Bjarke Ingels: 3 warp-speed architecture tales

Translator: Leila Ataei Reviewer: soheila Jafari

The public debate about architecture

بحث عمومی‌ دربارهٔ معماری

quite often just stays on contemplating the final result,

اغلب به نتیجهٔ نها‌یی آن نگاه می‌کند،

the architectural object.

به یک عنصر معماری.

Is the latest tower in London

آیا ساختمان جدید در لندن

a gherkin or a sausage

یک خیار یا سوسیس

or a sex tool?

یا یک ابزار سکس است؟

So recently, we asked ourselves

خُب به تازگی، ما از خودمان می‌پرسیم

if we could invent a format

که آیا می‌شود راهی‌ را یافت

that could actually tell the stories behind the projects,

که بوسیله آن بتوانیم داستان پشت پردهٔ یک پروژه را بیان کنیم،

maybe combining images and drawings and words

شاید ترکیبی‌ از تصاویر و طرح‌ها و کلمات

to actually sort of tell stories about architecture.

که به گونه‌ای‌ داستان‌های معماری را بیان کند.

And we discovered that we didn't have to invent it,

و متوجه شدیم که نیازی به اختراع آن نیست،

it already existed in the form of a comic book.

از آنجا که در حال حاضر به صورت کتاب‌های فکاهی موجود است.

So we basically copied the format of the comic book

پس ما از الگوی کتاب‌های فکاهی استفاده کردیم.

to actually tell the stories of behind the scenes,

که داستان‌های پشت پردهٔ را بازگو کنیم،

how our projects actually evolve through adaptation

اینکه چگونه پروژه‌هایمان از طریق تطابق و بدیه گویی

and improvisation.

به تکامل می‌رسند.

Sort of through the turmoil and the opportunities

در خلال آشفتگیها و موقعیت‌ها

and the incidents of the real world.

و برخوردها با دنیای واقعی.

We call this comic book "Yes is More,"

ما اسم این کتاب فکاهی را گذاشتیم «بله بیشتر است».

which is obviously a sort of evolution of the ideas of some of our heroes.

که به نوعی تحول ایده‌های برخی‌ از قهرمانان داستان ماست.

In this case it's Mies van der Rohe's Less is More.

مثل «کمتر بیشتر است» از میس فن در روهه.

He triggered the modernist revolution.

او انقلاب مدرن را آغاز کرد.

After him followed the post-modern counter-revolution,

بعد از او نوبت ضد انقلاب پست مدرن شد،

Robert Venturi saying, "Less is a bore."

روبرت ونچوری می‌گوید، «کمتر خسته کننده است».

After him, Philip Johnson sort of introduced

و بعد از آن بود که فیلیپ جانسن بنوعی معرف

(Laughter)

(خنده)

you could say promiscuity, or at least openness

به اصطلاح بی بند و باری در روابط جنسی، یا گشودگی به

to new ideas with, "I am a whore."

ایده‌های جدید " من یک فاحشه هستم" شد.

Recently, Obama has introduced optimism

به تازگی اباما فلسفه خوش بینی‌ را

at a sort of time of global financial crisis.

در زمان بحران‌ مالی جهانی معرفی‌ کرد.

And what we'd like to say with "Yes is More"

و چیزی که ما دوست داریم در "بله بیشتر است" بگوییم،

is basically trying to question this idea

در اصل به زیر سوال بردن این تفکر است

that the architectural avant-garde is almost always negatively defined,

که معماری اوانگارد تقریبا همیشه بد توضیح داده شده،

as who or what we are against.

این که ما بر ضد کسی‌ یا چیزی هستیم.

The cliche of the radical architect

کلیشه‌ی معماری رادیکال

is the sort of angry young man rebelling against the establishment.

شبیه به مرد جوان عصبانی هست که در برابر بنیان‌ها طغیان می‌کند.

Or this idea of the misunderstood genius,

یا نابغه‎ای که هیچوقت درک نشده،

frustrated that the world doesn't fit in with his or her ideas.

مستاصل از این که دنیا با ایده‌هاش جور در نمیاد.

Rather than revolution, we're much more interested in evolution,

به جای «انقلاب» ما بیشتر به «تکامل» علاقه‌مند هستیم،

this idea that things gradually evolve

این ایده که چیزها به مرور به تکامل برسند

by adapting and improvising

از طریق تطابق با تغییرات جهان و

to the changes of the world.

بدیه‌گویی با تغییرات جهان.

In fact, I actually think that Darwin is one of the people

در واقع من فکر می‌کنم که داروین از کسانی هست

who best explains our design process.

که به بهترین صورت روند طراحی ما را توضیح می‌دهد.

His famous evolutionary tree

درخت تکامل معروف او

could almost be a diagram of the way we work.

می‌تواند نموداری از روش کار ما باشد.

As you can see, a project evolves through

همانطور که می‌توانید ببینید، پروژه‎ای در طی یک سری

a series of generations of design meetings.

