Why it’s so hard to cure HIV/AIDS - Janet Iwasa

چرا درمان بیماری ایدز/ اچ آی وی مشکل است - جانت ایواسا

Translator: Melina makhmour Reviewer: soheila Jafari

In 2008, something incredible happened: a man was cured of HIV.

درسال ۲۰۰۸، یک اتفاق باورنکردنی افتاد:یک بیمار مبتلا به HIV درمان شد.

In over 70 million HIV cases, that was a first and, so far, a last.

تاکنون، در میان بیش از ۷۰ میلیون بیمار، او اولین وآخرین مورد بوده است.

We don't yet understand exactly how he was cured.

ما هنوز دقیقآ درک نمی کنیم او چگونه درمان شد.

We can cure people of various diseases, such as malaria and hepatitis C,

ما می توانیم افراد با یبماریهای مختلف را درمان کنیم، مانند مالاریا وهپاتیت C

so why can't we cure HIV?

پس چرا نمی توانیم HIV را درمان کنیم؟

Well, first let's examine how HIV infects people

خوب، اول بیایید بررسی کنیم HIV چگونه افراد را آلوده می کند

and progresses into AIDS.

ومنجر به ایدز می گردد.

HIV spreads through exchanges of bodily fluids.

ویروس HIV از طریق انتقال مایعات بدن منتشر می گردد.

Unprotected sex and contaminated needles are the leading cause of transmission.

تماس جنسی محافظت نشده وسرنگ های آلوده از دلایل مهم انتشار هستند.

It, fortunately, cannot spread through air, water, or casual contact.

خوشبختانه، از طریق آب، هوا و یا تماس معمولی منتقل نمی شود.

Individuals of any age, sexual orientation, gender and race

افراد از هر سن، جنس، گرایش جنسی و نژاد

can contract HIV.

می توانندHIV بگیرند.

Once inside the body, HIV infects cells that are part of the immune system.

ویروس HIV درون بدن، سلولهای سیستم ایمنی را آلوده می کند.

It particularly targets helper T cells,

هدف خاص اوسلولهای T کمکی هستند،

which help defend the body against bacterial and fungal infections.

که به دفاع بدن در مقابل عفونتهای باکتریا یی و قارچی کمک می کنند.

HIV is a retrovirus,

ویروس HIV یک رترو ویروس است،

which means it can write its genetic code into the genome of infected cells,

بدین معنی که می تواند کد ژنتیک خود را بر روی ژنوم سلولهای آلوده شده را کپی کند.

co-opting them into making more copies of itself.

وبه وسیله آنها باعث تکثیر خود شود.

During the first stage of HIV infection,

در مرحله اول آلودگی با HIV،

the virus replicates within helper T cells,

ویروس درون سلول های T کمکی، تکثیر شده،

destroying many of them in the process.

و بسیاری از آنها را دراین روند از بین می برد.

During this stage, patients often experience flu-like symptoms,

در این مرحله، بیماران غالبآ علائم شبیه آنفلوانزا را تجربه می کنند،

but are typically not yet in mortal danger.

اما معمولآ هنوز در خطر مرگ نیستند.

However, for a period ranging from a few months to several years,

اگرچه در دروه ای جند ماهه تا چندین ساله،

during which time the patient may look and feel completely healthy,

که در آن بیمار ممکن است کاملآ احساس سلامت کرده وسالم به نظر رسد،

the virus continues to replicate and destroy T cells.

ویروس به تکثیر خود و نابود کردن سلولهای T ادامه می دهد.

When T cell counts drop too low,

هنگامی که تعداد سلولهای T خیلی کاهش یابد،

patients are in serious danger of contracting deadly infections

بیماران در خطر جدی ابتلا به عفونتهای کشنده ای قرار می گیرند

that healthy immune systems can normally handle.

که به صورت نرمال یک سیستم ایمنی سالم می تواند مهارشان کند.

This stage of HIV infection is known as AIDS.

این مرحله ازعفونت HIV به نام ایدز شناخته می شود.

The good news is there are drugs that are highly effective

خبرخوب این است که داروهای بسیار موثری وجود دارند،

at managing levels of HIV

برای کنترل مراحل HIV

and preventing T cell counts from getting low enough

و برای جلوگیری از کاهش تعداد سلولهای T به اندازه ای که

for the disease to progress to AIDS.

بیماری به ایدز منجر شود.

With antiretroviral therapy,

با آنتی رتروویروس درمانی،

most HIV-positive people can expect to live long and healthy lives,

بیشترافراد HIV مثبت می توانند انتظار زندگی سالم و طولانی داشته باشند،

and are much less likely to infect others.

