Harvey Fineberg: Are we ready for neo-evolution?

Translator: Heartfelt Grace Reviewer: Paravee Asava-Anan

How would you like to be better than you are?

คุณอยากเห็นตัวเองดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่อย่างไรบ้างครับ?

Suppose I said

สมมติผมบอกว่า

that, with just a few changes in your genes,

กับแค่การเปลี่ยนยีนส์ของคุณนิดหน่อย

you could get a better memory --

คุณก็จะมีความจำดีขึ้น

more precise,

แม่นยำขึ้น

more accurate and quicker.

เที่ยงตรงและรวดเร็วขึ้น

Or maybe you'd like to be more fit, stronger,

หรือบางที คุณอาจจะอยากฟิตอยากแข็งแรงขึ้น

with more stamina.

ทรหดทนทานขึ้น

Would you like to be more attractive and self-confident?

คุณอยากจะมีเสน่ห์ดึงดูดและมั่นใจในตัวเองมากกว่านี้ไหมครับ?

How about living longer with good health?

แล้วถ้าอายุยืนยิ่งขึ้นไปพร้อมสุขภาพดีล่ะครับ?

Or perhaps you're one of those

หรือบางที คุณอาจจะเป็นหนึ่งใน

who's always yearned for more creativity.

คนที่ฝักใฝ่ใส่ใจจะมีความคิดสร้างสรรค์มากกว่านี้

Which one would you like the most?

คุณลักษณะไหนที่คุณอยากได้มากที่สุด?

Which would you like, if you could have just one?

สิ่งไหนที่คุณต้องการ ถ้าเลือกได้เพียงหนึ่งเดียว?

(Audience Member: Creativity.)

(ผู้ร่วมประชุม: ความคิดสร้างสรรค์)

Creativity.

ความคิดสร้างสรรค์

How many people would choose creativity?

กี่คนครับที่จะเลือกความคิดสร้างสรรค์?

Raise your hands. Let me see.

ยกมือขึ้นครับ ขอผมดูหน่อยสิ

A few. Probably about as many as there are creative people here.

สองสามคน อาจจะมากพอๆกับคนที่มีความคิดสร้างสรรค์ที่อยู่ในที่นี้

(Laughter) That's very good.

ดีมากครับ

How many would opt for memory?

ใครเลือกความทรงจำบ้างครับ?

Quite a few more.

มากกว่าเมื่อครู่นิดหน่อย

How about fitness?

กับสมรรถภาพทางร่างกายหละครับ?

A few less.

น้อยกว่าอีกนิด

What about longevity?

แล้วอายุยืนล่ะครับ?

Ah, the majority. That makes me feel very good as a doctor.

โอ้โห ส่วนใหญ่เลย นั่นทำให้ผมรู้สึกดีมากในฐานะแพทย์

If you could have any one of these,

ถ้าคุณเลือกสิ่งพวกนี้ได้จริง

it would be a very different world.

โลกทั้งใบก็จะเปลี่ยนไปเลยครับ

Is it just imaginary?

นี่แค่คิดกันเล่นๆหรือเปล่า?

Or, is it, perhaps, possible?

หรือบางทีอาจจะเป็นไปได้จริงใช่ไหม?

Evolution has been a perennial topic

วิวัฒนาการเป็นหัวข้อยั่งยืนยง

here at the TED Conference,

ของงานประชุม TED Conference นี่

but I want to give you today

แต่ผมอยากจะนำเสนอต่อคุณในวันนี้

one doctor's take on the subject.

ถึงมุมมองของหมอคนหนึ่งในเรื่องนี้

The great 20th-century geneticist,

นักพันธุศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งศตวรรษที่ 20

T.G. Dobzhansky,

ทีจี ดอบชันสกี (T.G. Dobzhansky)

who was also a communicant

ซึ่งเป็นสาวกที่สื่อสารกับพระผู้เป็นเจ้า

in the Russian Orthodox Church,

ของคริสต์ศาสนาจักรนิกายออร์ธอด็อกซ์รัสเซีย

once wrote an essay that he titled

ครั้งหนึ่ง เคยเขียนบทความที่เขาขึ้นหัวชื่อว่า

"Nothing in Biology Makes Sense

"ไม่มีอะไรในชีววิทยาที่เข้าท่า

Except in the Light of Evolution."

เว้นแต่ว่าอยู่ใต้แสงแห่งวิวัฒนาการ"

Now if you are one of those

คราวนี้ ถ้าคุณเป็นหนึ่งในบรรดา

who does not accept the evidence for biological evolution,

คนที่ไม่ยอมรับหลักฐานของวิวัฒนาการทางชีววิทยา

this would be a very good time to turn off your hearing aid,

นี่จะเป็นโอกาสดีที่จะปิดเครื่องช่วยฟังของคุณ

take out your personal communications device --

แล้วเอาอุปกรณ์สื่อสารส่วนตัวออกมา

I give you permission --

ผมให้อนุญาตครับ

and perhaps take another look at Kathryn Schultz's book on being wrong,

และก็อาจจะลองดูหนังสือชื่อ "ทำผิด (Being Wrong)" ของเคธรีน ชูล์ซ (Kathryn Schulz)

because nothing in the rest of this talk

เพราะไม่มีอะไรในการบรรยายต่อไปจากนี้

is going to make any sense whatsoever to you.

