Hendrik Poinar: Bring back the woolly mammoth!

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Suwitcha Chandhorn Reviewer: Kanawat Senanan

When I was a young boy,

เมื่อตอนที่ผมยังเด็ก

I used to gaze through the microscope of my father

ผมเคยใช้กล้องจุลทรรศน์ของคุณพ่อส่องดู

at the insects in amber that he kept in the house.

แมลงในแท่งอำพันที่ท่านเก็บไว้ที่บ้าน

And they were remarkably well preserved,

และมันถูกรักษาไว้เป็นอย่างดี

morphologically just phenomenal.

รูปร่างสัณฐานของมันยังอยู่ ในสภาพสมบูรณ์อย่างน่าทึ่ง

And we used to imagine that someday,

และเราเคยคิดว่าสักวัน

they would actually come to life

มันจะฟื้นคืนชีพกลับมาได้จริงๆ

and they would crawl out of the resin,

และมันจะคืบคลานออกจากแท่งอำพัน

and, if they could, they would fly away.

และถ้าทำได้ มันคงจะบินหนีไป

If you had asked me 10 years ago whether or not

ถ้าคุณถามผมสักเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ว่าจะเป็นไปได้หรือไม่

we would ever be able to sequence the genome of extinct animals,

ที่เราจะสามารถหาลำดับจีโนม ของสัตว์ที่สูญพันธุ์ไปแล้ว

I would have told you, it's unlikely.

ผมคงจะตอบคุณว่า มันไม่น่าจะเป็นไปได้

If you had asked whether or not we would actually be able

ถ้าคุณถามว่าเราจะสามารถที่จะ

to revive an extinct species,

คืนชีพสัตว์ที่สูญพันธุ์ไปแล้วได้หรือไม่

I would have said, pipe dream.

ผมคงต้องตอบว่า ฝันไปเหอะ

But I'm actually standing here today, amazingly,

แต่ผมมายืนอยู่ ณ ที่นี่ ในวันนี้ ด้วยความอัศจรรย์ใจ

to tell you that not only is the sequencing

ที่จะบอกกับพวกคุณว่า การหาลำดับพันธุกรรมของสัตว์สูญพันธุ์ไปแล้ว

of extinct genomes a possibility, actually a modern-day reality,

ไม่ใช่เพียงแค่ความเป็นไปได้ แต่วันนี้เราก็ทำได้แล้วจริงๆ

but the revival of an extinct species is actually within reach,

ส่วนการคืนชีพให้สายพันธุ์สัตว์ที่สูญพันธุ์แล้ว ก็อยู่ใกล้เพียงเอื้อม

maybe not from the insects in amber --

บางทีอาจจะไม่ใช่จากแมลงในแท่งอำพัน

in fact, this mosquito was actually used

ที่จริง ยุงตัวนั้นถูกใช้

for the inspiration for "Jurassic Park" —

เป็นแรงบันดาลใจให้กับภาพยนตร์เรื่อง "กำเนิดใหม่ไดโนเสาร์" (Jurassic Park)

but from woolly mammoths, the well preserved remains

แต่จากแมมมอธขนดกโบราณ ซึ่งซากของมันถูกอนุรักษ์ไว้อย่างดี

of woolly mammoths in the permafrost.

ของแมมมอธขนดก ในบริเวณชั้นดินเยือกแข็งคงตัว (permafrost)

Woollies are a particularly interesting,

แมมมอธขนดกนั้นน่าสนใจเป็นพิเศษ

quintessential image of the Ice Age.

เป็นภาพลักษณ์สำคัญของยุคน้ำแข็ง

They were large. They were hairy.

พวกมันตัวใหญ่ มีขนรุงรัง

They had large tusks, and we seem to have

มันมีงาที่ใหญ่ยาว และดูเหมือนพวกเราจะ

a very deep connection with them, like we do with elephants.

