What really happened during the Salem Witch Trials - Brian A. Pavlac

Translator: Pari A Reviewer: shirin etebar

You’ve been accused of a crime you did not commit.

شما متهم به جرمی شده‌اید که مرتکب نشدید.

It’s impossible to prove your innocence.

اثبات بی‌گناهیتان غیرممکن است.

If you insist that you’re innocent anyway,

اگر بر بی‌گناهیتان اصرار کنید، به هر حال

you’ll likely be found guilty and executed.

احتمالا گناهکار شناخته و اعدام می‌شوید.

But if you confess, apologize, and implicate others for good measure,

ولی اگر اعتراف و طلب بخشش کنید و علاوه بر آن دیگران را لو دهید،

you’ll go free.

آزاد می‌شوید.

Do you give a false confession— or risk a public hanging?

آیا اعترافی دروغین می‌کنید؟ یا خطر حلق‌آویز شدن در ملاعام را به جان می‌خرید؟

This was the choice facing those accused of witchcraft

این انتخابی بود که افراد متهم به جادوگری داشتند.

in the village of Salem, Massachusetts between February 1692 and May 1693.

در روستای «سیلم» در ماساچوست بین فوریه ۱۶۹۲ و مه ۱۶۹۳

They were the victims of paranoia about the supernatural,

آنها قربانی بدبینی در مورد ماورالطبیعه،

misdirected religious fervor—

تب و تاب مذهبی در مسیری اشتباه،

and a justice system that valued repentance over truth.

و یک دستگاه قضایی که به توبه بیشتر از حقیقت اهمیت می‌داد، شدند.

Salem was settled in 1626 by Puritans, a group of English protestants.

سیلم در ۱۶۲۶ توسط گروهی از پروتستان‌های انگلیسی به نام «پیوریتن‌ها» ساخته شد.

Life was strict and isolated for the people of Salem.

زندگی ساکنان سیلم، سخت و به دور از دیگران بود.

Battles with their Native American neighbors

نبرد با همسایگان بومی آمریکایی

and groups of French settlers were commonplace.

و گروهی از ساکنان فرانسوی، روزمره و عادی بود.

People feared starvation and disease,

مردم از گرسنگی و بیماری می‌ترسیدند،

and relations between villagers were strained.

و روابط بین روستاییان تحت فشار بود.

To make matters worse, 1692 brought one of the coldest winters on record.

از بدی روزگار، در سال ۱۶۹۲ یکی از سردترین زمستان‌های تاریخ سر رسید.

That winter, two cousins,

در آن زمستان، یک دخترعمه و دختردایی

9 year old Betty Parris and 11 year old Abigail Williams

«بتی پریس» ۹ ساله و «ابیگیل ویلیامز» ۱۱ ساله

started behaving very strangely.

شروع به رفتارهایی عجیب کردند.

A physician found nothing physically wrong —

پزشکان هیچ مشکل جسمانی نیافتند،

but diagnosed the girls as under “an evil hand.”

اما تشخیص دادند که دخترها تحت نفوذ «دستی شیطانی» هستند.

Puritans believed that the Devil wreaked havoc in the world through human agents,

پیوریتن‌ها باور داشتند شیطان تخریب را با کمک نمایندگان انسانی،

or witches, who blighted nature, conjured fiendish apparitions,

یا جادوگران، با به آتش کشیدن طبیعت، القای شبح شیطانی،

and tormented children.

و عذاب کودکان، انجام می‌دهد.

As news swept through the village, the symptoms appeared to spread.

همانطور که اخبار در روستا می‌چرخید، علائم پدیدار شده گسترش یافتند.

Accounts describe 12 so-called “afflicted” girls contorting their bodies,

بر طبق شمارش‌ها دوازده دختر به اصطلاح «مصیب‌زده» دچار پیچ و تاب بدنی می‌شدند،

having fits, and complaining of prickling skin.

تشنج می‌کردند، و از خارش پوست شکایت داشتند.

Four of the girls soon accused three local women of tormenting them.

کمی بعد چهار نفر از دختران سه زن محلی را متهم به آزار رسانی کردند.

All three of the accused were considered outsiders in some way.

هر سه زن متهم شده به نوعی غیربومی محسوب می‌شدند.

On February 29th, the authorities arrested Sarah Good,

در ۲۹ ام فوریه، مقامات «سارا گود» را دستگیر کردند،

a poor pregnant mother of a young daughter,

مادر باردار بیچاره‌ی یک دختر جوان،

Sarah Osbourne, who had long been absent from church

«سارا ازبورن»، کسی که مدت‌ها از کلیسا غایب بود

and was suing the family of one of her accusers,

و از خانواده یکی از شاکی‌های خود شکایت کرده بود‌

and Tituba, an enslaved woman in Betty Parris’s home

و «تیتوبا»، یک زن برده ساکن خانه‌ی «بتی پاریس»

known by her first name only.

که فقط با نام کوچک شناخته می‌شد.

Tituba denied harming the girls at first.

تیتوبا در ابتدا آسیب زدن به دخترها را انکار کرد.

But then she confessed to practicing witchcraft on the Devil’s orders,

اما بعد به تمرین برای جادوگری به دستور شیطان اعتراف کرد،

and charged Good and Osbourne with having forced her.

