8 lessons on building a company people enjoy working for | The Way We Work, a TED series

HR jargon makes me crazy.

Translator: Behdad Khazaeli Reviewer: sadegh zabihi

We have to have all these stupid acronyms

that describe things that nobody understands: OKRs and PIPs.

I think we can run our businesses

by just talking to each other like regular human beings.

We might actually get more done.

اصطلاحات منابع انسانی دیوانه کننده‌اند.

[The Way We Work]

این همه اختصار‌های مسخره داریم.

که چیز‌های را تعریف می‌کنند که هیچکس نمی‌فهمد: OKR و PIP.

I really always wanted to be an HR professional,

I wanted to be able to speak the language of management.

معتقدم می‌توانیم کارمان را

تنها با صحبت کردن مثل آدم‌های معمولی هم اداره کنیم.

And you know what I've learned after all this time?

شاید حتی بیشتر هم انجام دهیم.

I don't think any of it matters.

[شیوه‌ای که کار می‌کنیم]

There's all kinds of things that we call "best practices"

that aren't best practices at all.

واقعاً همیشه می‌خواستم که در منابع انسانی یک حرفه‌ای شوم،

How do we know it's best? We don't measure this stuff.

می‌خواستم تا بتوانم به زبان مدیریت صحبت کنم.

In fact, I've learned that "best practices" usually means

و می‌دانی بعد از اینهمه وقت چه فهمیدم؟

copying what everybody else does.

که هیچ کدامش مهم نیست.

Our world is changing and evolving all the time.

این‌ همه چیزی که ما «بهترین الگو‌ها» می‌نامیم

Here are some lessons to help you adapt.

اصلاً الگو‌ی بهتری نیستند.

Lesson one: Your employees are adults.

از کجا می‌دانیم که بهترین‌اند؟ مگر اندازه‌شان می‌گیریم؟

You know, we've created so many layers

در واقع، فهمیدم که معمولا «بهترین الگو‌»

and so many processes and so many guidelines

یعنی کپی کردن کار‌های دیگران.

to keep those employees in place

دنیای ما دائما در حال تغییر و تحول است.

that we've ended up with systems that treat people like they're children.

چند مثال برایتان می‌آورم که در تطبیق کمک کند.

درس اول: کارمندان شما بزرگ‌سال‌اند.

And they're not.

Fully formed adults walk in the door every single day.

ببینید، ما لایه‌های زیادی ساخته‌ایم

They have rent payments, they have obligations,

و فرآیند‌های خیلی زیادی و دستورالعل‌های بیش از حدی

they're members of society,

تا این کارمندان را در جایگاهی بگذاریم

they want to create a difference in the world.

که نهایتا باعث شود تا با آدمها مثل بچه برخورد کنیم.

So if we start with the assumption

that everybody comes to work to do an amazing job,

که نیستند.

آن‌هایی که کاملاً بزرگ شده‌اند هر روز از در وارد می‌شوند.

you'd be surprised what you get.

Lesson two: The job of management isn't to control people,

باید اجاره بدهند، تعهداتی دارند،

عضو جامعه هستند،

it's to build great teams.

When managers build great teams, here's how you know it.

می‌خواهند در دنیا تغییری ایجاد کنند.

پس اگر فرض ما این باشد

They've done amazing stuff.

که هر کسی که سر کار می‌رود می‌خواهد کاری عالی انجام دهد،

Customers are really happy.

Those are the metrics that really matter.

از نتیجه‌اش تعجب خواهید کرد.

درس دوم: کار مدیریت، کنترل آدمها نیست،

Not the metrics of: "Do you come to work on time?"

"Did you take your vacation?" "Did you follow the rules?"

ساختن تیم‌های خوب است.

وقتی مدیران تیم‌های خوبی می‌سازند، از اینجا می‌فهمید.

"Did you ask for permission?"

Lesson three: People want to do work that means something.

کار‌های شگفت انگیز.

مشتریان واقعاً خوشحال.

After they do it, they should be free to move on.

این‌ها معیار‌های خیلی مهمی هستند.

Careers are journeys.

