Why was India split into two countries? - Haimanti Roy

Translator: Sanntint Tint Reviewer: Myo Aung

In August 1947, India gained independence after 200 years of British rule.

နှစ် ၂၀၀ ဗြိတိသျှ အုပ်ချုပ်မှုအပြီး ၁၉၄၇ ဩဂုတ်လမှာ အိန္ဒိယဟာ လွတ်လပ်ရေး ရခဲ့တယ်။

What followed was one of the largest and bloodiest forced migrations in history.

နောက်ဆက်တွဲက သမိုင်းမှာ အကြီးဆုံး၊သွေးထွက် သံယိုအများဆုံး အတင်း ပြောင်းရွေ့မှုတွေပါ။

An estimated one million people lost their lives.

ခန့်မှန်းခြေ လူပေါင်း ၁ သန်း အသက်ဆုံးရှုံးခဲ့တယ်။

Before British colonization,

ဗြိတိသျှ ကိုလိုနီမပြုခင်က

the Indian subcontinent was a patchwork of regional kingdoms

အိန္ဒိယတိုက်ငယ်ဟာ ဒေသတွင်း ဘုရင်နိုင်ငံတွေရဲ့ စပ်ထည်တစ်ခုပါ။

known as princely states populated by Hindus, Muslims, Sikhs, Jains,

ဟိန္ဒူ၊ မွတ်ဆလင်၊ ဆစ်ခ်နဲ့၊ ဂျိန်းစ်၊ ဗုဒ္ဓဘာသာ၊ ခရစ်ယာန်၊ဖရစီနဲ့ ဂျူးလူမျိုးတွေ

Buddhists, Christians, Parsis, and Jews.

နေထိုင်တဲ့ မင်းသားအုပ်ချုပ်တဲ့ ပြည်နယ်တွေလို့ သိကြတယ်။

Each princely state had its own traditions,

မင်းသားအုပ်ချုပ်တဲ့ပြည်နယ်တိုင်းမှာ ကိုယ်ပိုင် အစဉ်အလာတွေ၊

caste backgrounds, and leadership.

ဇာတ်ခွဲတဲ့ နောက်ခံတ္ဗေနဲ့ ခေါင်ဆောင်မှုရှိတယ်။

Starting in the 1500s, a series of European powers colonized India

၁၅၀၀ ပြည့်လွန်နှစ်တွေက စကာ ဥရောပအင်အားကြီး တွေဟာ ကမ်းရိုးတန်း ကုန်သွယ်ခြေချမှုတွေနဲ့

with coastal trading settlements.

အိန္ဒိယကို ကိုလိုနီပြုတယ်။

By the mid-18th century, the English East India Company

၁၈ ရာစု အလယ်မှာ အင်္ဂလိပ် အရှေ့အိန္ဒိယ ကုမ္ပဏီဟာ

emerged as the primary colonial power in India.

အိန္ဒိယမှာ အဓိက ကိုလိုနီ အင်အားအဖြစ် ပေါ်လာခဲ့တယ်။

The British ruled some provinces directly, and ruled the princely states indirectly.

ဗြိတိသျှတွေက စီရင်စုတချို့ကို တိုက်ရိုက်၊ မင်းသားပြည်နယ်တွေကို တစ်ဆင့်ခံအုပ်ချုပ်တယ်

Under indirect rule, the princely states remained sovereign

တစ်ဆင့်ခံအုပ်ချုပ်မှုအောက်မှာ မင်းသားပိုင် ပြည်နယ်တွေဟာ အချုပ်အခြာ ဆက်ရှိနေပေမဲ့

but made political and financial concessions to the British.

ဗြိတိသျှတွေကို နိုင်ငံရေးနဲ့ ဘဏ္ဍာရေး လိုက်လျောမှုလုပ်ပေးရတယ်။

In the 19th century, the British began to categorize Indians by religious identity—

၁၉ ရာစုမှာ ဗြိတိသျှတွေဟာ အိန္ဒိယကို ဘာသာရေး လက္ခဏာအရ စတင် အတန်းအစားခွဲတယ်။

a gross simplification of the communities in India.

အိန္ဒိယအတွင်းက လူစုတွေကို ရုန့်ရင်းတဲ့ အလွယ်ပြုမှုတစ်ခုပါ။

They counted Hindus as “majorities”

သူတို့က ဟိန္ဒူတွေကို လူများစုအဖြစ်၊

and all other religious communities as distinct “minorities,”

အခြား ဘာသာရေးဆိုင်ရာ လူစုတွေကို ကွဲပြားတဲ့ လူနည်းစုတွေအဖြစ် လက်ခံခဲ့တယ်။

with Muslims being the largest minority.

မွတ်ဆလင်တွေကတော့ အကြီးဆုံး လူနည်းစုဖြစ်နေတယ်။ၑ

Sikhs were considered part of the Hindu community by everyone but themselves.