ที่จะฟังดูเข้าท่าสมเหตุสมผลสำหรับคุณเลย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

But if you do accept

แต่ถ้าคุณยอมรับใน

biological evolution,

วิวัฒนาการทางชีววิทยา

consider this:

พิจารณาดูนี่รับ

is it just about the past,

มันเป็นเพียงเรื่องของอดีต

or is it about the future?

หรือว่าเป็นเรื่องของอนาคต?

Does it apply to others,

มันประยุกต์ใช้ได้กับผู้อื่น

or does it apply to us?

หรือว่าประยุกต์ได้กับพวกเรา?

This is another look at the tree of life.

นี่เป็นการมองอีกมุมหนึ่งของต้นไม้แห่งชีวิต

In this picture,

ในภาพนี้

I've put a bush with a center branching out in all directions,

ผมใส่กอไม้ที่กิ่งก้านสาขาแผ่ออกจากจุดศูนย์กลางไปทุกทิศทาง

because if you look at the edges

เนื่องจากถ้าคุณดูที่ขอบ

of the tree of life,

ของต้นไม้แห่งชีวิต

every existing species

ทุกๆสายพันธุ์ที่มีอยู่

at the tips of those branches

ที่อยู่ตรงยอดของแต่ละกิ่งก้าน

has succeeded in evolutionary terms:

ประสบความสำเร็จในการวิวัฒนาการ

it has survived;

มันยังชีพมาได้

it has demonstrated a fitness

มันได้แสดงออกถึงความเหมาะสม

to its environment.

เข้ากับสิ่งแวดล้อม

The human part of this branch,

ส่วนของกิ่งก้านนี้ตรงที่เป็นมนุษย์

way out on one end,

แยกออกมาตรงปลายเยอะๆนี่

is, of course, the one that we are most interested in.

แน่นอนครับว่าเป็นส่วนที่เราให้ความสนใจมากที่สุด

We branch off of a common ancestor

เราแยกสายมาจากบรรพบุรุษเดียวกันกับ

to modern chimpanzees

ลิงชิมแปนซีในยุคปัจจุบัน

about six or eight million years ago.

ประมาณ 6-8 ล้านปีที่ผ่านมา

In the interval,

ในระหว่างกลาง

there have been perhaps 20 or 25

อาจจะมี 20-25

different species of hominids.

สายพันธุ์มนุษย์ที่แตกต่างกันไป

Some have come and gone.

บางสายพันธุ์เกิดขึ้นมาแล้วก็สูญพันธุ์ไป

We have been here for about 130,000 years.

พวกเราพัฒนาสายพันธุ์มาได้ราว 130,000 ปี

It may seem like we're quite remote

มันอาจจะดูเหมือนว่าสายพันธุ์เราต่างกันมาก

from other parts of this tree of life,

กับสายพันธุ์ในส่วนอื่นๆ ของต้นไม้แห่งชีวิต

but actually, for the most part,

แต่จริงๆแล้ว โดยส่วนใหญ่แล้ว

the basic machinery of our cells

กลไกพื้นฐานของเซลล์เรา

is pretty much the same.

ก็เหมือนกับสิ่งมีชีวิตอื่นๆ

Do you realize that we can take advantage

คุณรู้ไหมว่าเราสามารถใช้ประโยชน์

and commandeer the machinery of a common bacterium

และเกณฑ์ให้กลไกของแบคทีเรียทั่วๆไป

to produce the protein of human insulin

สร้างโปรตีนอินซูลินของมนุษย์

used to treat diabetics?

ที่ใช้รักษาโรคเบาหวาน

This is not like human insulin;

นี่ไม่ใช่ว่าคล้ายอินซูลินของมนุษย์นะครับ

this is the same protein

แต่เป็นโปรตีนชนิดเดียวกันเลย

that is chemically indistinguishable

ที่มีองค์ประกอบทางเคมีที่หน้าตาแยกกัน

from what comes out of your pancreas.

ไม่ออกจากโปรตีนที่มาจากตับอ่อนของคุณ

And speaking of bacteria,

พูดถึงแบคทีเรีย

do you realize that each of us carries in our gut

คุณรู้ไหมว่า ในลำไส้ของเราแต่ละคนมีจำนวน

more bacteria

แบคทีเรีย

than there are cells in the rest of our body?

มากกว่าจำนวนเซลล์ในร่างกายของเราเสียอีก

Maybe 10 times more.

อาจจะมากกว่าถึง 10 เท่า

I mean think of it,

ผมหมายถึงว่า ลองคิดดู

when Antonio Damasio asks about your self-image,

เมื่อแอนโตนิโอ ดามาสิโอ ถามถึงภาพพจน์ของคุณ

do you think about the bacteria?

คุณนึกถึงแบคทีเรียหรือเปล่า?

