Why should you read “Crime and Punishment”? - Alex Gendler

Translator: Aleksandra Spiroska Reviewer: ALEKSANDAR MITEVSKI

What drives someone to kill in cold blood?

Што наведува некого да изврши ладнокрвно убиство?

What goes through the murderer’s mind?

Што му минува низ глава на убиецот?

And what kind of a society breeds such people?

И од какво општество излегуваат овие луѓе?

Over 150 years ago

Пред повеќе од 150 години

Fyodor Mikhailovich Dostoyevsky took these questions up

Фјодор Михајлович Достоевски се занимавал со овие прашања

in what would become one of the best-known works of Russian literature:

во едно од најпознатите дела на руската книжевност

"Crime and Punishment."

„Злосторство и казна“.

First serialized in a literary magazine in 1866,

Првпат објавен во продолженија во книжевно списание, во 1866 г.,

the novel tells the story of Rodion Romanovich Raskolnikov,

романот раскажува за Родион Романович Раскољников,

a young law student in Saint Petersburg.

млад студент по право во Санкт Петербург.

Raskolnikov lives in abject poverty,

Раскољников живее во крајна сиромаштија,

and at the start of the story has run out of funds to continue his studies.

и на почетокот од приказната снемува средства за да продолжи со студирање.

Letters from his rural home only add to his distress

Писмата од дома само му ја отежнуваат ситуацијата

when he realizes how much his mother and sister have sacrificed for his success.

кога ќе сфати колку мајка му и сестра му се жртвувале за тој да успее.

Increasingly desperate

Сѐ поочаен,

after selling the last of his valuables to an elderly pawnbroker,

откако ја продава последната драгоценост на една стара лихварка,

he resolves on a plan to murder and rob her.

се одлучува да ја убие и ограби.

But the impact of carrying out this unthinkable act

Но последиците од ваквиот незамислив чин

proves to be more than he was prepared for.

се многу поголеми од она за што тој бил подготвен.

Though the novel is sometimes cited as one of the first psychological thrillers,

Иако романот понекогаш се нарекува еден од првите психолошки трилери,

its scope reaches far beyond Raskolnikov’s inner turmoil.

неговиот домен е многу поголем од внатрешниот неспокој на Раскољников.

From dank taverns to dilapidated apartments

Од осојничавите кафеани до трошните станови

and claustrophobic police stations,

и клаустрофобичните полициски станици,

the underbelly of 19th century Saint Petersburg is brought to life

подземјето на Санкт Петербург од 19 век оживува

by Dostoyevsky’s searing prose.

во блескавата проза на Достоевски.

We’re introduced to characters such as Marmeladov,

Се запознаваме со ликови како Мармеладов,

a miserable former official who has drank his family into ruin,

очаен бивш службеник кој преку пијанството го води семеството во пропаст,

and Svidrigailov, an unhinged and lecherous nobleman.

и Свидригајлов, душевно болен и развратен благородник.

As Raskolnikov’s own family arrives in town,

Кога семејството на Раскољников доаѓа во градот,

their moral innocence stands in stark contrast

нивниот морал служи како целосна спротивност

to the depravity of those around them,

на изопаченоста околу нив,

even as their fates grow increasingly intertwined.

дури и кога судбините ќе им се испреплетат сѐ повеќе.

This bleak portrait of Russian society

Суровиот портрет на руското општество

reflects the author’s own complex life experiences and evolving ideas.

го одразува сложениот живот на авторот, искуствата и развојот на неговите идеи.

As a young writer who left behind a promising military career,

Како млад писател што ја оставил надежната кариера како војник,

Fyodor had been attracted to ideas of socialism and reform,

Фјодор го привлекувале идеите за социјализам и реформи,

and joined a circle of intellectuals to discuss radical texts

па се придружил на круг интелектуалци да расправаат радикални текстови

banned by the Imperial government.

забранети од царската влада.

Upon exposure,

Кога ги откриле,

members of this group, including Dostoyevsky, were arrested.

членовите на групата, меѓу кои Достоевски, биле уапсени.

Many were sentenced to death,

Иако многумина биле осудени на смртна казна,

only to be subjected to a mock execution and last-minute pardon from the Tsar.

сепак биле подложени на лажно погубување и помилување од царот во последен миг.

Dostoyevsky spent the next four years in a Siberian labor camp

Достоевски ги поминал следните 4 години во работен логор во Сибир

before being released in 1854.

пред да го ослободат во 1854.

The experience left him with a far more pessimistic view of social reform,

Од таму стекнал многу попесимистички поглед на социјалните реформи

and his focus shifted toward spiritual concerns.

и се насочил на духовните прашања.

In the 1864 novella "Notes from Underground,"

Во романот „Записи од подземјето“ од 1864 г.,

he expounded on his belief that utopian Western philosophies

го изложил верувањето дека утописките западни филозофии

could never satisfy the contradictory yearnings of the human soul.

никогаш нема да ги задоволат контрадикторните копнежи на душата.

"Crime and Punishment" was conceived and completed the following year,

„Злосторство и казна“ е почнат и завршен следната година,

picking up on many of the same themes.

продолжувајќи да се занимава со слични теми.

In many ways,

На многу начини,

the novel follows a common narrative thread

романот ја следи познатата наративна нишка

where a promising youth is seduced and corrupted by the dangers of urban life.

каде надежен младич е заведен и упропастен од опасностите на градскиот живот.

But its social critique cuts far deeper.

Но неговата социјална критика оди подлабоко.

Raskolnikov rationalizes that his own advancement

Раскољников образложува дека личниот напредок

at the cost of the exploitative pawnbroker’s death

во замена за смртта на лихварката

would be a net benefit to society.

би бил чиста добивка за општеството.

In doing so,

Во ваквата постапка,

he echoes the doctrines of egoism and utilitarianism

се одразуваат доктрините на егоизмот и утилитаризмот

embraced by many of Dostoyevsky’s contemporary intellectuals.

кои ги прифатиле многу интелектуалци, современици на Достоевски.

And in believing that his intelligence allows him to transcend moral taboos,

А верувајќи дека интелигенцијата му дозволува да ги надмине моралните табуа

Raskolnikov cuts himself off from his own humanity.

Раскољников се оддалечува од сопствената човечност.

Yet although the book is deeply concerned with morality,

Но иако вистински се занимава со прашања за моралот,

"Crime and Punishment" never comes across as merely moralizing,

„Злосторство и казна“ никогаш не звучи само морализаторски.

with each character given their own distinctive and convincing voice.

Секој од ликовите си има свој својствен и уверлив глас.

One of the most remarkable things about "Crime and Punishment"

Едно од најизвонредните нешта за „Злосторство и казна“

is its ability to thrill

е способноста да возбуди

despite the details of the central murder being revealed in the first act.

иако поединостите за главното убиство се откриваат уште во првиот чин.

Raskolnikov’s crime is clear.

Злосторството на Раскољников е јасно.

But it’s only through Dostoyevsky’s gripping account

Но само преку возбудливото раскажување на Достоевски

of the ensuing social and psychological turmoil

за општествените и психолошките немири што претстојат

that we learn the true nature of his punishment–

ја откриваме вистинската природа на неговата казна -

and the possibility of redemption.

и можноста за искупување.