نسلهای نشستهای طراحی به تکامل می‎‌رسد.

At each meeting, there's way too many ideas.

در هر نشست، تعداد خیلی زیادی ایده مطرح می‌شود.

Only the best ones can survive.

فقط بهترین‌هایشان می‌توانند جان سالم به در ببرند.

And through a process of architectural selection,

و در طی روند انتخاب‌های معمارانه،

we might choose a really beautiful model

ممکن است مدل بسیار زیبایی را انتخاب کنیم،

or we might have a very functional model.

یا اینکه مدل کارکردیی را انتخاب کنیم.

We mate them. They have sort of mutant offspring.

ما این دو را با هم جفت می‎کنیم. ذات تغییرپذیری دارند.

And through these sort of generations of design meetings

و در طی این نوع از نشست‌های مرتبط با طراحی

we arrive at a design.

ما به یک طرح رسیدیم.

A very literal way of showing it is a project we did

راه دقیق برای نشان دادن آن، پروژه‌ای هست که برای کتاب‌خانه

for a library and a hotel in Copenhagen.

و هتلی در کپنهاگ انجام دادیم.

The design process was really tough,

روند طراحی خیلی سختی داشت،

almost like a struggle for survival,

تقریباً تلاشی بود برای زنده ماندن،

but gradually an idea evolved:

اما در نهایت ایده‌ای به تکامل رسید:

this sort of idea of a rational tower

ایده‌ای از نوع یک برج مستدل

that melts together with the surrounding city,

که با شهر اطرافش در هم ادغام شده‌ است.

sort of expanding the public space onto what we refer to as

به نوعی گسترش فضای عمومی شهری به چیزی که ما به عنوان

a Scandinavian version of the Spanish Steps in Rome,

ورژن اسکاندیناوی پله‌های اسپانیای رم می‌شناسیم،

but sort of public on the outside, as well as on the inside,

اما برای کتاب‌خانه به همان اندازه عمومی بودنش از خارج،

with the library.

از داخل هم عمومی هست.

But Darwin doesn't only explain the evolution of a single idea.

اما داروین فقط تکامل یک ایده را به تنهایی مطرح نکرد.

As you can see, sometimes a subspecies branches off.

همانطور که می‎بینید، بعضی از زیرگونه‎ها منشعب می‎شوند.

And quite often we sit in a design meeting

و اغلب مواقع هم ما در یک نشست‌ طراحی

and we discover that there is this great idea.

می‌فهمیم که ایده‌ی فوق‌العاده‎ای هست.

It doesn't really work in this context.

در این زمینه واقعاً جواب نمی‌گیریم.

But for another client in another culture,

اما برای یک کارفرمای دیگر در فرهنگی دیگر،,

it could really be the right answer to a different question.

می‌تواند جواب درست برای سوالی متفاوت باشد.

So as a result, we never throw anything out.

در نتیجه، هیچ وقت هیچ چیزی را دور نمی‌ندازیم.

We keep our office almost like an archive

ما دفترمان را تقریباً مثل یک آرشیو

of architectural biodiversity.

از تنوع زیستی در معماری نگه می‌داریم.

You never know when you might need it.

هیچ وقت مشخص نیست کی به آن احتیاج پیدا می‌کنید.

And what I'd like to do now, in an act of

و کاری که الان دوست دارم برای جمع بندی انجام بدم،

warp-speed storytelling,

گفتن داستان کوتاهی

is tell the story of how two projects evolved

در مورد این است که چطور دو تا از پروژه‎‌ها

by adapting and improvising

از طریق تطابق و بدیهی‌سازی

to the happenstance of the world.

با رویدادهای اتفاقی جهان تکمیل شدند.

The first story starts last year when we went to Shanghai

شروع اولین داستان برمی‎گردد به سال گذشته که برای

to do the competition for the Danish

رقابت در نمایشگاه بین‌المللی اکسپو ۲۰۱۰، برای طراحی پاویون ملی دانمارک

National Pavilion for the World Expo in 2010.

به شانگهای رفتیم.

And we saw this guy, Haibao.

و شخصی به نام هایبو را دیدیم.

He's the mascot of the expo,

که نماد خوش یمنی نمایشگاه هست،

and he looks strangely familiar.

و به طور عجیبی آشنا به نظر می‌آید!

In fact he looked like a building we had designed

در واقع شبیه به ساختمانی بود که

for a hotel in the north of Sweden.

برای هتلی در شمال سوئد طراحی کرده بودیم.

When we submitted it for the Swedish competition we thought

وقتی آن را برای رقابت سوئد پیشنهادش کردیم فکر می‌کردیم

it was a really cool scheme, but it didn't exactly

طرح خیلی خوبی بود اما واقعا

look like something from the north of Sweden.

شبیه به پروژه‌ای برای شمال سوئد نبود.

The Swedish jury didn't think so either. So we lost.

ظاهراً تیم داوری سوئد هم همینطور فکر می‌کردند. طرح ما انتخاب نشد.

