Why are we so attached to our things? - Christian Jarrett

Translator: Thitiporn Ratanapojnard Reviewer: Vera Chicharito

After witnessing the violent rage shown by babies

หลังจากได้เห็นเด็กทารกแสดงความโมโหรุนแรง

whenever deprived of an item they considered their own,

เมื่อถูกพรากจากสิ่งของ ที่เขาคิดว่าเป็นของของตน

Jean Piaget, a founding father of child psychology,

"ฌอง เพียเจต์" บิดาแห่งจิตวิทยาเด็ก

observed something profound about human nature.

สังเกตเห็นบางอย่างที่ลึกซึ้ง เกี่ยวกับธรรมชาติของมนุษย์

Our sense of ownership emerges incredibly early.

ความรู้สึกของการเป็นเจ้าของ เกิดขึ้นตั้งแต่ยังเล็กอย่างไม่น่าเชื่อ

Why are we so clingy?

ทำไมเราถึงได้ยึดติดนักนะ

There's a well-established phenomenon in psychology

มีปรากฏการณ์หนึ่ง ที่รู้จักกันดีในแวดวงจิตวิทยา

known as the endowment effect

เรียกว่า การยึดติดกับสิ่งที่ตนเป็นเจ้าของ

where we value items much more highly just as soon as we own them.

คือเราจะให้ค่าสิ่งของสูงขึ้นทันทีที่ได้มา

In one famous demonstration,

การทดลองที่มีชื่อเสียงชิ้นหนึ่งก็คือ

students were given a choice between a coffee mug

ให้นักเรียนเลือกระหว่างแก้วกาแฟ

or a Swiss chocolate bar

กับแท่งช็อกโกเแลตสวิส

as a reward for helping out with research.

เป็นรางวัลสำหรับการช่วยทำวิจัย

Half chose the mug, and half chose the chocolate.

ครึ่งหนึ่งเลือกแก้ว อีกครึ่งหนึ่งเลือกช็อกโกแลต

That is, they seemed to value the two rewards similarly.

นั่นแสดงให้เห็นว่า พวกเขาให้ค่า รางวัลทั้งสองอย่างเท่า ๆ กัน

Other students were given a mug first

โดยที่นักเรียนอีกกลุ่มจะได้รับแก้วก่อน

and then a surprise chance to swap it for a chocolate bar,

และมีโอกาสเปลี่ยนเป็นช็อกโกแลตได้ อย่างไม่คาดฝัน

but only 11% wanted to.

แต่มีแค่ 11% เท่านั้นที่ต้องการเปลี่ยน

Yet another group started out with chocolate,

ยังมีอีกกลุ่มที่ได้รับช็อกโกแลตก่อน

and most preferred to keep it rather than swap.

และส่วนใหญ่ก็เลือกจะเก็บช็อกโกแลตไว้ มากกว่าจะเปลี่ยน

In other words, the students nearly always put greater value

อีกนัยหนึ่งคือ นักเรียนมักจะให้ค่ามากกว่า

on whichever reward they started out with.

กับรางวัลอะไรก็ตามที่เขาได้รับแต่แรก

Part of this has to do with how quickly we form connections

ส่วนหนึ่งเกี่ยวข้องกับว่า เราสร้างความผูกพันได้รวดเร็วแค่ไหน

between our sense of self and the things we consider ours.

ระหว่างความรู้สึกเป็นตัวตนของเรา กับสิ่งที่เราเห็นว่าเป็นของเรา

That can even be seen at the neural level.

นั่นสามารถเห็นได้แม้ในระดับประสาท

In one experiment, neuroscientists scanned participants' brains

ในการทดลองชิ้นหนึ่ง นักประสาทวิทยาได้สแกนสมองของผู้เข้าร่วม

while they allocated various objects either to a basket labeled "mine,"

ในขณะที่พวกเขาหยิบสิ่งต่าง ๆ ลงในตะกร้าที่มีป้ายคำว่า "ของฉัน"

or another labeled, "Alex's."

และตะกร้าอีกใบที่มีป้าย "ของอเล็กซ์"

When participants subsequently looked at their new things,

เมื่อผู้เข้าร่วมดูของชิ้นใหม่ของตัวเอง

their brains showed more activity

สมองของพวกเขามีปฏิกริยามากกว่า

in a region that usually flickers into life

ในตำแหน่งที่มักจะทำงานอยู่เสมอ

whenever we think about ourselves.

เมื่อใดก็ตาม ที่เราคิดถึงตัวเอง

Another reason we're so fond of our possessions

อีกสาเหตุหนึ่ง ที่เราหวงแหนของของเรามากเหลือเกิน

is that from a young age we believe they have a unique essence.

ก็คือ ตั้งแต่จำความได้ เราเชื่อว่ามันมีความพิเศษไม่เหมือนใคร

Psychologists showed us this by using an illusion

นักจิตวิทยาแสดงให้เราเห็น โดยการใช้ภาพลวงตา

to convince three to six-year-olds they built a copying machine,

ให้เด็กอายุ 3 - 6 ขวบเชื่อว่า พวกเขาสามารถสร้างเครื่องเลียนแบบ

a device that could create perfect replicas of any item.

เป็นอุปกรณ์ที่ทำให้พวกเขาจะสร้าง สิ่งของที่เหมือนอย่างไร้ที่ติชิ้นใดก็ได้

When offered a choice between their favorite toy

เมื่อให้เลือกระหว่างของเล่นชิ้นโปรด

or an apparently exact copy,

กับของเลียนแบบที่ดูเหมือนกันเป๊ะ ๆ

the majority of the children favored the original.