มีความเชื่อมโยงลึกๆบางอย่างกับพวกมัน คล้ายกับทีเราผูกพันกับช้าง

Maybe it's because elephants share

อาจจะเป็นเพราะเหล่าช้าง

many things in common with us.

มีหลายสิ่งหลายอย่างเหมือนกับเรา

They bury their dead. They educate the next of kin.

พวกมันฝังศพ พวกมันรู้จักสอนลูกหลาน

They have social knits that are very close.

พวกมันมีความผูกพันทางสังคมที่เหนียวแน่น

Or maybe it's actually because we're bound by deep time,

หรือบางทีคงเป็นเพราะ เราผูกพันกันด้วยช่วงเวลาที่ยาวนาน

because elephants, like us, share their origins in Africa

เพราะช้างถือกำเนิดจากทวีปแอฟริกา เช่นเดียวกับเรา

some seven million years ago,

เมื่อราวๆ สักเจ็ดล้านปีที่แล้ว

and as habitats changed and environments changed,

และเมื่อถิ่นอาศัยของมันเปลี่ยน และสภาพแวดล้อมเปลี่ยนไป

we actually, like the elephants, migrated out

เช่นเดียวกับช้าง พวกเราอพยพหนีออกมา

into Europe and Asia.

ยังยุโรป และเอเชีย

So the first large mammoth that appears on the scene

ดังนั้นแมมมอธตัวแรกที่ปรากฏขึ้น

is meridionalis, which was standing four meters tall

คือสายพันธุ์เมริดิโอนัลลิส (meridionalis) ซึ่งสูงราวสี่เมตร

weighing about 10 tons, and was a woodland-adapted species

หนักราว 10 ตัน และเป็นสายพันธุ์ที่ปรับตัวเข้ากับป่าไม้

and spread from Western Europe clear across Central Asia,

ได้แพร่กระจายจากยุโรปตะวันตก ไปยังเอเชียกลาง

across the Bering land bridge

ผ่านทางเชื่อมทะเลแบริ่ง (Bering land bridge)

and into parts of North America.

ไปยังบางส่วนของทวีปอเมริกาเหนือ

And then, again, as climate changed as it always does,

อีกครั้งเมื่อสภาวะอากาศเปลี่ยน ซึ่งเกิดขึ้นเสมอๆ

and new habitats opened up,

และถิ่นที่อยู่ใหม่ก็กำเนิดขึ้น

we had the arrival of a steppe-adapted species

สายพันธุ์ที่ปรับตัวเข้ากับทุ่งราบจึงกำเนิดขึ้น

called trogontherii in Central Asia

ที่เรียกว่าสายพันธุ์โทรกอนธีรี (Trogontherii) ในบริเวณเอเชียกลาง

pushing meridionalis out into Western Europe.

ซึ่งผลักดันให้สายพันธุ์เมริดิโอนัลลิส ไปอยู่ทางยุโรปตะวันตก

And the open grassland savannas of North America

และเมื่อดินแดนทุ่งหญ้าสะวันนา เกิดขึ้นในอเมริกาเหนือ

opened up, leading to the Columbian mammoth,

แมมมอธโคลัมเบีย (Columbian Mammoth) จึงกำเนิดขึ้นในอเมริกาเหนือ

a large, hairless species in North America.

