Guy-Philippe Goldstein: How cyberattacks threaten real-world peace

Translator: Elisabeth Buffard Reviewer: Veronica Martinez Starnes

Μετάφραση: Marietta Simegiatou Επιμέλεια: Vasiliki Fragkoulidou

Good afternoon.

Καλημέρα.

If you have followed

Εάν έχετε παρακολουθήσει λίγο

diplomatic news in the past weeks,

τη διπλωματική επικαιρότητα των τελευταίων εβδομάδων,

you may have heard of a kind of crisis

ίσως να έχετε ακούσει για κάποιου είδους κρίσης

between China and the U.S.

ανάμεσα στην Κίνα και τις ΗΠΑ,

regarding cyberattacks

όσον αφορά ηλεκτρονικές επιθέσεις

against the American company Google.

στις οποίες έπεσε θύμα η αμερικανική εταιρεία Google.

Many things have been said about this.

Ειπώθηκαν λοιπόν πολλά σχετικά με αυτό,

Some people have called a cyberwar

αναφέρθηκε ο κυβερνοπόλεμος

what may actually be

για κάτι που αποτελεί ίσως

just a spy operation --

απλά μια επιχείρηση κατασκοπείας

and obviously, a quite mishandled one.

προφανώς σχετικά αδέξια.

However, this episode reveals

Ωστόσο, το επεισόδιο αυτό αποκαλύπτει

the growing anxiety in the Western world

την αυξανόμενη αγωνία του δυτικού κόσμου

regarding these emerging cyber weapons.

για την ανάδυση όπλων στον κυβερνοχώρο.

It so happens that these weapons are dangerous.

Πέρα από το ό,τι τα όπλα αυτά είναι επικίνδυνα,

They're of a new nature:

είναι και μιας νέας μορφής

they could lead the world

και απειλούν να παρασύρουν τον κόσμο

into a digital conflict

σε μια ηλεκτρονική σύγκρουση

that could turn into an armed struggle.

που θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένοπλη αντιπαράθεση.

These virtual weapons can also destroy the physical world.

Γιατί αυτά τα εικονικά όπλα καταστρέφουν και το φυσικό κόσμο.

In 1982, in the middle of the Cold War

Το 1982, εν μέσω του ψυχρού πολέμου,

in Soviet Siberia,

στη Σοβιετική Σιβηρία,

a pipeline exploded with a burst of 3 kilotons,

σημειώνεται έκρηξη αγωγού σφοδρότητας 3 χιλιοτόνων,

the equivalent of a fourth of the Hiroshima bomb.

ίση με το ένα τέταρτο της βόμβας της Χιροσίμα.

Now we know today -- this was revealed

Γνωρίζουμε λοιπόν σήμερα, όπως αποκαλύφθηκε

by Thomas Reed,

από έναν πρώην γραμματέα της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ

Ronald Reagan's former U.S. Air Force Secretary --

επί Ρόναλντ Ρέιγκαν, τον Τόμας Ράιντ,

this explosion was actually the result

ότι αυτή η έκρηξη ήταν στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα

of a CIA sabotage operation,

μιας επιχείρησης σαμποτάζ της CIA,

in which they had managed

που κατάφερε τότε να διεισδύσει

to infiltrate the IT management systems

στα πληροφοριακά συστήματα

of that pipeline.

διαχείρισης αυτού του αγωγού.

More recently, the U.S. government revealed

Πιο πρόσφατα, η αμερικανική κυβέρνηση αποκάλυψε

that in September 2008, more than 3 million people

ότι το Σεπτέμβριο του 2008, πάνω από 3 εκατομμύρια κάτοικοι

in the state of Espirito Santo in Brazil

στην επαρχία Εσπίριτο Σάντο της Βραζιλίας

were plunged into darkness,

βυθίστηκαν στο σκοτάδι,

victims of a blackmail operation from cyber pirates.

θύματα εκβιασμού κυβερνοπειρατών.

Even more worrying for the Americans,

Τέλος, ακόμα πιο ανησυχητικό για τους Αμερικανούς,

in December 2008 the holiest of holies,

το Δεκέμβριο του 2008, ήταν το ιερό των ιερών,

the IT systems of CENTCOM,

το σύστημα πληροφοριών CENTCOM,

the central command

η κεντρική εντολή που ελέγχει σήμερα

managing the wars in Iraq and Afghanistan,

τους πολέμους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν,

may have been infiltrated by hackers

που δέχθηκε επίθεση από χάκερ,

who used these:

χάκερ που είχαν χρησιμοποιήσει

plain but infected USB keys.

