Should you trust your first impression? - Peter Mende-Siedlecki

Translator: soheila Jafari Reviewer: Behdad Khazaeli

Imagine you're at a football game

تصور کنید که به تماشای یک بازی فوتبال رفتید

when this obnoxious guy sits next to you.

فردی نفرت‌انگیزی در کنار شما نشسته .

او پر سر و صدا و بی ملاحظه‌ است.

He's loud,

he spills his drink on you,

نوشیدنی‌اش را روی شما می‌پاشد،

and he makes fun of your team.

و تیم شما را دست می‌اندازد.

Days later, you're walking in the park

چند روز بعد، در پارک در حال قدم زدن هستید

when suddenly it starts to pour rain.

ناگهان باران شدیدی شروع به باریدن می‌کند.

Who should show up at your side

چه کسی به کنارتان میاید

to offer you an umbrella?

تا به شما پیشنهاد چتر کند؟

The same guy from the football game.

همان مردی است که در بازی فوتبال بود.

Do you change your mind about him

آیا برداشت‌تان را نسبت به او در

based on this second encounter,

دومین برخورد‌تان تغییر می‌دهید،

or do you go with your first impression

یا هنوز روی همان برخورد اولیه باقی می‌مانید

and write him off?

و دورش را خط می‌کشید؟

Research in social psychology suggests

پژوهش‌ها در مورد روانشناسی اجتماعی نشان می‌دهد

that we're quick to form lasting impressions of others

که ما سریعا برداشت پایدارمان را از دیگران

based on their behaviors.

بر پایه رفتارشان شکل می‌دهیم.

We manage to do this with little effort,

ما با کمی تلاش ،

inferring stable character traits

صفات پایدار شخصیت فرد را استنتاج می‌کنیم

from a single behavior,

تنها از یک رفتار واحد او،

like a harsh word

مانند استفاده از واژه های بد

or a clumsy step.

Using our impressions as guides,

یا دست و پاچلفتی بودن.

و از برداشتمان به عنوان راهنما استفاده می‌کنیم،

we can accurately predict

ما می‌توانیم دقیقا پیش‌بینی کنیم

how people are going to behave in the future.

افراد در آینده چگونه رفتار خواهند کرد.

Armed with the knowledge

با آگاهی از اینکه

the guy from the football game

مردی که در بازی فوتبال دیده بودی

was a jerk the first time you met him,

برای اولین باری که او را دیدی به نظر فردی بی ملاحظه بود،

you might expect more of the same down the road.

و ممکن هست که انتظارکار مشابهی را در مسیر از او داشته باشید.

If so, you might choose to avoid him

the next time you see him.

اگر اینطور هست، باید سعی کنید که

That said, we can change our impressions

بار دیگر که او را می‌بیند از او دوری کنید.

in light of new information.

این پژوهش می‌گوید، ما می‌توانیم برداشتمان از فرد را

Behavioral researchers have identified

در پرتو اطلاعات جدید تغییر دهیم.

consistent patterns that seem to guide

پژوهشگران رفتاری الگوهای سازگاری را شناسایی کرده اند

که به نظر راهنمای فرآیند

this process of impression updating.

به روز کردن برداشتمان از افراد است.

On one hand, learning very negative,

از یک طرف، دانستن اطلاعات خیلی منفی،

highly immoral information about someone

بسیار غیراخلاقی درباره فرد

typically has a stronger impact

معمولا اثر بسیار قوی تری دارد

than learning very positive, highly moral information.

تا دانستن اطلاعات خیلی مثبت، بسیار اخلاقی.

So, unfortunately for our new friend

بنابراین، متاسفانه برای دوست جدید ما

from the football game,

در بازی فوتبال،

his bad behavior at the game

رفتار بد او در فوتبال

might outweigh his good behavior at the park.

ممکن هست وزن و اثر بیشتری از رفتار خوب او در پارک داشته باشد.

Research suggests that this bias occurs

پژوهشگران می‌گویند که این اتفاق می‌افتد

because immoral behaviors are more diagnostic,

زیرا رفتارهای غیراخلاقی فرد ازشخصیت واقعی او

or revealing,

بیشتر تشخیص داده ،

of a person's true character.

یا هویدا می‌شوند.

Okay, so by this logic,

بسیار خوب، پس با این منطق،

bad is always stronger than good

بد همواره قوی‌تر از خوب هست

when it comes to updating.

هنگامی به اطلاعات به روز می‌شوند.

Well, not necessarily.

خُب، الزاما اینطور نیست.

Certain types of learning don't seem to lead

به نظر نمی‌رسد دانستن اشکال معینی ( از شخصیت افراد)

to this sort of negativity bias.

منجر به برداشت منفی از آنها شود.

When learning about another person's abilities and competencies,

هنگامی که درباره توانایی‌ها و شایستگی‌های فرد دیگری صحبت می‌کنیم،

for instance,

برای مثال،

this bias flips.

این برداشت تغییر می‌کند.

It's actually the positive information

در واقع این اطلاعات مثبت

that gets weighted more heavily.

وزن بسیار سنگینی به خود می‌گیرند.

Let's go back to that football game.

بگذارید به بازی فوتبال برگردیم.

