Frida Kahlo: The woman behind the legend - Iseult Gillespie

Translator: Varintorn Tacha Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

In 1925,

ค.ศ. 1925

Frida Kahlo was on her way home from school in Mexico City

ฟรีดา คาห์โลกำลังเดินทางกลับบ้าน จากโรงเรียนในเม็กซิโกซิตี้

when the bus she was riding collided with a streetcar.

รถบัสของเธอชนกับรถราง

She suffered near-fatal injuries to her spine, pelvis and hips,

เธอบาดเจ็บสาหัสเกือบถึงแก่ชีวิต ที่กระดูกสันหลัง เชิงกราน และสะโพก

และเป็นผู้ป่วยติดเตียง เป็นเวลาหลายเดือนหลังจากนั้น

and was bedridden for months afterward.

During her recovery,

ในระหว่างพักฟื้น

she had a special easel attached to her bed

เธอมีขาตั้งพิเศษติดอยู่บนเตียง

so she could practice painting techniques.

เพื่อที่เธอจะได้ฝึกเทคนิคการวาดภาพ

When she set to work,

เมื่อเธอเริ่มทำงาน

she began to paint the world according to her own singular vision.

เธอเริ่มวาดภาพโลกตามวิสัยทัศน์ อันเป็นเอกลักษณ์ของเธอเอง

Over the course of her life,

ตลอดชีวิตของเธอ

she would establish herself as the creator and muse behind extraordinary art.

เธอจะสร้างตัวเองในฐานะผู้สร้าง และเป็นมิวส์เบื้องหลังงานศิลปะที่ไม่ธรรมดา

Though you may have met Kahlo's gaze before,

แม้ว่าคุณอาจเคยพบกับ แววตาของคาห์โลในอดีต

her work provides an opportunity to see the world through her eyes.

แต่งานของเธอเปิดโอกาสให้คุณ ได้เห็นโลกผ่านสายตาของเธอ

She painted friends and family,

เธอวาดภาพเพื่อนและครอบครัว

still lives and spiritual scenes;

หุ่นนิ่ง และฉากทางจิตวิญญาณ

but it was her mesmerizing self-portraits

แต่มันเป็นภาพเหมือนตนเอง ที่น่าหลงใหลของเธอ

which first caught the world’s attention.

ซึ่งดึงดูดความสนใจจากทั่วโลกเป็นครั้งแรก

In an early work,

ในงานแรก ๆ

"Self Portrait with Velvet Dress,"

“ตัวฉันเองในชุดกำมะหยี่สีแดง”

the focus is on her strong brows, facial hair, long neck and formidable stare.

เน้นไปที่คิ้วที่แข็งแรง ผมบนใบหน้า คอยาว และการจ้องมองที่น่าเกรงขามของเธอ

Such features remained,

ลักษณะดังกล่าวยังคงอยู่

but Kahlo soon began to present herself in more unusual ways.

แต่ในไม่ช้า คาห์โลก็เริ่มนำเสนอตัวเอง ในรูปแบบที่แปลกมากขึ้น

For example,

ตัวอย่างเช่น

"The Broken Column" uses symbolism,

“คอลัมน์ที่แตกสลาย” ใช้สัญลักษณ์

religious imagery and a ruptured landscape to reveal her physical and mental state.

รูปภาพทางศาสนา และภูมิทัศน์ที่แตกร้าว เพื่อเผยให้เห็นสภาพร่างกายและจิตใจของเธอ

In 1928, Kahlo started dating fellow painter Diego Rivera.

ค.ศ. 1928 คาห์โลเริ่มออกเดทกับ เพื่อนจิตรกร ดิเอโก ริเวรา

They became lifelong partners and cultivated an eccentric celebrity.

พวกเขากลายเป็นคู่ชีวิตตลอดชีพ และสร้างชื่อเสียงที่แปลกประหลาด

Together, they traveled the world and dedicated themselves to art,

พวกเขาเดินทางไปทั่วโลกด้วยกัน และอุทิศตนให้กับงานศิลปะ

Communist politics and Mexican nationalism.

การเมืองคอมมิวนิสต์ และลัทธิชาตินิยมเม็กซิกัน

Kahlo and Rivera shared a deep affinity with Mexicanidad,

คาห์โลและริเวราแบ่งปันความสัมพันธ์ อันลึกซึ้งกับความเป็นเม็กซิกัน

a movement which celebrated indigenous culture after the Revolution.

ซึ่งเป็นขบวนการที่เฉลิมฉลอง วัฒนธรรมพื้นเมืองหลังการปฏิวัติ

In her daily life, Kahlo wore traditional Tehuana dress

ในชีวิตประจำวันของเธอ คาห์โลสวมชุดเตวานาแบบดั้งเดิม

and immersed herself in native spirituality.

และดื่มด่ำกับจิตวิญญาณของชาวพื้นเมือง

And in her work,

และในงานของเธอ

she constantly referenced Mexican folk painting,

เธออ้างอิงถึงภาพวาดพื้นบ้าน ของชาวเม็กซิกันอยู่ตลอดเวลา

incorporating its bright colors

โดยผสมผสานสีสันสดใส

and references to death, religion and nature.