ဆစ်ခ်တွေကို ဟိန္ဒူရဲ့အစိတ်အပိုင်းအဖြစ် သူတို့ကလွဲပြီး လူတိုင်းက မှတ်ယူခဲ့တယ်။

In elections, people could only vote for candidates

ရွေးကောက်ပွဲတွေမှာ လူတွေဟာ ဘာသာရေး ကိုယ်စားပြုမှုရဲ့

of their own religious identification.

ကိုယ်စားလှယ်လောင်တွေကိုသာ မဲပေးနိုင်တယ်။

These practices exaggerated differences,

ဒီအစဉ်အလာတွေက ခြားနားမှုတွေကို ပုံကြီးချဲ့ခဲ့တယ်။

sowing distrust between communities that had previously co-existed.

အရင်က အတူတွဲ နေထိုင်ခဲ့တဲ့ လူစုတွေကြားမှာ မယုံကြည်မှုကို ပျိုးပေးတာပါ။

The 20th century began with decades of anti-colonial movements,

၂၀ ရာစုက ကိုလိုနီ ဆန့်ကျင်ရေးရဲ့ ဆယ်စုနှစ်တွေနဲ့ အစပြုခဲ့တယ်။

where Indians fought for independence from Britain.

အိန္ဒိယတွေက ဗြိတိန်ဆီကနေ လွတ်လပ်ရေးအတွက် တိုက်ခိုက်တယ်။

In the aftermath of World War II,

ဒုတိယ ကမ္ဘာစစ်ရဲ့ နောက်ဆက်တွဲမှာ

under enormous financial strain from the war,

စစ်ကရတဲ့ ဧရာမ ဘဏ္ဍာရေး ဝန်ပိမှုအောက်မှာ နောက်ဆုံးတော့

Britain finally caved.

,ဗြိတိန်က အလျှော့ပေးတယ်။

Indian political leaders had differing views

အိန္ဒိယ နိုင်ငံရေး ခေါင်းဆောင်တွေမှာ လွတ်လပ်တဲ့

on what an independent India should look like.

အိန္ဒိယက ဒီလိုဖြစ်သင့်လားဆိုတာမှာ အမြင်တွေကွဲတယ်။

Mohandas Gandhi and Jawaharlal Nehru represented the Hindu majority

မဟတ္တမ ဂန္ဒီနဲ့ ဂျဝါဟာလာ နေရူးတို့က ဟိန္ဒူ လူများစုကို ကိုယ်စားပြုပြီး

and wanted one united India.

ညီညွတ်တဲ့ အိန္ဒိယတစ်ခုကို လိုချင်ခဲ့တယ်။

Muhammad Ali Jinnah, who led the Muslim minority,

မွတ်စလင် လူနည်းစုကို ဦးဆောင်တဲ့ မိုဟာမက် အလီ ဂျင်နားကတော့

thought the rifts created by colonization were too deep to repair.

ကိုလိုနီက ဖန်တီးတဲ့ စိတ်ဝမ်းကွဲမှုတွေဟာ ပြင်မရအောင် နက်နဲတယ်လို့ထင်တယ်။

Jinnah argued for a two nation division

ဂျင်းနားက နိုင်ငံနှစ်ခု ခွဲတာအတွက် ဆွေးနွေးတယ်။

where Muslims would have a homeland called Pakistan.

မွတ်စလင်တွေမှာ ပါကစ္စတန်လို့ခေါ်တဲ့ ဇာတိမြေတစ်ခု ရှိမယ်။

Following riots in 1946 and 1947, the British expedited their retreat,

၁၉၄၆ နဲ့ ၁၉၄၇ အဓိကရုဏ်းတွေနောက်မှာ ဗြိတသျှတွေက အမြန် ဆုတ်ခွာခဲ့တယ်။

planning Indian independence behind closed doors.

အိန္ဒိယ လွတ်လပ်ရေးကို တံခါးပိတ် စည်းဝေးဖို့ စီစဉ်တာပါ။

In June 1947, the British viceroy announced that India

၁၉၄၇ ခုနှစ်မှာ ဗြိတိသျှ ဘုရင်ခံက

would gain independence by August,

အိန္ဒိယဟာ ဩဂုတ်လမှာ လွတ်လပ်ရေးရမှာဖြစ်ပြီး

and be partitioned into Hindu India and Muslim Pakistan—

ဟိန္ဒူ အိန္ဒိယနဲ့ မွတ်စလင် ပါကစ္စတန်အဖြစ် ကွဲသွားမယ်လို့ ကြေညာပေမဲ့

but gave little explanation of how exactly this would happen.

