What are the universal human rights? - Benedetta Berti

Translator: soheila Jafari Reviewer: Leila Ataei

The idea of human rights is that each one of us,

ایده حقوق بشر این است که هریک از ما،

no matter who we are or where we are born,

بدون توجه به اینکه چه کسی هستیم یا در کجا به دنیا آمده ایم،

is entitled to the same basic rights and freedoms.

شايسته حقوق اساسی یکسان و آزادی هستيم.

Human rights are not privileges,

حقوق بشر امتیازی نیست،

and they cannot be granted or revoked.

و نمی‌توان آن را بخشید و یا باز ستاند.

They are inalienable and universal.

آنها مسلم و جهانی هستند.

That may sound straighforward enough,

شاید به اندازه کافی روشن باشد،

but it gets incredibly complicated

اما به محضی که یک نفر بخواهد

as soon as anyone tries to put the idea into practice.

این ایده را عملی کند، بطرز باورنکردنی پیچیده می‎شود.

What exactly are the basic human rights?

دقیقا حقوق اساسی بشر چیست؟

Who gets to pick them?

چه کسی می‌تواند آنها را انتخاب کند؟

Who enforces them, and how?

چه کسی آ نها را اجرا می‌کند، و چگونه؟

The history behind the concept of human rights is a long one.

تاریخ پشت مفهوم حقوق بشر داستانی طولانی‌ست.

Throughout the centuries and across societies, religions, and cultures

در طول قرنها و در سراسر جوامع، ادیان و فرهنگها

we have struggled with defining notions of rightfulness, justice, and rights.

با تعریف ملیتها از حقانیت، عدالت و حقوق در تقلا بوده‎ایم.

But one of the most modern affirmations of universal human rights

اما یکی از مدرن‌ترین تاکید بر حقوق بشر

emerged from the ruins of World War II with the creation of the United Nations.

از ویرانه‌های جنگ جهانی دوم با ایجاد سازمان ملل متحد ظهور کرد.

The treaty that established the UN gives as one of its purposes

در معاهده‎ای که سازمان ملل متحد بر آن بنا گذاشته شد

to reaffirm faith in fundamental human rights.

تاکید مجدد بر حقوق اساسی بشر را یکی از اهداف خود قرار می‌دهد.

And with the same spirit,

و با همان معنا،

in 1948, the UN General Assembly adopted the Universal Declaration of Human Rights.

در سال ۱۹۴۸، مجمع عمومی سازمان ملل اعلامیه جهانی حقوق بشر را به تصویب رساند.

This document, written by an international committee chaired by Eleanor Roosevelt,

این سند، توسط کمیته بین المللی به ریاست النور روزولت نوشته شد،

lays the basis for modern international human rights law.

و پایه قانون حقوق بشر بین المللی مدرن قرار گرفت.

The declaration is based on the principle

اعلامیه در اصل بر پایه

that all human beings are born free and equal in dignity and rights.

این استکه انسان‌ها آزاد و با بزرگی، منزلت و حقوقی برابر به دنیا آمدند .

It lists 30 articles recognizing, among other things,

این شامل ۳۰ مقاله شناخته شده، به همراه دیگر چیزها،

the principle of nondiscrimination and the right to life and liberty.

اصل عدم تبعیض و حق زندگی و آزادی تشکیل می‌دهند.

It refers to negative freedoms, like the freedom from torture or slavery,

این به آزادی منفی مانند آزادی برای برده داری یا شکنجه

as well as positive freedoms,

همانطوربه آزادی مثبت،

such as the freedom of movement and residence.

مانند آزادی حرکت و اقامت اشاره کرده است.

It encompasses basic civil and political rights,

این شامل حقوق مدنی اصلی و حقوق سیاسی،

such as freedom of expression, religion, or peaceful assembly,

مانند آزادی بیان، مذهب، یا تجمع صلح امیز می‌شود،

as well as social, economic, and cultural rights,

همچنین حقوق اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی

such as the right to education

مانند حقوق تحصیل

and the right to freely choose one's occupation

و حقوق آزادی انتخاب شغل

and be paid and treated fairly.

و اینکه دستمزد عادلانه دریافت کنند و رفتار عادلانه با آنها شود.

The declaration takes no sides as to which rights are more important,

اعلامیه هیچ یک از حقوق را مهم‎تر از سایرین ندانسته،

insisting on their universality,

و اصرار بر جهان‌شمول بودن آن،

indivisibility,

تغییر ناپذیری آن،

and interdependence.

و وابستگی متقابل آنها را بر هم دارد.

