Ron McCallum: How technology allowed me to read

چگونه تکنولوژی به من اجازه داد که بخوانم

Translator: Amirpouya Ghaemian Reviewer: narsis sh

When I was about three or four years old,

یادم می آید وقتی تنها سه یا چهار سال داشتم،

I remember my mum reading a story to me

مادرم داستانی را

and my two big brothers,

برای من و دو برادر بزرگ ترم می خواند،

and I remember putting up my hands

و یادم می آید که دستانم را روی کتاب می گذاشتم،

to feel the page of the book,

تا صفحه ی کتاب را احساس کنم،

to feel the picture they were discussing.

تا عکسی را که آن ها درباره اش صحبت می کردند احساس کنم.

And my mum said, "Darling,

و مادرم می گفت، "عزیزم،

remember that you can't see

تو نمی توانی ببینی،

and you can't feel the picture

و نمی توانی عکس را احساس کنی،

and you can't feel the print on the page."

و نمی توانی چاپ روی صفحه را احساس کنی."

And I thought to myself,

و من با خودم فکر کردم،

"But that's what I want to do.

"اما این کاری است که می خواهم انجام دهم.

I love stories. I want to read."

من عاشق داستان ها هستم. من دوست دارم کتاب بخوانم."

Little did I know

و حتی فکرش را هم نمی کردم

that I would be part of a technological revolution

که من بخشی از انقلاب تکنولوژیکی باشم

that would make that dream come true.

که این رؤیا را به حقیقت پیوند خواهد داد.

I was born premature by about 10 weeks,

من حدود ۶۴ سال پیش، ۱۰ هفته زود تر از موعد به دنیا آمدم،

which resulted in my blindness, some 64 years ago.

که منجر به نابینایی من شد.

The condition is known as retrolental fibroplasia,

مشکل من به عنوان بسته شدن رگ های شبکیه ی چشم شناخته شد،

and it's now very rare in the developed world.

در حالی که این مشکل در حال حاضر در کشور های پیشرفته فوق العاده نادر است.

Little did I know, lying curled up

و موقعی که در سال ۱۹۴۸

in my prim baby humidicrib in 1948

در پوشک نرمم مچاله شده بودم، حتی فکرش را هم نمی کردم

that I'd been born at the right place

که در مکان و زمان درستی به دنیا آمدم،

and the right time,

که در مکان و زمان درستی به دنیا آمدم،

that I was in a country where I could participate

و این که در کشوری بودم که می توانستم در آن جا

in the technological revolution.

در انقلاب تکنولوژی اش شرکت کنم.

There are 37 million totally blind people on our planet,

۳۷ میلیون انسان کاملاً نابینا در دنیا زندگی می کنند،

but those of us who've shared in the technological changes

اما آن هایی که در تکنولوژی های جدید همکاری و از آن ها استفاده می کنند

mainly come from North America, Europe,

غالباً از آمریکای شمالی، اروپا،

Japan and other developed parts of the world.

ژاپن و سایر کشور های پیشرفته ی جهان هستند.

Computers have changed the lives of us all in this room

کامپیوتر ها زندگی همه ی ما را در این سالن، و سراسر جهان

and around the world,

تغییر داده اند،

but I think they've changed the lives

اما به نظر من آن ها زندگی ما افراد نابینا را

of we blind people more than any other group.

بیشتر از انسان های دیگر تغییر داده اند.

And so I want to tell you about the interaction

و بنابراین می خواهم با شما درباره ی تعامل میان

between computer-based adaptive technology

تکنولوژی هایی که بر پایه ی کامپیوتر ها ساخته شده اند

and the many volunteers who helped me over the years

با داوطلب هایی که در این چند سال به من کمک کردند

to become the person I am today.

تا تبدیل به کسی بشوم که امروز شدم.

It's an interaction between volunteers,

تعاملی میان داوطلبان،

passionate inventors and technology,

مخترعان مشتاق و تکنولوژی وجود دارد،

and it's a story that many other blind people could tell.

و این داستانیست که انسان های نابینای دیگر نیز می توانند تأیید کنند.

But let me tell you a bit about it today.

اما اجازه بدهید امروز کمی درباره ی آن با شما صحبت کنم.