Our gut is a wonderfully hospitable environment

สำไส้ของคนเรามีสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมยิ่ง

for those bacteria.

สำหรับแบคทีเรีย

It's warm, it's dark, it's moist,

อุ่น มืด ชื้น

it's very cozy.

อบอุ่นสบายดีจริงๆ

And you're going to provide all the nutrition that they could possibly want

และคุณก็จะเอาสารอาหารทุกประเภทที่มันอยากจะได้ไปให้

with no effort on their part.

โดยที่มันไม่ต้องใช้ความพยายามใด

It's really like an Easy Street for bacteria,

เปรียบดัง ถนนสายสะดวก (Easy Street) สำหรับแบคทีเรีย

with the occasional interruption

ที่แค่ถูกขัดจังหวะในบางครั้ง

of the unintended forced rush to the exit.

ด้วยแรงดันออกที่ไม่ได้ตั้งใจ

But otherwise,

แต่หาไม่แล้ว

you are a wonderful environment for those bacteria,

คุณคือสภาพแวดล้อมแสนมหัศจรรย์สำหรับแบคทีเรีย

just as they are essential to your life.

เช่นเดียวกับที่พวกมันสำคัญกับชีวิตคุณอย่างยิ่ง

They help in the digestion of essential nutrients,

มันช่วยในกระบวนการย่อยสารอาหารที่จำเป็น

and they protect you against certain diseases.

และปกป้องเราจากโรคบางชนิด

But what will come in the future?

แต่ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไรหละ?

Are we at some kind of evolutionary equipoise

เราอยู่ ณ จุดสมดุลแห่งวิวัฒนาการหรือ?

as a species?

ในฐานะสายพันธุ์หนึ่ง?

Or, are we destined

หรือ เรามีชะตา

to become something different --

จะกลายเป็นอะไรบางอย่างที่ต่างออกไป

something, perhaps, even better adapted

อะไรบางอย่างที่อาจจะปรับตัวเข้ากับ

to the environment?

สิ่งแวดล้อมได้ดีกว่าอีก?

Now let's take a step back in time

คราวนี้ เราลองย้อนเวลาดูสักหน่อย

to the Big Bang, 14 billion years ago --

ไปสู่บิ๊กแบงเมื่อหนึ่งหมื่นสี่พันล้านปีก่อน

the Earth, the solar system,

โลก ระบบสุริยจักรวาล

about four and a half billion years --

ประมาณ 4.5 พันล้านปี

the first signs of proto-life,

สัญญาณแรกแห่งชีวิตที่ใช้แสง

maybe three to four billion years ago on Earth --

เกิดมาในโลก อาจจะ 3-4 พันล้านปีก่อน

the first multi-celled organisms,

สิ่งมีชีวิตหลายเซลล์เกิดขึ้นครั้งแรก

perhaps as much

อาจจะนานมาแล้ว

as 800 or a billion years ago --

ถึง 800-1,000 ล้านปีก่อน

and then the human species,

และถัดมาก็สายพันธุ์มนุษย์

finally emerging

เกิดขึ้นมาในที่สุด

in the last 130,000 years.

ในช่วง 130,000 ปีที่ผ่านมานี้เอง

In this vast unfinished symphony of the universe,

ในวงซิมโฟนีที่ยังบรรเลงต่อไปของจักรวาลอันกว้างไกลนี้

life on Earth is like a brief measure;

สิ่งมีชีวิตในโลกเป็นเหมือนมาตรกระจ้อยร่อย

the animal kingdom,

อาณาจักรสัตว์

like a single measure;

เหมือนมาตรอันเดียว

and human life,

และชีวิตมนุษย์

a small grace note.

เหมือนบันทึกสั้นๆอันงดงาม

That was us.

นั่นพวกเราหล่ะครับ

That also constitutes the entertainment portion of this talk,

นั่นก็ประกอบขึ้นเป็นส่วนที่เป็นความบันเทิงของการบรรยายนี้ด้วย

so I hope you enjoyed it.

ดังนั้น ผมหวังว่าคุณจะสนุกนะครับ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Now when I was a freshman in college,

เอาหละ ตอนที่ผมเป็นนักศึกษาปี 1 ในมหาวิทยาลัย

I took my first biology class.

ผมลงเรียนชีววิทยาเป็นครั้งแรก

I was fascinated

ผมติดใจหลงใหล

by the elegance and beauty of biology.

ความอลังการและความสวยงามของชีววิทยาครับ

I became enamored of the power of evolution,

ผมถูกฉาบไปด้วยพลังของวิวัฒนาการ

and I realized something very fundamental:

และผมเรียนรู้ถึงบางอย่างที่เป็นรากฐานยิ่ง

in most of the existence of life

ของการมีอยู่ของสิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่

in single-celled organisms,

ในสิ่งมีชีวิตเซลล์เดียว

each cell simply divides,

แต่ละเซลล์ก็แค่แบ่งตัว

and all of the genetic energy of that cell

และพันธุกรรมอันสมบูรณ์แบบของเซลล์นั้น

is carried on in both daughter cells.