เด็กส่วนใหญ่จะเลือกของชิ้นเดิม

In fact, they were often horrified at the prospect of taking home a copy.

อันที่จริง พวกเขามักจะหวาดกลัว กับความเป็นไปได้ที่จะนำของเลียนแบบกลับบ้าน

This magical thinking about objects isn't something we grow out of.

ความคิดมห้ศจรรย์เกี่ยวกับสิ่งของนี้ ไม่ใช่สิ่งที่โตขึ้นแล้วจะหายไป

Rather it persists into adulthood while becoming ever more elaborate.

มันกลับคงอยู่จนถึงวัยผู้ใหญ่ และเป็นหนักยิ่งกว่าเดิมด้วย

For example, consider the huge value placed on items

ตัวอย่างเช่น ลองนึกถึงคุณค่ามหาศาล ที่ตั้งให้กับสิ่งของ

that have been owned by celebrities.

ที่ผู้มีชื่อเสียงเคยครอบครองดูสิ

It's as if the buyers believed the objects they'd purchased

ราวกับว่า คนซื้อเชื่อว่าสิ่งที่เขาแลกมา

were somehow imbued with the essence of their former celebrity owners.

เต็มไปด้วยความพิเศษ ของเจ้าของผู้มีชื่อเสียงคนก่อน

For similar reasons, many of us are reluctant to part with family heirlooms

ด้วยเหตุผลเดียวกันนี้ พวกเราถึงไม่เต็มใจ ที่จะปล่อยมือจากมรดกตกทอดของตระกูล

which help us feel connected to lost loved ones.

ที่ช่วยให้เรารู้สึกแนบแน่น กับคนที่เรารักซึ่งจากไปแล้ว

These beliefs can even alter our perception of the physical world

ความเชื่อนี้ถึงกับสามารถ ปรับเปลี่ยนการรับรู้ในโลกทางกายภาพ

and change our athletic abilities.

หรือเปลี่ยนความสามารถทางกีฬาของเราได้เลย

Participants in a recent study were told they were using a golf putter

ในงานวิจัยชิ้นหนึ่งเมื่อไม่นานมานี้ ผู้เข้าร่วมได้รับทราบว่า พวกเขาใช้ไม้กอล์ฟ

once owned by the champion Ben Curtis.

ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นของมือวางอันดับ 1 "เบน เคอร์ติส"

During the experiment,

ระหว่างการทดลอง

they perceived the hole as being about a centimeter larger

พวกเขารู้สึกว่า หลุมกอล์ฟใหญ่ขึ้นประมาณ 1 ซม.

than controlled participants using a standard putter

มากกว่าผู้เข้าร่วมจากกลุ่มอื่น ที่ใช้ไม้กอล์ฟธรรมดา

and they sank slightly more putts.

และพวกเขาก็ตีลงหลุมมากกว่านิดหน่อยด้วย

Although feelings of ownership emerge early in life, culture also plays a part.

แม้ความรู้สึกเป็นเจ้าของจะเกิดขึ้นตั้งแต่เด็ก แต่วัฒนธรรมก็มีส่วนเช่นกัน

For example, it was recently discovered that Hadza people of northern Tanzania

ตัวอย่างเช่น มีการค้นพบเมื่อเร็ว ๆ นี้ว่า ชนเผ่าฮาดซาทางตอนเหนือของแทนซาเนีย

who are isolated from modern culture

ที่แยกตัวเป็นสันโดษจากวัฒนธรรมสมัยใหม่

don't exhibit the endowment effect.

กลับไม่แสดงออกถึง พฤติกรรมยึดติดความเป็นเจ้าของ

That's possibly because they live in an egalitarian society

อาจเป็นเพราะพวกเขาอยู่ในสังคม ที่เชื่อว่าทุกคนเท่าเทียมกัน

where almost everything is shared.

ซึ่งมีการใช้ของเกือบทุกชิ้นร่วมกัน

At the other extreme, sometimes our attachment to our things can go too far.

ความสุดโต่งอีกอย่างก็คือ บางครั้ง การยึดติดของของเราก็อาจเกินขอบเขตได้

Part of the cause of hoarding disorder is an exaggerated sense of responsibility

สาเหตุส่วนหนึ่งของโรคชอบสะสมสิ่งของ คือการมีความรู้สึกรับผิดชอบ

and protectiveness toward one's belongings.

และความรู้สึกปกป้องสิ่งของ ของเรามากเกินเหตุ

That's why people with this condition find it so difficult to throw anything away.

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมคนที่มีภาวะเช่นนี้ ถึงตัดใจทิ้งของอะไรได้ยากเย็นนัก

What remains to be seen today

สิ่งที่ยังหลงเหลือให้เห็นอยู่ในปัจจุบัน

is how the nature of our relationship with our possessions

คือการที่ธรรมชาติของความสัมพันธ์ ระหว่างตัวเรากับของของเรา

will change with the rise of digital technologies.

จะเปลี่ยนแปลงไปตามความรุดหน้า ของเทคโนโลยีดิจิทัล

Many have forecast the demise of physical books and music,

หลายคนทำนายถึงการตาย ของหนังสือรูปเล่มและดนตรี

but for now, at least, this seems premature.

แต่สำหรับตอนนี้ อย่างน้อย มันก็ดูจะเร็วเกินไป

Perhaps there will always be something uniquely satisfying

บางทีมันอาจมีอะไรสักอย่าง ที่ทำให้เราพอใจอย่างหาสิ่งใดเปรียบมิได้

about holding an object in our hands and calling it our own.

ที่ได้ถือครองสิ่งของไว้ในกำมือ และเรียกมันได้อย่างเต็มปากว่าเป็นของเรา