What fear can teach us | Karen Thompson Walker

Translator: Morton Bast Reviewer: Thu-Huong Ha

Μετάφραση: Maria Thoma Επιμέλεια: Stefanos Reppas

One day in 1819,

Μία μέρα το 1819,

3,000 miles off the coast of Chile,

3.000 μίλια από την ακτή της Χιλής

in one of the most remote regions of the Pacific Ocean,

σε μία από τις πιο απομακρυσμένες περιοχές του Ειρηνικού Ωκεανού,

20 American sailors watched their ship flood with seawater.

20 Αμερικάνοι ναυτικοί είδαν το πλοίο τους να πλημμυρίζει με θαλασσινό νερό.

They'd been struck by a sperm whale, which had ripped

Χτυπήθηκαν από μια φάλαινα φυσητήρα,

a catastrophic hole in the ship's hull.

η οποία άνοιξε μια καταστροφική τρύπα στο κύτος του πλοίου.

As their ship began to sink beneath the swells,

Καθώς το πλοίο άρχισε να βυθίζεται στα κύματα,

the men huddled together in three small whaleboats.

οι άντρες στριμώχτηκαν σε τρία μικρά φαλαινοθηρικά.

These men were 10,000 miles from home,

Βρίσκονταν 10.000 μίλια από το σπίτι τους,

more than 1,000 miles from the nearest scrap of land.

περισσότερο από 1.000 μίλια από την πλησιέστερη ακτή.

In their small boats, they carried only

Μέσα στις μικρές βάρκες,

κουβαλούσαν μόνο στοιχειώδη εξοπλισμό πλοήγησης

rudimentary navigational equipment

and limited supplies of food and water.

και περιορισμένα αποθέματα φαγητού και νερού.

These were the men of the whaleship Essex,

Αυτοί ήταν οι άντρες του φαλαινοθηρικού Έσσεξ

whose story would later inspire parts of "Moby Dick."

και η ιστορία τους αργότερα ενέπνευσε μέρη του «Μόμπι Ντικ».

Even in today's world, their situation would be really dire,

Ακόμα και σήμερα, η κατάστασή τους θα ήταν πραγματικά τρομερή,

but think about how much worse it would have been then.

αλλά σκεφτείτε πόσο χειρότερη θα ήταν τότε.

No one on land had any idea that anything had gone wrong.

Κανείς στη στεριά δεν είχε ιδέα ότι κάτι είχε πάει στραβά.

No search party was coming to look for these men.

Καμία ομάδα διάσωσης δεν πήγαινε να ψάξει αυτούς τους άντρες.

So most of us have never experienced a situation

Οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε ζήσει κάτι

as frightening as the one in which these sailors found themselves,

τόσο τρομαχτικό όσο αυτοί οι άντρες,

but we all know what it's like to be afraid.

αλλά όλοι ξέρουμε πώς είναι να νιώθεις φόβο.

We know how fear feels,

Ξέρουμε την αίσθηση του φόβου,

but I'm not sure we spend enough time thinking about

αλλά δεν είμαι σίγουρη αν περνάμε αρκετό χρόνο σκεπτόμενοι

what our fears mean.

τι σημαίνουν οι φόβοι μας.

As we grow up, we're often encouraged to think of fear

Καθώς μεγαλώνουμε, συχνά μας παροτρύνουν να σκεφτόμαστε το φόβο

as a weakness, just another childish thing to discard

ως αδυναμία, σαν άλλο ένα παιδιάστικο πράγμα που πρέπει να ξεφορτωθούμε,

like baby teeth or roller skates.

όπως τα νεογιλά δόντια ή τα πατίνια.

And I think it's no accident that we think this way.

Πιστεύω πως δεν είναι τυχαίο ότι σκεφτόμαστε έτσι.

Neuroscientists have actually shown that human beings

Οι νευρολόγοι έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι

are hard-wired to be optimists.

είναι από τη φύση τους αισιόδοξοι.

So maybe that's why we think of fear, sometimes,

Άρα μπορεί γι' αυτό να σκεφτόμαστε τον φόβο, μερικές φορές,

as a danger in and of itself.