ได้รับการถ่ายทอดไปสู่เซลล์ลูกทั้งคู่

But at the time multi-celled organisms come online,

แต่พอมีสิ่งมีชีวิตหลายเซลล์เกิดขึ้นมา

things start to change.

สิ่งต่างๆก็เริ่มเปลี่ยนไป

Sexual reproduction enters the picture.

เริ่มมีการสืบพันธุ์ด้วยการมีเพศสัมพันธ์

And very importantly,

และที่สำัคัญยิ่ง

with the introduction of sexual reproduction

เนื่องด้วยการมีขึ้นของการสืบพันธุ์ด้วยการมีเพศสัมพันธุ์

that passes on the genome,

เพื่อส่งผ่านพันธุกรรม

the rest of the body

ร่างกายส่วนอื่นๆ

becomes expendable.

จึงถูกใช้งานไปด้วย

In fact, you could say

ในความเป็นจริง เราอาจกล่าว

that the inevitability of the death of our bodies

ได้ว่า การล้มตายสลายสูญของกายเนื้อที่ไม่มีทางเลี่ยงได้

enters in evolutionary time

ได้เกิดมีขึ้นในการวิวัฒนาการ

at the same moment

ในขณะเวลาเดียวกันกับ

as sexual reproduction.

การสืบพันธ์ด้วยการมีเพศสัมพันธุ์

Now I have to confess,

ถึงตอนนี้ผมต้องสารภาพครับ

when I was a college undergraduate,

ว่าตอนผมเรียนปริญญาตรี

I thought, okay, sex/death, sex/death, death for sex --

ผมครุ่นคิดครับว่า โอเค เซ็กส์/ความตาย เซ็กส์/ความตาย ตายเพื่อเซ็กส์

it seemed pretty reasonable at the time,

ดูจะสมเหตุสมผล ณ เวลานั้น

but with each passing year,

แต่พอเวลาผ่านไปแต่ละปีๆ

I've come to have increasing doubts.

ผมก็สงสัยมากขึ้นเรื่อยๆ

I've come to understand the sentiments of George Burns,

แล้วผมถึงได้เข้าใจทัศนคติของจอร์จ เบิร์นส์ (George Burns)

who was performing still in Las Vegas

ซึ่งยังทำการแสดงโชว์อยู่ที่ลาสเวกัส

well into his 90s.

แม้ล่วงเข้าสู่อายุ 90 กว่าปี

And one night, there's a knock at his hotel room door.

ค่ำคืนหนึ่ง มีเสียงเคาะประตูห้องเขาที่โรงแรม

He answers the door.

เขามาเปิดประตูรับ

Standing before him is a gorgeous, scantily clad showgirl.

คนที่ยืนอยู่หน้าเขาเป็นสาวโชว์ขาวสวยหมวยอึ๋มที่แทบไม่นุ่งห่มอะไรเลย

She looks at him and says,

เธอมองมายังเขา แล้วบอกว่า

"I'm here for super sex."

"หนูมานี่เพื่อเซ็กส์แบบสุดยอดค่ะ"

"That's fine," says George, "I'll take the soup."

"ก็ได้นะ" จอร์จตอบ "งั้นผมขอซุป"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

I came to realize,

ผมได้เรียนรู้

as a physician,

ด้วยความเป็นแพทย์

that I was working toward a goal

ว่าผมกำลังทำงานเพื่อจุดมุ่งหมาย

which was different from the goal of evolution --

ที่แตกต่างไปจากจุดมุ่งหมายของวิวัฒนาการ

not necessarily contradictory, just different.

ไม่จำเป็นถึงกับขัดแย้งกัน แค่แตกต่างครับ

I was trying to preserve the body.

ผมพยายามสงวนรักษาไว้ซึ่งร่างกาย

I wanted to keep us healthy.

ผมต้องการให้เรามีสุขภาพดี

I wanted to restore health from disease.

ผมต้องการฟื้นฟูสุขภาพจากโรคภัยไข้เจ็บ

I wanted us to live long and healthy lives.

ผมต้องการให้เรามีอายุยืนนานและมีสุขภาวะ

Evolution is all about passing on the genome

วิวัฒนาการมีจุดมุ่งหมายเฉพาะเพื่อถ่ายทอดพันธุกรรม

to the next generation,

ไปยังรุ่นลูกหลาน

adapting and surviving

เพื่อการปรับตัวและดำรงชีวิต

through generation after generation.

สืบต่อรุ่นแล้วรุ่นเล่า

From an evolutionary point of view,

จากมุมมองทางวิวัฒนาการ

you and I are like the booster rockets

คุณกับผมก็เหมือนกับจรวดสำหรับออกตัวขับเคลื่อน

designed to send the genetic payload

ที่ได้รับการออกแบบมาให้ส่งสัมภาระทางพันธุกรรม

into the next level of orbit

ออกไปยังวิถีโคจรในรอบถัดออกไป

and then drop off into the sea.

