Frida Kahlo: The woman behind the legend - Iseult Gillespie

Translator: sann tint Reviewer: Myo Aung

In 1925,

၁၉၂၅ မှာ

Frida Kahlo was on her way home from school in Mexico City

Frida Kahlo ဟာ မက္ကဆီကို စီးတီးမှာ ကျောင်းကနေ အိမ်အပြန်လမ်းမှာ

when the bus she was riding collided with a streetcar.

သူစီးနင်းလာတဲ့ ဘတ်စကားဟာ ဓာတ်ရထားတစ်စီးနဲ့တိုက်မိပါတယ်။

She suffered near-fatal injuries to her spine, pelvis and hips,

ကျောရိုး၊ တင်ပါးဆုံရိုးနဲ့တင်ပါးအထိ သေလုနီးများ ဒဏ်ရာတွေခံစာ;ခဲ့ရပြီး

and was bedridden for months afterward.

ဒီနောက်ပိုင်း လနဲ့ချီပြီး အိပ်ရာမှ မထနိုင်ဖြစ်ခဲ့တယ်။

During her recovery,

သူနာလန်ထူလာစဉ်အတွင်းမှာ

she had a special easel attached to her bed

ကုတင်နဲ့တွဲထားတဲ့ အထူးပန်းချီခုံတစ်ခုရှိတော့

so she could practice painting techniques.

ပန်းချီရေးဆွဲနည်းတွ​ေ လေ့ကျင့်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။

When she set to work,

စဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်ချိန်မှာ

she began to paint the world according to her own singular vision.

သူ့ရဲ့တစ်ခုတည်းသော အမြင်အတိုင်း လောကကြီးကို စတင်ခြယ်မှုန်းခဲ့တယ်။

Over the course of her life,

သူ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံးမှာ

she would establish herself as the creator and muse behind extraordinary art.

ဖန်တီးသူအဖြစ် အခြေကျကာ ထူးခြားတဲ့ အနုပညာ လက်ရာတွေနောက်မှာ စားမြုံ့ပြန်နေခဲ့တယ်။

Though you may have met Kahlo's gaze before,

အရင်က Kahlo's ရှုမြင်မှုကို မြင်ခဲ့ဖူးလောက်ပေမဲ့

her work provides an opportunity to see the world through her eyes.

သူ့လက်ရာက လောကကို သူ့မျက်လုံးတွေကတစ်ဆင့် မြင်ဖို့ အခွင့်အလမ်းတစ်ခုကို ပေးတယ်။

She painted friends and family,

မိတ်ဆွေတွေနဲ့ မိသားစု၊ သက်ငြိမ်တွေ၊

still lives and spiritual scenes;

စိတ်ပိုင်း ရှုမျှော်ခင်းတွေကို ရေးဆွဲခဲ့ပေမဲ့

but it was her mesmerizing self-portraits

ဒါဟာ လောကကို ချက်ချင်း အာရုံစိုက်မိစေတဲ့

which first caught the world’s attention.

သူ့ရဲ့ ဖမ်းစားနိုင်တဲ့ ကိုယ်တိုင်ရေး ပုံတူတွေပါ၊

In an early work,

အစောပိုင်း လက်ရာတစ်ခု

"Self Portrait with Velvet Dress,"

"Self Portrait with Velvet Dress" မှာ

the focus is on her strong brows, facial hair, long neck and formidable stare.

အာရုံစိုက်မှုက ပီသတဲ့မျက်ခုံး၊မျက်နှာအမွေး လည်တံရှည်နဲ့ ခံ့ညားတဲ့ စိုက်ကြည့်မှုပါ။

Such features remained,

ဒီလို အင်္ဂါရပ်တွေ ကျန်ရှိနေပေမဲ့

but Kahlo soon began to present herself in more unusual ways.

မကြာခင်မှာတော့ Kahlo ဟာ သူ့ကိုသူ ပိုထူးခြားတဲ့ နည်းလမ်းတွေနဲ့ တင်ပြလာပါတယ်။

For example,

ဥပမာအနေနဲ့

"The Broken Column" uses symbolism,

"The Broken Column" က သူ့ ရုပ်နဲ့စိတ်အခြေအနေကို

religious imagery and a ruptured landscape to reveal her physical and mental state.

ပြဖို့ သင်္ကေတသရုပ်ဖော်၊ဘာသာရေးစိတ်ကူးနဲ့ ကွဲအက်နေတဲ့ ရှုခင်းတစ်ခုကို သုံးတယ်။

In 1928, Kahlo started dating fellow painter Diego Rivera.

၁၉၂၈ မှာ Kahlo ဟာ ပန်းချီဆရာ Diego Rivera နဲ့ စတင်ချိန်းတွေးတယ်။

They became lifelong partners and cultivated an eccentric celebrity.

