Why is Vermeer's "Girl with the Pearl Earring" considered a masterpiece? - James Earle

Translator: Shawgar Mikaeel Reviewer: Daban Q. Jaff

Is she turning towards you or away from you?

ئایا ئەو ڕووی دەسوڕێنێت بەئاڕاستەی تۆ یان ڕووی لەتۆ دەسوڕێنێت؟

No one can agree.

ھیچ کەس دڵنیا نییە.

She's the mysterious subject of Dutch master Johannes Vermeer's

ئەو بابەتێکی ئاڵۆزی بەڕێزی ھۆڵەندیی جۆنێس ڤێرمیسە

"Girl with the Pearl Earring,"

"کچێک بە مرواری گوێ،"

a painting often referred to as the 'Mona Lisa of the North.'

وێنە کێشان زۆر جار بۆی دەگەڕێتەوە وەک 'مۆنا لیزا لە باکور.'

Belonging to a Dutch style of idealized, sometimes overly expressive paintings

دەگەڕێتەوە بۆ شێوازی ھۆڵەندی نموونەیی، ھەندێک جار وێنەکان دەربڕن

known as tronies,

ناسراوە بە ترۆنیەس،

the "Girl with the Pearl Earring" has the allure

"کچە بە مرواریی لەگوێیەکە" دڵڕفێنە

and subtlety characteristic of Vermeer's work.

و تایبەتمەندی وردی کاری ڤێرمیر.

But this painting stands apart from the quiet narrative scenes

بەڵام ئەم وێنەیە جیایە لە تەواوی دیمەنە گێڕدراوەکان

that we observe from afar in many of Vermeer's paintings.

کە تێبینی زۆربەی وێنەکانی ڤێرمیر دەکەین لە دوورەوە.

A girl reading a letter.

کچێک نامەیەک دەخوێنێتەوە.

A piano lesson.

وانەی پیانۆ.

A portrait artist at work.

ھونەرمەندی وێنەی کەسی لەسەر کار.

These paintings give us a sense of intimacy while retaining their distance,

ئەم وێنانە ھەستی ھۆگریمان پێ دەدەن لەگەڵ مانەوەی ماوەی نێوانیان،

a drawn curtain often emphasizes the separation.

وێنەی داپۆشراو زۆر جار جیاکردنەوە دڵنیا دەکاتەوە.

We can witness a milkmaid serenely pouring a bowl of milk,

دەتوانین گەواھی بدەین کە بێریڤان بە ھێمنی جامێک شیر دەڕێژێت،

but that milk isn't for us.

بەڵام ئەم شیرە بۆ ئێمە نییە.

We're only onlookers.

ئێمە تەنھا سەیرکەرین.

The studied composition in Vermeer's paintings

پێکھاتەی خوێنراو لە وێنەکانی ڤێرمیر

invokes a balanced harmony.

داوای ھاوسەنگی گونجاو دەکات.

With the checkered floor in many of his works,

لەگەڵ زەمینەی ڕەنگاو ڕەنگ لەم چەندین کارانەدا،

Vermeer demonstrates his command of perspective and foreshortening.

ڤێرمیر ڕابەرایەتییەکەی دەخاتە ڕوو لە بینراوی و کورتکراوەیی.

That's a technique that uses distortion

شێوازێکە کە شێواندن بەکار دەھێنێت

to give the illusion of an object receding into the distance.

تا فێڵێک بدات لە کەم بوونەوەی بابەتێک لە ماوەی نێوانیان.

Other elements, like sight lines, mirrors, and light sources

توخمی تر، وەک ھێڵەکانی بینراو، ئاوێنەکان، و سەرچاوە ڕووناکییەکان

describe the moment through space and position.

باسی ساتەکە بکە بەھۆی بۆشایی و شوێن.

The woman reading a letter by an open window

ئافرەتێک نامەیەک دەخوێنێتەوە لە پەنجەرەیەکی کراوە

is precisely placed so the window can reflect her image back to the viewer.

شوێنێکی وردە کەواتە پەنجەرەکە دەتوانێت خەیاڵی بەرپەرچ داتەوە بۆ سەیرکەرەکە.

Vermeer would even hide the leg of an easel for the sake of composition.

ڤێرمیر تەنانەت قاچی ھەڵگری تابلۆش دەشارێتەوە بۆ مەبەستی پێکھاتە.

The absence of these very elements brings the "Girl with the Pearl Earring" to life.

بزر بوونی ئەمانە زۆر توخمەکان "کچێک بە مرواری گوێ" دەھێنێتەوە ژیان.

Vermeer's treatment of light and shadow, or chiaroscuro,

مامەڵەکردنی ڤێرمیر لە ڕووناکی و سێبەر، یان تاریکی،

uses a dark, flat background to further spotlight her three-dimensionality.

تاریکی بەکارھێناوە، وێنەی پشتەوەی تەخت بۆ دوورترین وێنەی شانۆی سێ-دووری ئەو.

Instead of being like a set piece in a theatrical narrative scene,

لەبری بوون بە کۆمەڵە پارچەیەک لە دیمەنی شانۆیی گێڕدراوە،

she becomes a psychological subject.

ئەو دەبێتە بابەتێکی دەروونی.

Her eye contact and slightly parted lips, as if she is about to say something,

پەیوەندی چاوی و کەمێک جیابوونەوەی لێوەکانی، وەک ئەوەیە دەوێت شتێک بڵێت،

draw us into her gaze.