จากนั้นก็ทิ้งตัวเองลงทะเล

I think we would all understand the sentiment that Woody Allen expressed

ผมคิดว่าเราจะเข้าใจทัศนคติที่ วู้ดดี้ เอเลน (Woody Allen) สื่อออกมา

when he said, "I don't want to achieve immortality through my work.

ตอนที่เขาพูดว่า "ผมไม่อยากมีชีวิตเป็นอมตะด้วยผลงานของผม

I want to achieve it through not dying."

ผมอยากเป็นอมตะด้วยการไม่ตาย"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Evolution does not necessarily

วิวัฒนาการไม่จำเป็นจะต้อง

favor the longest-lived.

เกื้อหนุนการมีอายุยืนยาว

It doesn't necessarily favor the biggest

ไม่จำเป็นต้องเลือกเกื้อหนุนคนที่ตัวใหญ่ที่สุด

or the strongest or the fastest,

หรือแข็งแรงที่สุด หรือปราดเปรียวที่สุด

and not even the smartest.

หรือแม้กระทั่งคนที่ฉลาดที่สุด

Evolution favors

วิวัฒนาการเลือกเกื้อหนุน

those creatures best adapted

สิ่งมีชีวิตที่ปรับตัวได้ดีที่สุด

to their environment.

ต่อสิ่งแวดล้อม

That is the sole test

นั่นเป็นบททดสอบเพียงหนึ่งเดียว

of survival and success.

ของการอยู่รอดและความสำเร็จ

At the bottom of the ocean,

ใต้พื้นสมุทร

bacteria that are thermophilic

แบคทีเรียที่ชอบความร้อน

and can survive at the steam vent heat

และสามารถดำรงอยู่ได้ในไอน้ำร้อนที่พวยพุ่ง

that would otherwise produce, if fish were there,

ซึ่งหากว่ามีปลาอยู่บริเวณนั้นจะทำให้เกิด

sous-vide cooked fish,

ปลาที่ปรุงให้สุกแบบซูวีด (sous-vide)

nevertheless, have managed

อย่างไรก็ตาม ยังหาหนทาง

to make that a hospitable environment for them.

ที่จะสร้างสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมสำหรับแบคทีเรีย

So what does this mean,

นี่หมายความถึงอะไรเล่าครับ

as we look back at what has happened in evolution,

หากเรามองย้อนกลับไปดูกระบวนการวิวัฒนาการ

and as we think about the place again

หากเราคิดกันอีกครั้งหนึ่งถึงจุดยืน

of humans in evolution,

ของมนุษย์ในกระบวนการวิวัฒนาการ

and particularly as we look ahead

และโดยเฉพาะถ้าเรามองภาพไปในอนาคต

to the next phase,

ไปถึงขั้นตอนต่อไปอีกขั้น

I would say

ผมอยากบอก

that there are a number of possibilities.

ว่ามีความเป็นไปได้มากมายหลายอย่างเชียวหละครับ

The first is that we will not evolve.

อย่างแรกก็คือ เราจะไม่วิวัฒนาการอีกต่อไป

We have reached

เราได้มาถึง

a kind of equipoise.

จุดสมดุลแล้ว

And the reasoning behind that would be,

และเหตุผลก็คือ

first, we have, through medicine,

ประการแรก เรามีเทคโนโลยีทางการแพทย์

managed to preserve a lot of genes

ที่จะรักษายีนส์ของเราไว้

that would otherwise be selected out

ยีนส์ที่หากเราไม่รักษาไว้ก็จะถูกคัดเลือกออกไป

and be removed from the population.

จากกลุ่มประชากร(ด้วยกระบวนการของวิวัฒนาการ)

And secondly, we as a species

ประการที่สอง เราในฐานะสายพันธุ์หนึ่ง

have so configured our environment

มีความเข้าใจสภาวะแวดล้อมมากเพียงพอ

that we have managed to make it adapt to us

ที่เราจะจัดการปรับให้มันเข้าหาเราได้

as well as we adapt to it.

เช่นเดียวกับที่เราปรับเข้าหามัน

And by the way, we immigrate and circulate

แล้วอีกอย่าง เรามีการอพยพ หมุนเวียน

and intermix so much

และผสมปนเปกันไปหมด

that you can't any longer

จนเราไม่สามารถอีกต่อไปที่

have the isolation that is necessary

จะแยกว่าสิ่งไหนจำเป็น

for evolution to take place.

เพื่อให้วิวัฒนาการเกิดขึ้น

A second possibility

ความเป็นไปได้อย่างที่สอง

is that there will be evolution of the traditional kind,

คือ วิวัฒนาการต่อเนื่องไปอย่างที่เคยเป็นมา

natural, imposed by the forces of nature.

เป็นไปตามธรรมชาติ ด้วยแรงขับเคลื่อนของธรรมชาติ

And the argument here would be

และเหตุผลก็คือ

that the wheels of evolution grind slowly,

วงล้อแห่งวิวัฒนาการหมุนไปอย่างช้าๆ

but they are inexorable.

