Dame Stephanie Shirley: Why do ambitious women have flat heads?

بانو استفانی شرلی: چرا زندگی زنان بلند پرواز مانند افراد معمولی نیست؟

Translator: Sahar Tabandeh Reviewer: soheila Jafari

When I wrote my memoir,

زمانی که خاطراتم را نوشتم

the publishers were really confused.

ناشران حقیقتا گیج شدند.

Was it about me as a child refugee,

آیا این کتاب در مورد من به عنوان یک کودک پناهنده بود،

or as a woman who set up a high-tech software company back in the 1960s,

یا زنی که یک شرکت پیشرفته ی نرم افزار را در دهه ی ۱۹۶۰ پایه گذاری کرد،

one that went public

شرکتی که مشهور شد

and eventually employed over 8,500 people?

و در نهایت بیش از ۸٫۵۰۰ زن را به کار گرفت؟

Or was it as a mother of an autistic child?

یا در مورد مادر یک کودک مبتلا به اوتیسم؟

Or as a philanthropist that's now given away serious money?

یا یک انسان دوست که تا امروز مبالغ زیادی صدقه داده است؟

Well, it turns out, I'm all of these.

خب، معلوم می شود که، من همه ی اینها هستم.

So let me tell you my story.

پس اجازه دهید داستانم را با شما در میان بگذارم.

All that I am stems from when I got onto a train in Vienna,

هر آنچه که من هستم از زمانی شروع می شود که در وین سوار قطاری شدم،

part of the Kindertransport that saved nearly 10,000 Jewish children

بخشی از برنامه ی جا به جایی کودکان که حدود ده هزار کودک یهودی را

from Nazi Europe.

از اروپای نازی نجات داد.

I was five years old, clutching the hand of my nine-year-old sister

در آن زمان من پنج ساله بودم و در حالی که دستهای خواهر نه ساله ام را فشار می دادم،

and had very little idea as to what was going on.

تقریبا تصوری از آنچه که در حال روی دادن بود نداشتم.

"What is England and why am I going there?"

اینکه انگلستان چیست و چرا من به آنجا می روم؟

I'm only alive because so long ago, I was helped by generous strangers.

من تنها به این دلیل زنده ام که سالها پیش غریبه های بخشنده ای به من کمک کردند.

I was lucky, and doubly lucky to be later reunited

من خوش شانس بودم، و دوبرابر خوش شانس، که بعدها توانستم

with my birth parents.

به پدر و مادر تنی ام بپیوندم.

But, sadly, I never bonded with them again.

اما متاسفانه، از آن پس دیگر عمیقا با آنها ارتباط برقرار نکردم.

But I've done more in the seven decades since that miserable day

اما در طول هفت دهه ای که از آن روز تلخ میگذرد

when my mother put me on the train

که مادرم مرا در قطار قرار داد،

than I would ever have dreamed possible.

من بسیار بیشتر از آنچه که در تصورم امکان پذیر می نمود، انجام داده ام.

And I love England, my adopted country,

من انگلستان، کشور جدید خود را، دوست داشتم،

with a passion that perhaps only someone who has lost their human rights can feel.

با تعصب و اشتیاقی که احتمالا تنها کسانی که حقوق انسانی شان پایمال شده، می فهمند.

I decided to make mine a life that was worth saving.

تصمیم گرفتم که برای خودم زندگی ای بسازم که ارزش نجات دادن داشته باشد.

And then, I just got on with it.

و بعد، فقط آن را پیش بردم!

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

Let me take you back to the early 1960s.

اجازه بدهید شما رو به اوایل دهه ی ۱۹۶۰ ببرم.

To get past the gender issues of the time,

برای پشت سر گذاشتن مسائل مرتبط با جنسیت در آن زمان، من خانه ی نرم افزارم را

I set up my own software house at one of the first such startups in Britain.

که به عنوان یکی از اولین برنامه های اقتصادی نوپای آن زمان بود را راه انداختم.

But it was also a company of women, a company for women,

هم چنین شرکتی متشکل از خانم ها بود، شرکتی برای خانم ها،

an early social business.

