The science of falling in love - Shannon Odell

Translator: Pari A Reviewer: Ali Sharifi

Love is often described as heartwarming, heart-wrenching and even heartbreaking.

عشق اغلب دلگرمی، دل‌‌آزردگی و حتی دلشکستگی توصیف می‌شود.

So, what does the brain have to do with it?

پس ربط مغز به آن چیست؟

Everything!

همه چیز!

The journey from first spark to last tear is guided by a symphony

از اولین جرقه تا آخرین اشک، این سفر از طریق

of neurochemicals and brain systems.

مواد شیمیایی عصبی و دستگاه‌های مغزی هدایت می‌شود.

[پنجم ماه مارس] [یهو بهم گفتی «بی»][امیدوارم صمیمی بشیم]

[شب به خیر «بی»] [منظورم «لی» بود، اشتباه تایپی کردم]

[هاها، من دوست دارم بهم بگی «بی»] [پس شب بخیر «بیییییی»]

[بیستم مارس] [توراه دستمو گرفتی][من بارونو از یاد بردم]

As you begin to fall for someone,

وقتی که عاشق کسی می‌شوید،

you may find yourself excessively daydreaming about them

احتمالاً در طول روز به شدت مشغول رویاپردازی دربارهٔ او می‌شوید.

and wanting to spend more and more time together.

و می‌خواهید وقت بیشتر و بیشتری با هم سپری کنید.

This first stage of love is what psychologists call infatuation,

روانشناسان این مرحلهٔ ابتدایی از عشق را شیفتگی،

or passionate love.

یا عشق پرشور می‌نامند.

Your new relationship can feel almost intoxicating,

رابطهٔ جدیدتان می‌تواند حس از خود بیخود‌شدگی داشته باشد،

and when it comes to the brain, that’s not far from the truth.

و وقتی به مغز می‌رسیم، این دور از حقیقت نیست.

Infatuated individuals show increased activation in the ventral tegmental area.

در افراد شیفته، افزایش فعالیت در ناحیهٔ تگمنتوم شکمی دیده می‌شود.

The VTA is the reward-processing and motivation hub of the brain,

مدار پاداش مغزی، که مرکز پردازش پاداش و انگیزهٔ مغز است

firing when you do things like eat a sweet treat, quench your thirst,

با انجام کارهایی مانند خوردن یک خوراکی شیرین، رفع تشنگی،

or in more extreme cases, take drugs of abuse.

یا در موارد شدیدتر، مصرف مواد مخدر، فعال می‌شود.

Activation releases the “feel good” neurotransmitter dopamine,

با فعال‌سازی، انتقال‌دهندهٔ عصبی «احساس خوب» دوپامین را آزاد می‌کند،

teaching your brain to repeat behaviors in anticipation

و به مغز شما آموزش می‌دهد تا رفتارها را

of receiving the same initial reward.

در انتظار دریافت همان پاداش اولیه تکرار کند.

This increased VTA activity is the reason love's not only euphoric,

افزایش فعالیت مدار پاداش مغزی، نه تنها سبب سرخوشی شما از عشق می‌شود،

but also draws you towards your new partner.

بلکه شما را به سوی یار جدیدتان می‌کشاند.

At this first stage, it may be hard to see any faults in your new perfect partner.

شاید در ابتدای آشنایی، دیدن ایرادهای شریک جدیدتان سخت باشد.

This haze is thanks to love’s influence

این ابهام به لطف تأثیر عشق

on higher cortical brain regions.

بر نواحی بالاتر قشر مغز رخ می‌دهد.

Some newly infatuated individuals show decreased activity

در برخی از تازه شیفته‌‌شدگان، کاهش فعالیت

in the brain’s cognitive center, the prefrontal cortex.

در مرکز شناختی مغز، یعنی قشر جلوی مغز دیده می‌شود.

از آنجایی که فعال شدن این منطقه امکان می‌دهد تفکر انتقادی را به کار بگیریم

As activation of this region allows us to engage in critical thought

and pass judgment,

و قضاوت کنیم،

it’s not surprising we tend to see new relationships

تعجب آور نیست که کاهش فعالیت آن سبب شود روابط جدید را

through rose-colored glasses.

از دید عینک خوش‌بینی ببینیم.

While this first stage of love can be

با اینکه مرحلهٔ ابتدایی عشق می‌تواند

an intense rollercoaster of emotions and brain activity,

همچون یک ترن هوایی پرقدرت از احساسات و فعالیت‌های مغزی باشد،

it typically only lasts a few months,

اما معمولاً فقط چند ماه به درازا می‌انجامد،

making way for the more long-lasting stage of love,

و راه را برای مرحلهٔ طولانی‌تر عشق باز می‌کند

known as attachment, or compassionate love.

که به عنوان دلبستگی یا عشق پرمحبت شناخته می‌شود.

[دهم ژوئن][خیلی احساساتت رو بروز نمی‌دی، اما باز ازت خوشم می‌آد.]

As your relationship develops,

همانطور که رابطه‌ توسعه می‌یابد،

you may feel more relaxed and committed to your partner

ممکن است احساس آرامش و تعهد بیشتری نسبت به شریک خود داشته باشید...

thanks in large part to two hormones: oxytocin and vasopressin.