แต่ไม่อาจหยุดยั้งไว้ได้

And as far as isolation goes,

แล้วที่ว่าด้วยความเป็นเอกเทศ

when we as a species

เมื่อสายพันธุ์เรา

do colonize distant planets,

ไปครอบครองดาวเคราะห์ห่างไกล

there will be the isolation and the environmental changes

เราก็จะแยกไปอยู่อยากเอกเทศและสภาพแวดล้อมจะเปลี่ยนไป

that could produce evolution

ในแบบที่จะทำให้เกิดวิวัฒนาการ

in the natural way.

ตามวิถีธรรมชาติ

But there's a third possibility,

แต่มีความเป็นไปได้ประการที่สาม

an enticing, intriguing and frightening possibility.

เป็นความเป็นไปได้ที่ล่อตาล่อใจ น่าสนใจ และน่าพรั่นสะพรึง

I call it neo-evolution --

ผมเรียกว่า "วิวัฒนาการแนวใหม่ (neo-evolution)"

the new evolution

เป็นวิวัฒนาการแบบใหม่

that is not simply natural,

ที่ไม่เป็นไปตามธรรมชาติ

but guided and chosen

และถูกชี้นำและเลือก

by us as individuals

โดยพวกเราในฐานะปัจเจก

in the choices that we will make.

กับทางเลือกที่พวกเราจะต้องตัดสินเลือกกัน

Now how could this come about?

แล้วทางเลือกประการสุดท้ายเกิดขึ้นมาได้อย่างไรกัน

How could it be possible that we would do this?

เป็นไปได้อย่างไรที่เราถึงมีทางเลือกแบบนี้ได้ด้วย?

Consider, first, the reality

ก่อนอื่น ลองดูกันที่ความเป็นจริงก่อน

that people today, in some cultures,

คนเราทุกวันนี้ ในบางวัฒนธรรม

are making choices about their offspring.

ได้กำหนดได้เลือกคุณสมบัติบางอย่างของบุตร

They're, in some cultures,

ในบางวัฒนธรรม พวกเขา

choosing to have more males than females.

เลือกที่จะมีลูกชายมากกว่าลูกสาว

It's not necessarily good for the society,

ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นสิ่งที่ดีสำหรับสังคม

but it's what the individual and the family are choosing.

แต่ว่านั่นเป็นสิ่งที่แต่ละคนและแต่ละครอบครัวได้กระทำการเลือก

Think also,

ต้องคิดอีกด้วยว่า

if it were possible ever

ถ้าหากว่ามันมีความเป็นไปได้

for you to choose, not simply to choose the sex of your child,

ที่เราจะเลือก ไม่ใช่แค่เลือกเพศของบุตร

but for you in your body

แต่สำหรับเราในร่างกายของเรา

to make the genetic adjustments

ที่จะเลือกปรับปรุงดัดแปลงพันธุกรรม

that would cure or prevent diseases.

ที่จะช่วยรักษาและป้องกันโรค

What if you could make the genetic changes

จะเป็นอย่างไรถ้าเราสามารถเลือกที่จะเปลื่ยนแปลงยีนส์

to eliminate diabetes or Alzheimer's

เพื่อกำจัดโรคเบาหวานหรือโรคอัลซไฮเมอร์

or reduce the risk of cancer

หรือลดความเสี่ยงของมะเร็ง

or eliminate stroke?

หรือกำจัดโรคชัก

Wouldn't you want

เราจะไม่อยาก

to make those changes

ที่จะสร้างความเปลี่ยนแปลง

in your genes?

กับยีนส์ของเราเชียวหรือ?

If we look ahead,

ถ้าเรามองภาพไปในภายภาคหน้า

these kind of changes

การเปลี่ยนแปลงแบบนี้

are going to be increasingly possible.

จะมีความเป็นไปได้มากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ

The Human Genome Project

โครงการจีโนมมนุษย์ (The Human Genome Project)

started in 1990,

เริ่มโครงการในปี พ.ศ.2533

and it took 13 years.

มีระยะเวลาโครงการ 13 ปี

It cost 2.7 billion dollars.

ใช้งบประมาณ 2.7 พันล้านดอลลาร์ (81,200 ล้านบาท)

The year after it was finished in 2004,

ปีถัดจากที่โครงการเสร็จสิ้นลงในปี พ.ศ.2547

you could do the same job

เราสามารถดำเนินการอย่างเดียวกัน

for 20 million dollars in three to four months.

ด้วยงบประมาณ 20 ล้านดอลลาร์ ด้วยเวลา 3-4 เดือน

Today, you can have a complete sequence

ทุกวันนี้ เราสามารถจัดทำลำดับที่สมบูรณ์

of the three billion base pairs in the human genome

ของจีโนมพื้นฐานทั้งหมดของมนุษย์ สามพันล้านคู่

at a cost of about 20,000 dollars

ด้วยค่าใช้จ่ายราว 2 หมื่นดอลลาร์ (6 แสนบาท)

and in the space of about a week.