یک تجارت اجتماعیِ نوپا.

And people laughed at the very idea because software, at that time,

و مردم به این ایده می خندیدند، چراکه در آن زمان،

نرم افزار به صورت رایگان همراه با سخت افزار ارائه می شد.

was given away free with hardware.

Nobody would buy software, certainly not from a woman.

کسی نرم افزار نمی خرید، به خصوص از یک زن.

Although women were then coming out of the universities with decent degrees,

با وجودی که زن ها با مدارک قابل توجه از دانشگاه ها فارغ التحصیل می شدند،

there was a glass ceiling to our progress.

یک مانع نامرئی در برابر پیشرفت ما وجود داشت.

And I'd hit that glass ceiling too often,

و من بارها به آن مانع ضربه زدم،

and I wanted opportunities for women.

و من موقعیت هایی برای زنان می خواستم.

I recruited professionally qualified women who'd left the industry on marriage,

من زن های شایسته ای که صنعت را یا به دلیل ازدواج

و یا به دلیل انتظار فرزند اولشان، رها کرده بودند، استخدام کردم

or when their first child was expected

and structured them into a home-working organization.

و آنها را به صورت یک مجموعه ی فعال در خانه سازمان دهی کردم.

We pioneered the concept of women going back into the workforce

ما پیشگام ایده ی بازگشت زنان به محیط کار،

after a career break.

پس از وقفه ی شغلی بودیم.

We pioneered all sorts of new, flexible work methods:

ما پیشگام تمام روش های جدید و منعطف کار کردن بودیم:

job shares, profit-sharing, and eventually, co-ownership

مشارکت در شغل، مشارکت در سود و در نهایت مشارکت در مالکیت

when I took a quarter of the company into the hands of the staff

زمانی که من یک چهارم شرکت را به کارکنان واگذار کردم

at no cost to anyone but me.

بدون اینکه کسی جز خودم متحمل هزینه ای شود.

For years, I was the first woman this, or the only woman that.

برای سال ها، من اولین زن در این زمینه یا تنها زن در آن زمینه بودم.

And in those days, I couldn't work on the stock exchange,

و البته در آن زمان این امکان وجود نداشت که در زمینه ی بورس کار کنم،

I couldn't drive a bus or fly an airplane.

یا اینکه اتوبوس و هواپیما برانم.

Indeed, I couldn't open a bank account without my husband's permission.

در واقع من حتی نمی توانستم بدون اجازه ی شوهرم یک حساب بانکی باز کنم.

My generation of women fought the battles for the right to work

هم نسل های ِ زنِ من برای حق کار کردن بسیار جنگیدند

and the right for equal pay.

و همینطور برای حق دریافت حقوق مساوی.

Nobody really expected much from people at work or in society

کسی انتظاری از زن ها سر کار و یا در اجتماع نداشت

because all the expectations then

چرا که همه ی انتظارات در آن زمان

were about home and family responsibilities.

محدود به خانه و مسولیت های خانوادگی می شد.

And I couldn't really face that,

و من تحمل آن را نداشتم،

so I started to challenge the conventions of the time,

به همین دلیل سعی در به چالش کشیدن عرف جامعه در آن زمان کردم،

even to the extent of changing my name from "Stephanie" to "Steve"

تا مرحله ای که نامم را در نامه های اداری

از "استفانی" به "استیو" تغییر دادم،

in my business development letters,

so as to get through the door before anyone realized

تا بتوانم پیش از آنکه دیگران متوجه شوند

that he was a she.

که آن آقا یک خانم بوده، کارم را پیش ببرم.

(Laughter)

(خنده ی حضار)

My company, called Freelance Programmers, and that's precisely what it was,

شرکت من، با عنوان برنامه ریزان خودکفا، که نام بسیار دقیقی برای این شغل است،

couldn't have started smaller: on the dining room table,

نمی توانست کوچک تر ازین شروع شود: روی میز ناهارخوری،

and financed by the equivalent of 100 dollars in today's terms,

و با سرمایه اولیه ای در حدود صد دلار امروزی بود

and financed by my labor and by borrowing against the house.