เป็นแมมมอธสายพันธุ์ซึ่งมีขนาดใหญ่ และไร้ขน

And it was really only about 500,000 years later

และถัดมาอีกเพียง 500,000 ปี

that we had the arrival of the woolly,

แมมมอธขนดกก็ถือกำเนิดขึ้น

the one that we all know and love so much,

เป็นสายพันธุ์ที่เราทุกคนรู้จัก และรักมันเป็นที่สุด

spreading from an East Beringian point of origin

แพร่กระจายจากแหล่งกำเนิดทางตะวันออกของเบริง

across Central Asia, again pushing the trogontherii

ข้ามเอเชียกลาง ผลักดันสายพันธุ์โทรกอนธีรี

out through Central Europe,

ไปยังยุโรปตอนกลาง

and over hundreds of thousands of years

และในช่วงเวลานับแสนๆปี

migrating back and forth across the Bering land bridge

ที่พวกมันอพยพข้ามไปมาระหว่างทางเชื่อมทะเลเบริง

during times of glacial peaks

ระหว่างช่วงกลางยุคน้ำแข็ง

and coming into direct contact

และได้พบปะโดยตรงกับ

with the Columbian relatives living in the south,

ญาติสายพันธุ์โคลัมเบีย ซึ่งอาศัยอยู่ทางตอนใต้

and there they survive over hundreds of thousands of years

และเป็นที่ที่มันเอาชีวิตรอดเป็นระยะเวลาแสนๆปี

during traumatic climatic shifts.

ในช่วงที่โลกเกิดเปลี่ยนแปลง สภาวะอากาศอย่างฉับพลัน

So there's a highly plastic animal dealing with great transitions

พวกมันเป็นสัตว์ที่ปรับตัวง่าย รับมือกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

in temperature and environment, and doing very, very well.

ของอุณหภูมิและสภาพแวดล้อมได้ และทำได้ดี ดีมากๆ

And there they survive on the mainland until about 10,000 years ago,

และพวกมันอาศัยอยู่บนแผ่นดินใหญ่ จนกระทั่งถึงเมื่อ 10,000 ปีที่แล้ว

and actually, surprisingly, on the small islands off of Siberia

และอันที่จริงแล้ว มันยิ่งน่าประหลาดใจ ที่ยังมีพวกมันอยู่บนเกาะเล็กๆ นอกไซบีเรีย

and Alaska until about 3,000 years ago.

และอะแลสกาจนกระทั่งถึงเมื่อ 3,000 ปีที่แล้ว

So Egyptians are building pyramids

เมื่อสมัยที่ชนชาวอียิปต์สร้างพีระมิด

and woollies are still living on islands.

ในสมัยนั้นก็ยังมีแมมมอธขนดกที่อาศัยอยู่บนเกาะ

And then they disappear.

จากนั้นมันก็สูญหายไป

Like 99 percent of all the animals that have once lived,

เช่นเดียวกันกับสัตว์ 99% ที่เคยดำรงชีวิตอยู่

they go extinct, likely due to a warming climate

พวกมันสูญพันธุ์ น่าจะเนื่องจากอากาศที่อบอุ่น

and fast-encroaching dense forests

และป่าทึบที่คืบคลานเข้ามาอย่างรวดเร็ว

that are migrating north,

ขึ้นมาทางตอนเหนือ

and also, as the late, great Paul Martin once put it,

และเช่นเดียวกับที่พอล มาร์ติน (Paul Martin) ผู้ยิ่งใหญ่ว่าไว้

probably Pleistocene overkill,

การถูกฆ่ามากเกินไปในยุคไพลสโตซีน (Pleistocene)

so the large game hunters that took them down.

นักล่าสัตว์ใหญ่ล่าพวกมันมากเกินไปจนสูญพันธุ์

Fortunately, we find millions of their remains

โชคดีที่เราพบซากของมันเป็นล้านๆชิ้น

strewn across the permafrost buried deep

กระจายฝังลึกอยู่ตามจุดต่างๆของชั้นดินเยือกแข็งคงตัว

in Siberia and Alaska, and we can actually go up there

ในไซบีเรียและอะแลสกา และเราสามารถไปที่นั่น

and actually take them out.

แล้วเอามันกลับมาได้

And the preservation is, again,

ซากที่ถูกเก็บรักษาไว้นั้น

like those insects in [amber], phenomenal.

สมบูรณ์อย่างน่าอัศจรรย์ เช่นเดียวกับกับแมลงในแท่งอำพัน

So you have teeth, bones with blood

เราจึงได้ ฟัน กระดูกที่มีเลือด

which look like blood, you have hair,

ซึ่งดูเหมือนเลือดจริงๆ เราได้เส้นขน

and you have intact carcasses or heads

และเราได้โครงซึ่งไม่บุบสลาย หรือ ส่วนหัว

which still have brains in them.