และใช้เวลาเพียงแค่สัปดาห์เดียว

It won't be very long

อีกไม่เท่าไหร่หรอก

before the reality will be

ที่ความเป็นจริงจะเป็นว่าเราสามารถ

the 1,000-dollar human genome,

จัดทำลำดับจีโนมมนุษย์ด้วยงบหนึ่งพันดอลลาร์ (สามหมื่นบาท)

and it will be increasingly available for everyone.

และก็จะเป็นไปได้สูงขึ้นเรื่อยๆที่เราทุกๆคนจะเข้าถึงบริการ

Just a week ago,

สัปดาห์ก่อนนี้เอง

the National Academy of Engineering

บัณฑิตสถานแห่งชาติ สาขาวิศวกรรม (National Academy of Engineering)

awarded its Draper Prize

ได้มอบรางวัลแดรบเปอร์ (Draper Prize)

to Francis Arnold and Willem Stemmer,

ให้แก่ ฟราสซิส อาร์โนล์ด์ กับ วิลเล็ม สเต็มเมอร์ (Francis Arnold & Willem Stemmer)

two scientists who independently developed techniques

นักวิทยาศาสตร์สองท่านที่ต่างก็ได้พัฒนาเทคนิค

to encourage the natural process of evolution to work faster

ที่จะกระตุ้นเร่งให้กระบวนการวิวัฒนาการตามธรรมชาติทำงานเร็วขึ้น

and to lead to desirable proteins

และน้อมให้เกิดโปรตีนที่ต้องการ

in a more efficient way --

ในวิถีทางที่มีประสิทธิภาพสูงกว่า

what Frances Arnold calls "directed evolution."

ฟรานซิส อาร์โนล์ด์ เรียกว่า "วิวัฒนาการแบบชี้นำ (directed evolution)"

A couple of years ago, the Lasker Prize

เมื่อสองสามปีก่อน รางวัลลาสเกอร์ (Lasker Prize)

was awarded to the scientist Shinya Yamanaka

ตกเป็นของนักวิทยาศาสตร์ชื่อ ชินยะ ยามานากะ (Shinya Yamanaka)

for his research

สำหรับงานวิจัยของเขา

in which he took an adult skin cell,

ซึ่งเขาได้นำผิวหนังของคนเรา ส่วนที่เป็น

a fibroblast,

เซลล์สร้างเส้นใย

and by manipulating just four genes,

นำมาดัดแปลงยีนส์แค่สี่ตัว

he induced that cell

เขาสามารถทำให้เซลล์นั้น

to revert to a pluripotential stem cell --

หวนคืนไปเป็นเซลล์ต้นกำเนิดแบบพลูริโพเทนท์ (pluripotential stem cell)

a cell potentially capable

เป็นเซลล์ที่มีศักยภาพในการเปลี่ยน

of becoming any cell in your body.

กลายเป็นเซลล์อะไรก็ได้ในร่างกายของเรา

These changes are coming.

ความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้กำลังคืบคลานเข้ามา

The same technology

เทคโนโลยีเดียวกันกับ

that has produced the human insulin in bacteria

ที่ใช้สร้างสารอินซูลินมนุษย์ในแบคทีเรีย

can make viruses

สามารถสร้างไวรัส

that will not only protect you against themselves,

ที่จะไม่เพียงแต่ป้องกันเราจากพวกไวรัสเองแล้ว

but induce immunity against other viruses.

ยังช่วยสร้างภูมิคุ้มป้องกันเราจากไวรัสชนิดอื่นด้วย

Believe it or not,

เชื่อไหมครับว่า

there's an experimental trial going on

ตอนนี้มีการทดลองทดสอบ

with vaccine against influenza

วัคซีนป้องกันไข้หวัดใหญ่

that has been grown in the cells of a tobacco plant.

ที่เพาะเลี้ยงมาในเซลล์ของต้นยาสูบ

Can you imagine something good coming out of tobacco?

คุณคิดดูสิครับว่า ยาสูบ ก็ให้สิ่งดีๆกับเราได้ด้วย

These are all reality today,

ทั้งหมดนี่คือความเป็นจริงในปัจจุบัน

and [in] the future, will be evermore possible.

และในอนาคต จะมีอะไรที่เป็นไปไ้ด้มากยิ่งกว่านี้อีก

Imagine then

ลองนึกภาพต่อไป

just two other little changes.

ถึงความเปลี่ยนแปลงเล็กๆอีกแค่สองอย่าง

You can change the cells in your body,

เราสามารถเปลี่ยนเซลล์ในร่างกายเราได้

but what if you could change the cells in your offspring?

แต่จะเป็นอย่างไรล่ะถ้าเราสามารถเปลี่ยนแปลงเซลล์ของลูกเราได้

What if you could change the sperm and the ova,

จะเป็นอย่างไรล่ะถ้าเราสามารถเปลี่ยนแปลงสเปิร์มและไข่ได้

or change the newly fertilized egg,

หรือเปลี่ยนแปลงไข่ที่ได้รับการผสมแล้วใหม่ๆ

and give your offspring a better chance

และสร้างโอกาสที่ดีกว่าให้แก่ลูกของเรา

at a healthier life --

ที่จะมีชีวิตที่มีสุขภาพดีขึ้น

eliminate the diabetes, eliminate the hemophilia,

กำจัดโรคเบาหวานออกไป กำจัดโรคเลือดไหลไม่หยุดออกไป

reduce the risk of cancer?