When I was five, I went to school and I learned braille.

وقتی 5 ساله بودم، به مدرسه رفتم و خط بریل را یاد گرفتم.

It's an ingenious system of six dots

خط بریل سیستم نبوغ آمیزی از شش نقطه است

that are punched into paper,

که روی کاغذ پانچ شده اند،

and I can feel them with my fingers.

و من می توانم آن ها را با انگشتانم احساس کنم.

In fact, I think they're putting up my grade six report.

راستش، من فکر می کنم آن ها کارنامه ی کلاس ششمم را نشان می دهند.

I don't know where Julian Morrow got that from.

نمی دانم جولیان مارو (کمدین تلویزیونی استرالیایی که مصاحبه ای با پرفسور داشت) آن را از کجا پیدا کرد.

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

I was pretty good in reading,

من خیلی خوب می خواندم.

but religion and musical appreciation needed more work.

البته دینی و موسیقی نیاز به تمرین بیشتری داشتند.

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

When you leave the opera house,

وقتی که شما سالن اپرا را ترک می کنید،

you'll find there's braille signage in the lifts.

می بینید که روی دکمه ی آسانسور ها علائم بریل وجود دارد.

Look for it. Have you noticed it?

دنبالش بگردید. آیا تا به حال دقت کرده بودید؟

I do. I look for it all the time.

من این کار را کرده ام. تمام مدت دنبالش می گردم.

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

When I was at school,

وقتی مدرسه می رفتم،

the books were transcribed by transcribers,

کتاب ها توسط بازنویسان بریل به خط بریل در می آمد،

voluntary people who punched one dot at a time

افراد داوطلبی که این نقطه ها را پانچ کردند،

so I'd have volumes to read,

تا من کتاب های بسیاری برای خواندن داشته باشم،

and that had been going on, mainly by women,

و این کار از اواخر قرن ۱۹ در این کشور،

since the late 19th century in this country,

غالباً توسط زنان انجام می شد،

but it was the only way I could read.

اما این تنها راهی بود که می توانستم از طریق آن کتاب بخوانم.

When I was in high school,

وقتی در دبیرستان بودم،

I got my first Philips reel-to-reel tape recorder,

اولین ضبط صوت با نوار کاست فیلیپسم را خریدم،

and tape recorders became my sort of pre-computer

و ضبط صوت ها اولین واسطه های یادگیری شبه کامپیوتری من شدند.

medium of learning.

و ضبط صوت ها اولین واسطه های یادگیری شبه کامپیوتری من شدند.

I could have family and friends read me material,

من می توانستم از خانواده و دوستانم بخواهم چیزی را برایم بخوانند،

and I could then read it back

و بعداً می توانستم هر قدر که می خواستم به آن ها گوش کنم.

as many times as I needed.

و بعداً می توانستم هر قدر که می خواستم به آن ها گوش کنم.

And it brought me into contact

و این روش مرا با داوطلبان و کسانی که کمک می کردند در ارتباط قرار می داد.

with volunteers and helpers.

و این روش مرا با داوطلبان و کسانی که کمک می کردند در ارتباط قرار می داد.

For example, when I studied at graduate school

به طور مثال، وقتی من در یک کالج

at Queen's University in Canada,

در دانشگاه "کویین" در کانادا درس می خواندم،

the prisoners at the Collins Bay jail agreed to help me.

زندانیان زندان "کالینز بِی" قبول کردند که به من کمک کنند.

I gave them a tape recorder, and they read into it.

من به آن ها یک ضبط صوت دادم، و آن ها کتاب ها را روی نوار می خواندند.

As one of them said to me,

یکی از آن ها به من گفت،

"Ron, we ain't going anywhere at the moment."

"رون، از وقتی تو آمدی ما دلمان نمی خواهد جای دیگری باشیم."

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

But think of it. These men,

اما کمی فکر کنید. این افراد،

who hadn't had the educational opportunities I'd had,

کسانی که موقعیت تحصیلی را که من داشتم نداشتند،

helped me gain post-graduate qualifications in law

به من کمک کردند تا با کمک های شایانشان

by their dedicated help.

در رشته ی حقوق فارغ التحصیل بشوم.