ως έναν κίνδυνο από μόνο του.

"Don't worry," we like to say to one another. "Don't panic."

«Μη στεναχωριέσαι», μας αρέσει να λέμε ο ένας στον άλλον.

«Μην πανικοβάλλεσαι».

In English, fear is something we conquer.

Στα Αγγλικά, ο φόβος είναι κάτι που υπερνικάμε

It's something we fight. It's something we overcome.

είναι κάτι που παλεύουμε, που ξεπερνάμε.

But what if we looked at fear in a fresh way?

Αλλά εάν βλέπαμε τον φόβο με διαφορετικό τρόπο;

What if we thought of fear as an amazing act of the imagination,

Τι θα γινόταν εάν θεωρούσαμε τον φόβο ως ένα θαυμαστό προϊόν της φαντασίας,

something that can be as profound and insightful

κάτι προφανές και διορατικό

as storytelling itself?

όπως η ίδια η αφήγηση;

It's easiest to see this link between fear and the imagination

Είναι ευκολότερο να δείτε τη σχέση μεταξύ φόβου και φαντασίας στα παιδιά,

in young children, whose fears are often extraordinarily vivid.

όπου ο φόβος είναι συχνά εξαιρετικά έντονος.

When I was a child, I lived in California,

Όταν ήμουν μικρή, ζούσα στην Καλιφόρνια,

which is, you know, mostly a very nice place to live,

που είναι ένα εξαιρετικά πολύ ωραίο μέρος για να ζεις

but for me as a child, California could also be a little scary.

αλλά για εμένα, η Καλιφόρνια ήταν επίσης λίγο τρομακτική.

I remember how frightening it was to see the chandelier

Θυμάμαι πόσο τρομακτικό ήταν να βλέπω το πολύφωτο

that hung above our dining table swing back and forth

που κρεμόταν πάνω από το τραπέζι μας να κουνιέται μπρος πίσω

during every minor earthquake,

σε κάθε μικρό σεισμό,

και μερικές φορές δεν μπορούσα να κοιμηθώ το βράδυ φοβισμένη

and I sometimes couldn't sleep at night, terrified

that the Big One might strike while we were sleeping.

μη χτυπήσει ο Μεγάλος Σεισμός ενώ κοιμόμαστε.

And what we say about kids who have fears like that

Αυτό που λέμε για τα παιδιά που έχουν φόβους σαν αυτόν

is that they have a vivid imagination.

είναι ότι έχουν έντονη φαντασία.

But at a certain point, most of us learn

Αλλά κάποια στιγμή, οι περισσότεροι από εμάς μαθαίνουμε

to leave these kinds of visions behind and grow up.

να αφήνουμε πίσω αυτά τα οράματα και να ωριμάζουμε.

We learn that there are no monsters hiding under the bed,

Μαθαίνουμε ότι δεν υπάρχουν τέρατα κάτω από το κρεβάτι,

and not every earthquake brings buildings down.

και ότι δεν ισοπεδώνει κτίρια κάθε σεισμός.

But maybe it's no coincidence that some of our most creative minds

Ίσως δεν είναι σύμπτωση ότι ορισμένα από τα πιο δημιουργικά μας μυαλά

fail to leave these kinds of fears behind as adults.

δεν καταφέρνουν να αφήσουν πίσω τους αυτούς τους φόβους, ως ενήλικοι.

The same incredible imaginations that produced "The Origin of Species,"

Αυτές οι απίστευτες φαντασιώσεις που δημιούργησαν την «Καταγωγή των ειδών»,

"Jane Eyre" and "The Remembrance of Things Past,"

την «Τζέιν Έυρ» και το «Αναζητώντας το χαμένο χρόνο»,

also generated intense worries that haunted the adult lives

δημιούργησαν επίσης έντονες ανησυχίες που στοίχειωναν την ενήλικη ζωή

of Charles Darwin, Charlotte BrontĂŤ and Marcel Proust.

του Κάρολου Δαρβίνου, της Σαρλότ Μπροντέ και του Μαρσέλ Προυστ.

