Zainab Salbi: Women, wartime and the dream of peace

Zainab Salbi: Kadınlar, savaş zamanıı ve barış hayali

Çeviri: Neslihan Atas Gözden geçirme: Sancak Gülgen

I woke up in the middle of the night

Gece yarısı

with the sound of heavy explosion.

şiddetli patlama sesleriyle uyandım.

It was deep at night.

Gecenin karanlığıydı.

I do not remember what time it was.

Saat kaçtı hatırlamıyorum.

I just remember the sound

Sadece sesin

was so heavy

çok şiddetli

and so very shocking.

ve çok şok edici olduğunu hatırlıyorum.

Everything in my room was shaking --

Odamdaki herşey sallanıyordu --

my heart, my windows,

kalbim, pencerelerim,

my bed, everything.

yatağım -- herşey

I looked out the windows

Pencereden dışarı baktım,

and I saw a full half-circle

ve yarım daire şeklinde

of explosion.

bir patlama gördüm.

I thought it was just like the movies,

Filmlerdeki gibi diye düşündüm,

but the movies had not conveyed them

fakat filmler görmekte olduğum

in the powerful image that I was seeing

resimdeki gibi güçlü ve gerçekçi aktarmamıştı hiç --

full of bright red

parlak kırmızı

and orange and gray,

turuncu ve gri,

and a full circle of explosion.

ve yarım daire şeklinde bir patlama.

And I kept on staring at it

Yok olana kadar

until it disappeared.

izlemeye devam ettim.

I went back to my bed,

Yatağıma gittim,

and I prayed,

ve dua ettim,

and I secretly thanked God

ve gizlice Allah'a şükrettim

that that missile

o füze

did not land on my family's home,

bizim evimize düşmediği için,

that it did not kill my family that night.

ve o gece benim ailemi öldürmediği için.

Thirty years have passed,

30 yıl geçti,

and I still feel guilty about that prayer,

ve dua için hala suçlu hissediyorum kendimi,

for the next day, I learned that that missile

ertesi gün, füzenin

landed on my brother's friend's home

kardeşimin arkadaşının evine düştüğünü

and killed him

onu

and his father,

ve babasını öldürdüğünü öğrendim,

but did not kill his mother or his sister.

annesi ve kızkardeşi ölmemişti.

His mother showed up the next week

Ertesi hafta annesi

at my brother's classroom

kardeşimin sınıfına geldi

and begged seven-year-old kids

ve yedi yaşındaki çocuklara

to share with her any picture they may have

oğlunun resmi

of her son,

için yalvardı,

for she had lost everything.

patlamada herşeyi kaybetmişti.

This is not a story

Bu

of a nameless survivor of war,

savaştan kurtulan isimsiz birinin,

and nameless refugees,

ve hergün

whose stereotypical images we see in our newspapers

gezetelerimizde

and our TV

ve televizyonlarımızda klişe resimlerini gördüğümüz

with tattered clothes,

yırtık elbiseli,

dirty face, scared eyes.

kirli yüzlü, korkulu gözleri olan bir mültecinin hikayesi değil.

This is not a story of a nameless someone

Bu herhangi bir savaşı yaşamış

who lived in some war,

ümitlerini, hayallerini,

who we do not know their hopes, their dreams,

başarılarını, ailelerini,

their accomplishments, their families,

inançlarını, değerlerini bilmediğimiz

their beliefs, their values.

isimsiz insanların hikayesi değil,

This is my story.

Bu benim hikayem.

I was that girl.

O kız bendim.

I am another image and vision

Ben bir başka savaştan kurtulmuş birinin

of another survivor of war.

resmi ve vizyonuyum.

I am that refugee,

O mülteci benim,

and I am that girl.

O kız benim.

You see,

Gördüğünüz gibi,

I grew up in war-torn Iraq,

savaş mağlubu bir Irak'ta büyüdüm

and I believe that there are two sides of wars

ve sadece bir yüzünü gördüğümüz

and we've only seen

savaşların iki yüzü

one side of it.

olduğuna inanıyorum.

We only talk about

Sadece savaşın

one side of it.

bir yüzü hakkında konuşuyoruz.

But there's another side

Fakat içinde yaşamış biri olarak

that I have witnessed

ve içinde çalışmış biri olarak

as someone who lived in it

tanık olduğum

and someone who ended up working in it.

bir diğer yüzü daha var savaşın.

