The dark history of IQ tests - Stefan C. Dombrowski

Translator: Dollaya Piumsuwan Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

In 1905, psychologists Alfred Binet and Théodore Simon

ในปี ​1905 นักจิตวิทยาสองคน อัลเฟรด บิเนต์ และธีโอดอร์ ซิโมน

designed a test for children who were struggling in school in France.

ได้ออกแบบแบบทดสอบสำหรับเด็ก ที่ประสบปัญหาในโรงเรียนในฝรั่งเศส

Designed to determine which children required individualized attention,

เพื่อบอกว่าเด็กคนไหน ต้องได้รับการเอาใจใส่เป็นพิเศษ

their method formed the basis of the IQ test.

วิธีการของพวกเขากลายเป็นพื้นฐาน ของแบบวัดเชาว์ปัญญา (IQ)

Beginning in the late 19th century,

เริ่มต้นช่วงปลายศตวรรษที่ 19

researchers hypothesized that cognitive abilities like verbal reasoning,

นักวิจัยตั้งสมมติฐานว่า ความสามารถทางการรู้คิด เช่น การใช้ภาษา

working memory, and visual-spatial skills

ความจำเพื่อใช้งาน และทักษะด้านมิติสัมพันธ์

reflected an underlying general intelligence, or g factor.

สะท้อนให้เห็นถึงความฉลาดทั่วไปที่ซ่อนอยู่ หรือ ปัจจัย g

Simon and Binet designed a battery of tests to measure each of these abilities

ซิโมนและบิเนต์ออกแบบชุดทดสอบ ที่วัดความสามารถเหล่านี้

and combine the results into a single score.

และรวมผลลัพธ์ออกมาเป็นคะแนน

Questions were adjusted for each age group,

คำถามถูกปรับให้เหมาะกับ กลุ่มคนช่วงอายุต่าง ๆ

and a child’s score reflected how they performed relative to others their age.

คะแนนของเด็กสะท้อนว่าพวกเขา เป็นอย่างไรเมื่อเทียบกับเด็กอายุเท่ากัน

Dividing someone’s score by their age and multiplying the result by 100

หารคะแนนด้วยอายุและคูณด้วย 100

yielded the intelligence quotient, or IQ.

เราก็จะได้ความฉลาดทางเชาว์ปัญญา หรือ IQ

Today, a score of 100 represents the average of a sample population,

ทุกวันนี้ คะแนน 100 คือค่าเฉลี่ย ของกลุ่มประชากรตัวอย่าง

with 68% of the population scoring within 15 points of 100.

ร้อยละ 68 ของประชากรมี IQ อยู่ที่ระหว่าง 15 ถึง 100 คะแนน

Simon and Binet thought the skills their test assessed

ซิโมนและบิเนต์คิดว่า ทักษะที่เครื่องมือของพวกเขาประเมิน

would reflect general intelligence.

จะสะท้อนความฉลาดทั่วไป

But both then and now,

แต่ตอนนั้นและตอนนี้

there’s no single agreed upon definition of general intelligence.

ก็ยังมีความเห็นต่างกันในเรื่องนิยาม ของการความฉลาดทั่วไป

And that left the door open for people to use the test

และนั้นเปิดช่องให้คนใช้แบบประเมินนี้

in service of their own preconceived assumptions about intelligence.

ในแบบที่พวกเขาเชื่อเกี่ยวกับความฉลาด

What started as a way to identify those who needed academic help

สิ่งที่เริ่มจากการหาวิธีเพื่อระบุว่า ใครต้องการความช่วยเหลือทางด้านการเรียน

quickly became used to sort people in other ways,

กลายเป็นการจัดกลุ่มคนในอีกมุมอย่างรวดเร็ว

often in service of deeply flawed ideologies.

ส่วนใหญ่ตามความเชื่อที่บกพร่องอย่างมาก

One of the first large-scale implementations

หนึ่งในการนำไปใช้ในวงกว้าง

occurred in the United States during WWI, when the military used an IQ test

เกิดขึ้นที่สหรัฐในช่วงสงครามโลก ครั้งที่ 1 เมื่อกองทัพใช้การวัด IQ

to sort recruits and screen them for officer training.