ซึ่งยังคงมีสมองอยู่ในนั้น

So the preservation and the survival of DNA

ดังนั้นการรักษาสภาพ DNA และโอกาสที่มันจะอยู่รอด

depends on many factors, and I have to admit,

ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ ซึ่งผมคงต้องยอมรับว่า

most of which we still don't quite understand,

ปัจจัยส่วนใหญ่ เรายังไม่เข้าใจดีนัก

but depending upon when an organism dies

แต่มันขึ้นอยู่กับว่าสิ่งมีชีวิตนั้นตายเมื่อไร

and how quickly he's buried, the depth of that burial,

ถูกฝังไว้รวดเร็วแค่ไหน ความลึกที่ถูกฝัง

the constancy of the temperature of that burial environment,

ความสม่ำเสมอของอุณหภูมิในสภาพแวดล้อมที่ฝังมันไว้

will ultimately dictate how long DNA will survive

จะเป็นตัวบ่งบอกว่า DNA คงอยู่

over geologically meaningful time frames.

ผ่านยุคสำคัญๆ ทางธรณีวิทยา ได้นานเท่าไร

And it's probably surprising to many of you

และมันคงจะทำให้หลายท่านในที่นี้แปลกใจ

sitting in this room that it's not the time that matters,

ว่ามันไม่ใช่เรื่องของระยะเวลา

it's not the length of preservation,

ไม่ใช่ความนานของการรักษาสภาพ

it's the consistency of the temperature of that preservation that matters most.

แต่ปัจจัยสำคัญที่สุดคือความสม่ำเสมอของอุณหภูมิ

So if we were to go deep now within the bones

ดังนั้นถ้าเราเจาะลึกเข้าไปในกระดูก

and the teeth that actually survived the fossilization process,

และฟัน ซึ่งรอดจากกระบวนการ แปลงสภาพเป็นฟอสซิล

the DNA which was once intact, tightly wrapped

DNA ของมันซึ่งเคยสมบูรณ์ ขดอย่างแน่นหนา

around histone proteins, is now under attack

อยู่รอบๆโปรตีนฮิสโตน จะถูกโจมตี

by the bacteria that lived symbiotically with the mammoth

ด้วยแบคทีเรียซึ่งอาศัยอยู่ในแมมมอธ

for years during its lifetime.

หลายปีตลอดช่วงชีวิตของมัน

So those bacteria, along with the environmental bacteria,

ด้วยแบคทีเรียเหล่านั้น และแบคทีเรียในสภาพแวดล้อม

free water and oxygen, actually break apart the DNA

น้ำและออกซิเจนจากภายนอก ได้สลาย DNA

into smaller and smaller and smaller DNA fragments,

เป็นชิ้นส่วน DNA ย่อยที่เล็กลง เล็กลง เล็กลง

until all you have are fragments that range

จนกระทั่งเราได้ชิ้นเล็กๆ

from 10 base pairs to, in the best case scenarios,

ที่อยู่ระหว่าง 10 คู่ฐานไปจนถึง ในกรณีที่ดีที่สุด

a few hundred base pairs in length.

คือความยาวราวไม่กี่ร้อยคู่ฐาน

So most fossils out there in the fossil record

ดังนั้นซากฟอสซิลส่วนใหญ่ที่ได้รับการบันทึกไว้

are actually completely devoid of all organic signatures.

จึงแทบไม่หลงเหลือข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตใดๆเลย

But a few of them actually have DNA fragments

แต่ซากฟอสซิลจำนวนหนึ่งซึ่งมีชิ้นส่วนย่อยของ DNA อยู่

that survive for thousands,

ซึ่งอยู่รอดมานับพัน

even a few millions of years in time.

