How I Stopped the Taliban from Shutting Down My School | Sakena Yacoobi | TED Talks

Çeviri: Aysim Cakman Gözden geçirme: Berfin Nur Şahin

(Arabic) I seek refuge in Allah from cursed Satan. In the Name of Allah, the most Gracious, the most Merciful.

Kovulmuş şeytanın şerrinden Allah'a sığınırım. Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla.

(English) I was born in a middle class family.

Orta sınıf bir ailede dünyaya geldim.

My father was five years old when he lost his father,

Babam babasını kaybettiğinde 5 yaşındaymış

but by the time I was born,

fakat doğduğum zaman

he was already a businessman.

çoktan iş adamı olmuştu.

But it didn't make a difference to him

Çocuklarının kız veya erkek olması

if his children were going to be a boy or a girl:

onun için önemli değildi,

they were going to go to school.

hepsi okula gidecekti.

So I guess I was the lucky one.

Sanırım ben en şanslılarıydım.

My mother had 16 pregnancies.

Annem 16 hamilelik geçirmiş.

From 16 pregnancies, five of us are alive.

16 hamilelikten, beşimiz hayatta kalmışız.

You can imagine as a child what I went through.

Bir çocuk olarak nelerden geçtiğimi tahmin edebilirsiniz.

Day to day, I watched women

Günbegün kadınların

being carried to a graveyard,

mezarlara taşındığını gördüm

or watched children going to a graveyard.

veya mezarlara taşınan çocukları izledim.

At that time, when I finished my high school,

Bu yüzden, liseyi bitirdiğimde,

I really wanted to be a doctor.

doktor olmayı çok istedim.

I wanted to be a doctor to help women and children.

Kadın ve çocuklara yardım etmek için doktor olmak istedim.

So I completed my education,

Böylece eğitimimi tamamladım

but I wanted to go to university.

ve üniversiteye gitmek istedim.

Unfortunately, in my country, there wasn't a dormitory for girls,

Ne yazık ki, ülkemde kızlar için yurt yoktu.

so I was accepted in medical school, but I could not go there.

Tıp fakültesine kabul edildim fakat oraya gidemedim.

So as a result, my father sent me to America.

Sonuç olarak, babam beni Amerika'ya gönderdi.

I came to America.

Amerika'ya geldim.

I completed my education.

Eğitimimi tamamladım.

While I was completing my education,

Eğitimim sürerken

my country was invaded by Russia.

ülkem Rusya tarafından işgal edildi.

And do you know that at the time I was completing my education,

Ve biliyor musunuz, eğitimim sürerken

I didn't know what was going on with my family or with my country.

ailemde veya ülkemde neler olduğunu bilmiyordum.

There were months, years, I didn't know about it.

Böyle habersiz aylar, yıllar geçti.

My family was in a refugee camp.

Ailem bir mülteci kampındaydı.

So as soon as I completed my education,

Bu yüzden, eğitimimi bitirir bitirmez

I brought my family to America.

ailemi Amerika'ya getirdim.

I wanted them to be safe.

Onların güvende olmasını istedim.

But where was my heart?

Peki kalbim neredeydi?

My heart was in Afghanistan.

Kalbim Afganistan'daydı.

Day after day, when I listened to the news,

Haberleri dinlediğim,

when I followed what was going on with my country,

ülkemde olanları takip ettiğim her gün

my heart was breaking up.

kalbim parçalanıyordu.

I really wanted to go back to my country,

Gerçekten ülkeme dönmek istiyordum

but at the same time I knew I could not go there,

fakat aynı zamanda oraya gidemeyeceğimi biliyordum

because there was no place for me.

çünkü orada bana yer yoktu.

I had a good job.

İyi bir işim vardı.

I was a professor at a university.

Bir üniversitede profesördüm.

I earned good money.

İyi para kazanıyordum.

I had a good life.

İyi bir hayatım vardı.