I grew up with the colors of war --

Ben savaşın renkleriyle büyüdüm --

the red colors of fire and blood,

ateş ve kanın kırmızı renkleriyle,

the brown tones of earth

yüzlerimizde

as it explodes

patladığında

in our faces

yeryüzünün kahverengi tonlarıyla

and the piercing silver

ve patlayan bir füzenin

of an exploded missile,

delici gümüş rengiyle,

so bright

o kadar parlaktır ki

that nothing can protect your eyes from it.

hiçbir şey gözünüzü ondan koruyamaz.

I grew up

Ben

with the sounds of war --

savaşın sesleriyle büyüdüm --

the staccato sounds of gunfire,

kesik ve kuvvetli top sesleriyle,

the wrenching booms of explosions,

yürek burkan patlama sesleriyle,

ominous drones of jets flying overhead

üzerimizde uçan jetlerin uğursuz vızıltılarıyla

and the wailing warning sounds

ve sirenlerin

of sirens.

ağıt yakan uyarı sesleriyle.

These are the sounds you would expect,

Bu sesleri tahmin edebilirsiniz,

but they are also the sounds

fakat onlar aynı zamanda

of dissonant concerts of a flock of birds

gece yarısı ciyaklayan

screeching in the night,

bir sürü kuşun akordsuz konseri,

the high-pitched honest cries

çocukların dürüst

of children

tiz çığlıkları

and the thunderous,

ve kulakları sağır eden,

unbearable

dayanılmaz,

silence.

sessizlik.

"War," a friend of mine said,

"Savaş", demişti bir arkadaşım,

"is not about sound at all.

"sadece sesten ibaret değil.

It is actually about silence,

Aynı zamanda sessizlik,

the silence of humanity."

insanlığın sessiz çığlığı."

I have since left Iraq

Sonra Irak'tan ayrıldım

and founded a group called Women for Women International

ve savaştan kurtulan

that ends up working

kadınlarla çalıştığım

with women survivors of wars.

Women for Women International adlı bir grup kurdum.

In my travels and in my work,

Seyahatlerimde ve işimde,

from Congo to Afghanistan,

Kongo'daan Afganistan'a,

from Sudan to Rwanda,

Sudan'dan Ruanda'ya,

I have learned not only

sadece savaşın renklerinin değil

that the colors and the sounds of war are the same,

aynı zamanda

but the fears of war are the same.

korkularının da aynı olduğunu öğrendim.

You know, there is a fear of dying,

Bildiğiniz gibi, ölüm korkusu,

and do not believe any movie character

ve kahramanın korkmadığı

where the hero is not afraid.

film karakterlerine inanmayın.

It is very scary

"Ölmek üzereyim"

to go through that feeling

ya da "Bu patlamada ölebilirim"

of "I am about to die"

duygusunu hissetmek

or "I could die in this explosion."

gerçekten çok kortucu.

But there's also the fear

Fakat aynı zamanda

of losing loved ones,

sevdiklerini kaybetmenin korkusu da var,

and I think that's even worse.

ve sanırım bu çok daha kötü.

It's too painful. You don't want to think about it.

Öyle acı verici ki, bilmek istemezsiniz.

But I think the worst kind of fear is the fear --

Fakat sanırım korkunun en kötü versiyonu şu --

as Samia, a Bosnian woman, once told me,

dört yıllık Sarajevo kuşatmasından kurtulan

who survived the four-years besiege of Sarajevo;

Bosnalı bir kadın olan Samia'nın dediği gibi.

she said, "The fear

Dedi ki, "İçimdeki 'ben'i

of losing

kaybetme korkusu

the 'I' in me,

içimdeki ben,

the fear of losing

İçimdeki 'ben'i

the 'I' in me."

kaybetme korkusu."

That's what my mother in Iraq

Irak'taki annem de

used to tell me.

bunu söylerdi hep.

It's like dying from inside-out.

İçinin (ruhunun) ölmesi gibi.

A Palestinian woman once told me,

Filistinli bir kadın bir keresinde bana demişti ki,

"It is not about the fear of one death,"

"Bu sadece bir ölümden kormak değil,"

she said, "sometimes I feel

dedi ki, "bazen bir günde

I die 10 times in one day,"

10 defa öldüğümü hissediyorum,"

as she was describing the marches of soldiers

asker ordularını ve onların

and the sounds of their bullets.

mermi seslerini anlatırken.