نه این معیار که: «به موقع سر کار آمدی؟»

Nobody's going to want to do the same thing for 60 years.

«مرخصی‌ات را رفته‌ای؟» «طبق مقررات عمل کردی؟»

So the idea of keeping people for the sake of keeping them

«اجازه گرفتی؟»

درس سوم: آدمها کاری را می‌خواهند که معنی داشته باشد.

really hurts both of us.

Instead, what if we created companies that were great places to be from?

بعد از انجامش، باید آزاد باشند تا ادامه دهند.

شغل مثل سفر است.

And everyone who leaves you

هیچکس نمی‌خواهد یک کار را ۶۰ سال انجام دهد.

becomes an ambassador for not only your product,

پس اینکه آدمها را برای اینکه فقط داشته باشی مشغول کنی

but who you are and how you operate.

هر دو ما را ناراحت می‌کند.

And when you spread that kind of excitement throughout the world,

بجایش، چه می‌شود اگر شرکت‌هایی بسازیم که از آنجا بودن خوب باشد؟

then we make all of our companies better.

Lesson four: Everyone in your company should understand the business.

و هرکسی که ترکت می‌کند

سفیری باشد نه تنها برای محصولات شما،

Now, based on the assumption that we've got smart adults here,

بلکه برای شما و نحوه فعالیت شما.

و وقتی این نوع از هیجان را در دنیا پخش کنی،

the most important thing we can teach them is how our business works.

پس همه شرکت‌ها را بهتر خواهیم کرد.

When I look at companies that are moving fast,

that are really innovative

درس چهارم: در شرکت شما همه باید کسب‌وکار را بفهمند.

and that are doing amazing things with agility and speed,

با فرض اینکه آدم‌های اینجا همه بزرگسال و با‌هوشند،

it's because they're collaborative.

مهمترین چیزی که می‌شود یادشان داد این است که کسب و کار ما چگونه است.

The best thing that we can do is constantly teach each other what we do,

وقتی به شرکت‌هایی که سریع حرکت می‌کنند نگاه می‌کنم،

what matters to us, what we measure, what goodness looks like,

که واقعاً نوآورند

و کار‌های شگفت‌آوری با سرعت و چابکی می‌کنند،

so that we can all drive towards achieving the same thing.

دلیلش این است که مبتنی بر همکاری هستند

Lesson five: Everyone in your company should be able to handle the truth.

بهترین کاری که می‌شود کرد این است که دائما به هم یاد دهیم که چه می‌کنیم،

You know why people say giving feedback is so hard?

برایمان چه مهم است، چه چیزی را می‌سنجیم، خوبی چه شکلی است،

They don't practice.

Let's take the annual performance review.

به این صورت همگی به سمت یک هدف حرکت می‌کنیم.

What else do you do in your whole life that you're really good at

درس پنجم: در شرکت شما همه باید بتوانند با حقیقت کنار بیایند.

that you only do once a year?

Here's what I found:

می‌دانید چرا می‌گویند اعلام نتیجه سخت است؟

humans can hear anything if it's true.

تمرین نمی‌کنند.

So let's rethink the word "feedback,"

بیایید به بررسی سالانه عملکرد توجه کنیم.

چه کار دیگری در کل زندگی‌تان است که در آن خیلی خوب هستید

and think about it as telling people the truth, the honest truth,

و آن را سالی یک بار انجام می‌دهید؟

about what they're doing right and what they're doing wrong,

چیزی که فهمیدم این است:

آدمها هر چیز راستی را می‌توانند گوش کنند.

in the moment when they're doing it.

پس بیایید در باره عبارت «اعلام نتیجه» دوباره فکر کنیم،

That good thing you just did, whoo!

That's exactly what I'm talking about.

و فکر کنید که آدمها، راست می‌گویند، راست واقعی را،

Go do that again.

And people will do that again, today, three more times.

Lesson six: Your company needs to live out its values.

از اینکه چه کاری را درست انجام می‌دهند و چه کاری را غلط انجام می‌دهند،

وقتی که انجامش می‌دهند.