But then we had a meeting with a Chinese businessman

اما بعد که قرار ملاقاتی با یک تاجر چینی داشتیم

who saw our design and said,

با دیدن طرح به ما گفت،

"Wow, that's the Chinese character for the word 'people.'"

" وای! این شبیه به کلمه‌ی مردم در الفبای چینی هست."

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

So, apparently this is how you write "people,"

پس ظاهراً در جمهوری خلق چین "مردم"

as in the People's Republic of China.

را اینطوری می‌نویسند.

We even double checked.

حتی باز هم چک کردیم.

And at the same time, we got invited to exhibit

و در همان زمان به نمایشگاهی در شانگهای

at the Shanghai Creative Industry Week.

برای هفته‌ی صنعت خلاق دعوت شدیم.

So we thought like, this is too much of an opportunity,

خب فکر کردیم این فرصت خیلی خوبی هست،

so we hired a feng shui master.

پس یک استاد فنگ‌شویی را استخدام کردیم.

We scaled the building up three times to Chinese proportions,

بنا را به خاطر اندازه‌ی چین سه برابر بزرگتر کردیم،

and went to China.

و رفتیم به چین!

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

So the People's Building, as we called it.

ساختمان «مردم» اسمی بود که برایش انتخاب کردیم.

This is our two interpreters, sort of reading the architecture.

این دو تفسیر در مورد خوانایی معماری هست.

It went on the cover of the Wen Wei Po newspaper,

تصویرش روی جلد روزنامه‌ «ون وی پو» رفت،

which got Mr. Liangyu Chen, the mayor of Shanghai,

که باعث شد آقای لینگویی چن، شهردار شانگهای،

to visit the exhibition.

به نمایشگاه بیاد.

And we had the chance to explain the project.

و ما این فرصت را پیدا کردیم که پروژه را توضیح دهیم.

And he said, "Shanghai is the city in the world

گفت،«شانگهایی شهری هست

with most skyscrapers,"

با بیشترین آسمانخراش‌ها در جهان»،

but to him it was as if the connection to the roots had been cut over.

اما به نظرش این ساختمان با ریشه‌های از بین رفته ارتباط برقرار کرده بود.

And with the People's Building, he saw an architecture

و با ساختمان مردم، او معماریی را دید که

that could bridge the gap between the ancient wisdom of China

می‌توانست گذشته‌ درخشان چین

and the progressive future of China.

و چین مترقی امروز را به هم وصل کند.

So we obviously profoundly agreed with him.

خب ما هم عمیقاً با او موافق بودیم.

(Laughter)

(خنده‌ تماشاگران)

(Applause)

(تشویق)

Unfortunately, Mr. Chen is now in prison for corruption.

متاسفانه، آقای چن الان به اتهام فساد در زندان هستند.

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

But like I said, Haibao looked very familiar,

اما همانطور که گفتم، هایبو خیلی آشنا به نظر می‌رسید،

because he is actually the Chinese character for "people."

چون در واقع در چین معادل کلمه‌ی «مردم» است.

And they chose this mascot because

و آنها به عنوان نماد خوش یُمنی انتخابش کردند چون

the theme of the expo is "Better City, Better Life."

موضوع اکسپو «شهر بهتر، زندگی بهتر» بود.

Sustainability.

پایداری.

And we thought, sustainability has grown into being

و ما فکر کردیم که پایداری در حال تبدیل شدن به

this sort of neo-Protestant idea

نوع جدیدی از شیوه‌ی فکری پروتستانی هست،

that it has to hurt in order to do good.

که بجای بهتر کردن شرایط آن را بدتر می‌کند.

You know, you're not supposed to take long, warm showers.

همانطور که می‌دانید نباید دوش‌های طولانی آبگرم بگیرید.

You're not supposed to fly on holidays because it's bad for the environment.

یا با هواپیما به تعطیلات بروید چون برای محیط زیست ضرر دارد.

Gradually, you get this idea that sustainable life

در نتیجه این ایده به وجود می‌آید که زندگی با رویکرد پایداری

is less fun than normal life.

کمتر از زندگی عادی باحال است.

So we thought that maybe it could be interesting to focus on examples

پس فکر کردیم شاید جالب باشد اگر روی مثال‌هایی تاکید کنیم

where a sustainable city

که یک شهر با رویکرد پایداری

actually increases the quality of life.

در نهایت کیفیت زندگی را هم بالا ببرد.

We also asked ourselves, what could Denmark possibly show China

همینطور از خودمان پرسیدیم دانمارک چه چیز مرتبطی را

that would be relevant?

می‌تواند به چین نشون دهد؟

You know, it's one of the biggest countries in the world, one of the smallest.

همانطور که می‌دانید یکی از آن دو بزرگترین و دیگری ازکوچکترین کشورهای جهان هستند.

China symbolized by the dragon.

سمبل چین اژدها هست.

Denmark, we have a national bird, the swan.

