Who am I? A philosophical inquiry - Amy Adkins

من کیستم؟ یک جستار فلسفی - امی ادکینز

Translator: Saeid Saadat Talab Reviewer: Hajar Almasi

Throughout the history of mankind,

در سیر تاریخی نوع بشر،

three little words have sent poets to the blank page,

سه واژه کوچک بوده که شاعران را به سمت کاغذ سفید،

philosophers to the Agora,

فلاسفه‌ را به آگورا،

and seekers to the oracles:

و جویندگان را به معبد اوراکل سوق می‌داده:

"Who am I?"

«من که هستم؟»

From the ancient Greek aphorism inscribed on the Temple of Apollo,

از موعظه‌های یونان باستان حک شده بر معبد آپولو،

"Know thyself,"

پیرامون «خودشناسی»،

to The Who's rock anthem, "Who Are You?"

تا آوازهای سرایندگان راک، «شما که هستید؟»

philosophers, psychologists, academics,

فلاسفه، روانشناسان، دانشگاهیان،

scientists, artists, theologians and politicians

دانشمندان، هنرمندان، عالمان الهیات و سیاست‌مداران

have all tackled the subject of identity.

همه با موضوع هویت دست و پنجه نرم کرده‌اند.

Their hypotheses are widely varied and lack significant consensus.

فرضیات آنها به طور گستره‌ای متنوع بوده و فاقد اجماع معنا داری است.

These are smart, creative people,

این افراد هوشمند و خلاق،

so what's so hard about coming up with the right answer?

چه مشکلی برای رسیدن به پاسخ درست دارند؟

One challenge certainly lies

یکی از چالش‌ها قطعا نهفته در

with the complex concept of the persistence of identity.

پیچیدگیِ مفهوم پایداریِ هویت است.

Which you is who?

شما کدام‌ یک هستید؟

The person you are today?

شخصی که امروز هستید؟

Five years ago?

پنج سال پیش بودید؟

Who you'll be in 50 years?

کسی که پنجاه سال دیگر خواهید بود؟

And when is "am"?

و «هستم» به چه زمانی اشاره دارد؟

This week?

این هفته؟

Today?

امروز؟

This hour?

همین ساعت؟

This second?

این ثانیه؟

And which aspect of you is "I"?

و کدام جنبه از شما «من» است؟

Are you your physical body?

شما بدن فیزیکی‌تان هستید؟

Your thoughts and feelings?

اندیشه‌ها و عواطف؟

Your actions?

رفتارهایتان؟

These murky waters of abstract logic are tricky to navigate,

این آب‌های تیره و خروشانِ تفکرِ انتزاعی حرکت را دشوار ساخته،

and so it's probably fitting that to demonstrate the complexity,

و احتمالا راه مناسب برای نشان دادن این پیچیدگی،

the Greek historian Plutarch used the story of a ship.

اشاره به پلوتارک مورخ یونانیباشد که از داستان یک کشتی بهره می‌گیرد.

How are you "I"?

شما چگونه «من»ی هستید؟

As the tale goes, Theseus, the mythical founder King of Athens,

طبق افسانه، تسئوس بنیان‌گذار افسانه‌ای پادشاهی آتن،

single-handedly slayed the evil Minotaur at Crete,

مینوتور اهریمنِ کِرِت را به تنهایی سر برید

then returned home on a ship.

و سپس با کشتی به خانه بازگشت.

To honor this heroic feat,

به افتخار این شاهکار قهرمانانه،

for 1000 years Athenians painstakingly maintained his ship in the harbor,

آتنیان با زحمت بسیار این کشتی را در بندر نگهداری کردند،

and annually reenacted his voyage.

و هر ساله این سفر را بازآفرینی می‌کردند.

Whenever a part of the ship was worn or damaged,

هرگاه قطعه‌ای از این کشتی فرسوده یا خراب می‌شد،

it was replaced with an identical piece of the same material

با قطعه‌ای یکسان و از همان جنس جایگزین می‌شد.

until, at some point, no original parts remained.

تا زمانی که در برخی نواحی هیچ قطعه اصلی باقی نماند.

Plutarch noted the Ship of Theseus

پلوتارک اشاره می‌کند که کشتی تسئوس

was an example of the philosophical paradox

مثالی است از پارادوکس فلسفی

revolving around the persistence of identity.

حول محور پایداری هویت.

How can every single part of something be replaced,

چگونه تک تک اجزاء چیزی می‌تواند جایگزین شود،

yet it still remains the same thing?

