8 lessons on building a company people enjoy working for | The Way We Work, a TED series

HR jargon makes me crazy.

Translator: Nishapa Leeleartkij Reviewer: Thanwa Wathahong

We have to have all these stupid acronyms

that describe things that nobody understands: OKRs and PIPs.

I think we can run our businesses

by just talking to each other like regular human beings.

We might actually get more done.

ศัพท์เฉพาะฝ่ายบุคคลทำฉันแทบบ้า

[The Way We Work]

เราต้องมีตัวย่อบ้าๆ พวกนี้

เพื่ออธิบายสิ่งที่ไม่มีใครเข้าใจ : OKRs และ PIPs

I really always wanted to be an HR professional,

I wanted to be able to speak the language of management.

ฉันว่าเราดำเนินธุรกิจได้

โดยแค่คุยกันในภาษามนุษย์

And you know what I've learned after all this time?

งานน่าจะเสร็จเยอะขึ้นนะ

I don't think any of it matters.

วิธีที่เราทำงาน

There's all kinds of things that we call "best practices"

that aren't best practices at all.

ฉันอยากเป็นมืออาชีพด้านทรัพยากรบุคคลมาตลอด

How do we know it's best? We don't measure this stuff.

ฉันอยากพูดภาษาผู้บริหารได้

In fact, I've learned that "best practices" usually means

คุณรู้ไหม ฉันได้เรียนรู้อะไร

copying what everybody else does.

เรื่องพวกนี้มันไม่สำคัญเลย

Our world is changing and evolving all the time.

มันมีสิ่งที่เราเรียกว่า "แนวปฏิบัติที่ดีที่สุด"

Here are some lessons to help you adapt.

ซึ่งไม่ใช่แนวปฏิบัติที่ดีที่สุดเอาซะเลย

Lesson one: Your employees are adults.

เรารู้ได้อย่างไรว่ามันดีที่สุด ของมันวัดกันไม่ได้

You know, we've created so many layers

จริงๆแล้ว ฉันว่า แนวปฏิบัติที่ดีที่สุด ก็คือ

and so many processes and so many guidelines

การเลียนแบบสิ่งที่คนอื่น ๆ เขาทำกัน

to keep those employees in place

โลกเราเปลี่ยนแปลงวิวัฒนาการตลอดเวลา

that we've ended up with systems that treat people like they're children.

บทเรียนเหล่านี้จะช่วยคุณปรับตัว

บทที่หนึ่ง : ลูกจ้างคุณ เขาเป็นผู้ใหญ่

And they're not.

Fully formed adults walk in the door every single day.

เราสร้างระดับเยอะแยะ

They have rent payments, they have obligations,

กระบวนการหลายอย่าง ข้อแนะนำอีกเพียบ

they're members of society,

ให้จัดการลูกจ้างได้

they want to create a difference in the world.

เราเลยได้ระบบที่ ทำกับผู้คนเหมือนเขาเป็นเด็ก

So if we start with the assumption

that everybody comes to work to do an amazing job,

และเขาไม่ใช่เด็ก

ผู้ใหญ่โตเต็มวัย เดินเข้าประตูทุกวัน

you'd be surprised what you get.

Lesson two: The job of management isn't to control people,

เขามีค่าเช่าบ้าน มีภาระผูกพัน

เป็นส่วนหนึ่งของสังคม

it's to build great teams.

When managers build great teams, here's how you know it.

อยากจะสร้างความแตกต่างให้โลกนี้

ฉะนั้น ถ้าเราเริ่มที่สมมติฐานว่า

They've done amazing stuff.

ทุกคนมาเพื่อทำงานที่ยอดเยี่ยม

Customers are really happy.

Those are the metrics that really matter.

คุณจะทึ่งในสิ่งที่คุณได้

บทที่สอง : งานของผู้บริหาร ไม่ใช่ควบคุมคน

Not the metrics of: "Do you come to work on time?"

"Did you take your vacation?" "Did you follow the rules?"

มันคือการสร้างทีมที่ยิ่งใหญ่

นี่คือสิ่งที่จะบอกคุณให้รู้ว่า ผู้บริหารได้สร้างทีมเจ๋ง ๆ แล้ว

"Did you ask for permission?"

Lesson three: People want to do work that means something.

พวกเขาได้ทำสิ่งที่น่าทึ่ง

ลูกค้ามีความสุขมาก ๆ

After they do it, they should be free to move on.

นั่นคือตัวชี้วัดที่สำคัญ

Careers are journeys.