She said, "But it's not fair,

Ve dedi ki,"Bu hiç adil değil,

because there is only one life,

sadece bir hayatımız var,

and there should only be one death."

ve sadece bir ölüm olmalı."

We have been only seeing

Savaşın sadece

one side of war.

bir yüzünü görmekteyiz.

We have only been discussing and consumed

Sadece birlik sayılarını,

with high-level preoccupations

zamanlama hatalarını,

over troop levels, drawdown timelines,

direnişleri ve şiddetli operasyonları

surges and sting operations,

tartışmaktayız,

when we should be examining the details

toplumsal dokunun

of where the social fabric

çoğunlukla yırtılmış olduğu,

has been most torn,

toplumun doğaçlama davrandığı,

where the community has improvised

ve kurtulduğu

and survived

ve direnç hareketleri

and shown acts of resilience

ve hayatı devam ettirmek için

and amazing courage

hayret verici bir cesaret gösterdiği

just to keep life going.

anların detaylarını incelememiz gereken yerde.

We have been so consumed

Görünürde objektif tartışmalarla,

with seemingly objective discussions

siyasetle, taktiklerle,

of politics, tactics,

silahlarla, dolarlarla

weapons, dollars

ve kayıplarla

and casualties.

öyle tüketildik ki.

This is the language

Bu

of sterility.

sterilitenin dili.

How casually

Bu başlık altındaki

we treat casualties

kayıplara (felaketlere) nasıl tesadüfen

in the context of this topic.

müdahele ediyoruz.

This is where we conceive of rape and casualties

Bu tecavüz ve kayıpları

as inevitabilities.

kaçınılmaz olarak düşündüğümüz yer.

Eighty percent of refugees around the world

Dünyadaki mültecilerin yüzde 80'i

are women and children. Oh.

kadınlar ve çocuklar. Oh.

Ninety percent of modern war casualties

Modern savaş kayıplarının yüzde 90'ı

are civilians.

siviller --

Seventy-five percent of them are women and children.

Bunların yüzde 75'i kadınlar ve çocuklar.

How interesting.

Ne kadar ilginç.

Oh, half a million women in Rwanda

Oh, Ruanda'da 100 günde

get raped in 100 days.

yarım milyon kadına tecavüz edilmiş.

Or, as we speak now,

Ya da, şu anda biz konuşurken,

hundreds of thousands of Congolese women

yüz binlerce Kongolu kadın

are getting raped and mutilated.

tecavüz ediliyor ve sakat bırakılıyor.

How interesting.

Ne kadar ilginç.

These just become numbers that we refer to.

Bunlar sadece bize intikal eden rakamlar.

The front of wars

Savaşları yönetenler

is increasingly non-human eyes

giderek daha da insanlık dışı gözlerini

peering down on our perceived enemies

uzaydan

from space,

algıladığımız düşmanlarımıza çevirdiler,

guiding missiles toward unseen targets,

roketleri görülmeyen hedeflere yönlendirerek,

while the human conduct

insansız bir roket saldırısının

of the orchestra of media relations

bir radikal yerine

in the event that this particular drone attack

bir köylüyü öldürdüğü olayda

hits a villager

insan

instead of an extremist.

medya ilişkileri orkestrasını yönetiyorken.

It is a chess game.

Bu bir satranç oyunu.

You learn to play an international relations school

Ulusal ve uluslararası liderlik yolumuzda

on your way out and up

bir uluslararası ilişkiler okulunda

to national and international leadership.

nasıl oynayacağınız öğrenirsiniz.

Checkmate.

Şah mat.

We are missing

Savaşın diğer yanlarını

a completely other side of wars.

tamamen kaçırıyoruz.

We are missing my mother's story,

Annemin hikayesini kaçırıyoruz,

who made sure with every siren, with every raid,

her sirende, her baskında

with every cut off-of electricity,

her elektrikkesintisinde,

she played puppet shows for my brothers and I,

kardeşim ve ben

so we would not be scared

patlama seslerinden korkmayalım diye,

of the sounds of explosions.

kuklalar oynatırdı.

