Debunking the myths of OCD - Natascha M. Santos

Translator: Maziar Jamshidi Reviewer: soheila Jafari

There's a common misconception

یک باور غلط رایج وجود دارد

that if you like to meticulously organize your things,

که اگر شما دوست دارید که وسائل تان را به دقت مرتب کنید،

keep your hands clean,

دستانتان را همیشه تمیز نگه دارید،

or plan out your weekend to the last detail,

یا آخر هفته تان را تا آخرین جزئیات برنامه ریزی کنید.

you might have OCD.

شما احتمالا (او.سی.دی) دارید.

In fact, OCD, which stands for obsessive compulsive disorder,

در واقع (او.سی.دی) که مخفف اختلال وسواس فکری-عملی است،

is a serious psychiatric condition

یک وضعیت روانپزشکی جدی است

that is frequently misunderstood by society

که مکرار توسط جامعه به اشتباه فهمیده شده است

and mental health professionals alike.

و همینطور متخصصان سلامت روان.

So let's start by debunking some myths.

پس بیایید با رد کردن یکسری افسانه شروع کنیم.

Myth one: repetitive or ritualistic behaviors are synonymous with OCD.

افسانه اول: رفتارهای تکراری و با تشریفات، مترادف است با او.سی.دی.

As its name suggests,

همینطور که از اسمش بر می آید،

obsessive compulsive disorder has two aspects:

اختلال وسواس فکری-عملی دو جنبه دارد:

the intrusive thoughts, images, or impulses, known as obsessions,

افکار، تصاویر و برانگیختگی های ناخوانده، که بعنوان وسواس فکری شناخته می شوند،

and the behavioral compulsions people engage in

وسواس های رفتاری که افراد درگیرشان می شوند تا

to relieve the anxiety the obsessions cause.

اضطرابی که وسواس های فکری باعث شده است را تسلی دهند.

The kinds of actions that people often associate with OCD,

آن قسم فعالیت هایی که مردم اغلب به او.سی.دی نسبت می دهند

like excessive hand washing, or checking things repeatedly,

مانند دست شستن زیادی، یا پشت سر هم چک کردن چیزها،

may be examples of obsessive or compulsive tendencies

ممکن است مثال هایی از تمایلات وسواسی فکری یا عملی باشند

that many of us exhibit from time to time.

که خیلی از ما هر از گاهی بروز می دهیم.

But the actual disorder is far more rare and can be quite debilitating.

اما اختلال واقعی به مراتب خیلی نادر تر است و می تواند بکلی ناتوان کننده باشد.

People affected have little or no control over their obsessive thoughts

افراد مبتلا، کنترل ناچیزی بر افکار وسواسی

and compulsive behaviors,

و رفتارهای اجباریشان دارند،

which tend to be time consuming

که وقت گیر هستند

and interfere with work, school or social life

و با کار، درس و زندگی اجتماعی تداخل دارند

to the point of causing significant distress.

تا حدی که سبب آشفتگی اساسی می شوند.

This set of diagnostic criteria is what separates people suffering from OCD

این مجموعه معیار های تشخیصی چیزی است که افراد مبتلا به او.سی.دی را

from those who may just be a bit more meticulous

از آنهایی که فقط اندکی مرتب تر

or hygiene obsessed than usual.

و بهداشتی تر از معمول هستند، جدا می کند.

Myth two: the main symptom of OCD is excessive hand washing.

افسانه دو: نشانه اصلی او.سی.دی زیاد شستن دست ها است.

Although hand washing is the most common image of OCD in popular culture,

اگر چه شستن دستها معمول ترین تصویر از او.سی.دی در فرهنگ عامه است،

obsessions and compulsions can take many different forms.

وسواس و اجبار می توانند شکل های بسیار متفاوتی بگیرند.

Obsessions can manifest as fears of contamination and illness,

وسواس فکری می تواند بصورت ترس از آلودگی و بیماری،

worries about harming others,

نگرانی درباره آسیب به دیگران،

or preoccupations with numbers, patterns, morality, or sexual identity.

یا دل مشغولی با اعداد، الگوها، اخلاقیات، یا هویت جنسی ظاهر شوند.

And compulsions can range from excessive cleaning or double checking,

و وسواس عملی می تواند از تمیزکاری یا دوباره چک کردن زیادی،

to the fastidious arrangement of objects,

تا چیدن سخت گیرانه اشیا،

or walking in predetermined patterns.

یا قدم برداشتن در الگوهای از پیش تعیین شده باشد.

Myth three:

افسانه سه:

individuals with OCD don't understand that they are acting irrationally.