So the question is, what can the rest of us learn about fear

Το ερώτημα είναι τι μπορούμε να μάθουμε για τον φόβο

from visionaries and young children?

από τους ονειροπόλους και τα παιδιά;

Well let's return to the year 1819 for a moment,

Ας επιστρέψουμε για λίγο στο έτος 1819,

to the situation facing the crew of the whaleship Essex.

στην κατάσταση που βρισκόταν το πλήρωμα του φαλαινοθηρικού «Έσσεξ».

Let's take a look at the fears that their imaginations

Ας δούμε τους φόβους που οι φαντασιώσεις τους

were generating as they drifted in the middle of the Pacific.

δημιουργούσαν καθώς πάλευαν με τα κύματα στη μέση του Ειρηνικού.

Twenty-four hours had now passed since the capsizing of the ship.

Έχουν περάσει 24 ώρες από την ανατροπή του πλοίου.

The time had come for the men to make a plan,

Είχε φτάσει η ώρα να σκεφτούν ένα σχέδιο,

but they had very few options.

αλλά είχαν ελάχιστες επιλογές.

In his fascinating account of the disaster,

Στη συναρπαστική του αφήγηση για την καταστροφή,

Nathaniel Philbrick wrote that these men were just about

ο Ναθάνιελ Φίλμπρικ έγραψε ότι αυτοί οι άντρες ήταν

as far from land as it was possible to be anywhere on Earth.

τόσο μακριά από τη στεριά που θα μπορούσαν

να βρίσκονται σε οποιοδήποτε σημείο πάνω στη Γη.

The men knew that the nearest islands they could reach

Γνώριζαν ότι τα κοντινότερα νησιά που μπορούσαν να φτάσουν

were the Marquesas Islands, 1,200 miles away.

ήταν οι Νήσοι Μαρκέζας, 1.200 μίλια μακρυά.

But they'd heard some frightening rumors.

Ωστόσο, είχαν ακούσει τρομακτικές φήμες.

They'd been told that these islands,

Τους είχαν πει ότι σε αυτά τα νησιά,

and several others nearby, were populated by cannibals.

καθώς και σε αρκετά παραπλήσια, κατοικούσαν κανίβαλοι.

So the men pictured coming ashore only to be murdered

Έτσι φαντάστηκαν πως μόλις έφταναν στην ακτή

θα τους σκότωναν και θα τους έτρωγαν για δείπνο.

and eaten for dinner.

Another possible destination was Hawaii,

Ένας άλλος πιθανός προορισμός ήταν η Χαβάη,

but given the season, the captain was afraid

αλλά λόγω της εποχής, ο καπετάνιος φοβόταν

they'd be struck by severe storms.

πως θα συναντούσαν σφοδρές καταιγίδες.

Now the last option was the longest, and the most difficult:

Η τελευταία επιλογή ήταν η πιο μεγάλη και η πιο δύσκολη:

to sail 1,500 miles due south in hopes of reaching

να ταξιδέψουν περίπου 1.500 μίλια νότια με την ελπίδα να φτάσουν

a certain band of winds that could eventually

σε μια περιοχή ανέμων η οποία ίσως

push them toward the coast of South America.

να τους οδηγούσε προς τις ακτές της Νοτίου Αμερικής.

But they knew that the sheer length of this journey

Όμως ήξεραν πως η μεγάλη διάρκεια αυτού του ταξιδιού

would stretch their supplies of food and water.

θα εξαντλούσε όλες τις προμήθειες τους σε τροφή και νερό.

To be eaten by cannibals, to be battered by storms,

Να γίνουν τροφή για τους κανιβάλους, να χτυπηθούν από τις καταιγίδες,

to starve to death before reaching land.

να πεθάνουν της πείνας πριν να φτάσουν στη στεριά.

These were the fears that danced in the imaginations of these poor men,

Αυτοί ήταν οι φόβοι που κυριάρχησαν στη φαντασία αυτών των ανδρών,

and as it turned out, the fear they chose to listen to

και όπως φάνηκε, ο φόβος που επέλεξαν να ακούσουν

would govern whether they lived or died.

