The myth of Sisyphus - Alex Gendler

Çeviri: Betül Tanrıkulu Gözden geçirme: Eren Gokce

Whether it’s being chained to a burning wheel, turned into a spider,

Alevli bir çarka zincirlenen, örümceğe dönüştürülen

or having an eagle eat one’s liver,

ya da karaciğeri bir kartal tarafından yenilen insanlar.

Greek mythology is filled with stories of the gods

Yunan mitolojisi, tanrıları kızdıran ölümlülerin

inflicting gruesome horrors on mortals who angered them.

başına gelen dehşet verici olaylarla doludur.

Yet one of their most famous punishments is not remembered

Fakat bunlardan bir tanesi korkunçluğuyla değil,

for its outrageous cruelty, but for its disturbing familiarity.

rahatsız edici benzerliğiyle hatırlanıyor.

Sisyphus was the first king of Ephyra, now known as Corinth.

Sisifos, bugün Korint olarak bilinen Efira'nın ilk kralıydı.

Although a clever ruler who made his city prosperous, he was also a devious tyrant

Şehrine refah getiren zeki bir yöneticiydi ama aynı zamanda yeğenini baştan çıkaran

who seduced his niece and killed visitors to show off his power.

ve güç gösterisinde bulunmak için ziyaretçileri öldüren hilekâr bir tirandı.

This violation of the sacred hospitality tradition greatly angered the gods.

Kutsal misafirperverlik geleneğini ihlal etmesi tanrıları çok öfkelendirdi.

But Sisyphus may still have avoided punishment

Ama Sisifos umursamaz bir şekilde kendine güvenmeseydi

if it hadn’t been for his reckless confidence.

belki de cezalandırılmaktan kurtulabilirdi.

The trouble began when Zeus kidnapped the nymph Aegina,

Her şey Zeus'un kocaman bir kartal şeklini alarak

carrying her away in the form of a massive eagle.

su perisi Aegina'yı kaçırmasıyla başladı.

Aegina’s father, the river god Asopus, pursued their trail to Ephyra,

Aegina'nın babası nehir tanrısı Asopos, Efira'ya kadar onların izini sürdü.

where he encountered Sisyphus.

Ve orada Sisifos'la karşılaştı.

In exchange for the god making a spring inside the city,

Sisifos, şehrinin içine bir pınar yapması karşılığında nehir tanrısına

the king told Asopus which way Zeus had taken the girl.

Zeus'un kızı hangi yöne götürdüğünü söyledi.

When Zeus found out, he was so furious that he ordered Thanatos, or Death,

Zeus buna o kadar çok öfkelendi ki daha fazla sorun çıkarmaması için

to chain Sisyphus in the underworld so he couldn’t cause any more problems.

ölüm tanrısı Thanatos'a Sisifos'u yeraltı dünyasına zincirlemesini söyledi.

But Sisyphus lived up to his crafty reputation.

Fakat Sisifos ün salmış kurnazlığı sayesinde bunu da aştı.

As he was about to be imprisoned,

Zincirlenmek üzereyken,

the king asked Thanatos to show him how the chains worked

Thanatos'a zincirleri nasıl tutması gerektiğini sordu,

– and quickly bound him instead, before escaping back among the living.

hızlıca onu zincirledikten sonra ise canlıların dünyasına geri döndü.

With Thanatos trapped, no one could die, and the world was thrown into chaos.

Thanatos bağlıyken kimse ölemiyordu ve her şey kaosa dönüşmüştü.

Things only returned to normal when the god of war Ares,

Artık savaşların eğlenceli olmamasından yakınan savaş tanrısı Ares'in

upset that battles were no longer fun, freed Thanatos from his chains.

Thanatos'un zincirlerini çözmesiyle her şey normale döndü.

Sisyphus knew his reckoning was at hand.

Sisifos ise hesaplaşma zamanının geldiğini biliyordu.

