Andrew Mwenda: Let's take a new look at African aid

Andrew Mwenda Afrikaya yeni bir bakış getiriyor

Çeviri: ercan onge Gözden geçirme: A. Murat Eren

I am very, very happy to be amidst some of the most --

Çok, çok mutluyum aranızda olmaktan, sizler gibi..

the lights are really disturbing my eyes

Işıklar gerçekten gözlerimi rahatsız ediyor

and they're reflecting on my glasses.

Gözlüklerimde yansıma yapıyor.

I am very happy and honored to be amidst

Aranızda olmaktan çok mutlu ve gururluyum

very, very innovative and intelligent people.

çok, çok yaratıcı ve zeki insanların arasında.

I have listened to the three previous speakers,

Önceki üç konuşmacıyı dinlemiş bulunuyorum,

and guess what happened?

ve tahmin edin ne oldu?

Every single thing I planned to say, they have said it here,

Söylemeyi planladığım her bir şey, hepsini burada önceden söylediler

and it looks and sounds like I have nothing else to say.

ve öyle gözüküyor ki benim söyleyecek başka bir şeyim kalmadı.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

But there is a saying in my culture

Ancak, benim kültürümde bir deyiş vardır

that if a bud leaves a tree without saying something,

eğer bir tomurcuk, bir ağacı bir şey söylemeden terk ederse

that bud is a young one.

bu tomurcuk, genç bir tomurcuktur.

So, I will -- since I am not young and am very old,

Bu durumda, ben, genç olmadığımdan ve çok yaşlı olduğumdan,

I still will say something.

yine de bir şey söyleyeceğim.

We are hosting this conference at a very opportune moment,

Bu konferansı çok şanslı bir zamanda yapıyoruz,

because another conference is taking place in Berlin.

çünkü, halen Berlin'de diğer bir konferans yapılmakta.

It is the G8 Summit.

G8 zirvesi

The G8 Summit proposes that the solution to Africa's problems

G8, Afrika'nın problemlerine çözümün,

should be a massive increase in aid,

yardımlarda devasa bir artışın olması gerektiğini öneriyor,

something akin to the Marshall Plan.

Marshall Planına benzer bir şey.

Unfortunately, I personally do not believe in the Marshall Plan.

Maalesef, ben kişisel olarak Marshall Planı'na inanmıyorum.

One, because the benefits of the Marshall Plan have been overstated.

Bir, çünkü Mashall Planının faydaları abartılı olarak ifade edilmiştir.

Its largest recipients were Germany and France,

En büyük alıcılar Almanya ve Fransa idi,

and it was only 2.5 percent of their GDP.

ve fakat, bu, onların GSMH'larının sadece %2.5'i kadardı.

An average African country receives foreign aid

Ortalama bir Afrika ülkesinin aldığı dış yardım,

to the tune of 13, 15 percent of its GDP,

GSMH'sının %13, %15'i kadardır,

and that is an unprecedented transfer of financial resources

ve bu, emsalsiz bir finansal kaynak transferidir,

from rich countries to poor countries.

zengin ülkelerden fakir ülkelere.

But I want to say that there are two things we need to connect.

Ancak, birleştirmemiz gereken iki şey olduğunu söylemek istiyorum.

How the media covers Africa in the West, and the consequences of that.

Batıda medyanın Afrika'ya nasıl yer verdiği ve bunun sonuçları.

By displaying despair, helplessness and hopelessness,

Çaresizlik, yardımsızlık ve umutsuzluğu sergileyerek,

the media is telling the truth about Africa, and nothing but the truth.

medya, Afrika ile ilgili olarak sadece ve sadece gerçeği anlatmaktadır.

However, the media is not telling us the whole truth.

Buna rağmen, medya bizlere bütün gerçeği anlatmamaktadır.

Because despair, civil war, hunger and famine,

Çünkü çaresizlik, iç savaş, açlık ve kıtlık,

although they're part and parcel of our African reality,

Afrika gerçeğinin parçası olmalarına rağmen,

they are not the only reality.

gerçeklik, sadece bunlardan ibaret değildir.