προσδιόριζε το αν θα ζήσουν ή αν θα πεθάνουν.

Now we might just as easily call these fears by a different name.

Μπορούμε να αποδώσουμε αυτούς τους φόβους με διαφορετικό όνομα.

What if instead of calling them fears,

Αν αντί να τους αποκαλούμε φόβους,

we called them stories?

να τους αποκαλούσαμε ιστορίες;

Because that's really what fear is, if you think about it.

Επειδή, αν το σκεφτείτε, αυτό είναι πραγματικά ο φόβος

It's a kind of unintentional storytelling

Είναι ένα είδος ακούσιας αφήγησης

that we are all born knowing how to do.

που όλοι ξέρουμε να κάνουμε από τότε που γεννηθήκαμε.

And fears and storytelling have the same components.

Ο φόβος και η αφήγηση αποτελούνται από τα ίδια μέρη.

They have the same architecture.

Έχουν την ίδια αρχιτεκτονική.

Like all stories, fears have characters.

Όπως όλες οι ιστορίες, έτσι και οι φόβοι έχουν χαρακτήρες.

In our fears, the characters are us.

Στους φόβους μας οι χαρακτήρες είμαστε εμείς.

Fears also have plots. They have beginnings and middles and ends.

Οι φόβοι έχουν επίσης πλοκή. Έχουν αρχή, μέση και τέλος.

You board the plane. The plane takes off. The engine fails.

Επιβιβάζεσαι στο αεροπλάνο. Απογειώνεται. Παθαίνει βλάβη η μηχανή.

Our fears also tend to contain imagery that can be

Οι φόβοι μας επίσης τείνουν να έχουν αναπαραστάσεις

που μπορεί να είναι τόσο ζωντανές όσο αυτές στις σελίδες ενός μυθιστορήματος.

every bit as vivid as what you might find in the pages of a novel.

Picture a cannibal, human teeth

Φανταστείτε έναν κανίβαλο, ανθρώπινα δόντια

sinking into human skin,

να βυθίζονται σε ανθρώπινη σάρκα,

human flesh roasting over a fire.

η ανθρώπινη σάρκα να ψήνεται στη φωτιά.

Fears also have suspense.

Επίσης οι φόβοι εμπεριέχουν το αίσθημα της αγωνίας.

If I've done my job as a storyteller today,

Εάν τελείωνα την αφήγησή μου σήμερα,

you should be wondering what happened

θα αναρωτιόσασταν τι συνέβη

to the men of the whaleship Essex.

με τους άντρες του φαλαινοθηρικού «Έσσεξ».

Our fears provoke in us a very similar form of suspense.

Οι φόβοι μας προκαλούν σε εμάς μια παρόμοια μορφή αγωνίας.

Just like all great stories, our fears focus our attention

Όπως σε όλες τις μεγάλες ιστορίες, οι φόβοι επικεντρώνουν την προσοχή μας

on a question that is as important in life as it is in literature:

σε ένα ερώτημα, το ίδιο σημαντικό τόσο στη ζωή όσο και στη λογοτεχνία:

What will happen next?

Τι γίνεται μετά;

In other words, our fears make us think about the future.

Με άλλα λόγια οι φόβοι μας κάνουν να σκεφτούμε το μέλλον.

And humans, by the way, are the only creatures capable

Παρεμπιπτόντως, οι άνθρωποι είναι τα μόνα όντα ικανά

of thinking about the future in this way,

να σκέφτονται το μέλλον με αυτόν τον τρόπο,

of projecting ourselves forward in time,

να προβάλλουμε τον εαυτό μας μπροστά στο χρόνο,

and this mental time travel is just one more thing

και αυτό το νοητό ταξίδι στο χρόνο είναι ένα ακόμα

that fears have in common with storytelling.

κοινό στοιχείο μεταξύ του φόβου και της αφήγησης.

