The myth of Sisyphus - Alex Gendler

Μετάφραση: Αντώνιος Κίτσιος Επιμέλεια: Nina Triaridou

Whether it’s being chained to a burning wheel, turned into a spider,

Είτε μιλά για ανθρώπους αλυσοδεμένους σε φλόγινους τροχούς,

για μεταμορφωμένους σε αράχνες,

or having an eagle eat one’s liver,

ή για αετούς που τρέφονται με ανθρώπινο συκώτι,

Greek mythology is filled with stories of the gods

η Ελληνική μυθολογία είναι γεμάτη από ιστορίες Θεών

inflicting gruesome horrors on mortals who angered them.

που προκαλούν φρικτές συμφορές σε θνητούς που τους εξόργισαν.

Yet one of their most famous punishments is not remembered

Μία από τις πιο διάσημες τιμωρίες, ωστόσο, παραμένει γνωστή

for its outrageous cruelty, but for its disturbing familiarity.

όχι για τη σκληρότητά της αλλά για την τρομερή οικειότητά της.

Ο Σίσυφος ήταν ο πρώτος βασιλιάς της Εφύρας, της σημερινής Κορίνθου.

Sisyphus was the first king of Ephyra, now known as Corinth.

Although a clever ruler who made his city prosperous, he was also a devious tyrant

Αν και ήταν ένας έξυπνος βασιλιάς που έφερε ευημερία στην πόλη του,

υπήρξε επίσης ύπουλος τύραννος που αποπλάνησε την ανιψιά του

who seduced his niece and killed visitors to show off his power.

και σκότωνε τους επισκέπτες του σε μια επίδειξη δύναμης.

This violation of the sacred hospitality tradition greatly angered the gods.

Η παραβίαση του θεσμού της φιλοξενίας εξόργισε τους θεούς.

But Sisyphus may still have avoided punishment

Αλλά ο Σίσυφος θα μπορούσε να είχε αποφύγει την τιμωρία,

if it hadn’t been for his reckless confidence.

αν δεν είχε επιδείξει θράσος.

The trouble began when Zeus kidnapped the nymph Aegina,

Τα προβλήματα ξεκίνησαν όταν ο Δίας απήγαγε τη νύμφη Αίγινα,

carrying her away in the form of a massive eagle.

κουβαλώντας τη μακριά με τη μορφή ενός τεράστιου αετού.

Aegina’s father, the river god Asopus, pursued their trail to Ephyra,

Ο πατέρας της Αίγινας και θεός του ποταμού, Ασωπός,

τους κυνήγησε μέχρι την Εφύρα, όπου και συνάντησε τον Σίσυφο.

where he encountered Sisyphus.

In exchange for the god making a spring inside the city,

Με αντάλλαγμα μια πηγή νερού εκ μέρους του θεού,

the king told Asopus which way Zeus had taken the girl.

o βασιλιάς είπε στον Ασωπό που είχε μεταφέρει ο Δίας το κορίτσι.

Όταν ο Δίας το έμαθε, οργισμένος διέταξε τον Θάνατο,

When Zeus found out, he was so furious that he ordered Thanatos, or Death,

to chain Sisyphus in the underworld so he couldn’t cause any more problems.

να αλυσοδέσει τον Σίσυφο στον κάτω κόσμο ώστε να μην προκαλέσει άλλα προβλήματα.

Όμως ο Σίσυφος αποδείχθηκε πανούργος για μία ακόμα φορά.

But Sisyphus lived up to his crafty reputation.

As he was about to be imprisoned,

Πριν τον δέσει ο Θάνατος, ο Σίσυφος τον ρώτησε πώς λειτουργούν οι αλυσίδες,

the king asked Thanatos to show him how the chains worked

– and quickly bound him instead, before escaping back among the living.

και έτσι τον έδεσε στα γρήγορα προτού επιστρέψει στους ζωντανούς.

With Thanatos trapped, no one could die, and the world was thrown into chaos.

Με τον Θάνατο παγιδευμένο, κανένας δεν μπορούσε να πεθάνει,

και ο κόσμος μετατράπηκε σε χάος.

Η τάξη επανήλθε μόνο όταν ο θεός του πολέμου, Άρης,

Things only returned to normal when the god of war Ares,

upset that battles were no longer fun, freed Thanatos from his chains.

οργισμένος που οι μάχες δεν ήταν πια ενδιαφέρουσες,

ελευθέρωσε τον Θάνατο από τα δεσμά του.

Sisyphus knew his reckoning was at hand.

Ο Σίσυφος ήξερε ότι σύντομα θα τιμωρούταν.