And secondly, they are the smallest reality.

Ve ikinci olarak, bunlar en küçük gerçeklerdir.

Africa has 53 nations.

Afrika da 53 devlet buluyor.

We have civil wars only in six countries,

sadece 6 ülkede iç savaş var,

which means that the media are covering only six countries.

bu, medyanın sadece altı ülkeye yer verdiğini gösterir.

Africa has immense opportunities that never navigate

Afrika'nın geniş imkanları bulunmakta,

through the web of despair and helplessness

ancak, Batı medyasının izleyicilerine geniş biçimde sunduğu

that the Western media largely presents to its audience.

çaresizlik ve umutsuzluk söyleminden yer bulamamaktadır.

But the effect of that presentation is, it appeals to sympathy.

Bu sunumun etkisi, sempati çağrıştırmasıdır.

It appeals to pity. It appeals to something called charity.

Acıma çağrıştırmakta, hayır olarak adlandırılan bir şey çağrıştırmaktadır.

And, as a consequence, the Western view

Ve, netice olarak, Batının, Afrika'nın ekonomik çıkmazı

of Africa's economic dilemma is framed wrongly.

konusundaki görüşü, yanlış bir biçimde çerçevelenmektedir.

The wrong framing is a product of thinking

Yanlış çerçevelendirme, Afrika'nın çaresiz bir yer olduğu

that Africa is a place of despair.

düşüncesinin ürünüdür.

What should we do with it? We should give food to the hungry.

Bu konuda ne yapmalıyız? Açlara yiyecek vermeliyiz.

We should deliver medicines to those who are ill.

Hastalara ilaç tedarik etmeliyiz.

We should send peacekeeping troops

İç savaşa maruz kalanlara hizmet için

to serve those who are facing a civil war.

barış birlikleri göndermeliyiz.

And in the process, Africa has been stripped of self-initiative.

Ve süreç içerisinde, Afrika kendi inisiyatifini almaktan yoksun bırakılmış olur.

I want to say that it is important to recognize

Afrika'nın temel zayıflıklarının olduğunun

that Africa has fundamental weaknesses.

kabul edilmesinin önemli olduğunu söylemek isterim.

But equally, it has opportunities and a lot of potential.

Ancak, aynı şekilde imkanları ve pek çok potansiyeli de var.

We need to reframe the challenge that is facing Africa,

Afrika'nın karşı karşıya bulunduğu mücadeleyi,

from a challenge of despair,

yoksulluğun azaltılması denen

which is called poverty reduction,

bir çaresizlik mücadelesinden

to a challenge of hope.

bir umut mücadelesi çerçevesine oturtmamız gerekiyor.

We frame it as a challenge of hope, and that is worth creation.

Biz bunu bir umut mücadelesi olarak adlandırıyoruz, ve bu değecek bir çabadır.

The challenge facing all those who are interested in Africa

Afrika ile ilgilenen herkesin karşı karşıya bulunduğu mücadele,

is not the challenge of reducing poverty.

yoksulluğun azaltılması mücadelesi değildir.

It should be a challenge of creating wealth.

Bu, zenginlik yaratmanın mücadelesidir.

Once we change those two things --

Bu iki şeyi değiştirdiğimizde --

if you say the Africans are poor and they need poverty reduction,

Afrikalıların yoksul olduklarını ve yoksulluğu azaltmaları gerektiğini söylerseniz,

you have the international cartel of good intentions

uluslararası iyi dilek kartellerini

moving onto the continent, with what?

kıtaya çağırmış olursunuz, ne ile?

Medicines for the poor, food relief for those who are hungry,

Hastalar için ilaç, açlar için yiyecek

and peacekeepers for those who are facing civil war.

ve iç savaş mağdurları için barış birlikleri ile.