که از طریق شغل من و وام گرفتن روی خانه تامین شده بود.

My interests were scientific, the market was commercial --

علاقه مندی های من علمی بودند و بازار تجاری،

things such as payroll, which I found rather boring.

پُر از چیزهایی مثل فیش حقوقی که به نظر من تکراری می آمدند.

So I had to compromise with operational research work,

پس مجبور بودم با پژوهش های عملیاتی سازش کنم،

which had the intellectual challenge that interested me

که به خاطر چالش فکریشان مرا جذب می کردند

and the commercial value that was valued by the clients:

و دارای ارزشهای تجاری بودند که مورد پسند مشتریان بود:

things like scheduling freight trains,

چیزهایی مثل برنامه ریزی برای قطارهای باربری،

time-tabling buses, stock control, lots and lots of stock control.

تنظیم برنامه زمانی اتوبوس ها، کنترل سهام، کنترل سهام به مقدار خیلی زیاد،

And eventually, the work came in.

و در نهایت کار به سوی ما سرازیر شد.

We disguised the domestic and part-time nature of the staff

ما ماهیت خانگی و نیمه وقت کارکنانمان را

by offering fixed prices, one of the very first to do so.

با ارائه دادن قیمت های ثابت پنهان کردیم، که در آن زمینه هم پیشگام بودیم.

And who would have guessed that the programming

و چه کسی حدس می زد که

برنامه ریزی ِ جعبه سیاه هواپیمای ماوراء صوت کنکورد

of the black box flight recorder of Supersonic Concord

would have been done by a bunch of women working in their own homes.

توسط تعدادی زن که در خانه هایشان کار می کنند انجام شده است؟

(Applause)

(تشویق حضار)

All we used was a simple "trust the staff" approach

هرآنچه ما به کار گرفتیم یک رویکرد ساده ی " اعتماد به کارکنان"

and a simple telephone.

و یک تلفن ساده بود.

We even used to ask job applicants, "Do you have access to a telephone?"

ما حتی از متقاضیان کار می پرسیدیم که: " آیا به تلفن دسترسی دارید؟"

An early project was to develop software standards

یکی از اولین پروژه ها گسترش دادن استاندارد های نرم افزاری

on management control protocols.

در قواعد کنترل مدیریت بود.

And software was and still is a maddeningly hard-to-control activity,

و نرم افزار در آن زمان و امروز هم یک فعالیت بسیار غیرقابل کنترل بوده است،

so that was enormously valuable.

پس کار ما بسیار با ارزش بود.

We used the standards ourselves,

ما خودمان استاندارد ها را به کار گرفتیم،

we were even paid to update them over the years,

حتی برای به روز کردن ِ گاه به گاه ِ ان ها دستمزد می گرفتیم،

and eventually, they were adopted by NATO.

و در نهایت آنها توسط ناتو مورد استفاده قرار گرفتند.

Our programmers -- remember, only women,

برنامه ریز های ما ، یاد آوری میکنم: تنها زنان،

including gay and transgender --

که شامل افراد هم جنس گرا و فرا جنسیتی هم می شد،

worked with pencil and paper to develop flowcharts

با کاغذ و مداد کار می کردند، برای تنظیم نمودارهایی

defining each task to be done.

که روش انجام هر فعالیت را تعریف می کردند.

And they then wrote code, usually machine code,

و آنگاه آنها کُد می نوشتند، معمولا کُد های ماشینی،

sometimes binary code,

و گاهی کُد های صفر و یکی،

which was then sent by mail to a data center

که سپس با پست به مرکز داده ها فرستاده می شد

to be punched onto paper tape or card

که روی چسب کاغذی یا کارتی منگنه شود

and then re-punched, in order to verify it.

و بعد دوباره حک شود تا مورد بازبینی قرار گیرد.

All this, before it ever got near a computer.

همه ی اینها، پیش از آن بود که حتی به دوران کامپیوتر ها نزدیک شویم.

That was programming in the early 1960s.

برنامه ریزی در آغاز دهه ی ۱۹۶۰ اینگونه بود.