Well, I went back and became an academic

خب، من برگشتم و در دانشگاه موناش شهر ملبورن

at Melbourne's Monash University,

به تدریس پرداختم،

and for those 25 years,

و به مدت ۲۵ سال،

tape recorders were everything to me.

ضبط صوت ها همه چیز من بودند.

In fact, in my office in 1990,

در حقیقت، در دفتر من در ۱۹۹۰،

I had 18 miles of tape.

من حدود ۲۹ کیلومتر نوار داشتم.

Students, family and friends all read me material.

دانشجویان، اعضای خانواده و دوستانم همگی روی آن نوار ها برای من کتاب خوانده بودند.

Mrs. Lois Doery,

خانم لویس داوری،

whom I later came to call my surrogate mum,

کسی که من بعداً او را مادرخوانده ی خودم نامیدم،

read me many thousands of hours onto tape.

هزاران ساعت از صدایش را روی نوار برایم ضبط کرد.

One of the reasons I agreed to give this talk today

یکی از دلایلی که من پذیرفتم تا این سخنرانی را امروز انجام دهم،

was that I was hoping that Lois would be here

این بود که امیدوار بودم خانم لویس این جا باشد

so I could introduce you to her and publicly thank her.

تا من بتوانم او را به شما معرفی کنم، و در حضور جمع از او تشکر کنم.

But sadly, her health hasn't permitted her to come today.

اما متأسفانه، شرایط سلامتی او اجازه نداد که امروز در این جمع حاضر باشد.

But I thank you here, Lois, from this platform.

اما لویس، من از همین جا از تو تشکر می کنم.

(Applause)

(تشویق حاضرین)

I saw my first Apple computer in 1984,

من اولین کامپیوتر اپلم را در سال ۱۹۸۴ دیدم،

and I thought to myself,

و من با خودم فکر کردم،

"This thing's got a glass screen, not much use to me."

"این وسیله یک صفحه ی شیشه ای دارد، پس فایده ی زیادی برای من ندارد."

How very wrong I was.

اما سخت در اشتباه بودم.

In 1987, in the month our eldest son Gerard was born,

در سال ۱۹۸۷، در ماهی که بزرگ ترین پسرم، جرارد، به دنیا آمد،

I got my first blind computer,

من اولین کامپیوتر مخصوص نابینایانم را به دست آوردم،

and it's actually here.

و این وسیله در حال حاضر این جاست.

See it up there?

آیا آن را می بینید؟

And you see it has no, what do you call it, no screen.

و همان طور که می بینید این وسیله، قسمتی که شما به آن مانیتور می گویید را ندارد.

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

It's a blind computer.

این یک کامپیوتر مخصوص نابینایان است.

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

It's a Keynote Gold 84k,

این یک "کی نوت گلد 84k" است،

and the 84k stands for it had 84 kilobytes of memory.

و 84k بیانگر این است که این دستگاه ۸۴ کیلوبایت حافظه داشت.

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

Don't laugh, it cost me 4,000 dollars at the time. (Laughter)

نخندید، این دستگاه در زمان خودش ۴٫۰۰۰ دلار برای من هزینه برداشت. (خنده ی حاضرین)

I think there's more memory in my watch.

فکر کنم حافظه ی ساعت مچی من از آن بیشتر باشد.

It was invented by Russell Smith, a passionate inventor

این کامپیوتر توسط راسل اسمیت، یک مخترع نیوزلندی با ذوق ساخته شد

in New Zealand who was trying to help blind people.

که تلاش می کرد به انسان های نابینا کمک کند.

Sadly, he died in a light plane crash in 2005,

در کمال تأسف، او در یک سانحه ی کوچک هوایی در سال ۲۰۰۵ کشته شد،

but his memory lives on in my heart.

اما خاطره اش در قلب من زنده است.

It meant, for the first time,

به وسیله ی این دستگاه، برای اولین بار،

I could read back what I had typed into it.

من می توانستم چیزی را که با آن نوشته بودم دوباره بخوانم.

It had a speech synthesizer.

این دستگاه یک سیستم بازخوان متون داشت.

I'd written my first coauthored labor law book

من اولین کتاب حقوق کارگری خودم به کمک یک نویسنده ی دیگر را

on a typewriter in 1979 purely from memory.