و گود و ازبورن را متهم کرد که او را مجبور می‌کرده‌اند.

Osbourne and Good both maintained their innocence.

ازبورن و گود هردو به بی‌گناهی خود پافشاری کردند.

Osbourne died in prison, while Good’s husband turned against her in court,

ازبورن در زندان مرد، در حالی که شوهر گود علیه او در دادگاه حاضر شد،

testifying that she "was a witch or would be one very quickly."

و شهادت داد که «او یک جادوگر بود یا خیلی سریع یک جادوگر می‌شد»

Good’s 4 year old daughter was imprisoned

دختر چهار ساله‌ی گود زندانی شد

and eventually gave testimony against her mother.

و در نهایت علیه مادر خود شهادت داد

Meanwhile, Good gave birth in jail.

در همین حال، گود فرزندش را در زندان به دنیا آورد.

Her baby died, and she was convicted and hanged shortly thereafter.

نوزاد او مُرد و او محکوم شد و اندکی پس از آن به دار آویخته شد.

Tituba was held in custody until May, and then released.

تیتوبا تا ماه مه در بازداشتگاه نگهداری می‌شد و بعد آزاد شد.

These three victims were just the beginning.

داستان این سه قربانی، تازه اول ماجرا بود.

As accusations multiplied, others, like Tituba,

با افزایش اتهامات، دیگران مثل تیتوبا،

made false confession to save themselves.

با اعتراف دروغین خود را نجات می‌دادند.

The authorities even reportedly told one accused witch

مقامات حتی طبق گزارشات به یک جادگر متهم گفتند

that she would be hanged if she did not confess, and freed if she did.

که اگر اعتراف نکند به دار آویخته می‌شود، و اگر اعتراف کند آزاد می‌شود.

They were not particularly interested in thoroughly investigating the charges—

آنها علاقه خاصی به پیگیری دقیق اتهامات نداشتند

in keeping with their Church’s teachings, they preferred that the accused confessed,

مطابق با آموزه‌های کلیسا، آنها ترجیح می‌دادند که متهم اعتراف کند.

asked for forgiveness, and promised not to engage in more witchcraft.

طلب بخشش کند و تعهد دهد که دیگر درگیر مسائل جادوگری نمی‌شود.

The court accepted all kinds of dubious evidence,

دادگاه تمام شواهد مشکوک را پذیرفت،

including so-called “spectral evidence”

حتی شواهد به اصطلاح «شبح‌وار»

in which the girls began raving when supposedly touched by invisible ghosts.

که می‌گفتند دختران ظاهراً پس از لمس شدن توسط ارواح نامرئی دچار دیوانگی شدند.

Complicating matters further, many of the jurors in the trials

به مرور مسئله پیچیده‌تر شد، بسیاری از هئیت منصفه در محاکمه

were relatives of the accusers, compromising their objectivity.

با متهمین نسبت داشتند، که موجب مصالحه بی‌طرفی آنها می‌شد.

Those who dared to speak out, such as Judge Nathanial Saltonstall,

کسانی که جرات کردند حرف بزنند، مثل قاضی ناتانیال سالتونستال،

came under suspicion.

مورد سوظن قرار گرفتند.

تا بهار سال ۱۶۹۳، بیش از هزاران نفر زندانی شده بودند،

By the spring of 1693, over a hundred people had been imprisoned,

and 14 women and 6 men had been executed.

و ۱۴ زن و ۶ مرد اعدام شده بودند.

By this time, accusations were starting to spread beyond Salem

در این زمان، اتهامات به اطراف سیلم هم گسترش پیدا کرد،

to neighboring communities, and even the most powerful figures were targets.

به جوامع همسایگان، و حتی قدرتمندترین چهره‌ها نیز نفوذ یافت.

When his own wife was accused,

وقتی همسر فرماندار مستعمره ماساچوست متهم شد،

the governor of Massachusetts colony suspended the trials.

فرماندار محاکمات را به تعویق انداخت.

Sentences were amended, prisoners released, and arrests stopped.

احکام اصلاح شدند، زندانیان آزاد گشتند، و دستگیری‌ها متوقف شد.

Some have speculated that the girls were suffering from hallucinations

برخی حدس می‌زدند که توهماتی که دختر‌ان از آن رنج می‌برند،

caused by fungus;

ناشی از قارچ

or a condition that caused swelling of the brain.

یا وضعیتی که موجب تورم مغز می‌شود، بوده است.

But ultimately, the reason for their behavior is unknown.

اما در نهایت، دلیل رفتار آنها ناشناخته باقی مانده است.

What we do know is that adults accepted wild accusations by children

چیزی که ما می‌دانیم این است که بزرگسالان اتهامات وحشیانه کودکان را

as hard evidence.

به عنوان مدرکی محکم پذیرفتند.

Today, the Salem Witch Trials remain a cautionary tale

امروزه، چیزی که از محاکمه جادوگران سیلم باقی مانده، یک داستان هشدار دهنده

از خطرات تفکر جمعی و کسی را قربانی دیگری کردن،

of the dangers of groupthink and scapegoating,

and the power of fear to manipulate human perception.

و قدرت ترس از دستکاری حالت طبیعی انسان است.