In 1975, 13 years from startup,

در سال ۱۹۷۵، سیزده سال پس از شروع فرایند،

equal opportunity legislation came in in Britain

قوانین فرصت شغلی برابر به بریتانیا آمد،

and that made it illegal to have our pro-female policies.

که رویکرد کاملا زنانه ی ما را غیرقانونی تلقی می کرد.

And as an example of unintended consequences,

و به عنوان نمونه ای از توفیق اجباری

my female company had to let the men in.

شرکت زنانه ی ما مجبور شد که مردها را هم به خود راه دهد.

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

وقتی که من شرکت زنانه ی خودم را پایه نهادم،

When I started my company of women,

the men said, "How interesting, because it only works because it's small."

مردها گفتند: " چقدر جالب، چراکه این ایده فقط به خاطر کوچک بودنش کار می کند."

And later, as it became sizable, they accepted, "Yes, it is sizable now,

وبعدها، زمانی که شرکت به اندازه ی قابل ملاحظ ای رسید، تایید کردند که: "بله،

اکنون قابل ملاحظه است، اما هیچ منفعت راهبردی ندارد."

but of no strategic interest."

And later, when it was a company valued at over three billion dollars,

و بعدتر، زمانی که تبدیل به شرکتی به ارزش بیش از سه میلیارد دلار رسید،

and I'd made 70 of the staff into millionaires,

که من هفتاد نفر از کارکنانش را میلیونر کرده بودم،

they sort of said, "Well done, Steve!"

آنها گفتند: "دست مریزاد، استیو!"

(Laughter)

(خنده ی حضار)

(Applause)

(تشویق)

You can always tell ambitious women by the shape of our heads:

شما همیشه می توانید زنان جاه طلب را با شکل سرشان شناسایی کنی:

بالای سرشان صاف است، چون مدام دست تشویق ریاست گونه ی دیگران بر سرشان بوده.

They're flat on top for being patted patronizingly.

(Laughter) (Applause)

(خنده ی حضار)(تشویق)

And we have larger feet to stand away from the kitchen sink.

و پاهای بزرگتری دارند برای دور ماندن از سینک آشپزخانه.

(Laughter)

(خنده ی حضار)

Let me share with you two secrets of success:

اجازه بدید دو راز موفقیت را با شما در میان بگذارم:

Surround yourself with first-class people and people that you like;

اطراف خودتان را با افراد سطح بالا پر کنید، و کسانی که می پسندید،

and choose your partner very, very carefully.

و همسرتان را بسیار بسیار با دقت انتخاب کنید.

Because the other day when I said, "My husband's an angel,"

بار قبلی که گفتم: "همسر من یک فرشته است،"

a woman complained -- "You're lucky," she said,

یک خانم با شکایت گفت که: "خیلی خوش شانسی،

"mine's still alive."

همسر من هنوز زنده است."

(Laughter)

(خنده ی حضار)

If success were easy, we'd all be millionaires.

اگر موفقیت آسان بود، ما همه میلیونر بودیم.

But in my case, it came in the midst of family trauma and indeed, crisis.

اما در مورد من، موفقیت در بحبوحه ی آسیب روحی خانوادگی و بحران پدید آمد.

Our late son, Giles, was an only child, a beautiful, contented baby.

فرزند سابق ما، جایلز، یک تک فرزند بود، کودکی زیبا و قانع.

And then, at two and a half,

و بعد، در دو سال و نیمگی،

like a changeling in a fairy story,

مثل اتفاقی در داستانهای خیالی،

he lost the little speech that he had

قدرت گفتار کمی را که داشت از دست داد

and turned into a wild, unmanageable toddler.

و تبدیل به یک کودک نوپای سخت، وغیرقابل کنترل شد.

Not the terrible twos;

نه به خاطرکج خلقی و سختی رایج در دو سالگی،

he was profoundly autistic and he never spoke again.

بلکه به دلیل ابتلا به اوتیسم شدید، و از آن پس هرگز حرف نزد.

Giles was the first resident in the first house of the first charity that I set up

جایلز اولین مراجع در اولین خانه از اولین موسسه نیکوکاری بود که من

to pioneer services for autism.