And in the process, none of these things really are productive

Ve süreç içerisinde, bunların hiçbirisi verimli olmaz,

because you are treating the symptoms, not the causes

çünkü, Afrika'nın temel problemlerinin

of Africa's fundamental problems.

sonuçlarını tedavi edersiniz, sebeplerini değil.

Sending somebody to school and giving them medicines,

Birilerini okula göndermek ve onlara ilaç vermek,

ladies and gentlemen, does not create wealth for them.

hanımefendiler ve beyefendiler, bu onlar için zenginlik (varlık) yaratmaz.

Wealth is a function of income, and income comes from you finding

Zenginlik bir gelir meselesidir ve gelir

a profitable trading opportunity or a well-paying job.

kazançlı bir ticaret imkanı ya da iyi maaşlı bir işle mümkündür.

Now, once we begin to talk about wealth creation in Africa,

Şimdi, Afrika'da zenginlik yaratma konusunda konuşmaya başladığımıza göre

our second challenge will be,

ikinci mücadelemiz

who are the wealth-creating agents in any society?

bir toplumda zenginlik yaratan kesimlerin kimler olduğu meselesi olacaktır.

They are entrepreneurs. [Unclear] told us they are always

Bunlar girişimcilerdir. [Anlaşılmıyor] bize, bunların her zaman

about four percent of the population, but 16 percent are imitators.

toplumun %4'ünü teşkil ettiklerini, ancak, %16'sının gördüklerini taklit edenler olduklarını belirttiler.

But they also succeed at the job of entrepreneurship.

Yine de bunlar da girişimcilik işini başarmaktadırlar.

So, where should we be putting the money?

Bu durumda parayı nereye yatırmalıyız?

We need to put money where it can productively grow.

Parayı, verimli bir şekilde büyüyebileceği alanlara yatırmalıyız.

Support private investment in Africa, both domestic and foreign.

Afrika'da, yerli ve yabancı özel yatırımlara destek olunuz.

Support research institutions,

Araştırma kurumlarını destekleyiniz,

because knowledge is an important part of wealth creation.

çünkü bilgi, zenginlik yaratmanın önemli bir parçasıdır.

But what is the international aid community doing with Africa today?

Ancak, uluslararası yardım camiası bugün Afrika'da ne yapıyor?

They are throwing large sums of money for primary health,

Büyük miktarda paraları birinci basamak sağlık,

for primary education, for food relief.

ilk öğretim ve gıda yardımı hizmetlerine aktarıyorlar.

The entire continent has been turned into

Kıta, bütünüyle, yardıma muhtaç bir çaresizlik

a place of despair, in need of charity.

alanına dönüşmüştür.

Ladies and gentlemen, can any one of you tell me

Hanımefendiler ve beyefendiler, içinizden herhangi birisi, bana

a neighbor, a friend, a relative that you know,

tanıdığı bir komşusu, bir arkadaşı veya bir akrabasının

who became rich by receiving charity?

yardım alarak zenginleştiğini söyleyebilir mi?

By holding the begging bowl and receiving alms?

Dilenme kabını uzatıp verileni alarak mı?

Does any one of you in the audience have that person?

Dinleyiciler arasında böyle birini tanıyan var mı?

Does any one of you know a country that developed because of

Herhangi biriniz, başka bir ülkenin bonkörlüğü ve yardım severliği ile

the generosity and kindness of another?

kalkınmış bir ülke biliyor mu?

Well, since I'm not seeing the hand,

Herhangi bir el görmediğime göre

it appears that what I'm stating is true.

öyle gözüküyor ki söylediğim şey doğrudur.

(Bono: Yes!)

Bono: Evet!

Andrew Mwenda: I can see Bono says he knows the country.

Andrew Mwenda: Bono'nun böyle bir ülkeyi bildiğini söylediğini görebiliyorum.

Which country is that?

Hangi ülkedir bu?

(Bono: It's an Irish land.)

Bono: Bu bir İrlanda adıdır.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

(Bono: [unclear])

Bono: [anlaşılmıyor]

AM: Thank you very much. But let me tell you this.

