Guy-Philippe Goldstein: How cyberattacks threaten real-world peace

Guy-Philippe Goldstein: Siber saldırılar gerçek dünya barışını nasıl tehdit ediyor

Translator: Elisabeth Buffard Reviewer: Veronica Martinez Starnes

Çeviri: Zeynep Duygu Tamer Gözden geçirme: Yasemin Bayraktar

Good afternoon.

İyi akşamlar.

If you have followed

Eğer geçen haftalar içerisinde

diplomatic news in the past weeks,

diplomatik haberleri takip ettiyseniz,

you may have heard of a kind of crisis

Çin ve A.B.D. arasında Amerikalı şirket

between China and the U.S.

Google'a karşı yapılan

regarding cyberattacks

siber saldırılar konusunda

against the American company Google.

bir tür kriz yaşandığını duymuş olabilirsiniz.

Many things have been said about this.

Buna dair birçok şey söylendi.

Some people have called a cyberwar

Bazı insanlar bunu siber savaş olarak adlandırdı,

what may actually be

belki de bu sadece

just a spy operation --

bir casusluk operasyonuydu --

and obviously, a quite mishandled one.

ve açık olarak, çok kötü idare edilmişti.

However, this episode reveals

Ancak, bu olay Batı dünyasında

the growing anxiety in the Western world

bu ortaya çıkan siber silahlar konusunda

regarding these emerging cyber weapons.

büyüyen endişeyi gözler önüne seriyor.

It so happens that these weapons are dangerous.

Bu silahlar hakikaten tehlikeli.

They're of a new nature:

Yeni bir yapıya sahipler:

they could lead the world

dünyayı dijital bir savaşa

into a digital conflict

sürükleyebilirler ve bu da

that could turn into an armed struggle.

silahlı bir çatışmaya dönüşebilir.

These virtual weapons can also destroy the physical world.

Bu sanal silahlar fiziksel dünyayı da mahvedebilir.

In 1982, in the middle of the Cold War

1982'de, Soğuk Savaş'ın ortasında

in Soviet Siberia,

Sovyet Sibirya'da

a pipeline exploded with a burst of 3 kilotons,

bir boru hattı 3 kilotonluk bir şiddetle patladı,

the equivalent of a fourth of the Hiroshima bomb.

bu da Hiroşima bombasının şiddetinin dörtte biri kadar.

Now we know today -- this was revealed

Bugün biliyoruz ki -- bu bilgi Ronald Reagan'ın

by Thomas Reed,

A.B.D. Hava Kuvvetleri eski sekreteri

Ronald Reagan's former U.S. Air Force Secretary --

Thomas Reed tarafından açığa çıkarıldı --

this explosion was actually the result

bu patlama aslında CIA'in bir sabotaj

of a CIA sabotage operation,

operasyonunun sonucuydu,

in which they had managed

o boru hattının BT yönetim

to infiltrate the IT management systems

sistemine gizlice girmeyi

of that pipeline.

başardılar.

More recently, the U.S. government revealed

Daha yakın zamanda, A.B.D. devleti

that in September 2008, more than 3 million people

Eylül 2008'de, Brezilya'nın Espirito Santo eyaletinde

in the state of Espirito Santo in Brazil

3 milyondan fazla insanın, siber korsanların

were plunged into darkness,

gerçekleştirdiği bir şantaj operasyonu

victims of a blackmail operation from cyber pirates.

kurbanı olduğunu ve karanlığa gömüldüğünü açıkladı.

Even more worrying for the Americans,

Amerikalılar için daha da endişe verici şey,

in December 2008 the holiest of holies,

Aralık 2008'de, yücelerin yücesi

the IT systems of CENTCOM,

Irak ve Afganistan'daki savaşları

the central command

yöneten merkez komuta

managing the wars in Iraq and Afghanistan,

CENTCOM'un BT sistemlerine bilgisayar korsanları

may have been infiltrated by hackers

tarafından gizlice girilmiş olabilir.

who used these:

Kullandıkları şeyse

plain but infected USB keys.

basit ve virüslü USB çubukları.

And with these keys, they may have been able

Ve bu USB çubuklarıyla, CENTCOM'un sistemlerine

to get inside CENTCOM's systems,

girerek herşeyi görebilir ve duyabilir

to see and hear everything,

ve belki de bazılarını

and maybe even infect some of them.

bozabilirlerdi.

As a result, the Americans take the threat very seriously.