و با احتمال کمتری باعث انتقال بیماری به بقیه شوند.

However, there are two major catches.

اگرچه، دومشکل بزرگ وجود دارد.

One is that HIV-positive patients must keep taking their drugs

یک اینکه بیماران HIV مثبت باید از داروهایش استفاده کنند

for the rest of their lives.

تا آخر عمرشان.

Without them, the virus can make a deadly comeback.

بدون داروها، ویروس می تواند بازگشت مرگبار داشته باشد.

So, how do these drugs work?

پس، این داروها چگونه عمل می کنند؟

The most commonly prescribed ones prevent the viral genome from being copied

آنهایی که معمولآ بیشتر نسخه می شوند، از کپی شدن ژنوم ویروس

and incorporated into a host cell's DNA.

و جای گرفتن در DNA سلول میزبان، جلوگیری می کنند.

Other drugs prevent the virus from maturing or assembling,

بقیه داروها از بلوغ و شکل گیری ویروس جلوگیری می کنند،

causing HIV to be unable to infect new cells in the body.

که باعث ناتوانایی ویروس HIV در آلوده کردن سلولهای جدید در بدن می گردند.

But HIV hides out somewhere our current drugs cannot reach it:

اما ویروس HIV در جایی که از دسترس داروهای کنونی است پنهان می شود:

inside the DNA of healthy T cells.

درون DNA یک سلول T سالم.

Most T cells die shortly after being infected with HIV.

بیشتر سلولهای Tدر زمان کوتاهی پس از آلودگی به HIV می میرند.

But in a tiny percentage,

اما دردرصد کمی

the instructions for building more HIV viruses lies dormant,

دستورالعمل ساخت ویروس هایHIV بیشتر، خاموش می ماند،

sometimes for years.

گاهی برای سالها.

So even if we could wipe out every HIV virus from an infected person's body,

پس حتی اگر ما بتوانیم تمام ویروس های HIV را از بدن فرد آلوده، پاک کنیم

one of those T cells could activate and start spreading the virus again.

یک عدد از سلول های T می تواند فعال شود و شروع به انتشار مجدد ویروس کند.

The other major catch is that not everyone in the world has access to the therapies

مشکل اصلی دیگراین است که همه دسترسی به درمان ندارند

that could save their lives.

که زندگیشان را نجات دهند.

In Sub-Saharan Africa, which accounts for over 70% of HIV patients worldwide,

در کشورهای آفریقای سیاه (جنوب صحرای آفریقا) که بیشتر از ۷۰٪ کل جمعیت بیماران HIV در دنیا را دارا هستند،

antiretrovirals reached only about one in three HIV-positive patients in 2012.

آنتی رتروویروسها تنها به نسبت یک به سه بیمار HIV مثبت در سال ۲۰۱۲ رسید.

There is no easy answer to this problem.

پاسخ ساده ای برای این مشکل وجود ندارد.

A mix of political, economic and cultural barriers

آمیخته ای از موانع سیاسی، اقتصادی و فرهنگی

makes effective prevention and treatment difficult.

پیشگیری موثر و درمان را دشوار می سازد.

And even in the U.S., HIV still claims more than 10,000 lives per year.

و حتی در آمریکا، HIV هنوز سالانه ۱۰٫۰۰۰ جان را می گیرد.

However, there is ample cause for hope.

اگر چه، جای امید فراوان هست،

Researchers may be closer than ever to developing a true cure.

محققان شاید بیشترازهمیشه، به ساخت درمان قطعی نزدیک باشند.

One research approach involves

یک روش تحقیق شامل

using a drug to activate all cells harboring the HIV genetic information.

استفاده از داروییست که تمام سلولهای جای دهنده اطلاعات ژنتیکی HIV را فعال می کند.

This would both destroy those cells and flush the virus out into the open,

که باعث نابودی خود سلول ها و تخلیه ویروس به بیرون می شود،

where our current drugs are effective.

همان جاییکه داروهای جدید تاثیر دارند.

Another is looking to use genetic tools

روش دیگر نگاهی به استفاده از ابزارهای ژنتیکی دارد

to cut the HIV DNA out of cells genomes altogether.

که DNA مربوط به HIV را از ژنوم تمام سلولها برش می دهد.

And while one cure out of 70 million cases may seem like terrible odds,

و درحالیکه احتمال یک در ۷۰ میلیون برای درمان بسیار عجیب به نظر می رسد،

one is immeasurably better than zero.

یک قطعا بهتر از صفر است.

We now know that a cure is possible,

ما میدانیم که درمان امکان پذیر است،

and that may give us what we need to beat HIV for good.

و این شاید نیاز درمان همیشگی HIV را برای ما ایجاد کند.