Çok teşekkür ederim. Ancak, şunu söylememe müsaade ediniz.

External actors can only present to you an opportunity.

Dış faktörler, size sadece bir fırsat sunabilir.

The ability to utilize that opportunity and turn it into an advantage

Bu fırsatı kullanıp bir avantaja döndürebilme yeteneği

depends on your internal capacity.

sizin iç kapasitenize bağlıdır.

Africa has received many opportunities.

Afrika pek çok fırsat almıştır,

Many of them we haven't benefited much.

ancak, pek çoğundan fazlaca yararlanamadık.

Why? Because we lack the internal, institutional framework

Neden? Çünkü, dış bağlantılarımızdan faydalanmamızı

and policy framework that can make it possible for us

mümkün kılacak dahili kurumsal ve politik çerçevelerden

to benefit from our external relations. I'll give you an example.

yoksunuz. Sizlere bir örnek vereceğim.

Under the Cotonou Agreement,

Cotonou Anlaşmasına göre,

formerly known as the Lome Convention,

öncesinde Lome Konvansiyonu olarak bilinmektedir,

African countries have been given an opportunity by Europe

Avrupa tarafından Afrika ülkelerine

to export goods, duty-free, to the European Union market.

Avrupa Birliği pazarlarına gümrüksüz mal ihraç etme imkanı verilmiştir.

My own country, Uganda, has a quota to export 50,000 metric tons

Benim kendi ülkem, Uganda'nın Avrupa birliğine 50.000 metrik ton

of sugar to the European Union market.

şeker ihraç etme kotası bulunuyor.

We haven't exported one kilogram yet.

Henüz bir kilogram ihraç etmiş değiliz.

We import 50,000 metric tons of sugar from Brazil and Cuba.

Brezilya ve Küba'dan 50.000 metrik ton şeker ithal ediyoruz.

Secondly, under the beef protocol of that agreement,

İkinci olarak, aynı anlaşmanın sığır eti protokolü uyarınca,

African countries that produce beef

sığır yetiştiren Afrika ülkelerinin,

have quotas to export beef duty-free to the European Union market.

Avrupa Birliği pazarlarına gümrüksüz olarak sığır eti ihraç kotası bulunmaktadır.

None of those countries, including Africa's most successful nation, Botswana,

Afrika'nın en başarılı ülkesi Botswana dahil, hiçbiri

has ever met its quota.

kotasını hiçbir zaman dolduramamıştır.

So, I want to argue today that the fundamental source of Africa's

Bu durumda, ben, bugün, Afrika'nın,

inability to engage the rest of the world

dünyanın geri kalan kısmıyla

in a more productive relationship

daha yapıcı bir ilişki kuramamasının temel sebebinin

is because it has a poor institutional and policy framework.

zayıf bir kurumsal ve politik çerçeveye sahip olmasının olduğunu iddia etmek istiyorum.

And all forms of intervention need support,

Ve her türlü müdahale biçiminin desteğe ihtiyacı vardır,

the evolution of the kinds of institutions that create wealth,

zenginlik yaratan tarzda kurumların gelişimi,

the kinds of institutions that increase productivity.

üretimi arttıran tarzda kurumlar.

How do we begin to do that, and why is aid the bad instrument?

Bunu yapmaya nasıl başlarız ve yardım neden kötü bir araçtır?

Aid is the bad instrument, and do you know why?

Yardım kötü bir araçtır, neden biliyor musunuz?

Because all governments across the world need money to survive.

Çünkü dünyadaki bütün hükumetlerin, ayakta kalabilmek için paraya ihtiyaçları vardır.

Money is needed for a simple thing like keeping law and order.

Para, düzen ve asayiş gibi şeyler için gereklidir.

You have to pay the army and the police to show law and order.

Ordu ve polise, düzen ve asayişi sağlamaları için para ödemeniz gerekir.

And because many of our governments are quite dictatorial,

Çünkü hükumetlerimizin çoğu oldukça diktatörsel olduğundan,

they need really to have the army clobber the opposition.

muhalefeti bastırabilmek için gerçekten orduya ihtiyaçları vardır.