เพื่อจัดกลุ่มทหารใหม่และ คัดเลือกเข้าหลักสูตร

At that time, many people believed in eugenics,

ในตอนนั้นหลายคนเชื่อเรื่องพันธุกรรม

the idea that desirable and undesirable genetic traits

หรือแนวคิดที่ว่าคุณลักษณะทางพันธุกรรม ที่พึงประสงค์หรือไม่พึงประสงค์

could and should be controlled in humans through selective breeding.

สามารถและควรที่จะถูกควบคุม ผ่านการคัดเลือกพันธุ์

There were many problems with this line of thinking,

แต่ภายใต้แนวคิดนี้มีปัญหาหลายประการ

among them the idea that intelligence was not only fixed and inherited,

หนึ่งในนั้นคือความคิดที่ว่าความฉลาด ไม่เพียงแค่ถูกกำหนดและส่งผ่านทางพันธุกรรม

but also linked to a person’s race.

แต่ยังเกี่ยวข้องกับเชื้อชาติ

Under the influence of eugenics,

ด้วยอิทธิพลของพันธุกรรม

scientists used the results of the military initiative

นักวิทยาศาสตร์ใช้ผลลัพธ์ จากกระบวนการของกองทัพ

to make erroneous claims that certain racial groups

มาสรุปแบบผิด ๆ ว่า บางเชื้อชาติ

were intellectually superior to others.

มีความฉลาดมากกว่าเชื้อชาติอื่น ๆ

Without taking into account that many of the recruits tested

โดยที่ไม่คำนึงถึงความจริง ว่าทหารใหม่ที่ผ่านการวัดหลายคน

were new immigrants to the United States

เป็นผู้ที่เพิ่งอพยพมาสหรัฐ

who lacked formal education or English language exposure,

และไม่ได้รับการศึกษาอย่างเป็นทางการ หรือไม่ได้เรียนภาษาอังกฤษ

they created an erroneous intelligence hierarchy of ethnic groups.

พวกเขาจัดอันดับชาติพันธุ์ ตามความฉลาดอย่างผิด ๆ

The intersection of eugenics and IQ testing influenced not only science,

อิทธิพลของการวัด IQ และพันธุกรรม ไม่จำกัดอยู่แค่วิทยาศาสตร์

but policy as well.

แต่ในระดับนโยบายด้วย

In 1924, the state of Virginia created policy

ในปี 1924 รัฐเวอร์จิเนีย ได้ออกนโยบาย

allowing for the forced sterilization of people with low IQ scores—

ที่เปิดให้มีการบังคับทำหมัน ผู้ที่มีระดับ IQ ต่ำ --

a decision the United States Supreme Court upheld.

นโยบายที่ศาลสูงสุดเห็นชอบ

In Nazi Germany, the government authorized the murder of children

รัฐบาลของนาซีเยอรมัน อนุญาตให้สังหารเด็ก

based on low IQ.

ที่มีระดับ IQ ต่ำ

Following the Holocaust and the Civil Rights Movement,

หลังเหตุการณ์ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์และ ขบวนการสิทธิพลเมือง

the discriminatory uses of IQ tests

การแบ่งแยกคนด้วยระดับ IQ

were challenged on both moral and scientific grounds.

ก็เป็นที่ถกเถียงทั้งเรื่องศีลธรรม และเรื่องความเป็นวิทยาศาสตร์

Scientists began to gather evidence of environmental impacts on IQ.

นักวิทยาศาสตร์เริ่มรวบรวมหลักฐาน ด้านผลของสภาพแวดล้อมต่อ IQ

For example, as IQ tests were periodically recalibrated over the 20th century,

เช่น แบบวัด IQ ได้รับการปรับปรุงเป็นระยะ ตลอดศตวรรษที่ 20

new generations scored consistently higher on old tests

คนรุ่นใหม่ทำคะแนนได้สูงขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อทำแบบวัดชุดเก่า

than each previous generation.

สูงกว่าคนรุ่นก่อน

This phenomenon, known as the Flynn Effect,

เหตุการณ์นี้เรียกว่า การเพิ่มขึ้น ของระดับไอคิว (Flynn Effect)

happened much too fast to be caused by inherited evolutionary traits.

