Why bats don't get sick - Arinjay Banerjee

Vertaald door: Marena Marshall Nagekeken door: Dick Stada

If this bat were a human, she'd be in deep trouble.

Als deze vleermuis mens zou zijn, dan zou hij een groot probleem hebben.

She’s infected with several deadly viruses,

Hij is namelijk besmet met meerdere dodelijke virussen,

including ones that cause rabies, SARS, and Ebola.

zoals rabiës, SARS en ebola.

But while her diagnosis would be lethal for other mammals,

Deze diagnose zou fataal zijn voor andere zoogdieren,

this winged wonder is totally unfazed.

maar dit gevleugelde wonder blijft er onverschillig onder.

In fact, she may even spend the next 30 years living

Sterker nog, mogelijk blijft nog 30 jaar leven

as if this were totally normal– because for bats, it is.

alsof dat volstrekt normaal is -- want voor vleermuizen is het normaal.

So what’s protecting her from these dangerous infections?

Wat beschermt een vleermuis tegen die gevaarlijke infecties?

To answer this question, we first need to understand

Om die vraag te beantwoorden, moeten we allereerst

the relationship between viruses and their hosts.

de relatie tussen een virus en zijn gastheer beter begrijpen.

Every virus has evolved to infect specific species within a class of creatures.

Elk virus kan alleen een specifieke soort binnen een klasse infecteren.

This is why humans are unlikely to be infected by plant viruses,

Daarom kunnen mensen meestal niet met een plantenvirus besmet raken

and why bees don’t catch the flu.

en kunnen bijen geen griep krijgen.

However, viruses do sometimes jump across closely related species

Maar virussen springen soms wel over naar soorten die nauw verwant zijn.

And because the new host has no established immune defenses,

Als de nieuwe gastheer geen doeltreffend afweersysteem heeft,

the unknown virus presents a potentially lethal challenge.

dan kan het onbekende virus levensgevaarlijk worden.

This is actually bad news for the virus as well.

Dat is echter ook slecht nieuws voor het virus zelf.

Their ideal host provides a steady stream of resources

De ideale gastheer levert een constante stroom aan bronnen

and comes into contact with new parties to infect—

en komt in contact met nieuwe partijen die besmet kunnen worden --

two criteria that are best met by living hosts.

twee criteria waaraan levende gastheren het beste voldoen.

All this to say that successful viruses

Het komt er eigenlijk op neer dat succesvolle virussen

don’t typically evolve adaptations that kill their hosts—

vrijwel nooit zodanig muteren dat ze hun gastheer doden,

including the viruses that have infected our flying friend.

en dat geldt ook voor de virussen waarmee onze vliegende vriend besmet is.

The deadly effects of these viruses aren’t caused by the pathogens directly,

Het dodelijke effect van een virus wordt niet veroorzaakt door de ziektekiem zelf,

but rather, by their host’s uncontrolled immune response.

maar doordat de immuunreactie van de gastheer te heftig is.

Infections like Ebola or certain types of flu have evolved

Infecties zoals ebola of sommige soorten griep zijn zo geëvolueerd,

to strain the immune system of their mammalian host

dat ze het afweersysteem van hun zoogdier-gastheer belasten

by sending it into overdrive.

door het veel te heftig te laten reageren.

The body sends hordes of white blood cells,

Het lichaam stuurt een hele massa witte bloedcellen,

antibodies and inflammatory molecules to kill the foreign invader.

antistoffen en antilichamen om de vreemde indringer te vernietigen.

But if the infection has progressed to high enough levels,

Maar als de infectie ver genoeg gevorderd is,

an assault by the immune system can lead to serious tissue damage.

kan een aanval van het immuunsysteem ernstige schade aan weefsel toebrengen.

In particularly virulent cases, this damage can be lethal.

Vooral als de infectie zeer heftig is, kan de schade levensgevaarlijk zijn.

And even when it’s not,

Maar ook als dat niet het geval is,

the site is left vulnerable to secondary infection.

blijft dat deel van het lichaam vatbaar voor een volgende infectie.

But unlike other mammals,

Anders dan andere zoogdieren,

bats have been in an evolutionary arms race with these viruses for millennia,

leven vleermuizen al eeuwenlang in een evolutionair gevecht met virussen

and they’ve adapted to limit this kind of self-damage.

en door aanpassingen blijft schade aan het eigen lichaam beperkt.

Their immune system has a very low inflammatory response;

Hun immuunsysteem reageert nauwelijks op infecties;

an adaptation likely developed alongside the other trait

deze aanpassing ontwikkelde zich samen met een andere eigenschap,

that sets them apart from other mammals: self-powered flight.

die voor vleermuizen zo kenmerkend is:

ze vliegen op eigen kracht.