Sonuç olarak, Amerikalılar tehdidi çok ciddiye alıyorlar.

I'll quote General James Cartwright,

A.B.D. Genelkurmay Başkanı Yardımıcısı

Vice Chairman of the Joint Chiefs of Staff,

General James Cartwright'ın Kongre'ye sunduğu

who says in a report to Congress

rapordaki sözleriyle, siber saldırılar

that cyberattacks could be as powerful as

kitle imha silahları kadar

weapons of mass destruction.

güçlü olabilir.

Moreover, the Americans have decided

Dahası, Amerikalılar siber savaş kapasitesi

to spend over 30 billion dollars

oluşturmak için gelecek beş yılda

in the next five years

30 milyardan fazla

to build up their cyberwar capabilities.

para harcamaya karar verdiler.

And across the world today, we see

Ve bugün dünyanın her yerinde

a sort of cyber arms race,

Kuzey Kore ya da hatta İran

with cyberwar units

gibi ülkeler tarafından kurulmuş

built up by countries like North Korea

siber savaş birimleri ile, bir siber silah yarışı

or even Iran.

görüyoruz.

Yet, what you'll never hear

Buna rağmen, Pentagon ya da

from spokespeople

Fransa Savunma Bakanlığı

from the Pentagon or the French Department of Defence

sözcülerinden hiçbir zaman duymayacağınız şey

is that the question isn't really

sorunun düşmanın kim

who's the enemy, but actually

olduğu değil, aslında

the very nature of cyber weapons.

siber silahların yapısının ne olduğu.

And to understand why, we must look at how,

Ve neden olduğunu anlamak için, asırlar boyunca

through the ages, military technologies

askeri teknolojilerin nasıl dünya barışını

have maintained or destroyed

sağladığına ya da yok ettiğine

world peace.

bakmalıyız.

For example,

Örneğin,

if we'd had TEDxParis

eğer TEDxParis'i

350 years ago,

350 yıl önce yapsaydık,

we would have talked about the military innovation of the day --

o günün askeri yeniliği hakkında konuşuyor olurduk --

the massive Vauban-style fortifications --

büyük Vauban tarzı tahkimatı --

and we could have predicted

ve dünyada ya da Avrupa'da

a period of stability in the world or in Europe.

bir istikrar dönemini öngörürdük ki

which was indeed the case in Europe

1650 ve 1750 arasında Avrupa'da

between 1650 and 1750.

durum hakikaten öyleydi.

Similarly, if we'd had this talk

Aynı şekilde, eğer bu konuşmayı

30 or 40 years ago, we would have seen

30 ya da 40 yıl önce yapsaydım,

how the rise of nuclear weapons,

nükleer silahların yükselişinin

and the threat of mutually assured destruction they imply,

nasıl iki süper güç arasında doğrudan bir

prevents a direct fight between the two superpowers.

açık savaşı önlediğini görmüş olacaktık.

However, if we'd had this talk 60 years ago,

Ancak, eğer bu konuşmayı 60 yıl önce yapsaydım,

we would have seen how the emergence

avantajı saldırgana veren yeni uçak ve

of new aircraft and tank technologies,

tank teknolojilerinin nasıl

which give the advantage to the attacker,

Blitzkrieg ilkesini çok inandırıcı kıldığını

make the Blitzkrieg doctrine very credible

ve böylece Avrupa'da savaş olasılığını

and thus create the possibility of war in Europe.

yarattığını görmüş olacaktık.

So military technologies

Yani askeri teknolojiler

can influence the course of the world,

dünyanın gidişatını etkileyebilir,

can make or break world peace --

dünya barışını sağlayabilir ya da bozabilir --

and there lies the issue with cyber weapons.

ve siber silahlarla alakalı sorun burada yatıyor.

The first issue:

İlk sorun şu:

Imagine a potential enemy announcing

Olası bir düşmanın bir siber savaş birliği

they're building a cyberwar unit,

kurduğunu duyurduğunu hayal edin,

but only for their country's defense.

ama sadece kendi ülkesinin savunması için.

Okay, but what distinguishes it

Peki ama bunu bir saldırı birliğinden

from an offensive unit?

ayıran şey nedir?

It gets even more complicated

Kullanım ilkeleri belirsiz hale geldiğinde

when the doctrines of use become ambiguous.

herşey daha da karmaşıklaşıyor.