But he had another trick up his sleeve.

Ama aklında başka bir hile daha vardı.

Before dying, he asked his wife Merope to throw his body in the public square,

Ölmeden önce, karısı Merope'ye vücudunu şehir meydanına atmasını söyledi.

from where it eventually washed up on the shores of the river Styx.

Böylece sonunda Styks Nehri'nin kıyısına vurdu.

Now back among the dead, Sisyphus approached Persephone,

Ölüler dünyasına geri döndükten sonra yeraltı kraliçesi Persephone'ye yaklaştı

queen of the Underworld, and complained

ve karısının onu uygun bir şekilde gömmeyerek

that his wife had disrespected him by not giving him a proper burial.

ona büyük bir saygısızlık etmiş olduğundan yakındı.

Persephone granted him permission to go back to the land of living

Bunun üzerine Persephone, geri dönmesi koşuluyla,

and punish Merope, on the condition that he would return when he was done.

canlıların dünyasına gitmesi ve karısı Merope'yi cezalandırması için izin verdi.

Of course, Sisyphus refused to keep his promise,

Elbette, Sisifos sözünü tutmayı reddetti.

now having twice escaped death by tricking the gods.

Böylece, tanrıları kandırarak ikinci kez ölümden kaçmış oluyordu.

There wouldn’t be a third time,

Fakat üçüncü bir sefer olmayacaktı.

as the messenger Hermes dragged Sisyphus back to Hades.

Haber tanrısı Hermes onu Hades'e geri götürdü.

The king had thought he was more clever than the gods,

Sisifos tanrılardan daha zeki olduğunu düşünmüştü.

but Zeus would have the last laugh.

Ama son gülen Zeus olacaktı.

Sisyphus’s punishment was a straightforward task

Sisifos'un cezası basit bir görevdi:

– rolling a massive boulder up a hill.

İri bir kayayı bir tepenin doruğuna yuvarlayarak çıkarmak.

But just as he approached the top, the rock would roll all the way back down,

Ama tam doruğa ulaştığında, kaya aşağı yuvarlanıyordu

forcing him to start over

ve Sisifos yeniden başlamak zorunda kalıyordu.

…and over, and over, for all eternity.

Ve yeniden, yeniden, sonsuza dek.

Historians have suggested that the tale of Sisyphus may stem from ancient myths

Tarihçiler Sisifos efsanesinin güneşin doğuşu ve batışıyla ve diğer

about the rising and setting sun, or other natural cycles.

doğal döngülerle ilgili antik mitlerden gelmiş olabileceğini düşünüyor.

But the vivid image of someone condemned to endlessly repeat a futile task

Fakat boş bir çabayı sonsuza dek sürdürmeye mahkûm edilen birinin

has resonated as an allegory about the human condition.

canlı imgesi, insanın durumuyla ilgili bir alegori oluşturmuştur.

In his classic essay The Myth of Sisyphus,

Klasik deneme kitabı Sisifos Söyleni'nde

existentialist philosopher Albert Camus compared the punishment

varoluşçu filozof Albert Camus, bu cezayı insanlığın

to humanity’s futile search for meaning and truth

anlamsız ve kayıtsız bir evrende anlam ve gerçeği

in a meaningless and indifferent universe.

beyhude arayışıyla karşılaştırmıştır.

Instead of despairing, Camus imagined Sisyphus defiantly meeting his fate

Camus, kayayı yeniden yuvarlamak için tepeden aşağı inen Sisifos'u,

as he walks down the hill to begin rolling the rock again.

umutsuzluğa düşmek yerine kaderine meydan okuyan biri olarak görür.

And even if the daily struggles of our lives

Günlük hayatımızdaki zorluklar da

sometimes seem equally repetitive and absurd,

bazen aynı şekilde yineleyici ve saçma görünse de

we still give them significance and value by embracing them as our own.

onları kendimizin olarak benimseyerek önem ve değer veriyoruz.