در دانمارک ما یک پرنده‌ی ملی داریم, قو!

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

China has many great poets,

چین شاعران بزرگی دارد

but we discovered that in the People's Republic

اما فهمیدیم که در جمهوری خلق چین

public school curriculum,

در کتابهای درسی مدارس دولتی

they have three fairy tales by An Tu Sheng,

سه افسانه ارائه می‌شود که نوشته‌ ان تو شن،

or Hans Christian Anderson, as we call him.

یا همان هانس کریستین اندرسون معروف خودمان هست.

So that means that all 1.3 billion Chinese

به این معنا که جمعیت ۱/۳ میلیاردی چین

have grown up with "The Emperor's New Clothes,"

با «لباس جدید امپراطور»

"The Matchstick Girl" and "The Little Mermaid."

«دختر کبریت فروش» و «پری دریایی کوچک» بزرگ شده‌اند.

It's almost like a fragment of Danish culture

این مثل ذره‌ای از فرهنگ دانمارکی هست که

integrated into Chinese culture.

در دل فرهنگ چینی جا شده باشد.

The biggest tourist attraction in China is the Great Wall.

دیوار بزرگ چین بزرگترین جاذبه‌ی توریستی چین است.

The Great Wall is the only thing that can be seen from the moon.

دیوار بزرگ چین تنها ساخته‌ی دست بشر است که از ماه قابل رویت است.

The big tourist attraction in Denmark is The Little Mermaid.

بزرگترین جاذبه‌ی توریستی دانمارک پری دریایی کوچک هست!

That can actually hardly be seen from the canal tours.

که از کانال به سختی دیده‌ می‌شود.

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

And it sort of shows the difference between these two cities.

و این به نوعی تفاوت بین این دو شهر را نشون می‌دهد.

Copenhagen, Shanghai,

کپنهاگ، شانگهای

modern, European.

مدرن، اروپایی.

But then we looked at recent urban development,

اما بعد به تغییرات اخیر شهری دقت کردیم،

and we noticed that this is like a Shanghai street,

و دیدیم که شبیه به خیابان‌های شانگهای

30 years ago. All bikes, no cars.

۳۰ سال پیش هست. فقط دوچرخه، بدون هیچ ماشینی.

This is how it looks today; all traffic jam.

این تصویر امروزش هست، ترافیک.

Bicycles have become forbidden many places.

دوچرخه خیلی جاها ممنوع شده.

Meanwhile, in Copenhagen we're actually expanding the bicycle lanes.

در حالی که در کپنهاگ ما در حال گسترش خطوط دوچرخه‌سواری هستیم.

A third of all the people commute by bike.

یک سوم جمعیت با دوچرخه جابه‌جا می‌شوند.

We have a free system of bicycles called the City Bike

ما یک سیستم دوچرخه رایگان داریم به اسم «شهر دوچرخه» داریم

that you can borrow if you visit the city.

که موقع دیدن از شهر امکان قرض کردن دوچرخه را دارید.

So we thought, why don't we reintroduce the bicycle in China?

پس فکر کردیم چرا دوچرخه را دوباره در چین معرفی نکنیم؟

We donate 1,000 bikes to Shanghai.

ما ۱٫۰۰۰ دوچرخه به شانگهای هدیه کردیم.

So if you come to the expo, go straight to the Danish pavilion,

پس اگه به اکسپو آمدید، مستقیم به غرفه‌ی دانمارک برید،

get a Danish bike, and then continue on that to visit the other pavilions.

یک دوچرخه‌ی دانمارکی بگیرید و بعد از بقیه‌ نمایشگاه دیدن کنید.

Like I said, Shanghai and Copenhagen are both port cities,

همانطور که گفتم کپنهاگ و شانگهای هردو شهرهای بندری هستند،

but in Copenhagen the water has gotten so clean

اما در کپنهاگ آب بقدری تمیز است

that you can actually swim in it.

که می‌شود در آن شنا کرد.

One of the first projects we ever did

اولین پرو‌ژه‌ای که انجام دادیم

was the harbor bath in Copenhagen,

حمام لنگرگاه در کپنهاگ بود.

sort of continuing the public realm into the water.

به نوعی ادامه‌ی قلمرو عمومی به داخل آب.

So we thought that these expos quite often have a lot of

ما فکر کردیم این نمایان گذاشتن تبلیغات مالی زیادی

state financed propaganda,

را به دنبال خواهد داشت،

images, statements, but no real experience.

تصاویر، بیانیه‌ها، بدون هیچ تجربه‌.

So just like with a bike, we don't talk about it.

دقیقاَ مثل دوچرخه، راجع به آن حرف نمی‌زنیم.

You can try it.

بلکه امتحانش می‌کنیم.

