fingertips up her spine.

من سر انگشتانم را روی ستون مهره او بالا می‌برم.

"What else?" I ask.

پرسیدم، "دیگر چی؟"

"Over to the left, a little harder now."

"همین طور برو به چپ، حالا کمی محکم‌تر."

We need to teach our children how to articulate their sensations

باید به بچه‌هایمان یاد بدهیم چطور احساسشان را بیان کنند

so they're familiar with them.

تا با آنها آشنا شوند.

I look for ways to play games with my girls at home to do this.

دنبال راه‌هایی هستم تا با بچه‌هایم در خانه بازی کنم و این کار را بکنیم.

I scratch my fingernails on my daughter's arm and say,

با ناخن روی دست دخترم می‌کشم و می‌گویم،

"Give me one word to describe this."

"با یک کلمه این را توصیف کن."

"Violent," she says.

او می‌گوید، "خشونت."

I embrace her, hold her tight.

او را در آغوش می‌گیرم، سخت فشارش می‌دهم.

"Protected," she tells me.

به من می‌گوید، "حفاظت شده."

I find opportunities to tell them how I'm feeling,

موقعیت‌هایی پیدا می‌کنم تا از آنچه حس می‌کنم

what I'm experiencing,

و آنچه تجربه می‌کنم به آنها بگویم،

so we have common language.

Like right now,

تا زبان مشترکی پیدا کنیم.

مثل الان،

this tingling in my scalp down my spine means I'm nervous and I'm excited.

این مور مور روی سرم بالای ستون فقرات یعنی نگران و هیجان‌زده هستم.

You are likely experiencing sensations in response to me.

شما هم دارید در واکنش به من احساساتی را تجربه می‌کنید.

The language I'm using,

زبانی که استفاده می‌کنم،

the ideas I'm sharing.

ایده‌هایی که به اشتراک می‌گذارم.

And our tendency is to judge these reactions

و توجه ما به قضاوت این واکنش‌ها

and sort them into a hierarchy:

و مرتب کردن آنها به صورت سلسله مراتب:

better or worse,

بهتر یا بدتر،

and then seek or avoid them.

و بعد به سمت آنها برویم یا از آنها دوری کنیم.

And that's because we live in this binary culture

و آن به این دلیل است که در این فرهنگ دوتایی زندگی می‌کنیم

and we're taught from a very young age to sort the world into good and bad.

و از سن خیلی کم به ما یاد داده‌اند دنیا را دو قسمت کنیم: خوب و بد.

"Did you like that book?"

"آن کتاب را دوست داشتی؟"

"Did you have a good day?"

"روز خوبی داشتی؟"

How about, "What did you notice about that story?"

این چطور است، "درباره آن داستان چه فهمیدی؟"

"Tell me a moment about your day.

"کمی درباره روزت برایم تعریف کن.

What did you learn?"

چی یاد گرفتی؟"

Let's teach our children to stay open and curious about their experiences,

بیایید به بچه‌هایمان یاد بدهیم در برابر تجربیاتشان گشاده و کنجکاو باشند،

like a traveler in a foreign land.

مثل مسافری در کشوری غریب.

And that way they can stay with sensation without checking out --

و این طور ما می‌توانیم با احساسمان بمانیم --

even the heightened and challenging ones --

حتی شدیدترین و چالش برانگیزترین آنها --

the way I did,

مثل کاری که من کردم،

the way so many of us have.

کاری که بسیاری از ما کرده‌ایم.

This sense education,

این آموزش احساس،

this is education I want for my daughters.

این آموزشی است که برای دخترانم می‌خواهم.

Sense education is what I needed as girl.

آموزش احساس چیزی بود که وقتی دختر بودم احتیاج داشتم.

It's what I hope for all of our children.

این چیزی است که برای همه بچه‌هایمان امیدوارم.

This awareness of sensation,

این آگاهی از احساس،

it's where we began as children.

این جایی است که به عنوان کودک شروع می‌کنیم.

It's what we can learn from our children

این چیزی است که از بچه‌هایمان یاد می‌گیریم

and it's what we can in turn remind our children

و این چیزی است که در عوض می‌توانیم

as they come of age.

وقتی به سن و سالی رسیدند به آنها یادآوری کنیم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)