απλά USB στικ, παγιδευμένα,

And with these keys, they may have been able

χάρη στα οποία μπόρεσαν

to get inside CENTCOM's systems,

να μπουν στα πληροφοριακά αυτά συστήματα

to see and hear everything,

και να δουν και να ακούσουν τα πάντα

and maybe even infect some of them.

ενδεχομένως και να παγιδεύσουν ορισμένα συστήματα.

As a result, the Americans take the threat very seriously.

Οι Αμερικανοί λοιπόν παίρνουν την απειλή πολύ στα σοβαρά,

I'll quote General James Cartwright,

κι εδώ αναφέρω το Στρατηγό Τζέιμς Κάρτραιτ

Vice Chairman of the Joint Chiefs of Staff,

τον αντιπρόεδρο του γενικού επιτελείου των ΗΠΑ,

who says in a report to Congress

ο οποίος σε μια έκθεσή του προς το Κογκρέσο είπε

that cyberattacks could be as powerful as

ότι οι κυβερνοεπιθέσεις μπορούν να είναι εξίσου ισχυρές

weapons of mass destruction.

με τα όπλα μαζικής καταστροφής.

Moreover, the Americans have decided

Εξάλλου, οι Αμερικανοί έχουν αποφασίσει

to spend over 30 billion dollars

να αφιερώσουν πάνω από 30 δισ. δολάρια

in the next five years

στα επόμενα 5 έτη

to build up their cyberwar capabilities.

για να οικοδομήσουν τις ικανότητες κυβερνοπολέμου τους.

And across the world today, we see

Σε όλο τον κόσμο, βλέπουμε σήμερα

a sort of cyber arms race,

ένα είδος κούρσας εξοπλισμών κυβερνοπολέμου

with cyberwar units

με μονάδες κυβερνοπολέμου

built up by countries like North Korea

που κατασκευάζονται από χώρες όπως η Βόρεια Κορέα,

or even Iran.

ή ακόμα το Ιράν.

Yet, what you'll never hear

Αλλά αυτό που δεν θα ακούγατε ποτέ

from spokespeople

από τους αντιπροσώπους

from the Pentagon or the French Department of Defence

του Πενταγώνου ή του Υπουργείου Άμυνας της Γαλλίας,

is that the question isn't really

είναι ότι το πρόβλημα δεν είναι απαραίτητα

who's the enemy, but actually

ο αντίπαλος, αλλά στην πραγματικότητα

the very nature of cyber weapons.

η ίδια η φύση των κυβερνοόπλων.

And to understand why, we must look at how,

Για να το καταλάβουμε, θα πρέπει να δούμε πως

through the ages, military technologies

κατά τη διάρκεια των αιώνων, οι στρατιωτικές τεχνολογίες

have maintained or destroyed

κατάφεραν να οικοδομήσουν ή να καταστρέψουν

world peace.

την ειρήνη στον κόσμο.

For example,

Για παράδειγμα, εάν μπορούσαμε

if we'd had TEDxParis

να βρεθούμε σε συνέδριο TEDxParis,

350 years ago,

350 χρόνια πριν,

we would have talked about the military innovation of the day --

θα μιλούσαμε για τις τότε στρατιωτικές καινοτομίες,

the massive Vauban-style fortifications --

όπως μαζικές οχυρώσεις του τύπου Βωμπάν,

and we could have predicted

και θα μπορούσαμε να προβλέψουμε

a period of stability in the world or in Europe.

μια εποχή σταθερότητας στον κόσμο ή την Ευρώπη,

which was indeed the case in Europe

πράγμα που εξάλλου συνέβη στην Ευρώπη

between 1650 and 1750.

μεταξύ του 1650 και του 1750.

Similarly, if we'd had this talk

Εάν ακόμα, αυτό το συνέδριο πραγματοποιούνταν

30 or 40 years ago, we would have seen

30 ή 40 χρόνια πριν, θα μπορούσαμε να δούμε

how the rise of nuclear weapons,

πώς η ανάδυση των πυρηνικών όπλων

and the threat of mutually assured destruction they imply,

και η απειλή βέβαιης αμοιβαίας καταστροφής που ενέχει

prevents a direct fight between the two superpowers.