The second thing you need to do is pay your political hangers-on.

İkinci yapmanız gereken şey, politik yandaşlarınıza kaynak aktarmaktır.

Why should people support their government?

Toplumlar hükumetlerini neden desteklemelidirler?

Well, because it gives them good, paying jobs,

Çünkü hükumet kendilerine yüksek maaşlı işler verir.

or, in many African countries, unofficial opportunities

Ya da, pek çok Afrika ülkesinde, yolsuzluktan çıkar elde etmenin

to profit from corruption.

kanunsuz fırsatlarını.

The fact is no government in the world,

Gerçek, dünyada hiçbir hükumetin,

with the exception of a few, like that of Idi Amin,

Idi Amin'inki gibi birkaç istisnanın dışında,

can seek to depend entirely on force as an instrument of rule.

yönetim aracı olarak sadece kuvvete dayanmayı amaçlayamayacağıdır.

Many countries in the [unclear], they need legitimacy.

Çoğu ülke, (anlaşılmıyor), meşruluğa ihtiyaç duyar.

To get legitimacy, governments often need to deliver things like primary education,

Meşruluk elde edebilmek için, hükumetlerin, temel eğitim,

primary health, roads, build hospitals and clinics.

temel sağlık, yollar, hastahane ve klinikler gibi temel hizmetleri vermesi gerekir.

If the government's fiscal survival

Eğer bir hükumetin mali olarak ayakta kalması,

depends on it having to raise money from its own people,

kendi toplumundan toplayacağı paraya bağlı ise,

such a government is driven by self-interest

böyle bir hükumet, kendi çıkarları doğrultusunda güdülenir

to govern in a more enlightened fashion.

ve daha aydınlanmış bir tarzda hükumet eder.

It will sit with those who create wealth.

Zenginlik yaratanlarla oturur

Talk to them about the kind of policies and institutions

ve bunlarla, işlerinin boyut ve çeşitliliğini geliştirmek için gerekli

that are necessary for them to expand a scale and scope of business

politika ve kurum biçimlerini konuşur,

so that it can collect more tax revenues from them.

böylece bunlardan daha fazla vergi geliri toplayabilir.

The problem with the African continent

Afrika kıtasının problemi

and the problem with the aid industry

ve yardım endüstrisinin problemi,

is that it has distorted the structure of incentives

Afrika hükumetlerinin karşı karşıya bulunduğu

facing the governments in Africa.

teşvik yapısının bozulmuş olmasıdır.

The productive margin in our governments' search for revenue

Hükumetlerimizin gelir arayışları konusundaki verimlilik aralığı,

does not lie in the domestic economy,

yerel ekonomiye değil,

it lies with international donors.

uluslararası donörlere bağlıdır.

Rather than sit with Ugandan --

Ugandalılarla oturmaktansa--

(Applause) --

(Alkış)

rather than sit with Ugandan entrepreneurs,

Ugandalı girişimciler,

Ghanaian businessmen, South African enterprising leaders,

Ganalı iş adamları, Güney Afrikalı girişimci liderleriyle oturmaktansa,

our governments find it more productive

hükumetlerimiz, IMF ve Dünya Bankasıyla konuşmayı

to talk to the IMF and the World Bank.

daha verimli bulmaktadır.

I can tell you, even if you have ten Ph.Ds.,

Size söyleyebilirim ki on doktoranız da olsa

you can never beat Bill Gates in understanding the computer industry.

bilgisayar endüstrisini anlamada Bill Gates'i asla yenemezsiniz.

Why? Because the knowledge that is required for you to understand

Neden? Çünkü bir işi genişletmek için gereken teşvikleri

the incentives necessary to expand a business --

anlamanız için gereken bilgi,

it requires that you listen to the people, the private sector actors in that industry.

insanları, o endüstrideki özel sektör aktörlerini dinlemenizi gerektirir.