ลดความเสี่ยงของมะเร็ง

Who doesn't want healthier children?

ใครล่ะจะไม่อยากมีลูกที่ร่างกายแข็งแรง

And then, that same analytic technology,

ถัดจากนั้น เทคโนโลยีวิเคราะห์แบบเดียวกัน

that same engine of science

กลไกทางวิทยาศาสตร์แบบเดียวกัน

that can produce

กับที่สามารถสร้าง

the changes to prevent disease,

ความเปลี่ยนแปลงในการป้องกันโรค

will also enable us

จะยังช่วยเือื้อให้เรา

to adopt super-attributes,

รับเอาคุณลักษณะสูงเกินปรกติ

hyper-capacities --

สมรรถนะขั้นอภิมหา

that better memory.

ความทรงจำยอดเยี่ยมยิ่งไปอีก

Why not have the quick wit

ทำไมไม่เอาไหวพริบเชาวน์ปัญญา

of a Ken Jennings,

แบบเคน เจนนิงส์ ล่ะ

especially if you can augment it

โดยเฉพาะถ้าเราสามารถแต่งเติมมัน

with the next generation of the Watson machine?

เข้าไปในจีโนมของรุ่นลูกรุ่นหลาน

Why not have the quick twitch muscle

ทำไมไม่สร้างกล้ามเนื้อที่เคลื่อนไหวแคล่วคล่อง

that will enable you to run faster and longer?

ที่จะทำให้เราสามารถวิ่งได้เร็วขึ้นและนานขึ้นล่ะ

Why not live longer?

ทำไมไม่มีชีวิตที่ยืนยาวนานขึ้นล่ะ

These will be irresistible.

นี่เป็นสิ่งที่ยากจะต้านทาน

And when we are at a position

และเมื่อเราอยู่ในฐานะ

where we can pass it on to the next generation,

ที่จะส่งต่อสิ่งเหล่านี้ไปยังรุ่นลูกรุ่นหลาน

and we can adopt the attributes we want,

และเราสามารถเลือกรับเอาคุณลักษณะที่เราต้องการได้

we will have converted

เราก็จะได้เปลี่ยนแปลง

old-style evolution

วิวัฒนาการแบบเก่า

into neo-evolution.

ไปเป็น วิวัฒนาการแนวใหม่

We'll take a process

เราจะใช้กระบวนการ

that normally might require 100,000 years,

ที่โดยปรกติจะใช้เวลานานเป็นแสนปี

and we can compress it down to a thousand years --

เราจะย่นย่อให้เหลือเพียงพันปี

and maybe even in the next 100 years.

หรืออาจจะแค่ในอีก 100 ปีข้างหน้า

These are choices

สิ่งเหล่านี้คือทางเลือก

that your grandchildren,

ที่รุ่นหลานของคุณ

or their grandchildren,

หรือรุ่นหลานของหลานคุณ

are going to have before them.

จะมีโอกาสได้เลือก

Will we use these choices

เราจะใช้ทางเลือกเหล่านี้

to make a society that is better,

ในการสร้างสังคมที่ดีขึ้น

that is more successful, that is kinder?

ที่มีความสำเร็จสูงขึ้น ที่สุภาพอ่อนโยนขึ้น

Or, will we selectively choose different attributes

หรือเราจะจงใจเลือกคุณสมบัติที่แตกต่างออกไป

that we want for some of us

ที่เราต้องการให้เป็นเฉพาะสำหรับบางคน

and not for others of us?

แต่ไม่ใช่สำหรับคนอื่นๆที่เหลือ

Will we make a society

เราจะสร้างสังคม

that is more boring and more uniform,

ที่น่าเบื่อมากขึ้นและเป็นรูปแบบเดียวกันยิ่งขึ้น

or more robust and more versatile?

หรือแข็งแรงทนทานขึ้นและมีประโยชน์หลายอย่างขึ้น

These are the kinds of questions

สิ่งเหล่านี้เป็นคำถามหลายๆแบบ

that we will have to face.

ที่เราจะต้องเผชิญ

And most profoundly of all,

และคำถามที่ลึกซึ้งที่สุดก็คือ

will we ever be able to develop the wisdom,

เราจะพัฒนาเชาวน์ปัญญาให้ดียิ่งขึ้น

and to inherit the wisdom,

และถ่ายทอดเชาวน์ปัญญาที่เราจำเป็นที่จะต้อง

that we'll need to make these choices wisely?

ใช้ในการตัดสินใจเลือกสิ่งพวกนี้ได้อย่างชาญฉลาดไหม

For better or worse,

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

and sooner than you may think,

และอาจจะเร็วกว่าที่คุณคาดคิด

these choices will be up to us.

ทางเลือกเหล่านี้จะเดินทางมาถึงเราวันหนึ่ง

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)