افراد با او.سی.دی متوجه نیستند که غیر منطقی رفتار می کنند.

Many individuals with OCD actually understand the relationship

خیلی از افراد با او.سی.دی در واقع رابطه بین

between their obsessions and compulsions quite well.

وسواس فکری وعملیشان را به خوبی درک می کنند.

Being unable to avoid these thoughts and actions

ناتوانی از پرهیز از این افکار و اعمال

despite being aware of their irrationality

علی رغم آگاهی از منطقی نبودنشان

is part of the reason why OCD is so distressing.

بخشی از دلیلی است که چرا او.سی.دی این همه ناراحت کننده است.

OCD sufferers report feeling crazy

مبتلایان به او.سی.دی گزارش می کنند که

for experiencing anxiety based on irrational thoughts

بخاطر تجربه اضطراب ناشی از افکار غیر منطقی و اینکه

and finding it difficult to control their responses.

می فهمند سخت است تا واکنش هایشان را کنترل کنند احساس دیوانگی می کنند.

So what exactly causes OCD?

خوب چه چیز دقیقا سبب او.سی.دی می شود؟

The frustrating answer is we don't really know.

جواب مایوس کننده این است که ما واقعا نمی دونیم.

However, we have some important clues.

با این وجود، یک سری سرنخ مهم داریم.

OCD is considered a neurobiological disorder.

او.سی.دی بعنوان اختلال نورو-بیولوژیک در نظر گرفته می شود.

In other words, research suggests that OCD sufferers brains

بعبارت دیگر، تحقیقات حاکی از آن است که مغز افراد مبتلا به او.سی.دی

are actually hardwired to behave in a certain fashion.

در واقع بگونه ای سیم کشی شده است که به گونه خاصی رفتار کند.

Research has implicated three regions of the brain

تحقیقات دلالت بر سه ناحیه مغز دارند که

variously involved in social behavior and complex cognitive planning,

به انحاء گوناگون در رفتار اجتماعی و برنامه ریزی های پیچیده شناختی،

voluntary movement,

حرکت های غیر خودکار،

and emotional and motivational responses.

و پاسخ های عاطفی و انگیزشی درگیر هستند.

The other piece of the puzzle

قطعه دیگر معما آن است که

is that OCD is associated with low levels of serotonin,

او.سی.دی به سطح پایین سراتونین ارتباط داده شده است،

a neurotransmitter that communicates between brain structures

پیام رسان عصبی که بین ساختار های مغز ارتباط برقرار می کند

and helps regulate vital processes,

و در تعدیل پروسه های حیاتی مانند،

such as mood, aggression, impulse control,

خلق و خو، خشونت، کنترل انگیزش،

sleep, appetite, body temperature and pain.

خواب، اشتها، دمای بدن و درد کمک می کند.

But are serotonin and activity in these brain regions the sources of OCD

اما آیا سراتونین و فعالیت در این نواحی مغز منبع او.سی.دی است

or symptoms of an unknown underlying cause of the disorder.

یا علائمی از علت ناشناخته نهفته اختلال هستند.

We probably won't know until

احتمالا نخواهیم داست تا زمانیکه

we have a much more intimate understanding of the brain.

ما درک بسیار نزدیک تری از مغز داشته باشیم.

The good news is there are effective treatments for OCD,

خبر خوب آن است که درمان های موثری برای او.سی.دی وجود دارند،

including medications, which increase serotonin in the brain

شامل داروهایی که سطح سراتونین در مغز را افزایش می دهند

by limiting its reabsorption by brain cells,

با کاهش جذب دوباره آن توسط سلول های مغز،

behavioral therapy that gradually desensitizes patients to their anxieties,

رفتار درمانی، که حساسیت بیماران را بتدریج نسبت به اضطراب هایشان کمتر می کند،

and in some cases, electroconvulsive therapy,

ودر مواردی، شوک الکتریکی،

or surgery, when OCD doesn't respond to other forms of treatment.

یا جراحی، وقتیکه او.سی.دی یه سایر درمان ها پاسخ نمی دهد.

Knowing that your own brain is lying to you

دانستن اینکه مغزتان به شما دروغ می گوید

while not being able to resist its commands can be agonizing.

در حالیکه قادر به مقابله در برابر فرمان هایش نیستید می تواند رنج آور باشد.

But with knowledge and understanding comes the power to seek help,

ولی با فهم و آگاهی، توان جستجو برای کمک می آید،

and future research into the brain

و تحقیقات آینده درباره مغز

may finally provide the answers we're looking for.

ممکن است بالاخره جواب هایی را که بدنبالش هستیم به ما بدهد.