در سال ۱۹۷۹ با دستگاهی نوشتم که قابل بازخوانی نبود.

This now allowed me to read back what I'd written

این دستگاه حالا به من اجازه می داد چیزی را که نوشته ام دوباره بخوانم

and to enter the computer world,

و به من اجازه می داد که به دنیای کامپیوتر ها وارد شوم،

even with its 84k of memory.

اگرچه با ۸۴ کیلوبایت حافظه.

In 1974, the great Ray Kurzweil, the American inventor,

در سال ۱۹۷۴، ری کورزویل بزرگ، مخترع آمریکایی،

worked on building a machine that would scan books

روی ساختن ماشینی که می توانست کتاب ها را اسکن کند

and read them out in synthetic speech.

و آن ها را با سیستم بازخوانی پخش کند کار کرد.

Optical character recognition units then

دستگاه های تشخیص کاراکتر ها به وسیله ی نور

only operated usually on one font,

معمولاً تنها یک فونت از حروف را تشخیص می دادند،

but by using charge-coupled device flatbed scanners

اما او با استفاده از اسکنر های تخت با مانیتور های ساده

and speech synthesizers,

و سیستم بازخوان متون،

he developed a machine that could read any font.

دستگاهی درست کرد که می توانست هر فونتی از حروف را بخواند.

And his machine, which was as big as a washing machine,

و دستگاه او، که به بزرگی یک دستگاه شست و شوی زمین بود،

was launched on the 13th of January, 1976.

در ۱۳ ژانویه ی ۱۹۷۶ شروع به کار کرد.

I saw my first commercially available Kurzweil

من اولین کورزویلم را در مارس ۱۹۸۹ به دست آوردم،

in March 1989, and it blew me away,

و این اختراع مرا شگفت زده کرد،

and in September 1989,

و در سپتامبر ۱۹۸۹،

the month that my associate professorship

ماهی که در دانشگاه موناش

at Monash University was announced,

مقام استادیاری به من داده شد،

the law school got one, and I could use it.

دانشکده ی حقوق یک دستگاه از آن ها را خرید، و من می توانستم از آن استفاده کنم.

For the first time, I could read what I wanted to read

برای اولین بار، من می توانستم آن چیزی را که می خواستم

by putting a book on the scanner.

با قرار دادن یک کتاب بر روی اسکنر بخوانم.

I didn't have to be nice to people!

دیگر مجبور نبودم با بقیه مهربان باشم!

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

I no longer would be censored.

من دیگر مجبور نبودم چیز هایی را که می خواهم بخوانم سانسور کنم.

For example, I was too shy then,

به طور مثال، من خیلی خجالتی بودم،

and I'm actually too shy now, to ask anybody

و راستش همین الآن هم خجالت می کشم

to read me out loud sexually explicit material.

که از کسی بخواهم که درباره ی مسائل بی پرده ی جنسی برای من چیزی بخواند.

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

But, you know, I could pop a book on in the middle of the night, and --

اما، می دانید، من می توانستم نیمه شب کتابی را بردارم و گوش دهم --

(Laughter) (Applause)

(خنده ی حاضرین) (تشویق حاضرین)

Now, the Kurzweil reader is simply

در حال حاضر، سیستم پخش متون کورزویل

a program on my laptop.

یک برنامه ی ساده بر روی لپ تاپم است.

That's what it's shrunk to.

کل آن دستگاه به یک نرم افزار ساده خلاصه شد.

And now I can scan the latest novel

و حالا من می توانم آخرین رمان های چاپ شده را اسکن کنم

and not wait to get it into talking book libraries.

و دیگر نیازی ندارم که صبر کنم تا آن کتاب ها به کتاب های صوتی تبدیل شوند.

I can keep up with my friends.

من می توانم همچنان با دوستانم باشم.

There are many people who have helped me in my life,

افراد زیادی هستند که به من در زندگیم کمک کردند،

and many that I haven't met.

که بسیاری از آن ها را ملاقات نکرده ام.

One is another American inventor Ted Henter.

یکی از آن ها مخترع آمریکایی دیگری به نام تد هنتر بود.