παρεμποδίζει την άμεση σύγκρουση των δυο υπερδυνάμεων.

However, if we'd had this talk 60 years ago,

Αντίθετα, εάν το συνέδριο λάμβανε χώρα 60 χρόνια πριν,

we would have seen how the emergence

θα βλέπαμε πως η ανάδυση

of new aircraft and tank technologies,

των τεθωρακισμένων και των εναέριων δυνάμεων

which give the advantage to the attacker,

που δίνουν πλεονέκτημα για επίθεση,

make the Blitzkrieg doctrine very credible

επιφέρουν και στηρίζουν το δόγμα του "αστραπιαίου πολέμου"

and thus create the possibility of war in Europe.

και επομένως την πιθανότητα ενός πολέμου στην Ευρώπη.

So military technologies

Οι στρατιωτικές τεχνολογίες λοιπόν μπορούν

can influence the course of the world,

να επηρεάσουν τη ροή του κόσμου,

can make or break world peace --

να φτιάξουν και να καταστρέψουν την ειρήνη στον κόσμο,

and there lies the issue with cyber weapons.

κι εκεί έγκειται το πρόβλημα με τα κυβερνοόπλα.

The first issue:

Πρώτο πρόβλημα:

Imagine a potential enemy announcing

φανταστείτε ότι ένας πιθανός αντίπαλος ανακοινώνει

they're building a cyberwar unit,

ότι οικοδομεί μια νέα δυνατότητα κυβερνοπολέμου,

but only for their country's defense.

αποκλειστικά και μόνο για την άμυνα της χώρας του.

Okay, but what distinguishes it

Πολύ καλά, αλλά πώς διαφοροποιείται

from an offensive unit?

από ένα δυνητικό επιτιθέμενο;

It gets even more complicated

Το πρόβλημα οξύνεται ακόμα περισσότερο

when the doctrines of use become ambiguous.

όταν τα δόγματα πιθανών χρήσεων γίνονται πολύ συγκεχυμένα.

Just 3 years ago, both the U.S. and France

Πριν από 3 χρόνια, οι ΗΠΑ και η Γαλλία βεβαίωναν

were saying they were investing militarily in cyberspace,

και οι δυο ότι θα επένδυαν στρατιωτικά στον κυβερνοχώρο αποκλειστικά

strictly to defend their IT systems.

για την υπεράσπιση των πληροφοριακών συστημάτων τους.

But today both countries say

Σήμερα όμως, και οι δυο αυτές χώρες δηλώνουν

the best defense is to attack.

ότι η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση.

And so, they're joining China,

Λέγοντάς το αυτό, εξισώνονται με την Κίνα,

whose doctrine of use for 15 years has been

η οποία εδώ και 15 χρόνια ακολουθεί ένα δόγμα χρήσης

both defensive and offensive.

τόσο αμυντικής, όσο και επιθετικής.

The second issue:

Δεύτερο πρόβλημα:

Your country could be under cyberattack

η χώρα σας θα μπορούσε να δεχθεί κυβερνοεπίθεση,

with entire regions plunged into total darkness,

ολόκληρες περιοχές να βυθιστούν στο απόλυτο σκοτάδι,

and you may not even know

και εσείς να μη γνωρίζετε

who's attacking you.

την ταυτότητα του ίδιου του επιτιθέμενου.

Cyber weapons have this peculiar feature:

Τα κυβερνοόπλα έχουν την ιδιαιτερότητα

they can be used

ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν

without leaving traces.

χωρίς να αφήσουν ίχνη.

This gives a tremendous advantage to the attacker,

Αυτό δίνει σημαντικό πλεονέκτημα στην επίθεση.

because the defender

Γιατί η αμυνόμενη πλευρά

doesn't know who to fight back against.

δεν γνωρίζει εναντίον ποιου να στραφεί.

And if the defender retaliates against the wrong adversary,

Κι εάν στραφεί εναντίον του λάθος αντιπάλου,

they risk making one more enemy

διακινδυνεύει έτσι να κάνει έναν ακόμα εχθρό

and ending up diplomatically isolated.

και να απομονωθεί διπλωματικά.

This issue isn't just theoretical.

Το πρόβλημα αυτό δε μένει μόνο στη θεωρία.

