Why it’s so hard to cure HIV/AIDS - Janet Iwasa

ทำไมการกำจัดเอชไอวี/เอดส์ จึงเป็นเรื่องยาก - เจเนท ไอวาซา (Janet Iwasa)

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Rawee Ma

In 2008, something incredible happened: a man was cured of HIV.

ในค.ศ. 2008 บางอย่างอัศจรรย์ได้เกิดขึ้น ชายผู้หนึ่งได้รับการรักษาจนหายจาก เอชไอวี

In over 70 million HIV cases, that was a first and, so far, a last.

ในบรรดาผู้ป่วย เอชไอวี กว่า 70 ล้านราย นั่นเป็นรายแรก และถึงตอนนี้ ก็เป็นรายสุดท้ายด้วย

We don't yet understand exactly how he was cured.

เรายังไม่รู้แน่ชัดว่า เขาได้รับการรักษาจนหายได้อย่างไร

We can cure people of various diseases, such as malaria and hepatitis C,

เราสามารถรักษาคนจากโรคต่างๆ เช่น มาลาเรีย และไวรัสตับอักเสบซี

so why can't we cure HIV?

แล้วทำไมเราถึงจะรักษา เอชไอวี ไม่ได้ล่ะ

Well, first let's examine how HIV infects people

ก่อนอื่นเลย ลองมาสำรวจว่า เอชไอวี ติดต่อสู่คนได้อย่างไร

and progresses into AIDS.

และพัฒนาไปเป็น เอดส์

HIV spreads through exchanges of bodily fluids.

เอชไอวี แพร่กระจายผ่านการแลกเปลี่ยน ของเหลวในร่างกาย

Unprotected sex and contaminated needles are the leading cause of transmission.

เพศสัมพันธ์ที่ไม่ได้รับการป้องกัน และเข็มที่ปนเปื้อน เป็นสาเหตุแรกๆ ของการแพร่เชื้อ

It, fortunately, cannot spread through air, water, or casual contact.

โชคดี มันไม่สามารถที่กระจายไปได้ ทางอากาศ นำ้ และการสัมผัสทั่วๆ ไป

Individuals of any age, sexual orientation, gender and race

คนไม่ว่าวัยใด เพศสภาพ เพศ และเชื้อชาติใด

can contract HIV.

ก็ติดเชื้อเอชไอวีได้ทั้งนั้น

Once inside the body, HIV infects cells that are part of the immune system.

เมื่อมันเข้าไปอยู่ในร่างกายแล้ว เอชไอวีบุกเข้าเซลล์ที่เป็นส่วนหนึ่งของระบบภูมิคุ้มกัน

It particularly targets helper T cells,

มันเจาะจงที่จะพุ่งเป้าไปที่ ทีเซลล์ ผู้ช่วย (helper T cell)

which help defend the body against bacterial and fungal infections.

ซึ่งช่วยป้องกันร่างกาย จากการติดเชื้อแบคทีเรีย และเชื้อรา

HIV is a retrovirus,

เอชไอวี คือ เรโทรไวรัส

which means it can write its genetic code into the genome of infected cells,

ซึ่งหมายถึงว่ามันสามารถเขียนรหัสพันธุกรรม เข้าไปในจีโนมของเซลล์ที่ถูกมันบุกเข้าไปได้

co-opting them into making more copies of itself.

เป็นการช่วยให้มันสร้างสำเนาตัวเองมากขึ้น

During the first stage of HIV infection,

ในช่วงแรกของการติดเชื้อ เอชไอวี

the virus replicates within helper T cells,

ไวรัสเพิ่มจำนวนภายในทีเซลล์ผู้ช่วย

destroying many of them in the process.

ทำลายเซลล์ดังกล่าวไปมากในกระบวนการนี้

During this stage, patients often experience flu-like symptoms,

ในช่วงนี้ ผู้ป่วยมักมีอาการคล้ายเป็นหวัด

but are typically not yet in mortal danger.