หรือนับล้านๆปี

And using state-of-the-art clean room technology,

และด้วยการใช้เทคโนโลยีห้องปลอดฝุ่นอันทันสมัย

we've devised ways that we can actually pull these DNAs

เราได้ประดิษฐ์วิธีการใหม่ ที่จะสามารถดึงเอา DNA เหล่านี้

away from all the rest of the gunk in there,

ออกมาจากซากสิ่งปฏิกูลที่เหลือในนั้นได้

and it's not surprising to any of you sitting in the room

และมันคงไม่น่าประหลาดใจกับทุกท่านที่นั่งอยู่ในที่นี้

that if I take a mammoth bone or a tooth

ว่าถ้าผมนำเอากระดูกหรือฟันของช้างแมมมอธ

and I extract its DNA that I'll get mammoth DNA,

มาสกัดเอา DNA ของมันออกมา ผมก็จะได้ DNA ของแมมมอธ

but I'll also get all the bacteria that once lived with the mammoth,

แถมผมก็ยังได้แบคทีเรียทั้งหมดที่เคยอาศัยอยู่กับแมมมอธมาด้วย

and, more complicated, I'll get all the DNA

และที่ยิ่งซับซ้อนไปกว่านั้นคือ ผมยังได้ DNA ของสิ่งมีชีวิต

that survived in that environment with it,

ที่อยู่ในสภาวะแวดล้อม ณ ตอนนั้นมาด้วย

so the bacteria, the fungi, and so on and so forth.

ได้มาทั้งแบคทีเรีย เชื้อรา และอื่นๆอีกมากมาย

Not surprising then again that a mammoth

ไม่น่าแปลกใจเช่นกัน ที่เจ้าแมมมอธ

preserved in the permafrost will have something

ซึ่งถูกคงสภาพไว้ในชั้นดินเยือกแข็งคงตัว

on the order of 50 percent of its DNA being mammoth,

จะมี DNA ราว 50% ที่เป็น DNA ของแมมมอธ

whereas something like the Columbian mammoth,

ในทางตรงกันข้าม สายพันธุ์อื่นๆ เช่น แมมมอธโคลัมเบีย

living in a temperature and buried in a temperate environment

ที่อยู่อาศัยในอุณหภูมิหนึ่ง และถูกฝังในสภาพแวดล้อมที่อบอุ่นกว่า

over its laying-in will only have 3 to 10 percent endogenous.

ในหลุมของมันจะมี DNA ของมัน หลงเหลือเพียงแค่ 3 ถึง 10 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น

But we've come up with very clever ways

แต่เราก็มีวิธีการที่ชาญฉลาด

that we can actually discriminate, capture and discriminate,

ในการที่เราจะแบ่งแยก ตรวจจับและแบ่งแยก

the mammoth from the non-mammoth DNA,

DNA ของแมมมอธออกจากสิ่งที่ไม่ใช่แมมมอธ

and with the advances in high-throughput sequencing,

และด้วยความก้าวหน้าของเทคโนโลยี การถอดรหัสพันธุกรรมที่มีประสิทธิภาพ

we can actually pull out and bioinformatically

เราสามารถดึงเอาข้อมูลทางชีวภาพ

re-jig all these small mammoth fragments

ต่อชิ้นส่วนเล็กๆของแมมมอธเหล่านี้ทั้งหมดกลับเข้าไป

and place them onto a backbone

และใส่มันไว้ในแกนหลักของโครโมโซม

of an Asian or African elephant chromosome.

ของช้างแอฟริกา หรือช้างเอเชีย

And so by doing that, we can actually get all the little points

ด้วยการทำเช่นนั้น เราสามารถเก็บข้อมูลทุกจุดเล็กๆน้อยๆ

that discriminate between a mammoth and an Asian elephant,

ซึ่งแบ่งแยกระหว่างแมมมอธ กับช้างเอเชียออกจากกัน

and what do we know, then, about a mammoth?

และสิ่งที่เรารู้ต่อจากนั้น เกี่ยวกับช้างแมมมอธคืออะไร

Well, the mammoth genome is almost at full completion,

คือ กลุ่มยีนของช้างแมมมอธค่อนข้างจะเสร็จสมบูรณ์

and we know that it's actually really big. It's mammoth.