သူတို့ဟာ ရာသက်ပန် အဖော်တွေဖြစ်လာခဲ့ပြီး တစ်မူထူးတဲ့ ကျော်ကြားမှုကို ပျိုးထောင်တယ်။

Together, they traveled the world and dedicated themselves to art,

အတူတူ ကမ္ဘာလှည့် ခရီးထွက်ပြီး အနုပညာ၊ ကွန်မြူနစ် နိုင်ငံရေးနဲ့

Communist politics and Mexican nationalism.

မက္ကဆီကန် အမျိုးသားရေးအတွက် ရည်စူးထားခဲ့ကြတယ်။

Kahlo and Rivera shared a deep affinity with Mexicanidad,

Kahlo နဲ့ Rivera ဟာ Mexicanidad နဲ့ နက်ရှိုင်းတဲ့ နှီးနွယ်မှုရှိတယ်

a movement which celebrated indigenous culture after the Revolution.

တော်လှန်ရေးနောက်ပိုင်း တိုင်းရင်း ယဉ်ကျေးမှုကိုအောင်ပွဲခံတဲ့ လှုပ်ရှားမှုပါ။

In her daily life, Kahlo wore traditional Tehuana dress

သူ့နေ့စဉ်ဘဝမှာ Kahlo ဟာ ရိုးရာ Tehuana ဝတ်စုံကိုဝတ်ပြီး

and immersed herself in native spirituality.

ဌာနေရင်း သက်ဝင်ယုံကြည်မှုထဲမှာ နှစ်မြှုပ်ခဲ့တယ်။

And in her work,

သူ့လက်ရာမှာတော့

she constantly referenced Mexican folk painting,

အရောင်တောက်တောက်နဲ့ တွဲထားတဲ့ မက္ကဆီကန် ကျေးလက်ပန်းချီနဲ့

incorporating its bright colors

မရဏ၊ ဘာသာရေးနဲ့ သဘာဝကို

and references to death, religion and nature.

ရည်ညွှန်းတာတွေကို စဉ်ဆက်မပြတ် ရည်ညွှန်းခဲ့တယ်။

With her imagery of giant floating flowers,

မျောလွှင့်နေတဲ့ ပန်းများရဲ့ စိတ်းကူယဉ်ဘီလူး၊

undulating landscapes, transplanted body parts and billowing clouds of demons,

လှိုင်းထတဲ့ ရှုခင်း၊အစာထိုးကိုယ်အင်္ဂါတွေ၊ နတ်ဆိုးတွေရဲ့ တွန်ကျူးနေတဲ့ တိမ်တွေနဲ့အတူ

Kahlo has often been associated with Surrealism.

အခါများစွာမှာ Kahlo ကို သရုပ်လွန်ဝါဒနဲ့ ဆက်စပ်ကြည့်ကြတယ်။

But while surrealists used dreamlike images to explore the unconscious mind,

ဒါပေမဲ့ သရုပ်လွန်ဝါဒီတွေဟာ မသိစိတ်ကို စူးစမ်းဖို့ အိပ်မက်ဆန်တဲ့ ပုံတွေသုံးပေမဲ့

Kahlo used them to represent her physical body and life experiences.

Kahlo က ၎င်းတို့ကို သူ့ရဲ့ရုပ်ပိုင်းနဲ့ ဘဝအတွေ့အကြုံတွေကိုကိုယ်စားပြုဖို့ သုံးတယ်။

Two of her most-explored experiences

စူးစမ်းမှုအခံရဆုံး အတွေ့အကြုံ တွေထဲကနှစ်ခုက

were her physical disabilities and her marriage.

သူ့ရဲ့ရုပ်ပိုင်း မသန်စွမ်းမှုတွေနဲ့ သူ့အိမ်ထောင်ရေးပါ။

As a result of the bus accident,

ယဉ်မတော်တဆမှုကြောင့်

she experienced life-long health complications

တစ်သက်တာ ကျန်းမာရေး ထပ်တိုးရောဂါတွေ ခံစားခဲ့ရပြီး

and endured many hospitalizations.

ဆေးရုံတက်တာတွေ အကြိမ်များစွာ ကြံ့ကြံ့ခံခဲ့ဝယ်။

She often contemplated the physical and psychological effects

သူ့လက်ရာထဲက မသန်စွမ်းမှုရဲ့ ရုပ်ပိုင်း စိတ်ပိုင်းသက်ရောက်မှုတွေကို

of disability in her work;

မကြာခဏ အာရုံပြုခဲ့တယ်။

painting herself in agony,

ဝေဒနာထဲမှာ ပန်းချီဆွဲတာ၊

recuperating from operations,

ခွဲစိတ်မှုတွေကနေ အားပြန်ဖြည့်တာ။

or including objects such as her back brace and wheelchair.