In May 2007, Estonia was the victim of cyberattacks,

Το Μάιο του 2007, η Εσθονία έπεσε θύμα κυβερνοεπιθέσεων

that damaged its communication

που έπληξαν το σύστημα επικοινωνιών της

and banking systems.

και το τραπεζικό της σύστημα.

Estonia accused Russia.

Η Εσθονία κατηγόρησε τη Ρωσία.

But NATO, though it defends Estonia,

Το ΝΑΤΟ όμως, που υπερασπίζεται την Εσθονία,

reacted very prudently. Why?

το ίδιο το ΝΑΤΟ έδειξε σύνεση, γιατί όμως;

Because NATO couldn't be 100% sure

Γιατί το ΝΑΤΟ δεν μπορούσε να είναι 100% σίγουρο

that the Kremlin was indeed behind these attacks.

ότι πίσω από αυτές τις επιθέσεις κρυβόταν πράγματι το χέρι του Κρεμλίνου.

So to sum up, on the one hand,

Ανακεφαλαιώνοντας, λοιπόν,

when a possible enemy announces

όταν ένας πιθανός αντίπαλος ανακοινώνει ότι

they're building a cyberwar unit,

αναπτύσσει μια μονάδα κυβερνοπολέμου,

you don't know whether it's for attack

δεν γνωρίζουμε εάν είναι για να προετοιμάσει επίθεση

or defense.

ή για να αμυνθεί,

On the other hand,

και από την άλλη,

we know that these weapons give an advantage to attacking.

ξέρουμε ότι τα όπλα αυτά δίνουν πλεονέκτημα επίθεσης.

In a major article published in 1978,

Σε μια σημαντική εργασία το 1978,

Professor Robert Jervis of Columbia University in New York

ο καθηγητής Ρόμπερτ Τζέρβις του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης

described a model to understand

περιέγραψε ένα μοντέλο για να κατανοήσουμε

how conflicts could arise.

πώς θα μπορούσαν να προκύψουν συγκρούσεις.

In this context,

Σε ένα περιβάλλον λοιπόν, όπου

when you don't know if the potential enemy

δεν γνωρίζουμε εάν ο πιθανός εχθρός

is preparing for defense or attack,

προετοιμάζει άμυνα ή επίθεση,

and if the weapons give an advantage to attacking,

και εάν τα όπλα δίνουν επιθετικό πλεονέκτημα,

then this environment is

αυτό λοιπόν ακριβώς το περιβάλλον

most likely to spark a conflict.

είναι πιο πιθανό να προκαλέσει σύγκρουση.

This is the environment that's being created

Αυτό ακριβώς το περιβάλλον οικοδομείται σήμερα

by cyber weapons today,

από τα κυβερνοόπλα,

and historically it was the environment in Europe

και ιστορικά, είναι το περιβάλλον που επικρατούσε

at the onset of World War I.

στην Ευρώπη την παραμονή του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

So cyber weapons

Τα κυβερνοόπλα ως έχουν

are dangerous by nature,

είναι από τη φύση τους επικίνδυνα.

but in addition, they're emerging

Επιπλέον, αναδύονται σε ένα περιβάλλον

in a much more unstable environment.

που σήμερα είναι πολύ πιο ασταθές.

If you remember the Cold War,

Εάν θυμάστε τον ψυχρό πόλεμο,

it was a very hard game,

ο οποίος πράγματι ήταν ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι,

but a stable one played only by two players,

αλλά ένα σχετικά σταθερό παιχνίδι, γιατί με δυο παίκτες,

which allowed for some coordination between the two superpowers.

μπορούσε να υπάρξει ένας συντονισμός μεταξύ των δυο υπερδυνάμεων.

Today we're moving to a multipolar world

Σήμερα, μπαίνουμε σε έναν κόσμο πολυπολικό,

in which coordination is much more complicated,

και ο συντονισμός γίνεται πολύ πιο περίπλοκος,

as we have seen at Copenhagen.

το είδαμε εξάλλου στην Κοπεγχάγη,

And this coordination may become even trickier

ο συντονισμός αυτός κινδυνεύει να γίνει

with the introduction of cyber weapons.

ακόμα δυσκολότερος με την εγκαινίαση κυβερνοόπλων.

Why? Because no nation

Γιατί; γιατί πολύ απλά

knows for sure whether its neighbor

ένα έθνος δεν θα ξέρει σίγουρα εάν ο γείτονας

is about to attack.

προτίθεται να του επιτεθεί ή όχι.