We are missing the story of Fareeda,

Fareeda'nın hikayesini kaçırıyoruz,

a music teacher,

bir müzik öğretmeni,

a piano teacher, in Sarajevo,

Sarajevo'daki dört yıllık kuşatmada

who made sure

her bir gün

that she kept the music school open

müzik okulunun açık kalmasını sağlayan

every single day

her gün

in the four years of besiege in Sarajevo

ona ve okuluna

and walked to that school,

ateş eden işgalcilere rağmen

despite the snipers shooting

okula yürüyen,

at that school and at her,

eldivenli, bereli, paltolu öğrencileriyle beraber

and kept the piano, the violin, the cello

piyanonun, kemanın, çellonun

playing the whole duration of the war,

tüm savaş süresince çalmasını sağlayan

with students wearing their gloves and hats and coats.

bir piyano öğretmeni Sarajevo'da.

That was her fight.

Bu onun savaşıydı.

That was her resistance.

Bu onun direnişiydi.

We are missing the story of Nehia,

Nehia'nın hikayesini kaçırıyoruz,

a Palestinian woman in Gaza

bir sonraki gün ateşkes olmayacağından,

who, the minute there was a cease-fire in the last year's war,

geçen yılın savaşın kısacık ateşkes anında

she left out of home,

evinden çıkıp,

collected all the flour

tüm unu toplayıp

and baked as much bread for every neighbor to have,

tüm komşularına yetecek kadar ekmek pişiren

in case there is no cease-fire the day after.

Gazze'deki Filistinli kadın.

We are missing

Kilise katliamından kuryulan,

the stories of Violet,

cesetleri gömüp, evleri,

who, despite surviving genocide in the church massacre,

sokakları temizlemeye devam eden

she kept on going on,

Violet'in

burying bodies, cleaning homes, cleaning the streets.

hikayesini kaçırıyoruz.

We are missing stories of women

Savaşların ortasında

who are literally keeping life going

hayatın devam etmesini sağlayan kadınların

in the midst of wars.

hikayelerini kaçırıyoruz.

Do you know --

Biliyor musunuz --

do you know that people fall in love in war

o insanların savaşta aşık olduklarını

and go to school

ve okula gittiklerini

and go to factories and hospitals

ve fabrikalara ve hastanelere gittiklerini

and get divorced and go dancing and go playing

ve boşandıklarını ve dans ettiklerini ve oynadıklarını

and live life going?

ve devam eden hayatı yaşadıklarını biliyor musunuz?

And the ones who are keeping that life

Ve hayatın devam etmesini sağlayanlar

are women.

kadınlardır.

There are two sides of war.

Savaşın iki yönü vardır.

There is a side that fights,

Savaşan, dövüşen bir tarafı vardır,

and there is a side that keeps the schools

ve bir de okulları

and the factories and the hospitals open.

fabrikaları ve hastaneleri açık tutan bir tarafı da vardır.

There is a side that is focused on winning battles,

Muhabereleri kazanmaya odaklanan bir yanı vardır,

and there is a side that is focused

ve hayatı kazanmaya odaklanan

on winning life.

bir yanı vardır.

There is a side that leads the front-line discussion,

Ön cephedeki kararları yöneten bir yanı vardır,

and there is a side

ve bir de

that leads the back-line discussion.

perde arkasındaki müzakereleri yöneten bir yanı vardır.

There is a side that thinks

Dövüşün sonunda

that peace is the end of fighting,

barış olduğunu düşünen bir yanı vardır,

and there is a side that thinks

ve barışın

that peace is the arrival

okullara ve işe ulaşmak

of schools and jobs.

olduğunu düşünen bir yanı da vardır.

There is a side

Bir erkekler tarafından yönetilen

that is led by men,

yanı vardır,

and there is a side

bir de

that is led by women.

kadınlar tarafından yönetilen yanı vardır.

And in order for us to understand

Ve kalıcı barışı nasıl inşa edebileceğimizi

how do we build lasting peace,

anlamak için,

we must understand war and peace

savaşı ve barışı

from both sides.

iki tarafından da algılamalıyız.

We must have a full picture

Bunun ne anlama geldiğine dair

of what that means.

bütün resmi iredelemeliyiz.

In order for us to understand

Barışın [esas] anlamını

what actually peace means,

anlayabilmemiz için,

we need to understand,

şunu anlamamız gerekir ki,

as one Sudanese woman once told me,

Sudanlı bir kadının bir defasında bana dediği gibi,

"Peace is the fact that my toenails

"Barış ayak tırnaklarımın

are growing back again."

yeniden uzamaya başlamasaı gerçeğidir."

She grew up in Sudan, in Southern Sudan,

O Sudan'da büyüdü,

for 20 years of war,

20 yıl süren savaşta bir milyon insanın öldüğü,

where it killed one million people

ve beş milyon mültecinin ülkesinden olduğu

and displaced five million refugees.