Like with the water, instead of talking about it,

مثل آب، به جای حرف زدن در موردش،

we're going to sail a million liters of harbor water

میلیون‌ها لیتر از آب لنگرگاه را

from Copenhagen to Shanghai,

از کپنهاگ تا شانگهای، با کشتی حمل می‌کنیم

so the Chinese who have the courage can actually dive in

تا چینی‌هایی که جراتش را دارند تویش شیرجه بزنند

and feel how clean it is.

و تمیزی آن را حس کنند.

This is where people normally object that it doesn't sound very sustainable

اینجاست که خیلی‌معتقدند چندان مطابق با اصول پایداری نیست،

to sail water from Copenhagen to China.

این حمل آب از کپنهاگ تا چین.

But in fact, the container ships go

اما در واقع کشتی‌های حامل بار

full of goods from China to Denmark,

پر از اجناس مختلف از چین به دانمارک می‌روند،

and then they sail empty back.

و خالی برمی‌گردند.

So quite often you load water for ballast.

و معمولا برای جلوگیری از واژگونی کشتی آب بار میزنند.

So we can actually hitch a ride for free.

پس می‌تونیم یک سواری رایگان بگیریم.

And in the middle of this sort of harbor bath,

و داخل این حمام لنگرگاه

we're actually going to put the actual Little Mermaid.

قرار هست که پری دریای کوچک را بگذاریم.

So the real Mermaid, the real water, and the real bikes.

پس پری دریایی واقعی دانمارک، آب واقعی و دوچرخه‌های واقعی.

And when she's gone, we're going to invite

و زمانی که پری دریایی در دانمارک نیست، قرار است که از

a Chinese artist to reinterpret her.

هنرمند چینی دعوت کنیم که نقش او را بازی کند.

The architecture of the pavilion is this sort of loop

معماری پاویون به نوعی حلقه‌ای از

of exhibition and bikes.

نمایشگاه و دوچرخه‌ها هست.

When you go to the exhibition, you'll see the Mermaid and the pool.

وقتی به نمایشگاه می‌روید پری دریایی و استخر را می‌بینید.

You'll walk around, start looking for a bicycle on the roof,

اظراف آنجا قدم می‌زنید و دوچرخه‌های روی سقف را می‌بینید،

jump on your ride and then continue out into the rest of the expo.

میپرید روی دوچرخه‎تان و به بقیه‌ اکسپو سر می‌زنید.

So when we actually won the competition

وقتی که مسابقه را بردیم

we had to do an exhibition in China explaining the project.

باید در چین در یک نمایشگاه پروژه را تشریح می‌کردیم.

And to our surprise we got one of our boards back

و در کمال تعجب یکی از بورد‌های ما برگردانده شد

with corrections from the Chinese state censorship.

با اصلاحیه‎‌ای از طرف سازمان سانسور چین.

The first thing, the China map missed Taiwan.

اولین مطلب، نقشه‌ی چین ما تایوان را نداشت.

It's a very serious political issue in China. We will add on.

این یک مسئله‌ مهم سیاسی در چین بود. باید آن را اضافه می‌کردیم.

The second thing, we had compared the swan to the dragon,

دومین مطلب، ما قو را با اژدها مقایسه کرده بودیم،

and then the Chinese state said,

و آن‌ها گفته بودند،

"Suggest change to panda."

«پیشنهاد می‌کنیم با پاندا عوضش کنید.»

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

(Applause)

(تشویق)

So, when it came out in Denmark that we were actually going to

وقتی خبر رسید که بناست

move our national monument,

نماد ملی دانمارک را از کشور خارج کنیم.

the National People's Party sort of rebelled against it.

حزب ملی مردم با این کار مخالفت کرد.

They tried to pass a law against moving the Mermaid.

تلاش کردند که قانون جدید را علیه جابه‌جا کردن پری تصویب کنند.

So for the first time, I got invited to speak at the National Parliament.

برای اولین بار دعوت شدم که در پارلمان صحبت کنم.

It was kind of interesting because in the morning, from 9 to 11,

به نوعی جالب بود چون از ساعت ۹ تا ۱۱

they were discussing the bailout package --

در مورد بسته کمکی بحث کردند--

how many billions to invest in saving the Danish economy.

چند میلیارد برای حفظ اقتصاد دانمارک لازم هست.

And then at 11 o'clock they stopped talking about these little issues.

ساعت ۱۱ بحث راجع به این موضوعات پیش پا افتاده را تموم کردند.

And then from 11 to 1,

و از ۱۱ تا ۱ بعد از ظهر

they were debating whether or not to send the Mermaid to China.

بحث راجع به فرستادن پری دریایی به چین داغ بود.

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

(Applause)

(تشویق)

But to conclude, if you want to see the Mermaid from May to December

برای جمع‌بندی، اگر می‌خواهید پری دریایی را از مه تا دسامبر ببنید

next year, don't come to Copenhagen,

سال آینده، به کپنهاگ نیایید،

because she's going to be in Shanghai.

چون به شانگهای می‎رود!

If you do come to Copenhagen,

اگه به کپنهاگ می‎آیید،

you will probably see an installation by Ai Weiwei, the Chinese artist.