Ως συγγραφέας, μπορώ να σας πω πως ένα μεγάλο μέρος της γραπτής μυθοπλασίας

As a writer, I can tell you that a big part of writing fiction

is learning to predict how one event in a story

προβλέπει πως ένα γεγονός σε μια ιστορία

will affect all the other events,

θα επηρεάσει όλα τα υπόλοιπα γεγονότα,

and fear works in that same way.

και ο φόβος λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο.

In fear, just like in fiction, one thing always leads to another.

Στο φόβο, όπως και στη μυθοπλασία, το ένα γεγονός οδηγεί πάντα σε ένα άλλο.

When I was writing my first novel, "The Age Of Miracles,"

Όταν έγραφα το πρώτο μου μυθιστόρημα, «Η εποχή των θαυμάτων»,

I spent months trying to figure out what would happen

προσπαθούσα για μήνες να καταλάβω τι θα γινόταν

if the rotation of the Earth suddenly began to slow down.

εάν ξαφνικά άρχιζε να επιβραδύνεται η περιστροφή της Γης.

What would happen to our days? What would happen to our crops?

Τι θα συνέβαινε στην ημέρα; Τι θα πάθαιναν τα σιτηρά;

What would happen to our minds?

Τι θα συνέβαινε στο μυαλό μας;

And then it was only later that I realized how very similar

Τότε συνειδητοποίησα πόσο παρόμοιες ήταν

these questions were to the ones I used to ask myself

αυτές οι ερωτήσεις που έκανα στον εαυτό μου

as a child frightened in the night.

όταν ήμουν παιδί, φοβισμένη μέσα στη νύχτα.

If an earthquake strikes tonight, I used to worry,

Ανησυχούσα πως εάν χτυπούσε το βράδυ σεισμός

what will happen to our house? What will happen to my family?

τι θα γινόταν το σπίτι μας, η οικογένειά μου.

And the answer to those questions always took the form of a story.

Η απάντηση έπαιρνε πάντα τη μορφή μιας ιστορίας.

So if we think of our fears as more than just fears

Επομένως εάν αναλογιστούμε τους φόβους μας όχι απλά ως φόβους,

but as stories, we should think of ourselves

αλλά ως ιστορίες, θα πρέπει να δούμε τον εαυτό μας

as the authors of those stories.

ως τον συγγραφέα αυτών των ιστοριών.

But just as importantly, we need to think of ourselves

Αλλά πρέπει και να θεωρήσουμε τους εαυτούς μας

as the readers of our fears, and how we choose

ως τους αναγνώστες των φόβων μας και πώς επιλέγουμε

to read our fears can have a profound effect on our lives.

να διαβάζουμε τους φόβους μας μπορεί να έχει ένα έντονο αποτέλεσμα στη ζωή μας.

Now, some of us naturally read our fears more closely than others.

Κάποιοι διαβάζουμε τους φόβους μας πιο προσεκτικά σε σχέση με τους άλλους.

I read about a study recently of successful entrepreneurs,

Διάβασα μια πρόσφατη μελέτη για επιτυχημένους επιχειρηματίες,

and the author found that these people shared a habit

και ο συγγραφέας ανακάλυψε πως αυτά τα άτομα είχαν μια κοινή συνήθεια

that he called "productive paranoia," which meant that

που αποκαλούσε «παραγωγική παράνοια», δηλαδή

these people, instead of dismissing their fears,

αυτά τα άτομα αντί να αποβάλλουν τους φόβους τους

these people read them closely, they studied them,

τους διάβαζαν προσεκτικά, τους μελετούσαν

and then they translated that fear into preparation and action.

και κατόπιν τους ερμήνευαν ως προετοιμασία για δράση.

So that way, if their worst fears came true,

Εάν οι χειρότεροι φόβοι τους γίνονταν πραγματικότητα

their businesses were ready.

οι εταιρίες τους ήταν έτοιμες.

And sometimes, of course, our worst fears do come true.

Κάποιες φορές, όντως οι φόβοι μας γίνονται πραγματικοί.

That's one of the things that is so extraordinary about fear.

Αυτό είναι που κάνει τον φόβο παράξενο.

Once in a while, our fears can predict the future.

