How to build a fictional world - Kate Messner

Translator: zahra khodabakhshi Reviewer: sadegh zabihi

In J.R.R.'s world,

در دنیای جی.آر.آر،

Gandalf is one of five wizards sent by the Valar

گندالف یکی از پنج جادوگری است که توسط ویلار فرستاده شده

to guide the inhabitants of Middle Earth

تا ساکنین سرزمین میانی را در نبردهایشان

in their struggles against the dark force of Sauron.

مقابل نیروی تاریکی سایرون هدایت کند.

Gandalf's body was mortal,

بدن گندالف فانی بود،

subject to the physical rules of Middle Earth,

تابع قوانین فیزیکی سرزمین میانی،

but his spirit was immortal,

ولی روح او نامیرا بود،

as seen when he died as Gandalf the Grey

همانطور که می‌بینیم به عنوان گندالف خاکستری می‌میرد

and resurrected as Gandalf the White.

و به عنوان گندالف سفید دوباره زنده می‌شود.

According to the Wachowski's script,

با توجه به فیلمنامه برادران واچوفسکی،

an awakened human only has to link up

یک انسان بیدار فقط لازم است

and hack the neon binary code of the Matrix

به کد نئونی باینری ماتریکس وصل شود و به آن نفوذ کند

to learn how to fly a helicopter in a matter of seconds.

تا در عرض چند ثانیه یاد بگیرد چطور یک بالگرد را هدایت کند.

Or if you are the One, or one of the Ones,

یا اگر شما فرد منتخب یا یکی از آنها باشید،

you don't even need a helicopter, you just need a cool pair of shades.

حتی به بالگرد هم لازم ندارید، فقط یک جفت عینک آفتابی جذاب می‌خواهید.

Cheshire cats can juggle their own heads.

گربه‌های چشایر می‌توانند سر خود را بالا و پایین بیندازند.

iPads are rudimentary.

آی‌پدها ابتدایی هستند.

No Quidditch match ends until the Golden Snitch is caught.

هیچ مسابقه کوییدیچی تمام نمی‌شود مگر اینکه گوی زرین تصاحب شود.

And the answer to the ultimate question of life, the universe,

و پاسخ پرسش نهایی زندگی، دنیا،

and everything

و همه چیز

is most certainly 42.

بدون شک ۴۲ است.

Just like real life, fictional worlds operate consistently

مثل زندگی واقعی، دنیاهای تخیلی هم دائما

within a spectrum of physical and societal rules.

در طیفی از قوانین فیزیکی و اجتماعی برپا هستند.

That's what makes these intricate worlds

به همین دلیل است که این دنیاهای پیچیده

believable, comprehensible, and worth exploring.

باورپذیر، قابل درک، و سزاوار کشف شدن می‌شوند.

In real life, the Law of Gravity holds seven book sets of "Harry Potter"

در زندگی واقعی، قانون جاذبه، هفت جلد کتاب «هری پاتر» را

to millions of bookshelves around the world.

بر روی میلیون‌ها قفسه‌ کتاب در سرتاسر دنیا نگه می‌دارد.

We know this to be true, but we also know

ما می‌دانیم این حقیقت دارد، ولی همچنین می‌دانیم

that ever since J.K. typed the words

از زمانی که جی.کی.

wizard, wand, and "Wingardium Leviosa,"

واژه‌های جادوگر، چوب جادو و «وینگاردیوم لویوسا» را تایپ کرد،

that Law of Gravity has ceased to exist

آن قانون جاذبه

on the trillions of pages resting between those bookends.

در هزاران میلیارد صفحه کتاب‌های روی آن قفسه‌ها از کار افتاد.

Authors of science fiction and fantasy literally build worlds.

نویسنده‌های علمی تخیلی و فانتزی به‌راستی دنیاهای واقعی خلق می‌کنند.

They make rules, maps, lineages,

آنها قوانین، نقشه‌ها، اصل و نسب‌ها،

languages, cultures, universes,

زبان‌ها، فرهنگ‌ها، جهان‌ها،

alternate universes within universes,

جهان‌های موازی درون جهان‌ها می‌سازند،

and from those worlds sprout story, after story, after story.

و از این دنیاها داستانی به دنبال داستان دیگر جوانه می‌زند.

When it's done well,

وقتی درست انجام شود،

readers can understand fictional worlds and their rules

خواننده‌ها می‌توانند دنیای تخیلی و قوانینش را

just as well as the characters that live in them do

به خوبی شخصیت‌هایی که در آن زندگی می‌کنند درک کنند

and sometimes, just as well or even better

و گاهی، به خوبی یا حتی بهتر از

than the reader understands the world outside of the book.

درکی که خواننده از دنیای بیرون کتاب دارد.

But how?

ولی چطور؟

How can human-made squiggles on a page

چطور خطوط خمیده ساخته شده توسط انسان روی یک برگه،

reflect lights into our eyes that send signals to our brains

می‌تواند پرتوهایی در چشمان‌مان منعکس کند که سیگنال‌هایی به مغزمان می‌فرستند

that we logically and emotionally decode as complex narratives

که از نظر منطقی و احساسی به عنوان روایت‌هایی پیچیده رمزگشایی کنیم

that move us to fight,

که ما را برای جنگیدن،

cry, sing, and think,

گریه کردن، آواز خواندن، و فکرکردن به جنبش در می‌آورند،

that are strong enough

و آنقدر قوی هستند که نه تنها

not only to hold up a world

دنیایی را سرپا نگه می‌دارند

that is completely invented by the author,

که کاملا توسط نویسنده ابداع شده است،

but also to change the reader's perspective

بلکه دیدگاه خواننده را هم

on the real world that resumes

نسبت به دنیای واقعی تغییر می‌دهند

only when the final squiggle is reached?