และเรารู้ว่ามันค่อนข้างจะใหญ่มาก มันคือช้างแมมมอธนะ

So a hominid genome is about three billion base pairs,

สำหรับกลุ่มยีนของมนุษย์ คือประมาณสามล้านคู่ฐาน

but an elephant and mammoth genome

แต่กลุ่มยีนของช้างและช้างแมมมอธ

is about two billion base pairs larger, and most of that

มีมากกว่ามนุษย์ราวสองล้านคู่ฐาน ส่วนใหญ่นั้น

is composed of small, repetitive DNAs

ประกอบด้วยชุด DNA สั้นๆ ที่ซ้ำๆกัน

that make it very difficult to actually re-jig the entire structure of the genome.

ซึ่งทำให้ยากมาก ในการประกอบโครงสร้างทั้งหมดของกลุ่มยีนขึ้นมาใหม่

So having this information allows us to answer

ดังนั้นการมีข้อมูลเหล่านี้ ทำให้เราสามารถตอบคำถาม

one of the interesting relationship questions

คำถามหนึ่งซึ่งเกี่ยวกับ ปัญหาเรื่องความสัมพันธ์ที่น่าสนใจ

between mammoths and their living relatives,

ระหว่างช้างแมมมอธ กับเครือญาติที่ยังมีชีวิตอยู่ของมัน

the African and the Asian elephant,

ช้างแอฟริกา และ ช้างเอเชีย

all of which shared an ancestor seven million years ago,

ซึ่งเมื่อเจ็ดล้านปีที่ผ่านมาต่างก็มีบรรพบุรุษเดียวกัน

but the genome of the mammoth shows it to share

แต่กลุ่มยีนของช้างแมมมอธ แสดงให้เห็นว่ามัน

a most recent common ancestor with Asian elephants

เป็นบรรพบุรุษล่าสุดร่วมกันกับช้างเอเชีย

about six million years ago,

เมื่อหกล้านปีก่อน

so slightly closer to the Asian elephant.

มันจึงใกล้เคียงกับช้างเอเชียมากกว่าเล็กน้อย

With advances in ancient DNA technology,

ด้วยความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี DNA จากซากโบราณ

we can actually now start to begin to sequence

ในตอนนี้เราสามารถที่จะเริ่มเรียงลำดับ

the genomes of those other extinct mammoth forms that I mentioned,

กลุ่มยีนของรูปแบบช้างแมมมอธอื่นๆ ที่สูญพันธุ์ไปแล้ว ซึ่งผมได้กล่าวไปแล้วนั้น

and I just wanted to talk about two of them,

และผมอยากจะพูดถึงพวกมันซักสองชนิด

the woolly and the Columbian mammoth,

ช้างแมมมอธขนดก และ แมมมอธโคลัมเบีย

both of which were living very close to each other

พวกมันทั้งสองต่างอยู่ใกล้ชิดกัน

during glacial peaks,

ในช่วงกลางของยุคน้ำแข็ง

so when the glaciers were massive in North America,

ดังนั้นเมื่อธารน้ำแข็งปกคลุมไปทั่วทวีปอเมริกาเหนือ

the woollies were pushed into these subglacial ecotones,

ช้างแมมมอธขนดก ถูกผลักเข้าไปในเขตรอยต่อน้ำแข็ง

and came into contact with the relatives living to the south,

และได้พบกับบรรดาญาติของมันที่อยู่ทางใต้

and there they shared refugia,

พวกมันใช้ที่หลบภัยร่วมกัน

and a little bit more than the refugia, it turns out.

และที่มากไปกว่าที่หลบภัยร่วมกัน เป็นที่ปรากฎว่า

It looks like they were interbreeding.