Governments in Africa have therefore been given an opportunity,

Bu itibarla, Afrikalı hükumetlere

by the international community, to avoid building

uluslararası camia tarafından kendi vatandaşlarıyla

productive arrangements with your own citizens,

verimli düzenlemeler inşa etmekten kaçınma fırsatı verilmiştir,

and therefore allowed to begin endless negotiations with the IMF

ve böylece IMF ve Dünya Bankasıyla sonu olmayan görüşmeler başlatma olanağı sağlanmıştır

and the World Bank, and then it is the IMF and the World Bank

öyleyse bu hükümetlere kendi vatandaşlarının neye ihtiyacı olduğunu

that tell them what its citizens need.

söyleyen IMF ve Dünya Bankasıdır.

In the process, we, the African people, have been sidelined

Süreç içerisinde, biz, Afrika toplumu

from the policy-making, policy-orientation, and policy-

ülkelerimizdeki politika oluşturulması, politik yönlendirme ve

implementation process in our countries.

politik uygulama süreçlerinden dışlanmış olduk.

We have limited input, because he who pays the piper calls the tune.

Bizim sınırlı bir girdimiz var ve parayı veren düdüğü çalar.

The IMF, the World Bank, and the cartel of good intentions in the world

IMF, Dünya Bankası ve dünyadaki iyi niyetliler karteli,

has taken over our rights as citizens,

vatandaşlar olarak bizlerin haklarını devraldılar,

and therefore what our governments are doing, because they depend on aid,

ve bu nedenle hükumetlerimizin bu yaptıkları, çünkü yardıma bağımlılar,

is to listen to international creditors rather than their own citizens.

kendi vatandaşları yerine uluslararası kredi kuruluşlarını dinlemektir.

But I want to put a caveat on my argument,

Ancak, iddiama bir çekince koymak istiyorum,

and that caveat is that it is not true that aid is always destructive.

ve bu çekince, yardımın her zaman yıkıcı olduğunun doğru olmadığıdır.

Some aid may have built a hospital, fed a hungry village.

Bazı yardımlar bir hastahane inşa edebilir, aç bir köyü doyurabilir.

It may have built a road, and that road

Bir yol inşa etmiş olabilir ve bu yol,

may have served a very good role.

çok iyi bir amaca hizmet edebilir.

The mistake of the international aid industry

Uluslararası yardım endüstrisinin yanlışı,

is to pick these isolated incidents of success,

bu sınırlı başarı örneklerini alıp,

generalize them, pour billions and trillions of dollars into them,

genelleştirip, bunlara milyarlarca ve trilyonlarca doları akıtmaları,

and then spread them across the whole world,

ve tüm dünyaya yaymalarıdır,

ignoring the specific and unique circumstances in a given village,

belli bir köyün, yapılan bir ufak yardım projesinin başarıya ulaşmasına imkan veren,

the skills, the practices, the norms and habits

özel ve kendine has şartlarını, yetenek ve uygulamalarını, norm ve alışkanlıklarını

that allowed that small aid project to succeed --

göz ardı etmesidir--

like in Sauri village, in Kenya, where Jeffrey Sachs is working --

Jeffrey Sachsin halen çalıştığı Kenya'daki Sauri köyü gibi--

and therefore generalize this experience

ve bu tecrübeyi,

as the experience of everybody.

herkesin tecrübesi gibi genelleştirmesidir.

Aid increases the resources available to governments,

Yardımlar, hükumetlerin kullanımındaki kaynakları arttırır,

and that makes working in a government the most profitable thing

bu da Afrika'da kariyer arayan bir kişi için hükumette çalışmayı

you can have, as a person in Africa seeking a career.

elde edebileceği en kazançlı şey haline getirir.

By increasing the political attractiveness of the state,

Devletin politik çekiciliğini arttırarak,

especially in our ethnically fragmented societies in Africa,

özellikle Afrika'daki etnik olarak parçalı toplumlarda,

aid tends to accentuate ethnic tensions

yardım, etnik gerilimlerin ses bulmasına imkan verir,

as every single ethnic group now begins struggling to enter the state

günümüzde tüm etnik grupların, dış yardım pastasına erişmek için,

in order to get access to the foreign aid pie.

devlete girme mücadelesine başlamış olmaları gibi.