I was talking to a company not long ago, to the CEO.

آن کار خوبی که کردی، همان!

این همان چیزی است که منظورم است.

He was having trouble because the company was rocky

برو و دوباره انجامش بده.

و آدمها انجامش می‌دهند، امروز، سه بار دیگر.

and things weren't getting done on time,

and he felt like things were sloppy.

درس ششم: زندگی شرکت شما باید از ارزش‌هایش جدا باشد.

This also was a man who, I observed,

همین چند وقت پیش با شرکتی صحبت می‌کردم، با مدیر عامل.

never showed up to any meeting on time.

مشکل داشت چون کار شرکت سخت شده بود

Ever.

If you're part of a leadership team,

the most important thing that you can do to "uphold your values" is to live them.

و کار‌ها به موقع انجام نمی‌شد،

حس می‌کرد اوضاع نامرتب است.

People can't be what they can't see.

و دیدم، آدمی است که،

خودش هیچ وقت سرهیچ جلسه‌ای به موقع نمی‌رود.

We say, "Yes, we're here for equality,"

and then we proudly pound our chest

هرگز.

اگر عضوی از تیم رهبری هستید،

because we'd achieved 30 percent representation of women

مهمترین کار برای «نگهداشتن ارزش‌ها» عمل به آنهاست.

on an executive team.

Well that's not equal, that's 30 percent.

آدمها نمی‌توانند چیزی که نمی‌بینند باشند.

Lesson seven: All start-up ideas are stupid.

می‌گوییم، «بله ما برابری می‌خواهیم،»

بعد با افتخار سینه را بالا می‌دهیم

I spend a lot of time with start-ups,

چون توانسته‌ایم نماینده ۳۰ درصد زنان

and I have a lot of friends that work in larger, more established companies.

در تیم اجرایی باشیم.

They are always pooh-poohing the companies that I work with.

این برابری نیست، این ۳۰ درصد است.

"That is such a stupid idea."

درس هفتم: فکر همه استارت‌آپ‌ها احمقانه است.

Well, guess what: all start-up ideas are stupid.

If they were reasonable, somebody else would have already been doing them.

من با استارت آپ‌ها خیلی وقت گذاشته‌ام،

و دوستان زیادی دارم که در شرکت‌های بزرگ و جا افتاده کار می‌کنند.

Lesson eight: Every company needs to be excited for change.

همیشه به شرکت‌هایی که من با آن‌ها کار می‌کنم اَه-اَه می‌گویند.

Beware of the smoke of nostalgia.

«چه فکر احمقانه‌ای.»

If you find yourself saying, "Remember the way it used to be?"

خوب ببینید: فکر همه استارت‌آپ‌ها احمقانه است.

I want you to shift your thinking to say,

اگر منطقی بود، کس دیگری تا حالا انجامش داده بود.

"Think about the way it's going to be."

درس هشتم: همه شرکت‌ها باید مشتاق تغییر باشند.

If I had a dream company,

مواظب دود دلتنگی باشید.

I would walk in the door and I would say,

اگر دیدید روزی می‌گویید، «یادت می‌آید که قبلا چطوری بود؟»

"Everything's changed, all bets are off.

We were running as fast as we can to the right,

از شما می‌خواهم که فکرتان را عوض کنید و بگویید،

and now we'll take a hard left."

And everybody would go "Yes!"

«به چیزی که قرار است بشود فکر کن.»

It's a pretty exciting world out there, and it's changing all the time.

اگر یک شرکت ایده‌آل داشتم،

The more we embrace it and get excited about it,

از در وارد می‌شدم و می‌گفتم،

«همه چیز عوض شده، همه چیز را نگه دارید.

the more fun we're going to have.

ما داشتیم با تمام سرعت به راست می‌رفتیم،

حالا با تمام سرعت به سمت چپ می‌پیچیم.»

و همه می‌گفتند «باشد!»

آن دنیای بیرون خیلی جالب است، که دائما تغییر می‌کند.

هرچه بیشتر قبولش کنیم هیجان بیشتری خواهیم داشت،

و بیشتر لذت خواهیم برد.