ဒါက ဘယ်လို ဖြစ်မယ်ဆိုတာတော့ တိတိကျကျ ရှင်းလင်းချက် မပေးသလောက်ပါ။

Using outdated maps, inaccurate census numbers and minimal knowledge of the land,

ခေတ်ဟောင်းမြေပုံတွေ၊မတိကျတဲ့ လူဦးရေစာရင်း၊ ကိန်းတွေနဲ့ အနညိးဆုံးမြေယာဗဟုသုတကို သုံးကာ

in a mere five weeks, the Boundary Committee drew a border

ငါးပတ်အတွင်း နယ်ခြား ကော်မီတီက နယ်စပ်မျဉ်းတစ်ခု ဆွဲခဲ့တယ်။

dividing three provinces under direct British rule:

ဗြိတိသျှ တိုက်ရိုက်အုပ်ချုပ်တဲ့ စီရင်စုသုံးခုကို

Bengal, Punjab, and Assam.

ဘင်္ဂလား၊ပန်ဂျပ်၊အာသံလို့ ပိုင်းလိုက်တယ်။

The border took into account where Hindus and Muslims were majorities,

နယ်စပ်က ဟိန္ဒူနဲ့ မွတ်ဆလင်တွေ အများစုရှိရာကို ထည့်တွက်ခဲ့ပေမဲ့

but also factors like location and population percentages.

တည်နေရာနဲ့ လူဦးရေ ရာခိုင်နှုန်းလို အကြောင်းခံတွေရောပါ။

So if a Hindu majority area bordered another Hindu majority area,

ဒီတော့ ဟိန္ဒူ အများစု နယ်မြေက အခြား ဟိန္ဒူ အများစု နယ်မြေနဲ့ ထိစပ်နေရင်

it would be included in India—

ဒါက အိန္ဒိယထဲမှာ ပါဝင်မယ်။

but if a Hindu majority area bordered Muslim majority areas,

ဒါပေမဲ့ ဟိန္ဒူ အများစု နယ်မြေက မွတ်စလင် အများစု နယ်မြေနဲ့ ထိစပ်ရင်

it might become part of Pakistan.

ဒါက ပါကစ္စတန်ရဲ့ အပိုင်း ဖြစ်လာလောက်မယ်။

Princely states on the border had to choose which of the new nations to join,

နယ်စပ်က မင်းသားအုပ်ချုပ်တဲ့ ပြည်နယ်တွေက ဘယ်နိုင်ငံသစ်မှာ ပါဝင်ဖို့ ရွေးဖို့လိုတယ်။

losing their sovereignty in the process.

လုပ်ငန်းစဉ်ထဲမှာ အချုပ်အခြာ ဆုံးရှုံးခြင်းပါ။

While the Boundary Committee worked on the new map,

နယ်ခြား ကော်မီတီက မြေပုံသစ်ကို လုပ်ဆောင်နေစဉ်မှာ

Hindus and Muslims began moving to areas

ဟိန္ဒူနဲ့ မွတ်စလင်တွေက နယ်မြေတွေဆီ စတင် ပြောင်းတယ်။

where they thought they’d be a part of the religious majority—

ဘာသာရေးဆိုင်ရာ လူများစုရဲ့ အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်မယ်လို့ ထင်ခဲ့ပေမဲ့

but they couldn’t be sure.

အသေအချာ ပြောလို့မရဘူးလေ။

Families divided themselves.

မိသားစုတွေ ကွဲကွာသွားတယ်။

Fearing sexual violence, parents sent young daughters and wives

လိင်ပိုင်းအကြမ်းဖက်မှုကို စိုးရိမ်လို့ မိဘတွေက သမီးငယ်တွေနဲ့ ဇနီးတွေကို

to regions they perceived to be safe.

လုံခြုံတယ်လို့ ထင်တဲ့ ဒေသဆီကို ပို့ကြတယ်။

The new map wasn’t revealed until August 17th, 1947—

မြေပုံသစ်က လွတ်လပ်ရေးရပြီး နှစ်ရက်အကြာ ၁၉၄၇ ခုနှစ်

two days after independence.

ဩဂုတ်လ ၁၄ ရက်မှ ပေါ်လာတယ်။

The provinces of Punjab and Bengal became

ပန်ဂျပ်နဲ့ ဘင်္ဂလား စီရင်စုတွေဟာ

the geographically separated East and West Pakistan.

ပထဝီအနေအထားအရ ကွဲနေတဲ့ အရှေ့နဲ့ အနောက် ပါကစ္စတန် ဖြစ်လာတယ်။

The rest became Hindu-majority India.

ကျန်တာက ဟိန္ဒူ လူများစု အိန္ဒိယဖြစ်လာခဲ့တယ်။

In a period of two years, millions of Hindus and Sikhs living in Pakistan

နှစ်နှစ်ကာလအတွင်း ပါကစ္စတန်မှာ နေတဲ့ သန်းချီတဲ့ ဟိန္ဒူနဲ့ ဆစ်ခ်တွေဟာ

left for India,

အိန္ဒိယကို ထွက်လာခဲ့စဉ်မှာ

while Muslims living in India fled villages

အိန္ဒိယမှာ နေတံ့ မွတ်ဆလင်တွေက မိသားစုတွေ

where their families had lived for centuries.