และอ้างอิงถึงความตาย ศาสนา และธรรมชาติ

With her imagery of giant floating flowers,

ด้วยจินตภาพของเธอเกี่ยวกับ ดอกไม้ลอยน้ำขนาดยักษ์

undulating landscapes, transplanted body parts and billowing clouds of demons,

ทิวทัศน์เผยิบผยาบ การปลูกถ่ายอวัยวะ และเมฆปีศาจที่พลุ่งพล่าน

Kahlo has often been associated with Surrealism.

คาห์โลมักมีความเกี่ยวข้องกับลัทธิเหนือจริง

But while surrealists used dreamlike images to explore the unconscious mind,

แต่ในขณะที่ศิลปินลัทธิเหนือจริง มักใช้ภาพที่เหมือนฝันเพื่อสำรวจจิตใต้สำนึก

Kahlo used them to represent her physical body and life experiences.

คาห์โลใช้ภาพเหล่านั้นเพื่อแสดงถึงร่างกาย และประสบการณ์ชีวิตของเธอ

Two of her most-explored experiences

ประสบการณ์ที่เธอตีแผ่มากสุด สองประการคือ

were her physical disabilities and her marriage.

ความพิการทางร่างกาย และการแต่งงานของเธอ

As a result of the bus accident,

ผลจากอุบัติเหตุรถบัส

ทำให้เธอประสบ ภาวะแทรกซ้อนทางสุขภาพตลอดชีวิต

she experienced life-long health complications

and endured many hospitalizations.

และต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลหลายครั้ง

She often contemplated the physical and psychological effects

เธอมักจะคำนึงถึง ผลกระทบทางร่างกายและจิตใจ

of disability in her work;

ของความพิการในการทำงานของเธอ

painting herself in agony,

วาดภาพตัวเองด้วยความเจ็บปวด

recuperating from operations,

พักฟื้นจากการผ่าตัด

or including objects such as her back brace and wheelchair.

หรือรวมถึงสิ่งของต่าง ๆ เช่น อุปกรณ์พยุงหลังและรถเข็น

Meanwhile, her relationship with Rivera was tempestuous,

ในขณะเดียวกัน ความสัมพันธ์ของเธอกับริเวราก็วุ่นวาย

marked by infidelity on both sides.

โดดเด่นด้วยการนอกใจด้วยกันทั้งคู่

At one point they even divorced,

จนถึงจุดหนึ่งพวกเขาถึงกับหย่าร้าง

then remarried a year later.

แล้วแต่งงานใหม่อีกหนึ่งปีต่อมา

During this period,

ในช่วงเวลานี้

she painted the double self-portrait "The Two Fridas,"

เธอวาดภาพเหมือนตนเองสองตัวตนในภาพเดียว “ฟรีดาสองคน”

which speaks to the anguish of loss and a splintered sense of self.

ซึ่งพูดถึงความเจ็บปวดจากการสูญเสีย และความรู้สึกที่แตกสลายในตัวเอง

The Frida to the left has a broken heart,

ฟรีดาทางด้านซ้ายมีหัวใจที่แตกสลาย

which drips blood onto her old-fashioned Victorian dress.

ซึ่งมีเลือดหยดลงเปรอะ ชุดวิคตอเรียนยุคเก่าของเธอ

She symbolizes a version of the artist who is wounded by the past–

เธอเป็นสัญลักษณ์ของศิลปิน ในเวอร์ชันที่ได้รับบาดเจ็บจากอดีต

but is also connected by an artery to a second self.

แต่ยังเชื่อมโยงกันด้วยเส้นเลือดแดง กับตัวตนที่สองอีกด้วย

This Frida is dressed in Tehuana attire–

ฟรีดาคนนี้แต่งกายด้วยชุดเตวานา

and although she remembers Diego with the tiny portrait in her hand,

และแม้ว่า เธอจะจดจำดิเอโก ไว้ด้วยภาพเหมือนเล็ก ๆ ในมือ

her heart remains intact.

แต่หัวใจของเธอยังคงไม่บุบสลาย

Together, the two suggest a position caught between past and present,

ทั้งสองร่วมกันเสนอแนะจุดยืน ระหว่างอดีตและปัจจุบัน

individuality and dependency.

ความเป็นปัจเจกบุคคล และการพึ่งพาอาศัยกัน

Kahlo died in 1954 at the age of 47.

คาห์โลเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1954 ในวัย 47 ปี

In the years after her death,

หลายปีหลังการเสียชีวิตของเธอ

she experienced a surge in popularity that has lasted to this day.

เธอได้รับความนิยม อย่างล้นหลามมาจนถึงทุกวันนี้

And although her image has proliferated,

แม้ว่า ภาพลักษณ์ของเธอจะแพร่หลายมากขึ้น

Kahlo’s body of work

แต่ผลงานของคาห์โล

reminds us that there are no simple truths

ก็เตือนเราว่าไม่มีความจริงง่าย ๆ

about the life, work and legacy of the woman behind the icon.

เกี่ยวกับชีวิต งาน และมรดกของสตรีที่อยู่เบื้องหลังไอคอนนี้

Rather, she put multiple versions of her reality on display–

แต่เธอได้นำความเป็น ตัวตนของเธอหลาย ๆ เวอร์ชันมาจัดแสดง

and provided us with a few entry-ways into the contents of her soul.

และช่วยให้เราเข้าถึงเนื้อหา ในจิตวิญญาณของเธอได้