Ted was a motorcycle racer,

تد یک موتورسوار مسابقه ای بود،

but in 1978 he had a car accident and lost his sight,

اما در سال ۱۹۷۸ او با یک خودرو تصادف کرد و بیناییش را از دست داد،

which is devastating if you're trying to ride motorbikes.

که برای یک موتورسوار اتفاق واقعاً دردناکیست.

He then turned to being a waterskier

سپس او به اسکی روی آب پرداخت

and was a champion disabled waterskier.

و یک قهرمان معلول اسکی روی آب شد.

But in 1989, he teamed up with Bill Joyce

اما در سال ۱۹۸۹، او به کمک بیل جویس،

to develop a program that would read out

برنامه ای را ابداع کردند که می توانست

what was on the computer screen

چیزی را که روی صفحه ی کامپیوتر نوشته شده است

from the Net or from what was on the computer.

چه از روی اینترنت و چه از فایلی که روی کامپیوتر است بخواند.

It's called JAWS, Job Access With Speech,

به آن جاوز گفته می شد، کار همراه با سخن گفتن (JAWS، Job Access With Speech)

and it sounds like this.

و صدای آن این طور بود.

(JAWS speaking)

(صدای سیستم جاوز)

Ron McCallum: Isn't that slow?

رون مک کالوم: زیادی آهسته نبود؟

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

You see, if I read like that, I'd fall asleep.

می بینید، اگر من بخواهم چیزی را این طوری بخوانم، خوابم می برد.

I slowed it down for you.

من سرعت آن را برای شما آهسته کردم.

I'm going to ask that we play it at the speed I read it.

خواهش می کنم آن را با سرعت اصلی پخش کنید.

Can we play that one?

می شود کلیپ صوتی دوم را پخش کنید؟

(JAWS speaking)

(صدای سیستم جاوز)

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

RM: You know, when you're marking student essays,

رون: می دانیید، وقتی شما به برگه ی دانشجویانتان نمره می دهید،

you want to get through them fairly quickly.

واقعاً دوست دارید هر چه سریع تر از شر آن ها خلاص شوید.

(Laughter) (Applause)

(خنده ی حاضرین) (تشویق حاضرین)

This technology that fascinated me in 1987

این تکنولوژی که در سال ۱۹۸۷ مرا شگفت زده کرد،

is now on my iPhone and on yours as well.

در حال حاضر بر روی گوشی آی فون من و تمام شما هم هست.

But, you know, I find reading with machines

اما، می دانید، من احساس کردم خواندن به وسیله ی ماشین ها،

a very lonely process.

کار بسیار دلتنگ کننده ای است.

I grew up with family, friends, reading to me,

من با صدای کتاب خواندن خانواده ام و دوستانم بزرگ شدم،

and I loved the warmth and the breath

و من گرما و صدای نفس و نزدیکی افرادی را که برایم کتاب می خواندند

and the closeness of people reading.

دوست داشتم.

Do you love being read to?

آیا شما دوست دارید کسی برای شما کتاب بخواند؟

And one of my most enduring memories

و یکی از ماندگار ترین خاطراتی که دارم،

is in 1999, Mary reading to me and the children

مربوط به سال ۱۹۹۹ می شود، که مری برای من و بچه هایمان

down near Manly Beach

نزدیک ساحل منلی

"Harry Potter and the Philosopher's Stone."

کتاب "هری پاتر و سنگ جادو" را می خواند.

Isn't that a great book?

آیا کتاب فوق العاده ای نبود؟

I still love being close to someone reading to me.

من هنوز دوست دارم کسانی که برایم کتاب می خوانند، افراد نزدیکی به من باشند.

But I wouldn't give up the technology,

اما تکنولوژی را کنار نمی گذارم،

because it's allowed me to lead a great life.

زیرا به من اجازه داد تا زندگی فوق العاده ای داشته باشم.

Of course, talking books for the blind

البته، کتاب های گویا برای افراد نابینا

predated all this technology.

پیش از تمام این تکنولوژی ها وجود داشته اند.

After all, the long-playing record was developed

با این همه، ضبط صدای طولانی مدت،

in the early 1930s,

در اوایل دهه ی ۱۹۳۰ ابداع شد،

and now we put talking books on CDs

و ما در حال حاضر کتاب های گویا را

using the digital access system known as DAISY.