احتمالاَ اثری از آی‎وی‌وی هنرمند چینی خواهید دید.

But if the Chinese government intervenes, it might even be a panda.

اما اگر دولت چین مداخله کند، ممکن است یک پاندا بگذاریم آنجا.

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

So the second story that I'd like to tell

دومین داستانی که دوست دارم تعریف کنم

is, actually starts in my own house.

از خانه‌ی خودم شروع شد.

This is my apartment.

این آپارتمان من است.

This is the view from my apartment,

این هم نمای آپارتمانم است،

over the sort of landscape of triangular balconies

بالای یک سری بالکن‌های مثلث شکل

that our client called the Leonardo DiCaprio balcony.

که کارفرمای ما اسم آن را بالکن لئوناردو دیکاپریو گذاشته.

And they form this sort of vertical backyard

و از این حیاطهای عمودی

where, on a nice summer day, you'll actually get introduced to all your neighbors

توی یک روز خوب تابستانی می‎توانید با همسایه‌ها آشنا شوید

in a vertical radius of 10 meters.

با یک فاصله‌ عمودی ۱۰ متری.

The house is sort of a distortion of a square block.

خانه به نوعی انحرافی از یک بلوک مربعی است.

Trying to zigzag it to make sure

اقدامی زیگزاگی برای این که مطمئن شویم

that all of the apartments look at the straight views,

همه آپارتمانها رو به چشم‎اندازهای مستقیم بودند

instead of into each other.

تا دید داشتن به همدیگر.

Until recently, this was the view from my apartment,

تا چند وقت پیش، این منظره‎ای که آپارتمانم دید داشت،

onto this place where our client actually bought the neighbor site.

اما یکی از مشتریهای ما زمین همسایه را خرید

And he said that he was going to do an apartment block

و گفت که تصمیم دارد یک بلوک آپارتمانی بسازد

next to a parking structure.

چنب سازه‌ پارکینگ.

And we thought, rather than doing a traditional stack of apartments

و ما فکر کردیم، به جای ساختن انبوهی آپارتمان‌های سنتی

looking straight into a big boring block of cars,

که دقیقا به سمت بلوکی از ماشین‎‌ها جهت گیری کرده‌اند،

why don't we turn all the apartments into penthouses,

چرا تمام آپارتمان‌ها را تبدیل به پنت‌هاوس نکنیم،

put them on a podium of cars.

و نگذاریم‎شان روی کرسی از ماشین‌ها؟

And because Copenhagen is completely flat,

و از آنجایی که کپنهاگ یک شهر مسطح است

if you want to have a nice south-facing slope with a view,

بریا داشتن شیب در جهت جنوب همراه با یک دید مناسب،

you basically have to do it yourself.

اساساَ خودتان باید آن را بسازید.

Then we sort of cut up the volume,

بعد از آن به نوعی حجم را کوچک کردیم،

so we wouldn't block the view from my apartment.

تا دید آپارتمانم کور نشود.

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

And essentially the parking is sort of occupying the deep space

و پارکینگ به نوعی فضای زیرین بنا

underneath the apartments.

را اشغال می‌کند.

And up in the sun, you have a single layer of apartments

و بالا جایی که نور خورشید هست، لایه‎ای از آپارتمان‌ها هستند

that combine all the splendors of a suburban lifestyle,

که تمام ویژگی‌های مثبت زندگی برون شهری را تامین می‌کند،

like a house with a garden with a sort of metropolitan view,

مثل یک خانه باغچه‎دار با دیدی کلان‌شهری

and a sort of dense urban location.

و همچنین قرارگیری در عمق یک فضای شهری.

This is our first architectural model.

این اولین مدل معماری ما بود.

This is an aerial photo taken last summer.

این عکس هوایی تابستان گذشته گرفته شده.

And essentially, the apartments cover the parking.

و حقیقتاَ، این آپارتمان‌ها، پارکینگ را پوشاندند.

They are accessed through this diagonal elevator.

این‌ها دسترسی‌های بین این آسانسور‌ه اریب است.

It's actually a stand-up product from Switzerland,

که در واقع یک محصول عمودی سویسی است،

because in Switzerland they have a natural need for diagonal elevators.

چون در سویس نیاز طبیعی به آسانسورهای اریب هست.

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

And the facade of the parking,

ونمای پارکینگ،

we wanted to make the parking naturally ventilated,

می‎خواستیم که تهویه در پارکینگ طبیعی باشد،

so we needed to perforate it.

پس لازم بود سوراخ سوراخش کنیم.

And we discovered that by controlling the size of the holes,

و فهمیدیم که با کنترل اندازه سوراخها،

we could actually turn the entire facade

در واقع می‎توانستیم کل نمای ساختمان را تبدیل

into a gigantic, naturally ventilated,

به تصویر غول پیکری از خطوط موازی

rasterized image.

با تهویه طبیعی کنیم.

