The mysterious life and death of Rasputin - Eden Girma

Translator: ‌Behdad Khazaeli Reviewer: Rezvan Mousavi

On a cold winter night in 1916,

در یکی از شب‌های سرد زمستان سال ۱۹۱۶،

Felix Yusupov anxiously prepared to pick up his dinner guest.

«فلیکس یوسوپوف» با نگرانی آماده می‌شد تا میهمان شام خود را سوار کند.

If all went as planned, his guest would be dead by morning,

و اگر همه‌چیز طبق برنامه پیش می‌رفت، میهمانش باید تا صبح می‌مرد،

though four others had already tried and failed to finish him off.

اگرچه چهار نفر دیگر، قبلاً تلاش کرده بودند و در از بین بردن او شکست خورده بودند.

The Russian monarchy was on the brink of collapse,

سلطنت روسیه در معرض سقوط بود،

and to Yusupov and his fellow aristocrats,

و از دید «یوسوپوف» و دیگر اشراف همراهش،

the holy man they’d invited to dinner was the single cause of it all.

مرد مقدسی که به شام دعوت شده بود تنها دلیل همه این‌ها بود.

But who was he,

اما او که بود،

and how could a single monk be to blame for the fate of an empire?

و چطور می‌توانست که، تنها یک راهب مسئول سرنوشت یک امپراتوری باشد؟

Grigori Yefimovich Rasputin began his life in Siberia,

«گریگوری ایفی‌مویج راسپوتین» در سیبری چشم به جهان گشود،

born in 1869 to a peasant family.

و در خانواده‌ای روستایی در سال ۱۸۶۹ متولد شد.

He might have lived a life of obscurity in his small village,

احتمالاً در روستای کوچکش فرد معروفی نبود،

if not for his conversion to the Russian Orthodox Church

تا وقتی‌که به کلیسای ارتدوکس روسیه

in the 1890s.

در سال ۱۸۹۰ گِروید.

Inspired by the humbled monks that wandered endlessly

او که از راهبانی الهام می‌گرفت که دائماً

from holy site to holy site,

از یک مکان مقدس به جایی دیگر در حرکت بودند،

he spent years on pilgrimages across Russia.

او سال‌های زیادی را به سفر‌های زیارتی در اطراف روسیه گذراند.

On his travels, strangers were captivated by Rasputin’s magnetic presence.

در مسافرت‌هایش، غریبه‌ها مجذوبِ شخصیت «راسپوتین» می‌شدند.

Some even believed he had mystical gifts of prediction and healing.

بعضی‌ها حتی معتقد بودند که او دارای قدرت‌های مرموزی مانند پیشگویی و شفاست.

Despite Rasputin’s heavy drinking, petty theft, and promiscuity,

باوجود افراط در مشروبات الکلی، دله‌دزدی و بی‌بندوباری،

his reputation as a monk quickly spread beyond Siberia

شهرت او به‌عنوان یک راهب سریعاً به فراتر از سیبری رسیده بود

and attracted both laypeople and powerful Orthodox clergymen.

که موجب جذب مردم عادی و روحانیون قدرتمند ارتدوکس شده بود.

When he finally reached the capital, St. Petersburg,

وقتی‌که او نهایتاً به پایتخت، «سن پترزبورگ» رسید،

Rasputin used his charisma and connections

«راسپوتین» از جاذبه و ارتباطاتش

to win favor with the imperial family’s spiritual advisor.

برای کسب جایگاه مشاور مذهبی خانواده سلطنتی استفاده کرد.

In November 1905,

در نوامبر سال ۱۹۰۵،

Rasputin was finally introduced to Russian Tsar Nicholas II.

«راسپوتین» نهایتاً به تزار روسیه «نیکولاس دوم» معرفی شد.

Nicholas and his wife Alexandra devoutly believed in the Orthodox Church,

«نیکلاس» و همسرش «آلکساندرا» فداکارانه به کلیسای ارتدوکس،

as well as in mysticism and supernatural powers,

و همین‌طور قدرت‌های مرموز و ماوراءالطبیعی معتقد بودند،

and this Siberian holy man had them transfixed.

و این مرد مقدس از سیبری آن‌ها را مجذوب خود کرده بود.

It was a particularly tumultuous period for Russia and their family.

خصوصاً آن زمان، دورانی پر سروصدا برای روسیه و خانواده آن‌ها بود.

The monarchy was barely clinging to control

امپراتوری به‌سختی توانایی

after the Revolution of 1905.

کنترل را پس از انقلاب سال ۱۹۰۵ داشت.

Their political struggles were only intensified by personal turmoil:

مشکلات سیاسی آن‌ها تنها با بحران‌های خانوادگی تشدید شد:

Alexei, the heir to the throne,

«الکسی»، که وارث سلطنت بود،

had a life-threatening blood disease called hemophilia.

یک بیماری خطرناک خونی به نام هموفیلی داشت.

When Alexei suffered a severe medical crisis in 1912,

وقتی‌که «الکسی» دچار یک بحران سخت بیماری در سال ۱۹۱۲ شد،

Rasputin advised his parents to reject treatment from doctors.