با استفاده از سیستم دسترسی دیجیتالی به نام دِیزی بر روی سی دی قرار می دهیم.

But when I'm reading with synthetic voices,

اما وقتی من به وسیله ی سیستم های باز خوان کتابی را می خوانم،

I love to come home and read a racy novel

دوست دارم به خانه بروم، و یک رمان هیجان انگیز را

with a real voice.

با یک صدای واقعی گوش دهم.

Now there are still barriers

اما هنوز در برابر ما افراد معلول،

in front of we people with disabilities.

موانعی وجود دارند.

Many websites we can't read using JAWS

سایت های بسیاری وجود دارند که ما نمی توانیم آن ها را با سیستم جاوز

and the other technologies.

یا تکنولوژی های دیگر بخوانیم.

Websites are often very visual,

وب سایت ها معمولاً پر از عکس هستند،

and there are all these sorts of graphs

و همین طور نمودار های مختلف،

that aren't labeled and buttons that aren't labeled,

و دکمه هایی که عنوان ندارند،

and that's why the World Wide Web Consortium 3,

و به این دلیل بود که ائتلاف شبکه ی جهانی ۳،

known as W3C, has developed worldwide standards

که تحت عنوان W3C شناخته می شود، استاندارد های جهانی را

for the Internet.

برای اینترنت ارتقاء داده است.

And we want all Internet users or Internet site owners

و همگی ما می خواهیم کاربران اینترنتی یا صاحبان سایت های اینترنتی

to make their sites compatible so that

سایت های خود را به گونه ای سازگار طراحی کنند

we persons without vision can have a level playing field.

تا ما افراد نابینا بتوانیم از آن سایت به اندازه ی کافی بهره ببریم.

There are other barriers brought about by our laws.

موانع دیگری نیز به وسیله ی قوانین ما گذاشته می شوند.

For example, Australia,

به طور مثال، استرالیا،

like about one third of the world's countries,

مانند یک سوم کشور های جهان،

has copyright exceptions which allow books to be brailled

استثناء هایی برای قوانین کپی رایت دارند که اجازه می دهند کتاب ها به خط بریل تبدیل شوند

or read for we blind persons.

یا برای ما افراد نابینا خوانده شوند.

But those books can't travel across borders.

اما آن کتاب ها از مرز ها عبور نمی کنند.

For example, in Spain, there are a 100,000

به طور مثال، در اسپانیا،

accessible books in Spanish.

۱۰۰٫۰۰۰ کتاب در دسترس عموم به زبان اسپانیایی وجود دارد.

In Argentina, there are 50,000.

در آرژانتین، ۵۰٫۰۰۰ کتاب وجود دارد.

In no other Latin American country

در هیچ یک از کشور های آمریکای لاتین

are there more than a couple of thousand.

بیشتر از چند هزار جلد کتاب وجود ندارد.

But it's not legal to transport the books

اما جا به جا کردن کتاب ها

from Spain to Latin America.

از اسپانیا به آمریکای لاتین قانونی نیست.

There are hundreds of thousands of accessible books

صد ها هزار کتاب در دسترس

in the United States, Britain, Canada, Australia, etc.,

در ایالات متحده، بریتانیا، کانادا، استرالیا و غیره وجود دارند،

but they can't be transported to the 60 countries

اما نمی توان آن ها را به ۶۰ کشور از جهان برد،

in our world where English is the first and the second language.

که در آن ها زبان انگلیسی زبان اول و دوم است.

And remember I was telling you about Harry Potter.

و یادتان می آید من به شما در مورد هری پاتر گفتم؟

Well, because we can't transport books across borders,

خب، به خاطر این که نمی شد کتاب ها را از مرز خارج کرد،

there had to be separate versions read

می بایستی ویرایش های متفاوتی در تمامی کشور های انگلیسی زبان مختلف به چاپ رسانده می شد:

in all the different English-speaking countries:

می بایستی ویرایش های متفاوتی در تمامی کشور های انگلیسی زبان مختلف به چاپ رسانده می شد:

Britain, United States, Canada, Australia,

بریتانیا، ایالات متحده، کانادا، استرالیا،

and New Zealand all had to have

و نیوزلند همگی مجبور بودند

separate readings of Harry Potter.