My family was here.

Ailem yanımdaydı.

I could live with them.

Onlarla yaşayabilirdim.

But I wasn't happy.

Fakat mutlu değildim.

I wanted to go back home.

Eve geri dönmek istiyordum.

So I went to the refugee camp.

Bu yüzden mülteci kampına gittim.

And when I went to the refugee camp in Pakistan,

Pakistan'daki mülteci kampına gittiğimde

there were 7.5 million refugees.

orada 7,5 milyon mülteci vardı.

7.5 million refugees.

7,5 milyon mülteci.

About 90 percent of them were women and children.

Yaklaşık yüzde 90'ı kadın ve çocuktu.

Most of the men have been killed or they were in war.

Erkeklerin çoğu öldürülmüş veya savaştaydı.

And you know, in the refugee camp,

Ve bilirsiniz, mülteci kamplarına,

when I went day-to-day to do a survey,

hergün araştırma yapmak için gittiğimde

I found things you never could imagine.

hayal dahi edemeyeceğiniz şeyler buldum.

I saw a widow with five to eight children

Sekiz çocuğu olan bir dul gördüm,

sitting there and weeping

oturmuş ağlıyor

and not knowing what to do.

ve ne yapacağını bilmiyordu.

I saw a young woman have no way to go anywhere,

Gidecek hiçbir yeri olmayan genç bir bayan gördüm,

no education, no entertainment, no place to even live.

eğitimi yok, eğlencesi yok, yaşayacak bir yeri bile yok.

I saw young men that had lost their father and their home,

Evlerini ve babalarını kaybetmiş

genç adamlar gördüm.

and they are supporting the family as a 10-to-12-year old boy --

10-12 yaşlarında evlerine bakmak,

reislik yapmak zorundalardı.

being the head of the household,

trying to protect their sister and their mother and their children.

Kız kardeşlerini, annelerini, çocuklarını korumaya çalışıyorlardı.

So it was a very devastating situation.

Yani çok yıkıcı bir durumdu.

My heart was beating for my people,

Kalbim insanlarım için çarpıyordu

and I didn't know what to do.

ve ne yapacağımı bilmiyordum.

At that moment, we talk about momentum.

O anda, akıl yormaya başladım.

At that moment, I felt, what can I do for these people?

O anda, bu insanlar için ne yapabilirim diye düşündüm.

How could I help these people?

Bu insanlara nasıl yardım edebilirdim.

I am one individual. What can I do for them?

Ben tek bir kişiyim. Onlar için ne yapabilirdim?

But at that moment, I knew

Fakat o anda, biliyordum ki

that education changed my life.

eğitim hayatımı değiştirmişti.

It transformed me. It gave me status.

Beni dönüştürdü. Bana statü kazandırdı.

It gave me confidence. It gave me a career.

Bana özgüven verdi. Kariyer verdi.

It helped me to support my family,

Ailemi desteklememde bana yardımcı oldu,

to bring my family to another country,

güvende olmaları için

onları başka bir ülkeye getirebildim.

to be safe.

And I knew that at that moment

Ve o anda biliyordum ki

that what I should give to my people is education and health,

halkım için sağlamam gereken şey eğitim ve sağlıktı.

and that's what I went after.

Ben de bunun için uğraştım.

But do you think it was easy?

Fakat bu kolay mı sanıyorsunuz?

No, because at that time, education was banned for girls, completely.

Hayır, çünkü o zamanda, kızlar için eğitim tamamen yasaklanmıştı.

And also, by Russia invading Afghanistan,

Ve Rusya Afganistan'ı işgal ettiği için

people were not trusting anyone.

kimse kimseye güvenmiyordu.

It was very hard to come and say, "I want to do this."

Gelip de "Ben bunu yapmak istiyorum." demek çok zordu.

Who am I?

Ben kimim?

Somebody who comes from the United States.