This energy-intensive process can raise a bat’s body temperature to over 40ºC.

Zijn lichaamstemperatuur kan door deze inspanning tot boven de 40ºC oplopen.

Such a high metabolic rate comes at a cost;

Voor zo’n snelle stofwisseling moet wel een prijs betaald worden;

flight produces waste molecules called Reactive Oxygen Species

vliegen produceert moleculair afval, reactieve zuurstofcomponenten genaamd,

that damage and break off fragments of DNA.

die stukjes DNA beschadigen en afbreken.

In other mammals, this loose DNA

In andere zoogdieren wordt dit losse DNA

would be attacked by the immune system as a foreign invader.

door het afweersysteem gezien als een indringer en aangevallen.

But if bats produce these molecules as often as researchers believe,

Als vleermuizen deze moleculen echter zo vaak maken als onderzoekers denken,

they may have evolved a dampened immune response

dan hebben ze een matigere immuunrespons ontwikkeld

to their own damaged DNA.

voor hun eigen beschadigde DNA.

In fact, certain genes associated with sensing broken DNA

Bepaalde genen die als taak hebben

om kapot DNA op te sporen en antilichamen aan te maken,

and deploying inflammatory molecules are absent from the bat genome.

zijn afwezig in het genoom van een vleermuis.

The result is a controlled low-level inflammatory response

Dit resulteert in een gecontrolleerde, beperkte ontsteking

that allows bats to coexist with the viruses in their systems.

waardoor vleermuizen met virussen in hun lichaam kunnen blijven leven.

Even more impressive,

Nog opmerkelijker is,

bats are able to host these viruses for decades

dat vleermuizen deze virussen decennialang kunnen meedragen

without any negative health consequences.

zonder dat dit een nadelig effect op hun gezondheid heeft.

According to a 2013 study, bats have evolved efficient repair genes

Volgens een studie uit 2013 heeft de vleermuis efficiënte repareergenen

to counteract the frequent DNA damage they sustain.

om veelvuldige schade aan hun DNA te verhinderen.

These repair genes may also contribute to their long lives.

Deze repareergenen dragen wellicht ook bij aan hun lange leven.

Animal chromosomes end with a DNA sequence called a telomere.

Een dierlijk chromosoom heeft aan het uiteinde een stukje DNA dat telomeer heet.

These sequences shorten over time in a process

Deze stukjes DNA worden met de tijd korter in een proces

that many believe contributes to cell aging.

wat vermoedelijk bijdraagt aan de veroudering van cellen.

But bat telomeres shorten much more slowly than their mammalian cousins—

Maar bij vleermuizen verkorten telomeren veel langzamer dan bij andere zoogdieren,

granting them lifespans as long as 41 years.

waardoor ze zelfs wel 41 jaar oud kunnen worden.

Of course, bats aren’t totally invincible to disease,

Uiteraard zijn vleermuizen niet geheel onvatbaar voor ziekte,

whether caused by bacteria, unfamiliar viruses, or even fungi.

of deze nou veroorzaakt wordt door bacteriën, vreemde virussen of schimmels.

Bat populations have been ravaged by a fungal infection

Er zijn vleermuispopulaties uitgeroeid door een schimmelinfectie

called white-nose syndrome,

die witte-neus-syndroom heet,

which can fatally disrupt hibernation and deteriorate wing tissue.

en die de winterslaap van vleermuizen verstoort en hun vleugelweefsel aantast.

These conditions prevent bats from performing critical roles

Hierdoor kunnen vleermuizen niet langer belangrijke taken uitvoeren

in their ecosystems, like helping with pollination and seed dispersal,

in hun ecosysteem, zoals helpen met bestuiving, het verspreiden van zaden

and consuming pests and insects.

en het opeten van insecten en andere plagen.

To protect these animals from harm, and ourselves from infection,

Als we de vleermuis willen beschermen tegen leed, en onszelf tegen infecties,

humans need to stop encroaching on bat habitats and ecosystems.

dan moeten we stoppen met de vernietiging van het leefgebied van vleermuizen.

Hopefully, preserving these populations

Door deze populaties te beschermen, kunnen wetenschappers hopelijk meer leren

will allow scientists to better understand bats’ unique antiviral defense systems.

over het unieke afweersysteem van vleermuizen tegen virussen.

And maybe one day, this research will help our own viral immunity take flight.

Wie weet neemt door onderzoek onze eigen virusbestendigheid ook een grote vlucht.