Güney Sudan'da.

Many women were taken as slaves

Birçok kadın

by rebels and soldiers,

askerler ve isyancılar tarafından

as sexual slaves who were forced also

sex kölesi olarak alıkoyuldu,

to carry the ammunition and the water

askerlere cephane ve su

and the food for the soldiers.

ve yiyecek taşımaları için zorlandı.

So that woman walked for 20 years,

O kadın 20 yıl boyunca yürüdü,

so she would not be kidnapped again.

tekrar kaçırılmasın, alıkonulmasın diye.

And only when there was some sort of peace,

Ne zaman ki bir nevi barış oldu,

her toenails grew back again.

ayak tırnakları tekrar uzamaya başladı.

We need to understand peace

Barışı bir ayak tırnağının perpektifinden

from a toenail's perspective.

anlamamız gerek.

We need to understand

Şunu anlamamız gerekir ki

that we cannot actually have negotiations

müzakere masalarında

of ending of wars or peace

kadınlara tamamen yer vermeden

without fully including women

savaşların sonlanması ya da barış hakkında

at the negotiating table.

tam anlamıyla çözüme ulaşamayız.

I find it amazing

Şunu çok şaşırtıcı buluyorum ki,

that the only group of people

savaşmayan ve öldürmeyen

who are not fighting and not killing

ve yağmalamayan ve yakmayan ve tecavüz etmeyen

and not pillaging and not burning and not raping,

tek insan grubuna

and the group of people who are mostly --

ve çoğunlukla --

though not exclusively --

tek olmasa da --

who are keeping life going in the midst of war,

savaşların ortasında yaşamı devam ettiren bu gruba

are not included in the negotiating table.

müzakere masalarında yer verilmiyor.

And I do argue that women lead the back-line discussion,

Cephe arkasını kadınların yönettiğini düşünüyorum,

but there are also men

fakat aynı zamanda o müzakere masalarından

who are excluded from that discussion.

soyutlanan erkekler de vardır.

The doctors who are not fighting,

Savaşmayan doktorlar,

the artists, the students, the men who refuse to pick up the guns,

ressamlar, öğrenciler, silah tutmayı reddeden erkekler de

they are, too, excluded

müzakere masalarının

from the negotiating tables.

dışında tutulurlar.

There is no way we can talk about a lasting peace,

Kalıcı barıştan,

building of democracy, sustainable economies,

demokrasiden, sürdürülebilir ekonomiden,

any kind of stabilities,

herhangi bir istikrardan söz etmemiz mümkün değildir,

if we do not fully include women

eğer müzakere masalarında

at the negotiating table.

tamamen kadınlara da yer vermezsek.

Not one, but 50 percent.

Sadece bir değil, yüzde 50 oranında.

There is no way we can talk about the building of stability

İstikrarın inşaasından bahsedemeyiz,

if we don't start investing

eğer kadınlara ve kızlara

in women and girls.

yatırım yapmaya başlamazsak.

Did you know

Dünyanın

that one year

bir yıldaki

of the world's military spending

askeri harcamasının

equals 700 years

Birleşmiş Milletlerin

of the U.N. budget

700 yıllık bütçesine

and equals 2,928 years

ve B.M.'in kadınlara 2,928 yılda ayıracağı

of the U.N. budget allocated for women?

bütçeye eşit olduğunu biliyor muydunuz?

If we just reverse

Sadece

that distribution of funds,

bu ödenek dağıtım dengesini tersine çevirirsek,

perhaps we could have

belki dünyada daha kalıcı

a better lasting peace in this world.

bir barış sağlayabiliriz.

And last, but not least,

Ve son olarak, hiç olmazsa değil,

we need to invest in peace and women,

barışa ve kadınlara yatırım yapmalıyız,

not only because it is the right thing to do,

sadece yapılması doğru şey olduğu için değil,

not only because it is the right thing to do,

sadece hepimiz için sürdürebilir ve kalıcı bir barış inşa etmede

for all of us to build sustainable and lasting peace today,

yapılması doğru şey olduğu için değil,

but it is for the future.

aynı zamanda geleceğimiz için.