برای ارئه خدمات پیشرو در زمینه ی اوتیسم به راه انداختم.

And then there's been a groundbreaking Prior's Court school

و پس از آن نوبت به یک مدرسه ی مقدم و پیشگامانه

for pupils with autism

برای دانش آموزان مبتلا به اوتیسم،

and a medical research charity, again, all for autism.

و یک نهاد پژوهش پزشکی، برای اوتیسم رسید.

Because whenever I found a gap in services, I tried to help.

چرا که هر زمان من یک جای خالی در خدمات دیدم، برای کمک تلاش کردم.

I like doing new things and making new things happen.

من از انجام دادن کارهای جدید خوشم می آید و از ممکن ساختن کارهای جدید.

And I've just started a three-year think tank for autism.

و به تازگی یک پروژه ی سه ساله ی یورش فکری را برای اوتیسم به راه انداخته ام.

And so that some of my wealth does go back to the industry from which it stems,

و برای اینکه بخشی از ثروتم به صنعتی بر گردد که از آن نشات گرفته است،

I've also founded the Oxford Internet Institute

من همچنین موسسه ی اینترنت آکسفورد

and other IT ventures.

و دیگر پروژه های فناوری اطلاعات را راه اندازی کرده ام.

The Oxford Internet Institute focuses not on the technology,

موسسه ی اینترنت آکسفورد، نه بر روی فن آوری

but on the social, economic, legal and ethical issues of the Internet.

بلکه برمسایل اجتماعی، اقتصادی، حقوقی و اخلاقی اینترنت تمرکز می کند.

Giles died unexpectedly 17 years ago now.

جایلز به شکلی ناگهانی هفده سال پیش فوت کرد.

And I have learned to live without him,

و من آموخته ام که بدون او زندگی کنم،

and I have learned to live without his need of me.

و آموخته ام که بدون نیاز او به خودم زندگی کنم.

Philanthropy is all that I do now.

درحال حاضر خدمات انسان دوستانه تنها کاریست که انجام می دهم.

I need never worry about getting lost

هرگز نیازی نیست که نگران گم شدن باشم،

because several charities would quickly come and find me.

چرا که خیریه های مختلف فورا می آیند و پیدایم می کنند.

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

It's one thing to have an idea for an enterprise,

داشتن یک ایده برای سرمایه گذاری یک موضوع است،

but as many people in this room will know,

ولی همانطور که بسیاری از حاضرین می دانند،

making it happen is a very difficult thing

عملی کردن آن ایده، کار بسیار دشواریست.

and it demands extraordinary energy, self-belief and determination,

و نیاز به انرژی فوق العاده، باور شخصی و اراده ی قوی دارد،

the courage to risk family and home,

قدرت به مخاطره انداختن خانه و خانواده،

و تعهدی بیست و چهارساعته و در هفت روز هفته که معطوف به میل و هدفی قویست.

and a 24/7 commitment that borders on the obsessive.

So it's just as well that I'm a workaholic.

و اینطور است که من به کار معتادم.

I believe in the beauty of work when we do it properly and in humility.

من به زیبایی کار وقتی که آن را اصولی و با تواضع انجام می دهیم اعتقاد دارم

Work is not just something I do when I'd rather be doing something else.

شغل من چیزی نیست که زمانی که دلم می خواهد کارهای دیگری بکنم، انجام می دهم.

We live our lives forward.

ما عمرمان را به سمت جلو زندگی می کنیم.

So what has all that taught me?

پس من از این چه آموخته ام؟

I learned that tomorrow's never going to be like today,

من آموختم که فردا هرگز مثل امروز نخواهد بود،

and certainly nothing like yesterday.

و نه مطمئنا مثل دیروز.

And that made me able to cope with change,

و این مرا توانا ساخت که با تغییر بسازم،

indeed, eventually to welcome change,

و در واقع، از تغییر استقبال کنم،

though I'm told I'm still very difficult.

هرچند که همیشه از دیگران می شنوم که بسیار آدم سختی هستم.

Thank you very much.

خیلی ممنونم.

(Applause)

(تشویق)