ซึ่งเกิดเร็วเกินกว่าจะเป็นผลจาก วิวัฒนาการของพันธุกรรม

Instead, the cause was likely environmental—

สาเหตุน่าจะเกิดจากสภาพแวดล้อมมากกว่า --

improved education, better healthcare, and better nutrition.

การศึกษา สาธารณสุข โภชนาการที่ดีขึ้น

In the mid-twentieth century,

ในช่วงกลางศตวรรษที่ 20

psychologists also attempted to use IQ tests

นักจิตวิทยาพยายามใช้การวัด IQ

to evaluate things other than general intelligence,

เพื่อประเมินสิ่งอื่น ๆ นอกเหนือจาก ความฉลาดโดยทั่วไป

particularly schizophrenia, depression, and other psychiatric conditions.

อย่างโรคจิตเภท โรคซึมเศร้า และอาการทางจิตอื่น ๆ

These diagnoses relied in part on the clinical judgment of the evaluators,

การวินิจฉัยเหล่านี้ส่วนหนึ่งขึ้นอยู่กับ ความเห็นของผู้ประเมิน

and used a subset of the tests used to determine IQ—

และใช้องค์แบบประเมินย่อยในแบบวัด เพื่อระบุระดับ IQ --

a practice later research found does not yield clinically useful information.

วิธีการที่วิจัยแล้วพบว่า ไม่ได้ให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์นัก

Today, IQ tests employ many similar design elements and types of questions

ทุกวันนี้ การวัด IQ ยังใช้องค์ประกอบ และรูปแบบคำถาม

as the early tests,

เหมือนที่ใช้ในแบบวัดช่วงแรก ๆ

though we have better techniques for identifying potential bias in the test.

แต่เรามีวิธีที่ดีกว่าในการหา อคติที่อาจเกิดขึ้นในแบบวัด

They’re no longer used to diagnose psychiatric conditions.

มันไม่ถูกใช้ในการวินิจฉัยอาการทางจิต

But a similarly problematic practice using subtest scores

แต่วิธีการที่ใช้แบบทดสอบย่อยซึ่งมีปัญหา

is still sometimes used to diagnose learning disabilities,

บางครั้งยังคงถูกใช้ในการวินิจฉัย ความบกพร่องในการเรียนรู้

against the advice of many experts.

แม้จะขัดกับคำแนะนำของผู้เชี่ยวชาญหลายท่าน

Psychologists around the world still use IQ tests

นักจิตวิทยาทั่วโลกยังคงใช้การวัด IQ

to identify intellectual disability,

เพื่อหาความบกพร่องทางสติปัญญา

and the results can be used to determine

ผลที่ได้มักใช้ในการกำหนด

appropriate educational support, job training, and assisted living.

การสนับสนุนด้านการเรียน การอบรม หรือการช่วยเหลือในการใช้ชีวิตที่เหมาะสม

IQ test results have been used to justify horrific policies

ผลจากการวัด IQ เคยถูกใช้ในการกำหนด นโยบายที่เลวร้าย

and scientifically baseless ideologies.

และความเชื่อทางวิทยาศาสตร์ที่ไม่มีหลักฐาน

That doesn’t mean the test itself is worthless—

นั่นไม่ได้แปลว่าแบบวัดนั้นไร้ค่า --

in fact, it does a good job of measuring the reasoning and problem-solving skills

ความจริงมันมีประสิทธิภาพมากในการวัด ทักษะการคิดเชิงตรรกะและการแก้ปัญหา

it sets out to.

ที่มันถูกออกแบบมาเพื่อวัด

But that isn’t the same thing as measuring a person’s potential.

แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องเดียวกับ การประเมินศักยภาพของคน

Though there are many complicated political, historical, scientific,

แม้ว่าจะมีประเด็นทางการเมือง ประวัติศาสตร์ วิทยาศาสตร์

and cultural issues wrapped up in IQ testing,

และวัฒนธรรมที่รายล้อมรอบ ๆ การวัด IQ

more and more researchers agree on this point,

นักวิทยาศาสตร์จำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ ก็เห็นพ้องกันในเรื่องนี้

and reject the notion that individuals can be categorized

และปฏิเสธแนวคิดที่ว่า แต่ละคนสามารถถูกจัดกลุ่ม

by a single numerical score.

ด้วยตัวเลขคะแนนเพียงตัวเดียว