แต่โดยทั่วไปก็ยังไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต

However, for a period ranging from a few months to several years,

อย่างไรก็ดี ในช่วงตั้งแต่ จากไม่กี่เดือนถึงไม่กี่ปี

during which time the patient may look and feel completely healthy,

ระหว่างช่วงเวลาที่ผู้ป่วยอาจดูเหมือน แข็งแรงและสุขภาพสมบูรณ์ดี

the virus continues to replicate and destroy T cells.

ไวรัสก็ทำการแบ่งตัวและทำลายที-เซลล์ อย่างต่อเนื่อง

When T cell counts drop too low,

เมื่อที-เซลล์น้อยลงมากๆ

patients are in serious danger of contracting deadly infections

ผู้ป่วยก็จะอยู่ในอันตราย ที่จะติดโรคร้าย

that healthy immune systems can normally handle.

ที่ระบบภูมิคุ้มกันที่สุขภาพดี ปกติแล้วสามารถจัดการได้

This stage of HIV infection is known as AIDS.

การติดเชื้อ เอชไอวี เป็นที่รู้จักกันว่า เอดส์

The good news is there are drugs that are highly effective

ข่าวดีก็คือว่า มียาที่มีประสิทธิภาพ

at managing levels of HIV

ที่สามารถใช้กับเอชไอวีในระดับที่ควบคุมได้

and preventing T cell counts from getting low enough

และป้องกันการลดลงมากเกินไป ของที-เซลล์

for the disease to progress to AIDS.

สำหรับโรคที่มีการพัฒนาไปเป็นเอดส์

With antiretroviral therapy,

ด้วยการปฏิบัติกับเรโทรไวรัส

most HIV-positive people can expect to live long and healthy lives,

คนที่ถูกพบว่ามีเอชไอวีส่วนใหญ่ สามารถมีชีวิตอยู่ได้ยืนยาว

and are much less likely to infect others.

และมักจะไม่แพร่เชื้อไปยังคนอื่น

However, there are two major catches.

อย่างไรก็ดี มีสองเรื่องที่สำคัญ

One is that HIV-positive patients must keep taking their drugs

อย่างแรก คนที่ถูกพบว่ามีเชื้อเอชไอวี จะต้องกินยาอย่างสม่ำเสมอ

for the rest of their lives.

ไปตลอดชีวิต

Without them, the virus can make a deadly comeback.

เพราะเมื่อไม่กินยาแล้ว ไวรัสก็จะกลับมาอีก

So, how do these drugs work?

ดังนั้น ยาเหล่านี้ทำงานได้อย่างไรล่ะ

The most commonly prescribed ones prevent the viral genome from being copied

ยาที่จ่ายตามร้านทั่วไป ป้องกันการลอกจีโนมไวรัส

and incorporated into a host cell's DNA.

และย้ายมันลงไปในดีเอ็นเอของเซลล์เจ้าบ้าน

Other drugs prevent the virus from maturing or assembling,

ยาอื่นๆ ป้องกันไวรัสจากการเติบโต และประกอบรวมตัว

causing HIV to be unable to infect new cells in the body.

ทำให้เอชไอวีไม่สามารถ ที่จะติดเข้าไปในเซลล์ใหม่ในร่างกายได้

But HIV hides out somewhere our current drugs cannot reach it:

แต่เอชไอวีซ่อนอยู่ในที่ซึ่งยาที่เรามีในตอนนี้ ไม่สามารถเข้าถึงได้

inside the DNA of healthy T cells.

ซึ่งก็คือ ในดีเอ็นเอ ของทีเซลล์ที่แข็งแรง

Most T cells die shortly after being infected with HIV.