«راسپوتین» به پدر و مادرش توصیه کرد تا از ادامه مداوای پزشکان خودداری کنند.

Alexei’s health improved, cementing the royal family’s belief

وضعیت سلامتی «الکسی» بهتر شد، که باعث استحکام اعتقاد خانواده سلطنتی

that Rasputin had magical healing powers,

به «راسپوتین» و قدرت شفابخشی جادویی‌اش،

and guaranteeing his privileged place on the royal court.

و تضمین محل خاص او در شورای سلطنت گردید.

Today, we know that the doctors had prescribed aspirin,

امروزه می‌دانیم، که پزشکان آسپرین تجویز کرده بودند،

a drug that worsens hemophilia.

دارویی که موجب بدتر شدن هموفیلی می‌شود.

After this incident, Rasputin made a prophecy:

پس از این حادثه، «راسپوتین» یک پیش‌گویی کرد:

if he died, or the royal family deserted him,

که اگر او بمیرد، یا خانواده سلطنتی رهایش کنند،

both their son and their crown would soon be gone.

فرزندان و سلطنت‌شان به‌زودی از بین خواهند رفت.

Outside the royal family, people had mixed views on Rasputin.

در بیرون از خانواده سلطنتی، مردم نظرات متفاوتی نسبت به «راسپوتین» داشتند.

On one hand, peasants regarded him as one of their own,

در یک‌طرف، روستاییان او را یکی از خود می‌دانستند،

amplifying their often-unheard voice to the monarchy.

که صدای شنیده نشده‌شان را به سلطنت برساند.

But nobles and clergymen came to despise his presence.

اما اشراف و روحانیون از حضورش متنفر بودند.

Rasputin never ceased his scandalous behavior,

«راسپوتین» هیچ‌گاه رفتار جنجالی‌اش را ترک نکرد،

and they were skeptical of his so-called powers

و آن‌ها به قدرت‌های او شک داشتند

and thought he was corrupting the royal family.

و فکر می‌کردند که او خانواده سلطنتی را فاسد می‌کند.

By the end of World War I,

در انتهای جنگ جهانی اول،

they were convinced the only way to maintain order

به این باور رسیدند که تنها راه برقراری نظم

was to eliminate this sham of a holy man.

حذف این مرد مقدس قلابی است.

With this conviction,

برای اجرای این حکم،

Yusupov began to plot Rasputin’s assassination.

«یوسوپوف» شروع به طراحی نقشه ترور «راسپوتین» کرد.

Though the exact details remain mysterious,

اگرچه جزئیات دقیق آن همچنان مخفی است،

our best guess at how it all unfolded comes from Yusupov’s memoirs.

بهترین حدس ما از اینکه چطور اجرا شده از خاطرات «یوسوپوف» به دست می‌آید.

He served Rasputin a number of pastries, believing they contained cyanide.

او از «راسپوتین» با شیرینی‌هایی که فکر می‌کرد محتوی سیانور است، پذیرایی کرد.

But unbeknownst to Yusupov,

اما «یوسوپوف» نمی‌دانست،

one of his co-conspirators had a change of heart,

که یکی از همدستانش تغییر عقیده می‌دهد،

and substituted the poison with a harmless substance.

و سم را با ماده‌ای بی‌ضرر عوض می‌کند.

To Yusupov’s shock, Rasputin ate them without ill effect.

در کمال حیرت «یوسوپوف»، بدون هیچ اثر بدی «راسپوتین» آن‌ها را می‌خورد.

In desperation, he shot Rasputin at point-blank range.

از ناچاری، به «راسپوتین» از فاصله نزدیکی شلیک می‌کند.

But Rasputin recovered, punched his attacker, and fled.

اما «راسپوتین» بهوش می‌آید، به ضاربش مشت می‌زند و فرار می‌کند.

Yusupov and his accomplices pursued him,

«یوسوپوف» و همدستانش او را دنبال می‌کنند،

finally killing Rasputin with a bullet to the forehead

و در آخر با شلیک گلوله‌ای به پیشانی‌اش، او را می‌کشند

and dumping his body in the Malaya Nevka river.

و جسدش را در رودخانه «مالایا نِوکا» می‌اندازند.

But far from stabilizing the monarchy’s authority,

اما بجای ایجاد ثبات در قدرت سلطنت،

Rasputin’s death enraged the peasantry.

مرگ «راسپوتین» موجب خشم روستاییان گردید.

و همان‌طور که «راسپوتین» پیشگویی کرده بود،

Just as Rasputin prophesied,

his murder was swiftly followed by that of the royal family.

قتل او، به‌سرعت به قتلِ خانواده سلطنتی انجامید.

Whether the downfall of the Russian monarchy

اینکه آیا سقوط سلطنت در روسیه

was a product of the monk’s curse,

نتیجه نفرین این راهب بوده است،

or the result of political tensions decades in the making,

یا نتیجه ده‌ها سال تنش‌های سیاسی،

well, we may never know.

خُب، شاید هیچ‌وقت نتوانیم دریابیم.