ရာစုချီ နေထိုင်ခဲ့တဲ့ ရွာတွေကို ပစ်ပြေးကြတယ်။

The cities of Lahore, Delhi, Calcutta, Dhaka, and Karachi

လာဟိုးရ်၊ ဒေလီနဲ့ ကာလကတ္တား၊ ဒါကာနဲ့ ကရာချိ မြို့တွေဟာ

emptied of old residents and filled with refugees.

ဒေသခံ လူဟောင်းတွေ ကင်းမဲ့သွားပြီး ဒုက္ခသည်တွေ ပြည့်နေတယ်။

In the power vacuum British forces left behind,

ဗြိတိသျှ တပ်တွေ ချန်ထားရစ်တဲ့ အာဏာ လစ်ဟာမှုအတွင်းမှာ

radicalized militias and local groups massacred migrants.

အစွန်းရောက် တပ်တွေ၊ ဒေသတွင်းအဖွဲ့တွေက ပြောင်းလာသူတွေကို အစုလိုက်သတ်တယ်။

Much of the violence occurred in Punjab, and women bore the brunt of it,

အကြမ်းဖက်မှုများစွာက ပန်ဂျပ်မှာဖြစ်ခဲ့ပြီး အမျိုးသမီးတွေဟာ စုပြုံခံခဲ့ရတယ်၊

suffering rape and mutilation.

အဓမ္မကျင့်တာ၊ ကိုယ်အင်္ဂါ ဖြတ်တောက်တွေပါ။

Around 100,000 women were kidnapped and forced to marry their captors.

အမျိုးသမီး တစ်သိန်းခန့် ပြန်ပေးဆွဲခံရပြီး ဖမ်းဆီးသူတွေနဲ့ အဓမ္မ လက်ထပ်ရတယ်။

The problems created by Partition went far beyond this immediate deadly aftermath.

ပိုင်းခြားခြင်းက ဖန်တီးတဲ့ ပြဿနာတွေက ဒီလက်ငင်း သေလောက်တဲ့ နောက်ဆက်တွဲထက်ပိုတယ်။

Many families who made temporary moves became permanently displaced,

ယာယီ ပြောင်းရွေ့တဲ့ မိသားစုများစွာဟာ အမြဲတမ်း အိမ်ရာပစ်ပြေးတာဖြစ်လာပြီး

and borders continue to be disputed.

နယ်စပ်တွေဟာ ဆက်လက် အငြင်းပွားစရာဖြစ်ခဲ့တယ်။

In 1971, East Pakistan seceded and became the new country of Bangladesh.

၁၉၇၁ ခုနှစ်မှာ အရှေ့ ပါကစ္စတန်ဟာ ခွဲထွက်ကာ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ရဲ့ နိုင်ငံသစ်ဖြစ်လာတယ်။

Meanwhile, the Hindu ruler of Kashmir decided to join India—

တစ်ချိန်တည်း ကက်ရှ်မီး ဟိန္ဒူအုပ်ချုပ်သူက အိန္ဒိယနဲ့ပေါင်းဖို့ ဆုံးဖြတ်တယ်။

a decision that was to be finalized by a public referendum

မွတ်စလင် လူဦးရေ အများစုရဲ့ ပြည်သူ့ ဆန္ဒခံယူပွဲတစ်ခုနဲ့

of the majority Muslim population.

အပြီးသတ်ဖို့ရှိတဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုပါ။

That referendum still hasn't happened as of 2020,

ဒီဆန္ဒခံယူပွဲက ၂၀၂၀ အထိ ဖြစ်မလာခဲ့သေးဘူး။

and India and Pakistan have been warring over Kashmir since 1947.

အိန္ဒိယနဲ့ ပါကစ္စတန်ဟာ ၁၉၄၇ ခုနှစ်ကတည်းက ကက်ရှ်မီးယားအတွက် စစ်ဖြစ်နေခဲ့တယ်။

More than 70 years later,

နှစ် ၇၀ ကျော်ကြာပြီးနောက်မှာ

the legacies of the Partition remain clear in the subcontinent:

ပိုင်းခြားမှုရဲ့ အမွေအနှစ်တွေက တိုက်ငယ်မှာ အထင်းသား ကျန်နေတယ်။

in its new political formations and in the memories of divided families.

နိုင်ငံရေး ဖြစ်ပေါ်မှု အသစ်တွေထဲမှာ၊ပိုင်း ထားတဲ့ မိသားစုတွေရဲ့ မှတ်ဉာဏ်တွေထဲမှာပါ။