Amerika Birleşik Devletleri'nden gelen biri.

Somebody who got educated here.

Orada eğitim görmüş biri.

Did they trust me? Of course not.

Bana güvendiler mi? Elbette hayır.

So I really needed to build the trust in this community.

Bu toplumda gerçekten güven sağlamak zorundaydım.

How am I going to do that?

Bunu nasıl yapacaktım?

I went and surveyed and looked and looked.

Gittim, araştırdım; aradım, aradım.

I asked.

Sordum soruşturdum.

Finally, I found one man.

En sonunda, bir adam buldum.

He was 80 years old.

80 yaşındaydı.

He was a mullah.

Bir mollaydı.

I went to his tent in the camp,

Kamptaki çadırına gittim,

and I asked him,

ve sordum.

"I want to make you a teacher."

"Seni öğretmen yapmak istiyorum."

And he looked at me,

Bana şöyle bir baktı,

and he said, "Crazy woman,

ve dedi ki "Deli kadın,

crazy woman, how do you think I can be a teacher?"

deli kadın, nasıl olur da benim öğretmen olabileceğimi düşünürsün?"

And I told him, "I will make you a teacher."

Ben de "Seni öğretmen yapacağım." dedim.

Finally, he accepted my offer,

Sonunda teklifimi kabul etti,

and once I started a class in his compound,

ve onun bölgesinde derslere başladığım zaman,

the word spread all over.

haber hemen yayılıverdi.

In a matter of one year,

Bir yıl içinde,

we had 25 schools set up,

25 okul kurduk,

15,000 children going to school,

15,000 çocuk okula gidiyordu

and it was amazing.

ve bu inanılmazdı.

(Applause)

(Alkış)

Thank you.

Teşekkür ederim.

Teşekkür ederim.

Thank you.

But of course, we're doing all our work, we were giving teacher training.

Tabi üzerimize düşen her işi yapıyorduk, öğretmenleri yetiştiriyorduk.

We were training women's rights, human rights, democracy, rule of law.

Kadın hakları, insan hakları, demokrasi, hukuk alanında eğitim veriyorduk.

We were giving all kinds of training.

Her çeşit eğitimi veriyorduk.

And one day, I tell you,

Derken, bir gün

one day I was in the office in Peshawar, Pakistan.

Peşaver, Pakistan'daki ofisimdeydim.

All of a sudden, I saw my staff running to rooms and locking the doors

Birdenbire çalışanlarımın koşturduğunu ve kapıları kilitlediğini gördüm.

and telling me, "Run away, hide!"

"Kaç, saklan!" dediler.

And you know, as a leader, what do you do?

Siz, bir lider olarak ne yaparsınız?

You're scared. You know it's dangerous.

Korkuyorsunuz. Tehlikeli olduğunu biliyorsunuz.

You know your life is on the line.

İşin ucunda hayatınız var.

But as a leader, you have to hold it together.

Ama bir lider olarak, sakin kalmak zorundasınız.

You have to hold it together and show strength.

Sakin kalmalı ve dayanıklılık göstermelisiniz.

So I said, "What's going on?"

"Neler oluyor?" diye sordum.

And these people were pouring into my office.

Birileri ofisime doluşuyorduı.

So I invited them to the office.

Onları ofisime davet ettim.

They came, and there were nine of them -- nine Taliban.

Dokuz kişi içeri girdi. Dokuz Taliban.

They were the ugliest looking men you can ever see.

Hayatta görebileceğiniz en çirkin insanlardı.

(Laughter)

(Kahkaha)

Very mean-looking people,

Çok sert görünüşlü insanlardı,

black clothes, black turban,

siyah kıyafetler, siyah türban

and they pour into my office.

ve ofisime doluşuyorlardı.

And I invited them to have a seat and have tea.

Onları buyur ettim, çay ikram ettim.

They said no. They are not going to drink tea.

Hayır dediler. Çay içmeyeceklerdi.