A Congolese woman,

Kongolu bir kadın,

who was telling me about

çocuklarının babalarının gözleri önünde öldürüldüğünü

how her children saw their father killed in front of them

nasıl gördüğünü

and saw her raped in front of them

ve kendisine çocukları önünde nasıl tecavüz edildiğini

and mutilated in front of them,

ve sakat bırakıldığını,

and her children saw their nine-year-old sibling

ve çocuklarının dokuz yaşındaki kardeşlerinin

killed in front of them,

öldürüldüğünü nasıl izlediğini

how they're doing okay right now.

ve şu anda nasıl idare ettiklerini anlattı.

She got into Women for Women International's program.

O Women for Women International programına katıldı.

She got a support network.

Kendisine destek buldu.

She learned about her rights.

Haklarını öğrendi.

We taught her vocational and business skills. We helped her get a job.

Ona mesleki ve iş vasıfları öğrettik. İş bulmasına yardım ettik.

She was earning 450 dollars. She was doing okay.

450$ kazanmaya başladı. Kendini idare etmeye başladı.

She was sending them to school. Have a new home.

Çocuklarını okula göderdi -- yeni bir evi oldu.

She said, "But what I worry about the most

Bana dedi ki, "Fakat en çok korktuğum şey

is not any of that.

bunların hiçbiri değil.

I worry that my children

Çocuklarımın kalplerinde

have hate in their hearts,

nefret olmasından korkuyorum,

and when they want to grow up, they want to fight again

ve büyüdüklerinde, babalarının ve kardeşlerinin

the killers of their father and their brother."

katillerinden intikam alacaklarından korkuyorum."

We need to invest in women,

Kadınlara yatırım yapmamız gerek,

because that's our only chance

çünkü gelecekte daha fazla

to ensure that there is no more war

savaş olmaması için

in the future.

tek şansımız bu.

That mother has a better chance to heal her children

O annenin çocuklarını iyileştirmek için

than any peace agreement can do.

tüm barış anlaşmalarından daha çok şansı var.

Are there good news? Of course, there are good news. There are lots of good news.

İyi haberler de var mı? Elbette, iyi haberler var. Bir sürü iyi haber var.

To start with, these women that I told you about

Öncelikle, size bahsettiğim bu kadınlar

are dancing and singing every single day,

her bir gün dans ediyor, şarkı söylüyorlar,

and if they can,

ve onlar yapabilirlerse,

who are we not to dance?

dans etmeyen bizler kimiz.

That girl that I told you about

Size bahsettiğim o kız

ended up starting Women for Women International Group

Women for Women Internationala katıldı,

that impacted one million people, sent 80 million dollars,

bir milyon insanı etkiledi, 80 milyon dolar yardım gönderdi,

and I started this from zero,

ve ben bu sıfırdan,

nothing, nada, [unclear].

hiç birşeyden başladım.

(Laughter)

(Kahkaha)

They are women who are standing on their feet

Onlar, içinde bulundukları

in spite of their circumstances,

durumlara rağmen kendi ayakları üzerindeki kadınlar,

not because of it.

bu durumlardan dolayı değil.

Think of how the world can be a much better place

Bir düşünün,

if, for a change,

bir değişiklik olsa,

we have a better equality,

dada eşit olsak,

we have equality,

eşit olsak,

we have a representation

temsil edilsek,

and we understand war,

savaşı hem ön cepheden

both from the front-line

hem arka cephe müzakeresinden

and the back-line discussion.

anlasak.

Rumi, a 13th-century Sufi poet,

Rumi, bir 13.yy Sufi şairi

says, "Out beyond the worlds

der ki " Yanlış ve doğru

of right-doings and wrong-doings,

yapma fikirlerinin ötesinde

there is a field.

bir alan var.

I will meet you there.

Sizinle orada buluşacağım.

When the soul lies down in that grass,

Ruh çimenlerin arasına uzandığında,

the world is too full

dünyanın konuşmak için

to talk about.

çok fazla dolu olduğunu göreceksiniz.

Ideas, language,

Fikirler, dil,

even the phrase 'each other'

hatta "birbirimiz" kelimesi bile

no longer makes any sense."

artık bir anlam taşımayacak."

I humbly add -- humbly add --

Acizane ekliyorum -- acizane --

that out beyond

savaş ve barış dünyalarının

the worlds of war and peace,

ötesinde,

there is a field,

bir alan var,

and there are many women and men

ve orada bir çok kadın ve erkek var

[who] are meeting there.

orada toplanıyorlar.

Let us make this field a much bigger place.

Hep beraber bu alanı daha da genişletelim.

Let us all meet in that field.

Hepimiz bu alanda buluşalım.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)