ڕامان دەکێشێت بۆ چاو تێبڕینەکەی.

Traditional subjects of portraiture were often nobility or religious figures.

بابەتی باو بۆ وێنەی کەسی بە زۆری بۆ وێنەی خانەدان و ئاینییە.

So why was Vermeer painting an anonymous girl?

کەواتە بۆچی ڤێرمیر وێنەی کچێکی نەناسراوی کێشاوە؟

In the 17th century, the city of Delft, like the Netherlands in general,

لە سەدەی ١٧ی زاینی، شاری دێڵفت، بەشێوەیەکی گشتی وەک ھۆڵەندا،

had turned against ruling aristocracy and the Catholic church.

وەستاوە دژی فەرمانڕەوایی ئەریستۆکراسی و کڵێسەی کاتۆلیک.

After eight decades of rebellion against Spanish power,

دوای ھەشت دە ساڵی لە یاخیگەری دژی ھێزی ئیسپانیا،

the Dutch came to favor the idea of self-rule and a political republic.

ھۆڵەندییەکان ھاتنە سەر بیرۆکەی یاسای-خودی و کۆماەی سیاسی.

Cities like Delft were unsupervised by kings or bishops,

شارەکانی وەک دێڵفت کە بێ چاودێری بوون لەلایەن پاشاکان یان سەرۆک قەشەکان،

so many artists like Vermeer were left without traditional patrons.

چەندین ھونەرمەند وەک ڤێرمیر بەجێھێڵدران بەبێ نەریتی پارێزراو.

Fortunately, business innovation

خۆشبەختانە، پیشەی نوێخوازی

spearheaded by the Dutch East India Company

بەڕابەرایەتی کۆمپانیای ھۆڵەندی ڕۆژھەڵاتی ھیندی

transformed the economic landscape in the Netherlands.

گۆڕینەوەی دیمەن لە ھۆڵەندا.

It created a merchant class and new type of patron.

پۆلی بازرگانی و شێوازی نوێی پارێزەری درووست کرد.

Wishing to be represented in the paintings they financed,

ھیوا خوازن نیشان بدرێت لەم وێنانەی گەنجینەیان کردووە،

these merchants preferred middle class subjects

ئەم بازرگانانە بابەتی پۆلی ناوەندییان پێ باشتر بوو

depicted in spaces that looked like their own homes

باسکراوە لەم بۆشاییانەی کەدیارە وەک ماڵەکەیان

surrounded by familiar objects.

دەور دراوە بە بابەتی ناسراو.

The maps that appear in Vermeer's paintings, for example,

ئەو نەخشەیەی لە وێنەکانی ڤێرمیر دەردەکەوێت، بۆ نمونە،

were considered fashionable and worldly

بە مۆدە و جیھانی دانراوە

by the merchant class of what is known as the Dutch Golden Age.

لەلایەن پۆلی بازرگانی کە ناسراون بە سەدەی زێڕینی ھۆڵەندی.

The oriental turban worn by the "Girl with the Pearl Earring"

سەرپێچی خۆتھەڵاتی لەبەر کراوە لە لایەن " کچێک بە مرواری گوێ"

also emphasizes the worldliness of the merchant class,

ھەروەھا دڵنیاکردنەوی جیھانی لە پۆلی بازرگانی،

and the pearl itself, a symbol of wealth, is actually an exaggeration.

و مروارییەکە خۆی، ھێمای سامانە، لەڕاستیدا زیادەڕۆییە.

Vermeer couldn't have afforded a real pearl of its size.

ڤێرمیر نەیتوانی پارەی مرواییەکی ڕاستی لەم قەبارەیەی ھەبێت.

It was likely just a glass or tin drop varnished to look like a pearl.

وەک شوشە یان دڵۆپی تەنەکەی دارنیش تا وەک مرواری دەرکەوێت.

This mirage of wealth is mirrored in the painting itself.

ئەم سەرابی سامانە وێنەی داواتەوە لە وێنەکە خۆی.

In greater context, the pearl appears round and heavy,

لە مەزنترین بواردا، مروارییەکە خڕ و قوڕس دەردەکەوێت،

but a detailed view shows that it's just a floating smudge of paint.

بەڵام وردەکارییەکان ئەوە نیشان دەدات تەنھا پەڵەی تێکدراوە لە ئازار.

Upon close inspection, we are reminded of Vermeer's power as an illusion maker.

لە تێڕوانینی ورد، توانای ڤێرمیرمان بیرکەوتەوە وەک دروستکەری فێڵاوی.

While we may never know the real identity of the "Girl with the Pearl Earring,"

لەوانەیە ھەرگیز ناسنامەی ڕاستی " کچێک بە مرواری لە گوێ" نەزانین.

we can engage with her portrait in a way that is unforgettable.

دەتوانین داگیری بکەین لەگەڵ وێنە کەسییەکەی بە ڕێگایەکی لەبیر نەکراو.

As she hangs in her permanent home in the Mauritshuis Museum in The Hague,

کە ھەڵواسراوە لە ماڵەكەی لە مۆزەخانەی موارتیشیوز لە لاھای،

her presence is simultaneously penetrating and subtle.

ھەبوونی لە ھەمان کاتدا ژیری و وردییە.

In her enigmatic way, she represents the birth of a modern perspective

لە ڕێگا نادیارییەکەیەوە، لەدایک بوونی مۆدەی چاوەڕوانکراو نیشان دەدات

on economics, politics, and love.

لە ئابووری، سیاسی، و خۆشەویستی.