And of course, with the tone of voice they were using,

Ve elbette, kullandıkları ses tonu

it was very scary,

oldukça korkutucuydu,

but I was really shaking up.

içten içe titriyordum.

But also I was strong, holding myself up.

Fakat dışarıdan sakin gözüküyordum.

And, of course, by that time, you know how I dress --

Ve, elbette, o zaman nasıl giyindiğimi bilirsiniz.

I dress from head to toe in a black hijab.

Baştan ayağa kara çarşaf giyinmiştim.

The only thing you could see, my eyes.

Sadece gözlerim görünüyordu.

They asked me, "What are you doing?

"Ne yapıyorsun?" diye sordular.

Don't you know that school is banned for girls?

"Kızlara okulun yasak olduğunu bilmiyor musun?

What are you doing here?"

Burada ne yapıyorsun?"

And you know, I just looked at them,

Ben de onlara baktım,

and I said, "What school? Where is the school?"

ve dedim ki "Ne okulu? Hangi okul?"

(Laughter)

(Kahkaha)

(Applause)

(Alkış)

And they look at my face, and they said, "You are teaching girls here."

Yüzüme baktılar, ve dediler ki, "Burada kızları eğitiyorsun."

I said, "This is a house of somebody.

"Burası birinin evi." dedim.

We have some students coming,

Bazı öğrenciler geliyor,

and they are all learning Koran, Holy Book.

kutsal kitabımız Kuran'ı öğreniyorlar.

And you know, Koran says that if you learn the Holy Book, the woman,

Ve biliyorsunuz, Kuran der ki eğer Kutsal Kitabı öğrenirlerse

they can be a good wife,

kadınlar iyi eş olabilirler

and they can obey their husband."

ve kocalarına itaat ederler."

(Laughter)

(Kahkaha)

And I tell you one thing:

Size tek bir şey söylüyorum:

that's the way you work with those people, and you know --

Bu insanlarla geçinmenin tek yolu bu.

(Laughter)

(Kahkaha)

So by that time, they started speaking Pashto.

O zaman Paştuca konuşmaya başladılar.

They talked to each other,

Kendi aralarında konuştular,

and they said, "Let's go, leave her alone, she's OK."

"Haydi buradan gidelim, sorun yok." dediler.

And you know, this time, I offered them tea again,

İşte o zaman, onlara tekrar çay teklif ettim,

and they took a sip and they left.

bir yudum aldılar ve güldüler.

By that time, my staff poured into my office.

Ardından çalışanlarım ofisime doluştular.

They were scared to death.

Ölesiye korkuyorlardı.

They didn't know why they didn't kill me.

Beni neden öldürmediklerini bilmiyorlardı.

They didn't know why they didn't take me away.

Beni neden götürmediklerini bilmiyorlardı.

But everybody was happy to see me.

Ama herkes beni gördüğüne seviniyordu.

Very happy, and I was happy to be alive, of course.

Ben de elbette hayatta olduğum için çok mutluydum.

(Laughter)

(Kahkaha)

Of course, I was happy to be alive.

Elbette hayatta olduğum için çok mutluydum.

But also, as we continuously gave training during the fall of the Taliban --

Bizler Taliban'ın düşüşü boyunca eğitim verdik.

of course during the Taliban there is another story.

Taliban zamanına ait bir hikayem daha var.

We went underground and we provided education for 80 schoolgirls,

Gizli bir örgüt olarak 80 kız çocuğuna eğitim sağladık.

3,000 students underground, and continuously we trained.

Aralıksız olarak 3000 çocuğu yeraltında eğittik.

With the fall of the Taliban, we went into the country,

Taliban düşünce, kırsal kesimlere gittik,

and we opened school after school.

okul üstüne okul açtık.

We opened women's learning center.

Kız eğitim merkezleri açtık.

We continuously opened clinics.

Yeni klinikler açtık.