And since we always refer to the project as The Mountain,

و چون همیشه به پروژه با نام کوهستان اشاره می‎کردیم،

we commissioned this Japanese Himalaya photographer

به این عکاس ژاپنی در هیمالیا ماموریت دادیم

to give us this beautiful photo of Mount Everest,

تا به ما عکس زیبایی از کوه اورست را بدهد،

making the entire building a 3,000 square meter artwork.

تا کل این بنای ۳٫۰۰۰ متر مربعی را مبدیل به اثر هنری کنیم.

(Applause)

(تشویق حضار)

So if you go back into the parking, into the corridors,

پس اگر به داخل پارکینگ بروید، به داخل کریدورها،

it's almost like traveling into a parallel universe

مثل این میماند که توی یک جهان موازی از ماشینها و رنگها

from cars and colors,

به این واحه شهری

into this sort of south-facing urban oasis.

رو به جنوب در حال سفرید.

The wood of your apartment continues outside becoming the facades.

چون آپارتمان شما آن بیرون به حیات خود در قالب نمای ساختمان ادامه می‎دهند.

If you go even further, it turns into this green garden.

اگر کمی پیشروی کنید، به این باغ سبز مبدل می‎شود.

And all the rainwater that drops on the Mountain

و همه آب بارانی که بر کوهستان می‎بارد

is actually accumulated.

در واقع اندوخته می‎شود.

And there is an automatic irrigation system

و یک سیستم آبیاری خودکار هست

that makes sure that this sort of landscape of gardens,

که ضامن تبدیل این نوع چشم‎انداز

in one or two years it will sort of transform

از باغها را ظرف یکی دوسال به

into a Cambodian temple ruin,

یک ویرانه معبدی کامبوجی خواهد بود که

completely covered in green.

کاملا در سبزی پوشیده است.

So, the Mountain is like our first built example

پس، کوهستان مثل اولین نمونه ساخته شده ما

of what we like to refer to as architectural alchemy.

از چیزیست که مایلیم به آن تحت عنوان کیمیای معماری اشاره کنیم.

This idea that you can actually create, if not gold,

راستش این ایده که اگر قادر به خلق طلا نیستیم

then at least added value by mixing

پس حداقل به ارزش آن را با افزودن

traditional ingredients, like normal apartments

مواد اولیه سنتی مثل آپارتمانهای عادی

and normal parking,

و پارکینگ عادی بیشتر کنیم،

and in this case actually offer people

و در این مورد حداقل به آدمها

the chance that they don't have to choose between

فرصتی را بدهیم که نباید بین زندگی در شهر و

a life with a garden or a life in the city.

زندگی در باغ یک انتخاب داشته باشند.

They can actually have both.

هر دو را می‎توانند داشته باشند.

As an architect, it's really hard to set the agenda.

بعنوان معمار، قرار دادن آن در دستور کارم واقعا دشوار است.

You can't just say that now I'd like to do a sustainable city

نمی‎توانید بگویید که الان مایل به ساخت یک شهر پایدار

in central Asia,

در آسیای مرکزی هشتم،

because that's not really how you get commissions.

چون واقعا برای این به شما کارمزدی پرداخت نمی‎شود.

You always have to sort of adapt and improvise

همیشه باید به نوعی خود را با فرصتها و حوداث

to the opportunities and accidents that happen,

و انواع اغتشاشاتی که در دنیا رخ می‎دهند

and the sort of turmoil of the world.

تطابق داده و بدیهه سازی کنید.

One last example is that recently we,

یک مثال آخر این است که اخیرا ما،

like last summer, we won the competition

مثل تابستان گذشته، برنده رقابت طراحی یک بانک ملی

to design a Nordic national bank.

در حوزه اسکاندیناوی شدیم.

This was the director of the bank when he was still smiling.

این مدیر بانک هست موقعی که هنوز لبخند به لب داشت.

(Laughter)

(خنده)

It was in the middle of the capital so we were really excited by this opportunity.

در وسط پایتخت بود که ما واقعا درباره‎ی این فرصت ذوق‎زده شدیم.

Unfortunately, it was the national bank of Iceland.

متاسفانه، بانک ملی ایساند بود.

At the same time, we actually had a visitor --

هم زمان، بازدید کننده‎ای داشتیم--

a minister from Azerbaijan came to our office.

وزیری از آذربایجان که به دفترمان آمد.

We took him to see the Mountain. And he got very excited

او را به کوهستان بردیم. و او در واقع از این ایده که امکان

by this idea that you could actually make mountains

ساخت کوهستانها از معماری وجود دارد

out of architecture,

خیلی هیجانزده شد.

because Azerbaijan is known as the Alps of Central Asia.

چون آذربایجان به آلپ آسیای میانه معروف است.

So he asked us if we could actually imagine

پس از ما پرسید آیا واقعا قادر بودیم یک

an urban master plan

طرح کلیدی شهری را

on an island outside the capital

در جزیره‎ای در خارج از پایتخت تصور کنیم

that would recreate the silhouette of the seven most significant mountains

که نیمرخی از هفت کوهستان مهم

of Azerbaijan.