ดูเหมือนพวกมันจะผสมพันธุ์ข้ามสายพันธุ์

And that this is not an uncommon feature

และนี่เป็นสิ่งที่พบไม่บ่อยนัก

in Proboscideans, because it turns out

ในสัตว์ตระกูลช้าง (Proboscideans) เพราะมันกลายเป็นว่า

that large savanna male elephants will outcompete

ช้างเพศผู้ตัวใหญ่แห่งทุ่งสะวันนา จะเอาชนะ

the smaller forest elephants for their females.

ช้างป่าตัวเล็กกว่า เพื่อช้างเพศเมีย

So large, hairless Columbians

ดังนั้นช้างแมมมอธโคลัมเบียไร้ขน ซึ่งตัวใหญ่กว่า

outcompeting the smaller male woollies.

เอาชนะแมมมอธขนดกที่ตัวเล็กกว่าได้

It reminds me a bit of high school, unfortunately.

มันทำให้ผมนึกถึงตอนที่ยังเรียนอยู่นะครับ ไม่ไหวเลยแฮะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So this is not trivial, given the idea that we want

แต่นี่ก็ไม่ใช่เรื่องไร้สาระ การมีแนวคิดที่เราต้องการจะ

to revive extinct species, because it turns out

คืนชีพให้กับสายพันธุ์ที่สิ้นสูญ เพราะมันกลายเป็นว่า

that an African and an Asian elephant

เจ้าช้างแอฟริกา และ ช้างเอเชีย

can actually interbreed and have live young,

สามารถผสมพันธุ์ระหว่างสายพันธุ์ได้ และมีทายาทที่มีชีวิต

and this has actually occurred by accident in a zoo

และนี่ได้เกิดขึ้นจริงโดยบังเอิญ ที่สวนสัตว์

in Chester, U.K., in 1978.

ในเมืองเชสเตอร์ (Chester) ประเทศอังกฤษ ในปี 1978

So that means that we can actually take Asian elephant chromosomes,

นั่นหมายความว่า เราสามารถนำเอาโครโมโซมของช้างเอเชีย

modify them into all those positions we've actually now

มาปรับเปลี่ยนทุกตำแหน่งที่เรารู้

been able to discriminate with the mammoth genome,

ว่ามีความแตกต่างกับกลุ่มยีนช้างแมมมอธได้

we can put that into an enucleated cell,

เราสามารถนำมันไปใส่ในเซลส์ที่ไม่มีนิวเคลียส

differentiate that into a stem cell,

แปลงสภาพให้มันให้เป็นสเต็มเซลล์

subsequently differentiate that maybe into a sperm,

และอาจแปลงสภาพต่อเป็นตัวอสุจิ

artificially inseminate an Asian elephant egg,

ผสมเทียมกับไข่ของช้างเอเชีย

and over a long and arduous procedure,

และโดยขั้นตอนที่ยาวนานและแสนลำบาก

actually bring back something that looks like this.

จะนำสิ่งที่หน้าตาแบบนี้กลับมาได้

Now, this wouldn't be an exact replica,

ทีนี้ นี่ยังไม่ได้เป็นสำเนาที่ถูกต้องเสียทีเดียว

because the short DNA fragments that I told you about

เพราะเศษเสี้ยวของ DNA ที่ผมเคยบอก

will prevent us from building the exact structure,

จะทำให้เราไม่สามารถสร้างโครงสร้างที่เหมือนเป๊ะได้

but it would make something that looked and felt

แต่มันจะทำให้ได้บางสิ่งบางอย่างที่ดูเหมือน และรู้สึกราวกับว่า

very much like a woolly mammoth did.

มันเป็นช้างแมมมอธขนดก

Now, when I bring up this with my friends,

ทีนี้ เมื่อผมเอ่ยถึงเรื่องนี้กับเพื่อนๆ

we often talk about, well, where would you put it?

เรามักจะพูดถึง เรื่องที่ว่า เราจะเอามันไปไว้ที่ไหน

Where are you going to house a mammoth?

เราจะเอาแมมมอธไปเลี้ยงไว้ที่ไหนได้

There's no climates or habitats suitable.