We worked with mothers and children.

Annelerler ve çocuklarla çalıştık.

We had reproductive health training.

Üreme sağlığı eğitimi verdik.

We had all kinds of training that you can imagine.

Aklınıza gelebilecek her şeyin eğitimini verdik.

I was very happy. I was delighted with the outcome of my work.

Çok mutluydum. Emeğimin sonuçlarından memnundum.

And one day, with four trainers and one bodyguard,

Derken bir gün, dört öğretmen ve bir koruma

I was going up north of Kabul,

Kabil'in kuzeyine giderken,

and all of a sudden, again,

yine aniden,

I was stopped in the middle of the road

19 genç erkek arabamızı

by 19 young men.

yolun ortasında durdurdu.

Rifles on their shoulders, they blocked the road.

Sırtlarında tüfekler, yolu kapattılar.

And I told my driver, "What's going on?"

Şöförüme "Ne oluyor?" dedim,

And the driver said, "I don't know."

"Bilmiyorum." dedi.

He asked them. They said, "We have nothing to do with you."

Onlara sordu. "Senle işimiz yok." dediler.

They called my name. They said, "We want her."

Adımı söylediler. "Onu istiyoruz." dediler.

My bodyguard got out, said, "I can answer you.

Korumam dışarı çıktı, "Ben size yardımcı olayım,

What do you want?"

ne istiyordunuz?" dedi.

They said, "Nothing." They called my name.

"Bir şey yok." deyip, beni çağırdılar.

And by that time, the women are yelling and screaming inside the car.

Bu arada kadınlar arabanın içinde haykırarak ağlıyorlardı.

I am very shaken up, and I told myself, this is it.

Bense titriyordum. Dedim ki buraya kadarmış.

This time, we all are going to be killed.

Bu sefer hepimizi öldürecekler.

There is no doubt in my mind.

Hiç kuşkum yoktu.

But still, the moment comes, and you take strength

Ama işte o an geldiğinde, inandığınız, yaptığınız şey

from whatever you believe and whatever you do.

size gereken gücü verir.

It's in your heart.

Bu güç kalpten gelir.

You believe in your worth, and you can walk on it.

Kendinize inanır ve devam edersiniz.

So I just hold myself on the side of the car.

O yüzden kendimi toparladım,

My leg was shaking, and I got outside.

bacaklarım titreyerek, dışarı çıktım

And I asked them, "What can I do for you?"

"Sizin için ne yapabilirim?" dedim.

You know what they said to me?

Ne dediler biliyor musunuz?

They said, "We know who you are.

Dediler ki "Kim olduğunu biliyoruz,

We know where you are going.

Nereye gittiğini biliyoruz.

Every day you go up north here and there.

Her gün kuzeye gidip geliyorsun,

You train women, you teach them

kadınları eğitiyorsun.

and also you give them an opportunity to have a job.

Hatta onlara iş imkanı veriyorsun.

You build their skills. How about us?"

Onları geliştiriyorsun. Peki ya biz?"

(Laughter)

(Kahkahalar)

(Applause)

(Alkış)

"And you know, how about us?

"Biz ne olacağız?

What are we going to do?"

Biz ne yapacağız?"

I looked at them, and I said, "I don't know."

Yüzlerine baktım, "Bilmem." dedim.

(Laughter)

(Kahkahalar)

They said, "It's OK.

"Peki, tamam, dediler,

The only thing we can do, what we know,

doğduğumuz anda elimize silah verdiler,

from the time we're born, we just hold the gun and kill.

öldürmeyi öğrettiler.

Bizim tek bildiğimiz bundan ibaret.

That's all we know."

And you know what that means.

Bu ne demek biliyorsunuz,

It's a trap to me, of course.

tuzaktı tabi ki.

So I walk out of there. They said, "We'll let you go, go."

"Gitmene izin veriyoruz, hadi git." dediler. Ben de döndüm.