And in the past decades, international human rights law has grown,

و در چند دهه گذشته، حقوق بشر قوانین بین لمللی حقوق بشر رشد یافته،

deepening and expanding our understanding of what human rights are,

و عمیق‌تر و گستردهتر شده در جهت درک ما از آنچه که حقوق بشر هست،

and how to better protect them.

و اینکه چگونه از آنها محافظت کنیم.

So if these principles are so well-developed,

بنابراین اگر اصول به خوبی توسعه و گسترش یافته اند

then why are human rights abused and ignored time and time again

پس چرا در سراسر جهان انسانها مورد آزار قرار می‌گیرند

all over the world?

و بارها و بارها نادیده انگاشته می‌شوند؟

The problem in general is that it is not at all easy

در کل مشکل این است که اصلا آسان نیست که

to universally enforce these rights or to punish transgressors.

این حقوق بصورت جهانی اجرا شده و یا ستمکاران مجازات شوند.

The UDHR itself, despite being highly authoritative and respected,

با وجود اینکه اعلامیه جهانی حقوق بشر بسیار معتبر و مورد احترام هست،

is a declaration, not a hard law.

تنها یک اعلامیه هست، نه قانونی مستحکم.

So when individual countries violate it,

بنابراین هنگامی یک کشور از آن پیروی نمی‌کنند،

the mechanisms to address those violations are weak.

مکانیزم معین کردن این عدم پیروی‌ها ضعیف هستند.

For example, the main bodies within the UN in charge of protecting human rights

به عنوان مثال، بدنه اصلی سازمان ملل متحد مسئول حمایت از حقوق بشرهست

mostly monitor and investigate violations,

و بیشتر نظارت و بررسی موارد نقض را انجام می‌دهد،

but they cannot force states to, say, change a policy or compensate a victim.

اما آنها نمی‌توانند به دولتی اجبار کنند، و بگویند، قانونی را تغییر بده یا برای قربانی جبران کن.

That's why some critics say it's naive to consider human rights a given

به همین دلیل هست که برخی از منتقدان می‌گویند این خامی هست که فکر کنیم حقوق بشر حق

in a world where state interests wield so much power.

طبیعی داده شده‎ای هست در جهانی که منافع دولتها در بکارگیری قدرت بسیار زیاد نهفته هست.

Critics also question the universality of human rights

منتقدان همچنین بر جهانشمولی حقوق بشر تردید کردند

and emphasize that their development

و تاکید بر این دارند که تهیه آن

has been heavily guided by a small number of mostly Western nations

توسط تعداد اندکی از ملیتهای غربی هدایت شده

to the detriment of inclusiveness.

که شامل خساراتی و صدماتی هست.

The result?

نتیجه؟

A general bias in favor of civil policital liberties

تمایل کلی این حقوق به نفع آزادیهای سیاسی مدنی

over sociopolitical rights

بر حقوق سیاسی و اجتماعی است

and of individual over collective or groups rights.

و حقوق فردی بر حقوق اجتماعی رجحان دارد.

Others defend universal human rights laws

دیگر مدافعان قانون حقوق بشر

and point at the positive role they have on setting international standards

و بر نقش مثبت این قوانین در تنظیم استانداردهای بین المللی

and helping activists in their campaigns.

و کمک به فعالان در کمپینگ‎های اشاره دارند.

They also point out

آنها همچنین به این نکته تاکید دارند

that not all international human rights instruments are powerless.

که تمامی اسناد قوانین حقوق بشر ضعیف نیستند.

For example, the European Convention on Human Rights establishes a court

برای مثال، در اروپا کنوانسیون حقوق بشر دادگاهی بنا گذاشته شده

where the 47 member countries and their citizens can bring cases.

که ۴۷ کشور عضو و شهروندان آنها می‌توانند موضوعی را در آن مطرح کنند.

The court issues binding decisions that each member state must comply with.

تصمیمات دادگاه برای موضوعات الزام آور بوده و کشور‌های عضو باید مطابق با آن عمل کنند.

Human rights law is constantly evolving

قانون حقوق بشر دائما در حال تحول هست

as are our views and definitions of what the basic human rights should be.

از دیدگاه ما و معنایی که حقوق اساسی بشر باید باشد.

For example, how basic or important is the right to democracy

برای مثال، چقدر حقوق دموکراتیک اساسی

or to development?

یا توسعه و گسترش آن مهم هست؟

And as our lives are increasingly digital,

و از آنجا که زندگی ما به طور فزاینده‎ای دیجیتالی می‌شود،

should there be a right to access the Internet?

برای دسترسی به اینترنت آیا باید حقوقی در نظر گرفت؟

A right to digital privacy?

حق حریم شخصی در جهان دیجیتالی چطور؟

What do you think?

شما چه فکر می‌کنید؟