که به لطف دو هورمون: اکسی‌توسین و وازوپرسین، رخ می‌دهد.

Known as pair-bonding hormones,

این دو که به هورمون‌های پیوند جفتی یاد می‌شوند،

they signal trust, feelings of social support and attachment.

نشان دهنده اعتماد، احساس حمایت اجتماعی و دلبستگی هستند.

In this way, romantic love is not unlike other forms of love,

به این ترتیب، عشق رمانتیک بی‌شباهت به دیگر اشکال عشق نیست،

as these hormones also help bond families and friendships.

زیرا این هورمون‌ها به پیوند خانواده‌ها و دوستی‌ها نیز کمک می‌کنند.

Further, oxytocin can inhibit the release of stress hormones,

علاوه بر این، اکسی‌توسین می‌تواند مانع از ترشح هورمون‌های استرس شود،

which is why spending time with a loved one can feel so relaxing.

به همین دلیل است که گذراندن وقت با معشوق می‌تواند بسیار آرامش‌بخش باشد.

As early love's suspension of judgment fades,

با کمرنگ شدن وقفهٔ ابتدایی عشق در امر قضاوت،

it can be replaced by a more honest understanding and deeper connection.

درک صادقانه‌تر و ارتباط عمیق‌تری جایگزین آن می‌شود.

Alternatively, as your rose-colored glasses begin to lose their tint,

از طرف دیگر، همانطور که عینک خوش‌بینی شما کم‌کم کنار می‌رود،

problems in your relationship may become more evident.

ممکن است مشکلات در رابطه‌تان آشکارتر شود.

[بیست و نهم اکتبر][وقتی گریه کردی چشمات سبزرنگ شد یا اینکه از اول روشن بود؟]

No matter the reason a relationship ends,

دلیل پایان رابطه مهم نیست،

we can blame the pain that accompanies heartbreak on the brain.

اما می‌توانیم مقصر این دردِ همسو با دلشکستگی را مغز بدانیم.

The distress of a breakup activates the insular cortex,

پریشانی ناشی از پایان رابطه، قشر منزوی را فعال می‌کند؛

a region that processes pain—

ناحیه‌‌ای که درد را پردازش می‌کند،

both physical, like spraining your ankle,

هم درد فیزیکی، مانند پیچ‌خوردگی مچ پا،

as well as social, like the feelings of rejection.

و هم اجتماعی، مانند احساس طرد شدن.

As days pass, you may find yourself once again daydreaming about

با گذشت روزها، ممکن است بار دیگر در موردش رویاپردازی کنید

or craving contact with your lost partner.

یا هوس کنید با یار از دست رفته‌تان تماس بگیرید.

The drive to reach out may feel overwhelming,

انگیزه برای برقراری ارتباط می‌تواند آزاردهنده باشد،

like an extreme hunger or thirst.

شبیه به حس گرسنگی یا تشنگی شدید.

When looking at photos of a former partner,

افراد دلشکسته وقتی به عکس‌های یار گذشته می‌نگرند،

heartbroken individuals again show increased activity in the VTA,

دوباره افزایش فعالیت در مدار پاداش مغزی را نشان می‌دهند،

the motivation and reward center that drove feelings of longing

مرکز انگیزه و پاداش که عامل ایجاد حس اشتیاق

during the initial stages of the relationship.

در مراحل ابتدایی رابطه است.

This emotional whirlwind also likely activates your body’s alarm system,

همچنین این طوفان عاطفی سیستم هشدار بدن‌تان، یعنی

the stress axis, leaving you feeling shaken and restless.

محور استرس را فعال، و حس لرزش و بی‌قراری در شما ایجاد می‌کند.

As time goes on,

با گذر زمان،

higher cortical regions which oversee reasoning and impulse control,

نواحی قشر بالاتر که بر استدلال و کنترل تکانه‌ها نظارت دارند،

can pump the brakes on this distress and craving signaling.

می‌توانند این سیگنال‌های حاوی پریشانی و اشتیاق را مهار کنند.

Given that these regions are still maturing

با توجه به اینکه این مناطق هنوز در حال بلوغ

and making connections through adolescence,

و ایجاد ارتباطات طی دوران نوجوانی خود هستند،

it's no wonder that first heartbreak can feel particularly agonizing.

جای تعجبی نیست که اولین دلشکستگی می‌تواند احساس دردناکی داشته باشد.

[ششم نوامبر] [نظافت اتاق] [هفتم نوامبر] [استراحت]

[هشتم نوامبر] [مطالعه]

Activities like exercise, spending time with friends,

فعالیت‌هایی مانند ورزش، وقت گذراندن با دوستان،

or even listening to your favorite song

یا حتی گوش دادن به موسیقی مورد‌علاقه‌تان،

can tame this heartbreak stress response,

علاوه بر مهار این دلشکستگی استرس‌زا،

while also triggering the release of feel good neurotransmitter dopamine.

باعث ترشح انتقال‌دهندهٔ عصبی و حس خوب دوپامین نیز می‌شود.

And given time and the support,

و بسیاری با گذر زمان و دریافت حمایت‌،

most can heal and learn from even the most devastating heartbreak.

می‌توانند حتی از ویرانگرترین دلشکستگی‌ها شفا یابند و درس بگیرند.

[سی و یکم نوامبر] [زمانی برای شروع دوباره]