And so I walked into the car, I sit in the car,

Arabaya girip oturdum.

and I told the driver, "Turn around and go back to the office."

Şöföre "Dön geri, ofise gidiyoruz." dedim.

At that time, we only were supporting girls.

O zamana kadar, sadece kızları destekliyorduk.

We only had money for women to train them,

Bütçemiz sadece kızları eğitmeye,

to send them to school, and nothing else.

okula göndermeye yetiyordu, o kadar.

By the time I came to the office,

Ofise geri döndüğümüzde

of course my trainers were gone.

tabi ki bütün eğitmenlerim gitmişti.

They ran away home. Nobody stayed there.

Evlerine kaçmışlardı, kimse kalmamıştı.

My bodyguard was the only one there,

Bir tek korumam oradaydı,

and my voice was completely gone.

sesim tamamen gitmişti.

I was shaken up, and I sat on my table,

Baştan ayağı titriyordum. Sandalyeme oturdum,

and I said, "What am I going to do?"

düşündüm "Şimdi ne yapacağım?

How am I going to solve this problem?

Bu sorunu nasıl çözeceğim?"

Because we had training going on up north already.

Çünkü kuzeydeki eğitimlerimiz devam ediyordu.

Hundreds of women were there coming to get training.

Yüzlerce kadın eğitim görüyordu.

So I was sitting there, all of a sudden, at this moment,

Derken, o anda, orada otururken,

talking about momentum, we are,

-her şeyin bir zamanı vardır derler ya -

at that moment,

işte o anda

one of my wonderful donors called me about a report.

hayırseverlerimden biri rapor almak için beni aradı.

And she asked me, "Sakena?" And I answered her.

"Sakena?" dedi, cevap verdim.

She said, "It's not you. What's wrong with you?"

"Bu sen değilsin, bir şeyler ters gidiyor." dedi.

I said, "Nothing." I tried to cover.

"Yok bir şey." dedim, Saklamaya çalıştım.

No matter what I tried to do, she didn't believe me,

Ne yaparsam yapayım lafıma inanmadı.

and she asked me again.

Tekrar sordu.

"OK, tell me what's going on?"

"Anlat, ne oldu?"

I told her the whole story.

Ben de ona bütün olanları anlattım.

At that time, she said, "OK, you go next time, and you will help them.

"Tamam, bir dahaki sefere onlara yardım edeceksin." dedi.

You will help them."

Yardım edeceksin.

And when, two days later, I went the same route,

İki gün sonra gene aynı rotadayken

and do you know, they were not in here,

bu sefer eski yerlerinde değillerdi.

they were a little back further,

Biraz daha geride duruyorlardı,

the same young men, standing up there and holding the rifle

aynı adamlar, ellerinde tüfekler

and pointing to us to stop the car.

durmamız için bize doğrulttular.

So we stopped the car.

Arabayı durdurduk.

I got out. I said, "OK, let's go with me."

Çıktım, dedim ki "Tamam, gelin benimle."

And they said, "Yes."

"Peki." dediler.

I said, "On one condition, that whatever I say, you accept it."

"Yalnız, dedim, bir şartım var. Ne dersem yapacaksınız."

And they said, yes, they do.

"Tamam yapacağız." dediler.

So I took them to the mosque,

Ben de onları camiye götürdüm.

and to make a long story short,

Uzun lafın kısası,

I told them I'd give them teachers.

onlara öğretmen tayin ettim.

Today, they are the best trainers.

Bugün onlar en iyi öğrenciler.

They learn English,

İngilizce öğreniyorlar,

they learn how to be teachers,

öğretmenliği öğreniyorlar,

they learn computers,

bilgisayar öğreniyorlar

and they are my guides.

ve ayrıca benim rehberlerim.

Every area that is unknown to us in the mountain areas,

Dağlık alanlarda, bilmediğimiz bir yere giderken

they go with me. They are ahead, and we go.

benimle gelip önden ilerliyor,

And they protect us.

bizi koruyorlar.