Ladies and gentlemen, the most enterprising people in Africa

Hanımefendiler ve beyefendiler, Afrika'nın en girişimci insanları

cannot find opportunities to trade and to work in the private sector

ticaret yapma ve özel sektörde çalışma imkanı bulamamaktadır,

because the institutional and policy environment is hostile to business.

çünkü kurumsal ve politik ortam bunlara hasımdır.

Governments are not changing it. Why?

Hükumetler bu durumu değiştirmiyorlar. Neden?

Because they don't need to talk to their own citizens.

Çünkü kendi vatandaşlarıyla konuşma gereksinimleri yok.

They talk to international donors.

Uluslararası donörlerle konuşuyorlar.

So, the most enterprising Africans end up going to work for government,

Böylece en girişimci Afrikalılar sonunda hükumete çalışmak durumunda kalıyor,

and that has increased the political tensions in our countries

ve bu, yardıma bağımlı olmamızdan dolayı,

precisely because we depend on aid.

ülkelerimizdeki politik gerginliği arttırıyor.

I also want to say that it is important for us to

Ayrıca bizim için,

note that, over the last 50 years, Africa has been receiving increasing aid

Afrika'nın son 50 yıldır uluslararası camiadan artan miktarlarda yardım aldığını

from the international community,

not etmenin önemli olduğunu belirtmek isterim,

in the form of technical assistance, and financial aid,

teknik yardım ve finansal yardım şeklinde

and all other forms of aid.

ve diğer tüm yardım şekillerinde.

Between 1960 and 2003, our continent received 600 billion dollars of aid,

1960 ve 2003 arasında kıtamız 600 milyar dolarlık yardım aldı

and we are still told that there is a lot of poverty in Africa.

ve halen bizlere Afrika'da büyük bir yoksulluğun olduğu söylenmekte.

Where has all the aid gone?

Bütün bu yardımlar nereye gitti?

I want to use the example of my own country, called Uganda,

Kendi ülkem Uganda örneğini vermek istiyorum,

and the kind of structure of incentives that aid has brought there.

ve buraya yardımları getiren teşvik yapısını.

In the 2006-2007 budget, expected revenue: 2.5 trillion shillings.

206-2007 bütçesi 2.5 trilyon şilinlik bir gelir öngörüyor.

The expected foreign aid: 1.9 trillion.

Beklenen dış yardım: 1.9 trilyon.

Uganda's recurrent expenditure -- by recurrent what do I mean?

Uganda'nın cari harcamaları-- cari harcamalarla neyi kastediyorum?

Hand-to-mouth is 2.6 trillion.

Elden-boğaza-- 2.6 trilyon.

Why does the government of Uganda budget spend 110 percent

Neden Uganda hükumetinin bütçesi gelirinin

of its own revenue?

%110'unu harcıyor?

It's because there's somebody there called foreign aid, who contributes for it.

Çünkü bütçeye destek olan ve dış yardım olarak adlandırılan birisi var.

But this shows you that the government of Uganda

Ancak, bu size, Uganda hükumetinin,

is not committed to spending its own revenue

kendi gelirlerini

to invest in productive investments,

verimli yatırımlara değil

but rather it devotes this revenue

kamu harcamalarına ayırmaya

to paying structure of public expenditure.

adadığını gösterir.

Public administration, which is largely patronage, takes 690 billion.

Kamu yönetimi, büyük oranda hamiliğe dayanır, 690 milyar alır.

The military, 380 billion.

Ordu, 380 milyar.

Agriculture, which employs 18 percent of our poverty-stricken citizens,

Tarım, yoksulluktan kıvranan vatandaşlarımızın yüzde 18ini barındırır,

takes only 18 billion.

sadece 18 milyar alır.