Ωστόσο, είχε άλλον έναν άσο στο μανίκι.

But he had another trick up his sleeve.

Before dying, he asked his wife Merope to throw his body in the public square,

Πριν πεθάνει, ζήτησε από τη σύζυγό του, Μερόπη,

να ρίξει το σώμα του στην πλατεία,

from where it eventually washed up on the shores of the river Styx.

από όπου σταδιακά ξεβράστηκε στα νερά της Στύγας.

Πίσω στους νεκρούς, ο Σίσυφος πλησίασε την Περσεφόνη, βασίλισσα του κάτω κόσμου.

Now back among the dead, Sisyphus approached Persephone,

queen of the Underworld, and complained

Παραπονέθηκε για την ασέβεια της γυναίκας του, που δεν τον έθαψε σωστά.

that his wife had disrespected him by not giving him a proper burial.

Persephone granted him permission to go back to the land of living

Η Περσεφόνη του επέτρεψε να επιστρέψει στη χώρα των ζωντανών,

and punish Merope, on the condition that he would return when he was done.

για να τιμωρήσει τη Μερόπη, με τον όρο να επιστρέψει όταν τελειώσει.

Of course, Sisyphus refused to keep his promise,

Φυσικά, ο Σίσυφος δεν κράτησε την υπόσχεσή του

και έτσι είχε ξεφύγει από τον θάνατο δύο φορές, ξεγελώντας τους θεούς.

now having twice escaped death by tricking the gods.

There wouldn’t be a third time,

Δεν θα υπήρχε τρίτη φορά,

as the messenger Hermes dragged Sisyphus back to Hades.

τώρα που ο αγγελιοφόρος Ερμής τον έφερε στον Άδη.

The king had thought he was more clever than the gods,

Ο βασιλιάς πίστευε ότι ήταν πιο έξυπνος από τους θεούς,

but Zeus would have the last laugh.

όμως ο Δίας θα γελούσε τελευταίος.

Sisyphus’s punishment was a straightforward task

Η τιμωρία του Σισύφου ήταν ένας συγκεκριμένος άθλος:

– rolling a massive boulder up a hill.

να κυλά έναν τεράστιο ογκόλιθο πάνω σε έναν λόφο.

But just as he approached the top, the rock would roll all the way back down,

Καθώς όμως πλησίαζε την κορυφή, ο βράχος κυλούσε πάλι προς τα κάτω,

forcing him to start over

αναγκάζοντάς τον να ξεκινήσει από την αρχή,

…and over, and over, for all eternity.

ξανά και ξανά για όλη την αιωνιότητα.

Historians have suggested that the tale of Sisyphus may stem from ancient myths

Οι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η ιστορία του Σισύφου,

μπορεί να προέρχεται από αρχαίους μύθους σχετικά με την ανατολή και δύση του ήλιου

about the rising and setting sun, or other natural cycles.

ή άλλους κύκλους της φύσης.

But the vivid image of someone condemned to endlessly repeat a futile task

Όμως η εικόνα κάποιου να καταδικάζεται σε αέναη επανάληψη μιας μάταιης εργασίας

has resonated as an allegory about the human condition.

λειτούργησε ως αλληγορία της ανθρώπινης ύπαρξης.

In his classic essay The Myth of Sisyphus,

Στο δοκίμιό του, «Ο Μύθος του Σισύφου»,

existentialist philosopher Albert Camus compared the punishment

ο υπαρξιστής φιλόσοφος Αλμπέρ Καμύ, σύγκρινε την τιμωρία

to humanity’s futile search for meaning and truth

με την άσκοπη αναζήτηση της ανθρωπότητας για αλήθεια σε ένα σύμπαν χωρίς νόημα.

in a meaningless and indifferent universe.

Instead of despairing, Camus imagined Sisyphus defiantly meeting his fate

Αντί ο Καμύ να παρουσιάσει τον Σίσυφο ως απελπισμένο,

τον δείχνει να αντιμετωπίζει περιφρονητικά το πεπρωμένο του

as he walks down the hill to begin rolling the rock again.

καθώς κατηφορίζει τον λόφο για να κυλήσει ξανά τον βράχο.

Ακόμη και αν οι καθημερινοί αγώνες της ζωής μας

And even if the daily struggles of our lives

sometimes seem equally repetitive and absurd,

συχνά μοιάζουν να είναι επαναλαμβανόμενοι και αφηρημένοι,

we still give them significance and value by embracing them as our own.

συνεχίζουμε να τους δίνουμε νόημα και αξία αποδεχόμενοι ότι είναι δικοί μας.