Κάποιες φορές οι φόβοι μας προβλέπουν το μέλλον.

But we can't possibly prepare for all of the fears

Αλλά δεν γίνεται να είμαστε έτοιμοι για όλους τους φόβους

that our imaginations concoct.

που διαμορφώνει η φαντασία μας.

So how can we tell the difference between

Πώς μπορούμε να ξεχωρίζουμε

the fears worth listening to and all the others?

τους φόβου που αξίζει να ακούμε από τους υπόλοιπους;

I think the end of the story of the whaleship Essex

Πιστεύω πως το τέλος της ιστορίας μας

offers an illuminating, if tragic, example.

προσφέρει ένα λαμπρό, αν και τραγικό, παράδειγμα.

After much deliberation, the men finally made a decision.

Μετά από πολλή σκέψη τελικά αποφάσισαν.

Terrified of cannibals, they decided to forgo the closest islands

Φοβούμενοι τους κανιβάλους, αποφάσισαν να αποφύγουν τα κοντινά νησιά

and instead embarked on the longer

και να ξεκινήσουν την πιο μακριά

and much more difficult route to South America.

και δύσκολη πορεία προς τη Νότια Αμερική.

After more than two months at sea, the men ran out of food

Μετά από δυο μήνες στη θάλασσα, τελειώσε η τροφή

as they knew they might,

όπως ήξεραν πως θα γινόταν

and they were still quite far from land.

και βρίσκονταν ακόμα μακριά από τη στεριά.

When the last of the survivors were finally picked up

Όταν τελικά οι τελευταίοι επιζώντες σώθηκαν

by two passing ships, less than half of the men were left alive,

από διερχόμενα πλοία, λιγότεροι από τους μισούς ήταν ακόμα ζωντανοί

and some of them had resorted to their own form of cannibalism.

και ορισμένοι είχαν αναπτύξει μια δικιά τους μορφή κανιβαλισμού.

Herman Melville, who used this story as research for "Moby Dick,"

Ο Χέρμαν Μέλβιλ που βασίστηκε σε αυτήν την ιστορία για το «Μόμπι Ντικ»

wrote years later, and from dry land, quote,

έγραψε χρόνια αργότερα, από τη στεριά,

"All the sufferings of these miserable men of the Essex

«Όλα αυτά τα δεινά που υπέστησαν οι άντρες του Έσσεξ,

might in all human probability have been avoided

θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί,

had they, immediately after leaving the wreck,

εάν αμέσως μετά το ναυάγιο,

steered straight for Tahiti.

κατευθύνονταν προς την Ταϊτή».

But," as Melville put it, "they dreaded cannibals."

Αλλά, όπως είπε ο Μέλβιλ, «έτρεμαν τους κανιβάλους».

So the question is, why did these men dread cannibals

Το ερώτημα είναι γιατί τους έτρεμαν

so much more than the extreme likelihood of starvation?

περισσότερο από το πολύ πιθανό ενδεχόμενο να πεινάσουν;

Why were they swayed by one story

Γιατί επηρεάστηκαν από τη μια ιστορία

so much more than the other?

περισσότερο από την άλλη;

Looked at from this angle,

Αν το δείτε από αυτή την οπτική γωνία,

theirs becomes a story about reading.

οι ίδιοι να γίνονται ιστορία για ανάγνωση.

The novelist Vladimir Nabokov said that the best reader

Ο Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ είπε πως ο καλύτερος αναγνώστης

has a combination of two very different temperaments,

συνδυάζει δυο διαφορετικές ψυχοσυνθέσεις,

the artistic and the scientific.

την καλλιτεχνική και την επιστημονική.

A good reader has an artist's passion,

Ένας καλός αναγνώστης έχει το πάθος του καλλιτέχνη,

a willingness to get caught up in the story,

τη θέληση να απορροφηθεί στην ιστορία,

but just as importantly, the readers also needs

αλλά το ίδιο σημαντικά, ο αναγνώστης θέλει

the coolness of judgment of a scientist,

την αυστηρή κρίση ενός επιστήμονα,

which acts to temper and complicate

που επιδρά στη διάθεση και περιπλέκει

the reader's intuitive reactions to the story.