Trade and industry takes 43 billion.

Ticaret ve sanayi 43 milyar alır.

And let me show you, what does public expenditure --

Ve izin verin kamu harcamalarının ne yaptığını göstereyim--

rather, public administration expenditure -- in Uganda constitute?

aslında, kamu yönetimi harcamaları-- Uganda anayasasında.

There you go. 70 cabinet ministers, 114 presidential advisers,

İşte buyurun. 70 kabine bakanı, 114 Başkanlık danışmanı--

by the way, who never see the president, except on television.

bu arada, bunlar Devlet Başkanını, televizyon hariç asla görmezler.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

(Applause)

(Alkış)

And when they see him physically, it is at public functions like this,

Kendisini fiziksel olarak görmeleri, bu gibi toplumsal faaliyetlerdedir,

and even there, it is him who advises them.

ve bu durumda bile, danışmanlara tavsiyede bulunan kendisidir.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

We have 81 units of local government.

Bizde yerel hükumetin 81 birimi bulunmakta;

Each local government is organized like the central government --

her bir yerel hükumet, merkezi hükumet gibi organize olmuştur--

a bureaucracy, a cabinet, a parliament,

bir bürokrasi, bir kabine, bir parlemento,

and so many jobs for the political hangers-on.

ve politik yandaşlar için pek çok iş.

There were 56, and when our president wanted to

Devlet Başkanı, anayasayı değiştirip zaman kısıtlamalarını kaldırmak istediği zaman,

amend the constitution and remove term limits,

sayısı 56 olan bölgelere ilaveten 25 yeni bölge

he had to create 25 new districts, and now there are 81.

yaratmak durumunda kaldı ve sayı şimdi 81.

Three hundred thirty-three members of parliament.

333 parlamento üyesi.

You need Wembley Stadium to host our parliament.

Parlamentoyu toplamak için Wembley Stadyumu gerekir.

One hundred thirty-four commissions

134 komisyon

and semi-autonomous government bodies,

ve yarı-bağımsız hükumet organları,

all of which have directors and the cars. And the final thing,

tamamının yönetici ve araçları bulunuyor-- ve son bir şey,

this is addressed to Mr. Bono. In his work, he may help us on this.

bu Sn.Bono'ya hitaben. Çalışmalarında belki bu konuda bize yardımcı olabilir.

A recent government of Uganda study found

Son dönemdeki bir Uganda hükumet çalışması

that there are 3,000 four-wheel drive motor vehicles

Sağlık Bakanlığı merkezinde

at the Minister of Health headquarters.

3,000 dört-çekerli motorlu araç bulunduğunu göstermiştir.

Uganda has 961 sub-counties, each of them with a dispensary,

Uganda'da, her birinde dispanser bulunan 961 alt-birim var,

none of which has an ambulance.

hiçbirinin ambulansı yok.

So, the four-wheel drive vehicles at the headquarters

Öyleyse merkezde bulunan dört-çeker araçlar

drive the ministers, the permanent secretaries, the bureaucrats

bakanları, daimi sekreterleri, bürokratları

and the international aid bureaucrats who work in aid projects,

ve yardım projelerinde çalışan uluslararası yardım bürokratlarını taşıyorlar,

while the poor die without ambulances and medicine.

bu arada yoksullar ambulans ve ilaç yokluğunda ölüyor.

Finally, I want to say that before I came to speak here,

Son olarak söylemek istediğim, buraya gelmeden önce,

I was told that the principle of TEDGlobal

bana, TEDGlobal'ın prensibinin

is that the good speech should be like a miniskirt.

iyi bir konuşmanın, bir mini etek gibi olması gerektiğinin söylenmiş olmasıdır.

It should be short enough to arouse interest,

İlgi uyandıracak kadar kısa,

but long enough to cover the subject.

ancak meseleyi örtecek kadar da uzun olması.

I hope I have achieved that.

Umarım bu amaca ulaşmışımdır.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Thank you very much.

Sizlere çok teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)