How to build a fictional world - Kate Messner

จะสร้างโลกในนิยายได้อย่างไร - เคท แมสเนอร์ (Kate Messner)

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Pongsapak Vanichrundorn

ในโลกของ เจ. อาร์. อาร์.

In J.R.R.'s world,

Gandalf is one of five wizards sent by the Valar

แกนดาล์ฟเป็นหนึ่งในห้าพ่อมดที่ถูกส่งมาโดยวาลาร์

to guide the inhabitants of Middle Earth

ให้มาชี้แนะชาวมัชฌิมโลก

in their struggles against the dark force of Sauron.

ในเรื่องการต่อสู้กับอำนาจมืดของเซารอน

Gandalf's body was mortal,

ร่างของแกนดาล์ฟนั้นเสื่อมสลายได้

subject to the physical rules of Middle Earth,

เป็นไปดั่งกฎกายภาพของมัชฌิมโลก

but his spirit was immortal,

แต่จิตวิญญาณของเขานั้นเป็นอมตะ

as seen when he died as Gandalf the Grey

ดั่งที่เราได้เห็นเขาตายในร่างแกนดาล์ฟ พ่อมดสีเทา

and resurrected as Gandalf the White.

และกลับมาเกิดใหม่ในร่าง แกนดาล์ฟ พ่อมดสีขาว

According to the Wachowski's script,

ตามบทของเวชอฟสกี (Wachowski)

an awakened human only has to link up

แค่มนุษย์ผู้ตื่นเชื่อมต่อ

and hack the neon binary code of the Matrix

และโจรกรรมรหัสฐานสองเรืองแสงของเมทริกส์

to learn how to fly a helicopter in a matter of seconds.

พวกเขาก็รู้วิธีขับเฮลิคอปเตอร์แล้ว

ภายในพริบตา

Or if you are the One, or one of the Ones,

หรือถ้าคุณคือ หนึ่งเดียวคนนั้น

หรือหนึ่งใน หนึ่งเดียวคนนั้น

you don't even need a helicopter, you just need a cool pair of shades.

คุณไม่ต้องการเฮลิคอปเตอร์ด้วยซ้ำ

คุณแค่มีแว่นกันแดดเจ๋งๆ ก็พอ

Cheshire cats can juggle their own heads.

เจ้าแมวเชทเชอร์ โยนหัวมันไปมาได้

iPads are rudimentary.

ไอแพดเป็นสิ่งพื้นฐาน

No Quidditch match ends until the Golden Snitch is caught.

การแข่งควิดิชจะไม่จบ

จนกว่าบอล โกลเดน สนิช จะถูกจับได้

And the answer to the ultimate question of life, the universe,

และคำตอบสำหรับสุดยอดคำถามแห่งชีวิต

and everything

เอกภพ

และทุกสรรพสิ่ง

is most certainly 42.

ก็คือ 42 แน่นอน

Just like real life, fictional worlds operate consistently

เหมือนกับชีวิตจริง

โลกในนิยายดำเนินไปอย่างสม่ำเสมอ

within a spectrum of physical and societal rules.

ในกรอบของกฎทางกายภาพและกฎทางสังคม

That's what makes these intricate worlds

นั่นแหละที่ทำให้โลกอันซับซ้อนเหล่านี้

believable, comprehensible, and worth exploring.

น่าเชื่อถือ

เป็นที่เข้าใจได้

และควรค่าแก่การค้นหา

In real life, the Law of Gravity holds seven book sets of "Harry Potter"

ในชีวิตจริง กฎความโน้มถ่วง

ตรึงชุดหนังสือ "แฮรี่ พ๊อตเตอร์" ทั้งเจ็ดเล่ม

to millions of bookshelves around the world.

ไว้กับชั้นวางหนังสือเป็นล้านๆ ชั้น ทั่วโลก

We know this to be true, but we also know

เรารู้ว่านี่คือความจริง

แต่เราก็รู้อีกว่า

that ever since J.K. typed the words

ตั้งแต่ตอนที่ เจ. เค พิมพ์คำว่า

wizard, wand, and "Wingardium Leviosa,"

พ่อมด

ไม้กายสิทธิ์

และ "วินการ์เดียม เลวิโอซา"

that Law of Gravity has ceased to exist

กฎความโน้มถ่วงนั้นก็ใช้การไม่ได้

on the trillions of pages resting between those bookends.

ในช่วงหน้ากระดาษมากมาย

ที่อยู่ระหว่างตัวกั้นหนังสือนั้น

Authors of science fiction and fantasy literally build worlds.