اما هنوز همان‌چیز باقی بماند؟

Let's imagine there are two ships:

تصور کنیم دو کشتی وجود دارد:

the ship that Theseus docked in Athens, Ship A,

کشتی الف - کشتی تسئوس که در آتن لنگر انداخته،

and the ship sailed by the Athenians 1000 years later, Ship B.

و کشتی ب - که ۱،۰۰۰ سال بعد توسط آتنیان ساخته شده.

Very simply, our question is this: does A equal B?

خیلی ساده سوال ما این است که: آیا الف با ب همسان است؟

Some would say that for 1000 years there has been only one Ship of Theseus,

عده‌ای شاید بگویند برای ۱،۰۰۰ سال تنها یک کشتی تسئوس وجود داشته،

and because the changes made to it happened gradually,

و از آنجا که تغییرات صورت گرفته به تدریج انجام شده،

it never at any point in time stopped being the legendary ship.

هرگز و در هیچ لحظه‌ای ای افسانه‌ای بودن آن متوقف نشده.

Though they have absolutely no parts in common,

هرچند که آنها مطلقا فاقد هرگونه قطعه مشترکی هستند،

the two ships are numerically identical, meaning one and the same,

هر دو کشتی کمیت یکسانی دارند به این معنا که هر دو یکی هستند.

so A equals B.

پس الف با ب برابر است.

However, others could argue that Theseus never set foot on Ship B,

با این حال برخی می‌توانند استدلال کنند که تسئوس هرگز حتی پایش را هم روی کشتی ب نگذاشته بود،

and his presence on the ship is an essential qualitative property

و حضور او روی کشتی یک ویژگی کیفی بنیادی

of the Ship of Theseus.

کشتیِ تسئوس است.

It cannot survive without him.

که بدون او قادر به بقا نیست.

So, though the two ships are numerically identical,

پس هرچند این دو کشتی با نگاه کمّی یکسان هستند،

they are not qualitatively identical.

از دید کیفی یکسان نیستند.

Thus, A does not equal B.

پس A با B مساوی نیست.

But what happens when we consider this twist?

اما زمانی که این پیچیدگی را در نظر بگیریم چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

What if, as each piece of the original ship was cast off,

اگر یک نفر تک تک قطعات مستعمل کشتی اصلی را

somebody collected them all, and rebuilt the entire original ship?

جمع کرده و کشتی اصلی را بازسازی کند چطور؟

When it was finished, undeniably two physical ships would exist:

وقتی که کارش تمام شود، نمی‌شود انکار کرد که به طور مجسم دو کشتی وجود دارد:

the one that's docked in Athens,

یکی که در آتن لنگر انداخته،

and the one in some guy's backyard.

و دیگری در حیاط شخص مفروض ما.

Each could lay claim to the title, "The Ship of Theseus,"

هریک از آنها می‌تواند عنوانِ «کشتی تسئوس» را تصاحب کند

but only would could actually be the real thing.

اما در واقع تنها یکی از آنها می‌تواند واقعی باشد.

So which one is it,

پس کدام‌ یک اصلی است؟

and more importantly, what does this have to do with you?

و مهم‌تر اینکه در مورد شما این موضوع چگونه است؟

Like the Ship of Theseus,

مانند کشتی تسئوس،

you are a collection of constantly changing parts:

شما هم مجموعه‌ای از بخش‌ها هستید که به طور مداوم تغییر می‌کنند:

your physical body, mind, emotions, circumstances, and even your quirks,

بدن فیزیکی شما، ذهن، احساسات، احوالات و حتی خصلت‌های شما،

always changing, but still in an amazing and sometimes illogical way,

همواره در حال تغییر هستند، اما به شکل شگفت آور و گاه غیرمعقولی،

you stay the same, too.

شما همان که هستید می‌مانید.

This is one of the reasons that the question, "Who am I?" is so complex.

این یکی از دلایلی است که پرسش «من کیستم؟» بسیار پیچیده است.

And in order to answer it,

و به منظور پاسخ دادن به آن،

like so many great minds before you,

مانند بسیاری از متفکرین بزرگ پیش شما،

you must be willing to dive into the bottomless ocean of philosophical paradox.

باید آماده شیرجه زدن در اقیانوس بی‌انتهای تناقضات فلسفی باشید.

Or maybe you could just answer,

یا شاید بخواهید تنها بگویید

"I am a legendary hero sailing a powerful ship on an epic journey."

«من قهرمان افسانه‌ای و کشتیبانِ کشتی جنگی نیرومند هستم.»

That could work, too.

این هم می‌تواند موثر باشد.