که تنها وقتی ادامه می‌یابد که پیچ و تاب نهایی را هم زده باشد؟

I'm not sure anyone knows the answer to that question,

مطمئن نیستم که کسی پاسخ آن سوال را بداند،

yet fantastical, fictional worlds are created everyday

ولی دنیای‌های خیالی و ساختگی، همه روزه خلق می‌شوند.

in our minds, on computers,

در ذهن‌مان، در کامپیوترها،

even on napkins at the restaurant down the street.

حتی روی دستمال‌های رستوران پایین خیابان.

The truth is your imagination and a willingness to, figuratively,

حقیقت این است که قوه تخیل شما و به طور استعاری،

live in your own world

میل شما به زندگی در دنیای خودتان

are all you need to get started writing a novel.

تمام چیزی ست که برای شروع به نوشتن رمان به آن احتیاج دارید.

I didn't dream up Hogwarts or the Star Wars' Cantina,

من هاگوارتز و کانتینای جنگ ستارگان را در ذهنم نساختم،

but I have written some science thrillers for kids and young adults.

ولی چند داستان عملی تخیلی برای کودکان و نوجوانان نوشته‌ام.

Here are some questions and methods I've used

در اینجا به چند سوال و روش‌هایی که من برای ساختن دنیاهایی که

to help build the worlds in which those books take place.

داستان کتاب‌ها درآنها رخ می‌دهند اشاره می‌کنم.

I start with a basic place and time.

من با یک زمان و مکان پایه شروع می‌کنم.

Whether that's a fantasy world or a futuristic setting in the real world,

چه دنیای فانتزی باشد یا یک فضای آینده گرایانه در دنیای واقعی،

it's important to know where you are and whether you're working in the past,

مهم است که محل خود را بدانید و اینکه آیا در گذشته،

present, or future.

حال یا آینده کار می‌کنید؟

I like to create a timeline

من دوست دارم یک بازه زمانی ایجاد کنم

showing how the world came to be.

که نشان بدهد این دنیا چگونه به وجود آمده.

What past events have shaped the way it is now?

چه اتفاقاتی در گذشته باعث شده است که به حالت فعلی در بیاید؟

Then I brainstorm answers to questions

بعد با طوفان فکری به سوالاتی

that draw out the details of my fictional world.

که جزئیات دنیای تخیلی‌ام را بیرون می‌کشند جواب می‌دهم.

What rules are in place here?

چه قوانینی اینجا پا بر جا هستند؟

This covers everything from laws of gravity,

این شامل همه چیز می‌شود؛ از قانون جاذبه،

or not,

یا عدم وجود آن،

to the rules of society

تا قوانین اجتماعی

and the punishments for individuals who break them.

و مجازات افرادی که آنها را زیر پا می‌گذارند.

What kind of government does this world have?

این دنیا چه نوع حکومتی دارد؟

Who has power, and who doesn't?

چه کسی قدرت دارد و چه کسی ندارد؟

What do people believe in here?

اینجا مردم به چه چیزی باور دارند؟

And what does this society value most?

و این جامعه به چه چیزی بیشترین بها را می‌دهد؟

Then it's time to think about day-to-day life.

بعد زمان آن می‌رسد که به زندگی روزمره فکر کنیم.

What's the weather like in this world?

آب و هوا در این دنیا چگونه است؟

Where do the inhabitants live and work and go to school?

ساکنان کجا زندگی و کار می‌کنند و به مدرسه می‌روند؟

What do they eat

چه می‌خورند

and how do they play?

و چطور بازی می‌کنند؟

How do they treat their young and their old?

چطور با پیر و جوان‌شان برخورد می‌کنند؟

What relationships do they have with the animals and plants of the world?

چه رابطه‌ای با حیوانات و گیاهان دنیا دارند؟

And what do those animals and plants look like?

و آن حیوانات و گیاهان چه شکلی هستند؟

What kind of technology exists?

چه نوع فناوری وجود دارد؟

Transportation?

حمل و نقل؟

Communication?

وسایل ارتباطی؟

Access to information?

دسترسی به اطلاعات؟

There's so much to think about!

چیزهای زیادی برای فکر کردن وجود دارند!

So, spend some time living in those tasks and the answers to those questions,

پس زمانی را صرف زندگی با آن فرآیندها و جواب آن سوال‌ها کنید،

and you're well on your way to building your own fictional world.

و به درستی در مسیر ساختن دنیای تخیلی خود قرار می‌گیرید.

Once you know your world as well as you hope your reader will,

زمانی که دنیای خود را به حدی که امیدوارید خوانندگان بشناسند، شناختید،

set your characters free in it and see what happens.

شخصیت‌های‌تان را در آن رها کنید و ببینید چه اتفاقی می‌افتد.

And ask yourself,

و از خود بپرسید:

"How does this world you created shape the individuals who live in it?

«چگونه دنیایی که خلق کردید به افرادی که در آن زندگی می‌کنند شخصیت می‌دهد؟

And what kind of conflict is likely to emerge?"

و چه نوع کشمکشی ممکن است رخ دهد؟»

Answer those questions, and you have your story.

به آن سوالات پاسخ دهید و آنگاه داستان خود را خواهید داشت.

Good luck, future world-builder!

دنیا ساز آینده، موفق باشی!