آذربایجان را از نو بسازد.

So we took the commission.

پس ماموریت را قبول کردیم.

And we made this small movie that I'd like to show.

و این فیلم کوتاهی را که مایلم به شما نشان دهم راساختم.

We quite often make little movies.

اغلب از این فیلمهای کوتاه میسازیم.

We always argue a lot about the soundtrack,

همیشه خیلی درباره صدای فیلم بحث می‎کنیم،

but in this case it was really easy to choose the song.

اما در این مورد انتخاب ترانه خیلی آسان بود.

So basically, Baku is this sort of crescent bay

چون اساسا باکو به شکل یک خلیج هلالی است

overlooking the island of Zira, the island that we are planning --

که رویش به جزیره زیراست، جزیره‎ای که برایش نقشه داشتیم--

almost like the diagram of their flag.

تقریبا مثل نقشه روی پرچم‎شان.

And our main idea was

و ایده اصلی ما

to sort of sample the seven most significant mountains

نمونه‎ای بود که هفت کوهستان مهم

of the topography of Azerbaijan

از جغرافیای آذربایجان را نشان داده

and reinterpret them into urban and architectural structures,

و آنها در قالب سازه‎های معماری و شهری،

inhabitable of human life.

و سکناپذیری حیات انسان از نو تفسیر می‎کرد.

Then we place these mountains on the island,

بعد این کوهها را در جزیره می‎گذاریم،

surrounding this sort of central green valley,

تا به نوعی احاطه‎گر دره سبز مرکزی باشند،

almost like a central park.

تقریبا مثل یک پارک مرکزی.

And what makes it interesting is that the island right now

و آنچه آن را جالب می‎کند خود جزیره است که الان

is just a piece of desert. It has no vegetation.

یک تکه بیانان است و هیچ سبزی ندارد.

It has no water. It has no energy, no resources.

بدون آب است و فاقد انرژی و هر گونه منابعی است.

So we actually sort of designed the entire island as a single ecosystem,

پس درواقع کل جزیره را بعنوان یک زیست بوم مجرد طراحی کردیم،

exploiting wind energy to drive the desalination plants,

تا با بهره گیری از انرژی باد دستگاه‎های نمک‎زدایی از آب را به حرکت درآورده

and to use the thermal properties of water

و از مختصات دمایی آب استفاده می‎کنند

to heat and cool the buildings.

تا ساختمانها را گرم و سرد کنند.

And all the sort of excess freshwater wastewater

و همه این انواع اضافه آب تازه، فاضلاب

is filtered organically into the landscape,

درخدمت چشم انداز مورد نظر بطور آلی فیلتر می‎شوند

gradually transforming the desert island

تا به تدریج این جزیره بیابانی به یک چشم‎انداز

into sort of a green, lush landscape.

سرسبز و خرم تبدیل شود.

So, you can say where an urban development

پس می‎توانید ادعا کنید در جایی که توسعه شهری

normally happens at the expense of nature,

عمولا به قیمت نابودی طبیعت تمام می‎شود،

in this case it's actually creating nature.

در این مورد در واقع به ایجاد طبیعت کمک می‎کند.

And the buildings, they don't only sort of

و ساختمانها، تنها القاءگر

invoke the imagery of the mountains,

تصویری از کوهستانها نیستند.

they also operate like mountains.

عملکردی مثل کوهستان دارند.

They create shelter from the wind.

در برابر باد جان‎پناه می‎سازند.

They accumulate the solar energy.

انرژی خورشیدی را اندوخته می‎کنند.

They accumulate the water.

آب را اندوخته می‎کنند.

So they actually transform the entire island

پس در واقع کل جزیره به یک اکوسیستم

into a single ecosystem.

مجرد مبدل می‎شود.

So we recently presented the master plan,

پس این اخیر این طرح کلیدی را ارائه کردیم،

and it has gotten approved.

و تایید هم شده.

And this summer we are starting the construction documents

و امسال تابستان شروع کردیم به ساخت اسنادی

of the two first mountains,

از دو کوهستان اول،

in what's going to be the first carbon-neutral island

این که اولین جزیره با تبادل انرژی صفر

in Central Asia.

در آسیای میانه خواهد بود.

(Applause)

(تشویق)

Yes, maybe just to round off.

بله فقط باید کمی راهتان را کج کنید.

So in a way you can see how the Mountain in Copenhagen

تا به نحوی قادر به دیدن کوهستان در کپنهاک خواهید بود

sort of evolved into the Seven Peaks of Azerbaijan.

که به نحوی به هفت قله آذربایجان فرگشت یافته.

With a little luck and some more evolution,

با کمی شانس و یک مقدار بیشتر فرگشت،

maybe in 10 years it could be the Five Mountains on Mars.

شاید در ظرف ۱۰ سال پنج کوهستان روی مریخ داشته باشیم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)