If a player scores a goal,

اگر یک بازیکن گُلی بزند،

it ultimately has a stronger impact

نهایتا اثری بسیار قوی

on your impression of their skills

بر روی مهارتش می‌گذارد

than if they miss the net.

تا اگر او یک گل را از دست بدهد.

The two sides of the updating story

دو طرف از این موضوع درحال اتفاق

are ultimately quite consistent.

در نهایت کاملا سازگار هستند.

Overall, behaviors that are perceived

در مجموع، رفتارهایی که تصور می‌شود

as being less frequent are also the ones

کمتر تکرار می‌شوند همچنین گاهی

that people tend to weigh more heavily

مردم به آنها وزن زیادی می‌دهند

when forming and updating impressions,

وقتی برداشت آنها از رفتارهای بسیار غیراخلاقی،

highly immoral actions

و رفتارهای بسیار شایسته

and highly competent actions.

فرد شکل می‌گیرد و یا به هنگام می‌‌شود.

So, what's happening at the level of the brain

پس، در مغز هنگامی که برداشتمان را به

when we're updating our impressions?

هنگام می‌کنیم چه اتفاقی می‌افتد؟

Using fMRI,

با استفاده از fMRI, اف‌ام‌آرآی

or functional Magnetic Resonance Imaging,

یا تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی،

researchers have identified

پژوهش‌گران شبکه گسترده‌ای از

an extended network of brain regions

مناطق مغز را شناسایی کردند

that respond to new information

که به اطلاعات نو پاسخ نشان می‌دهد

that's inconsistent with initial impressions.

که با برداشت اولیه در تضاد هست.

These include areas typically associated

این مناطق معمولا همراه با

with social cognition,

شناخت اجتماعی،

attention,

جذابیت،

and cognitive control.

و کنترل شناختی هست.

Moreover, when updating impressions

بیشتر از آن، هنگامی برداشت‌ها به هنگام می‌شوند

based on people's behaviors,

بر پایه رفتارهای افراد،

activity in the ventrolateral prefrontal cortex

بخشی از قشر جلویی مغز

and the superior temporal sulcus

و شیار اصلی گیجگاهی

correlates with perceptions

با ادراکات و دریافت از

of how frequently those behaviors occur in daily life.

چگونگی تکرار این رفتارها که در زندگی روزمره رخ می دهد ارتباط برقرار می‌کنند.

In other words, the brain seems to be tracking

به عبارت دیگر، به نظر می‌رسد که مغز

low-level, statistical properties of behavior

رفتارهایی با ویژگیهای سطح پائین

in order to make complex decisions

به منظور تصمیم گیری‌های پیچیده

regarding other people's character.

در مورد شخصیت افراد دیگر دنبال می‌کند.

It needs to decide

او نیاز به تصمیم گیری

is this person's behavior typical

در مورد اینکه آیا رفتار این فرد معمولی‌ست

or is it out of the ordinary?

یا غیرمعمول؟

In the situation

در این موقعیت

with the obnoxious-football-fan-turned-good-samaritan,

با مرد نفرت انگیز طرفدار فوتبال تبدیل مردی نیکوکار شده،

your brain says,

مغز شما می‌گوید،

"Well, in my experience,

« خُب، بر اساس تجربه‌ام،

pretty much anyone would lend someone their umbrella,

هر کسی می‌توانست چترش را قرض دهد،

but the way this guy acted at the football game,

اما رفتار او در بازی فوتبال،

that was unusual."

غیر معمول بود.»

And so, you decide to go with your first impression.

پس، شما تصمیم می‌گیرید که برداشت اولیه‌تان را از او داشته باشید.

There's a good moral in this data:

در این داده‌ها یک مورد اخلاقی خیلی خوب وجود دارد:

your brain, and by extension you,

مغز شما، و با تعمیم به شما،

might care more about

ممکن است درباره کارهای بسیار منفی

the very negative, immoral things

غیراخلاقی، که فردی انجام داده

another person has done

در مقایسه فرد دیگری که کار بسیار مثبت و اخلاقی،

compared to the very positive, moral things,

توجه بیشتری کند.

but it's a direct result

اما این نتیجه مستقیمی

of the comparative rarity of those bad behaviors.

از نادر بودن نسبی این رفتارهای بد هست.

We're more used to people being basically good,

ما بیشتر عادت داریم مردم بطور کلی خوب باشند،

like taking time to help a stranger in need.

برای مثال وقت گذاشتن برای کمک به غریبه نیازمند.

In this context, bad might be stronger than good,

در این زمینه، بد ممکن است قوی تر از خوب باشد،

but only because good is more plentiful.

اما تنها به دلیل اینکه خوب بیشتر و فراوان هست.

Think about the last time you judged someone

در مورد آخرین باری که در مورد یک فرد

based on their behavior,

بر اساس رفتارش قضاوت کردید فکر کنید،

especially a time when you really feel

به ویژه در زمانی که شما واقعا احساس‌ کردید

like you changed your mind about someone.

که نظرتان نسبت به او تغییر کرده است.

Was the behavior that caused you

آیا رفتاری که باعث شد

to update your impression

تا برداشت‌تان را تغییر دهید

something you'd expect anyone to do,

چیزی بود که شما انتظار داشتید که کسی آن را انجام دهد،

or was it something totally out of the ordinary?

و یا آن چیزی کاملا غیرعادی بود؟