τις ενστικτώδεις αντιδράσεις του στην ιστορία.

As we've seen, the men of the Essex had no trouble with the artistic part.

Όπως είδαμε, οι άνδρες του Έσσεξ δεν είχαν πρόβλημα με το καλλιτεχνικό μέρος.

They dreamed up a variety of horrifying scenarios.

Σκέφτηκαν διάφορα τρομακτικά σενάρια.

The problem was that they listened to the wrong story.

Το πρόβλημα ήταν πως άκουσαν τη λάθος ιστορία.

Of all the narratives their fears wrote,

Απ' όλες τις ιστορίες που δημιούργησαν οι φόβοι τους,

they responded only to the most lurid, the most vivid,

ανταποκρίθηκαν στον πιο τρομακτικό, τον πιο ζωντανό,

the one that was easiest for their imaginations to picture:

αυτόν που ήταν πιο εύκολο να αποτυπωθεί στη φαντασία τους:

cannibals.

τους κανιβάλους.

But perhaps if they'd been able to read their fears

Αλλά, εάν μπορούσαν να διαβάσουν τους φόβους τους,

more like a scientist, with more coolness of judgment,

περισσότερο σαν επιστήμονες, με πιο αντικειμενική κρίση,

they would have listened instead to the less violent

θα άκουγαν τη λιγότερο βίαιη,

but the more likely tale, the story of starvation,

αλλά με τις μεγαλύτερες πιθανότητες, ιστορία, αυτήν της πείνας,

and headed for Tahiti, just as Melville's sad commentary suggests.

και θα πήγαιναν στην Ταϊτή, όπως σχολιάζει ο Μέλβιλ.

And maybe if we all tried to read our fears,

Αν προσπαθούσαμε να διαβάσουμε τους φόβους μας,

we too would be less often swayed

θα βρισκόμασταν λιγότερο συχνά σε δίλημμα,

by the most salacious among them.

από τους πιο τρομερούς φόβους μας.

Maybe then we'd spend less time worrying about

Ίσως τότε να ξοδεύαμε λιγότερο χρόνο ανησυχώντας,

serial killers and plane crashes,

για τους σχιζοφρενείς δολοφόνους και τις συντριβές αεροπλάνων,

and more time concerned with the subtler

και περισσότερο σκεπτόμενοι, πιο διακριτικές,

and slower disasters we face:

και πιο αργές καταστροφές:

the silent buildup of plaque in our arteries,

τη σιωπηλή απόφραξη των αρτηριών μας,

the gradual changes in our climate.

τη σταδιακή αλλαγή του κλίματος.

Just as the most nuanced stories in literature are often the richest,

Όπως οι λιγότερο προφανείς ιστορίες στη λογοτεχνία είναι και οι πιο πλούσιες,

so too might our subtlest fears be the truest.

έτσι και οι πιο περίπλοκοι φόβοι μας μπορεί να είναι αληθινοί.

Read in the right way, our fears are an amazing gift

Εάν τους κατανοήσουμε σωστά, αποτελούν ένα καταπληκτικό δώρο

of the imagination, a kind of everyday clairvoyance,

της φαντασίας, ένα είδος διορατικότητας,

a way of glimpsing what might be the future

ένας τρόπος να δούμε ποιο μπορεί να είναι το μέλλον,

when there's still time to influence how that future will play out.

όταν υπάρχει ακόμα χρόνος να επηρεάσουμε το πώς θα εξελιχθεί.

Properly read, our fears can offer us something as precious

Όταν ερμηνευτούν σωστά, οι φόβοι μας προσφέρουν κάτι τόσο πολύτιμο,

as our favorite works of literature:

όσο τα αγαπημένα έργα της λογοτεχνίας:

a little wisdom, a bit of insight

λίγη σοφία, λίγη διορατικότητα,

and a version of that most elusive thing --

και μια ερμηνεία του πιο ακαθόριστου πράγματος:

the truth.

της αλήθειας.

Thank you. (Applause)

Σας ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)