ไม่ใช่ตัวชี้วัดว่า "คุณมาทำงานตรงเวลาไหม"

Nobody's going to want to do the same thing for 60 years.

"คุณลาพักร้อนไหม" "คุณทำตามกฏไหม"

So the idea of keeping people for the sake of keeping them

"คุณได้ขออนุญาตไหม"

บทที่สาม : คนเราต้องการทำงาน ที่มีความหมาย

really hurts both of us.

Instead, what if we created companies that were great places to be from?

และเมื่อเขาทำแล้ว เขาควรมีอิสระที่จะไปต่อ

อาชีพ คือการเดินทาง

And everyone who leaves you

ไม่มีใครอยากจะทำสิ่งเดิม ๆ อยู่หกสิบปี

becomes an ambassador for not only your product,

ฉะนั้น ความคิดที่จะเก็บคนไว้ เพื่อได้ชื่อว่ารักษาเขาไว้

but who you are and how you operate.

จริง ๆ ทำร้ายทั้งสองฝ่าย

And when you spread that kind of excitement throughout the world,

ถ้าหากเราสร้างบริษัทที่ยอดเยี่ยม ถ้าใครได้ผ่านงาน

then we make all of our companies better.

และคนที่ออกจากคุณไป

Lesson four: Everyone in your company should understand the business.

กลายเป็นฑูตให้กับ ไม่ใช่แค่ผลิตภัณฑ์ของคุณ

Now, based on the assumption that we've got smart adults here,

แต่ความเป็นคุณและวิธีที่คุณทำงาน

และเมื่อคุณกระจายความตื่นเต้นนี้ไปทั่วโลก

the most important thing we can teach them is how our business works.

เราก็ทำให้ทุก ๆ บริษัทดีขึ้น

When I look at companies that are moving fast,

that are really innovative

บทที่สี่ : ทุกคนในบริษัทคุณควรเข้าใจธุรกิจ

and that are doing amazing things with agility and speed,

จากสมมติฐานว่าเรามีผู้ใหญ่ฉลาด ๆ ที่นี่

it's because they're collaborative.

สิ่งสำคัญที่สุดที่เราสอนพวกเขาได้คือ ธุรกิจทำงานอย่างไร

The best thing that we can do is constantly teach each other what we do,

เมื่อฉันมองบริษัท ที่เดินหน้าไว

what matters to us, what we measure, what goodness looks like,

ที่มีนวัตกรรมใหม่ ๆ

และเขาทำสิ่งที่ยอดเยี่ยม ด้วยความว่องไวรวดเร็ว

so that we can all drive towards achieving the same thing.

เพราะเขาร่วมแรงร่วมใจ

Lesson five: Everyone in your company should be able to handle the truth.

สิ่งที่ดีที่สุดที่เราทำได้ คือสอนกันในสิ่งที่เราทำ

You know why people say giving feedback is so hard?

อะไรสำคัญ อะไรที่เราวัดผล อะไรเรียกว่าดี

They don't practice.

Let's take the annual performance review.

เราจะได้มุ่งสู่เป้าหมายเดียวกันได้

What else do you do in your whole life that you're really good at

บทที่ห้า : ทุกคนในบริษัทควรรับความจริงได้

that you only do once a year?

Here's what I found:

รู้ไหมว่าทำไมการให้คำติชม มันถึงได้ยากนัก

humans can hear anything if it's true.

เพราะเราไม่ฝึกฝน

So let's rethink the word "feedback,"

"มาประเมินผลประกอบการรายปีกัน"

คือมีอะไรบ้างที่คุณทำมาตลอดชีวิต ที่คุณทำได้ดีมาก ๆ

and think about it as telling people the truth, the honest truth,

แต่ว่าทำแค่หนึ่งครั้งต่อปี

about what they're doing right and what they're doing wrong,

นี่คือสิ่งที่ฉันพบ

คนเราฟังอะไรก็ได้ ถ้ามันจริง

in the moment when they're doing it.

ฉะนั้น ลองนึกถึง "การให้คำติชม" อีกครั้ง

That good thing you just did, whoo!

That's exactly what I'm talking about.

และคิดว่ามันเป็นการบอกความจริงกับคนอื่น ความจริงที่ซื่อตรง

Go do that again.

And people will do that again, today, three more times.

Lesson six: Your company needs to live out its values.

ว่าอะไรที่เขาทำแล้วดี อะไรที่เขาทำแล้ว ไม่ดี

ในขณะที่เขาทำ

I was talking to a company not long ago, to the CEO.