(သို့) သူ့ရဲ့ကျောထိန်းကိရိယာနဲ့ ဘီးတပ် ကုလားထိုင်လို အရာတွေထည်းသွင်းတာတို့ပေါ့

Meanwhile, her relationship with Rivera was tempestuous,

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ Rivera နဲ့ သူဆက်ဆံရေးက နှစ်ဘက်စလုံးက သစ္စာမဲ့မှုတွေ

marked by infidelity on both sides.

စွန်းထင်းပြီး မုန်တိုင်းထန်နေခဲ့တယ်။

At one point they even divorced,

တစ်ချိန်မှာတော့ ကွာရှင်းတာတောင်ဖြစ်ခဲ့ပြီး

then remarried a year later.

နောက်တစ်နှစ်အကြာမှာ ပြန်လက်ထပ်ခဲ့တယ်။

During this period,

ဒီကာလအတွင်းမှာ

she painted the double self-portrait "The Two Fridas,"

"The Two Fridas" ဆိုတဲ့ နှစ်ထပ် ကိုယ်တိုင်ရေးပုံတူကို ဆွဲခဲ့တယ်။

which speaks to the anguish of loss and a splintered sense of self.

ဒါက ဆုံးရှုံးမှုရဲ့ မချိတင်ကဲဝေဒနာနဲ့ အပိုင်းပိုင်းကွဲနေတဲ့ အတ္တသဘောကိုဆိုတယ်၊

The Frida to the left has a broken heart,

ဘယ်ဘက်က Frida က ကွဲနေတဲ့ နှလုံးသားတစ်ခုရှိပြီး

which drips blood onto her old-fashioned Victorian dress.

သူ့ရဲ့ ခေတ်ဟောင်း Victorian ဝတ်စုံပေါ်ကို သွေးတစ်စက်ချင်းကျနေပါတယ်။

She symbolizes a version of the artist who is wounded by the past–

အတိတ်ရဲ့ဝန်းရံတာခံနေရတဲ့ ပန်းချီဆရာရဲ့ မူတစ်ခုကို သင်္ကေတပြုထားပေမဲ့

but is also connected by an artery to a second self.

ဒုတိယ ပုံတူရဲ့ သွေးလွတ်ကြောနဲ့လည်း ဆက်ထားပါတယ်။

This Frida is dressed in Tehuana attire–

ဒီ Frida ကတော့ Tehuana ဝတ်ရုံဝတ်ထားပြီး

and although she remembers Diego with the tiny portrait in her hand,

သူ့လက်ထဲမှာ ပုံတူလေးတစ်ခုနဲ့ Diego ကို အသိအမှတ်ပြုပေမဲ့

her heart remains intact.

သူ့နှလုံးသာ။ကတော့ ပကတိအတိုင်းပါ။

Together, the two suggest a position caught between past and present,

တစ်ပြိုင်တည်း ဒီနှစ်ခုက အတိတ်နဲ့ပစ္စုပ္ပန် ကြားပိတ်မိနေတဲ့ အနေအထားတစ်ခုကို ညွှန်းတယ်၊

individuality and dependency.

ပင်ကိုလက္ခဏာနဲ့ အမှီခိုဖြစ်မှုပါ။

Kahlo died in 1954 at the age of 47.

Kahlo ဟာ ၁၉၅၄ ခု၊ အသက် ၄၇ မှာ သေဆုံးခဲ့တယ်။

In the years after her death,

သူသေပြီးနှစ်တွေမှာ

she experienced a surge in popularity that has lasted to this day.

ဒီနေ့တိုင် တွင်ကျန်နေတဲ့ တစ်ဟုန်ထိုး ကျော်ကြားမှုတစ်ခု ရရှိခဲ့တယ်။

And although her image has proliferated,

သူရဲ့ပုံရိပ်ဟာ တစ်ဟုန်ထိုးတိုးပွားပေမဲ့

Kahlo’s body of work

Kahlo ရဲ့ လက်ရာအစုက

reminds us that there are no simple truths

ကျွန်တော်တို့ကို သတိပေးတာက အထင်ကရ နောက်ကွယ်က

about the life, work and legacy of the woman behind the icon.

အမျိုးသမီးရဲ့ဘဝ၊ လက်ရာ၊ အမွေအနှစ် အကြောင်း ရိုးစင်းတဲ့ အမှန်တရားတွေမရှိတာပါ။

Rather, she put multiple versions of her reality on display–

ဒီအစား ပြပွဲမှာ သူ့ရဲ့ဒိဌဖြစ်ရပ်ရဲ့ ပုံစံမျိုးစုံကို တင်ခဲ့ပြီး

and provided us with a few entry-ways into the contents of her soul.

သူ့စိတ်ဝိဉာဉ်ရဲ ပါဝင်မှုတွေထဲဆီ ဝင်ဖို့ လမ်းတစ်ချို့ ကျွန်ပ်တို့ကို ပေးခဲ့တယ်။