Just 3 years ago, both the U.S. and France

Sadece 3 yıl önce, hem A.B.D. hem de Fransa

were saying they were investing militarily in cyberspace,

askeri açıdan siber alanda, kesin suretle sadece BT sistemlerini

strictly to defend their IT systems.

korumak için yatırım yaptıklarını söylüyorlardı.

But today both countries say

Ama bugün her iki ülke de

the best defense is to attack.

en iyi savunmanın saldırı olduğunu söylüyor.

And so, they're joining China,

Ve böylece, 15 yıldır kullanım ilkesi

whose doctrine of use for 15 years has been

hem savunma, hem de saldırı olan Çin'e

both defensive and offensive.

katılıyorlar.

The second issue:

İkinci sorun da şu:

Your country could be under cyberattack

Ülkeniz siber saldırı altında olabilir,

with entire regions plunged into total darkness,

bölgelerin tamamı tamamen karanlığa gömülmüş olabilir,

and you may not even know

ve siz kimin saldırdığını

who's attacking you.

bilmiyor olabilirsiniz.

Cyber weapons have this peculiar feature:

Sanal silahların böyle garip bir özelliği var:

they can be used

iz bırakmadan

without leaving traces.

kullanılabilirler.

This gives a tremendous advantage to the attacker,

Bu, saldırgana muazzam bir avantaj sağlıyor,

because the defender

çünkü savunucu

doesn't know who to fight back against.

kime karşı mücadele vereceğini bilmiyor.

And if the defender retaliates against the wrong adversary,

Ve eğer savunucu yanlış düşmana misilleme yaparsa,

they risk making one more enemy

bir düşman daha kazanma ve

and ending up diplomatically isolated.

diplomatik açıdan soyutlanma riskini alır.

This issue isn't just theoretical.

Bu sorun yalnızca teorik değil.

In May 2007, Estonia was the victim of cyberattacks,

2007 yılı Mayıs ayında, Estonya sanal saldırı kurbanıydı,

that damaged its communication

iletişim ve banka sistemleri

and banking systems.

hasar gördü.

Estonia accused Russia.

Estonya, Rusya'yı suçladı.

But NATO, though it defends Estonia,

Fakat NATO, Estonya'yı savunmasına rağmen,

reacted very prudently. Why?

çok ihtiyatlı bir şekilde tepki verdi. Neden mi?

Because NATO couldn't be 100% sure

Çünkü NATO, Kremlin'in hakikaten

that the Kremlin was indeed behind these attacks.

bu saldırıların arkasında olduğundan yüzde yüz emin değildi.

So to sum up, on the one hand,

Özetlemek gerekirse, bir yandan,

when a possible enemy announces

olası bir düşman sanal savaş birimi

they're building a cyberwar unit,

kurduğunu açıkladığında,

you don't know whether it's for attack

saldırı için mi, yoksa savunma için mi

or defense.

olduğunu bilmezsiniz.

On the other hand,

Öte yandan,

we know that these weapons give an advantage to attacking.

bu silahların saldırı konusunda bir avantaj sağladığını biliyoruz.

In a major article published in 1978,

1978'de yayınlanan önemli bir makalede,

Professor Robert Jervis of Columbia University in New York

New York'taki Columbia Üniversitesi'nden Profesör Robert Jervis

described a model to understand

çatışmaların nasıl ortaya çıktığını

how conflicts could arise.

anlamak için bir model tanımladı.

In this context,

Bu bağlamda,

when you don't know if the potential enemy

olası düşmanın savunmaya mı yoksa

is preparing for defense or attack,

saldırıya mı hazırlandığını

and if the weapons give an advantage to attacking,

ve silahların saldırıya bir avantaj sağladığını bilmediğinizde,

then this environment is

o zaman bu ortam bir çatışmanın

most likely to spark a conflict.

alevlenmesine en uygun yerdir.

This is the environment that's being created

Bugün siber silahlar tarafından yaratılan

by cyber weapons today,

ortam bu,

and historically it was the environment in Europe

ve tarihi açıdan Avrupa'da Birinci Dünya Savaşı'nın

at the onset of World War I.

başlangıcındaki ortam buydu.

So cyber weapons

Siber silahlar

are dangerous by nature,

doğası gereği tehlikelidirler,

but in addition, they're emerging

ama ek olarak, daha da dengesiz

in a much more unstable environment.

bir ortamdan ortaya çıkıyorlar.