นั่นมันเยี่ยมเลยที่คุณทำ วู้ว!

นั่นใช่อย่างที่ผมบอกเลย

He was having trouble because the company was rocky

เอาแบบนี้อีกนะ

และคนก็จะทำแบบนั้นอีก วันนี้ อีกสามรอบ

and things weren't getting done on time,

and he felt like things were sloppy.

บทที่หก : บริษัทคุณต้องอยู่บนคุณค่าตัวเอง

This also was a man who, I observed,

ฉันได้คุยก้บบริษัทนึง เมื่อไม่นานมานี้ กับซีอีโอ

never showed up to any meeting on time.

เขากำลังมีปัญหา เพราะบริษัทไม่มั่นคง

Ever.

If you're part of a leadership team,

the most important thing that you can do to "uphold your values" is to live them.

และงานเสร็จไม่ตรงเวลา

และเขารู้สึกอะไร ๆ กำลังจะหลุดมือไป

People can't be what they can't see.

นี่คือคนที่ ฉันสังเกตว่า

เขาไม่เคยมาประชุมตรงเวลาเลย

We say, "Yes, we're here for equality,"

and then we proudly pound our chest

ไม่เลย

ถ้าคุณเป็นส่วนหนึ่งของทีมผู้นำ

because we'd achieved 30 percent representation of women

สิ่งที่มีพลังที่สุดที่จะ "ยึดถือคุณค่าของคุณ" คือทำให้ดู

on an executive team.

Well that's not equal, that's 30 percent.

คนไม่สามารถเป็นสิ่งที่เขาไม่เห็นได้

Lesson seven: All start-up ideas are stupid.

เราว่า "ใช่ เราอยู่เพื่อความเท่าเทียม"

แล้วเราก็ทุบหน้าอกเราด้วยความภูมิใจ

I spend a lot of time with start-ups,

เพราะเราได้เป็นตัวแทนผู้หญิงถึง 30%

and I have a lot of friends that work in larger, more established companies.

ในทีมผู้บริหารระดับสูง

They are always pooh-poohing the companies that I work with.

นั่นไม่เท่าเทียม นั่น 30%

"That is such a stupid idea."

บทที่เจ็ด : แนวคิดสตาร์ทอัปทั้งหมด เป็นเรื่องโง่

Well, guess what: all start-up ideas are stupid.

If they were reasonable, somebody else would have already been doing them.

ฉันใช้เวลามากเลยกับสตาร์ทอัป

และฉันมีเพื่อนเยอะแยะที่ทำงาน ในบริษัทที่ใหญ่และมั่นคงกว่า

Lesson eight: Every company needs to be excited for change.

พวกเขามักจะ ไม่แยแสบริษัทที่ฉันทำงานด้วย

Beware of the smoke of nostalgia.

"นั่นเป็นความคิดที่โง่มาก"

If you find yourself saying, "Remember the way it used to be?"

รู้ไหมว่า : ความคิดสตาร์ทอัปทั้งหมดน่ะ โง่

I want you to shift your thinking to say,

ถ้ามันสมเหตุสมผล คนอื่นเขาก็ทำไปหมดแล้ว

"Think about the way it's going to be."

บทที่แปด : ทุกบริษัท ต้องตื่นเต้นกับการเปลี่ยนแปลง

If I had a dream company,

ระวังกลิ่นอายของอดีตให้ดี

I would walk in the door and I would say,

ถ้าคุณเผลอคิดว่า "จำได้ไหม เมื่อก่อนมันเคยเป็นยังไง"

"Everything's changed, all bets are off.

We were running as fast as we can to the right,

ฉันอยากให้คุณเปลี่ยนความคิดไปอีกฝั่งว่า

and now we'll take a hard left."

And everybody would go "Yes!"

"คิดว่าต่อไป มันจะเป็นยังไง"

It's a pretty exciting world out there, and it's changing all the time.

ถ้าฉันมีบริษัทในฝัน

The more we embrace it and get excited about it,

ฉันจะเดินเข้าประตูแล้วบอกว่า

"ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว ดีลจบแล้ว

the more fun we're going to have.

เราเคยไปทางขวาแบบเร็วที่สุด

ตอนนี้จะหักศอกไปทางซ้ายแล้วล่ะ"

และทุกคนจะรับว่า "ได้เลย"

โลกภายนอกมันน่าตื่นเต้น และเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา

ยิ่งเรายอมรับมัน และตื่นตัวไปกับมัน

เราก็ยิ่งสนุก