So nations may live under the threat

Έτσι τα έθνη κινδυνεύουν να ζουν υπό την απειλή

of what Nobel Prize winner Thomas Schelling

εκείνου που ο νομπελίστας οικονομολόγος Τόμας Σέλινγκ ονομάζει

called the "reciprocal fear of surprise attack,"

αμοιβαίο φόβο αιφνίδιας επίθεσης:

as I don't know if my neighbor

όταν δεν ξέρω εάν ο γείτονάς μου

is about to attack me or not --

προτίθεται να μου επιτεθεί ή όχι,

I may never know --

και ίσως να μην το γνωρίζω ποτέ,

so I might take the upper hand

και ίσως και να πάρω την πρωτοβουλία

and attack first.

και να είμαι εγώ εκείνος που θα επιτεθεί πρώτος.

Just last week,

Μόλις αυτή την εβδομάδα,

in a New York Times article dated January 26, 2010,

σε ένα άρθρο της 26ης Ιανουαρίου 2010 των New York Times,

it was revealed for the first time that

αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά

officials at the National Security Agency

ότι οι αξιωματούχοι του National Security Agency

were considering the possibility of preemptive attacks

σκέφτονταν την πιθανότητα προληπτικών επιθέσεων

in cases where the U.S. was about

σε περίπτωση που η Αμερική θα κινδύνευε

to be cyberattacked.

να πέσει θύμα κυβερνοεπίθεσης.

And these preemptive attacks

Αυτές οι προληπτικές επιθέσεις, γνωρίζετε,

might not just remain

αυτά τα αντίποινα κινδυνεύουν να μη μείνουν

in cyberspace.

στα αυστηρά όρια του κυβερνοχώρου.

In May 2009, General Kevin Chilton,

Το Μάιο του 2009, ο πτέραρχος Κέβιν Τσίλτον,

commander of the U.S. nuclear forces,

επικεφαλής των αμερικανικών πυρηνικών δυνάμεων

stated that in the event of cyberattacks against the U.S.,

ανακοίνωσε ότι σε περίπτωση ηλεκτρονικής επίθεσης κατά της Αμερικής

all options would be on the table.

θα τίθενταν επί τάπητος όλες οι εναλλακτικές.

Cyber weapons do not replace

Ο εξοπλισμός κυβερνοπολέμου δεν καταργεί

conventional or nuclear weapons --

τους παραδοσιακούς εξοπλισμούς ή τα πυρηνικά.

they just add a new layer to the existing system of terror.

Προστίθεται μόνο στο δυναμικό του ήδη υπάρχοντος φοβήτρου.

But in doing so, they also add their own risk

Με αυτό τον τρόπο, προσθέτει έναν ακόμα κίνδυνο

of triggering a conflict --

εξαπόλυσης συγκρούσεων,

as we've just seen, a very important risk --

έναν κίνδυνο πολύ σημαντικό όπως είδαμε,

and a risk we may have to confront

και έναν κίνδυνο που θα πρέπει ίσως να αντιμετωπίσουμε

with a collective security solution

με μια λύση συλλογικής ασφάλειας,

which includes all of us:

κατανοώντας όλοι μας ξεκάθαρα,

European allies, NATO members,

οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι, τα μέλη του ΝΑΤΟ,

our American friends and allies,

με τους Αμερικανούς συμμάχους και φίλους,

our other Western allies,

με τους δυτικούς συμμάχους μας,

and maybe, by forcing their hand a little,

και ίσως με λίγο σκούντημα,

our Russian and Chinese partners.

τους Ρώσους και τους Κινέζους εταίρους μας.

The information technologies

Γιατί οι τεχνολογίες πληροφοριών

Joël de Rosnay was talking about,

για τις οποίες μιλούσε ο Ζοέλ ντε Ρονέ,

which were historically born from military research,

που ιστορικά γεννώνται από τη στρατιωτική έρευνα,

are today on the verge of developing

κινδυνεύουν σήμερα να αναπτύξουν

an offensive capability of destruction,

τέτοια επιθετική ικανότητα καταστροφής

which could tomorrow, if we're not careful,

που θα μπορούσε αύριο, εάν δεν προσέξουμε,

completely destroy world peace.

να ανατρέψει και να καταστρέψει την ειρήνη στον κόσμο.

Thank you.

Ευχαριστώ.

(Applause)

(Χειροκρότημα)