ทีเซลล์ส่วนใหญ่ตายอย่างรวดเร็ว หลังจากติดเอชไอวี

But in a tiny percentage,

แต่ในส่วนไม่กี่เปอร์เซ็นต์

the instructions for building more HIV viruses lies dormant,

คำสั่งสำหรับการสร้างไวรัสเอชไอวียังคงอยู่

sometimes for years.

บางครั้งนานหลายปี

So even if we could wipe out every HIV virus from an infected person's body,

ฉะนั้น แม้ว่าเราสามารถกำจัดไวรัสเอชไอวีทุกตัว จากร่างกายคนที่ติดเชื้อ

one of those T cells could activate and start spreading the virus again.

หนึ่งในทีเซลล์เหล่านั้นสามารถกระตุ้น และเริ่มสร้างไวรัสได้อีก

The other major catch is that not everyone in the world has access to the therapies

เรื่องสำคัญอีกอย่างคือ ไม่ใช่ทุกคนในโลกนี้เข้าถึงการรักษา

that could save their lives.

ที่จะช่วยชีวิตของพวกเขาได้

In Sub-Saharan Africa, which accounts for over 70% of HIV patients worldwide,

ในซับ-ซาฮาร แอฟริกา ซึ่งคิดเป็น 70% ของผู้ป่วยเอชไอวีทั่วโลก

antiretrovirals reached only about one in three HIV-positive patients in 2012.

แอนติเรโทรไวรัสเข้าถึงเพียงหนึ่งในสาม ของผู้ป่วยที่ถูกตรวจพบเอชไอวีในปี ค.ศ. 2012

There is no easy answer to this problem.

ยังไม่มีคำตอบที่ตรงไปตรงมาสำหรับปัญหานี้

A mix of political, economic and cultural barriers

อุปสรรคที่ผสมปนเประหว่างการเมือง เศรษฐกิจ และวัฒนธรรม

makes effective prevention and treatment difficult.

ทำให้การป้องกันและการรักษาที่มีประสิทธิภาพ เป็นไปได้ยาก

And even in the U.S., HIV still claims more than 10,000 lives per year.

และแม้แต่ในอเมริกาฯ เอชไอวียังคงคร่าชีวิต 10,000 รายต่อปี

However, there is ample cause for hope.

อย่างไรก็ดี มันก็ยังมีความหวัง

Researchers may be closer than ever to developing a true cure.

นักวิจัยอาจเข้าใกล้การพัฒนาการรักษาที่แท้จริง ยิ่งกว่าในอดีต

One research approach involves

งานวิจัยแนวหนึ่งเกี่ยวข้องกับ

using a drug to activate all cells harboring the HIV genetic information.

การใช้ยาเพื่อกระตุ้นเซลล์ทั้งหมด ที่มีสารพันธุกรรมของเอชไอวีอยู่

This would both destroy those cells and flush the virus out into the open,

นั่นอาจทำลายทั้งเซลล์เหล่านั้น และส่งให้ไวรัสออกมาข้างนอก

where our current drugs are effective.

ที่ซึ่งยาในปัจจุบันมีประสิทธิภาพจัดการมันได้

Another is looking to use genetic tools

อีกทางหนึ่งคือใช้เครื่องมือทางพันธุศาสตร์

to cut the HIV DNA out of cells genomes altogether.

เพื่อตัด ดีเอ็นเอ ของเอชไอวี ออกจากจีโนมของเซลล์

And while one cure out of 70 million cases may seem like terrible odds,

และในขณะที่มันเป็นโชคที่หายาก เมื่อผู้ที่หาย มีเพียงรายเดียวจาก 70 ล้านคน

one is immeasurably better than zero.

รายเดียว ก็ยังดีกว่าศูนย์รายมากๆ

We now know that a cure is possible,

เรารู้แล้วว่าการรักษานั้นเป็นไปได้

and that may give us what we need to beat HIV for good.

และนั่นอาจให้ในสิ่งที่เราต้องการ สำหรับการกำจัดเอชไอวีให้หมดไป