If you remember the Cold War,

Soğuk Savaş'ı hatırlıyorsanız,

it was a very hard game,

çok zor bir oyundu,

but a stable one played only by two players,

ama yalnız iki oyuncu tarafından oynanmış dengeli bir oyundu,

which allowed for some coordination between the two superpowers.

ve iki süper güç arasında biraz koordinasyona imkan verdi.

Today we're moving to a multipolar world

Bugün çok kutuplu bir dünyaya doğru ilerliyoruz,

in which coordination is much more complicated,

Kopenhag'da gördüğümüz gibi koordinasyonun

as we have seen at Copenhagen.

çok daha karışık olduğu bir dünya.

And this coordination may become even trickier

Ve bu koordinasyon, sanal savaşların başlangıcı ile

with the introduction of cyber weapons.

daha da zor hale gelebilir.

Why? Because no nation

Neden mi? Çünkü hiçbir ulus

knows for sure whether its neighbor

komşusunun saldırmak üzere olup olmadığını

is about to attack.

kesin olarak bilmiyor.

So nations may live under the threat

Yani uluslar, Nobel ödüllü Thomas Schelling'in deyimiyle

of what Nobel Prize winner Thomas Schelling

"süpriz saldırının yarattığı karşılıklı korku"

called the "reciprocal fear of surprise attack,"

tehdit altında yaşamak zorunda kalabilirler.

as I don't know if my neighbor

Eğer komşumun saldırmak üzere

is about to attack me or not --

olup olmadığını bilmiyorsam --

I may never know --

ki hiçbir zaman bilmeyebilirim --

so I might take the upper hand

üstünlüğü ele alabilir ve ilk önce

and attack first.

ben saldırabilirim.

Just last week,

Daha geçen hafta,

in a New York Times article dated January 26, 2010,

New York Times gazetesinde 26 Ocak 2010 tarihli bir makalede,

it was revealed for the first time that

Ulusal Güvenlik Ajansı yetkililerinin

officials at the National Security Agency

A.B.D.'nin sanal saldırıya uğramak üzere

were considering the possibility of preemptive attacks

olduğu durumlarda, önleyici saldırı olasılığını

in cases where the U.S. was about

gözden geçirdikleri ilk kez

to be cyberattacked.

ortaya çıkartıldı.

And these preemptive attacks

Ve bu önleyici saldırılar

might not just remain

sadece sanal dünyada

in cyberspace.

kalmayabilir.

In May 2009, General Kevin Chilton,

2009 yılı Mayıs ayında,

commander of the U.S. nuclear forces,

A.B.D. nükleer kuvvetler komutanı General Kevin Chilton

stated that in the event of cyberattacks against the U.S.,

A.B.D.'ye karşı sanal saldırılar gerçekleşmesi durumunda,

all options would be on the table.

tüm seçeneklerin masada olduğunu belirtti.

Cyber weapons do not replace

Sanal silahlar, geleneksel ya da

conventional or nuclear weapons --

nükleer silahların yerini almıyor --

they just add a new layer to the existing system of terror.

yalnızca mevcut terör sistemine yeni bir katman ekliyor.

But in doing so, they also add their own risk

Fakat böyle yaparak, bir çatışma tetikleme

of triggering a conflict --

riskini de ekliyor --

as we've just seen, a very important risk --

az önce gördüğümüz gibi, çok önemli bir risk --

and a risk we may have to confront

ve kolektif bir güvenlik çözümü ile

with a collective security solution

karşı koymamız gerekebilecek bir risk,

which includes all of us:

ve bu hepimizi içeriyor:

European allies, NATO members,

Avrupalı müttefikler, NATO üyeleri,

our American friends and allies,

Amerikan dostlarımız ve müttefiklerimiz,

our other Western allies,

diğer Batılı müttefiklerimiz,

and maybe, by forcing their hand a little,

ve belki, ellerini biraz da olsa zorlayarak,

our Russian and Chinese partners.

Rus ve Çinli müttefiklerimiz.

The information technologies

Joël de Rosnay'in bahsettiği

Joël de Rosnay was talking about,

tarihsel olarak askeri araştırmadan doğan

which were historically born from military research,

bilgi teknolojileri bugün saldırgan bir imha kapasitesi

are today on the verge of developing

geliştirme eşiğinde ve

an offensive capability of destruction,

eğer gelecekte dikkatli olmazsak,

which could tomorrow, if we're not careful,

bu dünya barışını tamamen

completely destroy world peace.

yok edebilir.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)