ویرایش های جداگانه ای از هری پاتر داشته باشند.

And that's why, next month in Morocco,

و به همین دلیل است، که در ماه آینده در مراکش،

a meeting is taking place between all the countries.

جلسه ای بین همه ی کشور ها برگزار خواهد شد.

It's something that a group of countries

این جلسه ای است که مجموعه ای از کشور ها

and the World Blind Union are advocating,

و اتحادیه ی جهانی نابینایان در آن شرکت می کنند،

a cross-border treaty

یک قرارداد بین المللی

so that if books are available under a copyright exception

که بنا بر آن اگر کتاب ها در یک کشور کپی رایت داشتند

and the other country has a copyright exception,

و در کشور دیگری کپی رایت جداگانه ای داشتند،

we can transport those books across borders

ما بتوانیم آن ها را از مرز ها انتقال دهیم

and give life to people, particularly in developing countries,

و به مردم زندگی ببخشیم، مخصوصاً در کشور های در حال توسعه،

blind people who don't have the books to read.

انسان های نابینایی که کتابی برای خواندن ندارند.

I want that to happen.

من دوست دارم این اتفاق بیفتد.

(Applause)

(تشویق حاضرین)

My life has been extraordinarily blessed

زندگی من به لطف ازدواج و بچه هایم

with marriage and children

و البته داشتن کار های جالبی برای انجام دادن

and certainly interesting work to do,

به طرز شگفت انگیزی سرشار از نعمت شده است،

whether it be at the University of Sydney Law School,

چه زمانی که در دانشگاه حقوق سیدنی بودم،

where I served a term as dean,

جایی که به عنوان یک مدیر خدمت می کردم،

or now as I sit on the United Nations Committee

یا الآن که در کمیته ی حقوق بشر ملل متحد در بخش معلولین، در ژنو هستم.

on the Rights of Persons with Disabilities, in Geneva.

یا الآن که در کمیته ی حقوق بشر ملل متحد در بخش معلولین، در ژنو هستم.

I've indeed been a very fortunate human being.

به راستی من انسان خوشبختی هستم.

I wonder what the future will hold.

نمی دانم آینده چه چیزی را پیش رویم خواهد گذاشت.

The technology will advance even further,

تکنولوژی حتی بیشتر از این پیشرفت خواهد کرد،

but I can still remember my mum saying, 60 years ago,

اما من هنوز می توانم صدای مادرم را ۶۰ سال پیش به خاطر بیاورم،

"Remember, darling,

"عزیزم،

you'll never be able to read the print with your fingers."

تو هیچ وقت نمی توانی با انگشت هایت کتاب بخوانی."

I'm so glad that the interaction between braille transcribers,

من واقعاً خوشحالم که تعامل میان نویسندگان خط بریل،

volunteer readers and passionate inventors,

خوانندگان داوطلب و مخترعان مشتاق،

has allowed this dream of reading to come true for me

اجازه داده است که این رؤیای کتاب خواندن برای من

and for blind people throughout the world.

و برای افراد نابینای سراسر جهان به واقعیت بپیوندد.

I'd like to thank my researcher Hannah Martin,

من می خواهم از کسی که برای من تحقیق کرده است، هانا مارتین، تشکر کنم،

who is my slide clicker, who clicks the slides,

که کسی است که اسلاید ها را برای من عوض می کند، و روی اسلاید ها کلیک می کند،

and my wife, Professor Mary Crock, who's the light of my life,

و همین طور همسرم، پرفسور مری کروک، که نور زندگی من است،

is coming on to collect me.

و برای نجات من آمده است.

I want to thank her too.

من می خواهم از او هم تشکر کنم.

I think I have to say goodbye now.

گمان می کنم دیگر باید خداحافظی کنم.

Bless you. Thank you very much.

شاد باشید. خیلی متشکرم.

(Applause)

(تشویق حاضرین)

Yay! (Applause)

وای! (تشویق حاضرین)

Okay. Okay. Okay. Okay. Okay. (Applause)

خیلی ممنونم. خیلی ممنونم. (تشویق حاضرین)