ผู้เขียนนิยายวิทยาศาสตร์และแฟนตาซี

สร้างโลกขึ้นมาจริงๆ

They make rules, maps, lineages,

พวกเขาสร้างกฎ

แผนที่

วงศ์ตระกูล

languages, cultures, universes,

ภาษา

วัฒนธรรม

เอกภพ

alternate universes within universes,

เอกภพทางเลือกในเอกภพเหล่านั้น

and from those worlds sprout story, after story, after story.

และจากเหง้ากอของโลกเหล่านั้น

ก็มีเรื่อง เรื่อง และเรื่อง

When it's done well,

เมื่อมันถูกสร้างมาอย่างดี

readers can understand fictional worlds and their rules

ผู้อ่านสามารถเข้าใจ

โลกนิยายและกฎของพวกมัน

just as well as the characters that live in them do

ได้ดีพอๆ กับตัวละคร

ที่อาศัยอยู่ในนั้น

and sometimes, just as well or even better

และบางที

ผู้อ่านอาจเข้าใจโลกในหนังสือ

than the reader understands the world outside of the book.

ดีพอๆ กับ หรือดีกว่า

โลกที่อยู่นอกหนังสือด้วยซ้ำ

But how?

อย่างไรล่ะ

How can human-made squiggles on a page

เป็นไปได้อย่างไร ที่เส้นหวัดๆ บนกระดาษที่ทำโดยมนุษย์

reflect lights into our eyes that send signals to our brains

สะท้อนแสงเข้าไปในตาของเรา

แล้วส่งสัญญาณไปยังสมองของเรา

that we logically and emotionally decode as complex narratives

ซึ่งเราถอดรหัสด้วยเหตุผลและอารมณ์

ในขณะที่การบรรยายที่ซับซ้อน

that move us to fight,

ที่กระตุ้นให้เราสู้

cry, sing, and think,

ร่ำไห้

ร้องเพลง

และครุ่นคิด

that are strong enough

ที่มันทรงพลังเพียงพอ

not only to hold up a world

ไม่เพียงแค่ค้ำชูโลก

that is completely invented by the author,

ที่ถูกสร้างมาโดยน้ำมือของผู้เขียนล้วนๆ

but also to change the reader's perspective

แต่ยังจะสามารถเปลี่ยนมุมมองของผู้อ่าน

on the real world that resumes

ในโลกแห่งความจริง ที่ผู้อ่านจะกลับไปที่นั่น

only when the final squiggle is reached?

ก็ต่อเมื่อ เส้นหวัดเส้นสุดท้ายจบลง

I'm not sure anyone knows the answer to that question,

ฉันก็ไม่แน่ใจว่าจะมีใครรู้

คำตอบของคำถามนั่น

yet fantastical, fictional worlds are created everyday

แต่โลกในนิยายที่แสนอัศจรรย์นั้นถูกสร้างขึ้นทุกวัน

in our minds, on computers,

ในใจของเรา

ในคอมพิวเตอร์

even on napkins at the restaurant down the street.

แม้กระทั่งบนผ้ากันเปื้อนในร้านอาหารที่อยู่ถัดไป

The truth is your imagination and a willingness to, figuratively,

ความจริงก็คือ จินตนาการของคุณ

และความยินยอมพร้อมใจโดยปริยาย

live in your own world

ที่จะอยู่ในโลกส่วนตัวของคุณ

are all you need to get started writing a novel.

คือทั้งหมดที่คุณต้องการ เพื่อที่จะเริ่มเขียนนิยาย

I didn't dream up Hogwarts or the Star Wars' Cantina,

ฮอกวาร์ดไม่ได้เกิดขึ้นจากความฝัน

ร้านแคนทินา แห่งสตาร์ วอร์ส ก็เช่นกัน

but I have written some science thrillers for kids and young adults.

แต่ฉันได้เขียนนิยายตื่นเต้นแนววิทยาศาสตร์

สำหรับเด็กๆ และวัยรุ่น

Here are some questions and methods I've used

นี่เป็นบางคำถามและวิธีการที่ฉันใช้

to help build the worlds in which those books take place.

เพื่อที่จะช่วยสร้างโลก

ที่ซึ่งเป็นสถานที่ในหนังสือเหล่านั้น

ฉันเริ่มจากสถานที่ทั่วไป และเวลา

I start with a basic place and time.