And --

Ve...

(Applause)

(Alkış)

Thank you.

Sağolun.

(Applause)

(Alkış)

That tells you that education transforms people.

Bu da gösteriyor ki eğitim insanları dönüştürür.

When you educate people,

İnsanları eğitirseniz,

they are going to be different,

değişeceklerdir.

and today all over,

Ve artık bugün

we need to work for gender equality.

cinsiyet eşitliği için çalışmalıyız.

We cannot only train women but forget about the men,

Kadınları eğitip erkekleri bırakamayız.

because the men are the real people who are giving women the hardest time.

Çünkü kadınları bu zor duruma sokan erkeklerdir.

(Laughter)

(Kahkahalar)

So we started training men because the men should know

Erkeklerin, kadınlardaki potansiyeli görmesi

the potential of women,

onlar her ne iş yapıyorsa,

know how much these potential men has,

kadınların da aynı işi yapabileceklerini

and how much these women can do the same job they are doing.

bilmeleri gerektiği için, erkekleri eğitmeye başladık.

So we are continuously giving training to men,

Erkeklere de sürekli eğitim veriyoruz

and I really believe strongly.

ve onlara inancım tam.

I live in a country that was a beautiful country.

Bir zamanlar çok güzel olan bir ülkede yaşıyorum.

I just want to share this with you.

Sizlerle bunu paylaşmak isterim.

It was a beautiful country,

Çok güzel bir ülkem vardı.

beautiful, peaceful country.

Güzel ve barış dolu.

We were going everywhere.

Her yere gidebilirdik.

Women were getting education:

Kadınlar eğitim görürdü:

lawyer, engineer, teacher,

Hukuk, mühendislik, öğretmenlik.

and we were going from house to house.

Dışarı çıkarken

We never locked our doors.

kapımıza kilit vurmazdık.

But you know what happened to my country.

Derken ülkeme ne oldu, biliyor musunuz?

Today, people cannot walk out of their door without security issues.

Şimdi insanlar dışarı çıktıkları anda güvende değiller.

But we want the same Afghanistan we had before.

Biz eski Afganistan'ımızı istiyoruz.

And I want to tell you the other side.

Hikayenin öbür tarafını da anlatayım.

Today, the women of Afghanistan are working very, very hard.

Bugün Afganistan'da kadınlar çok çalışıyor.

They are earning degrees. They are training to be lawyers.

Diploma alıyorlar.

Eskisi gibi avukat, doktor olabilmek için öğrenim görüyorlar.

They are training to be doctors, back again.

They are training to be teachers,

Öğretmen oluyorlar,

and they are running businesses.

iş yerleri kuruyorlar.

So it is so wonderful

İnsanların potansiyellerini

to see people like that reach their complete potential,

gerçekleştirdiğini görmek harika bir şey.

and all of this is going to happen.

Bütün bunlar gerçekleşiyor.

I want to share this with you,

Sizlerle paylaşmak isterim ki,

because of love,

sevgi,

because of compassion,

merhamet,

and because of trust and honesty.

güven ve dürüstlük,

If you have these few things with you,

eğer bunlara sahipseniz,

you will accomplish.

başaracaksınız.

We have one poet, Mawlānā Rūmī.

Mevlana der ki,

He said that by having compassion

aşk ve merhametle,

and having love, you can conquer the world.

dünya bile fethedilir.

And I tell you, we could.

Ve biz yaptık.

And if we could do it in Afghanistan,

Eğer ki biz Afganistan'da yapabildiysek,

I am sure 100 percent that everyone can do it in any part of the world.

%100 eminim ki, dünyanın her yerinde yapabiliriz.

Thank you very, very much.

Çok teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)

Thank you. Thank you.

Sağolun, sağolun.

(Applause)

(Alkış)