ไม่มีสภาพอากาศ หรือที่อยู่อาศัยใดเหมาะสม

Well, that's not actually the case.

ที่จริงนั่นไม่เชิงเป็นปัญหา

It turns out that there are swaths of habitat

ปรากฏว่า มีทุ่งหญ้าหลายแห่ง

in the north of Siberia and Yukon

ในตอนเหนือของไซบีเรีย และยูคอน

that actually could house a mammoth.

ซึ่งสามารถเป็นที่อยู่อาศัยของช้างแมมมอธได้

Remember, this was a highly plastic animal

จำได้ไหมครับ นี่เป็นสัตว์ที่ปรับตัวได้เก่งมาก

that lived over tremendous climate variation.

ซึ่งมีชีวิตอยู่ท่ามกลาง การเปลี่ยนแปลงของอากาศแบบสุดขั้ว

So this landscape would be easily able to house it,

ดังนั้นภูมิประเทศนี้จึงเป็นทีอยู่อาศัย ของมันได้อย่างง่ายดาย

and I have to admit that there [is] a part of the child in me,

และผมคงต้องสารภาพว่า ยังมีความเป็นเด็กในตัวผม

the boy in me, that would love to see

เด็กผู้ชายในตัวผม ที่ต้องการเห็น

these majestic creatures walk across the permafrost

สัตว์ที่น่าเกรงขามเช่นนี้ เดินข้ามชั้นดินเยือกแข็งคงตัว

of the north once again, but I do have to admit

ในทางเหนืออีกครั้ง แต่ผมคงต้องยอมรับว่า

that part of the adult in me sometimes wonders

บางครั้ง ส่วนที่เป็นผู้ใหญ่ในตัวผมก็นึกฉงนว่า

whether or not we should.

เราควรจะทำเช่นนี้ดีหรือไม่

Thank you very much.

ขอบคุณมากครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Ryan Phelan: Don't go away.

ไรอัน ฟีลัน (Ryan Phelan): อย่าเพิ่งไปค่ะ

You've left us with a question.

คุณทิ้งคำถามไว้ให้เรา

I'm sure everyone is asking this. When you say, "Should we?"

ฉันแน่ใจว่าทุกท่านคงจะถาม เมื่อคุณบอกว่า "ควรไหม"

it feels like you're reticent there,

รู้สึกว่าคุณจะบอกใบ้เราบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้

and yet you've given us a vision of it being so possible.

และคุณยังให้เราเห็นภาพมันว่ามีความเป็นไปได้สูง

What's your reticence?

อะไรคือเงื่อนงำของคุณคะ

Hendrik Poinar: I don't think it's reticence.

เฮนดริค พอยนาร์ (Hendrik Poinar): ผมไม่คิดว่ามันเป็นเงื่อนงำอะไรนะครับ

I think it's just that we have to think very deeply

ผมแค่คิดว่า เราต้องคิดให้รอบคอบ

about the implications, ramifications of our actions,

ว่าจะมันจะสื่อถึงอะไร และผลกระทบอะไรตามมา

and so as long as we have good, deep discussion

และถ้าเราได้ถกกันอย่างละอียดลึกซึ้ง

like we're having now, I think

เหมือนดังที่เรากำลังทำอยู่ตอนนี้ ผมคิดว่า

we can come to a very good solution as to why to do it.

เราคงจะได้บทสรุปที่ดี ว่าทำไมเราจึงควรจะทำมัน

But I just want to make sure that we spend time

ผมแค่อยากจะให้แน่ใจว่าเราได้ใช้เวลา

thinking about why we're doing it first.

คิดใคร่ครวญว่าทำไมเราจึงต้องทำมันก่อนครับ

RP: Perfect. Perfect answer. Thank you very much, Hendrik.

ไรอัน: เป็นคำตอบที่สมบูรณ์แบบ ขอบคุณมากค่ะ เฮนดริค

HP: Thank you. (Applause)

เฮนดริค: ขอบคุณครับ (เสียงปรบมือ)