Whether that's a fantasy world or a futuristic setting in the real world,

ไม่ว่ามันเป็นโลกที่น่าตื่นเต้น

หรือเหตุการณ์ในอนาคตของโลกแห่งความจริง

it's important to know where you are and whether you're working in the past,

มันสำคัญที่จะรู้ว่าคุณอยู่ไหน

และคุณกำลังจดจ่ออยู่กับอดีต

present, or future.

ปัจจุบัน

หรืออนาคต

I like to create a timeline

มันเหมือนกับการสร้างลำดับเวลา

showing how the world came to be.

ที่แสดงว่าโลกกลายมาเป็นแบบนี้ได้อย่างไร

What past events have shaped the way it is now?

เหตุการณ์ในอดีตได้ปรับเปลี่ยน ให้โลกเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร

Then I brainstorm answers to questions

จากนั้น ฉันจึงระดมความคิดหาคำตอบต่อคำถาม

that draw out the details of my fictional world.

นั่นเป็นการร่างรายละเอียดของโลกในนิยายของฉัน

What rules are in place here?

ที่นี่มีกฎอะไรบ้าง

This covers everything from laws of gravity,

มันครอบคลุมทุกอย่างตั้งแต่กฎความโน้มถ่วง

or not,

(หรืออาจจะไม่ใช่กฎนี้)

to the rules of society

ไปจนถึงกฎของสังคม

and the punishments for individuals who break them.

และการลงทัณฑ์สำหรับผู้ที่ฝ่าฝืน

What kind of government does this world have?

ผู้ปกครองของโลกนี้เป็นเช่นไร

Who has power, and who doesn't?

ใครมีอำนาจ

และใครที่ไม่มี

What do people believe in here?

คนที่นี่เชื่ออะไรกัน

And what does this society value most?

และอะไรที่สังคมให้คุณค่าความสำคัญมากที่สุด

Then it's time to think about day-to-day life.

จากนั้นมันก็ถึงเวลาที่จะคิดถึงเรื่องชีวิตประจำวัน

What's the weather like in this world?

ฝนฟ้าอากาศเป็นอย่างไรในโลกนี้

Where do the inhabitants live and work and go to school?

ผู้อาศัยอยู่กันที่ไหน

และทำงานที่ไหน

และไปโรงเรียนที่ไหน

What do they eat

พวกเขากินอะไร

และพวกเขาเล่นกันอย่างไร

and how do they play?

How do they treat their young and their old?

พวกเขาปฏิบัติต่อผู้ที่เด็กกว่าอย่างไร

แล้วคนที่แก่กว่าล่ะ

What relationships do they have with the animals and plants of the world?

พวกเขามีความสัมพันธ์อย่างไร

กับสัตว์และพืชของโลกดังกล่าว

And what do those animals and plants look like?

และสัตว์กับพืชเหล่านั้นมีหน้าตาเป็นอย่างไร

What kind of technology exists?

มีเทคโนโลยีชนิดใดบ้าง

Transportation?

การเดินทางขนส่ง

Communication?

การติดต่อสื่อสาร

Access to information?

การเข้าถึงข้อมูล

There's so much to think about!

มันมีมากมายเหลือเกินที่จะคิดได้

So, spend some time living in those tasks and the answers to those questions,

ดังนั้น ใช้เวลาสักพักกับภาระกิจเหล่านี้

และคำตอบสำหรับคำถามเหล่านี้

and you're well on your way to building your own fictional world.

และคุณก็จะไปได้สวยเลย

ในการสร้างโลกในนิยายของคุณเอง

Once you know your world as well as you hope your reader will,

เมื่อคุณรู้จักโลกของคุณ

ได้ดีเท่ากับที่คุณหวังไว้กับผู้อ่าน

set your characters free in it and see what happens.

กำหนดตัวละครให้โลดแล่นในโลกนั้น

และดูซิว่าจะเกิดอะไรขึ้น

And ask yourself,

และถามตัวคุณเองว่า

"How does this world you created shape the individuals who live in it?

"โลกที่คุณสร้างขึ้นมานี้

ก่อตัวตนของผู้ที่อาศัยที่นั่นได้อย่างไร

And what kind of conflict is likely to emerge?"

และความขัดแย้งแบบไหนที่น่าจะเกิดขึ้น"

Answer those questions, and you have your story.

ตอบคำถามเหล่านี้

และคุณจะได้เรื่องราวของคุณ

Good luck, future world-builder!

ขอให้โชคดีนะ ว่าที่นักสร้างโลก